Η Εγκράτεια Ζωτική για την Πρόοδο

«Προσθέσατε εις την πίστιν σας . . . την εγκράτεια.»​—2 Πέτρ. 1:5, 6.

1, 2. (α) Τι είδους εκγύμνασις απητείτο από τους Έλληνας αθλητάς των αρχαίων χρόνων; (β) Ποια ιδιότης απαιτείται ιδιαιτέρως τόσο από τους αθλητάς όσο και από τους Χριστιανούς, και πώς το εκφράζει αυτό ο Παύλος;

«ΘΕΛΕΤΕ να κερδίσετε το βραβείο των Ολυμπιακών αγώνων;—Εξετάστε τις απαιτούμενες προετοιμασίες και τις συνέπειες: οφείλετε ν’ ακολουθήσετε μια αυστηρή δίαιτα· οφείλετε να τρώτε τροφές που δεν αγαπάτε· πρέπει ν’ απέχετε από όλα τα ορεκτικά· πρέπει να γυμνάζεσθε τον απαιτούμενο και καθωρισμένο χρόνο τόσο με ζέστη όσο και με κρύο· δεν πρέπει να πίνετε τίποτε παγωμένο· να μη πίνετε κρασί όπως πριν· με μια λέξι, πρέπει να τεθήτε κάτω από τις οδηγίες ενός πυγμάχου, καθώς επίσης κι ενός ιατρού, και ύστερα θα συμπεριληφθήτε στον κατάλογο. Μπορεί να πάθετε θλάσι του βραχίονος, ή εξάρθρωσι του ποδιού, να είσθε υποχρεωμένος να καταπίνετε ποσότητες σκόνη, να πάρετε μερικούς μώλωπες και στο τέλος να νικηθήτε.» Αυτή ήταν η μοίρα του Έλληνος αθλητού των αρχαίων χρόνων, σύμφωνα με τον Έλληνα φιλόσοφον Επίκτητο. Δεν ήταν καθόλου εύκολο το έργο τους. Εκείνοι οι αθληταί, όπως οι δρομείς, κατέβαλλαν εντατικές προσπάθειες για να κερδίσουν φήμη κι ένα φθαρτό στέφανο. Στους Ολυμπιακούς αγώνες αυτός κατεσκευάζετο από αγριελαίαν· στα Πύθια, από δάφνη· στα Ίσθμια, κοντά στην Κόρινθο, το βραβείο ήταν ένας στέφανος πεύκης. Πολλά αυστηρά πράγματα περιελάμβανε η ζωή του αθλητού και, ανάμεσα σε άλλες ιδιότητες, ασφαλώς είχε ανάγκη εγκρατείας​—και όλα αυτά για κάτι που θα μπορούσε κάλλιστα να λεχθή ότι είναι μια ματαία προσπάθεια για προσωπική δόξα κι ένα φθαρτό στέφανο!

² Ο απόστολος Παύλος, στην πρώτη κανονική του επιστολή προς την εκκλησία της Κορίνθου, χρησιμοποίησε τους αρχαίους αγώνες ως μια εικόνα κι έδειξε στους Χριστιανούς την ανάγκη της εγκρατείας. Παρωμοίασε τους ακολούθους του Χριστού με δρομείς σ’ ένα αγώνα, λέγοντας: «Δεν εξεύρετε, ότι οι τρέχοντες εν τω σταδίω, πάντες μεν τρέχουσιν, είς όμως λαμβάνει το βραβείον; ούτω τρέχετε, ώστε να λάβητε αυτό. Πας δε ο αγωνιζόμενος, εις πάντα εγκρατεύεται.» Είναι προφανές, ότι ο Παύλος εξεδήλωνε εγκράτεια, διότι εξακολούθησε για να πη: «Εκείνοι μεν, δια να λάβωσι φθαρτόν στέφανον, ημείς δε άφθαρτον. Εγώ λοιπόν ούτω τρέχω, ουχί ως αβεβαίως· ούτω πυγμαχώ, ουχί ως κτυπών τον αέρα· αλλά δαμάζω το σώμα μου και δουλαγωγώ, μήπως εις άλλους κηρύξας, εγώ γείνω αδόκιμος.» (1 Κορ. 9:24-27) Ναι οι Χριστιανοί είναι όπως οι δρομείς σ’ ένα αγώνα, κι ένας δρομεύς οφείλει να παιδαγωγή τον εαυτό του. Δεν μπορεί να είναι ακρατής και άτακτος στις συνήθειες και την εκγύμνασί του. Στην περίπτωσί του η εγκράτεια είναι ζωτική για την επιτυχία.

