Ανακαίνισις της Διανοίας για Ζωή στο Νέο Κόσμο

«Και μη συμμορφόνεσθε με το παρόν σύστημα πραγμάτων, αλλά μεταμορφόνεσθε δια της ανακαινίσεως του νοός σας.»—Ρωμαίους 12:2, Μ.Ν.Κ.

 1. Πώς αποδεικνύεται ότι ο Ιεχωβά προηγείται από όλη τη σύγχρονη σκέψι που εκδηλώνεται σ’ αυτόν τον κόσμο;

Ο ΙΕΧΩΒΑ Θεός προηγείται πολύ από όλη τη σύγχρονη σκέψι που εκδηλώνεται σ’ αυτόν τον κόσμο. Ο σύγχρονος άνθρωπος προλαμβάνεται πρώτα από τις θαυμάσιες δυνάμεις και ικανότητες με τις οποίες ο Ιεχωβά Θεός επροίκισε τα κατώτερα ζωικά δημιουργήματα και έντομα, όπως η πτήσις των πουλιών, η προωθητική κίνησις από θαλάσσια ζώα, ο ασύρματος τηλέγραφος από κεραίες εντόμων, η τυφλή πτήσις με την εξάρτισι ραντάρ των νυχτερίδων, ο χωρίς θερμότητα εσωτερικός φωτισμός μερικών εντόμων και ψαριών, και άλλα θαυμάσια. Αλλά η ανεπίδεκτη σμικρύνσεως ηγεσία του Ιεχωβά στη σκέψι πάνω από τον άνθρωπο, φανερώνεται όχι μόνο στη ζωντανή Του επίγεια κτίσι, αλλά και στον γραπτό του λόγο επίσης, δηλαδή στην Αγία Γραφή. Σύγχρονοι στοχασταί του κόσμου μπορεί να καταφρονούν τη Βίβλο ως ένα απαρχαιωμένο βιβλίο, όχι κατάλληλο ή ανάλογο μ’ αυτή την ημέρα της επιστημονικής προόδου. Εν τούτοις, η επιστήμη και η σύγχρονη σκέψις είναι εκείνες που δημιουργούν περαιτέρω δυσκολίες για τον άνθρωπο, χωρίς ο άνθρωπος να βρίσκη λύσι γι’ αυτές, ενώ η Γραφή δεν διαψεύδεται, αλλά εκπληρώνεται ως αλήθεια. Μολονότι έχουν περάσει πάνω από δεκαοκτώ αιώνες αφότου εγράφη το τελευταίο από τα εξήντα έξη βιβλία της Γραφής, εν τούτοις αυτή μας μιλεί αξιόπιστα για πράγματα που προηγούνται χίλια χρόνια από την εποχή μας. Εκείνο που περιγράφει για το ανθρώπινο γένος σ’ αυτόν τον απομακρυσμένο καιρό είναι μια γη μεταμορφωμένη παντού σε παράδεισο, με όλους τους άνδρες και τις γυναίκες, που θα ζουν σ’ αυτή, υψουμένους στην ανθρώπινη τελειότητα σώματος και διανοίας, με όλα τα άτομα που είναι νεκρά στους τάφους σωσμένα από τον τρομερό εχθρό θάνατο, και με την τελευταία προσπάθεια των εχθρών της παγκοσμίου ειρήνης ματαιωμένη με την απόλυτη καταστροφή τους, και με ατελεύτητη ειρήνη, υγεία και ευτυχία εκτεινόμενη προς τα εμπρός για το πιστό ανθρώπινο γένος κάτω από την ευλογία του Ιεχωβά και του Χριστού του.

 2. Από την άποψι του χρόνου, πώς δεν είναι δύσκολο γι’ αυτόν να προλέγη;

² Το να προείπη έτσι γεγονότα πριν από χίλια χρόνια δεν είναι τίποτε για τον Ιεχωβά Θεό. Γι’ αυτόν χίλια χρόνια είναι μόνο σαν μια ημέρα, και ο σκοπός του ποτέ δεν ματαιώνεται. Η σημερινή κρίσιμη διαμόρφωσις των πραγμάτων είχε προλεχθή απ’ αυτόν πριν από έξη σχεδόν χιλιάδες χρόνια. Ασφαλώς η διάνοιά του υπερτερεί από όλη τη σύγχρονη σκέψι των ανθρώπων, οι οποίοι σήμερα βρίσκονται στο τέλος της σοφίας των.—Ψαλμός 107:27.

 3. Γιατί αποτυγχάνει κάθε τι που οι άνθρωποι σκέπτονται και αποπειρώνται να κάμουν;

³ Άνθρωποι του κόσμου τούτου είναι προικισμένοι με την ικανότητα εκείνη της συναισθήσεως, που ονομάζομε «διάνοια». Προφανώς, αυτοί δεν χρησιμοποιούν τη διάνοιά τους ορθά. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, τίποτε από όσα σκέπτονται και αποπειρώνται να κάμουν, δεν επιτυγχάνει, αλλά όλα κατασυντρίβονται και τους αφήνουν σε απορία, σύγχυσι και αμηχανία. Το όλον σύστημα πραγμάτων που οι κοσμικοί άνθρωποι προσπαθούν να φέρουν σε ευθυγράμμισι με τη σύγχρονη σκέψι, διαμορφώνεται σύμφωνα με εσφαλμένους συλλογισμούς, και όσο περισσότερο προχωρεί το σύστημα, τόσο μεγαλύτερη γίνεται η γωνία της απομακρύνσεώς του από την απόλυτη αλήθεια.

