Μη Θεωρούντες τη Ζωή μας Υπερβολικά Πολύτιμη
1. Τι είπε ο Ιησούς ότι θα συνέβαινε στους ακολούθους του στις έσχατες ημέρες;
Ο ΙΗΣΟΥΣ στη μακράς εκτάσεως προφητεία του που καλύπτει διάστημα 1.900 ετών προείπε τον εντατικό διωγμό που θα επήρχετο εναντίον των πιστών ακολούθων του στις έσχατες ημέρες. Προειδοποίησε με τα εξής λόγια: «Θέλουσιν επιβάλει εφ’ υμάς τας χείρας αυτών, και θέλουσι σας καταδιώξει, παραδίδοντες εις συναγωγάς και φυλακάς, φερομένους έμπροσθεν βασιλέων και ηγεμόνων ένεκεν του ονόματός μου· και τούτο θέλει αποβή εις εσάς προς μαρτυρίαν . . . εγώ θέλω σας δώσει στόμα και σοφίαν, εις την οποίαν δεν θέλουσι δυνηθή να αντιλογήσωσιν ουδέ να αντισταθώσι πάντες οι εναντίοι σας. Θέλετε δε παραδοθή και υπό γονέων και αδελφών και συγγενών και φίλων, και θέλουσι θανατώσει τινάς εξ υμών, και θέλετε είσθαι μισούμενοι υπό πάντων δια το όνομά μου.»—Λουκ. 21:12-17.
2. (α) Για ποιους ιδιαίτερα λόγους δεν υποφέρουν οι Χριστιανοί; (β) Από ποια πηγή θα ερχόταν οπωσδήποτε διωγμός;
2 Ο Ιησούς δεν τα είπε αυτά για ν’ αποθαρρύνη τους ακολούθους του, αλλά για να τους εξοπλίση εκ των προτέρων. Τους είπε να μη φοβηθούν, διότι «όστις εύρη την ζωήν αυτού, θέλει απολέσει αυτήν και όστις απολέση την ζωήν αυτού δι’ εμέ, θέλει ευρεί αυτήν.» (Ματθ. 10:31, 39) Γι’ αυτό και οι Χριστιανοί από τότε μέχρι σήμερα δεν εκπλήσσονται ούτε ταράσσονται εξ αιτίας της εναντιώσεως που συναντούν ως αποτέλεσμα της στάσεώς των υπέρ της αληθείας ή του κηρύγματος των αγαθών νέων στους άλλους. Εν τούτοις, τα παθήματά των ποτέ δεν υπήρξαν αποτέλεσμα αδικοπραγίας. «Να έχητε καλήν την διαγωγήν σας μεταξύ των εθνών,» προέτρεψε ο Πέτρος. «Διότι αρκετός είναι εις ημάς ο παρελθών καιρός του βίου, ότε επράξαμεν το θέλημα των εθνών, περιπατήσαντες εν ασελγείαις.» (1 Πέτρ. 2:12· 4:3) «Καλήτερον να πάσχητε, εάν ήναι ούτω το θέλημα του Θεού αγαθοποιούντες παρά κακοποιούντες.» (1 Πέτρ. 3:17) Οπωσδήποτε θα ερχόταν διωγμός από τον μέγα αντίδικο ή εναντιούμενο, τον Σατανά και απ’ εκείνους που παίρνουν θέσι εναντίον των δούλων του Ιεχωβά. Ο Παύλος μπορούσε να το επιβεβαιώση αυτό από δική του πείρα, διότι έγραψε στον Τιμόθεο τα εξής: «Και πάντες δε οι θέλοντες να ζώσιν ευσεβώς εν Χριστώ Ιησού θέλουσι διωχθή.»—2 Τιμ. 3:12· 1:7,8.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΙΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
3. (α) Ποια κατηγορία έκαμε ο Σατανάς εναντίον των δούλων του Θεού; (β) Τι απόφασι πρέπει να λάβη ο καθένας και τι κάνει δύσκολη αυτή την απόφασι;
3 Το τελευταίο βιβλίο της Γραφής προείπε επίσης ότι ο διωγμός θα συνεχίζετο και στον έσχατο καιρό. Η αφήγησις της Αποκαλύψεως, κεφάλαιον 12 φανερώνει ότι ο Σατανάς ερρίφθη από τον ουρανό στη γη, «έχων θυμόν μέγαν, επειδή γνωρίζει ότι ολίγον καιρόν έχει.» (Αποκάλ. 12:9, 12) Αυτός πάντοτε ισχυρίζετο ότι οι άνθρωποι υποκινούνται από ιδιοτέλεια, όχι από αγάπη για τον Θεό και ότι θα εγκατέλειπαν τον Θεό αν εκινδύνευε η ζωή τους. Τώρα τελειώνει ο καιρός για τον Σατανά και για όσους είναι ταυτισμένοι μαζί του και γι’ αυτό ο Σατανάς εντείνει την εναντίωσί του κατά των δούλων του Θεού, εγείροντας πόλεμο εναντίον των. Ο καθένας πρέπει ν’ αποφασίση με ποιο μέρος θέλει να είναι σ’ αυτό το επίμαχο ζήτημα και αν θα υπηρετήση τον Θεό πιστά από αγάπη οτιδήποτε κι αν επέλθη.