 3. Όσον αφορά την εγκράτεια, γιατί μπορούν οι Χριστιανοί ν’ αποβλέπουν στον ουρανό;

³ Ο Παύλος και οι Κορίνθιοι πιστοί στους οποίους έγραφε, άνδρες και γυναίκες ομοίως, ήσαν δρομείς σ’ ένα αγώνα ο οποίος ήταν πολύ πιο σπουδαίος από τον αθλητικόν αγώνα. Και γι’ αυτούς επιτυχία θα εσήμαινε, όχι ένα φθαρτό στέφανο, αλλά τον «στέφανον της ζωής,» για τον οποίο έγραψε αργότερα ο απόστολος Ιωάννης όπως αναγράφεται στο εδάφιο Αποκάλυψις 2:10. Για να κερδίσουν αυτό το μεγάλο βραβείο, αυτοί οι Χριστιανοί ώφειλαν να ασκούν εγκράτεια. Και καθώς ενεργούσαν έτσι μπορούσαν ν’ αποβλέπουν στον ουρανό. Γιατί; Διότι ο Ιεχωβά Θεός, ο οποίος δίνει το άγιο πνεύμα του στους αληθινούς Χριστιανούς, προμηθεύει το υπέρτατο παράδειγμα εγκρατείας εν ενεργεία. «Από πολλού εσιώπησα [ήσκησα εγκράτειαν, ΜΝΚ],» διεκήρυξε ο Ιεχωβά μέσω του Ησαΐα. (Ησ. 42:14) Φυσικά, έρχεται ένας καιρός που ο Θεός δείχνει ότι είναι ισχυρότερος από τους εχθρούς του, αλλά ποτέ δεν χάνει τον τέλειο αυτοέλεγχο ή εγκράτειά του. (Ησ. 42:13) Οι κύριες ιδιότητες του Ιεχωβά, αγάπη, δύναμις, δικαιοσύνη και σοφία βρίσκονται πάντα σε απόλυτη ισορροπία. (1 Ιωάν. 4:8, 16· Ψαλμ. 62:11· Δευτ. 32:4· Ιώβ 12:13) Οι άνθρωποι, με τις πεπερασμένες διάνοιες, ίσως να μη εννοούν πάντα τους θείους τρόπους ενεργείας, αλλά ο Ιεχωβά είναι πράγματι αυτό το ίδιο το μεγάλο Πρότυπον της εγκρατείας.​—Δαν. 4:34, 35· Ησ. 55:8, 9.

 4. Αντιπαραβάλετε άτομα που έχουν Χριστιανική εγκράτεια με αυτούς που δεν την κατέχουν.

⁴ Αλλά γιατί να τίθεται τόση έμφασις στην εγκράτεια; Σκεφθήτε το εξής: Ένας ο οποίος στερείται αυτής της ιδιότητος είναι πιθανόν ν’ αντιδράση με δυσμενή, αναξιόπιστο τρόπο, κάτω από πίεσι. Και οι άνθρωποι έχουν λίγη εμπιστοσύνη στη συμβουλή που δίνει ένα άτομο που είναι των άκρων. Έτσι, Χριστιανοί διάκονοι, «η επιείκεια [λογικότης, ΜΝΚ] σας ας γείνη γνωστή εις πάντας τους ανθρώπους· ο Κύριος είναι πλησίον.» Ένας Χριστιανός, του οποίου η λογικότης είναι γνωστή σε όλους τους γνωρίμους του, ένας ο οποίος ζη «σωφρόνως και δικαίως και ευσεβώς εν τω παρόντι αιώνι,» θα θεωρήται ως ένας ώριμος, αξιόπιστος, ένας του οποίου η συμβουλή, που βασίζεται στον βέβαιο Λόγο του Θεού, είναι αξία εμπιστοσύνης. (Φιλιππησ. 4:5· Τίτον 2:11, 12) Σ’ ένα τέτοιο άτομο με εγκράτεια μπορεί ένας να εμπιστευθή ευθύνες μέσα στη Χριστιανική εκκλησία. Εξ άλλου, η έλλειψις αρκετής εγκρατείας μπορεί να θέτη προβλήματα και ν’ απαιτήση τη διόρθωσι εκείνου ο οποίος είναι ακροατής. Επομένως, επιβάλλεται σε κάθε Χριστιανό ν’ αναπτύσση και να εκδηλώνη εγκράτεια. Αλλά ποια ακριβώς πρόοδος είναι δυνατή στους Χριστιανούς, οι οποίοι έχουν αυτή την ιδιότητα;

Η ΠΡΟΟΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΓΚΡΑΤΕΙΣ

 5. Τι είδους ανθρώπους έπρεπε να διορίση ο Τίτος; Ποια ιδιότητα ειδικά έπρεπε να εκδηλώνουν;

⁵ Τον πρώτο αιώνα της Κοινής μας Χρονολογίας, ο απόστολος Παύλος άφησε τον Τίτο στην Κρήτη για να ‘διορθώση τα ελλείποντα, και να καταστήση εν πάση πόλει πρεσβυτέρους.’ (Τίτον 1:5) Υπήρχε ανάγκη εγκρατευομένων ανθρώπων για να υπηρετήσουν με τέτοιες ικανότητες. Ο Παύλος έγραψε: «Διότι πρέπει ο επίσκοπος να ήναι ανέγκλητος, ως οικονόμος Θεού· μη αυθάδης, μη οργίλος, μη μέθυσος, μη πλήκτης, μη αισχροκερδής· αλλά φιλόξενος, φιλάγαθος, σώφρων, δίκαιος, όσιος, εγκρατής.» (Τίτον 1:7, 8) Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν ήταν των άκρων. Δεν μπορούσε να είναι ισχυρογνώμων. Δεν θα μπορούσατε να τον βρήτε αναμεμιγμένο σε συμπλοκές των γειτονικών ταβερνών. Δεν θα ήταν πλήκτης. Η αυτοκυριαρχία του θα εφαίνετο επίσης από το ότι δεν ήταν «αισχροκερδής.» Εκείνος που θα είχε τα προσόντα επισκόπου, στον οποίο οι όμοιοι με αυτόν πιστοί θα μπορούσαν να θέσουν εμπιστοσύνη, έπρεπε να είναι «φιλάγαθος.» Έπρεπε να είναι φιλόξενος και «σώφρων.» Ειδικώς οφείλει να εκδηλώνη εγκράτεια. Με αυτήν θα μπορούσε ν’ αποφεύγη απερισκεψίες και αντιχριστιανική συμπεριφορά και ενέργεια.