 4. Γιατί αυτό το παρόν κοσμικό σύστημα πρέπει ν’ αποτύχη, εν όψει της επιτυχίας τίνος;

⁴ Αυτή είναι μια συντριπτική δήλωσις. Εν τούτοις, είναι ορθή, διότι αυτό το παρόν κοσμικό σύστημα δεν συμφωνεί με τον νουν του Κυρίου. Γι’ αυτόν, ακριβώς, το λόγο, το σύστημα πρέπει να παρέλθη, και μάλιστα σύντομα. Βρίσκεται ήδη στο δρόμο της εξαλείψεώς του! Ο Παντοδύναμος Θεός θα έχη τα πάντα στο σύμπαν σύμφωνα με την κατεύθυνσι της προχωρημένης του σκέψεως. Στον μύωπα, χαμηλού φρονήματος άνθρωπο αυτός λέγει: «Αι βουλαί μου δεν είναι βουλαί υμών, ουδέ οδοί υμών αι οδοί μου, λέγει ο Ιεχωβά. Αλλ’ όσον είναι υψηλοί οι ουρανοί από της γης, ούτως αι οδοί μου είναι υψηλότεροι των οδών υμών, και αι βουλαί μου των βουλών υμών. Διότι καθώς καταβαίνει η βροχή και η χιών εκ του ουρανού, και δεν επιστρέφει εκεί, αλλά ποτίζει την γην, και κάμνει αυτήν να εκφύη και να βλαστάνη, δια να δώση σπόρον εις τον σπείροντα, και άρτον εις τον εσθίοντα, ούτω θέλει είσθαι ο λόγος μου ο εξερχόμενος εκ του στόματος μου· δεν θέλει επιστρέψει εις εμέ κενός, αλλά θέλει εκτελέσει το θέλημά μου, και θέλει ευοδωθή εις ό,τι αυτόν αποστέλλω.» (Ησαΐας 55:8-11, Α.Σ.Μ.) Είναι ο κατεξοχήν καιρός για να ανιχνεύσωμε τις βουλές του Ιεχωβά.

 5. Γιατί να ‘μη συμμορφωνώμεθα με το παρόν σύστημα πραγμάτων’;

⁵ Σήμερα μπορούμε να εκτιμήσωμε περισσότερο παρά οποτεδήποτε προηγουμένως την καταλληλότητα της συμβουλής του Παύλου προς τους Χριστιανούς της Ρώμης: «Μη συμμορφόνεσθε με τον αιώνα τούτον [παρόν σύστημα πραγμάτων, Μ.Ν.Κ.], αλλά μεταμορφόνεσθε δια της ανακαινίσεως του νοός σας, ώστε να δοκιμάζητε τι είναι το θέλημα του Θεού το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον.» (Ρωμαίους 12:2) Αν για να δοκιμάσωμε το θέλημα του Θεού πρέπει να ανακαινίσωμε τις διάνοιές μας, είναι προφανές ότι αυτό το σύστημα των πραγμάτων δεν συμφωνεί με το θέλημα του Θεού. Επομένως πρέπει να παύσωμε να συμμορφωνώμεθα με το σύστημα αυτό, για να δοκιμάσωμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού το αγαθό, το ευάρεστο και τέλειο. Αυτό το σύστημα πραγμάτων μπορεί να υπερηφανεύεται ότι είναι πολύ πιο προχωρημένο από τον αρχαίο κόσμο που τελείωσε με τον κατακλυσμό των ημερών του Νώε πριν από σαράντα τρεις αιώνες. Εν τούτοις είναι ακριβώς όμοιο από τις ίδιες απόψεις για τις οποίες ο Κατακλυσμός ήλθε και εσάρωσε τον κόσμον εκείνον ολόκληρον. Μπορεί μάλιστα να είναι χειρότερο σ’ αυτές τις απόψεις, διότι είναι παλαιότερο, επειδή ο προκατακλυσμιαίος κόσμος είχε διαρκέσει μόνο 1.656 περίπου χρόνια, ενώ αυτό το παρόν σύστημα πραγμάτων είναι τώρα ηλικίας 4.320 ετών.

 6. Παρ’ όλες τις νεώτερες προόδους, ποια ομοιότης υπάρχει μεταξύ του παρόντος συστήματος πραγμάτων και του προκατακλυσμιαίου κόσμου;

⁶ Ποια είναι, λοιπόν, η ομοιότης μεταξύ των δύο; Η εξής: η συνεχής κλίσις της διανοίας προς το κακό, μια συνεχής κλίσις διαλογισμού αντίθετα προς το θέλημα του Δημιουργού, του Ιεχωβά Θεού. Ως προς την αιτία της καταστροφής του αρχαίου κόσμου με κατακλυσμό, έχομε την ακόλουθη μαρτυρία από τον Κύριο το Θεό τον ίδιο. Διαβάζομε: «Και είδεν ο Κύριος ότι επληθύνετο η κακία του ανθρώπου επί της γης, και πάντες οι σκοποί των διαλογισμών της καρδίας αυτού ήσαν μόνον κακία πάσας τας ημέρας. Και μετεμελήθη ο Κύριος ότι εποίησε τον ανθρωπον επί της γης.» (Γένεσις 6:5) Και αφού παρήλθε ο κατακλυσμός και όταν ο Νώε προσέφερε την πρώτη του θυσία στον Θεό επάνω στην καθαρισμένη γη, ο Θεός έδειξε ότι το ανθρώπινο γένος θα έπιπτε πάλι σ’ αυτή τη χαμηλή διανοητική κατάστασι. Είπε: «Δεν θέλω καταρασθή πλέον την γην εξ αιτίας του ανθρώπου· διότι ο λογισμός της καρδίας του ανθρώπου είναι κακός εκ νηπιότητος αυτού· ουδέ θέλω πατάξει πλέον πάντα τα ζώντα, καθώς έκαμον.» (Γένεσις 8:21) Η σύγκρισις που κάνομε της εποχής μας και του δικού της συστήματος πραγμάτων με το σύστημα πραγμάτων πριν από τον Κατακλυσμό δεν είναι βεβιασμένη. Ο Ιησούς συνέκρινε τις δύο χρονικές περιόδους, λέγοντας: «Και καθώς αι ημέραι του Νώε, ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου.»—Ματθαίος 24:37.