4. Ποια στοιχεία προελέχθη ότι θα μετείχαν στην επίθεσι εναντίον των αληθινών λάτρεων;
4 Ο Σατανάς χρησιμοποιεί ωρισμένα στοιχεία στην επίθεσί του εναντίον των αληθινών Χριστιανών. Ένα στοιχείο, που περιγράφεται στην Αποκάλυψι 13:1, 6-8 ως «θηρίον» και αποτελεί το πολιτικό στοιχείο, όχι μόνο συνετέλεσε στη θανάτωσι του Χριστού και πολλών ακολούθων του τον πρώτο αιώνα, αλλά, όπως προελέχθη, θα πολεμούσε εναντίον των ‘αγίων’ και θα ‘ελάλει βλασφημίας κατά του Θεού’ στην προσπάθειά του ν’ αποκτήση την υποστήριξι και τη λατρεία όλων των λαών στις έσχατες ημέρες. Συχνά το πολιτικό αυτό θηρίο υποστηρίζεται στις ενέργειές του από την ψευδή θρησκευτική οργάνωσι που κατάλληλα περιγράφεται στην Αποκάλυψι 17:5, 6 ως «Βαβυλών η Μεγάλη» και παριστάνεται ως ‘μεθύουσα εκ του αίματος των αγίων και εκ του αίματος των μαρτύρων του Ιησού.’ Και τα δύο αυτά στοιχεία, το πολιτικό και το θρησκευτικό, συνεργάσθηκαν για να επιτύχουν τον θάνατο του Ιησού, καθώς και τη φυλάκισι του αποστόλου Παύλου. Οι Ιουδαίοι ζηλωταί παρέπεμψαν τον Ιησού στο Ρωμαϊκό κράτος.
5. (α) Ποιο κύριο όπλο χρησιμοποιεί ο Σατανάς για να διαρρήξη την ακεραιότητα των δούλων του Θεού; (β) Πώς μπορούμε ν’ απαλλαγούμε από τον φόβο;
5 Σε όλους τους αιώνες ο Σατανάς χρησιμοποίησε και χρησιμοποιεί ως ύστατη απειλή του, ως το κύριο όπλο, τον φόβο του βιαίου θανάτου στην προσπάθειά του να διαρρήξη την ακεραιότητα των δούλων του Ιεχωβά. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ανησυχούν πολύ ούτε ταράσσονται με την έλευσι του γήρατος και την προοπτική ενδεχομένου θανάτου, αλλά μπορεί να φοβηθούν πολύ αν απειληθούν με άμεσο θάνατο και γι’ αυτό είναι διατεθειμένοι να συμβιβασθούν ή να κάμουν οτιδήποτε μπορούν για να τον αποφύγουν. Ο Σατανάς το γνωρίζει καλά αυτό. Αλλά πρέπει να ενθυμούμεθα την πιστή πορεία του Ιησού που έμαθε υπακοή από όσα έπαθε και που έδειξε την πιστότητά του μέχρι θανάτου. Το εδάφιο Εβραίους 2:14, 15 μάς λέγει: «Δια να καταργήση δια του θανάτου τον έχοντα το κράτος του θανάτου, τουτέστι τον διάβολον, και ελευθερώση εκείνους, όσοι δια τον φόβον του θανάτου ήσαν δια παντός του βίου υποκείμενοι εις την δουλείαν.» Δεν θέλομε να είμεθα σε δουλεία λόγω του φόβου του θανάτου. Αντιθέτως, πρέπει να θέσωμε την εμπιστοσύνη μας στον Ιεχωβά και να είμεθα έτοιμοι ν’ αντιμετωπίσωμε οποιεσδήποτε δοκιμασίες μπορεί να έλθουν, όπως ακριβώς έκαμε ο Παύλος και άλλοι άνδρες πίστεως στο παρελθόν.
