Κεφάλαιο 6
Επιζητούντες τη Βασιλεία
1. (α) Τι προσφέρει ο Ιεχωβά σ’ αντίθεση μ’ αυτά που έχουν δώσει οι άνθρωποι σχετικά με την κυβέρνηση; (β) Γιατί μπορούμε να οικοδομήσουμε τη ζωή μας με ασφάλεια γύρω απ’ το Λόγο του Θεού;
ΟΤΑΝ σας προσφέρουν κάτι επιθυμητό πώς αντιδράτε; Δεν απλώνετε το χέρι σας να το πάρετε; Λοιπόν, ο Ιεχωβά Θεός σάς προσφέρει την ευκαιρία αιώνιας ζωής κάτω από μια τέλεια κυβέρνηση. Είναι αλήθεια ότι, στις κυβερνήσεις σήμερα, πολλοί πολιτικοί είναι διεφθαρμένοι και οι υποσχέσεις τους είναι συχνά χωρίς αξία. Ακόμη κι αν έχουν καλή πρόθεση, οι άνθρωποι απόδειξαν ότι είναι ανίκανοι να προμηθεύσουν μια καλή κυβέρνηση ανεξάρτητα από την κυριαρχία του Θεού. (Παροιμίαι 20:24) Αλλά, όλο αυτό το διάστημα, ο Θεός έκανε προοδευτικά βήματα που οδηγούν στην εγκαθίδρυση της τέλειας κυβερνήσεως της Βασιλείας, και προσκαλεί όλους όσοι αγαπούν τη δικαιοσύνη να ωφεληθούν απ’ αυτή. Ο σκοπός του είναι αξιόπιστος και αληθινός. Δεν μπορεί να ψευστεί. Μπορούμε με ασφάλεια να διαμορφώσουμε τη ζωή μας γύρω από το Λόγο του.—Αποκάλυψις 21:1-5· Τίτον 1:2.
2. (α) Πότε και πώς δήλωσε ο Θεός το σκοπό του να ιδρύσει μια δίκαιη βασιλεία; (β) Τι αποκαλύπτει το Εβραίους 11:4-7 για κείνους που επιζήτησαν την ελπίδα της Βασιλείας;
2 Ο σκοπός του Θεού να εγκαθιδρύσει μια βασιλεία δικαιοσύνης δεν είναι νέος. Στην Εδέμ, όταν η κυριαρχία του Θεού για πρώτη φορά αμφισβητήθηκε, ο Θεός δήλωσε το σκοπό του να παραγάγει ένα «σπέρμα» που θα «συνέτριβε» τον Σατανά και το σπέρμα του. (Γένεσις 3:15· Ρωμαίους 16:20) Ανάμεσα στη βία εκείνου του αρχαίου κόσμου, ο Άβελ, ο Ενώχ και ο Νώε έδειξαν πίστη σ’ αυτή την υπόσχεση του Ιεχωβά. Επειδή είχαν την πεποίθηση ότι ο Θεός θα αντάμειβε «τους εκζητούντας αυτόν», υπέμειναν ονειδισμούς, και διάλεξαν να ‘περπατούν με τον Θεό’ και να κηρύττουν τη δικαιοσύνη. (Εβραίους 11:4-7) Τι έξοχα παραδείγματα είναι για μας όλους σήμερα που ασκούμε πίστη στην ‘έλευση’ της βασιλείας του Θεού!
