Κατάλληλη Άποψις της Παιδείας

«ΠΑΣΑ δε παιδεία προς μεν το παρόν δεν φαίνεται ότι είναι πρόξενος χαράς, αλλά λύπης· ύστερον όμως αποδίδει εις τους γυμνασθέντας δι’ αυτής καρπόν ειρηνικόν δικαιοσύνης.»​—Εβρ. 12:11.

Όταν ο μέγας Παγκόσμιος Κυρίαρχος, ο Ιεχωβά, διαπαιδαγωγή ένα άτομο, αυτό το άτομο θα θελήση να καταβάλη εντατικές προσπάθειες για να λάβη επανορθωτικά μέτρα σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Ιεχωβά. Δεν πρέπει να θεωρή μ’ ελαφρότητα τον έλεγχο που προέρχεται από τον Θεό. Ο Χριστιανός απόστολος Παύλος είπε: «Υιέ μου, μη καταφρονής την παιδείαν του Ιεχωβά· μηδέ αθυμής ελεγχόμενος υπ’ αυτού. Διότι όντινα αγαπά ο Ιεχωβά, παιδεύει.» (Εβρ. 12:5, 6, ΜΝΚ) Λόγω της μεγάλης του αγάπης για τους δούλους του, και «μη θέλων ν’ απολεσθώσι τινές», ο Θεός παιδεύει εν δικαιοσύνη.​—2 Πέτρ. 3:9.

Μερικές μορφές παιδείας είναι πιο αυστηρές από άλλες. Οι συνέπειες είναι αντιστοίχως πιο αυστηρές, όπως αναγράφεται στα άρθρα «Τι Σημαίνει Αποκοπή από την Επικοινωνία» και «Οικογενειακές Ευθύνες στην Τήρησι Καθαρής της Λατρείας του Ιεχωβά», που εδημοσιεύθησαν στα τεύχη 1ης Οκτωβρίου και 1ης Νοεμβρίου 1963 του περιοδικού Η Σκοπιά.

Αν ένας δέχεται παιδείαν με το κατάλληλο φρόνημα, είναι πολλά τα οφέλη κι οι ευλογίες που θα προέλθουν. Το εδάφιο Παροιμίαι 6:23 λέγει: «Οι έλεγχοι της παιδείας οδός ζωής.» Ναι, η αιώνια ζωή συνδέεται με τον τρόπο με τον οποίον ένας δέχεται παιδείαν από τον Ιεχωβά.

Αυτή η κατάλληλη στάσις απέναντι της παιδείας χρειάζεται ειδικά, όταν ένας αποκοπή από την επικοινωνία, ή αφορισθή, από την ορατή οργάνωσι του Ιεχωβά. Ένας, που διέπραξε αμαρτήματα εναντίον Θεού και ανθρώπου ως το βαθμό που πρέπει ν’ αποκοπή από τη Χριστιανική εκκλησία, έχει χάσει την εύνοια του Ιεχωβά. Είναι επιτακτικό να την επανακτήση, αν θέλη να λάβη ζωή στον Θείο νέο κόσμο της δικαιοσύνης. Αλλά πώς είναι δυνατόν για έναν αποκεκομμένον από την επικοινωνία να επανενταχθή στην οργάνωσι του Ιεχωβά και ν’ αποκατασταθή πάλι σε μια κατάλληλη σχέσι με τον Ιεχωβά;

ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΗ Η ΕΠΑΝΕΝΤΑΞΙΣ

Το ότι επανεντάσσεται ένας σημαίνει ότι επανατίθεται, ή αποκαθίσταται πάλι, όπως ήταν στην πρότερη θέσι. Το να επανενταχθή κάποιος, ο οποίος είχε αποκοπή από την ορατή οργάνωσι του Θεού, σημαίνει να επανατεθή, ή ν’ αποκατασταθή πάλι, ως ένα μέλος της εκκλησίας.

