«Ας Περιπατώμεν Κατά τον Αυτόν Κανόνα»

«Πλην εις εκείνο, εις το οποίον εφθάσαμεν, ας περιπατώμεν κατά τον αυτόν κανόνα, ας φρονώμεν το αυτό».—ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ 3:16.

 1, 2. (α) Πώς είναι οι παραδειγματικοί νεαροί μια πηγή ενθάρρυνσης; (β) Ωστόσο, ποιες ερωτήσεις γι’ αυτούς έρχονται στο νου;

ΟΤΑΝ η Αλίσα ήταν λίγο μεγαλύτερη από δύο ετών χαροποιούσε τον καθένα που μπορούσε να λέει τραγουδιστά όλα τα ονόματα των 66 βιβλίων της Γραφής, να επαναλαμβάνει τα ονόματα των 12 αποστόλων, και να περιγράφει με χειρονομίες τους εννιά καρπούς του πνεύματος του Θεού. (Ματθαίος 10:2-4· Γαλάτας 5:22, 23) Μέχρι τότε που πήγαινε στην πέμπτη τάξη στο σχολείο, διεξήγε μια Γραφική μελέτη μ’ ένα κορίτσι της τρίτης τάξης, το οποίο στη συνέχεια μπόρεσε να κάνει τον μεγαλύτερο αδελφό της να ενδιαφερθεί για τη Γραφή. Η Αλίσα και η μικρή της φίλη έχουν βάλει ένα στόχο για τους εαυτούς τους. Αποβλέπουν να γίνουν σύντροφοι στο ολοχρόνιο έργο κηρύγματος σαν ειδικές σκαπάνισσες στον κατάλληλο καιρό.

² Βέβαια, θα ήταν μεγάλη ευχαρίστηση για οποιονδήποτε από μας να γνωρίζει παιδιά σαν κι αυτά και κατά πάσα πιθανότητα γνωρίζει. Ωστόσο, παράλληλα μ’ αυτό δεν μπορούμε παρά να έχουμε την απορία: Τι θα καταλήξουν να γίνουν όταν μεγαλώσουν; Θα συνεχίσουν την πνευματική τους ανάπτυξη ωσότου φτάσουν στο στόχο τους ή θα αποσπαστεί η προσοχή τους σε άλλα πράγματα και θα παραπέσουν;

Συνεχής Πρόοδος

 3. Ποιοι χρειάζεται να κάνουν πρόοδο;

³ Προφανώς τέτοια μικρά παιδιά χρειάζονται αρκετή πνευματική ανάπτυξη προτού φτάσουν στο στόχο τους. Αλλά μήπως μόνο τα νεαρά άτομα ή οι νέοι στην αλήθεια χρειάζονται να κάνουν πρόοδο; Στην πραγματικότητα, μήπως η πρόοδος χρειάζεται μόνο μέχρις ότου φτάσει κάποιος σε πνευματική ωριμότητα ή αποκτήσει τα προσόντα για ένα ορισμένο προνόμιο; Όχι δεν αληθεύει αυτό. Εξετάστε την περίπτωση του αποστόλου Παύλου. Αντί να είναι ικανοποιημένος με ό,τι είχε κατορθώσει, είπε στην επιστολή του προς τους Φιλιππησίους: «Ουχί ότι έλαβον ήδη το βραβείον ή έγινα ήδη τέλειος, τρέχω όμως κατόπιν, ίσως λάβω αυτό, διά το οποίον και ελήφθην υπό του Ιησού Χριστού».—Φιλιππησίους 3:12.

 4. Ποιο ‘στόχο’ επεδίωκε ο απόστολος Παύλος;

⁴ Σαφώς, ο Παύλος δεν μιλούσε για την απόκτηση ωριμότητας, γιατί δεν υπήρχε αμφιβολία ότι ήταν ώριμος Χριστιανός. Όμως είπε ότι «τρέχω όμως κατόπιν» σε κάτι που δεν είχε «λάβει» ακόμη. Τι ήταν αυτό; Ο Παύλος προχώρησε για να εξηγήσει: «Τρέχω προς τον σκοπόν [στόχο, ΜΝΚ] διά το βραβείον της άνω κλήσεως του Θεού εν Χριστώ Ιησού». (Φιλιππησίους 3:14) Ο στόχος που επεδίωκε δεν ήταν απλώς η Χριστιανική ωριμότητα ή τα προσόντα για μια ορισμένη θέση, αλλά ήταν κάτι μεγαλύτερο. Γι’ αυτόν και τους χρισμένους συντρόφους του Χριστιανούς, ήταν «η άνω κλήση», η ελπίδα της ουράνιας ζωής μέσω ανάστασης.

