«Έπρεπε να Ήσθε Διδάσκαλοι»

‘Ένας δούλος του Κυρίου πρέπει να έχει τα προσόντα να διδάσκει’.—2 ΤΙΜΟΘΕΟΝ 2:24, ΜΝΚ.

 1, 2. Με ποιον εξέχοντα τρόπο πρέπει οι Χριστιανοί να μιμηθούν τον Ιησού;

ΜΙΑ ανοιξιάτικη μέρα του 31 μ.Χ., ο Ιησούς έδινε μια ομιλία στο ύπαιθρο σ’ ένα μεγάλο, ανάμικτο πλήθος που είχε συγκεντρωθεί για να τον ακούσει να διδάσκει. Μίλησε χωρίς τη βοήθεια σύγχρονων μικροφώνων, χρησιμοποιώντας τη φυσική ακουστική μιας βουνοπλαγιάς για να γίνεται ακουστός. Και αυτό που είπε ήταν εκπληκτικό. Όταν είχε τελειώσει, οι ακροατές του συμφώνησαν ότι ποτέ δεν είχαν ακούσει κάτι όμοιο μ’ αυτό προηγουμένως. Η αφήγηση μάς λέει: «Τα πλήθη έμειναν κατάπληκτα με τον τρόπο της διδασκαλίας του». (Ματθαίος 7:28, ΜΝΚ) Το σ’ αυτή όσο και σε πολλές άλλες περιπτώσεις, ο Ιησούς έδειξε ότι ήταν πραγματικά ένας αριστοτέχνης δάσκαλος.

² Επιπλέον, είπε στους ακολούθους του ότι και αυτοί, επίσης, θα ήταν δάσκαλοι. Είπε: «Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, . . . διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς». (Ματθαίος 28:19, 20) Ο απόστολος Παύλος τόνισε και αυτός ότι οι Χριστιανοί είχαν ευθύνη να διδάσκουν. «Ως προς τον καιρόν έπρεπε να ήσθε διδάσκαλοι», είπε στους Εβραίους Χριστιανούς. (Εβραίους 5:12) Είπε επίσης στον Τιμόθεο: «Ο δε δούλος του Κυρίου δεν πρέπει να μάχηται, αλλά να ήναι πράος προς πάντας, διδακτικός (έχοντας τα προσόντα να διδάσκει, ΜΝΚ)».—2 Τιμόθεον 2:24.

 3. Σε ποιες περιπτώσεις μπορεί ένας Χριστιανός να κληθεί να διδάξει;

³ Γιατί αυτή η έμφαση στη διδασκαλία; Επειδή οι Χριστιανοί πρέπει να γνωρίζουν πώς να διδάσκουν όταν κηρύττουν από σπίτι σε σπίτι και στους δρόμους, ή όταν επιστρέφουν για να επισκεφθούν και να διεξάγουν Γραφικές μελέτες με ενδιαφερόμενους. Προσπαθούν να χρησιμοποιούν όλες τις επαφές τους με άλλους σαν ευκαιρίες για να διδάσκουν. (Βλέπε Ιωάννης 4:7-15.) Επιπρόσθετα, ένας Χριστιανός διάκονος χρειάζεται να διδάσκει όταν απευθύνεται στην εκκλησία στην Αίθουσα Βασιλείας, ή όταν δίνει συμβουλή σε κάποιον προσωπικά. Και στις ώριμες γυναίκες δίνεται η συμβουλή να διδάσκουν στις νεότερες «το καλόν». (Τίτον 2:3-5) Οι Χριστιανοί γονείς, επίσης, προσπαθούν να αναθρέψουν τα παιδιά τους «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου»—κάτι που απαιτεί μεγάλη διδακτική ικανότητα. (Εφεσίους 6:4· Δευτερονόμιο 6:6-8) Δεν είναι παράξενο λοιπόν που ο απόστολος Παύλος είπε ότι ένας Χριστιανός πρέπει να έχει ‘τα προσόντα να διδάσκει’!