Για να τεθή ένας στην οδόν της αποκαταστάσεως, πρέπει να κάνη όπως εντέλλεται ο Ιεχωβά στον Ησαΐα 1:18: «Έλθετε τώρα, και ας διαδικασθώμεν.» Τ’ αποτελέσματα του να πράττωμε τούτο ή όχι τονίζονται: «Εάν θέλητε, και υπακούσητε, θέλετε φάγει τα αγαθά της γης· εάν όμως δεν θέλητε, και αποστατήσητε, θέλετε καταφαγωθή υπό μαχαίρας.»​—Ησ. 1:19, 20.

Η επανένταξις δεν είναι απλώς ένα ζήτημα αναμονής για την πάροδο ενός ωρισμένου χρόνου και κατόπιν υποβολής κατάλληλης γραπτής αιτήσεως στην εκκλησία. Όχι· στη διάρκεια της περιόδου του αφορισμού η κατάστασις της καρδιάς του παίστου, η βασική του στάσις, πρέπει να υποστούν μια βαθιά αλλαγή. Ο παραβάτης πρέπει να κατανοήση πλήρως τη σοβαρότητα της ανόμου πορείας του και της μεγάλης μομφής που έχει επιφέρει στον Ιεχωβά και στην οργάνωσί του. Πρέπει να αισθάνεται συντριβή καρδιάς. Αλλά και περισσότερα πρέπει να κάμη. Πρέπει να προχωρήση περισσότερο από το ν’ αναγνωρίση απλώς ένα αδίκημα και να λυπάται. Πρέπει να μετανοήση, δηλαδή να αισθανθή τόση λύπη για το αμάρτημα ή το σφάλμα του ώστε να είναι διατεθειμένος ν’ αλλάξη τη ζωή του προς το καλύτερο. Πρέπει να γίνη μια μεταστροφή ή αλλαγή της όλης πορείας ενεργείας του. Ναι, πρέπει να ‘διαδικασθή’ σύμφωνα με τις δίκαιες απαιτήσεις του Θεού. Κατόπιν μπορεί να πλησιάση την επιτροπή της εκκλησίας, ν’ αναγνωρίση το σφάλμα του, και να παράσχη αποδείξεις ότι διάγει αγνή ζωή, και ότι θα εξακολουθήση να το πράττη αυτό. Μ’ αυτόν τον τρόπο θ’ αποδείξη ότι είναι άξιος να τύχη της χάριτος του Ιεχωβά και να επανενταχθή.

Αν αυτές οι απαραίτητες αποδείξεις θλίψεως και αλλαγής είναι προφανείς, τότε η επανένταξίς του θα μπορούσε να μελετηθή από την επιτροπή της εκκλησίας, αφού θα έχη παρέλθει αρκετός χρόνος, ο οποίος σε πολλές περιπτώσεις είναι τουλάχιστον ένα έτος.

ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΟΜΟΛΟΓΗΣΗ;

Όταν ο Χριστιανός εξετάση τις Γραφικές απόψεις της αποκοπής από την επικοινωνία, αυτό πρέπει να τον καταστήση βαθιά ενήμερο της δυσαρεσκείας, που εκδηλώνει ο Θεός στην έμμονη αδικοπραγία. Αυτό πρέπει να τον κάμη να κατανοήση ακριβώς τι σοβαρό πράγμα είναι το να διαπράττη αμαρτήματα. Πρέπει να τον κάμη να επαναβεβαιώση την απόφασί του να μην ακολουθήση ποτέ μια πορεία αδικοπραγίας. Πόσο καταστρεπτικό είναι ν’ αποκοπή κανείς από επικοινωνία! Τι μεγάλη μομφή επέρχεται στον Θεό, στην εκκλησία του Θεού, στο άτομο για το οποίο πρόκειται και στα μέλη της οικογενείας του!

Επειδή επακολουθούν τόσο βαθιές συνέπειες, μερικοί από εκείνους που υπέπεσαν σε αμαρτήματα, μπορεί να δελεασθούν να διαλογισθούν με τον εξής τρόπο: ‘Καλά, ξέρω ότι έσφαλα, αλλά ξέρω, επίσης, ότι αν το πω σε κάποιον, μπορεί ν’ αποκοπώ από την επικοινωνία. Έχω μάθει πόσο τρομερό μπορεί να είναι αυτό, και δεν θέλω να περάσω απ’ αυτό το κακό. Καλύτερα να μην πω τίποτα σε κανένα. Κανείς δεν θα το μάθη ποτέ και όλη η αισχύνη θ’ αποφευχθή’.