 7-9. Ποια περιγραφή του Παύλου προηγείται από τη νουθεσία του να μη συμμορφωνώμεθα με αυτό το σύστημα πραγμάτων; και είναι η περιγραφή του κατάλληλη για την εποχή μας;

⁷ Προτού μας διδάξη να μη συμμορφωνώμεθα με αυτό το σύστημα πραγμάτων, ο απόστολος Παύλος περιέγραψε τη χαμηλή διανοητική, ηθική και πνευματική κατάστασι της εποχής του. Από την εποχή του Παύλου η κατάστασις αυτή είχε μπροστά της πάνω από δεκαοκτώ αιώνες για να χειροτερεύση. Καθώς διαβάζομε τα λόγια του, ας εξετάσωμε με ειλικρίνεια αν αυτό το σύστημα πραγμάτων είναι κάπως καλύτερο σήμερα από τότε:

⁸ «Λέγοντες ότι είναι σοφοί εμωράνθησαν. Και ήλλαξαν την δόξαν του αφθάρτου Θεού εις ομοίωμα εικόνος φθαρτού ανθρώπου, και πετεινών και τετραπόδων και ερπετών. Δια τούτο και παρέδωκεν αυτούς ο Θεός δια των επιθυμιών των καρδιών αυτών εις ακαθαρσίαν, ώστε να ατιμάζωνται τα σώματα αυτών μεταξύ αυτών. Οίτινες μετήλλαξαν την αλήθειαν του Θεού εις το ψεύδος, και εσεβάσθησαν και ελάτρευσαν την κτίσιν μάλλον παρά τον κτίσαντα, όστις είναι ευλογητός εις τους αιώνας. Αμήν.

⁹ »Δια τούτο παρέδωκεν αυτούς ο Θεός εις πάθη ατιμίας· διότι και αι γυναίκες αυτών μετήλλαξαν την φυσικήν χρήσιν εις την παρά φύσιν· ομοίως δε και οι άνδρες αφήσαντες την φυσικήν χρήσιν της γυναικός, εξεκαύθησαν εις την επιθυμίαν αυτών προς αλλήλους, πράττοντες την ασχημοσύνην, άρσενες εις άρσενας, και απολαμβάνοντες εις εαυτούς την πρέπουσαν αντιμισθίαν της πλάνης αυτών. Και καθώς απεδοκίμασαν το να έχωσιν επίγνωσιν του Θεού, παρέδωκεν αυτούς ο Θεός εις αδόκιμον νουν, ώστε να πράττωσι τα μη πρέποντα· πλήρεις όντες πάσης αδικίας, πορνείας, πονηρίας, πλεονεξίας, κακίας· γέμοντες φθόνου, φόνου, έριδος, δόλου, κακοηθείας· ψιθυρισταί, κατάλαλοι, μισόθεοι, υβρισταί, υπερήφανοι, αλαζόνες, εφευρεταί κακών, απειθείς εις τους γονείς, ασύνετοι, παραβάται συνθηκών, άσπλαγχνοι, αδιάλλακτοι, ανελεήμονες· οίτινες, ενώ γνωρίζουσι την δικαιοσύνην του Θεού, ότι οι πράττοντες τα τοιαύτα είναι άξιοι θανάτου, ουχί μόνον πράττουσιν αυτά, αλλά και συνευδοκούσιν εις τους πράττοντας.»—Ρωμαίους 1:22-32.

Η ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΗ ΚΛΙΣΙΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

10. Πώς η διάνοια του ανθρώπου επήρε κλίσι προς το κακόν;

¹⁰ Όταν ο Θεός εδημιούργησε τον πρώτον άνθρωπον Αδάμ και τον έθεσε στον παράδεισο της Εδέμ, δεν έκαμε τη διάνοια του ανθρώπου να κλίνη αρχικά προς το κακόν. Η διανοητική τάσις του ανθρωπίνου γένους προς το κακόν οφείλεται στο ότι οι άνθρωποι εγεννήθησαν από τον Αδάμ αφού είχε παρεκκλίνει από το θέλημα του Θεού και είχε στραφή προς το κακόν. Εκληρονομήσαμε αυτή την κλίσι απ’ αυτόν. Και ο Σατανάς ή Διάβολος, ο οποίος είναι ο «θεός του αιώνος τούτου», επίεσε διαρκώς σκληρότερα τους ανθρώπους για να τους κάμη να παρεκκλίνουν περισσότερο από τον Θεό. Σήμερα, σ’ αυτόν τον «καιρόν του τέλους», ασκεί μεγαλύτερη παρά ποτε πίεσι για να φέρη τους ανθρώπους σε σημείο που να μην μπορούν να ορθοποδήσουν πάλι.

11. Τι είναι η διάνοια; και ποιος την κατανοεί τελείως;

¹¹ Η διάνοια είναι το μέρος εκείνο του οργανισμού μας από το οποίο προέρχεται η σκέψις. Είναι η ικανότης εκείνη της συναισθήσεως με την οποία συλλέγομε πληροφορίες και έπειτα λογικευόμεθα και φθάνομε σε ωρισμένα συμπεράσματα. Λειτουργεί σύμφωνα με ωρισμένο νόμο ή κανόνα ενεργείας, έτσι ώστε, αν η διάνοια είναι εστραμμένη προς το κακόν, ακολουθεί αυτόν τον κανόνα ενεργείας προς την κακή κατεύθυνσι και προχωρεί διαρκώς περισσότερο προς την κατεύθυνσι αυτή. Η τάσις και κλίσις της διανοίας γίνεται μεγαλύτερη, ιδιαίτερα με την πίεσι που γίνεται από τον πονηρόν «θεόν του αιώνος τούτου», και έτσι υπάρχει πρόοδος από το κακό στο χειρότερο. Ο Θεός, που επροίκισε τον άνθρωπο με διάνοια, γνωρίζει πώς λειτουργεί η διάνοια, καλύτερα και από τον άριστον ψυχολόγον ή ψυχαναλυτήν ενός σημερινού πανεπιστημίου. Ο Θεός στη στιγμή ανακαλύπτει την κλίσι της διανοίας του ανθρώπου και γνωρίζει σε τι θα οδηγήση. Για τούτο ακριβώς μας δίδει προειδοποίησι για τις συνέπειες που είναι βέβαιο ότι θα επακολουθήσουν.