 5. (α) Γιατί είναι ουσιώδης η συνεχής ανάπτυξη; (β) Τι μπορεί να περιλαμβάνει το «τα οπίσω λησμονών»;

⁵ Αυτό μας βοηθάει να δούμε το λόγο για να συνεχίσουμε ν’ αυξάνουμε και να αναπτυσσόμαστε πνευματικά άσχετα με το πόσον καιρό είμαστε στην αλήθεια. Αν ένα άτομο έκανε πρόοδο μόνο μέχρι το σημείο να θεωρείται ώριμο, ή μόνο μέχρι το σημείο να έχει τα προσόντα για κάποιο ειδικό προνόμιο, ποιο θα ήταν το διαρκές όφελος γι’ αυτόν; Η ωριμότητα και τα ειδικά προνόμια δεν είναι εγγύηση ότι θα φτάσουμε στον τελικό μας στόχο—την αιώνια ζωή. Αντίθετα, θα πρέπει να κάνουμε όπως είπε ο απόστολος Παύλος: ‘Να ξεχνάμε τα πράγματα που είναι πίσω και να προχωρούμε στα πράγματα που είναι μπροστά’. (Φιλιππησίους 3:13) Δεν θα πρέπει μόνο να αφήσουμε πίσω τα πράγματα που είναι ανωφελή που μπορεί να κάναμε πριν να γνωρίσουμε την αλήθεια αλλά θα πρέπει επίσης να είμαστε προσεκτικοί να μη γίνουμε αυτάρεσκοι με ό,τι έχουμε κάνει από εκείνο τον καιρό και μετά. Με άλλα λόγια, η συμβουλή είναι να μην επαναπαύεται κάποιος στις δάφνες του αλλά να προχωρεί μπροστά χωρίς διακοπή. Το κάνετε εσείς αυτό, ή μήπως για κάποιο λόγο έχετε επιβραδύνει το ρυθμό σας;—Βλέπε 1 Κορινθίους 9:26.

 6. Συγκρίνοντας το Φιλιππησίους 3:12 και 3:15, τι μπορεί να λεχθεί για την επίτευξη προόδου;

⁶ Μ’ αυτήν την πιθανότητα υπόψη, ο Παύλος συνέχισε: «Όσοι λοιπόν είμεθα τέλειοι, τούτο ας φρονώμεν· και εάν φρονήτε τι άλλως πως, και τούτο θέλει αποκαλύψει εις εσάς ο Θεός». (Φιλιππησίους 3:15) Πιο μπροστά στο εδάφιο 12, ο Παύλος έδειξε ότι δεν θεωρούσε τον εαυτό του ότι ‘είχε ήδη γίνει τέλειος’. Ωστόσο εδώ είπε «όσοι, λοιπόν, από μας είμαστε ώριμοι» ή «τέλειοι». (Διάστιχος Μετάφραση της Βασιλείας) Αυτή δεν είναι μια αντίφαση. Μάλλον, τονίζει ότι ακόμη και ώριμοι Χριστιανοί όπως ο Παύλος θα πρέπει να θυμούνται ότι δεν έχουν φτάσει ακόμη στον τελικό στόχο, και θα πρέπει να συνεχίσουν να κάνουν πρόοδο ώστε να τον φτάσουν. Αυτός είναι ο λόγος που το συνόψισε μ’ αυτόν τον τρόπο: «Πλην εις εκείνο, εις το οποίον εφθάσαμεν, ας περιπατώμεν κατά τον αυτόν κανόνα, ας φρονώμεν το αυτό».—Φιλιππησίους 3:16.