Ο συλλογισμός αυτός αγνοεί πολλά πράγματα. Ένα είναι η θεία ιδιότης του ελέους. Άλλο είναι η ωφέλεια, που προέρχεται από την παιδεία του Ιεχωβά. Η στάσις της καρδιάς ενός τοιούτου ατόμου είναι σφαλερή. Ο συλλογισμός του είναι απατηλός κι επικίνδυνος στον ίδιο. Εν πρώτοις, αυτός δεν κατανοεί ότι αυτό θ’ αρχίση να σκληρύνη τη συνείδησί του και να διανοίγη τον δρόμο για περισσότερη αδικοπραγία. Αφού άπαξ ξεφύγη από τις συνέπειες, θα είναι πιο εύκολο να το ξανακάμη. Η σφαλερότης είναι ότι το αμάρτημά του δεν είναι απλώς εναντίον ενός άλλου ατόμου, ή εναντίον απλώς της οργανώσεως του Θεού. Το αμάρτημά του είναι εναντίον του Ιεχωβά! Μολονότι μπορεί να είναι δυνατόν ν’ αποκρύψη μια πορεία ανομίας από άλλους για ένα χρονικό διάστημα, δεν είναι δυνατόν να την αποκρύψη από τον Ιεχωβά!

Ο Ιεχωβά παρατηρεί κάθε τι που κάνουν οι άνθρωποι. «Ο Ιεχωβά είναι εν τω ναώ τω αγίω αυτού· ο Ιεχωβά εν τω ουρανώ έχει τον θρόνον αυτού· οι οφθαλμοί αυτού βλέπουσι, τα βλέφαρα αυτού εξετάζουσι τους υιούς των ανθρώπων. Ο Ιεχωβά εξετάζει τον δίκαιον καθώς και τον ασεβή.» (Ψαλμ. 11:4, 5, ΜΝΚ) «Οι οφθαλμοί του Ιεχωβά είναι εν παντί τόπω, παρατηρούντες κακούς και αγαθούς.» (Παροιμ. 15:3, ΜΝΚ) «Διότι οι οφθαλμοί μου είναι επί πάσας τας οδούς αυτών· δεν είναι κεκρυμμέναι από του προσώπου μου, ουδέ η ανομία αυτών είναι κεκρυμμένη απ’ έμπροσθεν των οφθαλμών μου.» (Ιερεμ. 16:17) «Ο δε Ιεχωβά βλέπει την καρδίαν.»​—1 Σαμ. 16:7, ΜΝΚ.

Απ’ αυτά είναι έκδηλο ότι ένα άτομο, που υπέπεσε σε σοβαρές παραβάσεις των νόμων του Ιεχωβά, δεν πρέπει να προσπαθή να ξεφύγη από τις συνέπειες της αμαρτίας και να νομίζη ότι θα είναι απηλλαγμένος από την παιδεία του Ιεχωβά. «Ο Θεός εις τους υπερήφανους αντιτάσσεται, εις δε τους ταπεινούς δίδει χάριν.» (Ιάκ. 4:6) Ο Ιεχωβά θ’ αντιτάσσεται σ’ εκείνους, που αμαρτάνουν σοβαρά και οι οποίοι κατόπιν προσπαθούν να παραμείνουν μέσα στην καθαρή οργάνωσί του χωρίς να ομολογούν το σφάλμα τους στις ορατές εξουσίες της Χριστιανικής εκκλησίας. Εκείνος, που υποπίπτει σε αμαρτία, αλλά θέλει να κάνη ό,τι είναι ορθόν, πρέπει να πηγαίνη στον επίσκοπο της εκκλησίας και να κάνη μια ειλικρινή ομολογία της παραβάσεώς του. Ο Βιβλικός συγγραφεύς Ιάκωβος είπε: «Εξομολογείσθε εις αλλήλους τα πταίσματά σας, και εύχεσθε υπέρ αλλήλων δια να ιατρευθήτε.»​—Ιάκ. 5:16.

