Κρατείτε Σταθερά τη Χαρά Σας!

«Η χαρά του Ιεχωβά είναι η ισχύς σας.»​—Νεεμ. 8:10, ΜΝΚ

 1. (α) Γιατί μερικοί άνθρωποι λέγουν ότι δεν θέλουν να ζουν για πάντα; (β) Γιατί η αιώνια ζωή για το ανθρώπινο γένος είναι και λογική και βέβαιη;

ΑΝ ΚΑΙ μπορεί να φαίνεται παράδοξο, υπάρχουν άνθρωποι σήμερα που λέγουν ότι δεν θέλουν να ζουν για πάντα. Η αντίληψίς των για τη ζωή βασίζεται στον σημερινόν αγώνα επιβιώσεως, με τους φόβους του και τις αβεβαιότητες, τις φροντίδες του, τους πόνους και τις στενοχώριες του, και δεν μπορούν να οραματισθούν κανένα καλύτερο τρόπο ζωής. Μερικοί ακόμη λέγουν ότι αιώνια ζωή θα ήταν διαρκής ανία. Άλλοι λέγουν ότι η αιώνια ζωή είναι κάτι αδύνατο, και την αποπέμπουν με εσκεμμένη περιφρόνησι. Αγνοούν τα πορίσματα των συγχρόνων ιατρικών ερευνών, που δείχνουν ότι είναι δυνατή η διαιώνισις των ζωικών κυττάρων επ’ αόριστον, κάτω από κατάλληλες συνθήκες. Εκείνο που είναι πιο σπουδαίο, είναι ότι αγνοούν τον λόγον του Πρωτουργού της ζωής, ο οποίος δείχνει ότι ο άνθρωπος πρόκειται να μπη σε μια ένδοξη αιωνιότητα όπου δεν θα υπάρχη θάνατος αλλά μια ευτυχισμένη ζωή. Ο μέγας Δημιουργός του σύμπαντος, ο Προμηθευτής της ενεργείας που το κρατεί σε κίνησι, ο Προμηθευτής της πυρηνικής καυσίμου ύλης που εκράτησε τον ήλιο μας φλεγόμενο επί δισεκατομμύρια έτη​—ναι, ο Πλάστης του ίδιου του ανθρώπου υπεσχέθη ότι θα προμηθεύση το αναγκαίο εφόδιο για τη διαιώνισι της ανθρωπίνης ζωής για πάντα σ’ αυτή τη γη. Είναι το θείο Του θέλημα να το πράξη αυτό!​—Ησ. 45:18· Αποκάλ. 7:9, 10, 16, 17.

 2. Από τι θα συνίσταται η ζωή στον νέο κόσμο του Θεού, και σε ποια αντίθεσι θα βρίσκεται με τη σημερινή ζωή;

² Ποτέ μη νομίσετε ούτε για μια στιγμή ότι η αιώνια ζωή για την οποία μιλεί ο λόγος του Θεού, η Αγία Γραφή, θα είναι διαμορφωμένη σύμφωνα με τους αθλίους κανόνες ζωής του σημερινού ξεπεσμένου κόσμου. Μάλλον, θα είναι μια άφθονη ζωή. (Παροιμ. 10:22) Θα είναι σε τέτοια έντονη αντίθεσι με την ανιαρή ύπαρξι πλείστων ανθρώπων σήμερα, ώστε μπορεί αληθινά να λεχθή ότι ο «σύγχρονος» άνθρωπος δεν έχει καν αρχίσει να ζη. Πράγματι, από την άποψι του Θεού, ο καταραμένος για την αμαρτία άνθρωπος είναι σαν νεκρός. (Ματθ. 8:22) Ο Ιεχωβά, όταν υπόσχεται αιώνια ζωή σ’ εκείνους που τον αγαπούν, έχει στον νου την απόλυτη πληρότητα ευτυχισμένης ζωής​—ζωής που υπερχειλίζει από πλούσια σημασία και χαρούμενο σκοπό. Με τον ίδιο τρόπο που οι κληρονόμοι της ουρανίας βασιλείας του Θεού μπαίνουν στον ‘πλούτον της δόξης’ της υπηρεσίας του Θεού, θα απολαύσουν και τα άλλα πρόβατά του μια περίλαμπρη ζωή στην επίγεια επικράτεια της βασιλείας αυτής.​—Εφεσ. 1:18· Ματθ. 25:34.