Εύτακτη Πορεία

 7. Ποιον «κανόνα» παρότρυνε ο Παύλος τους Χριστιανούς να ακολουθούν;

⁷ Όταν ο Παύλος ενθάρρυνε τους Χριστιανούς να «περιπατούν κατά τον αυτόν κανόνα [εύτακτα σ’ αυτή την ίδια πορεία, ΜΝΚ]», μήπως τους έλεγε να επινοήσουν ένα άνετο πρότυπο δραστηριότητας και να περιμένουν μέχρι τον καιρό που θα λάβουν την αμοιβή τους; Αν το έκαναν αυτό θα έμοιαζαν με τον δούλο στην παραβολή του Ιησού που έθαψε το τάλαντο που του είχε δώσει ο Κύριός του και απλώς περίμενε για την επιστροφή του Κυρίου του. (Ματθαίος 25:14-30) Έστω κι αν ο δούλος δεν έχασε το τάλαντο ή δεν άφησε την υπηρεσία του, ονομάστηκε «αχρείος» και απορρίφθηκε από τον Κύριο. Βέβαια ο Παύλος δεν μας έλεγε απλώς να κρατήσουμε εκείνο που έχουμε από φόβο ότι θα μπορούσαμε να το χάσουμε. Μιλούσε για την επίτευξη προόδου. Με τη λέξη «κανόνα» ο Παύλος προφανώς είχε υπόψη του μια ορισμένη πορεία, μια προς τα εμπρός κίνηση, κάτι παρόμοιο μ’ ένα στρατιώτη που δεν στέκεται σε στάση προσοχής αλλά προχωρεί προς τα εμπρός.

 8. Σχετικά με την υπηρεσία του Θεού για ποια πράγματα πρέπει να ενδιαφερόμαστε;

⁸ Η συμβουλή του Παύλου θα πρέπει να μας βοηθήσει να αναγνωρίσουμε τη σπουδαιότητα τού να καταβάλουμε συνεχείς και εντατικές προσπάθειες να προοδεύουμε, να βελτιωνόμαστε, και να καλυτερεύουμε στην υπηρεσία του Ιεχωβά. «Πλην εις εκείνο, εις το οποίον εφθάσαμεν», είτε είμαστε πρεσβύτεροι, διακονικοί υπηρέτες, σκαπανείς, ή ευαγγελιζόμενοι, το κύριο ενδιαφέρον μας θα πρέπει να είναι να βελτιώσουμε την ποιότητα και, αν είναι δυνατόν, την ποσότητα της υπηρεσίας μας. Θα πρέπει να προσέχουμε να μην πέσουμε στην ίδια διανοητική κατάσταση όπως οι παραβάτες Ισραηλίτες των ημερών του Μαλαχία που νόμιζαν ότι ξέφευγαν με το να προσφέρουν κατώτερες θυσίες στον Ιεχωβά. Αλλά πώς αισθανόταν ο Ιεχωβά γι’ αυτό; «Ναι, τοιαύτην προσφοράν εφέρατε [το χωλόν και το άρρωστον]», είπε. Και μετά πρόσθεσε: «Ήθελον δεχθή αυτήν εκ της χειρός σας;»—Μαλαχίας 1:13.

 9. Πώς η συμβουλή του Παύλου στο Ρωμαίους 12:6-8, 11 σχετίζεται με την επίτευξη προόδου;

⁹ Αντίθετα, θα πρέπει να παίρνουμε στα σοβαρά την υπηρεσία μας προς τον Θεό. Όπως υπενθύμισε ο Παύλος στους Ρωμαίους, οποιοδήποτε προνόμιο υπηρεσίας που μπορεί να μας δοθεί, θα πρέπει να ‘το εκτελούμε’, «μετ’ επιμελείας» και να είμαστε ‘εις την σπουδήν άοκνοι’. (Ρωμαίους 12:6-8, 11) Το να χασομερούμε σημαίνει να γυρίζουμε άσκοπα, χωρίς καμιά κίνηση προς τα εμπρός για κάποιο συγκεκριμένο στόχο. Είναι ενδιαφέρον, ότι η Ελληνική λέξη που χρησιμοποιείται είναι «οκνηρός», μια πολύ κατάλληλη περιγραφή. Μια έκθεση δείχνει ότι, αν και ικανός για γρήγορες κινήσεις, σε μια περίοδο 168 ωρών, ένας οκνηρός κοιμήθηκε ή παρέμεινε πλήρως ακίνητος για 139 ώρες—83 τοις εκατό του χρόνου. Δεν υπάρχει αμφιβολία γιατί νουθετούμαστε να μην είμαστε «οκνηροί» αλλά «κατά το πνεύμα ζέοντες» και ‘να δουλεύουμε για τον Ιεχωβά’! Τι μπορεί να μας βοηθήσει να το κάνουμε αυτό;

10. Γιατί θα πρέπει να ενδιαφερόμαστε ζωηρά για τη συμβουλή του Παύλου στην 1 Τιμόθεον 4:12-16;

