Πώς η Άποψίς σας για την Εξουσία Επηρεάζει τη Ζωή Σας
1. Ώς ποιο σημείο επηρεάζεται η ζωή σας από την άποψι που έχετε για την εξουσία, και πώς μπορείτε να εκτιμήσετε ποια είναι η άποψίς σας;
ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ από τις σχέσεις σας με άλλους ανθρώπους καθώς και η ευτυχία που αποκτάτε απ’ αυτές επηρεάζονται από τον τρόπο που εσείς βλέπετε την εξουσία. Αυτό επηρεάζει τις οικογενειακές, θρησκευτικές και κοσμικές συναναστροφές οι οποίες καλύπτουν σχεδόν κάθε ώρα της καθημερινής ζωής. Το σπουδαίο πράγμα που πρέπει να θυμάστε σ’ αυτές τις σχέσεις δεν είναι απλώς ν’ αναγνωρίζετε την εξουσία, αλλά πώς βλέπετε αυτή την εξουσία. Την θεωρείτε αναγκαία και σε πολλές περιπτώσεις μια στοργική προμήθεια για το καλό σας; Ή την βλέπετε σαν κάτι που πρέπει να το παρακάμψετε όταν γίνεται ενοχλητικό ή αντίθετο προς εκείνο που θα θέλατε; Μπορείτε να έχετε μια σαφή εκτίμησι της απόψεώς σας για την εξουσία με το ν’ ανασκοπήσετε με συντομία τους τομείς της ζωής οι οποίοι επηρεάζονται, εξετάζοντας τις καταστάσεις που μπορούν να προκύψουν ως αποτέλεσμα του τρόπου με τον οποίον την βλέπετε. Αυτές οι σχέσεις μπορούν με γενικό τρόπο να διαιρεθούν σε δυο κατηγορίες, τις εκτός και εντός της Χριστιανικής εκκλησίας. Θα τις εξετάσωμε με τη σειρά.
ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ
2. (α) Πώς αποδεικνύεται η άποψις που έχει ένα άτομο για την κυβερνητική εξουσία; (β) Ποιος είναι ο κατάλληλος τρόπος να βλέπη κανείς αυτές τις εξουσίες;
2 Η άποψίς σας για την κυβερνητική εξουσία συνήθως αποδεικνύεται από τον τρόπο με τον οποίο βλέπετε τους εκπροσώπους της κυβερνήσεως κάτω από την οποία ζήτε. Ίσως να έρχεσθε σ’ επαφή με αντιπροσώπους όπως αστυνομικούς, δικαστάς, κυβερνητικούς επισήμους, εφοριακούς και διδασκάλους. Στις σχέσεις σας μ’ αυτές τις έξω από την Χριστιανική εκκλησία εξουσίες, η κατάλληλη άποψις αντανακλάται από την αναγνώρισι και αποδοχή της αρχής της σχετικής υποταγής. Υπάρχει η γενική τάσις να βλέπουν οι άνθρωποι τις εξουσίες ως «εξ υπαρχής» κακές και έτσι να μη τις σέβωνται. Αυτή η έλλειψις σεβασμού συχνά γίνεται καταφανής στην άρνησι του ανθρώπου να υπακούση στους νόμους εκείνους που φαίνονται περιττοί ή άδικοι, όπως είναι ωρισμένες διατάξεις για την κυκλοφορία, ή στο να κάνη κανείς «μικρές» ανεντιμότητες σχετικά με τους τελωνειακούς δασμούς. Ή μπορεί να πάρη τη μορφή της χρησιμοποιήσεως υποτιμητικών λαϊκών ονομάτων για αστυνομικούς και άλλους εκπροσώπους της κυβερνήσεως. Σχετικά μ’ αυτή την τελευταία συνήθεια, είναι ενδιαφέρον να σημειωθή αυτό που συνεβούλευσε ο Σολομών στους Ιουδαίους που ζούσαν στο βασίλειο του Ισραήλ: «Μη καταρασθής τον βασιλέα, μηδέ . . . εν τω ταμείω του κοιτώνος σου.» (Εκκλησ. 10:20· Πράξ. 23:5) Και ο Πέτρος έδειξε ότι οι Χριστιανοί οφείλουν να εφαρμόζουν αυτή την αρχή στους κοσμικούς άρχοντας σήμερα: «Πάντας τιμήσατε· . . . τον βασιλέα τιμάτε.»—1 Πέτρ. 2:17.