6. Ποιο καλό παράδειγμα πιστότητος βρίσκομε στον Δανιήλ, κεφάλαιο 3, και πώς ο Ιεχωβά τους ελευθέρωσε;
6 Οι τρεις Εβραίοι που ήσαν αιχμάλωτοι στη Βαβυλώνα είχαν αυτό το πνεύμα, δεν θεωρούσαν τη ζωή τους υπερβολικά πολύτιμη και δεν ήσαν πρόθυμοι να κάμουν συμβιβασμούς, ακόμη κι αν αυτό θα σήμαινε το θάνατό τους. Όταν προειδοποιήθηκαν ότι θα ερρίπτοντο μέσα στην κάμινο του πυρός αν δεν υπεκλίνοντο ενώπιον της χρυσής εικόνος που στήθηκε από τον Βασιλέα Ναβουχοδονόσορα, απήντησαν με θάρρος: «Ο Θεός ημών, τον οποίον ημείς λατρεύομεν, είναι δυνατός να μας ελευθερώση εκ της καμίνου του πυρός της καιομένης· και εκ της χειρός σου, βασιλεύ, θέλει μας ελευθερώσει. Αλλά και αν ουχί, ας είναι γνωστόν εις σε, βασιλεύ, ότι τους Θεούς σου δεν λατρεύομεν.» Η αφήγησις τονίζει ότι αυτοί οι άνδρες ελευθερώθηκαν από την κάμινο, και ούτε μια τρίχα της κεφαλής των δεν κάηκε, ούτε οσμή πυρός δεν είχαν επάνω τους.—Δαν. 3:17, 18, 27.
7. (α) Τι στάσι έδειξε ο Ιησούς όταν τον εχλεύαζαν και τον απείλησαν με θάνατο; (β) Γιατί ο Ιεχωβά επέτρεψε να θανατωθή;
7 Ο Ιησούς επίσης αντιμετώπισε θάνατο στην υπηρεσία του ουρανίου Πατρός του. Σε μια περίπτωσι εκείνοι που τον άκουγαν σε μια συναγωγή της Ναζαρέτ, τόσο πολύ ωργίσθησαν ώστε τον έφεραν στο άκρον ενός όρους με σκοπό να τον ρίξουν κάτω, αλλά δεν το επέτυχαν. (Λουκ. 4:28-30) Ήλθε, όμως, και ο καιρός να πεθάνη για να εκπληρώση τον σκοπό του Ιεχωβά. Τότε οι αρχιερείς τον εχλεύαζαν, λέγοντας: «Πέποιθεν επί τον Θεόν· ας σώση τώρα αυτόν, εάν θέλη αυτόν· επειδή είπεν ότι Θεού Υιός είμαι.» (Ματθ. 27:43) Αλλ’ ο Θεός δεν εμπόδισε το θάνατο του Ιησού. Στην πραγματικότητα, «ο Ιεχωβά έθεσεν επ’ αυτόν την ανομίαν πάντων ημών,» αλλ’ «αυτός ετραυματίσθη δια τας παραβάσεις ημών, εταλαιπωρήθη δια τας ανομίας ημών.» (Ησ. 53:6, 5) Έτσι, ως εξαγοραστής και λυτρωτής της ανθρώπινης οικογενείας, εξεπλήρωσε κάτι πολύ πιο πολύτιμο με τον πιστό του θάνατο παρά με όλη την υπόλοιπη επίγεια διακονία του.» (Μάρκ. 10:45) Η πορεία πιστότητος που ακολούθησε δεν ήταν εύκολη, εν τούτοις, δεν θεωρούσε τη ζωή του υπερβολικά πολύτιμη, αλλ’ ήταν πρόθυμος να την προσφέρη ως θυσία υπέρ του ανθρωπίνου γένους. (1 Τιμ. 2:5, 6) Ακόμη και όταν υφίστατο παθήματα, δεν κατέφευγε σε απειλές και λοιδορίες εναντίον των εχθρών του, όπως εσχολίασε ο Πέτρος: «Ο Χριστός έπαθεν υπέρ υμών, αφίνων παράδειγμα εις υμάς δια να ακολουθήσητε τα ίχνη αυτού.»—1 Πέτρ. 2:21-24.
ΠΙΣΤΟΤΗΣ ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ
8, 9. (α) Ποια εξουσία έχει τώρα ο Ιησούς; (β) Γιατί δεν πρέπει να φοβούμεθα την αντιμετώπισι δοκιμασιών;
8 Ο Ιησούς, αφού απέδειξε την πιστότητά του μέχρι θανάτου, αναστήθηκε από τον Ιεχωβά σε πνευματική ζωή στους ουρανούς όπου είναι σε θέσι να «καταργήση» τον Σατανά, που χρησιμοποίησε και την απειλή και την εκτέλεσι βίαιου θανάτου προσπαθώντας να εξουσιάση το ανθρώπινο γένος και να διαρρήξη την πίστι των δικαίων. (Εβρ. 2:14) Ο Ιησούς συνεβούλευσε τους μαθητάς του Ανδρέα και Φίλιππο με τα εξής λόγια: «Όστις αγαπά την ψυχήν αυτού, θέλει απολέση αυτήν, και όστις μισεί την ψυχήν αυτού εν τω κόσμω τούτω, εις ζωήν αιώνων θέλει φυλάξει αυτήν.» (Ιωάν. 12:25) Το ν’ αγαπούμε λοιπόν τη ζωή μας με υπερβολική επιθυμία να την διαφυλάξωμε με κάθε τρόπο μπορεί να σημάνη απώλεια της προοπτικής μας για αιώνιο ζωή. Αλλά το να μη ανησυχούμε υπερβολικά από απειλές ώστε ν’ αναγκασθούμε να συμβιβάσωμε την πίστι μας μπορεί να σημάνη διαφύλαξι της προοπτικής μας για αιώνια ζωή στο νέο σύστημα του Ιεχωβά.