ΜΙΑ ΑΞΙΟΣΗΜΕΙΩΤΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΓΡΑΜΜΗ
3. Σύμφωνα με το Γένεσις 12:1-7, πώς ο Αβραάμ υπήρξε ένα έξοχο παράδειγμα για μας;
3 Περισσότερα από 400 χρόνια μετά τον Κατακλυσμό, ο Θεός έκανε φανερό ότι το υποσχεμένο βασιλικό «σπέρμα» θα ερχόταν από την οικογενειακή γραμμή του Αβραάμ. Αλλά γιατί από του Αβραάμ; Επειδή ο Θεός διέκρινε σ’ αυτόν ξεχωριστή πίστη. Κάλεσε τον Αβραάμ να εγκαταλείψει την πόλη όπου γεννήθηκε, την Ουρ των Χαλδαίων, και τον έστειλε σε μια ξένη γη, τη Χαναάν, λέγοντας:
«Θέλουσιν ευλογηθή εν σοι πάσαι αι φυλαί της γης. . ..Εις το σπέρμα σου θέλω δώσει την γην ταύτην.» (Γένεσις 12:3, 7· Πράξεις 7:4)
Αντί να προσκολληθεί στο έθνος στο όποιο είχε γεννηθεί, ο Αβραάμ το άφησε, για να μη γυρίσει ποτέ πίσω. Ήταν πρόθυμος να κάνει μια πλήρη αλλαγή στον τρόπο της ζωής του, για ν’ αποδώσει χωρίς όρους υποταγή στον Υπέρτατο Κύριο Ιεχωβά. Ένα έξοχο, πραγματικά, παράδειγμα για όλους εκείνους που επιδιώκουν μια ζωή αφιερώσεως στον Ιεχωβά σήμερα!
4. Πώς ευλογήθηκε η Σάρρα λόγω της πίστεώς της; (Εβραίους 11:11, 12)
4 Μολονότι η σύζυγός του, η Σάρρα, παρέμενε στείρα ως τη γεροντική της ηλικία, ο Ιεχωβά αργότερα διαβεβαίωσε τον Αβραάμ, λέγοντάς του: «Θέλω ευλογήσει αυτήν, και θέλει γείνει μήτηρ εθνών βασιλείς λαών θέλουσιν εξέλθει εξ αυτής». (Γένεσις 17:16) Σε ηλικία 90 χρόνων, η πιστή Σάρρα ευλογήθηκε με το να γεννήσει θαυματουργικά στον Αβραάμ ένα γιο, τον Ισαάκ, τον προπάτορα πολλών βασιλιάδων.—Ματθαίος 1:2, 6-11, 16· Αποκάλυψις 17:14.
5. Πώς ανταμείφθηκε η υπακοή του Αβραάμ και του Ισαάκ;
5 Στο πέρασμα του χρόνου, ο Ιεχωβά υπέβαλε και τον Αβραάμ και τον Ισαάκ σε μια διερευνητική δοκιμασία. Παράγγειλε στον Αβραάμ να πάρει το μονογενή γιο του από τη Σάρρα σ’ ένα ταξίδι τριών ημερών στο Όρος Μοριά, κι εκεί να τον θυσιάσει σαν ολοκαύτωμα. Τώρα ο Ισαάκ θα ήταν πιθανόν γύρω στα 25 χρόνια του και αρκετά δυνατός για να μεταφέρει το βαρύ φορτίο των καυσόξυλων πάνω στο βουνό· αρκετά ισχυρός επίσης για ν’ αντισταθεί στον πατέρα του που ήταν 125 χρόνων, αν ήθελε να το κάνει αυτό. Αλλά πατέρας και γιος εκτέλεσαν υπάκουα το μέρος τους σ’ αυτό το συγκινητικό δράμα, ως το σημείο που ο άγγελος του Ιεχωβά κράτησε το χέρι του Αβραάμ καθώς αυτός σήκωνε το μαχαίρι για να τον σφάξει. Ένα κριάρι αντικατέστησε τον Ισαάκ σαν θύμα.—Γένεσις 22:1-14.
6. (α) Ποιο προφητικό υπόδειγμα παίχτηκε εκεί; (β) Γιατί η υπόσχεση στο Γένεσις 22:18 πρέπει να έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για μας;
6 Εδώ ο Θεός έκανε ένα προφητικό υπόδειγμα για το πώς θα θυσίαζε το δικό του Γιο, για να αφαιρέσει την αμαρτία από τον κόσμο της ανθρωπότητας. (Ιωάννης 1:29· Γαλάτας 3:16) Γι’ αυτό ο Θεός είπε τότε στον Αβραάμ:
«Εν τω σπέρματί σου θέλουσιν ευλογηθή πάντα τα έθνη της γης· διότι υπήκουσας εις την φωνήν μου.»—Γένεσις 22:15-18.