¹⁰ Στην 1 Τιμόθεον 4:12-16 ο απόστολος Παύλος περιέγραψε με λεπτομέρειες τα πράγματα που θα έπρεπε να κάνει ο Τιμόθεος ώστε η πρόοδός του να είναι «φανερά εις πάντας». Εκείνο τον καιρό, ο μαθητής Τιμόθεος δεν ήταν ούτε νεαρός ούτε νεοκατήχητος. Στην πραγματικότητα, εκείνο τον καιρό είχε εργαστεί στενά με τον Παύλο για περισσότερο από δέκα χρόνια και του είχε ανατεθεί αρκετή ευθύνη και εξουσία στη Χριστιανική εκκλησία, χωρίς αμφιβολία λόγω της προόδου που είχε ήδη κάνει μέχρι εκείνο το σημείο. Ωστόσο, ο Παύλος έδωσε στον Τιμόθεο αυτή τη συμβουλή. Σαφώς, αρμόζει σε όλους μας να προσέχουμε σε ό,τι είχε να πει ο Παύλος.

Να γίνετε καλό παράδειγμα σε ομιλία και διαγωγή

11, 12. (α) Ποιος είναι ο πρώτος τομέας που θα πρέπει να δώσουμε προσοχή στο να κάνουμε πρόοδο; (β) Γιατί είναι πιο σπουδαίο από την πρόοδο σε γνώση ή σε επιδεξιότητα;

¹¹ Πρώτα, στο εδάφιο 12, ο Παύλος είπε: «Μηδείς ας μη καταφρονή την νεότητά σου, αλλά γίνου τύπος των πιστών εις λόγον, εις συναναστροφήν, εις αγάπην, εις πνεύμα, εις πίστιν, εις καθαρότητα». Αυτός ο κατάλογος μας υπενθυμίζει τη ‘καρποφορία του πνεύματος’, που περιέγραψε ο Παύλος στους Γαλάτας 5:22, 23. Ποιος μπορεί να αρνηθεί ότι ο καθένας μας χρειάζεται να παράγει αυτή την καρποφορία σ’ ένα μεγαλύτερο βαθμό στη ζωή μας; Οι περισσότεροι από μας καταβάλλουν μεγάλη προσπάθεια να μάθουν και να αποστηθίσουν τους εννιά καρπούς του πνεύματος, και να διδάξουν τους νεαρούς και τους νέους στην αλήθεια να κάνουν το ίδιο. Αλλά καταβάλλουμε εμείς τουλάχιστον τόση προσπάθεια για να τους καλλιεργούμε; Ο Παύλος ανέφερε ότι εκείνοι που είναι ώριμοι θα πρέπει να είναι καλά παραδείγματα σ’ αυτά τα ζητήματα. Βέβαια, αυτός είναι ένας τομέας στη ζωή μας που όλοι μας μπορούμε εύκολα να κάνουμε πρόοδο.

¹² Με μια έννοια, ίσως, αυτές οι ιδιότητες δείχνουν την πνευματική μας πρόοδο περισσότερο από τη γνώση μας και τις επιδεξιότητές μας, γιατί οι προηγούμενες είναι προϊόντα του πνεύματος του Θεού, ενώ οι τελευταίες συχνά σχετίζονται με τις φυσικές ικανότητες κάποιου και την εκπαίδευσή του. Οι γραμματείς και Φαρισαίοι των ημερών του Ιησού ήταν καλά εξοικειωμένοι με τις Γραφές, και ήταν πιο επιμελείς στο να τηρούν τις περίπλοκες λεπτομέρειες του Νόμου. Ωστόσο, ο Ιησούς τους κατέκρινε, λέγοντας: «Ουαί εις εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριταί, διότι αποδεκατίζετε το ηδύοσμον και το άνηθον και το κύμινον, και αφήκατε τα βαρύτερα του νόμου, την κρίσιν και τον έλεον και την πίστιν». (Ματθαίος 23:23) Πόσο σπουδαίο είναι για μας να συνεχίσουμε να κάνουμε πρόοδο καλλιεργώντας αυτά τα «βαρύτερα ζητήματα» στη ζωή μας!