3. Γιατί είναι σπουδαίο ν’ αναπτύξωμε την κατάλληλη άποψι για την κυβερνητική εξουσία τώρα;
3 Γιατί αυτό είναι τόσο σπουδαίο εφόσον αυτές οι εξουσίες αποτελούν μέρος ενός συστήματος που παρέρχεται; Είναι εξαιτίας της απόψεως ή διανοητικής καταστάσεως απέναντι στην εξουσία που αυτή καλλιεργεί όχι μόνο σ’ εμάς, αλλά και στα τέκνα μας, καθώς και σ’ εκείνους τους οποίους συναναστρεφόμεθα. Οι υπάρχουσες κυβερνητικές εξουσίες ενεργούν τώρα ως ‘του Θεού υπηρέται εις σε προς το καλόν,’ και πρέπει κάτω από το φως αυτό να τις βλέπωμε, οσοδήποτε ατελείς και αν είναι ως άτομα οι διαχειριζόμενοι την εξουσία. Το να λάβη κανείς στάσι εναντίον τους ακόμη και σε μικρά ζητήματα θα εσήμαινε ότι «εναντιούται εις την διαταγήν του Θεού» για την εποχή μας. (Ρωμ. 13:2, 4) Στη νέα τάξι του Ιεχωβά, θα έχωμε ανάγκη της ορθής απόψεως της εξουσίας την οποία θ’ αναλάβη η κυβέρνησις της Βασιλείας, χωρίς αμφιβολία μέσω επιγείων εκπροσώπων. Στην εποχή εκείνη αυτοί είναι πιθανόν ότι θα χειρίζονται πολύ περισσότερα απ’ αυτά που τώρα θεωρούμε ως κοσμικές λειτουργίες. Θα ήταν φυσικά άσοφο να μεταφέρωμε μία στάσι ελλείψεως σεβασμού για τους ανθρώπους που είναι διωρισμένοι να χειρίζωνται αυτά τα πράγματα κάτω από την κυβέρνησι του Θεού.
4. Δώστε ένα παράδειγμα του πώς να διατηρήση κανείς μια ισορροπημένη άποψι για την κοσμική εξουσία χωρίς να διακυβεύωνται οι Χριστιανικές αρχές.
4 Ακόμη και σε τομείς όπου η κοσμική εξουσία και η εξουσία του Θεού φαίνονται να συγκρούονται, είναι φρόνιμο να δείχνωμε σεβασμό στην κυβερνητική εξουσία ως το σημείον που είναι δυνατόν. Παραδείγματος χάριν, το παιδί σας είναι πιθανόν να φοιτά σ’ ένα σχολείο όπου οι εκπαιδευτικές εξουσίες απαιτούν να διδάσκωνται τα παιδιά την θεωρία της εξελίξεως. Θα ήταν κατάλληλο να μιλήσετε περιφρονητικά στον διδάσκαλο του παιδιού σας κι’ έτσι να καλλιεργήσετε σ’ αυτό έλλειψι σεβασμού για την εξουσία; Όχι· αντιθέτως, θα μπορούσατε να εξηγήσετε ότι ένας Χριστιανός μπορεί να εκδηλώση κατάλληλο σεβασμό για την εξουσία με το ν’ ακούη αυτό που διδάσκεται αναγνωρίζοντας ότι απαιτείται από τον διδάσκαλο να διδάξη αυτό το θέμα. Μπορείτε επίσης να τονίσετε ότι αυτό δεν σημαίνει ότι ένα άτομο οφείλει να πιστεύη όλα όσα ακούει, όπως επίσης δεν είναι υποχρεωμένος να συμφωνή με τις απόψεις του πολιτικού κόμματος που βρίσκεται στην αρχή απλώς γιατί αυτό ασκεί εξουσία επάνω του. (Παροιμ. 14:15) Έτσι, διατηρείται η κατάλληλη και ισορροπημένη άποψις της εξουσίας του διδασκάλου χωρίς να διακυβεύονται οι Χριστιανικές αρχές.
5. Είναι φρόνιμο ν’ αναμιγνύεται κανείς σε στασιασμούς εναντίον των υφισταμένων εξουσιών, και γιατί;
5 Είναι επίσης άσοφο να παρασύρεται κανείς από τις τάσεις της εποχής μας όσον αφορά την εκδήλωσι περιφρονήσεως εναντίον των υφισταμένων πολιτικών εξουσιών. Τα εδάφια Παροιμίαι 24:21, 22 ομιλούν για ‘στασιαστάς’ εναντίον της διακυβερνήσεως του κεχρισμένου βασιλέως του Ιεχωβά. Η συμβουλή που δίδεται είναι: «Μη έχε συγκοινωνίαν μετά στασιαστών. Διότι η συμφορά αυτών θέλει επέλθει εξαίφνης· και τις γνωρίζει αμφοτέρων τας τιμωρίας;» Αυτή η αρχή μπορεί ασφαλώς να εφαρμοσθή από τους Χριστιανούς που αντιμετωπίζουν τον σύγχρονο στασιασμό εναντίον της εξουσίας, στασιασμό ο οποίος συχνά παίρνει την μορφή βίας. Εκείνοι που υφίστανται τη μεγαλύτερη βλάβη είναι συνήθως οι ίδιοι οι στασιασταί. Ο Χριστιανός θα περιμένη να θεραπεύση ο Ιεχωβά τις ασθένειες του ανθρωπίνου γένους όταν η βασιλεία του ως ‘λίθος αποκοπείς άνευ χειρών’ χτυπήση και συντρίψη «πάσας ταύτας τας βασιλείας» χωρίς καμμιά προφανή ενέργεια εκ μέρους μας.—Δαν. 2:34, 44.
