Είναι η Θρησκεία των Γονέων Σας η Ορθή Θρησκεία για Σας;
Πώς μπορείτε να το καθορίζετε αυτό; Είναι κατάλληλο ν’ αλλάξετε την θρησκεία σας;
«ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ μου δεν επεδοκίμασαν τη νέα μας θρησκεία,» εξήγησε ο νεαρός, «και δεν απέκρυψαν την αποδοκιμασία των. Η μητέρα μου ανέπεμψε εκατοντάδες προσευχές για να προσπαθήση να μας κάμη να επιστρέψωμε, διότι ειλικρινά πιστεύει ότι είχαμε πέσει σε πλάνη.»
Ο νεαρός που έλεγε αυτά είχε ανατραφή ως μέλος μιας από τις εξέχουσες θρησκείες του «Χριστιανικού κόσμου.» Προσφάτως, όμως, αυτός και η σύζυγός του είχαν αρχίσει μια σοβαρή μελέτη της Γραφής, και αυτά που έμαθαν τους έκαμαν ν’ αλλάξουν τη θρησκεία των. Ήταν αυτό κατάλληλο; Είναι ορθό να εγκαταλείψη ένας την θρησκεία των γονέων του; Υπάρχει Γραφικό προηγούμενο για να κάμη ένας μια τέτοια ενέργεια; Ας ιδούμε.
ΑΛΛΑΓΗ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΕΝΟΣ
Ο πατριάρχης Αβραάμ αναφέρεται στην Αγία Γραφή ως ένας υποδειγματικός άνθρωπος του Θεού. Ονομάζεται «φίλος του Ιεχωβά,» και αναφέρεται, επίσης, ως «πατήρ πάντων των πιστευόντων ενώ υπάρχουσιν εν τη ακροβυστία.» (Ιάκ. 2:23, ΜΝΚ· Ρωμ. 4:11) Γνωρίζατε ότι, αυτός ο εξαιρετικός άνθρωπος εγκατέλειψε την θρησκεία των γονέων του;
Ο πατέρας του Θάρρα ζούσε κοντά στο νοτιότατο άκρο του περιφήμου Ευφράτου Ποταμού στη Χαλδαϊκή πόλι Ουρ. Στο μέρος εκείνο η ειδωλολατρία αποτελούσε κοινή συνήθεια, και είναι προφανές ότι ο Θάρρα συμμετείχε σε ειδωλολατρική λατρεία. Πολλά χρόνια αργότερα ο Ισραηλίτης ηγέτης Ιησούς του Ναυή το υπέδειξε αυτό, όταν επέσυρε την προσοχή του λαού στους προγόνους των, και είπε: «Πέραν του ποταμού [Ευφράτου] κατοίκησαν απ’ αρχής οι πατέρες σας, Θάρρα ο πατήρ του Αβραάμ, και ο πατήρ του Ναχώρ, και ελάτρευσαν άλλους θεούς. . . . αποβάλετε τους θεούς τους οποίους ελάτρευσαν οι πατέρες σας πέραν του ποταμού, και εν τη Αιγύπτω, και λατρεύσατε τον Ιεχωβά.»—Ιησ. Ναυή 24:2, 14, ΜΝΚ.
Έτσι ο Ιησούς του Ναυή ενεθάρρυνε να εγκαταλείψη ο λαός τη θρησκεία του προπάτορός του Θάρρα. Ώφειλαν, μάλλον, να μιμηθούν την πίστι του υιού του Αβραάμ, ο οποίος απέδιδε αποκλειστική αφοσίωσι στον αληθινό Θεό Ιεχωβά. Σύμφωνα με την Ιουδαϊκή παράδοσι, ο Αβραάμ είχε λάβει την πρωτοβουλία και κατέστρεψε τα είδωλα του πατρός του.