9 Καλά θα κάμωμε να ενθυμούμεθα ότι εφόσον ο Χριστός «έπαθε πειρασθείς, δύναται να βοηθήση τους πειραζομένους.» (Εβρ. 2:18) Ο Ιεχωβά υποσχέθηκε επίσης να μας δώση δύναμι ν’ ανθέξωμε στις δοκιμασίες. (Ψαλμ. 55:16, 22· Ησ. 35:4) Οι Χριστιανοί λοιπόν λαμβάνουν θάρρος, έστω και αν αναμένουν διωγμούς. Το να υποφέρουν λόγω της προσκολλήσεώς των στην αλήθεια δεν τους κάνει να αισχύνωνται, αλλ’ αντιθέτως χαίρουν που μπορούν να μείνουν σταθεροί κάτω από ονειδισμούς μ’ έναν τρόπο που τιμά το όνομα του Ιεχωβά.—1 Πέτρ. 4:12-14.
10. (α) Τι θεωρούσε ο Παύλος ως πιο πολύτιμο; (β) Με ποια έννοια μπορούν οι ακόλουθοι του Χριστού να είναι νικηταί;
10 Όπως είπε ο Παύλος: «Ουδέ έχω πολύτιμον την ζωήν μου, ως το να τελειώσω τον δρόμον μου μετά χαράς και την διακονίαν, την οποίαν έλαβον παρά του Κυρίου Ιησού.» (Πράξ. 20:24) Ομοίως και από την προφητεία της Αποκαλύψεως 12:11 μαθαίνομε ότι οι αδελφοί του Χριστού θ’ απεδεικνύοντο νικηταί κατά του Σατανά παρά τις ψευδείς κατηγορίες που κάνει εναντίον των ενώπιον του Θεού. «Και αυτοί ενίκησαν αυτόν δια το αίμα του Αρνίου και δια τον λόγον της μαρτυρίας αυτών, και δεν ηγάπησαν την ψυχήν αυτών μέχρι θανάτου.» Έτσι, λοιπόν, η νίκη κατά του Σατανά θα περιλάβη όχι μόνο την ήττα του ιδίου από τα χέρια του ‘Κυρίου των κυρίων και Βασιλέως των βασιλέων,’ αλλά και την ηθική νίκη όλων των πιστών δούλων του Θεού που αποδεικνύονται πιστοί ακόμη και εν όψει της απειλής του θανάτου. (Αποκάλ. 17:14· 20:1-4) Οι ακόλουθοι του Χριστού είναι νικηταί ‘δια το αίμα του Αρνίου,’ διότι έχουν πεποίθησι στην απολυτρωτική αξία της θυσίας του. Αποδεικνύονται επίσης νικηταί με τον λόγο της μαρτυρίας διότι δεν φοβούνται από την εναντίωσι που έχει σκοπό να κατασιωπήση τη διακήρυξι του κηρύγματος της Βασιλείας.
11. Πώς μπορεί ο διωγμός πραγματικά ν’ αυξήση την πίστι και την χαρά μας;
11 Έχομε κι εμείς το ίδιο πνεύμα; Αγαπούμε τον Ιεχωβά τόσο ώστε να μην οπισθοχωρήσωμε ακόμη κι αν αντιμετωπίσωμε το θάνατο, αν χρειασθή, για ν’ αποδείξωμε την πιστότητά μας; Πιστεύομε πραγματικά ότι ο Ιεχωβά είναι μισθαποδότης εκείνων που τον εκζητούν πρόθυμα, ώστε ακόμη κι αν πεθάνωμε να γνωρίζωμε ότι δεν έχομε χαθή για πάντα, αλλά ότι έχομε την ελπίδα της ζωής μέσω αναστάσεως; Εφόσον το μίσος μαζί με τον διωγμό των ακολούθων του Ιησού σε όλα τα έθνη αποτελεί ένα από τα σημεία που έδωσε ο Ιησούς σχετικά με τον έσχατο καιρό, το γεγονός ότι αυτό λαμβάνει χώραν τώρα, πρέπει πραγματικά να ενισχύση την πίστι μας. (Λουκ. 21:12) Καλά θα κάνωμε να ενθυμούμεθα τους λόγους του Ιησού: «Μακάριοι είσθε, όταν σας ονειδίσωσι και διώξωσι και είπωσιν εναντίον σας πάντα κακόν λόγον ψευδόμενοι ένεκεν εμού.» (Ματθ. 5:11, 12) Μπορεί να είναι πράγματι μια ευκαιρία χαράς να έχωμε το προνόμιο ν’ αποδείξωμε τη δοκιμασμένη ποιότητα της πίστεώς μας κάτω από δοκιμασίες εφόσον διατηρούμε μια αγαθή συνείδησι ενώπιον του Θεού.—Ιακ. 1:2, 3.
