-
Διακράτησις Εμπιστοσύνης σ’ ένα Κόσμο που Κατέχεται από ΑμφιβολίεςΗ Σκοπιά—1980 | 1 Νοεμβρίου
-
-
19. Γιατί πρέπει να αποφεύγωμε «το πνεύμα του κόσμου,» και τι θα μας βοηθήση να κρατήσωμε «την εμπιστοσύνη που είχαμε στην αρχή»;
19 Αν αναλάβωμε «το πνεύμα του κόσμου,» η αμφιβολία θα γίνη μέρος των σκέψεών μας. Αλλά ο Παύλος έγραψε: «Αλλ’ ημείς δεν ελάβομεν το πνεύμα του κόσμου, αλλά το πνεύμα το εκ του Θεού, δια να γνωρίσωμεν τα υπό του Θεού χαρισθέντα εις ημάς.» (1 Κορ. 2:12) Αν συναισθανώμεθα πλήρως όλα «τα υπό του Θεού χαρισθέντα εις ημάς,» και αν αναγνωρίζωμε ειλικρινά ότι έχομε έλθει σε επίγνωσι αυτών των πραγμάτων μελετώντας την Αγία Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, η βαθειά μας ευγνωμοσύνη στον Ιεχωβά θα μάς υποκίνηση να αποβάλωμε την αμφιβολία και να «κρατήσωμεν μέχρι τέλους βεβαίαν την αρχήν την πειποιθήσεως [την εμπιστοσύνη που είχαμε στην αρχή, ΜΝΚ].»—Εβρ. 3:14.
20. Ποια είναι δύο από τα οφέλη της εμπιστοσύνης;
20 Αν ‘κρατήσωμε την εμπιστοσύνη στον Θεό, στον αλάνθαστο Λόγο του και στην επίγεια εκκλησία του κάτω από την κατεύθυνσι του Χριστού, θα αποκομίσωμε πλούσια οφέλη και τώρα και στο μέλλον. Ένα απ’ αυτά τα οφέλη, που δεν πρέπει να υποτιμάται, είναι η ειρήνη διανοίας. Ο ψαλμωδός έγραψε: «Ειρήνην πολλήν έχουσιν οι αγαπώντες τον νόμον σου· και εις αυτούς δεν υπάρχει πρόσκομμα.» (Ψαλμ. 119:165· βλέπε επίσης Κολοσσαείς 3:15.) Πολύ επωφελείς είναι επίσης οι υγιείς συναναστροφές με πιστούς Χριστιανούς που εκτιμούν «τα υπό του Θεού χαρισθέντα εις ημάς,» μέσω του πνεύματός του, του Λόγου του και της ορατής εκκλησίας του.—Ψαλμ. 1:1-3· 2 Θεσ. 3:6, 14· Εβρ. 10:24, 25.
21, 22. (α) Ποια άλλα οφέλη φέρνει η εμπιστοσύνη; (β) Τι θα εξετασθή στο επόμενο άρθρο;
21 Το να διακρατούμε σταθερά «την εμπιστοσύνη που είχαμε στην αρχή», μάς καθιστά ικανούς να είμεθα ζηλωτές στην υπηρεσία του Θεού, φέροντας χαρά στον Ιεχωβά και στους εαυτούς μας. (Παρ. 27:11) Η χαρά που αισθανόμαστε αποτελεί στην πραγματικότητα την αμοιβή μας, (Ματθ. 25:23), αλλά επιπρόσθετα αποτελεί και προστασία μας, ‘φρούριο’ για μας. (Νεεμ. 8:10, ΜΝΚ) Αυτή η χαρά στην υπηρεσία του Ιεχωβά μάς δίνει μια θετική προοπτική, που γίνεται όλο και πιο λαμπρή καθώς παρατηρούμε τις προφητείες που εκπληρώνονται. Έχομε ένα σκοπό στη ζωή. Γνωρίζομε που κατευθυνόμαστε. Έχομε μια ένδοξη ελπίδα, συγκεντρωμένη στην «πόλι» ή Μεσσιανική βασιλεία στην οποία απέβλεπε και ο Αβραάμ.—Εβρ. 11:10, 16.
22 Εν τούτοις, «το δε Πνεύμα ρητώς λέγει ότι εν υστέροις καιροίς θέλουσιν αποστατήσει τινές από της πίστεως.» (1 Τιμ. 4:1) Γιατί συμβαίνει αυτό, και γιατί αυτό δεν πρέπει να μας στενοχωρή ακατάλληλα; Αυτό θα το εξετάσωμε στο επόμενο άρθρο.
-
-
Παραμείνατε «Στερεοί εις την Πίστιν»Η Σκοπιά—1980 | 1 Νοεμβρίου
-
-
Παραμείνατε «Στερεοί εις την Πίστιν»
«Το δε Πνεύμα ρητώς λέγει ότι εν υστέροις καιροίς θέλουσιν αποστατήσει τινές από της πίστεως.»—1 Τιμ. 4:1.
