Εφαρμογή των Βιβλικών Αρχών στο Σπίτι
1. Οι διαφορές στην προσωπικότητα με ποιους δυο τρόπους μπορούν να ενεργήσουν, και σε ποιο ερώτημα οδηγούν;
ΕΙΜΕΘΑ όλοι διαφορετικές προσωπικότητες. Από μερικές απόψεις αυτό είναι καλό. Κάνει τη ζωή πιο ενδιαφέρουσα και ποικίλη. Μπορεί να βοηθήση στη λύσι προβλημάτων. Μερικές καταστάσεις τυγχάνουν καλυτέρου χειρισμού όταν υπάρχη συνεργατική ενέργεια από μέρους εκείνων που έχουν διαφορετικές ικανότητες. Αυτό συμβαίνει στο σπίτι. Λόγω της ατελείας, όμως, επιτυγχάνονται κάποτε αντίθετα αποτελέσματα. Οι διαφορές χαρακτήρων δημιουργούν προβλήματα και δυσκολεύουν τη συνεργασία. Φυσικά, προβλήματα μπορεί να εγερθούν και από άλλες αιτίες εκτός από τη διαφορά ή την αντίθεσι των χαρακτήρων, αλλά το ζήτημα εδώ είναι, Πρέπει ένας Χριστιανός να συμπεραίνη ποτέ ότι ένα πρόβλημα που αφορά άτομα δεν μπορεί διόλου να λυθή, ή ότι ωρισμένοι χαρακτήρες είναι απελπιστικά ασυμβίβαστοι μεταξύ των;
2. Παρά τις δυσκολίες ποια ενθάρρυνσις παρέχεται που είναι καλύτερη από τους κανόνας;
2 Σκοπός μας δεν είναι να θέσωμε ένα πλήθος κανόνων. Μάλλον, θέλομε να σας ενθαρρύνωμε να διακρίνετε δυνατότητες για μια λύσι προβλημάτων εκεί όπου, ίσως, νομίζετε ότι δεν υπάρχει καμμιά λύσις. Μπορεί να διακρίνετε δυνατότητες, αλλά δεν ξέρετε πώς να τις θέσετε σε εφαρμογή. Εκεί όπου πρόκειται για ανθρώπους, ποτέ μη ξεχνάτε ότι οι καταστάσεις μπορούν ν’ αλλάξουν. Έτσι μπορούν ν’ αλλάξουν και τα πρόσωπα. Έτσι μπορείτε κι’ εσείς. Πραγματικά, ένας αληθινός Χριστιανός έχει μια καλύτερη ευκαιρία και λόγους για ν’ αλλάξη ή να προσαρμόση την προσωπικότητά του όσο κανένας άλλος. Έχει υποχρέωσι να το κάμη. Πώς γίνεται αυτό;
3. Πώς ο Παύλος δίνει ενθάρρυνσι και υποκίνησι για αλλαγή της προσωπικότητος;
3 Η Αγία Γραφή ομιλεί με πολλή βεβαιότητα για αλλαγές που πρέπει να γίνωνται στην προσωπικότητα. Δίνει ενθάρρυνσι και υποκίνησι εξηγώντας γιατί και πώς μπορεί να γίνη αυτό. Ο Παύλος, γράφοντας στους Χριστιανούς της Εφέσου, είπε: «Να απεκδυθήτε τον παλαιόν άνθρωπον τον κατά την προτέραν διαγωγήν, τον φθειρόμενον κατά τας απατηλάς επιθυμίας· και να ανανεώνησθε εις το πνεύμα του νοός σας, και να ενδυθήτε τον νέον άνθρωπον, τον κτισθέντα κατά Θεόν εν δικαιοσύνη και οσιότητι της αληθείας.» Αυτό εξηγεί καθαρά τον λόγο για μια νέα προσωπικότητα. Ασφαλώς ο καθένας μας πρέπει να παραδεχθή ότι η παλαιά μας προσωπικότης ήταν πολύ επηρεασμένη από ‘απατηλές επιθυμίες’ επειδή ‘ήμεθα εσκοτισμένοι την διάνοια και απηλλοτριωμένοι από της ζωής του Θεού.’ Εν τούτοις, όταν δεχθήκαμε την αλήθεια, «καθώς είναι η αλήθεια εν τω Ιησού,» αρχίσαμε να μαθαίνωμε πώς ‘να απολαύσωμε την αιώνια ζωή.’ Αναπτύξαμε μια εγκάρδια νέα επιθυμία, που εκδηλώθηκε στην αφιέρωσί μας στον Θεό να πράξωμε το θέλημά του με σταθερή αφοσίωσι.—Εφεσ. 4:17-24· 1 Τιμ. 6:19.