 3. Πώς η ζωή του νέου κόσμου θα φέρη αίνο και δόξα στον Ιεχωβά;

³ Απεικονίστε αυτή την επικράτεια στο μάτι της διανοίας σας! Ο άφθονος πλούτος της γης θα χρησιμοποιήται, όχι για εξοπλισμούς του «αιώνος του διαστήματος» ή για την κατάκτησι του διαστήματος, αλλά για την «κυρίευσι» της γης και τον πλουτισμό της ως αιωνίας κατοικίας του ανθρώπου. Το ανθρώπινο γένος θ’ απολαμβάνη πληρότητα διανοητικής και φυσικής ισχύος, και ο άνθρωπος θα κάνη χρήσι των δυνάμεών του προς αίνον του Δημιουργού του και για την εποικοδόμησι του συνανθρώπου του. Ο καθένας θα έχη έναν προσδιωρισμένο τομέα προσπαθείας και θα είναι αριστοτέχνης σ’ αυτόν τον τομέα, βρίσκοντας ευχαρίστησι και απόλαυσι στην εκτέλεσι εξόχων έργων. Καμμιά επίμοχθη ή κατώτερη εργασία δεν θα γίνεται στον νέο κόσμο του Ιεχωβά! Προικισμένοι εργάται θα κατασκευάζουν κατοικίες εξαιρετικής ομορφιάς. Τα μνημειώδη θαύματα της φύσεως θα συμπληρώνονται από την ανθρώπινη καλλιτεχνία, καθώς θα καλλιεργή και θα φυτεύη ο θεοσεβής άνθρωπος, μεταμορφώνοντας ολόκληρη την υδρόγειο σ’ ένα επιβλητικό, περικαλλές τοπίο. Αλλεπάλληλοι θησαυροί θείας σοφίας θ’ αποκαλύπτωνται, καθόσον η τελεία, πλούσια προικισμένη διάνοια του ανθρώπου θα επιδιώκη επιστημονικές σπουδές για έναν ειρηνικό σκοπό και προς δόξαν του Θεού.​—Ψαλμ. 104:24, 31.

 4. Γιατί πρέπει τώρα να κρατούμε σταθερά τη χαρά μας, και με ποια διάθεσι της καρδιάς;

⁴ Αν μπορήτε να απεικονίσετε μέρος της μακαριότητος αυτού του ενδόξου μέλλοντος, τότε εγγίζετε το κράσπεδο των θαυμασίων που ο Ιεχωβά θ’ αποκαλύψη για το ανθρώπινο γένος σε όλη την αιωνιότητα. Χαίρετε για τη γνώσι των επαγγελιών του Θεού για αιώνια ζωή, και κρατείτε σταθερά τη χαρά σας! Τι συγκινητική προοπτική! Πρέπει να κάμη όλο το ανθρώπινο γένος να αναφωνήση μαζί με τον ψαλμωδό: «Ας υμνολογώσιν εις τον Ιεχωβά τα ελέη αυτού, και τα θαυμάσια αυτού τα προς τους υιούς των ανθρώπων.»​—Ψαλμ. 107:8, ΜΝΚ.

ΜΕΛΕΤΑΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΗΤΕ ΖΩΗ

 5. Γιατί είναι αναγκαία εξακολουθητική, επιμελής μελέτη για όλους όσοι ανήκουν στην κοινωνία Νέου Κόσμου σήμερα;

⁵ Όλοι όσοι αγαπούν ζωή και που επιθυμούν την άφθονη ζωή του νέου κόσμου του Θεού πρέπει να μελετούν για να γνωρίσουν τον λόγον του Θεού και να υπακούσουν σ’ αυτόν. Αυτό σημαίνει επιμελή μελέτη, πρώτα για ν’ αποκτήσωμε ακριβή γνώσι των σκοπών του Ιεχωβά, και έπειτα για να διατηρήσωμε αυτή τη γνώσι και εποικοδομηθούμε σ’ αυτή ενώ προχωρούμε στη Χριστιανική ωριμότητα. Κανείς ποτέ ας μη γίνη νωθρός στις θεοκρατικές του μελέτες! Ακόμη και όταν οι πρώτοι Χριστιανοί ήσαν ‘εστηριγμένοι εις την παρούσαν αλήθειαν’ ο Πέτρος εθεώρησε επάναγκες να εξακολουθήση ‘να τους διεγείρη δια της υπενθυμίσεως’. (2 Πέτρ. 1:12-15) Ανασκόπησις και περαιτέρω μελέτη είναι εξίσου σπουδαία σήμερα​—ακόμη πιο σπουδαία, καθώς ο Διάβολος προετοιμάζει τώρα την τελευταία του επίθεσι εναντίον της κοινωνίας Νέου Κόσμου. Τώρα, περισσότερο από όλους τους καιρούς, είναι καιρός «να προσέχωμεν περισσότερον εις όσα ηκούσαμεν, δια να μη εκπέσωμεν ποτέ.» Στους κεχρισμένους Χριστιανούς ο Παύλος λέγει: «Διότι μέτοχοι εγείναμεν του Χριστού, εάν κρατήσωμεν μέχρι τέλους βεβαίαν την αρχήν της πεποιθήσεως.» (Εβρ. 2:1· 3:14) Η ίδια αρχή εφαρμόζεται σε όλους τους ανθρώπους καλής θελήσεως που ζητούν ζωή στην παραδείσια γη.