ΕΡΓΑΣΙΑ
6. (α) Πώς μερικοί βλέπουν την εξουσία του εργοδότου των; (β) Μπορεί να δικαιολογηθή μια τέτοια άποψις; Γιατί;
6 Συχνά σ’ αυτό το παλαιό σύστημα πραγμάτων η τακτική είναι να κάνη κανείς όσο το δυνατόν λιγώτερα για τον κοσμικό εργοδότη του, μόνο όσο χρειάζεται για να τηρήση τα προσχήματα. Μερικές φορές ακούει κανείς υπαλλήλους να καυχώνται για το πόσο λίγα κάνουν στην εργασία τους και τα «καταφέρνουν» έτσι. Ένας που γνωρίζει τι λέγει η Γραφή για το προσεχές μέλλον θα μπορούσε επίσης να ισχυρισθή: «Οι επιχειρήσεις σύντομα θα καταστραφούν στον Αρμαγεδδώνα οπωσδήποτε, τότε γιατί να εργάζεται κανείς σκληρά για να τις διαιωνίση;» Μπορεί μάλιστα να χρησιμοποιήση μια τέτοια σοφιστική λογική για να δικαιολογήση το ότι διαθέτει τον χρόνο, όταν δεν τον προσέχουν, για να κάμη άλλα πράγματα, όπως το να προετοιμάση μια Γραφική ομιλία, να κηρύττη σε άλλους υπαλλήλους στη διάρκεια των ωρών που έχει συμφωνήσει με τον εργοδότη του να εργάζεται. Θα έπρεπε να θέση στον εαυτό του το ερώτημα: «Είναι αυτό έντιμο; Είναι καλό για τον εργοδότη μου; Αν ρωτούσα τον εργοδότη μου αν μπορώ να κάμω αυτά τα πράγματα, ποια θα ήταν η απάντησίς του;» Είτε ο εργοδότης σας είναι ανέντιμος είτε κακόπιστος δεν έχει σχέσι μ’ αυτό το ζήτημα. Κάθε πράξις πέραν απ’ αυτό που έχετε συμφωνήσει με τον εργοδότη σας να κάνετε στη διάρκεια του χρόνου που σας πληρώνει θα καθιστούσε ύποπτη την άποψί σας για την εξουσία του. Ένα άτομο που κάνει αυτά τα πράγματα δεν θα επιθυμούσε να το θεωρήσουν ως κλέπτη, αλλά η πράξις του δεν σημαίνει ότι αφαιρεί με ανέντιμο τρόπο χρόνο για τον οποίο ο εργοδότης του τον πληρώνει;—Εβρ. 13:18.
7. (α) Πώς μερικοί επηρεάζονται από άλλους στην εργασία; Περιγράψτε. (β) Πώς εκδηλώνεται η κατάλληλη άποψις για την εξουσία στην εργασία;
7 Ένα άλλο σχετικό ζήτημα που είναι καλό να σκεφθήτε είναι το εξής: «Μήπως επέτρεψα να επηρεάσουν άλλοι υπάλληλοι την άποψί μου για την εξουσία του εργοδότου; Μήπως μιμούμαι το κακό παράδειγμά τους και έρχομαι αργά στην εργασία, σταματώ νωρίς ή απλώς τριγυρίζω άσκοπα;» Η συμβουλή της Γραφής σχετικά με τη σχέσι ενός ανθρώπου προς τον ‘κύριόν’ του ή τον εργοδότη του είναι: «Να ευαρεστώσιν εις αυτούς κατά πάντα, . . . να μη σφετερίζωνται τα αλλότρια, αλλά να δεικνύωσι πάσαν πίστιν αγαθήν· διά να στολίζωσιν [οι Χριστιανοί] κατά πάντα την διδασκαλίαν του σωτήρος ημών Θεού.» (Τίτον 2:9, 10· Κολ. 3:22, 23) Δεν μπορεί ένα άτομο ‘να σφετερισθή τα αλλότρια’ με άλλον τρόπο εκτός από το ν’ αφαιρέση χρήματα ή αντικείμενα από τον εργοδότη του, όπως αναφέρεται ανωτέρω. Επίσης, αν ένας, χωρίς να το γνωρίζη ο εργοδότης του, κάνη χρήσι πληρωμένης αδείας ασθενείας όταν στην πραγματικότητα δεν είναι άρρωστος, δείχνει έλλειψι σεβασμού στην εξουσία του εργοδότου καθώς επίσης και στους νόμους του Ιεχωβά για το ψεύδος και την κλοπή. Σ’ αυτά τα πράγματα που θεωρούνται «μικρά» από τους υπαλλήλους γενικά, αντανακλάται η άποψις ενός ατόμου για την εξουσία καθώς επίσης το αν ο Χριστιανός έχη τα χαρακτηριστικά που επιθυμεί ο Ιεχωβά απ’ εκείνους οι οποίοι θα ζήσουν στη νέα του τάξι. Μπορεί κανείς να δείξη την κατάλληλη άποψί του για την εξουσία με το να βρίσκη χαρά στην εκτέλεσι της εργασίας, να την κάνη με επιδεξιότητα και να είναι αποτελεσματικός σ’ αυτήν, αναπτύσσοντας έτσι καλές συνήθειες για το μέλλον, όταν θα βρίσκεται κάτω από την εξουσία των δικαίων επισκόπων του Ιησού.