 6. Τι έχει αυξήσει, την ανάγκη για εγκρατείς Χριστιανούς, κι επομένως τι πρέπει να κάμουν οι Χριστιανοί;

⁶ Εν τούτοις, η Κρήτη δεν ήταν παρά μια μικρή σχετικώς νήσος στη Μεγάλη ή Μεσόγειο Θάλασσα. Το ευαγγέλιον είχε ‘έλθει εις όλον τον κόσμον και εκαρποφόρει.’ Εφόσον δεν περιωρίζετο στους Ιουδαίους, μπορούσε να δίδεται στους λαούς των εθνών, στους Εθνικούς που κάποτε ήσαν αποξενωμένοι από τον Θεό. (Κολ. 1:5, 6, 21-23) Καθώς οι Χριστιανοί ιεραπόστολοι ευαγγελισταί εισχωρούσαν σε νέο έδαφος, η ανάγκη για περισσοτέρους ωρίμους εγκρατείς άνδρας ηύξανε, διότι εσχηματίζοντο νέες εκκλησίες. Και πόσο μεγαλυτέρα είναι αυτή η ανάγκη σήμερα! Τα αγαθά νέα της εγκαθιδρυμένης βασιλείας του Θεού εξαγγέλλονται σ’ όλη τη γη. Επομένως, η ανάγκη Χριστιανών επισκόπων και διακονικών υπηρετών οι οποίοι έχουν το πνεύμα του Θεού όπως εκφράζεται με τον ισορροπημένο Χριστιανικό τρόπο ζωής και την εγκράτεια είναι ακόμη μεγαλυτέρα σήμερα. Αυτή η ανάγκη θ’ αυξάνη καθώς παρουσιάζεται περαιτέρω επέκτασις και ανάπτυξις της επιγείου οργανώσεως του Ιεχωβά. Επομένως, οι Χριστιανοί ας προχωρούν στην ανάπτυξι της εγκρατείας και των άλλων καρπών του πνεύματος του Θεού. Η πρόοδος, περιλαμβανομένων και των προνομίων υπηρεσίας ως επισκόπων και διακονικών υπηρετών σε νεωστί σχηματισμένες εκκλησίες, είναι ανοικτή για ωρίμους, εγκρατείς Χριστιανούς.

 7. Γιατί οι επίσκοποι και άλλοι υπηρέται στη Χριστιανική εκκλησία έχουν ανάγκη εγκρατείας;

⁷ Ένας Χριστιανός επίσκοπος στην Κρήτη, ή αλλού, πρέπει να είναι «εγκρατής· προσκεκολλημένος εις τον πιστόν λόγον της διδασκαλίας.» Γιατί; «Δια να ήναι δυνατός και να προτρέπη δια της υγιαινούσης διδασκαλίας, και να εξελέγχη τους αντιλέγοντας.» (Τίτον 1:8, 9) Πρέπει να έχη ακριβή γνώσι του Λόγου του Θεού για να προτρέπη, διδάσκοντας εκείνο που είναι υγιές. Μερικές φορές οι Χριστιανοί έχουν σοβαρά προβλήματα και διαπιστώνουν ότι είναι δύσκολο να σταθμίσουν ζητήματα μεγάλου ενδιαφέροντος χωρίς βοήθεια. Συνεπώς, πρέπει να μπορούν να συμβουλευθούν ένα ώριμο αδελφό, όπως ο επίσκοπος εκκλησίας. Αν ένα άτομο ενεργήση έτσι, είναι ζωτικής σπουδαιότητος να λάβη υγιά συμβουλή ριζωμένη στις Γραφές. Επομένως, οι επίσκοποι και άλλοι υπηρέται στην εκκλησία έχουν ανάγκη εγκρατείας. Δεν πρέπει να κατέχωνται από αισθηματικότητα ή κάποια άλλη συγκίνησι που συσκοτίζει, διότι τα λόγια των είναι δυνατόν να επηρεάσουν την πολύτιμη ζωή άλλων. Εκείνοι οι οποίοι έχουν την ευθύνη της επισκοπής, αν κληθούν να δώσουν συμβουλή και βοήθεια, πρέπει να έχουν υπ’ όψιν Γραφικούς νόμους και αρχές, και να τις τονίζουν σ’ εκείνους που απευθύνονται σ’ αυτούς, οι οποίοι πρέπει να λάβουν τότε μόνοι των αποφάσεις. (Γαλ. 6:5) Έτσι αν ένας Γραφικός νόμος ή μια αρχή, αναμιγνύονται σ’ ένα ζήτημα, πρέπει να εξετάζωνται από τη Γραφική άποψι από τον επίσκοπο. Μολονότι η κατάστασις μπορεί να είναι κρίσιμος και η πίεσις έντονη, οι επίσκοποι οφείλουν να είναι προσεκτικοί ώστε να μη κάμουν σχόλια που αντανακλούν έλλειψι εγκρατείας.