12. Ποια από πριν μαρτυρία αποδεικνύει ότι ο Ιεχωβά προγνωρίζει σε τι οδηγεί η διανοητική κλίσις του ανθρωπίνου γένους;

¹² Επί σαράντα χρόνια οι Ισραηλίτες ήσαν μακριά από επαφή με την ειδωλολατρική Αίγυπτο, και τώρα έστεκαν με μόνο τον Ιορδάνη ποταμό ανάμεσα σ’ αυτούς και τη Γη της Επαγγελίας. Σ’ αυτό το σημείο ο Ιεχωβά Θεός διέταξε τον Μωυσή να συνθέση ένα άσμα μαρτυρίας εναντίον των για μελλοντική τους πληροφορία, για να δείξη ότι προεγνώριζε σε τι θα τους ωδηγούσε στο τέλος η διανοητική τους διάθεσις και ότι τους είχε προειδοποιήσει. «Επειδή,» είπε, «εγώ γνωρίζω την πονηρίαν αυτών, την οποίαν εργάζονται έτι την σήμερον, πριν εισαγάγω αυτούς εις την γην την οποίαν ώμοσα.» (Δευτερονόμιον 31:21) Ή, σε μια μετάφρασι πιο συγχρονισμένη: «Γνωρίζω σε τι θα τους οδηγήση η ιδιοσυγκρασία τους, ακόμη και τώρα, προτού τους φέρω μέσα στη γη που τους υποσχέθηκα με όρκο.» (Μ.Α.Μ.) Αυτή η μαρτυρία γραμμένη από πριν, εχρησίμευσε για να τους κρίνη και τους καταδικάση όταν εκπληρώθηκε. Γι’ αυτό ακριβώς ο λόγος τού Θεού, που προείπε χιλιάδες χρόνια πρωτύτερα τη σημερινή ηθική, διανοητική και θρησκευτική κατάστασι του κόσμου τούτου, στέκει σαν μια καταδίκη αυτού του κόσμου και δείχνει ότι ο Θεός ήταν δικαιολογημένος όταν διεκήρυττε πριν από τόσον καιρό ότι ο κόσμος αυτός θα έφθανε σ’ ένα επαίσχυντο τέλος. Αυτό αποδεικνύει ότι ο μέγας Δημιουργός γνωρίζει από πολύ πρωτύτερα σε τι θα οδηγήση ασφαλώς η κλίσις της διανοίας του ανθρωπίνου γένους. Η περιγραφή του όσον αφορά τις ανθρώπινες συνθήκες σ’ αυτές τις έσχατες ημέρες, είναι ακριβής.—2 Τιμόθεον 3:1-13.

13. Γιατί οι Χριστιανοί διατάσσονται να μεταμορφώνωνται οι ίδιοι μάλλον παρά ν’ αλλάξουν η μεταστρέψουν αυτόν τον κόσμο;

¹³ Ομολογείτε ότι είσθε ένας Χριστιανός; Τότε σας βαρύνει κάθε υποχρέωσις να προσέξετε την παράκλησι του Παύλου να μη συμμορφώνεσθε με αυτό το σύστημα των πραγμάτων, διότι αλλιώς αποδεικνύεσθε υποκριτής ή αποστάτης. Υποθέστε ότι δεν είσθε Χριστιανός και βρίσκετε τον εαυτό σας φυσικά συμμορφωμένο με αυτό το σύστημα. Τότε αν θέλετε να διαφύγετε από το να καταστραφήτε μαζί με το σύστημα αυτό, πρέπει να προσέξετε την παράκλησι του Παύλου χωρίς χρονοτριβή και να παύσετε να συμμορφώεσθε μ’ αυτό. Μην παραπλανάσθε από το ανόητο σύνθημα που εφευρέθη για να γαργαλίζη την κενοδοξία ατόμων που έχουν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους: «Μπορείτε ν’ αλλάξετε τον κόσμο!» Μη σπαταλάτε τον καιρό σας ούτε για το όμοιο σύνθημα που λέγει: «Αλλάξτε τον κόσμο προτού σας αλλάξη.» Αντί ν’ ακολουθήσετε την ανόητη φιλοσοφία κάποιου ανθρώπου, θυμηθήτε τη σοφή διδασκαλία του Θεού, που σας λέγει ότι δεν μπορείτε ν’ αλλάξετε τον κόσμο. Ο Θεός γνωρίζει τη διανοητική κλίσι αυτού του συστήματος πραγμάτων και το διακηρύττει ως καταδικασμένο. Όλες οι προσευχές που μπορεί να του αναπέμψετε για να μεταστρέψη τον Ιωσήφ Στάλιν, και τον Μάο Τσετούνγκ, και άλλους δικτάτορας και πολιτικούς ηγέτας του κόσμου τούτου, θα μείνουν αναπάντητες και ο κόσμος θα χειροτερεύση. Σεις, με όλες τις προσευχές σας και την ηθική φιλοσοφία σας, δεν μπορείτε ν’ αλλάξετε αυτόν τον κόσμο. Ο Διάβολος είναι ο «θεός του αιώνος τούτου» και έχει καταρριφθή από τον ουρανό και είναι γεμάτος μεγάλο θυμό και επιφέρει ουαί στη γη και στη θάλασσα. Μπορείτε εσείς να τον αλλάξετε αυτόν; Φυσικά δεν μπορείτε. Ο κόσμος αυτός, που κείται υπό την εξουσία του, είναι αμετάβλητος. Πρέπει να εξαλειφθή και θα εξαλειφθή. (2 Κορινθίους 4:4· Αποκάλυψις 12:7-12) Ο τρόπος για να μην αλλαγήτε απ’ αυτόν τον κόσμο είναι, όχι το να προσπαθήσετε να τον αλλάξετε θρησκευτικώς, αλλά το να κάμετε ό,τι ο θεόπνευστος απόστολος λέγει: «Μεταμορφόνεσθε δια της ανακαινίσεως του νοός σας.» Αυτό πρέπει να το κάμετε ακόμη και όταν βρίσκεσθε στο μέσον αυτού του κόσμου και προτού αυτός τελειώση. Πρέπει να το κάμετε προτού τελειώση ο κόσμος, ή αλλιώς θα τελειώσετε μαζί του. Η πορεία, λοιπόν, αυτή είναι η μόνη σας προστασία.