ΜΙΣΟΥΜΕΝΟΙ ΑΔΙΚΩΣ
12. (α) Τι είπε ο Πέτρος για τα Χριστιανικά παθήματα; (β) Τι προβλήματα αντιμετωπίζουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σε μερικές χώρες;
12 Οι Χριστιανοί γνωρίζουν ότι όταν υποφέρουν ως Χριστιανοί, υποφέρουν για μια δίκαιη αιτία. Δεν συμβαίνει αυτό επειδή υποστηρίζουν την πολιτική, ούτε επειδή αναμιγνύονται σε μια στασιαστική συνωμοσία, ή σε κάποια βιαιοπραγία. Διότι, όπως έγραψε ο Πέτρος: «Μηδείς υμών ας μη πάσχη ως φονεύς ή κλέπτης ή κακοποιός . . . Αλλ’ εάν πάσχη ως Χριστιανός, ας μη αισχύνηται αλλά ας δοξάζη τον Θεόν κατά τούτο.» (1 Πέτρ. 4:15, 16) Έτσι οι Χριστιανοί δεν υφίστανται διωγμό σ’ αυτή τη γενεά λόγω κάποιας αδικοπραγίας, αλλ’ αντιθέτως, επειδή με ζήλο τηρούν τις εντολές του Θεού και μετέχουν στο έργο της επιδόσεως μαρτυρίας για τον Ιησού. (Αποκάλ. 12:17) Δεν πρέπει λοιπόν να φαίνεται εκπληκτικό το γεγονός ότι σε σαράντα και πλέον χώρες από τις 210 χώρες όπου οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι δραστήριοι κηρύττοντας τη βασιλεία του Θεού, υπάρχουν εμπόδια και εναντίωσις στο έργο τους, όπως είναι οι περιορισμοί στις δημόσιες συναθροίσεις των ή οι απαγορεύσεις του έργου των από σπίτι σε σπίτι ή η άρνησις νομικής αναγνωρίσεως του έργου των ή η άρνησις αδείας εισαγωγής ωρισμένων εντύπων των ή η άρνησις αναγνωρίσεως των γάμων των, ακόμη και ρητές απαγορεύσεις και φυλακίσεις εκείνων που κηρύττουν τα ‘αγαθά νέα’ στους άλλους.
13. Γιατί οι αληθινοί Χριστιανοί είναι αντικείμενα του μίσους του κόσμου;
13 Όπως είπε ο Ιησούς, οι ακόλουθοί του θα ήσαν ‘μισούμενοι υπό πάντων των εθνών δια το όνομά του.’ (Ματθ. 24:9) Ασφαλώς αυτό δεν συμβαίνει σ’ αυτούς που είναι Χριστιανοί μόνο κατ’ όνομα, σ’ εκείνους που είναι ‘φίλοι του κόσμου,’ υποστηρίζοντας αυτό το παλαιό σύστημα και τους τρόπους ενεργείας του, οσοδήποτε αντίθετο κι αν είναι αυτό στις Γραφικές αρχές. (Ιακ. 4:4) Αλλά συμβαίνει σ’ εκείνους οι οποίοι, επειδή ακολουθούν τη διδασκαλία του Ιησού, δεν αποτελούν ‘μέρος του κόσμου.’ Ο Ιησούς, λίγο πριν από το θάνατό του, προετοίμασε τους ακολούθους του για ό,τι θα συνέβαινε για την εναντίωσι που θα αντιμετώπιζαν, όχι μόνο εκείνο τον αιώνα, αλλά και στις έσχατες ημέρες, όταν είπε: «Ταύτα σας παραγγέλλω, να αγαπάτε αλλήλους. Εάν ο κόσμος σάς μισή, εξεύρετε ότι εμέ πρότερον υμών εμίσησεν. Εάν ήσθε εκ του κόσμου, ο κόσμος ήθελεν αγαπά το ιδικόν του· επειδή όμως δεν είσθε εκ του κόσμου, αλλ’ εγώ σας εξέλεξα εκ του κόσμου, δια τούτο σας μισεί ο κόσμος. Ενθυμείσθε τον λόγον, τον οποίον εγώ είπον προς εσάς· Δεν είναι δούλος μεγαλήτερος του κυρίου αυτού. Εάν εμέ εδίωξαν, και σας θελουσι διώξει· . . . αλλά τούτο έγεινε δια να πληρωθή ο λόγος ο γεγραμμένος εν τω νόμω αυτών, Ότι εμίσησάν με δωρεάν.—Ιωάν. 15:17-25.