 4, 5. Τι βοήθεια έχουμε για να γίνουμε καλοί δάσκαλοι;

⁴ Αλλά η διδασκαλία δεν είναι εύκολο πράγμα. Είναι τέχνη. (2 Τιμόθεον 4:2) Πώς μπορούν οι Χριστιανοί, πολλοί από τους οποίους δεν είναι «σοφοί κατά σάρκα», να αναπτύξουν αυτή την τέχνη; (1 Κορινθίους 1:26) Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με τη βοήθεια του Ιεχωβά. (Ματθαίος 19:26) Ο Ιεχωβά δίνει σοφία σ’ εκείνους που του τη ζητούν. (Ιακώβου 1:5) Το άγιο πνεύμα του υποστηρίζει εκείνους που επιδιώκουν να κάνουν το θέλημά του, και μας έχει δώσει τη Βίβλο, η οποία είναι ‘ωφέλιμος για διδασκαλία’, και ικανή να μας βοηθήσει να είμαστε «ητοιμασμένοι εις παν έργον αγαθόν», περιλαμβανομένης και της διδασκαλίας.—2 Τιμόθεον 3:16, 17.

⁵ Η Βίβλος μάς βοηθάει να γίνουμε καλύτεροι δάσκαλοι. Αυτό το κάνει ιδιαίτερα με το να αναφέρει πιστά τη διακονία του Ιησού, του οποίου οι διδακτικές ικανότητες προκάλεσαν τόση κατάπληξη ανάμεσα στους σύγχρονούς του. (Μάρκος 1:22) Αν μάθουμε τι τον έκανε έναν τόσο καλό δάσκαλο, μπορούμε να προσπαθήσουμε να τον μιμηθούμε. Το γεγονός είναι ότι υπάρχουν δυο όψεις που πρέπει να εξετάσουμε στο ζήτημα της διδασκαλίας: οι ικανότητες του ίδιου του δασκάλου και ο τρόπος με τον οποίο διδάσκει. Ας δούμε πώς αλήθευε αυτό στην περίπτωση του Ιησού, και τι μπορούμε να μάθουμε από το παράδειγμά του.

Ο Δάσκαλος . . .

 6. Ποια είναι μια πλευρά της διδασκαλίας του Ιησού που είναι ζωτικό για μας να μιμηθούμε; Γιατί;

⁶ Σε μια περίπτωση ο Ιησούς είπε: «Η ιδική μου διδαχή δεν είναι εμού, αλλά του πέμψαντός με». (Ιωάννης 7:16) Μια άλλη φορά είπε: «Απ’ εμαυτού δεν κάμνω ουδέν, αλλά καθώς με εδίδαξεν ο Πατήρ μου, ταύτα λαλώ». (Ιωάννης 8:28) Έτσι, ο Ιησούς κατηύθυνε την προσοχή στον ουράνιο Πατέρα του. Μολονότι ήταν ο Μεσσίας, το κίνητρό του ήταν να δοξάσει το όνομα του Πατέρα του, όχι το δικό του. (Ματθαίος 6:9· Ιωάννης 17:26) Αυτή η ταπεινή στάση βοήθησε να γίνει ο Ιησούς εξέχων σαν δάσκαλος. Οι Χριστιανοί δάσκαλοι σήμερα πρέπει να έχουν παρόμοια ταπεινοφροσύνη. Το κίνητρό τους είναι να φέρνουν αίνο, όχι στον εαυτό τους σαν δασκάλους, αλλά στον Ιεχωβά σαν τον Συγγραφέα αυτών που κηρύττουν. Έτσι, οι σπουδαστές τους γίνονται δούλοι του Θεού, όχι μαθητές κάποιου ανθρώπου.—Παράβαλε Πράξεις 20:30.

 7, 8. (α) Ποια έξοχη στάση απέναντι στην αλήθεια είχε ο Ιησούς; (Ψαλμός 119:97) (β) Πώς μια παρόμοια στάση θα βελτιώσει τη διδακτική μας ικανότητα;

⁷ Κατόπιν σκεφθείτε ότι ο Ιησούς ήρθε για να ‘μαρτυρήσει για την αλήθεια’, και ότι είχε πλήρη γνώση του θέματός του. (Ιωάννης 17:17· 18:37) Ακόμη και σε ηλικία 12 ετών, ενδιαφερόταν βαθιά για τα Γραφικά ζητήματα. (Λουκάς 2:46, 47) Είναι σαφές ότι ο Ιησούς αγαπούσε την αλήθεια. (Ψαλμός 40:8) Αυτή η βαθιά κατανόηση και η αγάπη για την αλήθεια έπεισαν τον Ιησού ότι και άλλοι χρειάζονταν να ακούσουν το άγγελμά του, και ήταν αποφασισμένος να το διδάξει όσο πιο αποτελεσματικά ήταν δυνατό.—Ιωάννης 1:14· 12:49, 50.