ΠΩΣ;

14, 15. Με ποια πορεία δεν θα επιτυγχάναμε ποτέ να ανακαινίσωμε τις διάνοιες μας;

¹⁴ Πώς πρόκειται να κατορθώσετε αυτή τη μεταμόρφωσι, αυτή την ανακαίνισι της διανοίας σας; Δεν μπορείτε να το κάμετε λαμβάνοντας μια πορεία σύμφωνη με την ψυχολογία αυτού του κόσμου, διότι η ψυχολογία αυτή είναι όλη προσαρμοσμένη σ’ αυτόν τον καταδικασμένο κόσμο και δεν έχει πραγματικό διανοητικό φάρμακο για σας. Αφού η διάνοια είναι η ικανότης εκείνη της συναισθήσεως με την οποία συγκεντρώνομε γνώσι και σκεπτόμεθα, έπεται ότι, για να ανακαινισθή, πρέπει να συλλέξωμε γνώσι διάφορη από εκείνη με την οποία μας ανέθρεψε αυτός ο κόσμος, δίνοντάς μας έτσι έναν ωρισμένο διανοητικό τύπο ή διάρθρωσι. Αυτός ο κόσμος ισχυρίζεται ότι είναι σοφός και ευφυής σ’ αυτόν τον εικοστόν αιώνα, αλλά είναι οικοδομημένος και λειτουργεί σύμφωνα με την άγνοια. Αυτό έγινε κατά μέγα μέρος με εκουσιότητα που οφείλεται σε ιδιοτέλεια. Με τούτο εννοούμε άγνοια της αληθείας του Θεού, του θελήματος του και των σκοπών του. Ο Παύλος το δείχνει αυτό όταν μας διατυπώνη μια άλλη παράκλησι να μη συμμορφωνώμεθα με τον κόσμον αυτόν και τα έθνη του, λέγοντας: «Να μη περιπατήτε πλέον, καθώς και τα λοιπά έθνη περιπατούσιν, εν τη ματαιότητι του νοός αυτών, εσκοτισμένοι την διάνοιαν, απηλλοτριωμένοι όντες από της ζωής του Θεού, [γιατί;] δια την άγνοιαν την ούσαν εν αυτοίς, δια την πώρωσιν της καρδίας αυτών· οίτινες αναισθητούντες, παρέδωκαν εαυτούς εις την ασέλγειαν, δια να εργάζωνται πάσαν ακαθαρσίαν ακορέστως.»—Εφεσίους 4:17-19.

¹⁵ Αν συμμορφώνωμε τη ζωή μας σύμφωνα με αυτό το σύστημα των πραγμάτων και τα έθνη του, τότε, είτε εκούσια είτε αγνοώντας, συμμορφώνομε τον εαυτό μας σύμφωνα μ’ εκείνους που βρίσκονται σε διανοητικό σκότος και είναι αποξενωμένοι από την ευσεβή ζωή λόγω της αγνοίας που είναι μέσα τους και λόγω της πωρώσεως της καρδιάς των. Αποτελούν αυτοί το είδος των ανθρώπων που θέλομε να μιμηθούμε; Αν το πράξωμε αυτό, τότε οι διάνοιές μας ποτέ δεν θ’ ανακαινισθούν, διότι οι άνθρωποι αυτοί έχουν ένα αποτυφλωτικό κάλυμμα επάνω στα μάτια τους και παραπλανώνται από τον Διάβολο και οδηγούνται στην καταστροφή. Καθώς μας λέγει ο απόστολος: «Εάν δε και ήναι το ευαγγέλιον ημών κεκαλυμμένον, εις τους απολλυμένους είναι κεκαλυμμένον· των οποίων, απίστων όντων, ο θεός του κόσμου τούτου ετύφλωσε τον νουν, δια να μη επιλάμψη εις αυτούς ο φωτισμός του ευαγγελίου της δόξης του Χριστού, όστις είναι εικών του Θεού.»—2 Κορινθίους 4:3, 4.

