Μπορείτε να Επιζήσετε από την Επικείμενη Σύγκρουσι

Ο ΚΟΣΜΟΣ βαδίζει με αυξανόμενη ταχύτητα προς σύγκρουσι—μια σύγκρουσι που γρήγορα θα καταστρέψη ολοσχερώς την παρούσα παγκόσμια τάξι. Εν τούτοις θα υπάρξουν άνθρωποι που θα επιζήσουν απ’ αυτή τη σύγκρουσι, και αυτοί θ’ αρχίσουν να ζουν σε μια νέα παγκόσμια τάξι.

Μήπως αυτό το ναυάγιο θα επέλθη ως αποτέλεσμα ενός ολοκληρωτικού πυρηνικού πολέμου, ή μιας παγγήινης οικολογικής καταστροφής, ή μιας διεθνούς οικονομικής καταρρεύσεως; Όχι, κανένας από αυτούς τους παρόντας κινδύνους δεν θα είναι η αιτία της πανωλεθρίας. Αυτό βεβαιώνεται από μια πηγή που προείπε με ακρίβεια την παρούσα πορεία των παγκοσμίων γεγονότων, δηλαδή, τη Βίβλο, τον εμπνευσμένο Λόγο του Θεού.

Οι συνθήκες που προλέγει η Βίβλος είναι εδώ μπροστά μας και μάς επηρεάζουν, μάς απειλούν και καθημερινά γίνονται πιο περίπλοκες και δυσάρεστες. Ασφαλώς, λοιπόν, δεν θα έπρεπε να κλείνωμε τα μάτια μας σ’ εκείνο που δείχνει ο προφητικός Λόγος ότι είναι ακριβώς μπροστά μας.

Σύμφωνα με τη Βίβλο, η επικείμενη σύγκρουσις θα είναι μια σύγκρουσις μεταξύ κυβερνήσεων—αλλ’ όχι ακριβώς ένας άλλος πόλεμος μεταξύ εθνών. Η σύγκρουσις γίνεται για το ζήτημα της παγκοσμίου κυριαρχίας. Οι ανταγωνισταί είναι, στη μια πλευρά όλες οι ανθρώπινες κυβερνήσεις ολόκληρης της γης, και στην άλλη πλευρά η κυβέρνησις του Θεού, η υποσχεμένη βασιλεία διά του Υιού του, Χριστού Ιησού. Γι’ αυτή την κυβέρνησι και για την εποχή μας, ο θεόπνευστος προφήτης προ πολλού έγραψε:

«Εν ταις ημέραις των βασιλέων εκείνων θέλει αναστήσει ο Θεός του ουρανού βασιλείαν, ήτις εις τον αιώνα δεν θέλει φθαρή· και η βασιλεία αυτή δεν θέλει περάσει εις άλλον λαόν· θέλει κατασυντρίψει και συντελέσει πάσας ταύτας τας βασιλείας, αυτή δε θέλει διαμένει εις τους αιώνας.»—Δαν. 2:44.

Αλλά γιατί θα έπρεπε να γίνη μια τέτοια σύγκρουσις; Γιατί πρέπει αυτή να καταλήξη στην πλήρη καταστροφή ολόκληρης της παρούσης παγκοσμίου τάξεως; Τι θα επακολουθήση;

Γιατί η Σύγκρουσις Είναι Αναπόφευκτη

Η κατάστασις είναι κατά πολύ όμοια μ’ εκείνην ενός ανθρώπου ο οποίος έχει ένα ωραίο κομμάτι γης. Επιτρέπει σε άλλα άτομα να κατοικούν σ’ αυτό το κομμάτι της γης χωρίς επιβάρυνσι, προμηθεύοντας σ’ αυτά πολλές από τις βασικές των ανάγκες, επιτρέποντας σ’ αυτά να κάνουν χρήσι όλων των πραγμάτων που η γη θα παρήγε προς όφελός των. Δίκαια, όμως αναμένει ότι αυτοί θα χρησιμοποιούν τη γη μ’ έναν αρμόζοντα τρόπο, όχι για εγκληματικούς ή ανήθικους σκοπούς· ότι θα την διατηρούν καθαρή και θα εργάζωνται για τη βελτίωσί της. Αφού δέχθηκαν τη γενναιοδωρία του, δικαιωματικά αναμένει ότι αυτοί θα πρέπει μ’ ευγνωμοσύνη να έχουν τα συμφέροντα του στο νου και στην καρδιά τους.