⁸ Τι θα πούμε για τον εαυτό μας; Πιθανόν να γνωρίζαμε αρκετά για την αλήθεια, αλλά την αγαπάμε; Δαπανούμε χρόνο στη μελέτη για να γίνουμε πιο επιδέξιοι στη χρησιμοποίησή της; Απολαμβάνουμε να μιλάμε γι’ αυτή σε άλλους; Καθώς η γνώση μας για την αλήθεια βαθαίνει, η αγάπη μας γι’ αυτή θα αυξάνει και το ίδιο θα αυξάνει και ο ενθουσιασμός μας να τη μοιραστούμε με άλλους. Ο ψαλμωδός αποκάλεσε ευτυχισμένο τον άνθρωπο του οποίου ‘η αγαλλίαση είναι στο νόμο του Ιεχωβά, και στο νόμο του διαβάζει χαμηλόφωνα μέρα και νύχτα’. Για έναν τέτοιον άνθρωπο, η Βίβλος λέει, ‘καθετί που κάνει θα πετύχει’, κι αυτό περιλαμβάνει και τη διδασκαλία.—Ψαλμός 1:1-3, ΜΝΚ.

 9. Ποια άλλη ιδιότητα του Ιησού συνέβαλε στην έξοχη διδακτική του ικανότητα;

⁹ Ωστόσο, το να έχουμε απλώς γνώση για ένα θέμα δε θα μας κάνει κατ’ ανάγκη επιδέξιους δασκάλους. Όταν ήσαστε στο σχολείο ίσως να είχατε κάποιο δάσκαλο ο οποίος γνώριζε το θέμα του καλά αλλά ήταν ένας ανεπαρκής δάσκαλος. Γιατί συνέβαινε αυτό; Ίσως να στερούνταν μια ιδιότητα που ο Ιησούς είχε σε αφθονία: βαθιά αγάπη και ενδιαφέρον για τους άλλους. Η αφήγηση μας λέει για την εξής περίπτωση: «Ιδών δε τους όχλους [ο Ιησούς], εσπλαγχνίσθη δι’ αυτούς, διότι ήσαν εκλελυμένοι και εσκορπισμένοι ως πρόβατα μη έχοντα ποιμένα». (Ματθαίος 9:36) Ποτέ δε νόμιζε ότι ήταν τόσο κουρασμένος ή απασχολημένος ώστε να μη βοηθάει τους άλλους. (Ιωάννης 4:6-26) Ήταν καλός, ευγενικός και υπομονετικός με τις αδυναμίες τους. Ήθελε να βοηθάει. (Λουκάς 5:12, 13) Ο Χριστιανός δάσκαλος σήμερα χρειάζεται τις ίδιες αυτές ιδιότητες αν θέλει να είναι και αυτός πετυχημένος.

10. Γιατί ένα καλό παράδειγμα είναι ένα ζωτικό μέρος της πετυχημένης διδασκαλίας;

¹⁰ Σημειώστε, επίσης, ένα τέταρτο πράγμα που χαρακτήριζε τον Ιησού σαν δάσκαλο. «Αμαρτίαν δεν έκαμεν, ουδέ ευρέθη δόλος εν τω στόματι αυτού». (1 Πέτρου 2:22) Δεν έκανε τίποτα που θα ελάττωνε την αξία της διδασκαλίας του. Αληθεύει αυτό και για μας; Ο Παύλος έγραψε στους Ρωμαίους: «Ο κηρύττων να μη κλέπτωσι κλέπτεις;» (Ρωμαίους 2:21) Με όμοιο τρόπο, ο πρεσβύτερος που διδάσκει την εκκλησία για τη σπουδαιότητα της υπηρεσίας αγρού, είναι ο ίδιος δραστήριος στην υπηρεσία αγρού; Αυτός που δίνει μια ομιλία ενθαρρύνοντας την ανάγνωση της Βίβλου, έχει ο ίδιος πρόγραμμα για ανάγνωση της Βίβλου; Σε μερικές περιπτώσεις μπορεί και μόνο η διαγωγή, χωρίς καθόλου λόγια, να ‘κερδίσει’ τον εναντιούμενο. (1 Πέτρου 3:1) Τα έργα μπορούν να μιλούν πιο δυνατά από τα λόγια. Ασφαλώς, αν τα έργα μας αντιφάσκουν με τα λόγια μας, ένας σπουδαστής γρήγορα θα παρατηρήσει τη διαφορά, και η διδασκαλία μας θα είναι σαν να έγινε μάταια.