4. Σε ποια πηγή πρέπει ν’ αποβλέπωμε για βοήθεια, και πώς ενεργείται αυτή;
4 Ενώ συμφωνείτε με αυτό, μπορεί να διερωτάσθε πώς είναι δυνατόν να κατορθώσετε να χειρισθήτε τα προβλήματα που σας πιέζουν τόσο πολύ στην οικογενειακή ζωή. Μπορεί να νομίζετε ότι το πνεύμα σας, δηλαδή η δύναμις της διανοίας σας, δεν είναι αρκετά ισχυρό. Είναι αλήθεια ότι μπορεί να μην είσθε αρκετά ισχυροί σεις οι ίδιοι. Αλλά με την αφιέρωσί σας εθέσατε τον εαυτό σας στο χέρι του Ιεχωβά και αυτός είναι αρκετά ισχυρός. Είναι ικανός και πρόθυμος να σας καθοδηγήση και να σας ενισχύση να κάμετε το μέρος σας. «Διότι ο Θεός είναι ο ενεργών εν υμίν και το θέλειν και το ενεργείν.» (Φιλιππ. 2:13) Δεν έχετε ανάγκη να βασίζεσθε στο πνεύμα σας δηλαδή στη δύναμι της δικής σας διανοίας. Αντιθέτως, μαθαίνετε πώς να συνεργάζεσθε με το πνεύμα του Θεού. Κανένα πρόβλημα δεν είναι πολύ μεγάλο γι’ αυτόν, ούτε ακόμη και το πρόβλημα ενός νεκρού Χριστού. Ο Παύλος λέγει: «Εάν δε κατοική εν υμίν το πνεύμα του αναστήσαντος τον Ιησούν εκ νεκρών, ο αναστήσας τον Χριστόν εκ νεκρών θέλει ζωοποιήσει και τα θνητά σώματα υμών, διά του πνεύματος αυτού του κατοικούντος εν υμίν.»—Ρωμ. 8:11· Εφεσίους 1:19, 20.
5. Μολονότι δεν λείπουν τα προβλήματα της ζωής, τι ανακούφισι και παρηγοριά μπορούμε ν’ αποκτήσωμε;
5 Αυτό δεν σημαίνει ότι μπορείτε να λύσετε όλα σας τα προβλήματα απλώς με το να τα εγκαταλείπετε. Σημαίνει ότι μπορείτε να έχετε την παρηγοριά να γνωρίζετε ότι η στάσις σας και η πορεία της ενεργείας σας είναι ορθή και Γραφική. Από την άποψι του Ιεχωβά, το ιστορικό σας και η συνείδησίς σας είναι καθαρά. Αποτελεί σκοπό του να «πληρωθή η δικαιοσύνη του νόμου [στις βασικές του αρχές] εις ημάς τους μη περιπατούντας κατά την σάρκα, αλλά κατά το πνεύμα.» Είσθε, βέβαια, ακόμη ατελείς, αλλ’ έχει ληφθή στοργική πρόνοια ώστε οι αμαρτίες σας λόγω ατελείας να μπορούν να συγχωρηθούν.—Ρωμ. 8:4.
6. Εν σχέσει με αυτό, τι μπορούμε να μάθωμε από την επιστολη προς Εβραίους, κεφάλαιον 11;
6 Μολονότι είναι αληθές ότι τα ανωτέρω μνημονευόμενα εδάφια εφαρμόζονται πρωτίστως σ’ εκείνους της Χριστιανικής εκκλησίας που έχουν ουράνια ελπίδα, εν τούτοις κατ’ αρχήν εφαρμόζονται και στον ‘πολύν όχλον’ των Χριστιανών μαρτύρων που αναφέρονται στην Αποκάλυψι 7:9, οι οποίοι απολαμβάνουν επίγεια ελπίδα. Υποστήριξις τούτου βρίσκεται στην αναμφισβήτητη απόδειξι της ευνοίας και ευλογίας του Ιεχωβά σε όλους εκείνους τους προ Χριστού μάρτυρας που περιγράφονται στο 11 κεφάλαιον της προς Εβραίους επιστολής. Με το πνεύμα του έγιναν ικανοί ν’ αντιμετωπίσουν τα πολλά τους προβλήματα, περιλαμβανομένων και των οικογενειακών, και θέλομε να σας ενθαρρύνωμε να κάνετε το ίδιο. Πραγματικά, γι’ αυτό μας δόθηκε η αναγραφή του μεγάλου αυτού «νέφους μαρτύρων.» (Εβρ. 12:1) Έχοντας αυτό υπ’ όψιν, ας προσέξωμε πάλι τη θεόπνευστη συμβουλή που έδωσε ο Παύλος στους Χριστιανούς της Εφέσου.