Τι θα γίνη, λοιπόν, αν αυτά τα άτομα σταθερώς μεταβάλλουν τη γη σε πραγματικό σκουπιδότοπο και επιδίδονται σε άγριες μάχες και αιματηρή βία, μαζί με αισχρή διαγωγή, και όταν ο ιδιοκτήτης στείλη αντιπροσώπους για να τους παρακινήση να διορθώσουν την πορεία τους, τι θα γίνη αν αυτοί κακομεταχειρισθούν αυτούς τους αντιπροσώπους, ακόμη φονεύοντας μερικούς απ’ αυτούς; Θα έπρεπε ο ιδιοκτήτης να τους επιτρέπη να εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τη γη του; Ή θα έπρεπε να τους εξώση βιαίως, αν είναι ανάγκη; Αν τους άφηνε να εξακολουθούν έτσι, δεν θα μετείχε της ευθύνης γι’ αυτή την κακή διαγωγή τους; Μπορούσε το όνομά του να τηρήται σε καλή φήμη από άλλους και μπορούσε ν’ αξίζη τον σεβασμό τους αν παρέλειπε να παρέμβη;

Αυτή είναι η κατάστασις που τώρα υπάρχει. Αυτή τη γη, όταν οι αστροναύται την είδαν από τις άγονες περιοχές της σελήνης, την περιέγραψαν σαν ένα θελκτικό «κόσμημα του διαστήματος.» Όλο εκείνο που ο άνθρωπος μπόρεσε να μάθη για το σύμπαν μαρτυρεί ότι αυτός ο πλανήτης είναι μοναδικός—τα θαυμάσια συστήματα της ζωής και οι συνθήκες του ορθώς περιγράφονται από επιστήμονας ως «αξιοθαύμαστα.» Η γη είναι φανερό ότι έχει ένα Δημιουργό και Ιδιοκτήτην, και η Βίβλος αναγνωρίζει Αυτόν ως τον Ιεχωβά Θεόν, ‘τον Ποιητήν του ουρανού και της γης, της θαλάσσης, και πάντων των εν αυτοίς, τον φυλάττοντα αλήθειαν εις τον αιώνα.’—Ψαλμ. 146:5, 6.

Με την ανοχή του Θεού, οι ατελείς άνθρωποι εκυριάρχησαν σ’ αυτή τη γη σύμφωνα με το δικό τους θέλημα για ένα διάστημα που πλησιάζει τα 6.000 χρόνια ώς τώρα. Ο Θεός τους άφησε να φθάσουν στο αποκορύφωμα των προσπαθειών τους για να διεκπεραιώσουν τα σχέδιά των και να ικανοποιήσουν τις φιλοδοξίες των. Τι δείχνει το υπόμνημα που οικοδόμησαν έως τώρα;

Δείχνει ότι οι άνθρωποι χονδροειδώς κακομεταχειρίσθησαν τη γη αυτή, και αγνόησαν ή εκουσίως απέρριψαν το θέλημα του Θεού αναφορικώς με αυτήν. Είναι αλήθεια ότι πολλοί απ’ αυτούς προσευχήθηκαν. «Γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ και επί της γης.» Εν τούτοις τα γεγονότα δείχνουν ότι το ανθρώπινον γένος γενικά έλαβε όχι μόνον μια πορεία ανεξαρτησίας απέναντι του Θεού, αλλά περιφρονήσεως και αυτού και των αναγγελθέντων σκοπών του για τη γη. Αλλά πώς μπορεί αυτό να συμβαίνη, όταν τόση θρησκευτική λατρεία διεξάγεται από τόσα εκατομμύρια παγκοσμίως;

Βάσις για Έξωσι

Οι λόγοι του θεοπνεύστου αποστόλου Παύλου περιγράφουν καλά την κατάστασι όταν λέγη: «Ομολογούσιν ότι γνωρίζουσι τον Θεόν, με τα έργα όμως αρνούνται.»—Τίτον 1:16.

Ναι, η απόδειξις δείχνει ότι πάρα πολύ μεγάλο ποσοστό των θρησκειών του κόσμου υπήρξε υποκριτικό. Ένα τρομακτικό ποσό ανθρωπίνου αίματος έβαψε τη γη και πολύ απ’ αυτό χύθηκε εν τω ονόματι της θρησκείας. Η βία και η σκληρότης των διαφόρων Σταυροφοριών, ο Τριακονταετής πόλεμος, η Ισπανική Ιερά Εξέτασις αποτελούν ιστορίαν. Ακριβώς όπως ιστορική είναι η θρησκευτική υποστήριξις που εδόθη στα μαχόμενα έθνη κατά τους Α΄ και Β΄ Παγκοσμίους Πολέμους—κληρικοί στις αντίθετες πλευρές παρακινούσαν τους εθνικούς των στρατούς να πολεμούν σε αμοιβαία σφαγή με βεβαιώσεις για θεία εύνοια, όπως γράφει ένα άρθρο στο Καθολικό περιοδικό Αγγελιαφόρος του Αγίου Αντωνίου του Μαΐου 1973:

«Οι Χριστιανικές εκκλησίες συχνά δίνουν την εντύπωσι ότι ευλογούν οποιονδήποτε πόλεμο ή περιπέτεια που οι αρχηγοί του κράτους αποφασίζουν να διεξάγουν.»