16. Γιατί χρειαζόμεθα τον λόγον του Θεού για να ανακαινίσωμε τις διάνοιές μας;

¹⁶ Εκείνο που χρειαζόμεθα είναι να μεταμορφωθούμε με μια ελπίδα ατελεύτητης ζωής και ευτυχίας στο νέο κόσμο που είναι τώρα τόσο πλησίον. Χάριν τούτου είναι ανάγκη να γεμίσωμε το κεφάλι μας με πληροφορία από τη μεγάλη Πηγή της ζωής, τον Ιεχωβά Θεό. Έχομε ανάγκη γνώσεως που ν’ αντικαταστήση την άγνοια. Έχομε ανάγκη φωτός που ν’ αντικαταστήση το σκότος. Και τέτοια γνώσι και φως αποκτούμε μέσω του λόγου του Θεού, της Αγίας Γραφής. Αυτός ο λόγος είναι εκείνος που μας αγιάζει. Δηλαδή, μας αποχωρίζει από αυτόν τον κόσμο και μας φέρνει κοντά στον Θεό. Γι’ αυτό ακριβώς ο Ιησούς προσευχήθηκε για τους ακολούθους του και είπε: «Αγίασον αυτούς εν τη αληθεία σου· ο λόγος ο ιδικός σου είναι αλήθεια.» (Ιωάννης 17:17) Η αιτία, για την οποία ο λόγος του Θεού σάς αγιάζει ή σας ξεχωρίζει από αυτόν τον κόσμο, είναι το γεγονός ότι ο λόγος του Θεού είναι διαφορετικός από ό,τι αυτός ο κόσμος σκέπτεται, λέγει, γράφει και διδάσκει.

17. Σε ποιου το πνεύμα πρέπει ν’ αντισταθούμε, και στην επιρροή και στις επιδράσεις ποιου πνεύματος πρέπει ν’ ανοίξωμε τις καρδιές μας;

¹⁷ Αποσπάστε, λοιπόν, το αποτυφλωτικό κάλυμμα του Σατανά, που αυτός έθεσε επάνω στα μάτια μας μέσω του κόσμου αυτού. Με απροκατάληπτα μάτια και ειλικρινείς καρδιές ελάτε στο Βιβλίο του Θεού και με θέρμη και προσευχή μελετήστε το για να μάθετε τη διαφωτιστική αλήθεια. Αντί ν’ αφήσωμε τον κόσμο να μας κατατρομάξη με τη μεγάλη του επίδειξι κοσμικής σοφίας και την αρχαιότητα των παραδόσεών του, των φιλοσοφιών του και των εκπαιδευτικών και επιστημονικών ιδρυμάτων του για τα οποία καυχάται· και αντί να επηρεασθούμε από το πνεύμα του, πρέπει μάλλον ν’ ανοίξωμε τις καρδιές μας στην επιρροή και τις επιδράσεις του πνεύματος του Θεού, της διαφωτιστικής ενεργού του δυνάμεως. Αν έτσι στραφούμε μακριά από αυτόν τον κόσμο προς τον Ιεχωβά Θεό, την Πηγή του φωτός, τότε οι διάνοιές μας θα ελευθερωθούν από τις σκοτιστικές παραδόσεις και φιλοσοφίες κοσμικών ανθρώπων. Αυτή την ελευθερία μάς υπόσχονται τα ακόλουθα λόγια: «Όταν όμως επιστρέψη προς τον Ιεχωβά, θέλει αφαιρεθή το κάλυμμα. Ο δε Ιεχωβά είναι το πνεύμα· και όπου είναι το Πνεύμα του Ιεχωβά, εκεί ελευθερία. Ημείς δε πάντες βλέποντες ως εν κατόπτρω την δόξαν του Ιεχωβά με ανακεκαλυμμένον πρόσωπον, μεταμορφούμεθα εις την αυτήν εικόνα από δόξης εις δόξαν, καθώς από του Πνεύματος του Ιεχωβά.»—2 Κορινθίους 3:16-18, Μ.Ν.Κ.

18. Γιατί το πνεύμα του Θεού δεν μπορεί ν’ αφεθή έξω απ’ αυτό το ζήτημα της ανακαινίσεώς μας;

¹⁸ Δεν μπορούμε ν’ αφήσωμε έξω από τη μελέτη μας τη δύναμι του πνεύματος του Θεού σ’ αυτό το ζήτημα του να ανακαινισθούμε, να γίνωμε διαφορετικοί από ό,τι ήμεθα όταν αποτελούσαμε μέρος ενός κόσμου που βρίσκεται στην άγνοια. Ο απόστολος πάλι τονίζει αυτό το σημείο όταν μας μιλή για την αλλαγή που είχε επιτευχθή στον εαυτό του και στον Τίτο. Λέγει: «Ήμεθα ποτέ και ημείς ανόητοι, απειθείς, πλανώμενοι, δουλεύοντες εις διαφόρους επιθυμίας και ηδονάς, ζώντες εν κακία και φθόνω, μισητοί και μισούντες αλλήλους. Αλλ’ ότε εφανερώθη η χρηστότης και η φιλανθρωπία του Σωτήρος ημών Θεού, ουχί εξ έργων δικαιοσύνης, τα οποία επράξαμεν ημείς, αλλά κατά το έλεος αυτού έσωσεν ημάς, δια λουτρού παλιγγενεσίας, και ανακαινίσεως του Αγίου Πνεύματος, το οποίον εξέχεε πλουσίως εφ’ ημάς, δια Ιησού Χριστού του Σωτήρος ημών.» (Τίτον 3:3-6) Λέγοντας πώς η ίδια αυτή αόρατη ενεργός δύναμις που προέρχεται άνωθεν, ενήργησε μέσω αυτού για να μεταμορφώση άλλους σε Χριστιανούς, ο απόστολος τους υποδεικνύει σαν μια επιστολή συστατική του καλού του έργου και λέγει: «Φανερόνεσθε ότι είσθε επιστολή Χριστού, γενομένη δια της διακονίας ημών, εγγεγραμμένη ουχί με μελάνην, αλλά με το Πνεύμα του Θεού του ζώντος, ουχί εις πλάκας λιθίνας, αλλ’ εις πλάκας σαρκίνας της καρδίας.» (2 Κορινθίους 3:1-3) Αυτό το πνεύμα είναι εκείνο που κάνει κατανοητή σ’ εμάς την πληροφορία που περιέχεται στον λόγον του Θεού, αφού διερευνά όλα τα ιερά μυστικά του και τα καθιστά σαφή σ’ εμάς. «Εις ημάς δε ο Θεός απεκάλυψεν αυτά δια του Πνεύματος αυτού· επειδή το Πνεύμα ερευνά τα πάντα, και τα βάθη του Θεού. Αλλ’ ημείς δεν ελάβομεν το πνεύμα του κόσμου, αλλά το Πνεύμα το εκ του Θεού, δια να γνωρίσωμεν τα υπό του Θεού χαρισθέντα εις ημάς.» (1 Κορινθίους 2:10, 12) Έχομε, λοιπόν, ανάγκη του πνεύματος του Θεού.