Ένα άλλο άτομο, το οποίο εγκατέλειψε τη θρησκεία των γονέων του και έγινε λάτρις του Ιεχωβά, ήταν η Ραάβ. Αυτή ήταν η Χαναναία η οποία έκρυψε τους Ισραηλίτας κατασκόπους, και έλαβε μεγάλο έπαινο στις Γραφές για την πίστι της. (Εβρ. 11:31· Ιάκ. 2:25) Η Ραάβ εξήγησε στους κατασκόπους τι ήταν εκείνο που την ώθησε ν’ αλλάξη τη θρησκεία της:
«Ηκούσαμεν πώς ο Ιεχωβά εξήρανε τα ύδατα της Ερυθράς θαλάσσης έμπροσθέν σας, ότε εξήλθετε εξ Αιγύπτου· και τι εκάμετε εις τους δύο βασιλείς των Αμορραίων, τους πέραν του Ιορδάνου, εις τον Σηών, και εις τον Ωγ, τους οποίους εξολοθρεύσατε. . . . Ιεχωβά ο Θεός σας, αυτός είναι Θεός εν τω ουρανώ άνω, και επί της γης κάτω· και τώρα, ομόσατέ μοι, παρακαλώ, εις τον Ιεχωβά, ότι, καθώς εγώ έκαμα έλεος εις εσάς, θέλετε κάμει και σεις έλεος εις την οικογένειαν του πατρός μου. . . . και θέλετε σώσει την ζωήν ημών εκ του θανάτου.»—Ιησ. Ναυή 2:9-13, ΜΝΚ.
Η Ραάβ μπορούσε ν’ αντιληφθή από την θαυματουργική διάσωσι των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο ότι ο Ιεχωβά είναι πράγματι «Θεός εν τω ουρανώ άνω, και επί της γης κάτω»! Οι θεοί τούς οποίους ελάτρευαν οι γονείς της ήσαν ανίκανοι να κατορθώσουν τέτοιες θαυμαστές πράξεις. Επομένως, η Ραάβ έγινε μια λάτρις του Ιεχωβά και αμείφθηκε με το προνόμιο να γίνη μια πρόγονος του υποσχεμένου Μεσσία, Ιησού Χριστού.—Ματθ. 1:1, 5.
Η νύμφη της Ραάβ, η Ρουθ, εγκατέλειψε, επίσης, την λατρεία των γονέων της, και ευλογήθη με όμοιο τρόπο. Εξ αίτιας της πείνης στη γη του Ιούδα, η Ναομί, ο σύζυγος και οι δύο γυιοί της μετέβησαν στη γη του Μωάβ, όπου οι γυιοί της ενυμφεύθησαν Μωαβίτιδες, μία από τις οποίες ήταν η Ρουθ. Αργότερα, ο σύζυγος και οι γυιοί της Ναομί πέθαναν, αφήνοντας τρεις χήρες. Η Ναομί απεφάσισε να επιστρέψη στον οίκο της στον Ιούδα, και είπε στις νύμφες της: «Υπάγετε, επιστρέψατε εκάστη εις τον οίκον της μητρός αυτής.» Μια από τις κόρες έφυγε, αλλά η Ρουθ αρνήθηκε να εγκαταλείψη τη Ναομί.—Ρουθ 1:1-14.
Τότε η Ναομί είπε στη Ρουθ: «Ιδού, η σύννυμφός σου επέστρεψε προς τον λαόν αυτής, και προς τους θεούς αυτής· επίστρεψον και συ κατόπιν της συννύμφου σου. Αλλ’ η Ρουθ είπε, Μη με ανάγκαζε να σε αφήσω, δια να αναχωρήσω απ’ όπισθέν σου· διότι όπου αν συ υπάγης, και εγώ θέλω υπάγει· και όπου αν συ παραμείνης, και εγώ θέλω παραμείνει· ο λαός σου, λαός μου, και ο Θεός σου, Θεός μου.» (Ρουθ 1:15-17) Η Ρουθ εξέλεξε να λατρεύη τον Ιεχωβά μαζί με τη Ναομί, μάλλον παρά να επιστρέψη στον λαό της και να λατρεύη τους θεούς του. Στον ωρισμένο καιρό, η Ρουθ ενυμφεύθη τον Βοόζ το γυιό της Ραάβ, κι έτσι ευλογήθηκε με το να γίνη η προμάμμη του Βασιλέως Δαβίδ και μια πρόγονος του Ιησού Χριστού.—Ρουθ 4:18-22.