11. Ποια περαιτέρω πλευρά της διδασκαλίας εξετάζεται εδώ;

¹¹ Η επιθυμία του δασκάλου να αινεί τον Ιεχωβά, η κατανόησή του και η αγάπη του για την αλήθεια, το γεμάτο καλοσύνη ενδιαφέρον του για τους άλλους και το καλό του παράδειγμα είναι όλα ζωτικά μέρη για να είναι ένας καλός δάσκαλος. Οι ειλικρινείς σπουδαστές θερμαίνονται με αυτές τις ιδιότητες έστω και αν ο δάσκαλος δεν είναι ιδιαίτερα επιδέξιος σε τρόπο και μεθόδους διδασκαλίας. Παρ’ όλα αυτά, όμως, η διδασκαλία είναι τέχνη, και η εξέταση τρόπων και μεθόδων διδασκαλίας μπορεί να βοηθήσει τη διδασκαλία μας. Εξετάστε μερικές από τις τεχνικές πλευρές της διδασκαλίας του Ιησού και δείτε αν μπορούν να σας βοηθήσουν να είστε ένας καλύτερος δάσκαλος.

. . . και η Διδασκαλία Του

12. (α) Ποιο χαρακτηριστικό της διδασκαλίας του Ιησού εξέχει στο Ματθαίος 5:3-12; (β) Πώς θα μπορούσατε να εφαρμόσετε αυτό το χαρακτηριστικό για τη βελτίωση της δικής σας διδακτικής ικανότητας;

¹² Για να πάρετε μια γεύση της διδασκαλίας του Ιησού, διαβάστε για τον εαυτό σας τα πρώτα λίγα εδάφια της επί του Όρους Ομιλίας του. (Ματθαίος 5:3-12) Τι είναι εκείνο που αμέσως τραβάει την προσοχή σας; Το γεγονός ότι ο Ιησούς διάλεγε τις λέξεις του προσεκτικά. Η σειρά σύντομων προτάσεων που άρχιζαν με την φράση, «Μακάριοι . . .» δημιουργεί μια εισαγωγή που δεν ξεχνιέται. Αλλά σημειώστε και αυτό επίσης: Δε χρησιμοποιεί περίπλοκες, ρητορικές λέξεις ή προτάσεις. Οι αλήθειες που διατυπώνονται είναι βαθιές, αλλά διατυπώνονται απλά. Εδώ είναι ένα μυστικό της αποτελεσματικής διδασκαλίας: Η ΑΠΛΟΤΗΤΑ. Διαβάστε και την υπόλοιπη ομιλία του Ιησού και παρατηρήστε μερικά άλλα παραδείγματα για βαθιές αλήθειες που διατυπώθηκαν απλά και σαφώς. (Ματθαίος 5:23, 24, 31, 32· 6:14· 7:12) Κατόπιν κάνετε σκέψεις για το πώς θα μπορούσατε να εξηγήσετε με απλότητα μερικές βαθιές αλήθειες, όπως είναι, ίσως, οι Καιροί των Εθνών, ή γιατί η Βίβλος προσφέρει και ουράνια και γήινη ελπίδα.