7. Βασιζόμενος στην έκκλησί του εις Εφεσίους 4:22-24, ποιες πρακτικές συμβουλές δίνει ο Παύλος;
7 Ο Παύλος, βασιζόμενος άμεσα στην έκκλησι να ενδυθούμε τη νέα προσωπικότητα, προχωρεί για να δώση ωραίες πρακτικές συμβουλές. Μολονότι αυτές κυρίως δίδονται από την άποψι της διαγωγής μέσα στην εκκλησία, εφαρμόζονται και στην οικογενειακή ζωή, και μερικές απ’ αυτές άμεσα στις οικογενειακές σχέσεις. Αντί να θέτη κανόνας, εξετάζει αρχές, τονίζοντας πώς και γιατί πρέπει να τηρούνται. Γράφει: «Όθεν απορρίψαντες το ψεύδος, λαλείτε αλήθειαν έκαστος μετά του πλησίον αυτού, διότι είμεθα μέλη αλλήλων.»—Εφεσ. 4:25.
ΑΛΛΗΛΕΞΑΡΤΗΣΙΣ
8. (α) Πώς η φράσις «είμεθα μέλη αλλήλων» εφαρμόζεται και στις σαρκικές και στις πνευματικές σχέσεις; (β) Ποιο κατάλληλο παράδειγμα δίδεται γι’ αυτό;
8 Με την αφιέρωσί σας εγίνατε μέλος της οικογενείας του Θεού και μπορείτε αληθινά ν’ απευθύνεσθε σ’ αυτόν ως τον ‘Πατέρα μας.’ (Ματθ. 6:9) Αυτή είναι μια πνευματική σχέσις και παίρνει προτεραιότητα στη ζωή σας. Εν τούτοις, αυτό δεν ματαιώνει τις σαρκικές σχέσεις και τις υποχρεώσεις των. Ο Θεός άρχισε τη δημιουργία της ανθρώπινης οικογενείας με τελειότητα, λέγοντας στους πρώτους ανθρώπους να πληθύνωνται, με την προοπτική αναριθμήτων οικογενειακών μονάδων που θα περιλάμβαναν γονείς και τέκνα. (Γέν. 1:28) Όταν είπε ο Παύλος «είμεθα μέλη αλλήλων,» εξέφραζε μια θεμελιώδη αρχή, που εφηρμόζετο και στις δύο ανώτερες σχέσεις. Υποστηρίζοντας τούτο, κάνει αλλού εκτεταμένη χρήσι του ανθρωπίνου σώματος και των μελών του για να δώση κατάλληλο παράδειγμα αλληλεξαρτήσεως.—Βλέπε 1 Κορινθίους 12:12-27· Εφεσίους 4:4, 15, 16.
9. (α) Πώς η ανωτέρω αρχή εφαρμόζεται επωφελώς στη Χριστιανική εκκλησία; (β) Πού παρατηρείται σήμερα έλλειψις ως προς αυτή την αρχή, και σε ποιο πρόβλημα οδηγεί;
9 Η κατανόησις αυτής της αρχής πολύ θα σας βοηθήση. Συλλαμβάνετε το νόημα; Ακόμη και στη Χριστιανική εκκλησία, τα μέλη ανήκουν όχι μόνον στον Θεό και στη Κεφαλή των, τον Χριστό Ιησού, αλλά ο ένας στον άλλον. Δεν ανήκουν στον εαυτό τους. Αυτό προάγει την πραγματική συνειδητή ενότητα που βρίσκεται μεταξύ των μαρτύρων του Ιεχωβά σ’ όλη τη γη. Εν τούτοις, λόγω αντίξοων πιέσεων αυτών των ‘κακών καιρών,’ αυτή η ενότης λείπει σοβαρά στην οικογενειακή ζωή. Όπως προελέχθη, το πνεύμα που επικρατεί σ’ αυτές τις ‘έσχατες ημέρες’ είναι πνεύμα ιδιοτελείας, αχαριστίας και απιστίας. (2 Τιμ. 3:1-5) Σε πολλές οικογένειες, κάθε μέλος ακολουθεί τον δικό του δρόμο, περιλαμβανομένων και των νεαρών τέκνων ακόμη. Μπορεί να έχετε τη διάθεσι να κάμετε το ίδιο, υπολογίζοντας ότι έχετε υποχρέωσι να το κάνετε, αν είσθε ίσως ο μόνος στο σπίτι που ενδιαφέρεται για την αληθινή λατρεία. Οι αρέσκειές σας και οι δράσεις σας πολύ διαφέρουν και θέλετε να «μη συγκοινωνήτε εις τα έργα τα άκαρπα του σκότους.» (Εφεσ. 5:11) Ομοίως, ενόσω ζήτε στο σπίτι αποτελείτε μέρος μιας οικογενείας, και σ’ αυτό το σημείο έχετε ωρισμένες υποχρεώσεις στα άλλα μέλη.