 8. Τι πρέπει να γίνη όταν αναλαμβάνεται μια προσωπική απόφασις ή επίσημος συμφωνία;

⁸ Ένας Χριστιανός δεν νομίζει πάντοτε ότι είναι αναγκαίο να συζητή ένα πρόβλημα με τον επίσκοπο της εκκλησίας. Συχνά μπορεί να το λύση μόνος του καταφεύγοντας προσωπικά στις Γραφές, με προσευχή στον Ιεχωβά. Αν όμως έχετε ένα σοβαρό πρόβλημα και πρέπει να λάβετε απόφασι, ενθυμείσθε την εγκράτεια. Αντισταθήτε σε κάθε τάσι για βιαιότητα ή αλαζονεία. Οποιαδήποτε βαρύτητα και αν έχη η απόφασις ή οσοδήποτε δύσκολες και αν είναι οι συνθήκες διατηρήστε αυτοκυριαρχία. Σκεφθήτε προτού ενεργήσετε ή ομιλήσετε, διότι, «παγίς είναι εις τον άνθρωπον, προπετώς να λαλή περί ιερών, και μετά τας ευχάς να σκέπτηται.» (Παροιμ. 20:25) Στοχάζεσθε και προσεύχεσθε προτού καταλήξετε σε συμπέρασμα ή κάμετε μια επίσημη συμφωνία. (Εκκλησ. 5:2-5) Μη στηρίζεσθε μόνο στη δική σας κατανόησι. Φέρετε στο νου τις υπομνήσεις του Ιεχωβά που υπάρχουν στον Λόγο του και ενεργήστε σύμφωνα μ’ αυτές. Ενθυμείσθε: «Ο νόμος του Ιεχωβά είναι άμωμος, επιστρέφων ψυχήν· η μαρτυρία του Ιεχωβά πιστή, σοφίζουσα τον απλούν.»​—Ψαλμ. 19:7, ΜΝΚ· Παροιμ. 3:1-6.

ΕΚΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

 9. Από τι πρέπει να φυλάγωνται ο επίσκοπος και η εκδικαστική επιτροπή της εκκλησίας στην προσπάθειά τους ν’ αποκαταστήσουν ένα που έσφαλε;

⁹ Φυσικά, τα προβλήματα μέσα στη Χριστιανική εκκλησία είναι δυνατόν να ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό. Επομένως, κατά καιρούς, ένας υπηρέτης, μολονότι δεν εζητήθη από αυτόν με άμεσο τρόπο βοήθεια, μπορεί να κάμη προσπάθειες για ν’ αποκαταστήση κάποιον ο οποίος έσφαλε με κάποιο τρόπο. Πραγματικά, μπορεί να παραστή ανάγκη να επιληφθή του ζητήματος η εκδικαστική επιτροπή της εκκλησίας. Ο απόστολος Παύλος είπε στον Τίτον να διορίζη άνδρας ικανούς ‘να εξελέγχουν τους αντιλέγοντας.’ (Τίτον 1:9) Αυτό δεν μπορούσε να επιτευχθή από ένα διστακτικό, αβέβαιον άνθρωπο που εστερείτο εγκρατείας. Ώστε ο επίσκοπος καθώς και ολόκληρη η εκδικαστική επιτροπή της εκκλησίας έχουν ανάγκη αυτής της γνησίας ιδιότητος. Ο Παύλος είπε στους Γαλάτας: «Αδελφοί, και εάν άνθρωπος απερισκέπτως πέση εις κανέν αμάρτημα, σεις οι πνευματικοί διορθόνετε τον τοιούτον με πνεύμα πραότητος· προσέχων εις σεαυτόν, μη και συ πειρασθής. Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε, και ούτως εκπληρώσατε τον νόμον του Χριστού.» (Γαλ. 6:1, 2) Δεν πρέπει να προκύπτουν συγκινησιακή, εμπαθής κρίσις, ούτε ανεξέλεγκτες, ασύνετες παρατηρήσεις. Εκείνοι οι οποίοι έχουν πνευματικά προσόντα δεν πρέπει να υποκύπτουν σε ατελείς ανθρώπινες τάσεις προς ακρατείς λέξεις ή πράξεις. Μια τέτοια στάσις θα ήταν εμπόδιο στην απόδοσι πραγματικής πνευματικής βοηθείας.