13, 14. Πώς οι παραβολές έδιναν ζωή στα λόγια του Ιησού;

¹³ Τώρα διαβάστε το Ματθαίος 5:14-16. Ο Ιησούς ενθαρρύνει τους ταπεινούς ακροατές του να διαδώσουν την αλήθεια πλατιά με τα έξοχα λόγια τους και έργα τους. Ίσως αυτή η ιδέα να τους εξέπληξε. Τις μέρες εκείνες οι άνθρωποι πίστευαν ότι οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι ήταν οι δάσκαλοι του Ιουδαϊκού έθνους. Αλλά ο Ιησούς έκανε να ξεχωρίσει το σημείο, ώστε να φαίνεται πολύ λογικό. Πώς; Χρησιμοποιώντας μια αριστοτεχνική παραβολή. Εδώ υπάρχει ένα πολύτιμο βοήθημα διδασκαλίας που ο Ιησούς χρησιμοποιούσε συχνά: ΟΙ ΠΑΡΑΒΟΛΕΣ.

¹⁴ Γιατί παραβολές; Επειδή το μυαλό μας σκέφτεται καλύτερα με τη χρήση εικόνων. Και, χρησιμοποιώντας γνωστά πράγματα, οι παραβολές μπορούν να κάνουν τα πνευματικά πράγματα πιο ευκολονόητα. Έτσι ο Ιησούς παράβαλε τον Ιεχωβά, τον ‘Ακούοντα προσευχήν’, μ’ έναν πατέρα που δίνει καλά πράγματα στα παιδιά του. Το δύσκολο μονοπάτι προς τη ζωή περιγράφτηκε σαν μια στενή πύλη που οδηγεί σ’ έναν στενόχωρο δρόμο. Οι ψευδοπροφήτες παρομοιάστηκαν με λύκους που μεταμφιέζονται σε πρόβατα ή με δέντρα που παράγουν σάπιο καρπό. (Ματθαίος 7:7-11, 13-21) Αυτές οι παραβολές που είναι παρμένες από την αληθινή ζωή έδιναν ζωή στα λόγια του Ιησού. Τα μαθήματά του χαράζονταν στην μνήμη, γίνονταν αξέχαστα.

15. Δώστε μερικά παραδείγματα για το πώς οι Χριστιανοί σήμερα μπορούν να χρησιμοποιούν παραβολές για να βελτιώσουν τη διδασκαλία τους;

¹⁵ Και οι Χριστιανοί δάσκαλοι σήμερα χρησιμοποιούν επίσης παραβολές για να κάνουν τις νέες ιδέες ευκολότερα αποδεκτές από άλλους. Μερικοί έχουν εξεικονίσει τον παραλογισμό της διδασκαλίας της πύρινης κόλασης ρωτώντας τι θα σκεφτόταν ο ακροατής για έναν γονέα που θα τιμωρούσε το ανυπάκουο παιδί του κρατώντας το χέρι του στη φωτιά. Η αλήθεια για το ότι σχετικά λίγοι από τους ανθρώπους πηγαίνουν στον ουρανό, ενώ οι περισσότεροι έχουν την ελπίδα να ζήσουν πάνω στη γη για πάντα, μπορεί να εξεικονιστεί από ένα έθνος όπου μόνο λίγοι ανήκουν στην κυβέρνηση, ενώ οι περισσότεροι απολαμβάνουν τα οφέλη εκείνης της κυβέρνησης. Αλλά μια παραβολή θα πρέπει συνήθως να περιέχει πράγματα που είναι γνωστά στον ακροατή. Δε θα πρέπει να εξηγείται με πολλά λόγια ή να είναι τόσο μακρά ώστε το σημείο που διδάσκει να χάνεται.

16. Τι είδους παραβολές είναι ιδιαίτερα ζωντανές;