10. Με τι τρόπους μπορούμε να προσπαθούμε να προάγωμε την οικογενειακή ειρήνη και ενότητα;
10 Ποια στάσι και πορεία πρέπει να λάβετε; Μολονότι, οι προσπάθειές σας μπορεί να μη εκτιμώνται, να αναζητήτε ευκαιρίες, ακόμη και σε μικρά πράγματα, για να προάγετε την ειρήνη και την ενότητα της οικογενείας. Αν οι άλλοι είναι αντίθετοι, μην απηχείτε την αδιαφορία και την εχθρότητά των. Μη δημιουργείτε ζητήματα, εκτός αν πρόκειται για μια πραγματική αρχή της Γραφής. Και τότε ακόμη, δεν μπορείτε να επιμένετε να τηρούν οι άλλοι τις ορθές αρχές, εκτός αν είσθε γονεύς και επιμένετε στα τέκνα σας. Όταν είσθε σε καθημερινή επαφή με τους άλλους, μη ξεχνάτε ότι τα έργα μιλούν δυνατώτερα από τα λόγια, εκτός αν σας προκαλούν άμεσα ή σας κάνουν κάποιο ερώτημα. Προσπαθείτε να είσθε ένα παράδειγμα καλής Χριστιανικής ζωής. Προσπαθείτε να δείχνετε τι σημαίνει η αλήθεια για σας, που σας δίνει αληθινή ευτυχία και ευχαρίστησι και μια λαμπρή προοπτική για το μέλλον, ενώ συγχρόνως δείχνετε συμπάθεια για κείνους που πλήττονται σκληρά από τις σημερινές συνθήκες.
ΕΠΙΔΕΙΞΙΣ ΤΩΝ ΩΡΑΙΟΤΗΤΩΝ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΟΣ
11. Πώς εφαρμόζεται η συμβουλή του Παύλου (α) ως προς το ψεύδος, (β) την οργή, και (γ) την κλοπή;
11 Μεγάλο μέρος των συμβουλών που δίδονται εδώ εφαρμόζεται στην οικογενειακή ζωή, οποιαδήποτε και αν είναι η σύστασις της οικογενείας. Είναι πολύ εύκολο να πήτε ένα μικρό ψεύδος, με τη σκέψι ότι δεν είναι πάντοτε σωστό να λέτε την αλήθεια. Σας αρέσει αν δήτε άλλα μέλη της οικογενείας σας να ακολουθούν αυτή την τακτική; Δεν υπονομεύει αυτό την εμπιστοσύνη και δεν δημιουργεί υποψίες; Ασφαλώς αυτό δεν ευνοεί το αίσθημα να «είμεθα μέλη αλλήλων.» Ο Παύλος λέγει: «Απορρίψαντες το ψεύδος, λαλείτε αλήθειαν έκαστος μετά του πλησίον αυτού.» Επίσης, είναι εύκολο να υποθάλπετε μια υποβόσκουσα έχθρα λόγω συνεχούς ερεθισμού. Μη θέλοντας να το ομολογήσετε, μπορεί να ζήτε το ψεύδος με το να το αρνήσθε. Ακόμη και όταν η οργή σας είναι δίκαιη και κατάλληλη, προσέχετε, «ο ήλιος ας μη δύη επί τον παροργισμόν σας.» Η αιτία της οργής μπορεί να υπάρχη ακόμη, αλλά προσπαθήστε να λάβετε την άποψι του Ιεχωβά για το πρόβλημα και ζητήστε τη βοήθειά του. «Επίρριψον επί τον Ιεχωβά το φορτίον σου, και αυτός θέλει σε ανακουφίσει.» (Εφεσ. 4:25, 26· Ψαλμ. 55:22) Κάνοντας τούτο, δεν θα ‘δώσετε τόπον εις τον Διάβολον.’ Κατόπιν, τονίζεται αυτό: «Ο κλέπτων, ας μη κλέπτη πλέον, μάλλον δε ας κοπιάζη εργαζόμενος το καλόν με τας χείρας αυτού, δια να έχη να μεταδίδη εις τον χρείαν έχοντα.» Τι πειρασμός μπορεί να είναι να κάμετε μια μικρή κλοπή—μόνο μια μπουκιά από το αγαπητό φαγητό σας προτού φθάση στο τραπέζι. Δεν θα φανή ότι λείπει και κανένας δεν βλέπει, εκτός αν παραλείψετε να εξαλείψετε την απόδειξι γύρω από το στόμα σας! Αυτό δεν περιορίζεται στα μικρά παιδιά, μολονότι τότε είναι που πρέπει να εντυπώνωνται οι ορθές αρχές, στοργικά αλλά και αδιάκοπα. Κάθε μέλος της οικογενείας έχει επίσης δικαίωμα σ’ ένα ωρισμένο μέτρο να έχη τα ιδιαίτερά του, ανάλογα με την ηλικία και την περίστασι. Μη παρεισδύετε σ’ αυτά τα ιδιαίτερα. Και αυτό επίσης είναι μια μορφή κλοπής, για να πούμε το λιγώτερο.—Εφεσ. 4:27,28.