Αν αυτή η ειλικρίνεια, η ταπεινότης και η προθυμία εξομολογήσεως δεν εκδηλωθούν, τότε αυτό το άτομο θα τύπτεται από μια ένοχη συνείδησί σε κάθε περίπτωσι που θ’ ακούη ή θα διαβάζη συμβουλές για τέτοια πράγματα στο μέλλον. Αν σκληρυνθή, τελικά θα εκβληθή από την εκκλησία του Θεού υπό των αγγέλων. Ο Ιησούς προειδοποίησε: «Θέλει αποστείλει ο Υιός του ανθρώπου τους αγγέλους αυτού, και θέλουσι συλλέξει εκ της βασιλείας αυτού πάντα τα σκάνδαλα, και τους πράττοντας την ανομίαν.» (Ματθ. 13:41) Ο Ιεχωβά αποσύρει το πνεύμα του από ένα τέτοιο άτομο, όπως στην περίπτωσι του Βασιλέως Σαούλ. (1 Σαμ. 16:14) Όταν απέλθη αυτή η ισχυρή προστατευτική δύναμις, το άτομο μπορεί να οδηγηθή σε πλήρη ασωτία και σε έλεγχο από δαιμονικές δυνάμεις.​—1 Κορ. 5:5.

Ο ειλικρινής άνθρωπος δεν πρέπει να παραβλέπη τη θαυμαστή ιδιότητα ελέους του Ιεχωβά, όταν σκέπτεται να αναζητήση τον επίσκοπο για ομολογία κι επανόρθωσι. Αν ένας καμφθή και παραβή τον νόμον του Θεού, αλλά ομολογήση τούτο γρήγορα, ίσως με την παρ’ αξίαν αγαθότητα του Ιεχωβά να μην αποκοπή από την εκκλησία. Αντιθέτως, μπορεί να ληφθούν άλλα μέτρα παιδείας. Εν τούτοις, αυτό εναπόκειται στην επιτροπή της εκκλησίας να το αποφασίση, σύμφωνα με τις δίκαιες απαιτήσεις του Ιεχωβά ισορροπημένες από το έλεος και τη συγχωρητικότητά του.

Τι θα γίνη, αν ένας Χριστιανός γνωρίζη θετικά για ένα σοβαρό αμάρτημα που διεπράχθη από έναν άλλον μέσα στην εκκλησία; Βρίσκεται αυτός κάτω από την υποχρέωσι να το φέρη υπ’ όψι της εκκλησίας; Αν πρόκειται για αμάρτημα που θα επέφερε μομφή στον Θεό και στην εκκλησία Του, ειδικά αν θα ωδηγούσε σε αποκοπή από την επικοινωνία, τότε ο Χριστιανός είναι υποχρεωμένος να πάη στην επιτροπή της εκκλησίας και να τους πη τι γνωρίζει γι’ αυτό. Ένας που παραλείπει να το πράξη αυτό, παραλείπει να επιδείξη αγάπη στον Θεό και στην εκκλησία, διότι αφήνει την ακαθαρσία να παραμένη εκεί.

ΠΩΣ Ν’ ΑΠΟΦΕΥΓΕΤΑΙ Η ΚΑΚΗ ΔΙΑΓΩΓΗ

Κάθε Χριστιανός, για ν’ αποφεύγη μια πορεία, που θα μπορούσε να οδηγήση σε αποκοπή από την επικοινωνία, θα θέλη να εμμένη κοντά στον Θεό. Αυτό μπορεί να γίνη με τη συνεχή διατροφή του από την πνευματική τράπεζα του Ιεχωβά. Μελετάτε τον λόγο του, την Αγία Γραφή, συνεχώς. Συναναστρέφεσθε τους άλλους Χριστιανούς, οι οποίοι θα σας ενισχύσουν και θα χρησιμεύσουν ως υγιείς σύντροφοι σ’ αυτόν τον κόσμο, που είναι γεμάτος από πονηρία. Γεμίζετε τον χρόνο σας, μετέχοντας στο έργον, το οποίον ο Ιεχωβά έδωσε στους δούλους του να κάμουν σ’ αυτόν τον καιρό.