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ
8. (α) Τίνος ευθύνη είναι η άποψις ενός παιδιού για την εξουσία; (β) Είναι ευκολώτερο να είναι κανείς ένας γονεύς ο οποίος δείχνει χαλαρότητα στην επιβολή πειθαρχίας;
8 Αν μεταφερθούμε τώρα στις σχέσεις εντός της εκκλησίας, φθάνομε στις σχέσεις μεταξύ γονέων και παιδιών. Σχετικά με την εξουσία των γονέων, δεν εξαρτάται από το παιδί ν’ αναπτύξη μόνο του την ορθή άποψι. Οι γονείς πρέπει να λάβουν την πρωτοβουλία στα πρώτα χρόνια της διαπλάσεως του παιδιού. Αυτό σημαίνει να ενεργούν όπως συμβουλεύει το βιβλίο των Παροιμιών (13:24): «Ο αγαπών αυτόν [τον υιόν], παιδεύει αυτόν εν καιρώ.» Όταν απαιτήται πειθαρχία, το ν’ ακολουθή κάθε φορά μια λογική διόρθωσις ή συμβουλή συνήθως δημιουργεί στα παιδιά σεβασμό για την εξουσία των γονέων. Εν τούτοις, σε πολλούς γονείς αυτό φαίνεται ότι απαιτεί πολύ μεγάλη προσπάθεια όταν επιθυμούν ν’ αναπαυθούν από τις φροντίδες που σχετίζονται με άλλες μορφές της ζωής των. Ο γονεύς, όμως, ο οποίος είναι προβλεπτικός, βλέπει πέραν από το άμεσο έργο της διαπαιδαγωγήσεως του τέκνου του. Βλέπει τα χαρούμενα οφέλη που μπορεί να φέρη σ’ όλη την οικογένεια το παιδί που έχει αναπτύξει την κατάλληλη άποψι της εξουσίας. Ο Σολομών είπε: «Παίδευε τον υιόν σου, και θέλει φέρει ανάπαυσιν εις σε.» (Παροιμ. 29:17) Έτσι ένα παιδί θ’ αποδείξη στην πραγματικότητα ότι είναι πηγή αναψυχής και λιγώτερης εργασίας στους γονείς οι οποίοι είναι πρόθυμοι να καταβάλουν προσπάθειες στα πρώτα χρόνια για να ενσταλάξουν σ’ αυτό βαθύ σεβασμό για την εξουσία των γονέων.
9. (α) Εκτιμούν τα παιδιά τους γονείς οι οποίοι δεν ασκούν εξουσία; (β) Ώς πού φθάνει η καλλιέργεια εκ μέρους των γονέων σεβασμού για την εξουσία από τα παιδιά;
9 Οι γονείς οι οποίοι δείχνουν υπερβολική επιείκεια στο τέκνο τους, και το αφήνουν ν’ ακολουθή τον δικό του δρόμο αντί ν’ ασκούν την εξουσία των γονέων εκεί όπου απαιτείται θα διαπιστώσουν ότι το εξής αποτέλεσμα αληθεύει: «Εάν τις ανατρέφη παιδιόθεν τον δούλον αυτού τρυφηλώς, στο τέλος θα γίνη αχάριστος.» (Παροιμ. 29:21, ΜΝΚ) Τα νεαρά παιδιά λίγες ευχαριστίες εκδηλώνουν στον γονέα ο οποίος αντί να δείχνη αρκετό ενδιαφέρον ο ίδιος για τη διαπαιδαγώγησί τους προτιμά να προσφέρη το πορτοφόλι του με υλικά πράγματα. Σεις γονείς είσθε σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνοι για την άποψι που έχει το τέκνο σας για την εξουσία και λίγη συμπάθεια υπάρχει στον Λόγο του Θεού γι’ αυτούς που λέγουν: «Δεν μ’ ακούει καθόλου το παιδί μου.» Η άποψις των νέων παιδιών για την εξουσία των γονέων έχει βαθειά επίδρασι στον τρόπο με τον οποίο βλέπουν την εξουσία έξω από την οικογένεια επίσης· έτσι οι γονείς πρέπει να εξετάσουν προσεκτικά ώστε την επομένη φορά αντί να «αναπαυθούν» να προτιμήσουν να επιβάλουν την απαιτουμένη πειθαρχία.
10. Πώς μια Χριστιανή σύζυγος μπορεί ν’ αυξήση την άποψι των παιδιών της για την εξουσία, και ποια θα είναι η ωφέλεια γι’ αυτήν την ίδια.