Και τον πρώτον αιώνα, επίσης, πολλά άτομα εγκατέλειψαν την θρησκεία των γονέων των για να γίνουν αληθινοί λάτρεις του Ιεχωβά Θεού. Ο απόστολος Πέτρος ωμίλησε μ’ επιδοκιμασία γι’ αυτά τα άτομα, λέγοντας: «Ελυτρώθητε από της ματαίας πατροπαράδοτου διαγωγής υμών.» (1 Πέτρ. 1:18) Οι πατέρες στους οποίους ανεφέρθη ο Πέτρος είχαν ακολουθήση τις Ιουδαϊκές θρησκευτικές παραδόσεις, αλλά οι ειλικρινείς Ιουδαίοι ήταν ανάγκη να εγκαταλείψουν αυτές τις παραδόσεις και ν’ αλλάξουν την θρησκεία των για να κερδίσουν την επιδοκιμασία του Θεού.
Ο απόστολος Παύλος είναι ένας Ιουδαίος ο οποίος το έπραξε αυτό. Γράφει: «Προέκοπτον εις τον Ιουδαϊσμόν υπέρ πολλούς συνηλικιώτας εν τω γένει μου, περισσότερον ζηλωτής υπάρχων, των πατρικών μου παραδόσεων.» (Γαλ. 1:14) Ο Παύλος ήταν «υιός Φαρισαίου,» και είναι προφανές ότι είχε ανατραφή από τους γονείς του ως ένα μέλος εκείνης της Ιουδαϊκής θρησκευτικής αιρέσεως. (Πράξ. 23:6·Φιλιππησ. 3:5) Αλλά όταν έμαθε ότι το σύστημα των συστηματικών παραδόσεων που ασκούσαν οι Φαρισαίοι δεν είχε την επιδοκιμασία του Θεού, δεν εδίστασε ν’ αλλάξη την θρησκεία του και να γίνη Χριστιανός, μολονότι αυτό πιθανόν να έθλιψε βαθιά τους Ιουδαίους γονείς του.
ΑΙΤΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ
Σ’ αυτές τις περιπτώσεις η αλλαγή θρησκείας δεν ήταν για απλή ευκολία. Δεν έγινε για ιδιοτελείς σκοπούς, όπως το να ικανοποιήση έναν υποψήφιο σύντροφο γάμου, ούτε για γόητρο, ή για να ενισχύση ένας την κοινωνική του θέσι ή τις επαγγελματικές του προσδοκίες. Αντιθέτως, η λατρεία από τον Αβραάμ του αληθινού Θεού Ιεχωβά τον καθιστούσε χωρίς αμφιβολία αντιδημοτικό μεταξύ των ειδωλολάτρεων της πόλεως Ουρ της Μεσοποταμίας. Η μεταστροφή της Ραάβ στην λατρεία του Ιεχωβά και η προστασία που προσέφερε στους Ισραηλίτας κατασκόπους είχε γίνει με κίνδυνο της ζωής της. Επίσης, η εκλογή της Ρουθ να υπηρετή τον Ιεχωβά εσήμαινε ότι ώφειλε να εγκαταλείψη την χώρα της και τον λαό της. Και το ότι ο Παύλος εγκατέλειψε την θρησκεία των γονέων του για να γίνη Χριστιανός κατέληξε στο να υποστή πολύ διωγμό και κακουχίες.—2 Κορ. 11:23-27.
Η αλλαγή θρησκείας από αυτά τα άτομα ασφαλώς δεν ήταν ζήτημα προσωπικής ευκολίας! Μάλλον, είχε γίνει με βάσι την ακριβή γνώσι όσον αφορά τον Θεό και τους σκοπούς του. Είχαν λάβει αξιόπιστη πληροφορία η οποία απεδείκνυε σαφώς ότι ο τρόπος με τον οποίο οι γονείς των ασκούσαν λατρεία δεν ήταν ευάρεστος στον αληθινό θεό, τον Δημιουργό του ουρανού και της γης. Δεν είναι ακατάλληλο να εγκαταλείψετε την θρησκεία των γονέων σας αν οι διδασκαλίες της διαπιστώνεται ότι δεν βρίσκονται σε αρμονία με τον Λόγο του Θεού, την Γραφή. Αντιθέτως, αυτό είναι το θαρραλέο και ορθό πράγμα που οφείλετε να κάμετε. Και μολονότι μια τέτοια αλλαγή πιθανόν να είναι δύσκολο να γίνη, τελικά φέρνει ευεργετικά αποτελέσματα.
ΟΦΕΛΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ
Πραγματικά, στην αρχή οι γονείς ενός πιθανόν να στενοχωρηθούν, και ακόμη να δείξουν εχθρότητα. Αλλά θυμηθήτε: ο Ιησούς Χριστός προειδοποίησε ότι το ν’ αναλάβη ένας την αληθινή Χριστιανική λατρεία θα επέφερε διαίρεσι σε μερικές οικογένειες. Εν τούτοις, αντί να ενθαρρύνη ένα να προσπαθήση να διατηρήση ειρήνη με το να εξακολουθή να ασπάζεται ψευδείς θρησκευτικές διδασκαλίες και συνήθειες, ο Ιησούς μάλλον είπε: «Όστις αγαπά πατέρα ή μητέρα υπέρ εμέ, δεν είναι άξιος εμού.»—Ματθ. 10:34-37.
Το να απέχη ένας από το να ασκή την αληθινή λατρεία απλώς για ν’ αρέση στους γονείς ή προγόνους του είναι εσφαλμένο. Αυτό στην πραγματικότητα δεν θα τους ωφελήση, αλλά ούτε κι εσάς. Πραγματική αγάπη δείχνεται σ’ αυτούς με το να είναι ένας πρόθυμος να δέχεται την αποδοκιμασία των, ή ακόμη και την κακομεταχείρισί των, ώστε να έχουν την καλύτερη δυνατή ευκαιρία να μάθουν τις αλήθειες από τον Λόγο του Θεού και να ευθυγραμμισθούν μ’ αυτές για να μπουν στην οδό για τις αιώνιες ευλογίες που επιφυλάσσει ο Ιεχωβά Θεός σ’ αυτούς που τον υπηρετούν.
Η πιστή πορεία του Αβραάμ είναι καταφανές ότι είχε τέτοια ωφέλιμα αποτελέσματα επάνω στον πατέρα του Θάρρα και σε άλλους συγγενείς. Διότι, όταν ο Θεός κατηύθυνε τον Αβραάμ να εγκαταλείψη την Μεσοποταμία με το κακό περιβάλλον της τής Βαβυλωνιακής ψευδούς λατρείας, οι συγγενείς του, περιλαμβανομένου και του Θάρρα, τον ακολούθησαν.—Πράξ. 7:1-4.
Προφανώς η διαγωγή του δικαίου γυιόύ του Θάρρα έκαμε τόση εντύπωσι στους στενούς συγγενείς του Αβραάμ ώστε μερικοί από αυτούς τελικά ενώθηκαν με τον Αβραάμ στην αληθινή λατρεία. Τι μεγάλη αμοιβή για την πιστή προσκόλλησι στην θρησκεία που επιδοκιμάζει ο Θεός!—Γεν. 24:4, 50, 51.
Το νεαρό ζεύγος, που ανεφέρθη στην αρχή αυτού του άρθρου, ευλογήθη, επίσης, πλουσίως για την σταθερή παραμονή του στην απόφασί του ν’ αλλάξη την θρησκεία του. Μολονότι αυτή η αλλαγή συνήντησε μεγάλη εναντίωσι από τους γονείς των, ο νέος εξηγεί:
«Κάθε φορά, που μας επεσκέπτετο η μητέρα μου, συζητούσαμε μεταξύ μας για τις αλήθειες που είχαμε μάθει, από τον Λόγο του Θεού—για το όνομα του Θεού, το πώς να προσευχώμεθα σ’ αυτόν, την κατάστασι των νεκρών, και άλλα. Με το να ομιλούμε συνεχώς για τα καλά πράγματα που είχαμε μάθει, η μητέρα μου άρχισε να σκέπτεται και να κάνη σύγκρισι. Αυτό ήταν μια πρόοδος, διότι, σ’ όλη της τη ζωή ποτέ δεν αμφέβαλλε ότι οι ιερείς είχαν όλη την αλήθεια και τίποτε άλλο από την αλήθεια. Τώρα άρχισε να διερωτάται: ‘Γιατί δεν αναφέρουν ποτέ το όνομα Ιεχωβά; Γιατί κρατούν την Αγία Γραφή για τον εαυτό των; Γιατί λέγουν ότι η ψυχή είναι αθάνατη εφόσον η Βίβλος λέγει ότι μπορεί να πεθάνη;’—Ιεζ. 18:4· Ησ. 53:12.