12. (α) Πώς εφαρμόζεται η συμβουλή ως προς την ομιλία, ιδιαίτερα στο σπίτι; (β) Πώς μπορούμε ν’ αντικαταστήσουμε ό,τι είναι κακόν με ό,τι είναι καλόν, σύμφωνα με τη συμβουλή που δίδεται προς Ρωμαίους 12:14;
12 Κατόπιν, δίδεται μια καλή συμβουλή για τα λόγια, περιλαμβανομένης και της αιτίας που τα υποκινούν. «Μηδείς λόγος σαπρός ας μη εξέρχηται εκ του στόματός σας, αλλ’ όστις είναι καλός προς οικοδομήν της χρείας. . . Πάσα πικρία και θυμός και οργή και κραυγή και βλασφημία ας αφαιρεθή από σας μετά πάσης κακίας,» περιλαμβανομένης και της ‘μωρολογίας και της βωμολοχίας’ (Εφεσ. 4:29-31· 5:4) Το σπίτι είναι ο τόπος όπου αισθάνεσθε ότι μπορείτε ακριβώς να είσθε ο φυσικός εαυτός σας, περισσότερο μάλιστα και από την εκκλησία, όπου οι δίκαιες αρχές προβάλλονται περισσότερο. Πόσο αναγκαίο λοιπόν είναι να γνωρίζωμε καλά την ανάγκη της αυτοκυριαρχίας, ιδιαίτερα αν η γενική ατμόσφαιρα είναι άνετη, μη θέτοντας όρια σε εύθυμες ιστορίες και αστεϊσμούς, ή σε εκλογή λόγων όταν ένας είναι εκνευρισμένος. Ένας ‘σαπρός λόγος’ προφανώς δεν χρειάζεται να είναι ακάθαρτος ή αισχρός. Μπορεί να είναι ένα έξυπνο λογοπαίγνιο, κάτι που έχει διπλή σημασία, σαν ένα μήλο που φαίνεται ωραίο και λαμπρό απ’ έξω, αλλά πραγματικά σάπιο στο κέντρον. Εξαρτάται από το τι έχετε μέσα στην καρδιά σας. (Ματθ. 12:34) Αυτά τα πράγματα ανήκουν στην παλαιά προσωπικότητα. Πρέπει ν’ αντικατασταθούν μ’ αυτά που ανήκουν στη νέα προσωπικότητα, με ό,τι είναι καλόν προς «οικοδομήν» και ευχαριστίαν. Η μοχθηρή και πικρή στάσις, μαζί με την αισχρολογία, πρέπει ν’ αντικατασταθούν με το να γινώμεθα εις «αλλήλους χρηστοί, εύσπλαχνοι, συγχωρούντες αλλήλους.» Αυτά είναι Γραφικές αρχές που πρέπει να εφαρμόζωνται στο σπίτι.—Εφεσ. 4:32· Κολ. 3:8-10.
13. (α) Τι αληθεύει για όλες τις προσωπικότητες; (β) Τι δεν πρέπει ποτέ να υποτιμούμε, και πώς η ταπεινοφροσύνη παίζει ένα σπουδαίο ρόλο;
13 Δεν υπονοούμε ούτε για μια στιγμή ότι αυτά τα πράγματα είναι εύκολο να εφαρμοσθούν. Ευκολώτερα διαβάζονται παρά γίνονται. Δεν έχετε να κάμετε με άψυχα στοιχεία και μορφές, ούτε με πράγματα που πρέπει ν’ αποβάλλωνται ως φανταστικά. Έχετε να κάμετε με προσωπικότητες, τη δική σας και των άλλων. Σ’ αυτές καθώς και στη δική σας μπορεί να υπάρχουν κρυφές πτυχές στη διάνοια και στην καρδιά, ευνοϊκές ή μη. Υπάρχει επίσης η υπέρτατη προσωπικότης του Ιεχωβά που πρέπει να λαμβάνεται υπ’ όψιν. Ποτέ μην υποτιμάτε το στοργικό ενδιαφέρον του στο να διατηρήσετε μια αφιερωμένη σχέσι μαζί του. Ποτέ μην υποτιμάτε τις πολλές ασφαλείς προβλέψεις που έχει κάμει μέσω του Λόγου του και της οργανώσεώς του, με το πνεύμα του και μέσω της προσευχής, για να μπορέσετε να ενδυθήτε μια Χριστοειδή προσωπικότητα. (Εφεσ. 3:20) Η πρόοδος σε πνευματικότητα συχνά είναι βραδεία εν συγκρίσει με τις προσδοκίες σας. Μπορεί να οραματίζεσθε υψηλότερους κανόνας, αλλ’ όπως τα νέα ύψη που βλέπει κανείς στη στροφή της γωνίας, μπορεί να είναι δύσκολο να φθάσετε εκεί. Είναι κατά μέγα μέρος ζήτημα δικής σας νοοτροπίας—αν είσθε ταπεινός και είσθε πρόθυμος να παραδεχθήτε τα λάθη και τις αποτυχίες σας, και αν είσθε πάντοτε πρόθυμος να κάμετε ακόμη μια προσπάθεια, ένα νέο ξεκίνημα. Ο Ιεχωβά βέβαια ευλογεί μια τέτοια στάσι, και οι αδελφοί και οι αδελφές σας στην οικογένεια του Θεού θα σας αγαπούν γι’ αυτό, και θα κάμουν ό,τι μπορούν για να σας βοηθήσουν.