7. Ποια πορεία από μέρους μας θα ανταμείψει ο Ιεχωβά;
7 Τι έξοχα παραδείγματα υπακοής ήταν ο Αβραάμ και ο Ισαάκ! Ίσως να μη ζητηθεί ποτέ από μας να προσφέρουμε μια θυσία σαν τη δική τους, αλλ’ είναι σπουδαίο να υποτασσόμαστε στον Ιεχωβά όπως έκαναν κι εκείνοι, από γνήσια αγάπη γι’ αυτόν. (Ιακώβου 4:7· 2 Κορινθίους 9:13) Η προθυμία να θυσιάσουμε τον εαυτό μας και τα ιδιοτελή μας συμφέροντα, για να επιζητούμε να ‘έλθη η βασιλεία’, είναι μια πορεία που ο Ιεχωβά πάντοτε επιδοκιμάζει και ανταμείβει.—Ματθαίος 6:33.
8. (α) Πώς η πορεία του Ιακώβ ήταν αντίθετη με την πορεία του Ησαύ; (β) Ποια ευλογία έδωσε ο Ισαάκ στον Ιακώβ;
8 Ο γιος του Ισαάκ, ο Ιακώβ, ήταν άλλο ένα άτομο που επιζητούσε τη Βασιλεία. Αλλά, ο δίδυμος αδελφός του Ησαύ, περιφρονούσε τα ιερά πράγματα, και ενδιαφερόταν για τις Χαναναίες γυναίκες και για τον υλισμό. Και πούλησε τα πολύτιμα πρωτοτόκια στον Ιακώβ για ένα πιάτο φαγητού! (Εβραίους 12:16) Ο Ιακώβ που είχε πνευματικό φρόνημα εκτιμούσε βαθιά τα πρωτοτόκια, κι’ ο Ιεχωβά κατηύθυνε τα πράγματα έτσι ώστε να μπορέσει να πάρει αυτό το βραβείο, ακόμη και την ευλογία από τον ηλικιωμένο Ισαάκ. Ο Ησαύ είχε νυμφευτεί δαιμονολάτρισσες γυναίκες, ενώ αντίθετα, ο Ιακώβ έκανε ένα μακρινό ταξίδι στη Μεσοποταμία για να πάρει σύζυγο μέσα από τους λάτρεις του Ιεχωβά. Αυτό τον καιρό ο Ισαάκ έδωσε άλλη μια φορά την παρακάτω διαβεβαίωση στον Ιακώβ:
«Ο Θεός ο Παντοδύναμος να σε ευλογήση και να σε αυξήση και να σε πληθύνη, ώστε να γείνης εις πλήθος λαών.»—Γένεσις 25:27-34· 26:34, 35· 27:1-23· 28:1-4.
9. (α) Γιατί το όνομα του Ιακώβ αλλάχτηκε σε Ισραήλ; (β) Πώς μπορούμε να ωφεληθούμε από το παράδειγμά του;
9 Αργότερα, όταν πλησίαζε στα 100 του χρόνια, ο Ιακώβ έδειξε και πάλι πόσο βαθιά εκτιμούσε τα πνευματικά πράγματα. Πάλεψε μ’ έναν άγγελο όλη τη νύχτα για μια ευλογία. Σαν απόδειξη της εύνοιάς του, ο Ιεχωβά άλλαξε εκεί τ’ όνομα του Ιακώβ σε Ισραήλ, που σημαίνει «ο Ισχύων με τον Θεόν.» (Γένεσις 32:24-30) Θα ανταμειφθούμε πολύ σήμερα, επίσης, αν σταθερά επιζητούμε τα πνευματικά πλούτη, ενώ αποφεύγουμε το πνεύμα του πονηρού κόσμου γύρω μας.—Ματθαίος 6:19-21.