1. Μήπως πρέπει να συγκλονιζόμαστε αν κάποιος απομακρύνεται από την πίστι;
ΜΗΠΩΣ αναστατώνεσθε βαθιά και ανησυχείτε υπερβολικά όταν βλέπετε ή ακούτε για ένα Χριστιανό που γνωρίζετε, να ενδίδη σε αμφιβολίες, να ψυχραίνεται και να γίνεται ίσως και στασιαστικός ως το σημείο να εγκαταλείψη τη Χριστιανική εκκλησία και να προσπαθή να παρασύρη και άλλους μαζί του; Αν ναι, μπορείτε να παρηγορηθήτε γνωρίζοντας ότι, όσο λυπηρά κι αν είναι αυτά τα συμβάντα, η Αγία Γραφή μάς προειδοποιεί ότι θα γίνουν.
2, 3. (α) Τι σημαίνει η λέξις «αποστασία,» και ποιος ήταν ο πρώτος αποστάτης; (β) Τι επέφερε η πορεία αποστασίας στον Ισραήλ και στον Ιούδα;
2 Η λέξις «αποστασία» σημαίνει το «να στέκη κανείς μακρυά από κάτι,» «απομάκρυνσι, αποσκίρτησι», «στασιασμό, εγκατάλειψι». Ο πρώτος που εξέπεσε από την αληθινή λατρεία του Ιεχωβά ήταν ο Σατανάς ο Διάβολος. Αυτός λοιπόν ήταν ο πρώτος αποστάτης. (Ιωάν. 8:44) Αυτός έκανε το πρώτο ανθρώπινο ζεύγος να αποστατήση. (Γένεσις, κεφάλαιο 3) Στην αρχή της ιστορίας του Ισραήλ έγινε μια «απομάκρυνσις» ή ‘παρέκκλισις,’ από την αληθινή λατρεία. Διαβάζομε:
«Πλην ουδέ εις τους κριτάς αυτών υπήκουσαν, αλλ’ επόρνευσαν κατόπιν άλλων θεών και προσεκύνησαν αυτούς· εξέκλιναν ταχέως από της οδού, εις την οποίαν περιεπάτησαν οι πατέρες αυτών υπακούοντες εις τας εντολάς του Κυρίου.»—Κριτ. 2:17.
3 Αργότερα, πολλοί από τους βασιλείς του Ισραήλ και του Ιούδα έγιναν αποστάτες και ωδήγησαν τα έθνη τα οποία κυβερνούσαν, σε μια πορεία αποστασίας. Ο Θεός ετιμώρησε πρώτα το βόρειο βασίλειο του Ισραήλ, λέγοντας: «Εναντίον ενός έθνους αποστατικού (Ισραήλ) θέλω αποστείλει αυτόν [τον Ασσύριον].» (Ησ. 10:6, ΜΝΚ) Και λίγο πριν από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ, πρωτεύουσας του Ιούδα, από τους Βαβυλώνιους, ο Ιεχωβά εδήλωσε: «Εκ των προφητών της Ιερουσαλήμ εξήλθεν ο μολυσμός εις άπαντα τον τόπον.» (Ιερ. 23:15) Η αποστασία ή απομάκρυνσις από την αληθινή πίστι δεν επέφερε βέβαια ευλογίες στον Ισραήλ και στον Ιούδα.
Αποστασία Μεταξύ των Πρώτων Χριστιανών
4. Ποια προειδοποίησι έδωσε ο Ιησούς εναντίον των αποστατών;
4 Από την αρχή της επίγειας διακονίας του ο Ιησούς προειδοποίησε τους ακολούθους του να φυλάγονται από τους αποστάτες. Στην επί του Όρους Ομιλία του είπε:
«Εισέλθετε δια της στενής πύλης· διότι πλατεία είναι η πύλη και ευρύχωρος η οδός η φέρουσα εις την απώλειαν, και πολλοί είναι οι εισερχόμενοι δι’ αυτής. Επειδή στενή είναι η πύλη και τεθλιμμένη η οδός η φέρουσα εις την ζωήν, και ολίγοι είναι οι ευρίσκοντες αυτήν. Προσέχετε δε από των ψευδοπροφητών, οίτινες έρχονται προς εσάς με ενδύματα προβάτων, έσωθεν όμως είναι λύκοι άρπαγες. Από των καρπών αυτών θέλετε γνωρίσει αυτούς.»—Ματθ. 7:13-16.
