Έχετε ‘Πίστιν προς Διατήρησιν Ζωής της Ψυχής’;
«Ημείς όμως δεν είμεθα εκ των συρομένων οπίσω προς απώλειαν, αλλ’ εκ των πιστευόντων προς σωτηρίαν [διατήρησιν ζώσης, ΜΝΚ] της ψυχής.»—Εβρ. 10:39.
1. Γιατί οι Χριστιανοί πιστεύουν στην ανάστασι του Ιησού Χριστού;
Ο ΤΕΡΤΥΛΛΙΑΝΟΣ, ο οποίος είχε μεταστραφή στη Χριστιανοσύνη προς το τέλος του δευτέρου αιώνος μ.Χ., έγραψε κάποτε σχετικά με τον Ιησού Χριστό: «Ετάφη και ανεστήθη εκ νεκρών· αυτό είναι βέβαιο διότι είναι αδύνατον.» Αν κριθή σύμφωνα με τις ανθρώπινες δυνατότητες, η ανάστασις του Χριστού είναι ακριβώς αυτό—«αδύνατον.» Εν τούτοις, οι Άγιες Γραφές μάς βεβαιώνουν ότι είναι γεγονός. Παραδείγματος χάριν, αναγράφουν τα λόγια του Χριστιανού αποστόλου Πέτρου σχετικά με τον «Ιησούν τον Ναζωραίον»: «Τον οποίον ο Θεός ανέστησε, λύσας τας ωδίνας του θανάτου, διότι δεν ήτο δυνατόν να κρατήται υπ’ αυτού.» (Πράξ. 2:22-24) Οι πρώτοι μαθηταί του Χριστού είδαν πράγματι τον αναστημένο Ιησού, μερικοί μάλιστα απ’ αυτούς έφαγαν, ήπιαν και συνωμίλησαν μαζί του. (Ματθ. 28:5-10, 16-20· Πράξ. 10:40, 41· 1 Κορ. 15:3-8) Οι Χριστιανοί σήμερα πιστεύουν στην ανάστασι του Ιησού Χριστού διότι είναι κάτι που έχει καταγραφή στον εμπνευσμένο Λόγο του Θεού. Επί πλέον, διακρίνουν από την εκπλήρωσι των Βιβλικών προφητειών στα σύχρονα γεγονότα ότι ο Ιησούς Χριστός ζη και κυβερνά τώρα στην ουράνια βασιλεία του Θεού.—2 Τιμ. 3:16, 17· Ματθαίος κεφάλαια, 24, 25.
2. Πόσο σπουδαία είναι η πίστις;
2 Απαιτείται πίστις από τους δούλους του Θεού. Ο Ιησούς Χριστός είπε: «Έχετε πίστιν Θεού.» (Μάρκ. 11:22) Ο Εβραίος προφήτης Αββακούμ αναφέρει τον ίδιο τον Ιεχωβά να λέγη: «Ο δε δίκαιος θέλει ζήσει διά της πίστεως αυτού.» (Αββακ. 2:2, 4) Η Γραφή μάς βεβαιώνει ότι «όστις πιστεύει εις τον Υιόν [του Θεού, Ιησούν Χριστόν], έχει ζωήν αιώνιον.»(Ιωάν. 3:36) Έτσι, όλα τα άτομα που επιθυμούν θεία εύνοια και αιώνια ζωή οφείλουν να εκδηλώνουν αληθινή πίστι.
3. Τι είναι πίστις;
3 Η δήλωσις του Τερτυλλιανού για την ανάστασι του Ιησού Χριστού ανεφέρθη ως παράδειγμα της «πιο εσχάτης μορφής» πίστεως. Αλλά, τι είναι πίστις; Έχει ορισθή ως «η κατάστασις της διανοίας, η οποία κρίνει μια ωρισμένη πρότασι ως αληθινή, ανεξαρτήτως του αν η αληθινότης της αποδεικνύεται πλήρως.» (Η Αμερικανική Εγκυκλοπαιδεία, Εκδ. 1956, Τομ. Χ, σελ. 723) Ο απόστολος Παύλος, ο οποίος έγινε Χριστιανός ύστερ’ από τη θαυματουργική εμφάνισι σ’ αυτόν του αναστημένου, δοξασμένου Ιησού Χριστού (Πράξ. 9:1-19), έδωσε αυτόν τον θεόπνευστο ορισμό της πίστεως: «Είναι δε η πίστις, ελπιζομένων πεποίθησις, βεβαίωσις πραγμάτων μη βλεπομένων.» Με την πίστι των «έλαβον καλήν μαρτυρίαν οι πρεσβύτεροι [άνδρες των αρχαίων χρόνων, ΜΝΚ]» οι οποίοι είχαν ευαρεστήσει τον Ιεχωβά.—Εβρ. 11:1, 2.