10. (α) Για να κάμη τι, έχει ανάγκη εγκρατείας η επιτροπή; (β) Ποια βήματα πρέπει ν’ αναλάβη η επιτροπή όταν δεν υπάρχη μετάνοια για μεγάλα σφάλματα; όταν εκδηλώνεται μετάνοια;

¹⁰ Χωρίς αμφιβολία, η εκδικαστική επιτροπή της εκκλησίας έχει ανάγκη εγκρατείας, για να ενεργή με αρχές και όχι με συγκίνησι. Αν αφιερωμένοι Χριστιανοί έχουν αμαρτήσει αλλά εκδηλώνουν αληθινή μετάνοια ύστερ’ από κάποια κακή πράξι που απαιτεί πειθαρχική ενέργεια, μια τέτοια συντριβή καρδιάς δεν πρέπει ν’ αγνοηθή. Εν τούτοις, δεν πρέπει ν’ αφήνεται ο αισθηματισμός να υπερισχύη των Γραφικών αρχών, όταν λαμβάνωνται αποφάσεις οι οποίες επηρεάζουν την ευημερία και την καθαρότητα της Χριστιανικής εκκλησίας. Κατά καιρούς παρατηρείται τελεία έλλειψις μετανοίας για σοβαρά παραπτώματα και αυτό απαιτεί την αποκοπή του παραβάτου. Ενεργώντας σύμφωνα με την θεόπνευστη συμβουλή του Παύλου, οι υπεύθυνοι στην εκκλησία της Κορίνθου των αρχαίων χρόνων είχαν αρκετό θάρρος ν’ αποβάλουν κάποιον ο οποίος ήταν ένοχος αιμομικτικής ανηθικότητος, έτσι ώστε η εκκλησία να μη πάθη πνευματική βλάβη. Μόνον όταν εξεδηλώθη πραγματική μετάνοια μπορούσαν να ενθαρρυνθούν να συγχωρήσουν και να εκδηλώσουν αγάπη γι’ αυτό το άτομο. (1 Κορ. 5:2· 2 Κορ. 2:1-11) Η εκδικαστική επιτροπή της εκκλησίας σήμερα οφείλει ν’ ασκή εγκράτεια για ν’ αποφεύγη σκληρότητα όταν απαιτούνται πραότης και αγάπη, ή ν’ αποφεύγη αναποφασιστικότητα και αδυναμία όταν σταθερότης και αποφασιστικότης είναι ουσιώδεις.

Η ΕΓΚΡΑΤΕΙΑ ΖΩΤΙΚΗ ΓΙΑ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ

11. Τι είδους άτομο είναι η Χριστιανή σύζυγος η οποία ασκεί εγκράτεια, και εναντίον τίνος είναι προστατευμένη;

¹¹ Η εγκράτεια είναι ασφαλώς μια απαίτησις για την επίλυσι προσωπικών και εκκλησιαστικών προβλημάτων με κατάλληλο τρόπο. Επίσης, η άσκησις αυτής της καλής ιδιότητος μπορεί να οδηγήση σε αυξημένα προνόμια για Χριστιανούς άνδρες. Αλλά έχουν ανάγκη εγκρατείας όλοι οι Χριστιανοί οι οποίοι επιθυμούν να προοδεύσουν. Οι ευσεβείς γυναίκες οι οποίες την κατέχουν είναι ένα πραγματικό κεφάλαιο για την εκκλησία. Τα οφέλη που προκύπτουν από την εκδήλωσι εγκρατείας της Χριστιανής γυναικός μπορούν να γίνουν αισθητά πρώτα στο σπίτι. Η ικανή Χριστιανή σύζυγος η οποία έχει αυτή την ιδιότητα είναι ένα καλό παράδειγμα σε λόγο και έργο. Ομοιάζει με την καλή σύζυγο αλλά δεν ομοιάζει καθόλου με την κακή για τις οποίες είναι γραμμένο: «Η ενάρετος γυνή είναι στέφανος εις τον άνδρα αυτής· η δε προξενούσα αισχύνην είναι ως σαπρία εις τα οστά αυτού.» (Παροιμ. 12:4) Η Χριστιανή σύζυγος και μητέρα η οποία ενδιαφέρεται για τα οικιακά της καθήκοντα και τα τέκνα της και η οποία έχει στην καρδιά της τα συμφέροντα της βασιλείας του Θεού είναι ασφαλής από τις επιδιώξεις των οκνηρών γυναικών οι οποίες στερούνται εγκρατείας. Ανόμοια με αυτές, δεν αναμιγνύεται στις υποθέσεις των άλλων, δεν σπερμολογεί ούτε παγιδεύεται σε κακή συμπεριφορά. Αντιθέτως, είναι απησχολημένη σε κατάλληλες επιδιώξεις κι έτσι αποδεικνύεται μια ευλογία στον σύζυγό της, στα τέκνα της και σε όλες τις συναναστροφές της.​—1 Τιμ. 2:15· 5:11-15.