Επιμέλεια στην ανάγνωση, στην προτροπή, και στη διδασκαλία

13. Πώς μπορούν οι διορισμένοι επίσκοποι να ωφεληθούν από τη συμβουλή του Παύλου στην 1 Τιμόθεον 4:13;

¹³ Μετά, ο Παύλος συμβούλεψε τον Τιμόθεο να «καταγίνεται εις την ανάγνωσιν, εις την προτροπήν, εις την διδασκαλίαν». (1 Τιμόθεον 4:13) Αλλού στις επιστολές του, ο Παύλος μίλησε με μεγάλη εκτίμηση για τον Τιμόθεο σαν έναν ικανό και πιστό διάκονο. (Φιλιππησίους 2:20-22· 2 Τιμόθεον 1:4, 5) Ωστόσο νουθέτησε τον Τιμόθεο να συνεχίζει να δίνει προσοχή σ’ αυτές τις σπουδαίες ευθύνες σαν επίσκοπος. Αν είστε ένας διορισμένος επίσκοπος στην εκκλησία, συνεχίζετε να «καταγίνεστε» σ’ αυτά τα ζητήματα; Για παράδειγμα, παίρνετε στα σοβαρά τις εισηγήσεις που γίνονται στο Βιβλίο Οδηγιών της Σχολής Θεοκρατικής Διακονίας και εργάζεστε στις ελλείψεις σας, ή νομίζετε ότι αυτή η συμβουλή είναι μόνο για τους αρχάριους; Μελετάτε τη Βίβλο και τις εκδόσεις της Εταιρίας προσεκτικά ώστε να μπορείτε να «προτρέπετε μετά πάσης μακροθυμίας και διδαχής»;—2 Τιμόθεον 4:2· Τίτον 1:9.

Μην παραμελείτε το δώρο της υπηρεσίας

14. Πώς μπορούμε να δείξουμε πρόοδο στη διακονία μας του αγρού;

¹⁴ Ενώ μόνο λίγοι είναι διορισμένοι να διδάσκουν στην εκκλησία, όλοι οι Χριστιανοί είναι διορισμένοι από τον Ιησού Χριστό να συμμετέχουν στη μαρτυρία της Βασιλείας και στο έργο μαθήτευσης. (Ματθαίος 24:14· 28:19, 20) Αυτό περιλαμβάνει το να διδάσκουμε στους ειλικρινείς τη Βιβλική αλήθεια, παρακινώντας τους να κάνουν αλλαγές στη ζωή τους και να πάρουν τη στάση τους με την πλευρά του Ιεχωβά. Συνεχίζετε εσείς να «καταγίνεσθε» για να βελτιώσετε τις διακονικές σας επιδεξιότητες; Κάνετε ευσυνείδητη χρήση των υποδείξεων της Διακονίας Μας της Βασιλείας και της εβδομαδιαίας Συνάθροισης Υπηρεσίας ώστε ‘να κάνετε το έργο ευαγγελιστού, και τη διακονία σας πλήρη’;—2 Τιμόθεον 4:5.

15. Ποιο ήταν το «χάρισμα» του Τιμόθεου και τι θα πούμε για σήμερα;

¹⁵ Προηγουμένως, ο Παύλος είχε κάνει στον Τιμόθεο αυτή την υπόμνηση: «Μη αμέλει το χάρισμα, το οποίον είναι εν σοι, το οποίον εδόθη εις σε διά προφητείας μετά επιθέσεως των χειρών του πρεσβυτερίου». (1 Τιμόθεον 4:14) Προφανώς, μέσω της λειτουργίας του αγίου πνεύματος, ο Τιμόθεος είχε προταθεί και ακολούθως διοριστεί για κάποια ειδική υπηρεσία στη Χριστιανική εκκλησία. (1 Τιμόθεον 1:18· 2 Τιμόθεον 1:6) Παρόμοια, σήμερα υπάρχουν πολλοί στην οργάνωση που έχουν καλλιεργήσει θεόδοτες ικανότητες, που έχουν καταλήξει στο να διοριστούν σαν περιοδεύοντες επίσκοποι, ιεραπόστολοι, τακτικοί ή ειδικοί σκαπανείς, πρεσβύτεροι, και ούτω καθ’ εξής. Αν και δεν περιλαμβάνεται καμιά ειδική προφητεία ή επίθεση των χεριών, η συμβουλή «μη αμέλει το χάρισμα, το οποίον είναι εν σοι» εφαρμόζεται με την ίδια δύναμη.