¹⁶ Μην ξεχνάτε ότι οι παραβολές μπορούν να είναι επίσης οπτικές. Όταν ο Ιησούς ρωτήθηκε αν ήταν κατάλληλο να πληρώνουν φόρους στον Καίσαρα, ζήτησε ένα νόμισμα, ένα δηνάριο, και το χρησιμοποίησε για να δείξει με εικόνα την απάντησή του. (Ματθαίος 22:17-22) Όταν τόνιζε την ανάγκη για ταπεινοφροσύνη, εξεικόνισε το σημείο καλώντας κοντά του ένα μικρό παιδί. (Ματθαίος 18:1-6) Και όταν μιλούσε για ολοκληρωτική αφοσίωση, έδειξε μια πραγματική χήρα η οποία έδινε το παν που είχε—δυο μικρά νομίσματα—στο θησαυροφυλάκιο του ναού. (Μάρκος 12:41-44) Με όμοιο τρόπο, μερικοί ομιλητές στις Χριστιανικές συναθροίσεις στην Αίθουσα Βασιλείας βρίσκουν ότι οι μαυροπίνακες, οι εικόνες, τα σλάιτς, και άλλες παραστάσεις είναι πολύ βοηθητικά, ενώ στις οικιακές Γραφικές μελέτες, μπορούν να χρησιμοποιηθούν έντυπες εικόνες ή άλλα βοηθήματα. Τα οπτικά βοηθήματα είναι πολύ πιο αποτελεσματικά από τα σκέτα λόγια.

17. Αναφέρετε μια άλλη μέθοδο διδασκαλίας που ο Ιησούς χρησιμοποίησε πολύ συχνά.

¹⁷ Τελικά, διαβάστε πώς μεταχειρίστηκε ο Ιησούς τους Φαρισαίους στην περίπτωση που αναφέρεται στο Ματθαίος 12:10-12. Παρατηρήστε πόσο επιδέξια απάντησε στην πολύ παγιδευτική ερώτησή τους. Χρησιμοποίησε μια παραβολή, αλλά προσέξατε πώς την διατύπωσε; Σαν ερώτηση. Έτσι με επιδεξιότητα οδήγησε τους ακροατές του να βλέπουν το Σάββατο μ’ έναν πιο ισορροπημένο τρόπο. Έτσι, οι ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ είναι ένα ακόμη ανεκτίμητο βοήθημα διδασκαλίας που χρησιμοποίησε ο Ιησούς. Παρατηρήστε πώς ο Ιησούς χρησιμοποίησε ερωτήσεις για να κάνει τους ακροατές του να σταματήσουν και να σκεφτούν και να αναγκάσει τους εναντιούμενους να ξανασκεφτούν τη θέση τους.—Ματθαίος 17:24-27· 21:23-27· 22:41-46.

18. Δώστε μερικά παραδείγματα για το πώς οι Χριστιανοί σήμερα μπορούν να χρησιμοποιούν ερωτήσεις σε δογματικές συζητήσεις.

¹⁸ Και οι Χριστιανοί σήμερα μπορούν με όμοιο τρόπο να χρησιμοποιούν ερωτήσεις. Έτσι, όταν κάποιος που πιστεύει στην Τριάδα χρησιμοποιεί το Ματθαίος 28:18 για να αποδείξει ότι ο Ιησούς είναι παντοδύναμος, και επομένως ίσος με τον Θεό, ο έμπειρος δάσκαλος γνωρίζει ότι είναι καλό να χρησιμοποιεί ερωτήσεις για να τον βοηθήσει να λογικευτεί. Θα μπορούσαμε ίσως να ρωτήσουμε: ‘Αν όλη η εξουσία είχε δοθεί στον Ιησού, όπως λέει το εδάφιο, ποιος του την έδωσε; Και ποια ήταν η θέση του Ιησού πριν δοθεί αυτή η εξουσία σ’ αυτόν;’ Έτσι, ο Τριαδιστής βοηθιέται να δει το εδάφιο κάτω από νέο φως. Με όμοιο τρόπο, ένας που πιστεύει στην πύρινη κόλαση μπορεί να χρησιμοποιήσει την παραβολή του πλούσιου και του Λάζαρου για να προσπαθήσει να αποδείξει ότι η πύρινη κόλαση υπάρχει. (Λουκάς 16:19-31) Ερωτήσεις σαν τις παρακάτω μπορούν να τον βοηθήσουν: Πού πήγε ο φτωχός όταν πέθανε; Αν πήγε στον ουρανό, μήπως αυτό σημαίνει ότι καθένας στον ουρανό βρίσκεται στην αγκαλιά του Αβραάμ; Και ακόμη, τι έκανε εκεί ο Αβραάμ, αφού ο Ιησούς είπε ότι μέχρι τον καιρό του κανένας άνθρωπος δεν είχε ανεβεί στον ουρανό; (Ιωάννης 3:13) Τέτοιες ερωτήσεις θα βοηθούσαν να δειχτεί ότι η κατάσταση του φτωχού μετά το θάνατο όπως περιγράφεται στην παραβολή πρέπει να είναι συμβολική. Επομένως και η κατάσταση του πλούσιου μετά τον θάνατό του ήταν και αυτή συμβολική, και δεν πρέπει να παίρνεται κατά γράμμα—ειδικά όταν έχουμε υπόψη τι λένε άλλα γραφικά εδάφια για τον άδη.—Εκκλησιαστής 9:10.a