12. Πώς μια Χριστιανή η οποία εκδηλώνει εγκράτεια, μπορεί να επεκτείνη τη διακονία της;

¹² Μια Χριστιανή η οποία εκδηλώνει εγκράτεια, μπορεί, επίσης, να επεκτείνη την διακονία της. Μπορεί να έχη το προνόμιο να βοηθή άλλες γυναίκες στο έργο κηρύγματος κάτω από την καθοδηγία του επισκόπου και σε αρμονία με την εκκλησιαστική διευθέτησι για προσφορά εκπαιδεύσεως και προσωπικής βοηθείας. Είναι καταφανές, όμως, ότι, αν μια αφιερωμένη γυναίκα στερήται εγκρατείας και συνεχώς πηγαίνη στα άκρα όσον αφορά την αμφίεσι και τη διαγωγή, δεν θα μπορούσε να χρησιμοποιηθή για την υποβοήθησι άλλων γυναικών στη διακονία. (1 Τιμ. 2:9, 10· 1 Πέτρ. 3:3, 4) Αν φιλονεική με άλλες γυναίκες στην εκκλησία, ίσως μάλιστα για παραμικρά ζητήματα, τι είδους παράδειγμα δίνει; Όχι καλό. Ώστε, αν μια Χριστιανή επιθυμή να προοδεύση προς την ωριμότητα και να είναι σε θέσι ν’ αναλάβη το προνόμιο να προσφέρη κάποια βοήθεια σε διακονική υπηρεσία, προς αίνον του Ιεχωβά, οφείλει να καλλιεργήση και να εκδηλώνη εγκράτεια.

13. Πώς ηλικιωμένοι Χριστιανοί οι οποίοι διαθέτουν εγκράτεια μπορούν να βοηθούν άλλους;

¹³ Αλλά, τι μπορεί να λεχθή για τα ηλικιωμένα άτομα που βρίσκονται στη Χριστιανική εκκλησία; Και αυτά επίσης έχουν ανάγκη εγκρατείας. Και αν την έχουν ήδη, μπορούν ίσως να βοηθούν άλλους. Σκεφθήτε απλώς τα έτη πείρας που είναι δυνατόν να έχη ένας ηλικιωμένος Χριστιανός στην υπηρεσία του Θεού και τα οφέλη που έχουν προκύψει. Είναι κατανοητό ότι πολλοί οι οποίοι έχουν υπηρετήσει τον Ιεχωβά πιστά επί πολλά έτη φθάνουν συχνά να γίνουν καταφύγιον βοηθείας από νεωτέρους, ολιγώτερο πεπειραμένους Χριστιανούς. Αυτά τα άτομα πρέπει να λαμβάνουν μόνα τους αποφάσεις, αλλά κατά καιρούς ένας ηλικιωμένος αφιερωμένος δούλος του Ιεχωβά μπορεί να βοηθήση με το να αντλή από την προσωπική του πείρα και με το να κατευθύνη την προσοχή σε Γραφικές αρχές, προσφέροντας έτσι ωφέλεια σ’ αυτόν που ερωτά.

14. (α) Γιατί είναι ευχάριστο να συναναστρέφεται ένας ηλικιωμένα άτομα μέσα στην κοινωνία Νέου Κόσμου; (β) Μολονότι μερικοί ηλικιωμένοι Χριστιανοί δεν είναι ίσως σε θέσι να κάμουν όσα έκαμαν κάποτε στην υπηρεσία του Ιεχωβά, πώς μπορούν να συντελέσουν στην πρόοδο του έργου κηρύγματος;

¹⁴ Εν τούτοις, η προχωρημένη ηλικία είναι δυνατόν να δημιουργήση προβλήματα λόγω κακής καταστάσεως υγείας και μειωμένων δυνάμεων. Επομένως, οι ηλικιωμένοι Χριστιανοί έχουν ανάγκη να καλλιεργούν εγκράτεια, ώστε να παραμένουν χαρούμενοι παρά τις δυσχέρειές των. Πόσο συχνά διαπιστώνομε ότι ηλικιωμένα άτομα αυτού του συστήματος πραγμάτων είναι χωρίς διάθεσι, ιδιότροπα, δύσκολα να ευαρεστήσουν άλλους! Υπάρχει πολύ λίγη ευχαρίστησις στη συναναστροφή των. Άλλα ηλικιωμένα άτομα μέσα στην κοινωνία Νέου Κόσμου των μαρτύρων του Ιεχωβά καλλιεργούν και εκδηλώνουν εγκράτεια κι έτσι αποτελεί ευχαρίστησι να ομιλή ένας μαζί τους και να συνεργάζεται μαζί τους στη διακονία. Πραγματικά, σήμερα μερικά από αυτά τα άτομα είναι δυνατόν να μη μπορούν να κάμουν όσα έκαναν κάποτε στην υπηρεσία του Ιεχωβά. Αλλά η εγκράτεια τούς καθιστά ικανούς να προοδεύουν σε μεγαλύτερη πνευματικότητα, και ακόμη σιωπηρά, με τη σταθερότητα και την υποδειγματική διαγωγή των, παρακινούν τους νεωτέρους σε Χριστιανική δραστηριότητα. Οι πολλές αφηγήσεις πραγματικής ζωής των ηλικιωμένων μαρτύρων του Ιεχωβά που δημοσιεύονται στο περιοδικό Η Σκοπιά χρησιμεύουν ως πηγή πραγματικής ενθαρρύνσεως. Πράγματι, με πολλούς τρόπους οι ηλικιωμένοι Χριστιανοί συνεισφέρουν πολύ καλά στην πρόοδο του έργου κηρύγματος των αγαθών νέων της Βασιλείας.​—Παροιμ. 16:31.