4. Τι είναι εκείνο που έκαμε τον Άβελ να έχη ‘πεποίθησιν’ ότι τα λόγια του Θεού για το ‘σπέρμα της γυναικός’ θα επαλήθευαν;
4 Η Γραφική πίστις είναι μια καλά θεμελιωμένη πεποίθησις, όχι μια χωρίς θεμέλια ελπίδα. Ο Άβελ, ο δεύτερος γυιος του πρώτου ανθρώπινου ζεύγους, Αδάμ και Εύας, εξεδήλωσε πίστι. Ο Άβελ διεπίστωσε ότι αυτό που είχε είπει ο Θεός για τον θάνατο που θα ήταν το αποτέλεσμα της απειθούς βρώσεως του καρπού του «ξύλου της γνώσεως του καλού και του κακού» απεδείχθη αληθινό. (Γέν. 2:16, 17) Μπορούσε να διακρίνη τα κληρονομημένα θανατηφόρα αποτελέσματα της αμαρτίας στον ίδιο τον εαυτό του. (Ρωμ. 5:12) Παρετήρησε, επίσης, την εκπλήρωσι της αποφάσεως του Θεού, η οποία επέφερε την επίπονη εργασία στον απειθή πατέρα του, Αδάμ. Κατόπιν, επίσης, σύμφωνα με την καταδίκη της Εύας από τον Ιεχωβά αυτή υπέφερε αυξημένους πόνους στη διάρκεια της εγκυμοσύνης της. (Γέν. 3:16-19) Αυτά τα γεγονότα απεδείκνυαν την αληθινότητα του Θεού κι’ έδιναν στον Άβελ βεβαίωσι, την ‘πεποίθησιν,’ ότι και άλλα πράγματα τα οποία είπε ο Θεός θα επαλήθευαν, όπως τα προφητικά λόγια που απηύθυνε ο Ιεχωβά στον Διάβολο, όταν ο Θεός ωμιλούσε στον όφι που είχε χρησιμοποιηθή απ’ αυτόν τον πονηρό για να προκαλέση την ανθρωπίνη αμαρτία: «Έχθραν θέλω στήσει αναμέσον σου και της γυναικός, και αναμέσον του σπέρματός του και του σπέρματος αυτής· αυτό [αυτός, ΜΝΚ] θέλει σου συντρίψει την κεφαλήν, και συ θέλεις κεντήσει την πτέρναν αυτού.»—Γέν. 3:15.
5. (α) Πώς εξεδήλωσε ο Άβελ την πίστι του στην έλευσι του Σπέρματος της ‘γυναικός’ του Θεού; (β) Με ποιο τρόπο έδωκε ο Θεός μαρτυρία σχετικά με τα δώρα του Άβελ;
5 Ο Άβελ εξεδήλωσε την πίστι του στην έλευσι αυτού του Σπέρματος της «γυναικός» του Θεού με το να προσφέρη στον Ιεχωβά μια θυσία ζώου, η οποία μπορούσε να υποκαταστήση μ’ εξεικονιστικό τρόπο τη δική του ζωή. Ο πρεσβύτερος αδελφός του, ο άπιστος Κάιν, προσέφερε μόνο αναίμακτα λαχανικά. Ο Κάιν κατόπιν έχυσε το αίμα του αδελφού του ως φονεύς, αλλά ο Άβελ πέθανε με τη γνώσι ότι είχε ευαρεστήσει τον Ιεχωβά, «επειδή ο Θεός έδωκε μαρτυρίαν περί των δώρων αυτού» με το να δεχθή τη θυσία που είχε προσφέρει ο Άβελ με πίστι. (Εβρ. 11:4· Γέν. 4:1-8) Η πίστις σας στην απολυτρωτική θυσία του Ιησού Χριστού παραβάλλεται με την πίστι που εκδηλώθηκε στη θυσία του Άβελ;
6. Εξηγήστε πώς η πίστις είναι «βεβαίωσις πραγμάτων μη βλεπομένων.»
6 Πίστις είναι, επίσης, βεβαίωσις πραγμάτων [πραγματικοτήτων, ΜΝΚ] μη βλεπομένων.» Παραδείγματος χάριν, η ύπαρξις πραγμάτων που έχουν δημιουργηθή—του ηλίου, της σελήνης, των αστέρων και αυτής της γης—καθιστά καταφανές στους Χριστιανούς ότι υπάρχει Δημιουργός, ότι Αυτός είναι πραγματικός, μολονότι ανθρώπινα μάτια δεν μπορούν να τον ιδούν διότι αυτός είναι αόρατο Πνεύμα. (Ιωάν. 4:24· Ρωμ. 1:20-23) Επομένως, οι Χριστιανοί έχουν πεποίθησι ότι ο Θεός υπάρχει, και διά πίστεως ‘εννοούν ότι οι αιώνες εκτίσθησαν με τον λόγον του Θεού, ώστε τα βλεπόμενα έγιναν εκ μη φαινομένων.’—Εβρ. 11:3, ΜΝΚ.
Η ΠΙΣΤΙΣ ΔΙΑΤΗΡΕΙ ΖΩΣΑΝ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ
7. Τι είναι η ψυχή, και τι μπορεί να συμβή σ’ αυτήν;
7 Ο Παύλος, προτού δώση τον ορισμό της πίστεως, είχε δηλώσει σχετικά με τους Χριστιανούς: «Ημείς όμως δεν είμεθα εκ των συρομένων οπίσω προς απώλειαν, αλλ’ εκ των πιστευόντων προς σωτηρίαν της ψυχής.» (Εβρ. 10:39) Αλλά τι είναι η ψυχή, που μπορεί να διατηρηθή ζώσα όταν υπάρχη πίστις; Σεις ο ίδιος είσθε μια ζώσα ψυχή. Οι Γραφές λέγουν: «Έπλασεν Ιεχωβά ο Θεός τον άνθρωπον από χώματος εκ της γης· και ενεφύσησεν εις τους μυκτήρας αυτού πνοήν ζωής, και έγεινεν ο άνθρωπος εις ψυχήν ζώσαν.» (Γέν. 2:7, ΜΝΚ) Δεν λέγει εδώ ή σε άλλο μέρος της Γραφής ότι ο άνθρωπος έχει μια αθάνατη ψυχή που μπορεί να εξακολουθή να υπάρχη μετά τον θάνατο του σώματος. Πράγματι, ο Ιεχωβά διεκήρυξε μέσω του προφήτου του Ιεζεκιήλ: «Η ψυχή η αμαρτήσασα, αυτή θέλει αποθάνει.» (Ιεζ. 18:4) Αυτό δεν αποκλείει κανένα ατελή άνθρωπο, «διότι ουδείς άνθρωπος είναι αναμάρτητος,» και «εάν είπωμεν ότι αμαρτίαν δεν έχομεν, εαυτούς πλανώμεν, και η αλήθεια δεν είναι εν ημίν.»—1 Βασ. 8:46· 1 Ιωάν. 1:8.