19. Γιατί πρέπει να γνωρίσωμε τον λόγον του Θεού αν θέλωμε να επιδράση το πνεύμα του στη ζωή μας;

¹⁹ Αλλά δεν μπορούμε να περιμένωμε ότι το πνεύμα του Θεού θα ενεργήση επάνω μας αυτομάτως για να μας μεταβάλη διανοητικώς και να επιφέρη μια μεταμόρφωσι στη ζωή μας. Έχομε κάτι να κάμωμε σχετικά με τούτο για να δείξωμε ότι θέλομε πραγματικά να είμεθα διαφορετικοί. Από το ιερό Υπόμνημα βλέπομε ότι το πνεύμα του Θεού δεν ενεργεί ξεχωριστά από τον λόγον του. Συνεπώς, αν θέλωμε αυτό το πνεύμα να επιδράση στη ζωή μας, πρέπει να γνωρίσωμε τον λόγον του Θεού. Αυτός είναι η μόνη πηγή που μας δίνει πληροφορία και διδασκαλία διαφορετική από ό,τι έχει να προσφέρη αυτός ο κόσμος. Μόνο αυτός ο λόγος μάς δίδει μια όρασι του αληθινού Θεού και μας δείχνει ποιες είναι οι λατρευτές του ιδιότητες και τι αυτός προτίθεται να κάμη για να απαλλάξη τον εαυτό του από όλες τις ψευδείς κατηγορίες που έχουν εκτοξευθή εναντίον του και να μεταβάλη τις συνθήκες της ζωής για το διαρκές καλό τού ανθρωπίνου γένους. Όταν ήμαστε στην άγνοια, τότε εσκεπτόμαστε και ενεργούσαμε σαν τους υπολοίπους του κόσμου. Δεν ξέραμε κάτι καλύτερο και βρισκόμαστε στο ίδιο χαμηλό διανοητικό επίπεδο που βρίσκονταν κι εκείνοι.

20. Για να ανακαινίσωμε τις διάνοιες μας, ποια πράγματα χρειαζόμεθα που να ενεργούν μαζί;

²⁰ Για την ανακαίνισι, λοιπόν, των διανοιών μας χρειαζόμεθα πρώτ’ απ’ όλα τον λόγον του Θεού σε όλη την πληρότητά του και τη δύναμί του, μη αλλοιωμένον από τις θρησκευτικές παραδόσεις και τις αμαθείς φιλοσοφίες των ανθρώπων. Έχομε ανάγκη να προσέλθωμε στη Γραφή και να διδαχθούμε από τον Θεό μέσω των σελίδων της και με τη συμπαράστασι της θεοκρατικής του οργανώσεως. Καθώς προσερχόμεθα, έχομε ανάγκη να προσευχώμεθα με τα λόγια του Δαβίδ: «Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί, Θεέ· και πνεύμα ευθές ανανέωσον εντός μου. Μη με απορρίψης από του προσώπου σου· και το πνεύμα το άγιόν σου μη αφαιρέσης απ’ εμού.» Έπειτα ο Θεός θα μας βοηθήση με το πνεύμα του και με την οργάνωσί του να κατανοήσωμε τον λόγον του.—Ψαλμός 51:10, 11.

ΕΝΑΣ ‘ΖΩΝ ΛΟΓΟΣ’

21. Πώς είναι ζων ο λόγος του Θεού;

²¹ Με κάτι νέο στο κεφάλι μας, μπορούμε ν’ αρχίσωμε ν’ αλλάζωμε τρόπους σκέψεως και τρόπους διαβιώσεως. Με τον λόγον του Θεού στις κεφαλές μας και στις καρδιές μας, έχομε πράγματι μια νέα ισχυρή επιρροή που ενεργεί μέσα μας. Αυτός δεν είναι νεκρός λόγος που έχασε το ενδιαφέρον του, την αλήθειά του, την πρακτικότητα του, την ικανότητά του να ερμηνεύη τα γεγονότα της εποχής μας, και την προστατευτική του δύναμι απέναντι της καταπτώσεως των ανηθίκων αυτών καιρών. Έχει ζωτικότητα, δημιουργεί πεποίθησι, μπορεί να δείξη τι είναι μέσα μας καλύτερα από ό,τι μπορεί να το κάμη αυτό οποιοσδήποτε ψυχολόγος του κόσμου τούτου. Δεν είναι νεκρό γράμμα· η κρίσις του ασφαλώς θα εκτελεσθή. Όπως, ακριβώς, μας προειδοποιεί ο Παύλος: «Ο λόγος του Θεού είναι ζων, και ενεργός, και κοπτερώτερος υπέρ πάσαν δίστομον μάχαιραν, και διέρχεται μέχρι διαιρέσεως ψυχής τε και πνεύματος, αρμών τε και μυελών, και διερευνά τους διαλογισμούς και τας εννοίας της καρδίας.»—Εβραίους 4:12.