10 Ένα άλλο πράγμα που επηρεάζει ισχυρά την άποψι της νεολαίας για την εξουσία είναι ο τρόπος που βλέπουν να εκδηλώνουν οι γονείς στη δική τους άποψι στην εφαρμογή της αρχής της αρχηγίας. (1 Κορ. 11:3) Μήπως ο σύζυγός σας λέγει συνεχώς στο παιδί που ζητά να μάθη μια απόφασι για κάτι: «Πήγαινε να ρωτήσης την μητέρα σου»; Μήπως εσείς είσθε μια σύζυγος η οποία συνήθως ενεργεί ανεξάρτητα από τον σύζυγό της και ασκεί όλη την εξουσία επάνω στα τέκνα ώστε να έρχωνται πάντοτε σε σας για κάθε τι αντί να πηγαίνουν στον πατέρα τους; Ίσως να διαπιστώσετε ότι αυτό συντελεί στην ανωτέρω στάσι του συζύγου σας ή πιθανόν να τον κάμη να δυσφορήση διότι εσείς αναλαμβάνετε τη δικαιωματική εξουσία του πατρός. Προσπαθείτε να κατευθύνετε τα παιδιά στον πατέρα τους για τα πιο σοβαρά ζητήματα. Σε πολλές περιπτώσεις αυτό θα φέρη ένα τριπλό όφελος—αυτός θα έχη το αίσθημα της ικανοποιήσεως στην εκπλήρωσι του καταλλήλου ρόλου ως κεφαλής, σεις θα έχετε την ικανοποίησι ότι έχετε ένα σύζυγο ο οποίος πραγματικά είναι «κεφαλή του οίκου» και τα τέκνα θ’ αναπτύσσωνται με την κατάλληλη άποψι της εξουσίας. Θα βλέπουν ότι η εξουσία των γονέων είναι κάτι σταθερό και ενωμένο μέτωπο, που αξίζει τον σεβασμό τους.
11. (α) Ποιο πρόβλημα μπορεί να προκύψη σχετικά με τον σεβασμό μιας συζύγου για την εξουσία του συζύγου της; (β) Πώς θα χειρισθή το ζήτημα μια φρόνιμη σύζυγος;
11 Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που μπορεί να έχη μια σύζυγος σχετικά με την οικογενειακή εξουσία είναι όταν εκείνη έχη πιο κυρίαρχη και ικανή προσωπικότητα. Ίσως δυσκολεύεται να διατηρήση την κατάλληλη άποψι της εξουσίας του συζύγου της αν εκείνος δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες της. Δυο δρόμοι ανοίγονται σ’ αυτήν. Μπορεί ν’ αναλάβη εκείνη την εξουσία του, μολονότι αυτό είναι αντίθετο προς τις οδηγίες του Θεού, ή μπορεί να δείξη ότι έχει την ορθή άποψι της εξουσίας, άσχετα αν η εξουσία ανταποκρίνεται στις προσδοκίες της ή όχι. Η σύζυγος που λαμβάνει την τελευταία πορεία και στοργικά αποβλέπει στον σύζυγό της για αποφάσεις θα διαπιστώση ότι είναι πιο ευτυχής παρά αν προσπαθούσε να την αναλάβη εκείνη απ’ αυτόν. Με την ταπεινή και διακριτική εκτίμησί της γι’ αυτόν, μπορεί κι’ εκείνος ν’ αυξήση τις ιδιότητες που είναι αναγκαίες για την άσκησι της εξουσίας. Αυτό θα ενισχύση τις άλλες ιδιότητες που την έκαναν να τον αγαπήση στην αρχή, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για ευτυχισμένες σχέσεις που είναι αδύνατες χωρίς τη σοφή συμβουλή της Γραφής. (Εφεσ. 5:33) Ακόμη και σε καταστάσεις που φαίνονται να θέτουν σε δοκιμασία τον σεβασμό της συζύγου ως το ακρότατο σημείο, αν έχη την κατάλληλη άποψι της εξουσίας, δεν θα σπεύση αμέσως να θεώρηση ότι η δική της περίπτωσις αποτελεί εξαίρεσι. Θα εξετάση πρώτα τον ίδιο τον εαυτό της και θα προσπαθήση να εφαρμόση τις υγιείς αρχές του Λόγου του Θεού και τις υποδείξεις των δούλων Του.
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ
12. Πώς πρέπει να βλέπουν τη διευθέτησι της εξουσίας στη Χριστιανική εκκλησία οι γυναίκες οι οποίες αποτελούν μέρος της;
12 Κάπως όμοια με την εξουσία του ανδρός επί της γυναικός στο γάμο έτσι και στη Χριστιανική εκκλησία ο άνδρας έχει επίσης μια ωρισμένη εξουσία επί της γυναικός. Αυτό είναι κάπως δύσκολο να το δεχθή μια γυναίκα η οποία έχει χειραφετηθή στη σύγχρονη κοινωνία. Η πλειονότης εκείνων που βρίσκονται στην οργάνωσι του Ιεχωβά είναι γυναίκες, και το να συγκατατίθενται αυτές στην εξουσία του άρρενος είναι μια μαρτυρία του τρόπου με τον οποίο επιτυγχάνει ο λόγος του Ιεχωβά. Μια γυναίκα η οποία προσέρχεται σ’ αυτή την οργάνωσι και έχει μια κοσμική εργασία όπου ασκεί εξουσία επάνω σ’ ένα μεγάλο αριθμό άλλων ανθρώπων, περιλαμβανομένων και ανδρών, πιθανόν να δυσκολεύεται να συγκρατηθή στην παρουσία ενός άρρενος ο οποίος δεν είναι τόσο ικανός όσο εκείνη στο να κατευθύνη άλλους. Εν τούτοις, αν συνεχίση να δέχεται τη θέσι της μέσα στην διευθέτησι του Ιεχωβά και να βλέπη τη δική Του οδό μέσα σ’ αυτήν, θα συντελέση πολύ στην ειρήνη και στην αρμονία της εκκλησίας.—1 Τιμ. 2:12.