8. Ποιες προσδοκίες ζωής υπάρχουν για τους πιστούς δούλους του Ιεχωβά που είναι από πολύ καιρό τώρα νεκροί καθώς και γι’ αυτούς που εκδηλώνουν πίστι σήμερα;
8 Εν τούτοις, οι πιστοί δούλοι του Ιεχωβά, που βρίσκονται από πολύν καιρό τώρα νεκροί στο χώμα της γης, είναι ζώντες από την άποψι του Θεού. Αυτός θα τους αναστήση εκ νεκρών, χρησιμοποιώντας τον Υιόν του Ιησού Χριστό για να τους αποκαταστήση σε ζωή ως ζώσες ψυχές. (Ιωάν. 5:28, 29) Ο Αβραάμ, ο Ισαάκ και ο Ιακώβ περιλαμβάνονται σ’ αυτούς. (Λουκ. 20:37, 38) Με έργα πίστεως ένας άνθρωπος σήμερα μπορεί να γίνη όμοιος με αυτούς. Κι’ εφόσον τα γεγονότα που εκπληρώνουν τη Βιβλική προφητεία δείχνουν ότι ζούμε στις ‘έσχατες ημέρες’ αυτού του συστήματος πραγμάτων, είναι δυνατόν τώρα να εκδηλώσετε πίστι η οποία θα διαφυλάξη την ψυχή σας ζώσαν αιωνίως. (2 Τιμ. 3:1-5) Άλλα προηγούμενα παραδείγματα πίστεως στον Θεό θα σας βοηθήσουν να καλλιεργήσετε ‘πίστιν προς διατήρησιν ζώσης της ψυχής.’
ΠΙΣΤΙΣ ΣΤΟΥΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ
9. Πώς ο Ενώχ «μετετέθη διά να μη ίδη θάνατον»;
9 Όπως ο Άβελ, και ο Ενώχ, ο «έβδομος από Αδάμ, εξεδήλωσε, επίσης, πίστι στον Ιεχωβά. Ο Ενώχ επροφήτευσε για την εκτέλεσι της κρίσεως του Θεού επάνω στους ασεβείς. (Ιούδ. 14, 15) Πόσο πρέπει να έχουν βασανίσει τα λόγια του τους θρησκευτικούς εχθρούς του Ενώχ! Χωρίς αμφιβολία θα προσπάθησαν ακόμη και να τον θανατώσουν διότι διεκήρυττε την κρίσι του Ιεχωβά. Αλλά ο Θεός «μετέθεσεν αυτόν» για να μη δοκιμάση ο Ενώχ τις ωδίνες του θανάτου. (Γεν. 5:24) Έτσι «μετετέθη ο Ενώχ διά να μη ίδη θάνατον,» αλλά προηγουμένως «εμαρτυρήθη ότι ευηρέστησεν εις τον Θεόν.» (Εβρ. 11:5) Πώς αυτό; Η Ελληνική λέξις «μετετέθη,» που χρησιμοποιείται στο εδάφιο Εβραίους 11:5, σημαίνει «μεταβίβασιν,» «μεταφοράν» ή «αλλαγήν του τόπου» και υπονοεί αυτό που συνέβη στον Παύλο. Εκείνος είχε μεταφερθή ή αρπαγή έως «τρίτου ουρανού» θαυματουργικά, κι έλαβε όρασι του μελλοντικού πνευματικού παραδείσου της Χριστιανικής εκκλησίας. (2 Κορ. 12:1-4) Ο Ενώχ, ο οποίος δεν εγνώριζε τίποτε σχετικά μ’ ένα πνευματικό παράδεισο, ευρέθη προφανώς σε μια κατάστασι ομοία με έκστασι, με το να έχη όρασι του μελλοντικού επιγείου παραδείσου, όταν ο Θεός τον εκοίμησε στον ύπνο του θανάτου, για να τον προφυλάξη από τα εχθρικά χέρια. Σε σας δεν έχει δοθή με θείο τρόπο μια όρασις του αποκαταστημένου επιγείου παραδείσου. Αν, όμως, είσθε ένας Χριστιανός, πιστεύετε ότι αυτός ο παράδεισος θα υπάρξη; Πρέπει να πιστεύετε.—2 Πέτρ. 3:13· Εβρ. 11:6.