14. Με τι τρόπους οι Μάρτυρες μιας χώρας υπέστησαν πιέσεις;
14 Το ότι υπάρχει αυτό το μίσος στους συγχρόνους καιρούς μπορεί να φανή από τις επόμενες εκθέσεις που ελήφθησαν από διάφορα μέρη του κόσμου. Οι Μάρτυρες σε μια Ισπανόφωνη Χώρα αναφέρουν τα εξής: «Υπάρχει μια εκστρατεία εναντίον μας απ’ όλα τα μέτωπα, από το ραδιόφωνο, από την τηλεόρασι, από τις εφημερίδες, από τα εργατικά κέντρα, από τα νοσοκομεία, από τους δρόμους, από τα σχολεία, ακόμη και από το ένα οικοδομικό τετράγωνο στο άλλο. Ένας μεγάλος αριθμός φίλων μας μένουν άνεργοι. Είμεθα όπως οι Ισραηλίτες στην Αίγυπτο. Εξακολουθούμε να ενθαρρύνουμε τους φίλους μας να συνεχίσουν να εξαγγέλλουν τα αγαθά νέα της Βασιλείας, διότι ούτε δαίμονες ούτε άνθρωποι δεν μπορούν να σταματήσουν αυτό το κήρυγμα.» Εντούτοις, οι αδελφοί αντιμετωπίζουν σοβαρές δυσχέρειες. Γονείς φυλακίσθηκαν από τρεις μήνες έως ένα έτος, επειδή τα παιδιά των αρνήθηκαν να λάβουν μέρος σε θρησκευτικούς εορτασμούς της σημαίας. Αυτά ακολούθησαν σταθερά την πορεία των πιστών Εβραιοπαίδων που αναφέρονται στο τρίτο κεφάλαιο του Δανιήλ. Αυτό το ζήτημα είχε ως αποτέλεσμα τουλάχιστον χίλιες δικαστικές υποθέσεις. Σύμφωνα με τον νόμο, μπορούν να πάρουν τα τέκνα από τους γονείς των αν οι δικασταί το βρίσκουν σκόπιμο. Εφυλάκισαν έγκυες μητέρες μαζί με κάθε είδους εγκληματικούς τύπους και τις εξανάγκασαν να εγκαταλείψουν τα μικρά τους στο σπίτι στην προσπάθειά τους να εμποδίσουν αυτές τις μητέρες να διδάσκουν στα τέκνα τους τον Λόγο του Θεού.—Έξοδ. 20:4, 5.
15. Τι δοκιμασίες και παθήματα υπομένουν σ’ εκείνη τη χώρα και πώς ενισχύονται;
15 Ένας αδελφός ηλικίας πενήντα επτά ετών, κατηγορήθηκε για προσηλυτισμό και καταδικάσθηκε σε πρόστιμο 100 δολλαρίων. Μια αδελφή ηλικίας δεκαεννέα ετών καταδικάσθηκε σε φυλάκισι ενός μηνός σ’ ένα σωφρονιστήριο για την ίδια αιτία. Πολλούς τους κατηγόρησαν ότι είχαν αναμιχθή στην Αμερικανική C.I.A. για να εγείρουν μίσος εναντίον των. Αδελφοί συλλαμβάνονται συχνά, επειδή διεξάγουν ‘παράνομες συναθροίσεις’ και μερικές φορές μάλιστα συλλαμβάνονται μ’ αυτή την κατηγορία αργά τη νύχτα, όταν όλοι είναι στο σπίτι τους και κοιμούνται. Αρκετοί έχουν φυλακισθή, επειδή αρνήθηκαν, λόγω συνειδήσεως, ν’ αναλάβουν στρατιωτική υπηρεσία. Πολλοί υπέστησαν ξυλοδαρμούς κι εξαναγκάσθηκαν να εργάζονται πολλές ώρες στους αγρούς. Τρεις αδελφοί καταδικάσθηκαν σε διετή φυλάκισι, επειδή αρνήθηκαν να εργασθούν στα καπνά για λόγους συνειδήσεως. Η κυβέρνησις δεν επιτρέπει στα παιδιά των μαρτύρων του Ιεχωβά να παρακολουθούν συναθροίσεις για θρησκευτική εκπαίδευσι. Αίθουσες Βασιλείας σφραγίσθηκαν κι επεβλήθησαν όλα τα είδη των περιορισμών στις Χριστιανικές συναθροίσεις ώστε οι νέοι ενδιαφερόμενοι και οι νεαροί στην ηλικία δεν μπορούν να εκπαιδευθούν στον Λόγο του Θεού. Εν τούτοις, οι αδελφοί γράφουν: «Ο Ιεχωβά, ο Θεός μας, εκείνος στον οποίον εμπιστευόμεθα. Ο Ιεχωβά αγαπά με στοργή τον λαό του και δείχνει με θαυμαστό τρόπο τη δύναμί του.»