10. (α) Πώς εκπληρώθηκε η προφητεία Γένεσις 28:3; (β) Σχετικά με την ατομική πιστότητα, ποια είναι μερικά παραδείγματα στο Εβραίους 11:1-12:1 που θερμαίνουν την καρδιά μας;
10 Ο Ιεχωβά οργάνωσε τους απογόνους του Ιακώβ σε «πλήθη λαών» και μέσω του μεσίτη του Μωυσή, που τον χρησιμοποίησε επίσης για ν’ αρχίσει να γράφει τη Βίβλο, ο Θεός είπε στο έθνος Ισραήλ:
«Εάν τωόντι υπακούσητε εις την φωνήν μου,. . .θέλετε είσθαι εις εμέ βασίλειον ιεράτευμα και έθνος άγιον.» (Έξοδος 19:5, 6)
Δυστυχώς, επειδή δεν υπήκουσαν στη φωνή του Θεού, ο φυσικός Ισραήλ απέτυχε να γίνει εκείνο το πνευματικό βασίλειο. Αλλά πολλά άτομα από κείνο το έθνος απέδειξαν την ακεραιότητα τους στον Θεό—όπως ήταν οι κριτές στον Ισραήλ, οι προφήτες και ακόμη μια πρώην πόρνη, η Ραάβ. Μπορούμε να διαβάσουμε γι’ αυτούς τους πιστούς «μάρτυρες» στο Εβραίους 11:1-12:1, και τι θερμή ενθάρρυνση αποτελούν αυτοί για άτομα που, στους σύγχρονους καιρούς, αποβλέπουν στην ‘έλευση της βασιλείας του Θεού’!
11. Πώς μπορούμε κι’ εμείς να είμαστε σαν εκείνους τους πιστούς μάρτυρες;
11 Θέλετε να γίνετε δυνατοί στην πίστη; Θέλετε να είσαστε τώρα σαν κι εκείνους τους άνδρες και γυναίκες πίστεως που «επιθυμούσι καλητέραν, τουτέστιν επουράνιον», ναι, που επιζητούν την «πόλιν την έχουσαν τα θεμέλια, της οποίας τεχνίτης και δημιουργός είναι ο Θεός»; (Εβραίους 11:10, 16) Αλλά, μπορείτε να ρωτήσετε, ‘ποια είναι αυτή η «πόλις»;’
Η ΠΟΛΗ ΠΟΥ ΧΤΙΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ
12. Ποια «πόλιν» επιζητούσαν εκείνοι οι αρχαίοι δούλοι του Θεού; (Βλέπε επίσης Εβραίους 11:22-32· Ρουθ 1:8, 16, 17.)
12 Εκείνη η «πόλις» είναι η υποσχεμένη βασιλεία του Θεού. Γιατί το λέμε αυτό; Επειδή στους αρχαίους καιρούς ήταν συχνά αληθινό ότι μια πόλη ήταν μια βασιλεία, που κυβερνιόταν από ένα βασιλιά. Ο πρώτος βασιλιάς που αναφέρεται με επιδοκιμασία στη Γραφή ήταν «ο Μελχισεδέκ, βασιλεύς [της πόλεως] Σαλήμ, Ιερεύς του Θεού του Υψίστου.» Αιώνες αργότερα, η πόλη της Ιερουσαλήμ χτίστηκε πάνω στην ίδια τοποθεσία, και, σαν τη Σαλήμ, έφτασε να εικονίζει την ουράνια βασιλεία στα χέρια του μεγάλου Βασιλιά και Αρχιερέα, Ιησού Χριστού. (Γένεσις 14:1-20· Εβραίους 7:1, 2, 15-17· 12:22, 28) Μολονότι τότε δεν ήξεραν τις λεπτομέρειες, ο Αβραάμ και η Σάρρα, καθώς και ο Ισαάκ και ο Ιακώβ, επιζητούσαν «την πόλιν» πάνω στην οποία θα κυβερνούσε σαν βασιλιάς ο Μεσσίας. Ο Αβραάμ «είχεν αγαλλίασιν να ιδή.» Κι εσείς, επίσης, μπορείτε να βρείτε χαρά καθώς επιζητείτε με πίστη μια θέση σ’ εκείνη τη Βασιλεία.—Εβραίους 11:14-16· Ιωάννης 8:56.