 6. Ποια ωφέλεια προκύπτει από την καθημερινή μελέτη;

⁶ Εξακολουθήστε να πίνετε από την πηγή της Βιβλικής αληθείας! Καθώς υπόσχεται ο Ιησούς: «Όστις όμως πίη εκ του ύδατος το οποίον εγώ θέλω δώσει εις αυτόν, δεν θέλει διψήσει εις τον αιώνα· αλλά το ύδωρ το οποίον θέλω δώσει εις αυτόν, θέλει γείνει εν αυτώ πηγή ύδατος αναβλύζοντος εις ζωήν αιώνιον.» Τα λόγια του Ιησού είναι ‘πνεύμα και ζωή’. (Ιωάν. 4:14· 6:63) Ολόκληρος ο λόγος του Θεού «είναι ζων, και ενεργός». «Εν αυτώ θέλεις μελετά ημέραν και νύκτα», για να εύρης θησαυρούς σοφίας και διακρίσεως, και να τους κρατής στερεά για αιώνια ζωή. «Μακάριος ο άνθρωπος όστις εύρηκε σοφίαν, και ο άνθρωπος όστις απέκτησε σύνεσιν· διότι το εμπόριον αυτής είναι καλήτερον παρά το εμπόριον του αργυρίου, και το κέρδος αυτής παρά χρυσίον καθαρόν. Είναι τιμιωτέρα πολυτίμων λίθων· και πάντα όσα επιθυμήσης δεν είναι αντάξια αυτής. Μακρότης ημερών είναι εν τη δεξιά αυτής· εν τη αριστερά αυτής, πλούτος και δόξα. Αι οδοί αυτής είναι οδοί τερπναί, και πάσαι αι τρίβοι αυτής ειρήνη. Είναι δένδρον ζωής εις τους εναγκαλιζομένους αυτήν· και μακάριοι οι κρατούντες αυτήν.»​—Εβρ. 4:12· Ιησ. Ναυή 1:8· Παροιμ. 3:13-18.

 7. (α) Πώς ένας εχθρός εναντιώνεται στη χαρούμενη αύξησι του λόγου; (β) Πώς μπορεί κανείς να εμμένη σταθερά στην αρχική του χαρά;

⁷ Υπάρχει κάποιος, εν τούτοις, που δεν θέλει να είναι ευτυχές το ανθρώπινο γένος. Αυτός ο «κάποιος» είναι «ο όφις ο αρχαίος, ο καλούμενος Διάβολος, και ο Σατανάς, ο πλανών την οικουμένην όλην.» (Αποκάλ. 12:9) Αυτός είναι που έσπειρε «ζιζάνια» δογματικής διαιρέσεως στην αληθινή θρησκεία της ζωής. Οι πανούργοι τρόποι του περιγράφονται περαιτέρω από τον Ιησού Χριστό στην παραβολή του που αναγράφεται στο κατά Λουκάν 8:4-15. Καθώς σπείρει ο μέγας Σπορεύς τον «καλόν σπόρον», τον «λόγον του Θεού», οι δεκτικές καρδιές «μετά χαράς δέχονται τον λόγον». Εν τούτοις, ο Διάβολος προσπαθεί να εμποδίση το να ριζώση ο σπόρος, ή προσπαθεί να τον συμπνίξη προτού αυξηθή σε «δένδρον ζωής». Όλοι όσοι επιθυμούν να εμμείνουν σταθερά στην αρχική των χαρά, πρέπει να καλλιεργούν την αγαθή γη της καρδιάς των διαμορφώνοντας τακτικές συνήθειες μελέτης. Πρέπει ν’ ανθίστανται στον καύσωνα της εναντιώσεως του παλαιού κόσμου, που μπορεί να ξηράνη το τρυφερό φυτό της νεογέννητης πίστεώς των. Σε δοκιμασία, και ακόμη σε διωγμό, πρέπει να τηρούν την όρασι των ενδόξων επαγγελιών του Ιεχωβά πιο λαμπρή μπροστά στα μάτια των, για να μην αποπλανηθούν ποτέ από το ακτινοβόλο μονοπάτι που αυτή φωτίζει ενώπιόν των. Πρέπει να μελετούν για να μετάσχουν στη νίκη της πίστεως. «Παν ό,τι εγεννήθη εκ του Θεού, νικά τον κόσμον, και αύτη είναι η νίκη η νικήσασα τον κόσμον, η πίστις ημών.»​—1 Ιωάν. 5:4.