10. Με το να εκδηλώση πίστι, τι έκαμε ο Νώε όσον αφορά τον κόσμο της εποχής του;
10 Διά πίστεως, ο Νώε «εφοβήθη, και κατεσκεύασε κιβωτόν προς σωτηρίαν του οίκου αυτού.» Με το να έχη τέτοια πίστι, με το να εκτελή δίκαια και πλήρη υπακοής έργα, ο Νώε κατεδίκαζε τον άπιστο κόσμο για τα πονηρά έργα του κι’ έδειξε ότι ήταν άξιος καταστροφής. (Εβρ. 11:7· Γέν. 6:13-22) Αλλά σεις προσωπικώς εκδηλώνετε πίστι ομοία με του Νώε; Σήμερα, όπως και στην εποχή του Νώε πριν από τον παγγήινο κατακλυσμό, τα πλήθη της ανθρωπότητος τρώγουν, πίνουν, νυμφεύονται κι’ ενασχολούνται στις φυσιολογικές επιδιώξεις της ζωής αδιαφορώντας για τους θείους σκοπούς. Δεν παρατηρούν το γεγονός ότι η υποσχεμένη δευτέρα παρουσία του Υιού του ανθρώπου, του Ιησού Χριστού, είναι μια πραγματικότης. Σεις, όμως, δεν πρέπει να είσθε όμοιοι μ’ αυτούς. Αντιθέτως, μένετε άγρυπνοι πνευματικώς, εκδηλώνοντας πίστι. Η ζωή σας εξαρτάται απ’ αυτό!—Ματθ. 24:36-42.
11, 12. Μολονότι η απόκτησις της Γης της Επαγγελίας ήταν μια μεγάλη προσδοκία, ποιο μεγαλύτερο πράγμα περίμενε ο Αβραάμ;
11 Ο Αβραάμ (Άβραμ) είχε, επίσης, μεγάλη πίστι. Η γενέτειρά του, η Ουρ των Χαλδαίων, είχε πολλά να προσφέρη από υλική άποψι. Αλλά ο Αβραάμ έφυγε από την Ουρ και διέμενε σε σκηνές στη γη Χαναάν. Αυτό το έκαμε διότι είχε πίστι στον Ιεχωβά. Ο Αβραάμ επρόσεξε την εντολή του Θεού κι’ επίστευσε στην υπόσχεσί Του ότι θα τον κάμη ένα μεγάλο έθνος ευλογίας για το ανθρώπινο γένος. Ο Ιεχωβά υπεσχέθη, επίσης, να δώση στο σπέρμα ή τους απογόνους του Αβραάμ κάποια γη. Ο γυιος του Αβραάμ, ο Ισαάκ, και ο εγγονός του Ιακώβ έγιναν ‘συγκληρονόμοι της αυτής επαγγελίας.’—Εβρ. 11:9· Γέν. 12:1-9· 15:18-21.
12 Η απόκτησις εκείνης της Γης της Επαγγελίας ήταν μια μεγάλη προσδοκία. Αλλά ο Αβραάμ με πίστι απέβλεπε σε κάτι ακόμη μεγαλύτερο. «Περιέμενε την πόλιν την έχουσαν τα θεμέλια, της οποίας τεχνίτης και δημιουργός είναι ο Θεός.» Αυτός ο πιστός πατριάρχης περίμενε μια ουρανία κυβέρνησι, κάτω από την οποία θα ζούσε στο μέλλον. Ο Αβραάμ, ο Ισαάκ και ο Ιακώβ δεν εγκατέλειψαν λόγω απιστίας τη σχέσι των με τον Ιεχωβά και δεν επανήλθαν στην Ουρ, πράγμα που θα κατέληγε στην καταστροφή των ψυχών των. Έτσι ο Ιεχωβά «δεν επαισχύνεται αυτούς, να λέγηται Θεός αυτών.» Διετήρησαν πίστι στον Θεό ως τον θάνατο, και προτού παρέλθη πολύς καιρός θ’ αναστηθούν σε ζωή εδώ στη γη, που αποτελεί μέρος της επικρατείας εκείνης της ‘πόλεως’ ή ουρανίας κυβερνήσεως, της Μεσσιανικής βασιλείας του Θεού.» (Εβρ. 11:10, 13-16, 20, 21) Ο Θεός δεν κατευθύνει εσάς ν’ αναλάβετε αυτό ακριβώς το είδος της νομαδικής ζωής που είχαν ζήσει ο Αβραάμ, ο Ισαάκ και ο Ιακώβ. Εν τούτοις, είναι η πίστις σας αρκετά ισχυρή για να σας ωθήση να εγκαταλείψετε τις υλικές ανέσεις, αν αυτό απαιτούσε ένας διορισμός στη Χριστιανική διακονία; Είναι η πίστις σας τέτοιας ποιότητος ώστε η πιθανή απώλεια των υλικών αγαθών σας από βιαίους διώκτας να μη σας κάμη να εγκαταλείψετε τον Ιεχωβά;
13. Λόγω της πίστεώς της, τι συνέβη στην περίπτωσι της Σάρρας;
13 Ο Νώε, ο Αβραάμ, ο Ισαάκ, ο Ιακώβ και άλλοι πιστοί άνδρες των αρχαίων χρόνων είχαν συζύγους, οι οποίες διεκράτησαν, επίσης, πίστι στον Ιεχωβά. Σκεφθήτε, παραδείγματος χάριν την σύζυγο του Αβραάμ, Σάρρα. Μολονότι ήταν στείρα ως το ενενηκοστό έτος της ηλικίας της και «παρά καιρόν ηλικίας,» όταν είχε παύσει ο έμμηνος κύκλος της, διά πίστεως «έλαβε δύναμιν εις το να συλλάβη σπέρμα, . . . επειδή εστοχάσθη πιστόν [τον Θεόν] τον υποσχεθέντα.» Και απ’ αυτόν τον ίδιο τον Αβραάμ, ‘νενεκρωμένον’ όσον αφορά τις λειτουργίες αναπαραγωγής, προέκυψε σπέρμα. Αυτή εγέννησε τον Ισαάκ και μέσω αυτού παρήχθησαν τέκνα, τα οποία τελικά έγιναν «καθώς τα άστρα του ουρανού κατά το πλήθος, και ως η άμμος η παρά το χείλος της θαλάσσης ήτις δεν δύναται να αριθμηθή.»—Εβρ. 11:11, 12· Γέν. 17:15-17· 18:11· 21:1-7.