13, 14. Πώς άρχισε να έχει εκπλήρωση η προφητεία του Ιακώβ λίγο πριν πεθάνει;
13 Ο Ιακώβ έγινε πατέρας σε 12 γιους, που στον ορισμένο καιρό έγιναν οι κεφαλές των 12 φυλών του Ισραήλ. Πάνω στο κρεβάτι του θανάτου του, ο Ιακώβ προείπε από ποια από τις 12 φυλές θα προερχόταν ο κυβερνήτης του Θεού με την εξουσία της Βασιλείας, λέγοντας:
«Σκύμνος λέοντος είναι ο Ιούδας. . ..Δεν θέλει εκλείψει το σκήπτρον εκ του Ιούδα. . . εωσού έλθη ο Σηλώ· και εις αυτόν θέλει είσθαι η υπακοή των λαών.» (Γένεσις 49:9, 10)
Ήρθε πράγματι ο Σηλώ από τον Ιούδα; Βεβαίως!
14 Η εκπλήρωση της προφητείας του Ιακώβ άρχισε να ξετυλίγεται περισσότερο από 600 χρόνια αργότερα. Τότε ήταν που ο Ιεχωβά έκλεξε, από τη φυλή του Ιούδα, «άνδρα κατά την καρδίαν του.» Το όνομά του ήταν Δαβίδ. Ο Θεός έκανε αυτόν τον θαρραλέο ‘λέοντα εκ του Ιούδα’ αρχηγό και βασιλιά πάνω στο λαό Του Ισραήλ. (1 Σαμουήλ 13:14· 16:7, 12, 13· 1 Χρονικών 14:17) Στον Βασιλιά Δαβίδ, ο Ιεχωβά υποσχέθηκε μια αιώνια βασιλεία.—Ψαλμός 89:20, 27-29.
15. Γιατί ανέτρεψε ο Ιεχωβά το Ιουδαϊκό βασίλειο, και για πόσο διάστημα;
15 Ο Δαβίδ, που άρχισε τη βασιλεία του το 1077 π.Χ., ήταν ο πρώτος από μια δυναστεία Ιουδαίων βασιλέων που κυβέρνησαν στην πόλη της Ιερουσαλήμ. Το έθνος ευημερούσε όταν ο βασιλιάς του υπάκουε πρόθυμα στον Ιεχωβά. Αλλ’ όταν ο βασιλιάς γινόταν πονηρός και στασίαζε ενάντια στους δίκαιους νόμους του Ιεχωβά, ο λαός υπέφερε. (Παροιμίαι 29:2) Ο τελευταίος βασιλιάς του Ιούδα, ο Σεδεκίας, ήταν πολύ κακός. Σ’ αυτόν, ο προφήτης του Θεού διακήρυξε: «Αφαίρεσον το στέμμα. . ..Θέλω ανατρέψει, ανατρέψει, ανατρέψει αυτό,. . .εωσού έλθη εκείνος εις ον ανήκει [ο οποίος θα έχει το νόμιμο δικαίωμα, ΜΝΚ]· και εις τούτον θέλω δώσει αυτό.» Ο Υπέρτατος Κύριος Ιεχωβά ανέτρεψε εκείνη τη βασιλεία, μέχρι να εμφανιζόταν ένας βασιλιάς με το «νόμιμο δικαίωμα».—Ιεζεκιήλ 21:26, 27.
Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΜΕ ΤΟ «ΝΟΜΙΜΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ»
16. Πώς οι Γραφές δίνουν την ταυτότητα για την αναγνώριση του μόνιμου κληρονόμου της Βασιλείας;
16 Ποιος θα κληρονομούσε το «νόμιμο δικαίωμα» στη Δαβιδική βασιλεία; Τα πρώτα 17 εδάφια του Γραφικού βιβλίου του Ματθαίου μας δίνουν την απάντηση. Αναγράφουν τη γραμμή καταγωγής του υποσχεμένου «σπέρματος» από τον Αβραάμ ως τον Δαβίδ, και κατόπιν συνέχεια ως τον Ιωσήφ, που στον ορισμένο καιρό έγινε σύζυγος της Μαρίας. Έτσι ο πρωτότοκος γιος της Μαρίας θα είχε το «νόμιμο δικαίωμα» στη Βασιλεία. Στις αρχές του έτους 2 π.Χ., ο άγγελος Γαβριήλ μπορούσε ν’ αναγγείλει τα εξής για το γιο που θα συλλάμβανε θαυματουργικά στην κοιλιά της:
«Θέλεις καλέσει το όνομα αυτού Ιησούν. Ούτος θέλει είσθαι μέγας και Υιός Υψίστου θέλει ονομασθή, και θέλει δώσει εις αυτόν Κύριος ο Θεός τον θρόνον Δαβίδ του πατρός αυτού, και θέλει βασιλεύσει επί τον οίκον του Ιακώβ εις τους αιώνας, και της βασιλείας αυτού δεν θέλει είσθαι τέλος.» (Λουκάς 1:26-33)
Μεγαλόπρεπα στο πέρασμα των αιώνων, ο Ιεχωβά επεξεργαζόταν τον σκοπό του για να παραγάγει αυτόν τον μόνιμο κληρονόμο της βασιλείας του Δαβίδ. Καθώς ανασκοπούμε αυτά τα πράγματα, δεν ενισχύουν την πίστη μας στην υπόσχεση του Θεού για τη ‘βασιλεία που θα έλθη’;
17, 18. (α) Ποιοι μόνο θα κληρονομήσουν την ουράνια βασιλεία; (β) Ποιοι είναι μερικοί από τους πιστούς που θ’ αναστηθούν πάνω στη γη; (γ) Τι πρέπει να μας ενθαρρύνει να κάνουμε αυτή η πραγματοποίηση;
17 Αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι μας μπορούμε ν’ αναμένουμε να πάμε στην ουράνια βασιλεία με τον Ιησού, γιατί αυτή η ευκαιρία φυλάγεται μόνο για ένα «μικρόν ποίμνιον» των μαθητών του. (Λουκάς 12:32) Ακόμη κι’ ο βασιλιάς Δαβίδ δεν είχε τέτοια ελπίδα. Διαβάζουμε: «Διότι ο Δαβίδ δεν ανέβη εις τους ουρανούς.» (Πράξεις 2:34) Ούτε ο Ιωάννης ο Βαπτιστής και άλλοι πιστοί άνδρες και γυναίκες των αρχαίων χρόνων εισέρχονται «εις την βασιλείαν των ουρανών».—Ματθαίος 11:11· Εβραίους 11:39, 40.
18 Εν τούτοις, αυτοί οι πιστοί άνθρωποι ακεραιότητας θ’ αναστηθούν εδώ ακριβώς πάνω σ’ αυτή τη γη, και πολλοί απ’ αυτούς θα γίνουν «άρχοντες» σχετικά με τη Βασιλεία του Θεού. (Ψαλμός 45:16) Δεν θα θέλατε να τους καλωσορίσετε όταν αναστηθούν από τους τάφους και ν’ απολαύσετε πλούσια συντροφιά μαζί τους; Ασφαλώς θα θέλατε! Τότε να είσαστε κι εσείς αποφασισμένοι να επιζητείτε εκείνη την «πόλιν» με το να γίνετε «συνεργοί εις την βασιλείαν του Θεού» μ’ όλους τους άλλους σήμερα που εκτιμούν αυτή τη μεγαλειώδη ευκαιρία.—Κολοσσαείς 4:11.
[Εικόνες στη σελίδα 52, 53]
ΕΠΙΖΗΤΗΣΑΝ ΤΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
ΑΒΕΛ π. 3900 π.Χ.
ΝΩΕ 2970-2020 π.Χ.
ΑΒΡΑΑΜ, ΣΑΡΑ, ΙΣΑΑΚ, ΙΑΚΩΒ 2018-1711 π.Χ.
ΙΩΣΗΦ 1767-1657 π.Χ.
ΜΩΥΣΗΣ 1593-1473 π.Χ.
ΡΑΑΒ 1473 π.Χ.
ΚΡΙΤΕΣ 1473-1117 π.Χ.
ΡΟΥΘ, ΝΑΟΜΙ π. 1300 π.Χ.
ΔΑΒΙΔ 1107-1037 π.Χ.
ΠΡΟΦΗΤΕΣ 1117-442 π.Χ.
ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΒΑΠΤΙΣΤΗΣ 2 π.Χ.-31 μ.Χ.