13. Όταν ένα άτομο διαφωνή με τις αποφάσεις εκείνων που έχουν εξουσία, πώς πρέπει να βλέπη την κατάστασι;
13 Σκέψεις ή ενέργειες με σκοπό ν’ αποδειχθή ότι κάποιος είναι ανώτερος σε ικανότητα ή κρίσι από εκείνον που βρίσκεται στην εξουσία μπορεί να καταλήξουν σε απογοήτευσι για το άτομο και σε διχόνοιες μέσα στην εκκλησία. Αλλά τι θα γίνη αν δυσκολευώμεθα να υποταχθούμε σε μια ωρισμένη απόφασι ή πορεία στο να πράξωμε ωρισμένα πράγματα που έχει θέσει ο επίσκοπος που έχει την εξουσία; Αντί ν’ αναμασάτε το πράγμα και να προσπαθήτε να κάνετε και άλλους να δουν πόσο εσφαλμένο είναι, δείξτε την κατάλληλη άποψι με το να δεχθήτε την κατεύθυνσι εκείνου ο οποίος είναι διωρισμένος στην εξουσία αυτή για να χειρίζεται το ζήτημα. Ακόμη και αν η κρίσις σας είναι καλύτερη σ’ αυτή την περίπτωσι, είσθε περισσότερο ικανός ή πρόθυμος να χειρισθήτε τα ζητήματα της θέσεώς του σε άλλους τομείς; Και τότε, επίσης, μπορεί κανείς να σφάλλη. Μερικές φορές μια φαινομενικά εσφαλμένη πορεία αποδεικνύεται ορθή από την έκβασί της, ίσως με την κατεύθυνσι του Ιεχωβά.
14. Τι μπορεί να κάμη ένα άτομο για να βοηθήση εκείνους οι οποίοι παραπονούνται εναντίον των αποφάσεων του διωρισμένου επισκόπου;
14 Και αν κάποιος προσπαθή να διεγείρη τα αισθήματα ‘για μια αλλαγή,’ βοηθήστε τον με λόγια και έργα ή πράξεις ν’ αποκτήση την κατάλληλη άποψι της εξουσίας. Τότε εκείνος που προΐσταται ‘δεν θ’ αναγκασθή να ενεργήση με αυστηρότητα σύμφωνα με την εξουσία που έχει προς οικοδομήν, και ουχί προς καθαίρεσιν.’ (2 Κορ. 13:10· Εβρ. 13:17) Η ειρήνη και η αρμονία που απολαμβάνει η εκκλησία, όταν εκείνοι που βρίσκονται σ’ αυτήν έχουν την κατάλληλη άποψι της εξουσίας, είναι πολύ πιο σπουδαία από το να κάμη κανείς τα πράγματα με τον πιο «αποτελεσματικό» τρόπο. Αν έχωμε μια υπόδειξι που είμεθα βέβαιοι ότι είναι σπουδαίο να εξετασθή, είναι καλό να περιμένωμε τον κατάλληλο καιρό και με τον ορθό τρόπο να παρουσιάσωμε το ζήτημα σ’ εκείνον που έχει την εξουσία να το χειρισθή, όπως ακριβώς είχε κάμει η βασίλισσα Εσθήρ στους αρχαίους χρόνους.—Εσθήρ 4:11· 5:1, 2· 7:1-3.
15. Πώς πρέπει να βλέπομε την εξουσία του ορατού κυβερνώντος σώματος της οργανώσεως του Ιεχωβά;
15 Στο ορατό κυβερνών σώμα της οργανώσεως του Ιεχωβά έχει επίσης δώσει Αυτός εξουσία να κατευθύνη το έργο των λάτρεών του στη γη εν ονόματί του. (Ματθ. 24:45-47) Η εκκλησία και οι επίσκοποί της δείχνουν επίσης την κατάλληλη άποψί τους για την εξουσία με το να δέχωνται προθύμως τη συμβουλή της που προμηθεύεται μέσω της εντύπου ύλης, επιστολών ή των περιοδευόντων αντιπροσώπων. Μερικές φορές υπάρχει τάσις για αμφιβολία όσον αφορά την καταλληλότητα μιας ωρισμένης συμβουλής, ίσως σχετικά με το ζήτημα της αμφιέσεως ή των μαλλιών, και να θεωρήται αυτή ως ακατάλληλη επέμβασις στην ιδιωτική ζωή και την «ελευθερία» του ατόμου. Εν τούτοις ένας με κατάλληλο ενδιαφέρον για την εξουσία θ’ αντιληφθή το ενδιαφέρον της οργανώσεως του Ιεχωβά για τον τρόπο που αντιπροσωπεύεται ο Θεός στον κόσμο από μας. (1 Κορ. 4:9) Δεν θα βλέπη τις οδηγίες ως αυθαίρετους κανόνες, αλλ’ ως απόδειξι του στοργικού ενδιαφέροντος του Ιεχωβά για τους λάτρεις του.—Παροιμ. 3:12.