14. (α) Πώς πρέπει να ζητούμε να υπερνικήσωμε την προκατάληψι που δείχνουν εναντίον μας; (β) Ποιο παράδειγμα μάς έδωσε ο Ιησούς σχετικά μ’ αυτό;
14 Οσοδήποτε ειλικρινής και ταπεινόφρων και αν είσθε, αυτό μπορεί να μην εκτιμάται από τα άλλα μέλη της σαρκικής οικογενείας σας που είναι προκατειλημμένα και εχθρικά ακόμη. Μπορεί να πουν ότι προσπαθείτε να περιβληθήτε ένα ύφος ανωτερότητος. Αυτό δεν είναι δύσκολο να κατανοηθή. Οι κανόνες σας ως αληθινού Χριστιανού μπορεί κάλλιστα να είναι ανώτεροι από τους δικούς των, αλλ’ αυτό δεν κάνει ανωτέρους εσάς τους ιδίους. Εσείς είσθε αυτό που είσθε με τη χάρι του Ιεχωβά. Σεις το καταλαβαίνετε αυτό, αλλ’ εκείνοι όχι. Χωρίς να εκθέσετε τη θέσι σας ή να παραβήτε καμμιά Γραφική αρχή, μπορείτε να βγήτε από το δρόμο σας ακολουθώντας αυτό που θα εθεωρείτο κανονικό υπόδειγμα διαγωγής. Εσείς θ’ αποφασίσετε μέχρι ποίου σημείου θα το κάμετε. Να είσθε πρόθυμοι να παραβλέπετε πολλά πράγματα. Προσπαθείτε ν’ αποφεύγετε αισθήματα που πληγώνουν είτε τους άλλους είτε τον εαυτό σας. Ο Ιησούς συχνά υπέφερε πολλά ως προς αυτό όταν ήταν μ’ εκείνους οι οποίοι ήσαν προκατειλημμένοι και εχθρικοί. Ποτέ δεν έκλειε τη θύρα της επικοινωνίας και δεν απεσύρετο στον κλοιό του, όπως λέγεται. Όπως είπε γι’ αυτόν ο Πέτρος: «Ο Χριστός έπαθεν υπέρ υμών, αφήνων παράδειγμα εις ημάς, διά να ακολουθήσετε τα ίχνη αυτού·.. . λοιδορούμενος δεν αντελοιδόρει, πάσχων δεν ηπείλει, αλλά παρέδιδε εαυτόν εις τον κρίνοντα δικαίως.»—1 Πέτρ. 2:21-23.
ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΥΠΟΤΑΓΗ
15. Ποιο είναι το αρχικό θέμα του Παύλου όταν δίνη συμβουλές σε μέλη οικογενειών, και πώς αυτή η αρχή διεστράφη μετά από λίγον καιρό;
15 Ο Παύλος προχωρεί και δίνει λεπτομερείς συμβουλές πρώτα στις συζύγους, κατόπιν στους συζύγους και στα παιδιά, κάνοντας αυτή την έκκλησι σε όλους: «Υποτασσόμενοι εις αλλήλους εν φόβω Θεού.» (Εφεσ. 5:21) Αυτό είναι το αρχικό θέμα του Παύλου όταν συμβουλεύη τους συζύγους. Η πρώτη γυναίκα, η Εύα, με την εσπευσμένη ενέργεια της, έδειξε έλλειψι υποταγής, όχι μόνον στον Θεό, αλλά και στον σύζυγό της. Είναι αλήθεια ότι ο Αδάμ έδειξε κάποια υποταγή στην Εύα ακολουθώντας το παράδειγμά της, αλλ’ αυτό δεν ήταν διόλου εν τάξει. Αυτός έδειξε έλλειψι υποταγής στον Θεό. Έτσι το ζήτημα της υποταγής περιεστράφη και διεστράφη μόλις η αμαρτία ενέπλεξε την ανθρώπινη οικογένεια.