19. Γιατί οι ερωτήσεις είναι τόσο πολύτιμες σε όλες τις περιπτώσεις διδασκαλίας;

¹⁹ Οι ερωτήσεις κάνουν τον σπουδαστή να συμμετέχει στη διαδικασία της διδασκαλίας. Ακόμη και οι ρητορικές ερωτήσεις (εκεί δηλαδή που ο ομιλητής δεν περιμένει απάντηση από τους ακροατές του) κεντρίζουν τη σκέψη του ακροατή. Παρατηρήστε τη χρήση από τον Ιησού ρητορικών ερωτήσεων στο Ματθαίος 11:7-11. Οι ερωτήσεις έχουν επίσης και μια άλλη χρήση. Συχνά πρέπει να γνωρίζουμε τι βρίσκεται μέσα στη διάνοια ενός ατόμου πριν μπορέσουμε να το βοηθήσουμε. Αφού, ανόμοια με τον Ιησού, δεν μπορούμε να διαβάζουμε τις καρδιές, υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να πάρουμε αυτή την πληροφορία: κάνοντας ερωτήσεις που τις έχουμε σκεφτεί καλά.—Παροιμίαι 18:13· 20:5.

20. Ποιες είναι οι αμοιβές αν «προσέχουμε τους εαυτούς μας και τη διδασκαλία μας’; (1 Τιμόθεον 4:16)

²⁰ Πραγματικά, η διδασκαλία είναι τέχνη. Ο δάσκαλος για να την καλλιεργήσει, πρέπει να αναπτύξει ιδιότητες μέσα του και να αφοσιωθεί στο να μάθει πώς να διδάσκει. Αυτό δεν είναι εύκολο, αλλά μπορεί να καλλιεργηθεί. Ωστόσο, το να είναι κανείς Χριστιανός σημαίνει να είναι δάσκαλος. Η εκπλήρωση τόσο πολλών Χριστιανικών υποχρεώσεων απαιτεί διδασκαλία. Επομένως, θα κάνουμε καλά να εφαρμόσουμε τη συμβουλή του Παύλου: «Πρόσεχε εις σεαυτόν και εις την διδασκαλίαν. Είναι αλήθεια ότι μερικοί είναι από φυσικού τους πιο προικισμένοι σ’ αυτό από άλλους. Αλλά όλοι μπορούν να διδάσκουν με επιτυχία αν καταβάλλουν προσπάθεια και αποβλέπουν στον Ιεχωβά για βοήθεια. Αν το κάνουν αυτό, οι αμοιβές είναι ανυπολόγιστες. Όπως προχώρησε και είπε ο Παύλος: «Επίμενε εις αυτά· διότι τούτο πράττων και σεαυτόν θέλεις σώσει και τους ακούοντάς σε».—1 Τιμόθεον 4:16.

[Υποσημειώσεις]

Μπορείτε να Εξηγήσετε;

◻ Ποιες ιδιότητες βοήθησαν τον Ιησού να είναι καλός δάσκαλος;

◻ Πώς θα βοηθήσουν κι εμάς αυτές οι ιδιότητες;

◻ Γιατί η απλότητα είναι ζωτική για ένα δάσκαλο;

◻ Γιατί η χρήση παραβολών και ερωτήσεων θα βελτιώσει τη διδασκαλία μας;

[Εικόνα στη σελίδα 9]

Ο Ιησούς διέφερε από τους θρησκευτικούς ηγέτες στον τρόπο της διδασκαλίας του

[Εικόνα στη σελίδα 11]

Σαν τον Ιησού, οι Χριστιανοί σήμερα χρησιμοποιούν όλες τις ευκαιρίες για να διδάσκουν