22. Ποια αλλαγή προσωπικότητος είναι τώρα δυνατή;

²² Με τον δυναμικόν αυτόν λόγον του Θεού μέσα μας, έχομε μια νέα δύναμι που ωθεί τις διάνοιές μας για να διορθώση τις σκέψεις μας και τη ζωή μας. Αν δεν φροντίζωμε πια να συμμορφωνώμεθα μ’ αυτόν τον απεχθή κόσμον, αλλά θέλωμε να είμεθα όμοιοι με τον Χριστό, πραγματικοί Χριστιανοί, τότε απλώς πρέπει να έχωμε αυτό το νέο διεγερτικό, που ενεργεί προς την ορθή κατεύθυνσι για τη βελτίωσί μας, για τη μεταμόρφωσί μας. Παραθέτομε τα λόγια του αποστόλου: «Να απεκδυθήτε τον παλαιόν άνθρωπον τον κατά την προτέραν διαγωγήν, τον φθειρόμενον κατά τας απατηλάς επιθυμίας· και να ανανεόνησθε εις το πνεύμα του νοός σας, και να ενδυθήτε τον νέον άνθρωπον, τον κτισθέντα κατά Θεόν εν δικαιοσύνη και οσιότητι της αληθείας.» (Εφεσίους 4:22-24) Έχετε νέα γνώσι, και αυτή τη γνώσι την αποκτήσατε από τον λόγον του Θεού με τη βοήθεια του πνεύματός του και της οργανώσεώς του.

23, 24. Με τι θα είναι όμοια αυτή η νέα προσωπικότης; και πώς θα ανακαινισθή ή θα γίνη νέα προσωπικότης στην πραγματικότητα;

²³ Εκείνο στο οποίο τώρα θα μεταμορφωθήτε, θα είναι σε αρμονία μ’ αυτή τη γνώσι, και έτσι θα είναι μια αλλαγή σ’ εκείνο που ο Θεός θέλει να είσθε. «Απεκδύθητε,» λέγει ο απόστολος, «τον παλαιόν ανθρωπον μετά των πράξεων αυτού· και ενδύθητε τον νέον.» Αλλά με τι θα είναι όμοιος αυτός ο νέος; Πώς θα ανακαινισθή ή πώς θα γίνη μια νέα προσωπικότης στην πραγματικότητα; Συνεχίζοντας, ο απόστολος μάς λέγει: «Τον νέον, ο οποίος ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΕΠΙΓΝΩΣΕΩΣ ανακαινίζεται κατά την εικόνα του κτίσαντος αυτόν· όπου δεν είναι Έλλην και Ιουδαίος, περιτομή και ακροβυστία, βάρβαρος, Σκύθης, δούλος, ελεύθερος, αλλά τα πάντα και εν πάσιν είναι ο Χριστός.»—Κολοσσαείς 3:9-11, Μ.Ν.Κ.

²⁴ Το να γίνετε μια νέα προσωπικότης που στέκει διαφορετική από αυτόν τον κόσμο, προκύπτει από τη γνώσι, ακριβή γνώσι του μεγάλου Δημιουργού. Ο λόγος Του τον αποκαλύπτει σε σας και σας δείχνει πώς αυτός συμπεριφέρεται, τι σκέπτεται, και ποιες είναι οι αρχές του ή οι κανόνες της ενεργείας του. Λαμβάνετε μια ένδοξη όρασι του Δημιουργού μέσω του διαφωτισμένου λόγου του. Κυττάζοντας σ’ αυτόν μέσω της ακριβούς σας γνώσεως, μπορείτε να γίνετε νέος και να γίνετε εικών του με το να αντανακλάτε εκείνο που αυτός είναι, με το να τον μιμήσθε στη διαγωγή και στη σκέψι, με το να εκφράζεσθε σαν αυτόν, και με το ν’ ανταποκρίνεσθε στις απαιτήσεις του.

25. Από ποια άποψι δεν είμεθα πια όμοιοι με τον κόσμο, αλλά όμοιοι με τον Θεό;

²⁵ Έτσι μπορείτε να αλλαγήτε από ένα στάδιον δόξης ομοιότητος μ’ αυτόν σε άλλο στάδιο, και το άγιο πνεύμα του θα ενεργή μέσα σας χάριν του σκοπού αυτού. Δεν θα ομοιάζετε πλέον εσωτερικώς μ’ έναν Εθνικό που μιλεί Ελληνικά ή μ’ έναν Ιουδαίο. Δεν θα καυχάσθε πια διότι είσθε περιτετμημένος ούτε θα αισθάνεσθε τον εαυτό σας ακάθαρτο επειδή δεν είσθε περιτετμημένος. Δεν θα είσθε πια ένας έξω από τη θέσι του ξένος στο άγιο έθνος του πνευματικού Ισραήλ. Όχι, αλλά γι’ αυτούς και ανάμεσα σ’ αυτούς δεν θα είσθε πια ένας νομάς απολίτιστος, βάρβαρος Σκύθης ή ένας στερημένος του προνομίου της ελευθερίας δούλος ή ένας ειδικά προνομιούχος ελεύθερος. Μπορεί να είσθε αυτά τα πράγματα εξωτερικώς κατά σάρκα, αλλά στη διάνοιά σας και στην προσωπικότητά σας θα είσθε ένας Χριστιανός, Αυτό, ακριβώς, το γεγονός καθιστά ικανούς τους μάρτυρας του Ιεχωβά στις διεθνείς των συνελεύσεις και στη διεθνή των οργάνωσι να συμβαδίζουν με ειρήνη, αρμονία και αδελφική στοργή. Δεν αφήνομε πια τις εθνικές παραδόσεις, την υπερηφάνεια, τους ανταγωνισμούς, τις πολιτικές διαφορές και την κοινωνική θέσι να διαστρέφουν τις διάνοιές μας και να μας διαιρούν. Απ’ αυτή την άποψι δεν είμεθα πια όμοιοι με τον κόσμο, αλλά όμοιοι με τον Θεό, διότι ο Θεός δεν δείχνει μεροληψία.