16. Γιατί οι αδελφοί ήσαν πρόθυμοι να διακινδυνεύσουν φυλακίσεις, και πώς έχουν μεταστρέψει την κατάστασι προς αίνον του Ιεχωβά;
16 Σε μια άλλη χώρα, όπου το έργο είναι απαγορευμένο, μερικοί από τους αδελφούς διευθέτησαν να ταξιδέψουν σε μια γειτονική χώρα για ν’ απολαύσουν το πρόγραμμα της συνελεύσεως. Εν τούτοις, στην επιστροφή τους, ένδεκα απ’ αυτούς εδάρησαν κι εκλείσθηκαν στη φυλακή δυο μέρες. Ένας αδελφός, που έκαμε επίσκεψι εκεί, συνελήφθη μόλις έφθασε και του κατέσχον τα Γραφικά έντυπα που είχε μαζί του. Αφού έμεινε ένα χρονικό διάστημα στη φυλακή, τελικά διώχθηκε από τη χώρα. Το βράδυ που προηγήθηκε από την αναχώρησί του ο τοπικός σταθμός της τηλεοράσεως ανήγγειλε ότι όλες οι θρησκείες είναι ελεύθερες σ’ αυτή τη χώρα· αλλά, φυσικά, δεν ελέχθη τίποτε για τους Μάρτυρας του Ιεχωβά. Επτά αδελφοί φυλακίσθηκαν μερικούς μήνες σ’ αυτή τη χώρα, αλλ’ ο επίσκοπος περιοχής ανέφερε: «Οι αδελφοί είναι δραστήριοι στο να κηρύττουν τα αγαθά νέα σε συγκρατουμένους των.» Έγιναν διευθετήσεις να βοηθηθούν αυτοί οι αδελφοί με τρόφιμα για να μην υποφέρουν πολύ στη διάρκεια της φυλακίσεώς των.
17. Πώς η ψευδής θρησκεία υπεκίνησε φυλακίσεις για μερικούς αδελφούς;
17 Σε μια χώρα όπου η θρησκεία επηρέαζε έντονα την κυβέρνησι μέχρι προσφάτως, δύο ειδικοί σκαπανείς φυλακίσθηκαν επειδή εκήρυτταν. Λέγουν ότι δεν μπορούν να γίνουν συνελεύσεις στη χώρα και ο έλεγχος στους δρόμους έχει ενταθή τόσο πολύ ώστε οι δυνατότητες είναι ελάχιστες για οποίον θέλει να φύγη για ν’ απολαύση αλλού μια συνέλευσι. Μια επιστολή από τους αδελφούς λέγει: «Παρ’ όλα όσα λέγονται για την προσωπική ελευθερία του κάθε πολίτου, μερικοί Χριστιανοί φυλακίσθηκαν απλώς διότι εκήρυτταν από την Αγία Γραφή, πράγμα που θεωρείται εχθρική ενέργεια εναντίον της εκκλησίας. Ελάβαμε εκθέσεις από τρεις τουλάχιστον εκκλησίες, όπου ομάδες αδελφών συνελήφθησαν στη διάρκεια του έργου από σπίτι σε σπίτι, στη διάρκεια συναθροίσεων, ακόμη και στα σπίτια των. Σε μερικούς προσέφεραν ελευθερία με τον όρο ότι θα επλήρωναν ένα πρόστιμο, επειδή εκήρυτταν πράγματα που δεν ήσαν σύμφωνα με τις δοξασίες της εκκλησίας. Αυτοί προτίμησαν αντιθέτως να μείνουν στη φυλακή ‘χαίροντες ότι υπέρ του ονόματος του Χριστού ηξιώθησαν να ατιμασθώσι.’»
18. Για ποια επίμαχα ζητήματα αντιμετώπισαν οι Μάρτυρες μιας χώρας ξυλοδαρμούς και φυλακίσεις;
18 Επίσης, σε μια άλλη χώρα, όπου η κυβέρνησις αρνήθηκε ν’ αναγνωρίση νομίμως το έργο, οι αδελφοί συνεχίζουν το έργο της Γραφικής μαθητεύσεως παρά την πολλή εναντίωσι. Επειδή δεν αναμιγνύονται σε πολιτικά ζητήματα, δεν αγοράζουν ταυτότητες πολιτικών κομμάτων και δεν ψάλλουν πολιτικά άσματα, πολλοί αδελφοί και αδελφές εδάρησαν ανηλεώς και περισσότερα από 500 άτομα φυλακίσθηκαν. Όταν ο επίσκοπος περιοχής επεσκέφθη μια περιφέρεια όπου υπήρχε ισχυρή εναντίωσις, εδάρη σκληρά μέχρις αναισθησίας, αλλά από τότε δεν έπαυσε να ενθαρρύνη και να εποικοδομή τους αδελφούς. Όταν του ελέχθη ότι πρέπει να πληρώση ένα πρόστιμο αυτός εξήγησε: «Αυτοί, τους οποίους εκλείσατε στη φυλακή μαζί μου, αποτελούν το σπίτι μου, την τροφή μου και τους αδελφούς μου· έτσι, πού μπορώ να βρω χρήματα για πρόστιμο;» Ακόμη και κάτω από σκληρές απειλές, ένας απ’ αυτούς τους αδελφούς είπε: «Τι προνόμιο είναι να δοκιμάζεται η πίστις μου και να βλέπω τις προφητείες να εκπληρώνωνται!»