Η αναλογία φόνου κατά τον εικοστόν αιώνα και τα εκατομμύρια των νεκρών υπεκίνησαν τους εκδότες ενός Βρεταννικού περιοδικού να πουν ότι αυτή η σφαγή αποτελεί ‘μια καταγγελία κατά του δικαιώματος του είδους μας να κατέχη αυτόν τον τομέα του σύμπαντος.’ Ναι, η κτηνώδης καταστροφή που οι άνθρωποι προκάλεσαν κατά τον αγώνα των για πολιτική και εμπορική δύναμι προξένησε σοβαρόν ονειδισμό στον ουράνιο Ιδιοκτήτη αυτής της γης. Υπάρχει αρκετός λόγος για να τους εξαφάνιση.

Εν τούτοις ο κόσμος εξακολουθεί να προωθή όσον ποτέ άλλοτε τον μεγαλύτερο αγώνα των εξοπλισμών, εφευρίσκοντας όπλα για ακόμη μαζικώτερο φόνο και καταστροφή ιδιοκτησίας. Εκείνο που ο προφήτης Ησαΐας έγραψε για τον αποστάτη Ισραήλ εφαρμόζεται με ίση δύναμι στο ανθρώπινο γένος γενικά σήμερα:

«Οι διαλογισμοί αυτών είναι διαλογισμοί ανομίας· ερήμωσις και καταστροφή είναι εν ταις οδοίς αυτών. Την οδόν της ειρήνης δεν γνωρίζουσι· και δεν είναι κρίσις εις τα βήματα αυτών. Αυτοί εις εαυτούς διέστρεψαν τας οδούς αυτών. Πας ο περιπατών εν αυταίς δεν γνωρίζει ειρήνην.»—Ησ. 59:7, 8.

Βραδέως αλλ’ ασφαλώς αυτός ο κόσμος μεταβάλλει αυτόν τον πλανήτη σε αποθήκη απορριμμάτων. Όταν ο Ου Θαντ ήταν γενικός γραμματεύς των Ηνωμένων Εθνών ένοιωσε την ανάγκη να προειδοποιήση ότι η παγκόσμια μόλυνσις έφθασε στο σημείον όπου «η ικανότης του πλανήτου για να συντηρή την ανθρώπινη ζωή θα είναι αμφίβολος,» εκτός αν ληφθούν άμεσα μέτρα για να διορθωθή η κατάστασις. Εν τούτοις, η πλεονεξία για πλούτο κάνει τους ανθρώπους και τα έθνη να εξακολουθούν να μολύνουν τις λίμνες, τους ποταμούς και τους ωκεανούς, δηλητηριάζοντας το έδαφος και καταρρυπαίνοντας τον αέρα—πολύ όμοια μ’ έναν ενοικιαστή που δεν φροντίζει καθόλου να προστατεύη την ιδιοκτησία του ιδιοκτήτου του. Ο Ιεχωβά Θεός λοιπόν διεκήρυξε την απόφασί του να «διαφθείρη τους διαφθείροντας την γην.»—Αποκάλ. 11:18.

Παρά την αναγγελία που έγινε ότι η κυβέρνησις της εκλογής του Θεού ανέλαβε τις υποθέσεις της γης, οι άνθρωποι με ισχυρογνωμοσύνη επέμειναν στις προσπάθειες τους να κυβερνούν τη γη ανεξάρτητα από τον Θεό. Εδοκίμασαν κάθε τύπο κυβερνήσεως που μπορούσαν να φαντασθούν. Οι κυβερνήται άλλαζαν ολοένα· οι πολίται επανειλημμένως αντικαθιστούσαν τη μια παράταξι αρχόντων με την άλλη. Εν τούτοις, η πλειονότης αναγνωρίζει ότι τα προβλήματά των δεν λύθηκαν, αλλ’ αντιθέτως χειροτέρεψαν. Και οι άνθρωποι γενικά αναγνωρίζουν ότι οι πολιτικές κυβερνήσεις συχνά είναι βουτηγμένες στη διαφθορά, την ανεντιμότητα και την καταδυνάστευσι. Πράγματι, ο τέως πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Χάρρυ Τρούμαν έγραψε ότι για να διακριθή ως κυβερνήτης ένας άνθρωπος «δεν μπορεί να ζη σύμφωνα με την επί του Όρους Ομιλία» αλλά «πρέπει να είναι Μακιαβέλλι, Λουδοβίκος ΙΑ’ της Γαλλίας, Καίσαρ, Βοργίας . . . ψεύτης, απατεών, ήρως και ό,τι άλλο όμοιο για να επιτύχη.»