Με σταθερότητα επιζητείτε να βελτιώνετε την ποιότητα της λατρείας σας. Γυμνάζετε τις αντιληπτικές σας δυνάμεις χρησιμοποιώντας στην καθημερινή σας ζωή τα πράγματα που μαθαίνετε. Αυτό θα σας βοηθήση να προοδεύσετε σε Χριστιανική ωριμότητα, διότι ο απόστολος Παύλος είπε ότι ώριμοι είναι εκείνοι που έχουν «τα αισθητήρια γεγυμνασμένα εις το να διακρίνωσι το καλόν και το κακόν.» (Εβρ. 5:14) Αυτό δεν σημαίνει ότι ένας ώριμος μπορεί να είναι αδιάφορος εκεί όπου πρόκειται περί αμαρτίας. Όλοι πρέπει να ‘προσέχουν πώς να περιπατούν ακριβώς· μη ως άσοφοι, αλλ’ ως σοφοί, εξαγοραζόμενοι τον καιρόν, διότι αι ημέραι είναι πονηραί . . . να νοούν τι είναι το θέλημα του Ιεχωβά’. (Εφεσ. 5:15-17, ΜΝΚ) Ναι, «προγνωρίζοντες ταύτα, φυλάττεσθε, δια να μη παρασυρθήτε με την πλάνην των ανόμων, και εκπέσητε από τον στηριγμόν σας.»​—2 Πέτρ. 3:17.

Η αμαρτία αρχίζει μέσα στη διάνοια. Η κακή επιθυμία θ’ αυξηθή αν δεν χαλιναγωγηθή. Τελικά θα γεννήση την αμαρτία. Όπως λέγει ο Ιάκωβος 1:14, 15: «Πειράζεται δε έκαστος, υπό της ιδίας αυτού επιθυμίας παρασυρόμενος και δελεαζόμενος. Έπειτα η επιθυμία αφού συλλάβη, γεννά την αμαρτίαν.» Η κακή επιθυμία είναι σαν την υγρή άμμο, που υποχωρεί κάτω από τα πόδια, και μπορεί να παρασύρη έναν στην αμαρτία αν δεν γίνη άμεση αντίδρασις.

Αν εγείρωνται ακατάλληλες επιθυμίες​—και αυτό δεν είναι δύσκολο για ατελείς ανθρώπους—​προσδιορίστε την πηγή των επιθυμιών αυτών και προσπαθήστε ν’ απομακρυνθήτε απ’ αυτήν. Αν ένας είναι επιρρεπής στο να πίνη υπερβολικά, τότε δεν πρέπει ν’ αγοράζη οινοπνευματώδη ποτά ή να τα δέχεται αν του τα προσφέρουν άλλοι. Αν ένας βρίσκη τον εαυτό του σε επικίνδυνες καταστάσεις όταν είναι με μέλη του αντιθέτου φύλου, τότε η συναναστροφή αυτή πρέπει να περιορίζεται σε συγκεντρώσεις, όπου δεν θα είναι μόνος με έναν του αντιθέτου φύλου. Μην υπερτιμάτε την ικανότητά σας ν’ ανθέξετε σε πειρασμό αυτού του είδους. «Ο νομίζων ότι ίσταται, ας βλέπη μη πέση.» (1 Κορ. 10:12) Οι νεαροί θα δεχθούν με σύνεσι να τεθούν σε όμιλο έχοντας συντροφιά με άλλους, κάτω από την καθοδηγία ενός ωρίμου ενηλίκου ή Χριστιανικού ζεύγους. Οι Χριστιανοί γονείς θα καθοδηγούν επιμελώς τα νεαρά τέκνα των για να τα τηρούν μακριά από την οδό της ανηθικότητος, μη επιτρέποντάς τους να πηγαίνουν με «φίλους» ή «φίλες» ή να ορίζουν «συναντήσεις», όταν είναι πολύ νέοι. Μην αφήνετε τους διεφθαρμένους κανόνες του θνήσκοντος αυτού παλαιού κόσμου να είναι οι κανόνες καθοδηγήσεως των τέκνων σας. Αφού ο γάμος είναι ο κατάλληλος λόγος συντροφεύσεως από μέλη του αντιθέτου φύλου, πρέπει προφανώς να είναι σε μια πιο υπεύθυνη ηλικία προτού βγουν μαζί. Ωστόσο, και οι ενήλικοι ακόμη πρέπει επιμελώς να προσέχουν τη διαγωγή τους με το αντίθετο φύλο. Δεν είναι μόνο οι νέοι, που μπορεί να περιέλθουν σε δυσχερή θέσι.