19. Τι απειλές έγιναν όταν οι Μάρτυρες αφέθησαν ελεύθεροι και πώς ενήργησαν αυτοί;
19 Από τους 502 που ήσαν φυλακισμένοι, οι 124 ήσαν γυναίκες και 21 απ’ αυτές ήσαν έγκυες. Το παιδί μιας που γεννήθηκε στη φυλακή λόγω διωγμού ωνομάσθηκε κατάλληλα «Διωγμός.» Στη διάρκεια της φυλακίσεώς των οι αδελφοί δεν ετρέφοντο επαρκώς εκτός από την τροφή που τους πήγαιναν τα τέκνα τους. Όταν τελικά τους άφησαν ελεύθερους τους προειδοποίησαν να μη καλλιεργήσουν τα κτήματά τους. Επίσης τους είπαν: «Δεν πρέπει να σας δούμε δύο ή τρεις μαζί σ’ έναν τόπο. Δεν πρέπει να σας δούμε με φυλλάδια, βιβλιάρια, βιβλία ή να ψάλλετε ύμνους της θρησκείας σας. Δεν πρέπει να σας δούμε να προσεύχεσθε. Το όνομα του Ιεχωβά δεν πρέπει να ακούγεται από σας. Δεν πρέπει να σας δούμε να κάνετε συναθροίσεις. Να μην αποκαλήτε ο ένας τον άλλον με το όνομα ‘αδελφέ’.» (Παράβαλε Δανιήλ 6:7, 10.) Παρ’ όλα αυτά, οι αδελφοί δεν έπαυσαν ούτε εγκατέλειψαν το έργο τους. Απλώς αποφάσισαν να συναθροίζωνται σε μικρές ομάδες σε διαφορετικές ώρες και ημέρες. Παρ’ όλο αυτό διωγμό σ’ εκείνη την περιοχή, δόθηκε τεράστια μαρτυρία, διότι οι άνθρωποι βλέπουν ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν ανταποδίδουν κακό αντί κακού σ’ εκείνους που τους διώκουν.—Ρωμ. 12:17-21· 1 Κορ. 10:13.
20. (α) Γιατί δεν πρέπει να θεωρούμε πολύτιμη τη ζωή μας; (β) Ποια θαυμάσια προοπτική αναμένει εκείνους που εξέρχονται νικηταί;
20 Έτσι, σ’ όλο τον κόσμο ο Ιεχωβά έχει πιστούς, νέους και ηλικιωμένους, που δείχνουν την πιστότητα και την αφοσίωσί τους κάτω από δοκιμασίες χωρίς να θεωρούν τη ζωή τους υπερβολικά πολύτιμη ακόμη κι όταν αντιμετωπίζουν την απειλή του θανάτου. Άσχετα με το αν αντιμετωπίζωμε εναντίωσι από την οικογένειά μας ή από φίλους ή βιαιοπραγίες από άλλες πηγές, το σπουδαιότερο πράγμα είναι να θέτωμε την εμπιστοσύνη μας στον Ιεχωβά. Μολονότι μπορεί μερικά άτομα να πεθάνουν, όπως ο Στέφανος και ο Παύλος, ο Σατανάς και τα όργανά του ποτέ δεν θα εξαλείψουν τον λαό του Θεού. Αντιθέτως, η Αποκάλυψις σαφώς προλέγει για έναν ‘πολύν όχλον’ πιστών δούλων του Ιεχωβά που θα περάσουν ασφαλώς μέσα από τη ‘μεγάλη θλίψι,’ αποδεικνύοντας την αφοσίωσί τους στο Θεό με την απόδοσι ιερής υπηρεσίας ημέρα και νύχτα. Αντί να φοβούμεθα τώρα την οργή του Σατανά ή οποιουδήποτε ανθρώπου, πρέπει περισσότερο να ενδιαφερώμεθα για τη διατήρησι της ευνοίας του Ιεχωβά και να μην είμεθα μεταξύ εκείνων που υφίστανται τις καυστικές ακτίνες του ‘ηλίου,’ ή την ‘καυστική θερμότητα’ της δυσμένειας του Θεού. Πόσο καλύτερο είναι να εξακολουθήσουμε ν’ απολαμβάνωμε την υποβοηθητική κατεύθυνσι του Αρνίου του Θεού που υποσχέθηκε να ποιμάνη το πιστό ανθρώπινο γένος, κατευθύνοντάς το σε ζώσες πηγές υδάτων! Εκεί «θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών,» όταν θα έχουν παρέλθει οι διωγμοί και τα μίση του παρόντος συστήματος πραγμάτων.—Αποκάλ. 7:14-17.