 8. Ποιες ‘μέριμνες’ πρέπει ν’ αποφεύγωνται, και γιατί;

⁸ Ο Κύριος μιλεί και για άλλες ύπουλες πιέσεις που ο Διάβολος επιφέρει στην πίστι μας. Προειδοποιεί για εκείνους «οίτινες ήκουσαν, και υπό μεριμνών και πλούτου και ηδονών του βίου, υπάγουσι, και συμπνίγονται, και δεν τελεσφορούσι.» Μέριμνες; Ναι, μερικοί γίνονται ανήσυχοι για την αύριον. Νομίζουν ότι πρέπει να αναλάβουν έκτακτη εργασία στη σπίτι για να συμπληρώσουν τον προϋπολογισμό της οικογενείας, ότι πρέπει να διευρύνουν μια επιχείρησι, ή να ζητήσουν προαγωγή σε μια πιο επικερδή θέσι, που καταναλίσκει όμως περισσότερον χρόνον. Μερικοί έχουν κάθε είδους στενοχώριες για το τι θα μπορούσε να συμβή στο μέλλον. Αστοχούν να προσέξουν τη συμβουλή του Ιησού: «Μη μεριμνήσητε λοιπόν περί της αύριον· διότι η αύριον θέλει μεριμνήσει τα εαυτής· αρκετόν είναι εις την ημέραν το κακόν αυτής.» Αν εσχεδίαζαν προσεκτικά ν’ αφήσουν τα συμφέροντα του νέου κόσμου του Θεού να έχουν την πρώτη θέσι στη ζωή τους, οι ανησυχίες των θα εξηφανίζοντο σαν την πρωινή ομίχλη. (Ματθ. 6:33, 34) Ο Ιεχωβά ποτέ δεν θα λησμονήση εκείνους που τον κρατούν πρώτον στις σκέψεις των και στη ζωή των. Από μια ευγνώμονα καρδιά, ο Δαβίδ μπορούσε να πη: «Νέος ήμην, και ήδη εγήρασα, και δεν είδον δίκαιον εγκαταλελειμμένον, ουδέ το σπέρμα αυτού ζητούν άρτον. «Όλην την ημέραν ελεεί και δανείζει, και το σπέρμα αυτού είναι εις ευλογίαν.»​—Ψαλμ. 37:25, 26.

 9. Πώς μπορεί ο «πλούτος» να γίνη κίνδυνος, αλλά τι πραγματικά είναι «μέγας πλουτισμός»;