Μην κάνετε το πρώτο βήμα προς την αμαρτία, είτε πρόκειται για οινοπνευματώδη ποτά, είτε για σεξουαλική ηθική, ή οποιονδήποτε άλλον τύπο δυσκολιών. Μικρά πράγματα οδηγούν σε μεγάλα πράγματα. Μικρές κλοπές θ’ αμβλύνουν τη συνείδησι και θα οδηγήσουν σε μεγάλες κλοπές. Μικρά ψεύδη γυμνάζουν τη διάνοια για μεγάλα ψεύδη. Το να μη λέγετε «Όχι» στο πέραν του δέοντος ποτό εξασθενεί την αποφασιστικότητα και προλειαίνει τον δρόμο για τη μέθη. Οι «εναγκαλισμοί» και οι «θωπείες» μπορούν να οδηγήσουν σε πορνεία. Το να μην είναι κάποιος τακτικός στο ν’ ανταποκρίνεται στις Χριστιανικές υποχρεώσεις του θα εξασθενίση την ικανότητά του να εκπληρώση τη λατρεία του στον Θεό.

Επωφεληθήτε από την παιδεία που δίνεται στους άλλους. Όταν η παιδεία γίνεται μέσω Χριστιανικών εντύπων ή από το βήμα του ομιλητού στις Χριστιανικές συναθροίσεις, παίρνετε τη συμβουλή σοβαρά. Παρατηρήστε πώς θα μπορούσε να εφαρμοσθή σ’ εσάς. Ας χρησιμεύση αυτή ως προειδοποίησις για σας για να διατηρηθή σε υψηλό βαθμό η προφύλαξίς σας και να μη χαλαρωθή η επαγρύπνησίς σας εκεί όπου πρόκειται για την εκτέλεσι του θελήματος του Θεού.​—1 Τιμ. 5:20.

Καθ’ όσον παραμένετε κοντά στον λόγον του Θεού και στην οργάνωσί του, και προσεύχεσθε να σας καθοδηγή το πνεύμα του, η αγάπη σας στον Θεό θ’ αυξηθή. Αυτή η αγάπη του θα χρησιμεύση σαν ένα ισχυρό προπύργιο εναντίον των παρεισδύσεων της αμαρτίας, διότι θα σας βοηθήση ν’ αυξήσετε την αγάπη σας προς ό,τι είναι ορθόν και το μίσος σας προς ό,τι είναι κακό.

Η ορθή άποψις της παιδείας θα βοηθήση όλους μέσα στην εκκλησία του λαού του Ιεχωβά. Θ’ αναπτύξη την εκτίμησί μας για τους Θείους τρόπους συμπεριφοράς μας προς τον λαό Του. Θα μας κάμη να κατανοήσωμε ότι, αφού έχουν αποκοπή από την επικοινωνία χιλιάδες άτομα, αυτό θα μπορούσε να συμβή και σ’ εμάς, αν δεν βαδίζωμε προσεκτικά στις οδούς που καθώρισε ο Ιεχωβά στον λόγο του. Αυτό θα μας ενθαρρύνη, επίσης, να υπηρετούμε τον Ιεχωβά Θεό, που ενδιαφέρεται τόσο για τον λαό του, όταν κατανοούμε τους λόγους για την άσκησι της παιδείας και τα οφέλη που προκύπτουν.

Μπορούμε, λοιπόν, ν’ αποβλέπωμε μ’ εμπιστοσύνη στον νέο κόσμο του Θεού, όπου όλοι οι ζώντες θα εκπαιδεύωνται και θ’ ασκούνται για να λατρεύουν κατάλληλα τον Ιεχωβά και ν’ απολαμβάνουν στοργική, αγνή συναναστροφή με τον συνάνθρωπο τους.