14. Τι είναι εκείνο που κατέστησε τον Αβραάμ ικανό παρ’ ολίγον να προσφέρη τον Ισαάκ;
14 Ο Αβραάμ δοκιμάσθηκε όταν «προσέφερε τον Ισαάκ,» «το μονογενή» αυτού, δηλαδή, τον μόνο γυιο που είχε αποκτήσει ποτέ από τη Σάρρα. (Εβρ. 11:17, 18) Τι είναι εκείνο που κατέστησε δυνατόν να το κάμη ο Αβραάμ αυτό; Η πίστις στον Ιεχωβά. Είναι ενδιαφέρον ότι, μολονότι ανάστασις νεκρών δεν αναφέρεται στην αφήγησι της Γενέσεως, εν τούτοις ο Αβραάμ εγνώριζε γι’ αυτήν κι’ επίστευε ότι ο Ιεχωβά μπορούσε ν’ αναστήση τον Ισαάκ, όπως λέγει ο απόστολος Παύλος: «Συλλογισθείς ότι ο Θεός δύναται και εκ νεκρών να ανεγείρη· εξ ων και έλαβεν αυτόν οπίσω παραβολικώς.» (Εβρ. 11:19) Μια στιγμή ακόμη και το φονικό μαχαίρι του Αβραάμ θα ετερμάτιζε τη ζωή του Ισαάκ, αλλά η φωνή του αγγέλου το πρόλαβε αυτό, έτσι ώστε, στην πραγματικότητα, ο Αβραάμ έλαβε τον γυιο του από τον θάνατο.—Γέν. 22:1-19.
15. Σε τι εξέφρασε πίστι ο Ιωσήφ, όταν επλησίαζε να πεθάνη;
15 Πολλά χρόνια αργότερα, στην Αίγυπτο, ο γυιος του Ιακώβ, ο Ιωσήφ, είπε στους αδελφούς του: «Εγώ αποθνήσκω· ο δε Θεός θέλει βεβαίως σας επισκεφθή, και θέλει σας αναβιβάσει εκ της γης ταύτης, εις την γην την οποίαν ώμοσε προς τον Αβραάμ, προς τον Ισάκ, και προς τον Ιακώβ.» (Γέν. 50:24-26) Ο Ιωσήφ επίστευε ότι θα ήρχετο μια έξοδος των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο κι’ έτσι το ανέφερε όταν επλησίαζε το τέλος του. (Εβρ. 11:22) Είχε μια αναμφισβήτητη πίστι στον Ιεχωβά μέχρι θανάτου. Έχετε και σεις πίστι στον Θεό που να συγκρίνεται μ’ αυτήν;
ΠΙΣΤΙΣ ΣΤΟΝ ΙΕΧΩΒΑ ΩΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΗΝ
16, 17. (α) Διά πίστεως ποια απόφασι είχε λάβει ο Μωυσής; (β) Σε ποια μισθαποδοσία απέβλεπε;
16 Ο Μωυσής ήταν εκείνος τον οποίον εχρησιμοποίησε ο Ιεχωβά το 1513 π.Χ., όταν επραγματοποίησε την απελευθέρωσι του Ισραήλ από την Αιγυπτιακή δουλεία. (Έξοδ. 3:1-10· 12:37, 38) Ενεργώντας με πίστι, οι γονείς του Μωυσέως τον είχαν κρύψει τρεις μήνες μετά την γέννησί του, και τελικά τον εναπέθεσαν μέσα σ’ ένα κιβώτιον από πάπυρο να επιπλέη στον Ποταμό Νείλο. Αυτό ωδήγησε στο να τον ανακαλύψη η θυγατέρα του Φαραώ, η οποία «ανέθρεψεν αυτόν διά να ήναι υιός αυτής.» Έτσι ώστε «εδιδάχθη . . . πάσαν την σοφίαν των Αιγυπτίων.» Έγινε, επίσης, «δυνατός εν λόγοις και εν έργοις.» (Έξοδ. 2:1-10· Πράξ. 7:21, 22· Εβρ. 11:23) Αλλά η Αιγυπτιακή παιδεία και ο υλισμός των βασιλικών αιθουσών δεν μετέστρεψαν τον Μωυσή σε λάτρη των πολλών ψευδών θεών της Αιγύπτου. Πράγματι όχι! «Δια πίστεως ο Μωυσής, αφού εμεγάλωσεν, ηρνήθη να λέγηται υιός της θυγατρός του Φαραώ, προκρίνας μάλλον να κακουχήται με τον λαόν του Θεού [τους Ισραηλίτας], παρά να έχη πρόσκαιρον απόλαυσιν αμαρτίας.» Γιατί; «Κρίνας τον υπέρ του Χριστού ονειδισμόν [το προνόμιον του να είναι κεχρισμένος του Θεού] μεγαλύτερον πλούτον παρά τους εν Αιγύπτω θησαυρούς.» (Εβρ. 11:24-26) Ως μέλος του βασιλικού οίκου, ο Μωυσής μπορούσε να είχε επιζητήσει φήμη στην Αίγυπτο. Αλλά, αν το είχε κάμει αυτό, θα είχε πιθανώς λησμονηθή, όπως εικοσάδες Αιγυπτίων φαραώ, που η κυρία προσπάθειά των ν’ αποκτήσουν διασημότητα είναι ίσως ο στολισμένος τάφος των, απλώς ένα περίεργο αντικείμενο που ανέσυρε από το χώμα της γης η σκαπάνη του αρχαιολόγου. Ανόμοια μ’ αυτούς, τον Μωυσή τον ενθυμούνται ως ένα άνδρα πίστεως στον οποίο ο Θεός έδωσε ένα θαυμαστό προνόμιο.