Και όμως, η πλειονότης του πληθυσμού της γης σήμερα κωφεύουν σ’ εκείνους που τους διακηρύττουν τα αγαθά νέα της υποσχεμένης βασιλείας του Θεού ή, ακόμη χειρότερα, κακομεταχειρίζονται και ακόμη καταδιώκουν αυτούς τους διαγγελείς της Βασιλείας. Ταυτοχρόνως, οι ηγέται του κόσμου, θρησκευτικοί, πολιτικοί και άλλοι σηκώνονται και προφητεύουν λαμπρά πράγματα για τον κόσμο στο μέλλον. Και μολονότι όλες οι αποδείξεις δείχνουν ότι αυτές οι προρρήσεις είναι καθαρά ψεύδη, οι άνθρωποι «αγαπούν ούτω.» (Ιερεμ. 5:31· επίσης Ησ. 30:9-11) Εφόσον εξέλεξαν αυτή την πορεία και μ’ επιμονή την συνεχίζουν, ο Θεός δεν έχει άλλον τρόπο ενεργείας παρά ‘ν’ ανταποδώση τας οδούς αυτών κατά της κεφαλής των.’—Ιεζ. 9:9, 10.

Ναι, η ανθρώπινη κυριαρχία της γης ανεξάρτητα από τον Θεό αποδείχθηκε μια άθλια αποτυχία. Οι λόγοι του Ιησού σχετικά με τους θρησκευτικούς ηγέτας των ημερών του ταιριάζουν πολύ καλά σε όλους τους ηγέτας του κόσμου της εποχής μας: «Αφήσατε αυτούς· είναι οδηγοί τυφλοί τυφλών· τυφλός δε τυφλόν εάν οδηγή, αμφότεροι εις βόθρον θέλουσι πέσει.» (Ματθ. 15:14) Η από μέρους των κακή χρήσις της γης θα έχη ως αποτέλεσμα μια κατά μέτωπον σύγκρουσι με τη μία κυβέρνησι που είναι ικανή να εκπληρώση το θέλημα του Θεού σχετικά με τη γη αυτή, τη βασιλεία του με τον Υιόν του.

Η σύγκρουσις είναι βεβαία επειδή ο Θεός ποτέ δεν θα εγκαταλείψη τις δίκαιες αρχές του ώστε ν’ αποφύγη τη βίαιη συνάντησι. Η σύγκρουσις αυτή θα κατασυντρίψη ολόκληρο αυτό το παγκόσμιο σύστημα, όπως προ πολλού προελέχθη στην προφητεία του Δανιήλ 2:34, 35, 44, 45. Έπειτα η κυβέρνησις του Θεού θ’ αναλάβη τη διεύθυνσι όλων των υποθέσεων της γης για το διαρκές αγαθό όλων όσοι θα ζουν τότε.

Πώς μπορείτε να επιζήσετε από αυτή την επικείμενη σύγκρουσι; Μόνον με το να λάβετε τη στάσι σας με νομιμοφροσύνη και σταθερότητα τώρα παρά το πλευρό αυτής της δίκαιης κυβερνήσεως. Μ’ αυτόν τον τρόπο θα δείξετε ότι πραγματικά το εννοείτε αυτό όταν προσεύχεσθε στον Θεό: «Ελθέτω η βασιλεία σου· γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ, και επί της γης.»—Ματθ. 6:10.

Τότε θα εφαρμοσθούν σ’ εσάς οι λόγοι του ψαλμωδού: «Χιλιάς θέλει πίπτει εξ αριστερών σου και μυριάς εκ δεξιών σου πλην εις σε δεν θέλει πλησιάζει. Μόνον με τους οφθαλμούς σου θέλεις θεωρεί και θέλεις βλέπει των ασεβών την ανταπόδοσιν. Επειδή συ τον Κύριον, την ελπίδα σου, τον Ύψιστον έκαμες καταφύγιόν σου, δεν θέλει συμβαίνει εις σε κακόν, και μάστιξ δεν θέλει πλησιάζει εις την σκηνήν σου.»—Ψαλμ. 91:7-10.

Εξετάστε τώρα τις συγκινητικές ευκαιρίες που ανοίγονται σε όλο το ευπειθές ανθρώπινο γένος σ’ αυτή την ερχόμενη νέα τάξι.