15. Τι μπορεί να προκύψη αν νεαροί Χριστιανοί εκδηλώνουν εγκράτεια;

¹⁵ Αλλά τι μπορεί να λεχθή για τη νεολαία​—εσάς τ’ αγόρια και κορίτσια; Αν εκδηλώνετε εγκράτεια, μπορείτε να φέρετε ευτυχία στους γονείς σας. Πολλά παιδιά αυτού του πονηρού συστήματος πραγμάτων στερούνται εγκρατείας και ενεργούν ανόητα, δημιουργώντας προβλήματα στους γονείς των. Στην πραγματικότητα είναι άφρονα. Ποιος θα ήθελε να είναι όμοιος με αυτά; Το εδάφιον Παροιμίαι 17:25 λέγει: «Ο άφρων υιός είναι βαρυθυμία εις τον πατέρα αυτού, και πικρία εις την γεννήσασαν αυτόν.» Εξ άλλου, αν, ως ένας νεαρός Χριστιανός, αναπτύσσετε εγκράτεια θα κερδίσετε, με κάθε πιθανότητα, την επιδοκιμασία του Ιεχωβά, των γονέων σας και άλλων. Ο τρόπος που ενεργείτε σημαίνει πολλά, διότι, «γνωρίζεται και αυτό το παιδίον εκ των πράξεων αυτού, αν τα έργα αυτού είναι καθαρά, και αν ευθέα.» (Παροιμ. 20:11) Αν είσθε ένας νεαρός Χριστιανός με εγκράτεια, πιθανώς θα σας χορηγηθούν προνόμια και μερικές ευθύνες στο σπίτι. Ακόμη και στους τόπους συναθροίσεων εκκλησίας, στην Αίθουσα Βασιλείας, μπορείτε να βοηθήτε στον καθαρισμό ή είναι δυνατόν να σας ανατεθούν άλλα πράγματα να κάνετε, όταν αποδεικνύετε ότι είσθε αξιόπιστος στον καλό χειρισμό ζητημάτων. Το να καλλιεργήτε εγκράτεια θα σας βοηθήση, επίσης, να προχωρήτε σε μεγαλύτερη ικανότητα. Έτσι, νέα παιδιά, η εγκράτεια είναι ζωτική για τη Χριστιανική σας πρόοδο, επίσης.

ΕΚΔΗΛΩΝΕΤΕ ΕΓΚΡΑΤΕΙΑ ΚΙ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙΤΕ ΝΑ ΠΡΟΟΔΕΥΕΤΕ

16. Πώς όλοι οι Χριστιανοί μπορούν να ωφεληθούν με το ν’ αναπτύσσουν και να εκδηλώνουν εγκράτεια;

¹⁶ Είναι προφανές, επομένως, ότι όλοι οι Χριστιανοί μπορούν να ωφεληθούν με το να αναπτύσσουν και να εκδηλώνουν εγκράτεια. Με την εγκράτεια όλοι οι αφιερωμένοι δούλοι του Θεού μπορούν να βελτιώσουν τη διακονία των, την ποιότητα της υπηρεσίας των στον Ιεχωβά και γενικά την λατρεία των. Πολλές είναι οι προτροπές για να εκδηλώνη ένας Χριστιανική εγκράτεια. Ώριμα άτομα που εκδηλώνουν αυτό τον καρπό του αγίου πνεύματος του Ιεχωβά ενεργούν με τρόπους που συντελούν στην ενότητα και την πρόοδο της επιγείου οργανώσεως του Θεού. Δεν δημιουργούν προβλήματα ούτε ενεργούν ως διασπαστικές επιδράσεις μέσα στη Χριστιανική εκκλησία. Επίσης, ενώ σ’ εκείνους οι οποίοι στερούνται εγκρατείας δεν μπορεί ν’ ανατεθή μεγαλύτερη ευθύνη, αν εσείς έχετε αυτή την ιδιότητα, είναι πιο πολύ πιθανόν ότι θα μπορέσετε να επωμισθήτε ευθύνη. Μπορούν να σας εμπιστεύωνται ότι θα λαμβάνετε μια ισορροπημένη άποψι των πραγμάτων όταν πρέπει να λαμβάνωνται αποφάσεις. Έτσι μπορείτε να επεκτείνετε τη διακονία σας και να δρέψετε αυξημένες χαρές και ευλογίες.