17 Ο Μωυσής εξεδήλωσε πίστι και «απέβλεπεν εις την μισθαποδοσίαν,» την αιωνία ανθρωπίνη ζωή μέσω της αναστάσεως επάνω στη γη στη νέα τάξι του Θεού. (Εβρ. 11:26) Από πίστι, εγκατέλειψε ο Μωυσής την Αίγυπτο κι’ επανήλθε ύστερ’ από χρόνια, και εώρτασε εκεί το πρώτο πάσχα μαζί με τους ομοίους μ’ αυτόν Ισραηλίτας και κατόπιν εξήλθε μαζί των από την Αίγυπτο. «Δια πίστεως διέβησαν την Ερυθράν Θάλασσαν ως διά ξηράς· την οποίαν δοκιμάσαντες οι Αιγύπτιοι, κατεποντίσθησαν.» ‘Υστερ’ από τον θάνατο του Μωυσέως, η πίστις εξησφάλισε στον Ισραήλ τη μία νίκη μετά την άλλη στη Χαναάν, μαζί με την κατάκτησι της Ιεριχώ, όπου η πόρνη Ραάβ διεφυλάχθη επειδή είχε δεχθή Ισραηλίτας κατασκόπους με ειρηνικό τρόπο. (Εβρ. 11:27-31) Σεις έχετε διαρκή πίστι στον Ιεχωβά και στη δύναμί του να φέρνη απελευθέρωσι;
ΑΛΛΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΠΙΣΤΕΩΣ
18. Λόγω της πίστεώς των, τι κατέστησε ο Ιεχωβά ικανούς τον Γεδεών και τον Βαράκ να κάμουν;
18 Παύλος παρεδέχθη ότι θα του έλειπε ο χρόνος αν επρόκειτο να συζητήση άλλα παραδείγματα πίστεως (Εβρ. 11:32), όπως το παράδειγμα του Γεδεών, με τη δύναμι του Ιεχωβά και με μια ομάδα τριακοσίων μόνον ανδρών, κατετρόπωσε τους καταπιεστικούς Μαδιανίτας και συνέτριψε τη μιλιταριστική των δύναμι. (Κριταί, κεφάλαιον 7) Και τι μπορεί να λεχθή για τον Βαράκ, τον οποίον είχε ενθαρρύνει η προφήτις Δεβόρρα; Με πίστι αντιμετώπισε τις πολύ ανώτερες στρατιωτικές δυνάμεις του Σισάρα, και ο Ιεχωβά εχάρισε στον Βαράκ τη νίκη, που εορτάσθηκε με το συγκινητικό άσμα της Δεβόρρας και του Βαράκ.—Κριταί, κεφάλαιον 4, 5.
19. Ποια ήταν η τελευταία πράξις πίστεως του Σαμψών;
19 Κατόπιν, επίσης, ήταν ο Σαμψών, δυνατός εχθρός των Φιλισταίων. Μολονότι τελικά έγινε ένας τυφλός αιχμάλωτος των, εν τούτοις επέφερε καταστροφή σε πολλούς απ’ αυτούς την ώρα του ιδικού του θανάτου, με τον να γκρεμίση τους στύλους του οίκου όπου είχαν συγκεντρωθή για να προσφέρουν θυσία στον ψευδή θεό Δαγών. Αλλά ο Σαμψών δεν ήταν ένας δειλός με τη νοσηρή νοοτροπία της αυτοκτονίας. Δεν προεκάλεσε την κατάρρευσι του οίκου σε μια στιγμή απελπισίας, με την επιθυμία να τερματίση έτσι μια αθλία ζωή με τη σκέψι ότι είχε αποτύχει πλήρως. Όχι. Είχε ανάγκη πίστεως για να παρακαλέση τον Θεό να του δώση αρκετή δύναμι να ικανοποιήση την εκδίκησί του επάνω στους συγκεντρωμένους Φιλισταίους, εχθρούς του Ιεχωβά και του λαού Του.—Κριτ. 16:18-30.
20, 21. (α) Πώς εξεδήλωσαν πίστι ο Ιεφθάε και η θυγατέρα του; (β) Αναφέρατε άλλα παραδείγματα πίστεως της προ-Χριστιανικής εποχής.
20 Ο Ιεφθάε, στον οποίο ο Ιεχωβά εχάρισε νίκη εναντίον των καταπιεστικών Αμμωνιτών, εξεδήλωσε, επίσης, μεγάλη πίστι. Παραδείγματος χάριν, το έπραξε αυτό, όταν εξεπλήρωσε την ευχή που είχε κάμει στον Θεό, αφιερώνοντας την θυγατέρα του, στην υπηρεσία του Ιεχωβά ως μια παντοτινή παρθένο. (Κριτ. 11:29-40) Είσθε ισχυρός στην πίστι όπως ο Βαράκ, η Δεβόρρα, ο Σαμψών και άλλοι μάρτυρες του Ιεχωβά της προ-Χριστιανικής εποχής; Ναι, όπως ο Ιεφθάε και η θυγατέρα του, εκπληρώνετε πιστά την ευχή σας να υπηρετήτε τον Θεό;—Ψαλμ. 50:14· Εκκλησ. 5:4, 5.