16. Πώς μερικοί έχουν επηρεασθή από την προοδευτική διοχέτευσι πνευματικής τροφής, αλλά ποια είναι η ορθή άποψις;
16 Μερικές φορές άτομα ομιλούν εναντίον της κατανοήσεως ωρισμένων Γραφικών διδασκαλιών που έχει παρουσιάσει η Εταιρία Σκοπιά. Παραδείγματος χάριν, υπήρχαν εκείνοι οι οποίοι δυσκολεύθηκαν να παραδεχθούν την αλλαγή της κατανοήσεως σχετικά με τις «υπερέχουσες εξουσίες» στο εδάφιο Ρωμαίους 13:1. Μερικοί μάλιστα έπεσαν από την αφιερωμένη σχέσι τους με τον Ιεχωβά γι’ αυτό το ζήτημα. Δεν είχαν την κατάλληλη άποψι της εξουσίας της οργανώσεως του Ιεχωβά να προμηθεύη την πνευματική «τροφή εν καιρώ.» Όταν μερικοί μαθηταί δυσκολεύθηκαν να παραδεχθούν εκείνα που εδίδασκε ο Ιησούς σε κάποιο σημείο λέγοντας: «Σκληρός είναι ούτος ο λόγος· τις δύναται ν’ ακούη αυτόν;» «εστράφησαν εις τα οπίσω και δεν περιεπάτουν πλέον μετ’ αυτού.» Ο Πέτρος, που είχε την ορθή άποψι της εξουσίας του Ιησού να διδάσκη, αντιλήφθηκε ότι δεν υπήρχε άλλος τόπος να πάη για αλήθεια κι’ έτσι παρέμεινε στην οδό της ζωής.—Ιωάν. 6:60, 66-69.
Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ
17. Πώς δείχνει κανείς την εκ μέρους του αποδοχή της εξουσίας του Ιεχωβά;
17 Η πιο σπουδαία θέσις που έχει ένα άτομο είναι εκείνη που έχει με τον Δημιουργό του μέσω αφιερώσεως. Αυτή, επίσης, επηρεάζεται με τον τρόπο που βλέπομε την εξουσία. Δεχόμεθα τον Ιεχωβά ως εκείνον ο οποίος ‘εξετάζει την καρδίαν’ και επομένως ‘εις πάσας τας οδούς μας γνωρίζομεν αυτόν’; (Ιερ. 17:10· Παροιμ. 3:6) Ο τρόπος με τον οποίο μπορούμε να δείξωμε σεβασμό στην εξουσία του Ιεχωβά σ’ αυτή την προσωπική αφιερωμένη σχέσι είναι η υπακοή, ιδιαίτερα σε τομείς οι οποίοι είναι απαρατήρητοι από τους άλλους. Πράγματα όπως η αυτοκατάχρησις και οι κακές και ανήθικες σκέψεις μπορούν να ελέγχωνται όταν έχωμε την ορθή άποψι της εξουσίας του Ιεχωβά. Αυτό θ’ αποδείξη πόσο σοβαρά παίρνομε τη μοναδική σχέσι μας μ’ αυτόν. Θα έχωμε συνεχώς την αίσθησι του στοργικού ενδιαφέροντός του για μας και θα δεχώμεθα την καθοδήγησι της εξουσίας του στη ζωή μας. Θα φοβούμεθα να παραβούμε τους νόμους του. Όχι για αντίποινα αλλά διότι αντιλαμβανόμεθα ότι αυτός γνωρίζει τι είναι το καλύτερο για μας και ότι κάθε άλλη πορεία θα μας έφερνε βλάβη.
18. Περιγράψτε πώς η άποψις ενός ατόμου για την εξουσία του Ιεχωβά μπορεί να δοκιμασθή, και εξηγήστε την κατάλληλη άποψι σ’ αυτή την περίπτωσι.