17. Η εγκράτεια είναι ζωτική για τη Χριστιανική πρόοδο σήμερα, αλλά ποιος άλλος λόγος υπάρχει για να την εκδηλώνη ένας;

¹⁷ Εν τούτοις, η εγκράτεια δεν είναι ζωτική μόνο για την Χριστιανική σας πρόοδο σήμερα. Πράγματι, είναι ουσιώδης για να κερδίσετε ζωή στην υποσχεμένη νέα τάξι του Θεού. Ο Παύλος έγραψε: «Εάν δε και αγωνίζηταί τις, δεν στεφανούται, εάν νομίμως δεν αγωνισθή.» (2 Τιμ. 2:5) Για να κερδίσωμε την επιδοκιμασία του Ιεχωβά και την αιώνια ζωή, οφείλομε ν’ ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις του, να συμμορφωθούμε με τους κανόνες του. Έτσι, «ας απορρίψωμεν παν βάρος και την ευκόλως εμπεριπλέκουσαν ημάς αμαρτίαν, και ας τρέχωμεν μεθ’ υπομονής τον προκείμενον εις ημάς αγώνα· αποβλέποντες εις τον Ιησούν τον αρχηγόν και τελειωτήν της πίστεως.» (Εβρ. 12:1, 2) Μιμηθήτε την πορεία του. Εκείνος εξεδήλωσε εγκράτεια. Ένας ο οποίος ομολογεί ότι ακολουθεί τον Χριστό, ενώ εσκεμμένως αγνοεί την ανάγκη της εγκρατείας, μπορεί πολύ καλά ν’ αποτύχη στον αγώνα του για το βραβείο της αιωνίου ζωής. Βεβαίως δεν θα μπορούσε να έχη περισσότερες ελπίδες να το κερδίση από τον αθλητή των αρχαίων χρόνων, ο οποίος θα περίμενε να έλθη νικητής όταν περιφρονούσε την πειθαρχία και δεν ασκούσε αυτοκυριαρχία. Φυσικά, ένας Χριστιανός δεν μπορεί ούτε πρέπει να κρίνη έναν άλλο. (Ρωμ. 14:4) Αλλά να είσθε βέβαιος ότι ο Ιεχωβά ‘κρίνει απροσωπολήπτως κατά το έργον εκάστου.’ (1 Πέτρ. 1:17) Επομένως, πόσο σκληρά πρέπει να εργάζεται κάθε Χριστιανός για να καλλιεργή και να εκδηλώνη τους καρπούς του πνεύματος του Ιεχωβά, περιλαμβανομένης, και της εγκρατείας! Κρίνεται η ζωή του.

18. Ακόμη και τώρα τι μπορεί να καθορίση ένας Χριστιανός;

¹⁸ Και τώρα ακόμη ένας Χριστιανός μπορεί να καθορίση αν τρέχη τον αγώνα για ζωή με τρόπο που να έχη την ελπίδα ότι θα κερδίση αυτό το βραβείο. Αφού υπέμεινε πολύ περισσότερα από κάθε αθλητή της εποχής του, ο Παύλος μπορούσε να πη για τον καιρό που απεδείχθη ότι ήταν το λυκόφως της επιγείου ζωής του: «Τον αγώνα τον καλόν ηγωνίσθην, τον δρόμον ετελείωσα, την πίστιν διετήρησα· του λοιπού μένει εις εμέ ο της δικαιοσύνης στέφανος, τον οποίον ο Κύριος θέλει μοι αποδώσει εν εκείνη τη ημέρα, ο δίκαιος κριτής· και ου μόνον εις εμέ, αλλά και εις πάντας όσοι επιποθούσι την επιφάνειαν αυτού.» (2 Τιμ. 4:7, 8) Ο απόστολος ήταν ήδη βέβαιος ότι είχε τρέξει τον Χριστιανικό αγώνα πιστά και ότι θα ελάμβανε τον ‘στέφανον της δικαιοσύνης,’ ο οποίος τώρα έχει ήδη απονεμηθή στον Παύλο και τους άλλους αποκυημένους από το πνεύμα Χριστιανούς οι οποίοι απεδείχθησαν πιστοί μέχρι θανάτου. Αλλά, είτε οι ελπίδες σας είναι ουράνιες είτε επίγειες, πρέπει να εκδηλώνετε εγκράτεια και να τρέχετε με τρόπο που να είσθε βέβαιος ότι έχετε την επιδοκιμασία του Ιεχωβά και ότι θα κερδίσετε αιώνια ζωή, μόνο εφόσον θα εξακολουθήσετε να παραμένετε στην παρούσα γεμάτη ευσέβεια κι εγκράτεια πορεία σας.

19. Γιατί υπάρχει σοβαρός λόγος να ‘προσθέσητε εις την πίστιν σας . . . την εγκράτειαν’;

¹⁹ Να είσθε αποφασισμένος, λοιπόν, να εκδηλώνετε εγκράτεια. Να είσθε ένα κεφάλαιο στην επιγεία οργάνωσι του Ιεχωβά. Ενεργείτε έτσι είτε είσθε ένα ηλικιωμένο άτομο, είτε ένας νεώτερος ενήλιξ, είτε ένα παιδί. Φυσικά, για ν’ αποκτήσετε και να διατηρήσετε εγκράτεια, απαιτείται προσπάθεια, μεγάλη προσπάθεια μερικές φορές. Αλλά είναι ζωτική για τη Χριστιανική σας πρόοδο. Επί πλέον, μπορεί αυτό να σημαίνη αυτή την ίδια την ζωή σας. Επομένως, υπάρχει σοβαρός λόγος πράγματι για να ‘προσθέσητε εις την πίστιν σας την αρετήν, εις δε την αρετήν την γνώσιν, εις δε την γνώσιν την εγκράτειαν.’​—2 Πέτρ. 1:5, 6.