16. Πώς η υποταγή αποτελεί εκδήλωσιν αληθινής αγάπης και με τι τρόπο πρέπει να αποδεικνύεται;
16 Η κατάλληλη υποταγή αποτελεί εκδήλωσι αληθινής αγάπης. Όταν σεις, ως αληθινός Χριστιανός, εκάματε το βήμα της αφιερώσεως, ήταν μια απόδειξις της αγάπης σας για τον Ιεχωβά, και της πλήρους και εθελουσίας υποταγής σας σ’ αυτόν, να κάμετε το θέλημά του. Στη Χριστιανική εκκλησία, πρέπει να υπάρχη επίσης το πνεύμα της αμοιβαίας εκτιμήσεως και υποταγής «προς αλλήλους εν φόβω Θεού.» Σ’ αυτό, οι πρεσβύτεροι πρέπει ν’ αναλάβουν την ηγεσία, όχι «ως κατακυριεύοντες την κληρονομίαν του Θεού, αλλά τύποι γινόμενοι του ποιμνίου.» Το ίδιο πνεύμα πρέπει να δείχνεται και στο σπίτι. Αυτό αποδεικνύεται καλά στο ανθρώπινο σώμα, όπου όλα τα μέλη ‘συναρμολογούνται και συνδέονται αρμονικά’ για να μπορούν να συνεργάζονται για την αύξησι του σώματος. Και η κεφαλή ακόμη, που είναι στην κορυφή, δεν μπορεί να πη στα πόδια: «Δεν έχω ανάγκην υμών.»—1 Πέτρ. 5:3· Εφεσ. 4:16· 1 Κορ. 12:21.
17. Σε τι οφείλεται συχνά η ασυμφωνία, και ποια μπορεί συχνά να είναι η θεραπεία;
17 Εκεί όπου δείχνεται η καλή αυτή στάσις συνεργασίας, υπάρχουν λίγα συζυγικά προβλήματα που δεν μπορούν να λυθούν γρήγορα και εύκολα. Με άλλα λόγια, η απουσία αυτής της στάσεως αποτελεί συχνά τη ριζική αιτία του προβλήματος. Ακόμη και όταν ο ένας μόνο σύντροφος είναι αφιερωμένος Χριστιανός επιδεικνύοντας την κατάλληλη στάσι, μπορεί πολύ να συντελέση στο να προλάβη ώστε τα προβλήματα να μη φθάσουν στο σημείο της προστριβής και της διχόνοιας. Ο Παύλος έκαμε μια παράκλησι λέγοντας: «Να περιπατήσητε αξίως της προσκλήσεως καθ’ ην προσεκλήθητε, μετά πάσης ταπεινοφροσύνης και πραότητος, μετά μακροθυμίας, υποφέροντες αλλήλους εν αγάπη.»—Εφεσ. 4:1,2.
18. (α) Τι μπορούμε να μάθωμε από τη συμβουλή του Παύλου στα εδάφια Φιλιππησίους 2:2-4; (β) Πώς είναι δυνατόν να είναι οι άλλοι ανώτεροι από σας;
18 Το εξέφρασε αυτό και πιο έντονα ακόμη στους Φιλιππησίους, λέγοντας: «Κάμετε πλήρη την χαράν μου, να φρονήτε το αυτό, έχοντες την αυτήν αγάπην, . . . μη πράττοντες μηδέν εξ αντιζηλίας ή κενοδοξίας, αλλ’ εν ταπεινοφροσύνη θεωρούντες αλλήλους υπερέχοντας εαυτών. Μη αποβλέπετε έκαστος τα εαυτού, αλλ’ έκαστος και τα των άλλων.» (Φιλιππ. 2:2-4) Είσθε σεις τέτοιος ταπεινόφρων άνθρωπος, ή μήπως είσθε εγωκεντρικός και εγωιστής, επιμένοντας ότι πάντοτε έχετε δίκηο κατά τη γνώμη σας για πράγματα και πρόσωπα; Διαπιστώνουν η σύζυγος ή οι άλλοι στην εκκλησία ότι, ως σύζυγος ή ως πρεσβύτερος, είσθε ταπεινόφρων; Είναι σε όλους καταφανές ότι θεωρείτε τους άλλους ως ανώτερους από τον εαυτό σας; Ασφαλώς είναι ανώτεροι σε μερικές Ιδιότητες και ικανότητες. Σεις μπορεί να προμηθεύσατε όλη την επίπλωσι για το σπίτι, αλλά θα μπορούσατε να τακτοποιήτε τα έπιπλα με τόσο ελκυστικό και αναπαυτικό τρόπο όπως μπορεί η σύζυγός σας; Δεν είναι ακόμη και τα μικρά σας πιο ελεύθερα και αυθόρμητα σε έκφρασι χαράς και στοργής;