5. Τι είπε ο Παύλος για τους αποστάτες;
5 Εικοσιπέντε χρόνια αργότερα, ο Παύλος προειδοποίησε τους Χριστιανούς πρεσβυτέρους της Εφέσου: «Εγώ εξεύρω τούτο, ότι μετά την αναχώρησίν μου θέλουσιν εισέλθει εις εσάς λύκοι βαρείς μη φειδόμενοι του ποιμνίου και εξ υμών αυτών θέλουσι σηκωθή άνθρωποι λαλούντες διεστραμμένα, δια να αποσπώσι τους μαθητάς οπίσω αυτών.» (Πράξ. 20:29, 30) Ο Παύλος, στην τελευταία από τις θεόπνευστες επιστολές του κατωνόμασε μερικούς απ’ αυτούς τους αποστάτες του πρώτου αιώνος. Προειδοποίησε τον Τιμόθεο: «Τας δε βεβήλους ματαιοφωνίας φεύγε· διότι θέλουσι προχωρήσει εις πλειοτέραν ασέβειαν, και ο λόγος αυτών θέλει κατατρώγει ως γάγγραινα· εκ των οποίων είναι ο Υμέναιος και ο Φιλητός, οίτινες απεπλανήθησαν από της αληθείας, . . . και ανατρέπουσι την πίστιν τινών.» «Ο Αλέξανδρος ο χαλκεύς πολλά κακά μοι έκαμεν . . . τον οποίον και συ φυλάττου· διότι πολύ ανθίσταται εις τους λόγους ημών.»—2 Τιμ. 2:16-18· 4:14, 15.
6. Ποια είναι μερικά από τα αποκαλυπτικά χαρακτηριστικά των τυπικών αποστατών;
6 Αν αναλύσωμε αυτές τις προειδοποιήσεις που δόθηκαν από τον Ιησού και τον Παύλο, ανακύπτουν τα ακόλουθα αποκαλυπτικά χαρακτηριστικά των τυπικών αποστατών:
(1) Παρέκκλισις από την αλήθεια
(2) Διεστραμμένοι, κενοί λόγοι
(3) Προσπάθειες ανατροπής της πίστεως μερικών και απόσπασις μαθητών πίσω τους
(4) Υποκρισία (‘λύκοι με ενδύματα προβάτων’)
(5) Αναγνωρίζονται από τους καρπούς τους· ‘προχωρούν όλο και σε περισσότερη ασέβεια’
Αυτά τα ενδεικτικά σημεία προωρίζοντο να καταστήσουν ικανούς τους πρώτους Χριστιανούς ν’ ανακαλύπτουν γρήγορα τους αποστάτες και να ‘φυλάγωνται απ’ αυτούς.’
Αποστασία «εν Υστέροις Καιροίς»
7. Πότε έγινε ομαδική αποστασία, και από ποια Γραφικά εδάφια προελέχθη;
7 Η αποστασία που ‘ήδη ενεργείτο’ ενώ μερικοί από τους αποστόλους του Χριστού ζούσαν ακόμη, έγινε γόνιμη «εν υστέροις καιροίς,» δηλαδή μετά το θάνατό τους. Τα πέντε ενδεικτικά σημεία εγίνοντο όλο και πιο φανερά από το δεύτερο αιώνα κι έπειτα και έφθασαν σε αποκορύφωμα τον τέταρτο αιώνα. Η ομαδική αυτή αποστασία επρόκειτο να γίνη πριν από την ‘παρουσία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού’ και ‘την ημέρα του Ιεχωβά.’—2 Θεσ. 2:1-12, ΜΝΚ.
8, 9. (α) Ποια προειδοποίησι έδωσε ο Πέτρος σχετικά με τις έσχατες ημέρες; (β) Θα ήσαν αυτοί οι «εμπαίκται» και οι ‘άνομοι’ αποκλειστικά έξω από τη Χριστιανική εκκλησία;
8 Άλλα Γραφικά εδάφια διασαφηνίζουν ότι και στη διάρκεια ‘των εσχάτων ημερών’ του παρόντος συστήματος πραγμάτων, θα συνέβαιναν περιπτώσεις αποστασίας μέσα στην αληθινή Χριστιανική εκκλησία. Ο απόστολος Πέτρος έγραψε:
«Θέλουσιν ελθεί εν ταις εσχάταις ημέραις εμπαίκται, περιπατούντες κατά τας ιδίας αυτών επιθυμίας και λέγοντες· Πού είναι η υπόσχεσις της παρουσίας αυτού; . . . Σεις λοιπόν, αγαπητοί, προγνωρίζοντες ταύτα φυλάττεσθε, δια να μη παρασυρθήτε με την πλάνην των ανόμων και εκπέσητε από τον στηριγμόν [την σταθερότητά, ΜΝΚ] σας.»—2 Πέτρ. 3:3, 4, 17.
9 Ο Πέτρος δεν προειδοποιούσε απλώς τους αδελφούς του
-