21 Ο Δαβίδ, με πίστι στον Ιεχωβά, κατενίκησε τον Φιλισταίο γίγαντα Γολιάθ και κατέστη ένας γενναίος πολεμιστής—βασιλεύς που εμάχετο για τα συμφέρονται του λαού του Ιεχωβά. Χάρις στην πίστι του, ήταν ‘ανήρ κατά την καρδίαν του Θεού.’ (1 Σαμ. 17:4, 45-51· Πράξ. 13:22) Ο Σαμουήλ υπηρέτησε τον Ιεχωβά από την παιδική του ηλικία, και ποτέ δεν έχασε την πίστι του στον Θεό. (1 Σαμ. 1:19-28· 7:15-17) Φυσικά, υπήρχαν και άλλοι προφήται οι οποίοι εξεδήλωσαν μεγάλη πίστι στον Ιεχωβά. Ο Παύλος, αναφερόμενος σε διάφορα έργα πίστεως, ωμίλησε γι’ αυτούς «οίτινες διά της πίστεως κατεπολέμησαν βασιλείας, ειργάσθησαν δικαιοσύνην, επέτυχον τας επαγγελίας, έφραξαν στόματα λεόντων, έσβεσαν δύναμιν πυρός, έφυγον στόματα μαχαίρας, ενεδυναμώθησαν από ασθενείας, έγειναν ισχυροί εν πολέμω, έτρεψαν εις φυγήν στρατεύματα αλλοτρίων.»—Εβρ. 11:33, 34.
22. (α) Για μερικούς μάρτυρας του Ιεχωβά της προχριστιανικής εποχής, οι οποίοι επεζήτησαν να έχουν ‘καλυτέραν ανάστασιν,’ πώς αυτή θα είναι ‘καλυτέρα ανάστασις; (β) Πώς όμως δεν ‘λαμβάνουν τελειότητα’ χωρίς τους κεχρισμένους Χριστιανούς;
22 Οι πιστοί Ηλίας και Ελισσαιέ είχαν λάβει δύναμι από τον Ιεχωβά ν’ αποκαταστήσουν σε ζωή τους νεκρούς γυιους δύο γυναικών (1 Βασ. 17:17-24· 2 Βασ. 4:17-37), και ο Παύλος ωμίλησε για γυναίκες οι οποίες έλαβαν τους νεκρούς των μέσω αναστάσεως. Και συνεχίζει, «άλλοι δε εβασανίσθησαν μη δεχθέντες την απολύτρωσιν, διά να αξιωθώσι καλητέρας αναστάσεως.» (Εβρ. 11:35) Είναι μια ‘καλυτέρα ανάστασις’ από εκείνες που έχει πραγματοποιήσει ο Θεός μέσω του Ηλία και του Ελισσαιέ. Γιατί; Διότι εκείνα τα άτομα που αναζωογονήθηκαν έπρεπε να πεθάνουν πάλι, ενώ οι πιστοί μάρτυρες του Ιεχωβά της προχριστιανικής εποχής θ’ αναστηθούν στη γη στην υποσχεμένη νέα τάξι του Θεού και δεν θα χρειασθή να πεθάνουν ποτέ πάλι. Αυτοί οι μάρτυρες, λέγει κατόπιν ο Παύλος, «αν και έλαβον καλήν μαρτυρίαν διά της πίστεως, δεν απήλαυσαν την επαγγελίαν· διότι ο Θεός προέβλεψε καλήτερόν τι περί ημών [των κεχρισμένων ακολούθων του Χριστού], διά να μη λάβωσι την τελειώτητα χωρίς ημών.» (Εβρ. 11:39, 40) Η ανάστασις των κεχρισμένων Χριστιανών, οι οποίοι ανέρχονται σε 144.000, είναι σε πνευματική ζωή στον ουρανό και άρχισε να λαμβάνη χώρα το 1918 μ.Χ., μετά την εγκαθίδρυσι της ουρανίας Βασιλείας το 1914. (Αποκάλ. 12:1-5· 14:1, 4· 20:4-6· 1 Κορ. 15:50-55) Αυτοί οι Χριστιανοί ‘λαμβάνουν την τελειότητα’ στους ουρανούς πριν από την επίγεια ανάστασι των πιστών μαρτύρων του Ιεχωβά της προ-Χριστιανικής εποχής.
23. Ποια είναι μερικά άλλα παραδείγματα πίστεως που δίνει ο Παύλος;
23 Ο Παύλος, ανακαλώντας στη μνήμη του άλλα παραδείγματα πίστεως που επρομήθευσαν αυτοί οι μάρτυρες, έγραψε: «Άλλοι δε εδοκίμασαν εμπαιγμούς και μάστιγας, έτι δε και δεσμά και φυλακήν· ελιθοβλήθησαν, επριονίσθησαν [ο Ησαΐας, σύμφωνα με μια αβεβαία Ιουδαϊκή παράδοσι, υπέστη τέτοιο θάνατο κατ’ εντολήν του Βασιλέως Μανασσή], επειράσθησαν, με σφαγήν μαχαίρας απέθανον, περιεπλανήθησαν με δέρματα προβάτων, με δέρματα αιγών· υστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, . . . πλανώμενοι εν ερημίαις και όρεσι και σπηλαίοις και ταις τρύπαις της γης.» Όταν αναπολήτε τις πολλές των πράξεις πίστεως, χωρίς αμφιβολία θα συμφωνήσετε με τον Παύλο, ο οποίος είπε: «Των οποίων δεν ήτο άξιος ο κόσμος.»—Εβρ. 11:36-38.