Τελικά, η μητέρα εξέφρασε την επιθυμία να μάθη για τα πράγματα που άκουε να μιλούν τα παιδιά της. «Μπορείτε να φαντασθήτε την χαρά μας,» γράφει ο γιός, «όταν κάποια μέρα αμείφθηκε η υπομονή μας όταν μας εζήτησε να της μιλήσουμε για την Αγία Γραφή και τον Ιεχωβά, λέγοντας: ‘Αρχίζω να πιστεύω ότι οι Καθολικοί δεν έχουν τέλος πάντων όλη την αλήθεια,’ Τώρα, ύστερ’ από μερικούς μήνες, η μητέρα μου κάνει με ζήλο και άλλους μετόχους των αληθειών της Γραφής που μαθαίνει. Το ίδιο κάνουν και οι δύο αδελφές μου. Σκοπεύουν να ενωθούν σύντομα με την σύζυγό μου και μ’ εμένα με το να συμβολίσουν την αφιέρωσί των να υπηρετούν τον Ιεχωβά Θεό με το να βαπτισθούν.»
Πόσο ευτυχισμένη και ενωμένη έκαμαν αυτή την οικογένεια οι αλήθειες της Γραφής! Η μητέρα είναι πραγματικά ευγνώμων διότι τα παιδιά της δεν ακολούθησαν τυφλά την θρησκεία στην οποία είχαν ανατραφή. Δεν ήταν εκείνη η ορθή θρησκεία για κανένα από αυτούς. Αυτό θα έπρεπε να σας κάνη να σκεφθήτε: Είναι η θρησκεία των γονέων σας η ορθή θρησκεία για σας;
Η ΟΡΘΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΓΙΑ ΣΑΣ
Πώς μπορείτε να το καθορίσετε αυτό; Αν οι γονείς σας είναι ειλικρινείς, αφωσιωμένοι άνθρωποι οι οποίοι διάγουν καθαρή ζωή και παρευρίσκονται τακτικά στις θρησκευτικές υπηρεσίες, αποτελεί, άρα γε, αυτό απόδειξι ότι η θρησκεία των είναι η ορθή θρησκεία για σας; Θα μπορούσε κανείς λογικώς να σκεφθή έτσι, αλλά σημειώστε ότι ο απόστολος Παύλος υποδεικνύει ότι χρειάζονται περισσότερα.
Γράφοντας στον νεαρό Τιμόθεο από την απομόνωσί του στην φυλακή, παρετήρησε ότι η μητέρα και η μάμμη του ήσαν υποδειγματικές γυναίκες πίστεως. (2 Τιμ. 1:5) Ζούσαν μια καθαρά, ηθική ζωή. Αλλά έκαναν περισσότερο. Σημειώστε από την ακόλουθη σύστασι του Παύλου προς τον Τιμόθεο τι είναι εκείνο που εχαρακτήριζε την θρησκεία της μητρός τού Τιμοθέου ως την ορθή θρησκεία και για τον Τιμόθεο: «Μένε εις εκείνα τα οποία έμαθες και επιστώθης, εξεύρων παρά τίνος έμαθες [από τη μητέρα και την μάμμη του]· και ότι από βρέφους γνωρίζεις τα ιερά γράμματα, τα δυνάμενα να σε σοφίσωσιν εις σωτηρίαν δια της πίστεως της εν Χριστώ Ιησού.»—2 Τιμ. 3:14, 15.