16. Τι μπορεί να μας εμποδίσει από το να παραμελούμε το «χάρισμά» μας;

¹⁶ Το να παραμελήσεις κάτι, σύμφωνα με το λεξικό, σημαίνει να δώσεις λίγη προσοχή σ’ αυτό ή να το αφήσεις απραγματοποίητο μέσω αμέλειας. Όταν κάτι γίνεται ασήμαντο, είναι εύκολο να το παραμελήσεις. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί αν σταματήσουμε να κάνουμε πρόοδο, ή βελτίωση, και θεωρήσουμε τους διορισμούς μας σαν κάτι το δεδομένο. Γι’ αυτό, μπορούμε να ωφεληθούμε από αυτά που είπε ο Παύλος στους Κολοσσαείς 3:23, 24: «Και παν ό,τι αν πράττητε, εκ ψυχής εργάζεσθε, ως εις τον Κύριον και ουχί εις ανθρώπους, εξεύροντες ότι από του Κυρίου θέλετε λάβει την ανταπόδοσιν της κληρονομίας· διότι εις τον Κύριον Χριστόν δουλεύετε».

Η Συνεχής Προσπάθεια Φέρνει Ευλογίες

17. Πώς μόνο θα δούμε το αποτέλεσμα των προσπαθειών μας;

¹⁷ Όταν δίνουμε μεγάλη προσοχή στα ζητήματα που συζητήθηκαν πιο πάνω, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι δεν θα πέσουμε στην παγίδα της αυταρέσκειας ή της αυτοϊκανοποίησης. «Ταύτα μελέτα, εις ταύτα μένε, διά να ήναι φανερά εις πάντας η προκοπή σου», είπε ο Παύλος. (1 Τιμόθεον 4:15) Η «προκοπή», βέβαια, δεν γίνεται για το σκοπό επίδειξης ή να εντυπωσιάσουμε άλλους. Όταν εμείς, νέοι και ηλικιωμένοι, αυξάνουμε και αναπτυσσόμαστε πνευματικά, φέρνουμε χαρά και ενθάρρυνση σε όλους που μας συναναστρέφονται, όπως η νεαρή Αλίσα και η σύντροφός της που αναφέρθηκαν στην αρχή αυτού του άρθρου.

18. Ποια διπλή ευλογία μας περιμένει αν εφαρμόζουμε επιμελώς τη συμβουλή του Παύλου;

¹⁸ Μια διπλή ευλογία μας περιμένει αν εφαρμόζουμε επιμελώς τη συμβουλή του Παύλου. «Πρόσεχε εις σεαυτόν και εις την διδασκαλίαν, επίμενε εις αυτά· διότι τούτο πράττων και σεαυτόν θέλεις σώσει και τους ακούοντάς σε». (1 Τιμόθεον 4:16) Ναι, με το να εξετάζουμε συνεχώς τον εαυτό μας για το αν κάνουμε αυτά που διδάσκουμε άλλους να κάνουν, δηλαδή, να προοδεύουμε, να αυξάνουμε, και να αναπτυσσόμαστε πνευματικά, θα αποφύγουμε την τραγωδία τού να ‘γίνουμε αδόκιμοι’. (1 Κορινθίους 9:27) Αντίθετα, η ευτυχισμένη προσδοκία της ζωής στην υποσχεμένη Νέα Τάξη του Θεού είναι βέβαιη για μας και για εκείνους που έχουμε το χαρωπό προνόμιο να βοηθούμε. Έτσι, για τη δική μας ευλογία και την ευλογία άλλων, και για τον αίνο του Ιεχωβά Θεού: «Ας περιπατώμεν κατά τον αυτόν κανόνα»!—Φιλιππησίους 3:16.

Θυμάστε;

◻ Ποιος είναι ο τελικός ‘στόχος’ που θα πρέπει να έχουμε στο νου μας; Πώς τον επιδιώκουμε; (Φιλιππησίους 3:12, 13)

◻ Ποιος είναι ο «κανόνας» στον οποίο πρέπει να περπατάμε; (Φιλιππησίους 3:16)

◻ Γιατί πρέπει να συνεχίσουμε να βελτιωνόμαστε στη Χριστιανική μας διαγωγή και ομιλία; (1 Τιμόθεον 4:12)

◻ Πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι, οι διακονικοί υπηρέτες, και άλλοι να κάνουν πρόοδο στη διδακτική τους επιδεξιότητα; (1 Τιμόθεον 4:13)

◻ Τι πρέπει να κάνουμε για να μην αμελήσουμε το «χάρισμα» που δόθηκε σε μας; (1 Τιμόθεον 4:14)

[Εικόνα στη σελίδα 14]

Η Αλίσα και η σπουδάστριά της τής Βίβλου έχουν σαν σκοπό τους την ολοχρόνια διακονία