24, 25. (α) Εξεδήλωναν πίστι οι πρώτοι Χριστιανοί; (β) Εξακολουθεί να υπάρχη παρομοία πίστις στον Ιεχωβά;
24 Ενισχύει την πίστι το να εξετάζη ένα άτομο την πιστότητα του «τοσούτου νέφους» μαρτύρων του Ιεχωβά της προ-Χριστιανικής εποχής. (Εβρ. 12:1) Αλλά οι πρώτοι Χριστιανοί εξεδήλωναν την ιδία πιστότητα, όπως αναγράφεται στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές. Επίσης ελέχθη σχετικά με τους πρώτους Χριστιανούς: «Μερικές φορές εβασανίζοντο και ερρίπτοντο σε πεινασμένα θηρία μέσα στον στίβο για να διασκεδάσουν τον όχλο. Αλλά ο διωγμός δεν επετύγχανε άλλο παρά να ενισχύη την πίστι των και να οδηγή πολλούς προσηλύτους στην υπόθεσί των.»—Από τον Παλαιόν Κόσμο στον Νέον, υπό Γιούτζιν Α. Κόλλιγκαν και Μάξουελ Φ. Λίτουιν, 1932, σελίδες 90, 91, στην Αγγλική.
25 Αλλ’ αυτή η πίστις στον Ιεχωβά Θεό εξακολουθεί να υπάρχη. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά την εκδηλώνουν άφοβα. (Ματθ. 10:28) Σχετικά με τις γυναίκες Μάρτυρες στο Ναζιστικό στρατόπεδο συγκεντρώσεως του Ράβενσμπρουκ, η Δεσποινίς Ζενεβιέβ ντε Γκωλ, ανεψιά του Σαρλ ντε Γκωλ της Γαλλίας, είπε: «Όλες των έδειξαν πολύ μεγάλο θάρρος και η στάσις των επέβαλε τελικά τον σεβασμό και σ’ αυτά τα Ες-Ες. Μπορούσαν ν’ αφεθούν αμέσως ελεύθερες αν ηρνούντο την πίστι των. Αλλά αντιθέτως, δεν έπαυσαν την αντίστασι, κατώρθωναν δε ακόμη και να εισάγουν βιβλία και φυλλάδια μέσα στο στρατόπεδο, τα συγγράμματα δε αυτά έγιναν αιτία ν’ απαγχονισθούν πολλές απ’ αυτές.» Ο Γιούτζιν Κόγκαν έγραψε στο βιβλίο του Η Θεωρία και Η Πράξις του Άδου (στην Αγγλική): «Δεν μπορεί ένα άτομο ν’ αποφύγη την εντύπωσι ότι, από ψυχολογική άποψι, τα Ες-Ες δεν μπόρεσαν ποτέ ν’ ανταποκριθούν στην πρόκλησι που τους προσέφεραν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά.» (Σελίς 43) Και ο Καθηγητής Έμπενσταϊν του Πανεπιστημίου του Πρίνστον είπε: «Τα παθήματα των Μαρτύρων του Ιεχωβά στα στρατόπεδα ήσαν ακόμη χειρότερα απ’ αυτά που αντιμετώπισαν οι Ιουδαίοι, οι ειρηνισταί ή οι Κομμουνισταί. Όσο μικρό κι’ αν είναι αυτό το δόγμα, κάθε μέλος του φαίνεται να είναι ως ένα φρούριο που μπορεί να καταστραφή αλλά ποτέ να κυριευθή.»—Το Ναζιστικό Κράτος, στην Αγγλική.
26. Σε τι θα καταλήξη η Χριστιανική πίστις;
26 Αν έχετε και διακρατήτε μια ομοία πίστι στον Θεό, αυτό θα σας εξασφαλίση αιώνιο ζωή. Ο απόστολος Πέτρος έγραψε για τους Χριστιανούς ότι λαμβάνουν «το τέλος της πίστεώς σας, την σωτηρίαν των ψυχών.» (1 Πέτρ. 1:9) Αλλά είναι πιθανόν να ρωτήσετε, «Τι μπορώ να κάμω για να έχω μια συνεχή, υγιαίνουσα πίστι;» Να είσθε βέβαιος ότι με την βοήθεια του Ιεχωβά μπορούν να γίνουν πολλά.
[Εικόνα στη σελίδα 518]
Η πίστις σας στην απολυτρωτική θυσία του Ιησού παραβάλλεται με την πίστι που εκδηλώθηκε στη θυσία του Άβελ;
[Εικόνα στη σελίδα 519]
Διά πίστεως ο Νώε κατεσκεύασε κιβωτό για τη σωτηρία του οίκου του. Μολονότι πολλοί σήμερα είναι άπιστοι, σεις έχετε πίστι ομοία με του Νώε;
[Εικόνα στη σελίδα 520]
Ο Αβραάμ έδειξε πίστι με το να εγκαταλείψη τις υλικές ανέσεις και να ζήση σε σκηνές στη Χαναάν
[Εικόνα στη σελίδα 521]
Έχετε πίστι στον Ιεχωβά ως ελευθερωτή; Ο Μωυσής είχε κι’ εδοκίμασε την πείρα της απελευθερώσεως στην Ερυθρά Θάλασσα