18 Μια κατάστασις ιδιαίτερα δύσκολη για ένα άτομο είναι όταν «ερωτεύεται» με κάποιον ο οποίος δεν είναι αφιερωμένος στον Ιεχωβά. Αυτό αληθεύει ιδιαιτέρως όταν υπάρχουν λίγοι κατάλληλοι γαμήλιοι σύντροφοι για κάποιον ανάμεσα σ’ εκείνους που υπηρετούν τον Θεό. Το ζήτημα του πώς βλέπομε την εξουσία του Ιεχωβά σ’ αυτό το ζήτημα όπου περιλαμβάνονται ισχυρές συγκινήσεις γίνεται πολύ σοβαρό. Η επιθυμία ενός ατόμου για «ελευθερία» σ’ αυτόν τον τομέα μπορεί να θέση σε λειτουργία μια αλυσίδα γεγονότων που έχουν απομακρύνει πολλούς από την αλήθεια στο παλαιό σύστημα με το να δεσμευθούν μ’ ένα σύντροφο ο οποίος δεν σέβεται την εξουσία του Ιεχωβά ή τις δίκαιες αρχές του. Εκείνοι που έχουν την κατάλληλη άποψι δεν θα βρεθούν σ’ αυτή την κατάστασι, διότι δεν βλέπουν τη συμβουλή του Ιεχωβά σ’ αυτά τα ζητήματα ως απλώς την εξουσία που ομιλεί, αλλά σαν να βασίζεται στο στοργικό ενδιαφέρον για κείνο που είναι το καλύτερο για τους λάτρεις του αιωνίως. Θα είναι ικανοποιημένοι να περιμένουν ωσότου η κατάστασις θεραπευθή με τον τρόπο του Ιεχωβά και στον ωρισμένο καιρό.
ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΗ ΝΕΑ ΤΑΞΙ
19. Πότε είναι ο καιρός για να καλλιεργηθή η κατάλληλη άποψις στην εξουσία και γιατί;
19 Τώρα είναι καιρός ν’ αρχίσωμε να διαμορφώνουμε τη σκέψι μας σχετικά με την εξουσία στη νέα τάξι. Δεν υπάρχει λόγος να πιστεύωμε ότι ο Ιεχωβά θ’ αλλάξη την πολιτεία του με τους ανθρώπους. Χωρίς αμφιβολία θα χρησιμοποιήση τους εκπροσώπους του να εφαρμόζουν τη λειτουργία των επιγείων ενεργειών. Μήπως δυσκολεύεστε να δεχθήτε την εξουσία αυτών των εκπροσώπων μ’ ένα πνευματικό τρόπο τώρα; Τότε πώς θ’ αντιδράσετε αν αυτοί σας κατευθύνουν την εποχή εκείνη να φροντίσετε για κάποια κοσμική ευθύνη όπως η αποκομιδή των απορριμμάτων;
20. Γιατί η άποψίς μας για εξουσία μπορεί να είναι σπουδαία για μας στο μέλλον, και τι αντανακλά μια τέτοια άποψις;
20 Θυμηθήτε ότι σ’ αυτό το ζήτημα του σεβασμού για την εξουσία είχε δοκιμασθή ο πρώτος άνθρωπος, και είναι πιθανόν ότι στο τέλος της χιλιετούς βασιλείας του Χριστού αυτή η αρχή θα περιλαμβάνεται επίσης στην τελική δοκιμασία. Αυτό υποδεικνύεται από το γεγονός ότι θα υπάρχουν ‘έθνη εις τας τεσσάρας γωνίας της γης’ τα οποία θα οδηγηθούν στο να επιτεθούν κατά της εξουσίας του Ιεχωβά όπως αυτή εκπροσωπείται από το «στρατόπεδον των αγίων και την πόλιν την ηγαπημένην.» (Αποκάλ. 20:8, 9) Η άποψίς μας για την εξουσία αντανακλά πράγματι την κατανόησί μας, την εκτίμησι των σκοπών του Ιεχωβά που έχομε σ’ όλα τα σχετικά μέρη της. Όταν ένα άτομο στερήται κατανοήσεως, τότε γίνεται «ως ίππος, ως ημίονος εις τα οποία δεν υπάρχει σύνεσις [κατανόησις, ΜΝΚ].» (Ψαλμ. 32:9) Αντί να χαλιναγωγηθούμε στον Αρμαγεδδώνα ή αργότερα, είναι φρόνιμο ν’ αναπτύξωμε και να εκδηλώσωμε κατανόησι σχετικά με την εξουσία ώστε να είμεθα το είδος των ανθρώπων που επιθυμεί ο Ιεχωβά στη νέα του τάξι της δικαιοσύνης. Τότε θα εργαζώμεθα σε αρμονία με την κατεύθυνσί του μέσω της διακυβερνήσεως της Βασιλείας του Χριστού και θα κάνωμε την ειρηνική Παραδεισιακή γη μας μια μεγάλη μαρτυρία για τα οφέλη που προέρχονται όταν έχωμε την ορθή άποψι της εξουσίας.
[Εικόνα στη σελίδα 461]
Σέβεσθε την εξουσία του εργοδότου σας ή κάνετε τόσο λίγο όσο νομίζετε ότι μπορείτε να τα καταφέρετε;
[Εικόνα στη σελίδα 462]
Ένα παιδί θα είναι πηγή αναψυχής και λιγότερης εργασίας στους γονείς οι οποίοι ενσταλάζουν σ’ αυτό βαθύ σεβασμό για την εξουσία των γονέων