Παρετηρήσατε ότι η μητέρα του Τιμοθέου τον εδίδαξε τα «ιερά γράμματα»; Τα θεόπνευστα συγγράμματα του Λόγου του Θεού, τα οποία υπήρχαν στη διάρκεια της βρεφικής ηλικίας του Τιμοθέου, ήσαν τριάντα εννέα βιβλία των Εβραϊκών Γραφών. Το 41 μ.Χ. εγράφη το κατά Ματθαίον ευαγγέλιον, και το 47-48 μ.Χ. περίπου ο απόστολος Παύλος ξεκίνησε για την πρώτη του ιεραποστολική περιοδεία, οπότε χωρίς αμφιβολία συνήντησε την Λωίδα και την Ευνίκη οι οποίες έγιναν πιστές Χριστιανές. Από τότε αυτές οι πιστές γυναίκες μπορούσαν να εκπαιδεύσουν τον Τιμόθεο στις Γραφές σχετικά με ‘την πίστιν την εν Χριστώ Ιησού.’ Η θρησκεία των τις είχε εξαρτίσει να το πράξουν.
Η θρησκεία των γονέων σας τους ετοιμάζει άρα γε να το πράξουν αυτό; Μπορούν να στραφούν απ’ ευθείας στη Γραφή για ν’ απαντήσουν σ’ ερωτήσεις σχετικά με τον Θεό, τον Υιόν του, Χριστόν Ιησούν, τους σκοπούς του Θεού και για το ποια είναι η κατάλληλη διαγωγή, όπως μπορούσαν η μητέρα και η μάμμη του Τιμοθέου; Αν όχι, αυτό θα πρέπει να σας κάνη ν’ αμφιβάλλετε σοβαρά αν η θρησκεία των είναι και η ορθή θρησκεία για σας. Διότι η αληθινή θρησκεία εξαρτίζει τους πιστούς της ώστε να παρέχουν αυτή τη ζωτική εκπαίδευσι.
Δεν είναι αρκετό να πιστεύετε απλώς ότι η θρησκεία των γονέων σας είναι και η ορθή θρησκεία για σας. Αν δεν μπορήτε ν’ αποδείξετε την ορθότητα της πίστεώς των από τις Γραφές, καμμιά ποσότης θρησκευτικού ζήλου ή ειλικρινείας δεν θα την κάμη ορθή. Είναι ανόητο να συμπεράνετε: «Αν η θρησκεία μου είναι αρκετά καλή για τον πατέρα και την μητέρα, είναι αρκετά καλή και για μένα.» Τι θα συνέβαινε αν η Ραάβ έκανε αυτή τη σκέψι, και ενεπιστεύετο στους θεούς των γονέων της κι εξακολουθούσε να τους λατρεύη; Θα κατεστρέφοντο όλοι μαζί με τους υπολοίπους της Ιεριχώ! Συνέβη, όμως, εξαιτίας της θαρραλέας στάσεώς της υπέρ του αληθινού Θεού Ιεχωβά, ώστε «την Ραάβ, και τον πατέρα αυτής, και την μητέρα αυτής, και πάντα όσα είχε . . . ο Ιησούς εφύλαξε την ζωήν.»—Ιησ. Ναυή 6:23-25.
Σ’ αυτή την εποχή, επίσης, κάθε ψευδής θρησκεία αντιμετωπίζει καταδικαστική κρίσι. Επομένως, ερευνάτε τις Γραφές! Εξετάστε την θρησκεία σας προσεκτικά κάτω από το φως των διδασκαλιών της. Εγκαταλείψτε την ψευδή θρησκεία, όπως προστάζει η Αγία Γραφή: «Εξέλθετε εκ μέσου αυτών και αποχωρίσθητε.» (2 Κορ. 6:17) Βρήτε την θρησκεία η οποία παίρνει στα σοβαρά τη Γραφή και εξαρτίζει τον καθένα από τους οπαδούς της να γίνη ένας διάκονος του Θεού. Αυτή είναι η θρησκεία για σας. Απολαύστε την προστασία και την ευλογία του Θεού με το να την δεχθήτε.