19. Σε τι βαθμό πρέπει να υποτάσσεται μια σύζυγος στον σύζυγό της, και γιατί;
19 Ο Παύλος προχωρεί για να δείξη την ωραία σχέσι μεταξύ των Γραφικών αρχών της αγάπης, της υποταγής και της ηγεσίας. Επειδή «ο ανήρ είναι κεφαλή της γυναικός, καθώς και ο Χριστός κεφαλή της εκκλησίας,» η γυναίκα πρέπει να υποτάσσεται στον άνδρα. Σε τι βαθμό; «Καθώς η εκκλησία υποτάσσεται εις τον Χριστόν, ούτω και αι γυναίκες ας υποτάσσονται εις τους άνδρας αυτών κατά πάντα.» Ο σύζυγός της μπορεί να μη είναι αφιερωμένος Χριστιανός, μπορεί μάλιστα να είναι και εναντιούμενος εξ αιτίας αυτού, αλλ’ αυτό δεν καταργεί ούτε μειώνει την αρχή της ηγεσίας. Δεν πρέπει να υποτάσσεται στην κεφαλή με δυσφορία, εκτός μόνον εκεί όπου η υποταγή θα προξενούσε παράβασι κάποιας άλλης Γραφικής αρχής.—Εφεσ. 5:22-24.
20. Σε τι βαθμό πρέπει ένας σύζυγος ν’ αγαπά τη σύζυγό του, και γιατί;
20 Η πρώτιστη ευθύνη του Χριστιανού συζύγου είναι να θέτη σε ενέργεια την αρχή της αληθινής αγάπης. Σε τι βαθμό; «Οι άνδρες αγαπάτε τας γυναίκας σας, καθώς και ο Χριστός ηγάπησε την εκκλησίαν, και παρέδωκεν εαυτόν υπέρ αυτής, διά να αγιάση αυτήν . . . [και τελικά] να παραστήση αυτήν εις εαυτόν ένδοξον εκκλησίαν,. . . διά να ήναι αγία και άμωμος,» σαν μια ένδοξη νύμφη. Αυτό βέβαια σημαίνει μεγάλη εκτίμησι από μέρους του συζύγου προς την σύζυγό του, ενώ η «γυνή ας σέβηται τον άνδρα.»—Εφεσ. 5:25-27, 33.
21. Πώς και γιατί ή αγάπη και η υποταγή εφαρμόζονται στα τέκνα;
21 Για τα τέκνα τονίζεται η κατάλληλη υπακοή και υποταγή. Με την υγιαίνουσα και στοργική Γραφική διαπαιδαγώγησι εκ μέρους των γονέων τους εν Κυρίω, πρέπει να είναι ευπειθή κατά πάντα, με την επαγγελίαν «διά να γείνη εις σε καλόν, και να ήσαι μακροχρόνιος επί της γης.»—Εφεσ. 6:1-4· Κολ. 3:20.
22. Πώς ο Πέτρος επιβεβαιώνει την ανάγκη να είναι όλοι ταπεινόφρονες;
22 Τελικά, είναι ενθαρρυντικό και ενισχυτικό να σημειωθή πώς ο Πέτρος, με δικό του τρόπο, επιβεβαιώνει τις ίδιες Γραφικές αρχές που ετόνισε ο Παύλος. Ο Πέτρος ομοίως τονίζει την ανάγκη να είναι όλοι ταπεινόφρονες. Γράφει: «Τελευταίον δε, γίνεσθε πάντες ομόφρονες, συμπαθείς, φιλάγαθοι, εύσπλαχνοι, φιλόφρονες.» Πάλι: «Ενδύθητε την ταπεινοφροσύνην διότι ο Θεός αντιτάσσεται εις τους υπερηφάνους, εις δε τους ταπεινούς δίδει χάριν.» (1 Πέτρ. 3:8· 5:5) Αυτό αποδείχθηκε με τον τρόπο που ο Ιησούς έπλυνε τους πόδας των μαθητών του ως παράδειγμα που πρέπει ν’ ακολουθήται. Πότε σεις τελευταία επλύνατε μεταφορικά τους πόδας κάποιου, παρέχοντας πρόθυμα ταπεινή υπηρεσία σ’ ένα μέλος της οικογενείας ή σε κάποιον μέσα στην εκκλησία; Και αυτό επίσης αποτελεί μια στοργική Γραφική αρχή την οποία καλά θα κάνωμε να εφαρμόζωμε πιο συχνά.—Ιωάν. 13:4-9.
[Εικόνα στη σελίδα 505]
«Είμεθα μέλη αλλήλων»