⁹ Μερικοί παρασύρονται από τον «πλούτον». Πόσο ύπουλα μπορεί η αποπνικτική επιθυμία του να είναι κανείς πλούσιος, καθώς και η απόκτησις ολοένα περισσοτέρων από τα ωραία πράγματα που προσφέρει αυτός ο κόσμος, να εκτοπίσουν την πρώτη χαρά και αγάπη για τον Ιεχωβά και τις επαγγελίες της Βασιλείας του! Εν τούτοις, είναι λυπηρό να πούμε ότι πλήθος ανθρώπων που ξεκίνησαν στο δρόμο της ζωής επνίγησαν αργότερα στη θάλασσα του υλισμού. Καθώς εξηγεί ο απόστολος Παύλος, ο πραγματικός πλουτισμός, ο «μέγας πλουτισμός» είναι «η ευσέβεια μετά αυταρκείας»: «Έχοντες δε διατροφάς και σκεπάσματα, ας αρκώμεθα εις ταύτα.» Πόσο επίκαιρη είναι η συμβουλή προς όλους όσοι μπήκαν στο δρόμο της ζωής να μη «ελπίζωσιν επί την αδηλότητα του πλούτου, αλλ’ επί τον Θεόν τον ζώντα, όστις δίδει εις ημάς πλουσίως πάντα εις απόλαυσιν»! Καθώς τελειώνει την πορεία του ο παροδικός αυτός κόσμος, ο Ιεχωβά προμηθεύει ικανοποιητικά πλούτη γνώσεως και υπηρεσίας. Μέσω αυτής της υπηρεσίας ας αγωνιζώμεθα τώρα να φθάσωμε τους μεγαλυτέρους ακόμη θησαυρούς που θα αφθονούν στον αιώνιο νέο κόσμο. Είναι σοφοί όσοι προσέχουν τη συμβουλή του αποστόλου «να αγαθοεργώσι, να πλουτώσιν εις έργα καλά, να ήναι ευμετάδοτοι, κοινωνικοί, θησαυρίζοντες εις εαυτούς θεμέλιον καλόν εις το μέλλον, δια να απολαύσωσι την αιώνιον ζωήν.»​—1 Τιμ. 6:6-19.

10. (α) Πώς μπορούν οι ‘ηδονές του βίου’ να κάμουν ύπουλη διείσδυσι; (β) Πώς μπορούν να εμποδισθούν από το να ριζώσουν;

¹⁰ Υπάρχουν μερικοί, οι οποίοι, αφού δεχθούν τον λόγον με χαρά και μπουν στην πραγματική ζωή, θα επιτρέψουν ακόμη στις ‘ηδονές του βίου’ να συμπνίξουν τις ανώτερες χαρές της μελέτης, της υπηρεσίας και της συναναστροφής στην κοινωνία Νέου Κόσμου του Ιεχωβά. Έπειτα από μια σκληρή εργασία της ημέρας είναι πολύ εύκολο να λυπηθή κανείς τον εαυτό του και να σκεφθή, «Είμαι πολύ κουρασμένος για μελέτη, πολύ κουρασμένος για συναθροίσεις, πολύ κουρασμένος για υπηρεσία.» Έτσι ζητείται ανάπαυσις αλλού. Μια κακή συνήθεια ριζώνει και αυξάνει. Στην πραγματικότητα, η πνευματική αναψυχή είναι η πιο καλή θεραπεία για κάθε είδους κόπωσι. Η αναψυχή αυτή μπορεί πάντοτε να βρεθή, με ικανοποιητική χαρά, στη μελέτη του λόγου του Θεού και στη συναναστροφή του λαού του. Αποφεύγετε τις οκνηρές κατευθύνσεις του παλαιού κόσμου. Σε ημέρες που έχουν τεθή κατά μέρος για την υπηρεσία του Θεού, να είσθε όμοιοι με τους πιστούς Ιουδαίους υπό τον Ιωσαφάτ, οι οποίοι «εξεγερθέντες το πρωί, εξήλθον». (2 Χρον. 20:20-22) Ποτέ μην αφήνετε τις ηδονές να συνωστίζωνται στη ζωή σας ως το βαθμό να εκτοπίσουν σχεδιασμένη θεοκρατική μελέτη, υπηρεσία και συναναστροφή. Θυμηθήτε ότι μέρος του σημείου των «εσχάτων ημερών» είναι ότι οι άνθρωποι θα ήσαν «φιλήδονοι μάλλον παρά φιλόθεοι.» (2 Τιμ. 3:1, 4) Να είσθε φιλόθεος.

11. (α) Πού μπορούμε να βρούμε δύναμι σε καιρό δοκιμασίας; (β) Πώς ο Ιεχωβά συχνά ανταμείβει εκείνους που αποβλέπουν σ’ αυτόν;

¹¹ Έρχονται καιροί στην πείρα πλείστων από μας, που αντιμετωπίζομε προσωπικά προβλήματα, με πιέσεις από τον κόσμο, ή με διωγμούς που φαίνεται σχεδόν πολύ δύσκολο να τους βαστάσωμε. Σε τέτοιους καιρούς πρέπει να μένωμε κοντά στον Ιεχωβά με προσευχή, έχοντας πεποίθησι ότι θα μας υποστηρίξη μέσα από όλες τις δοκιμασίες μας. Διατηρείτε συναναστροφή στην κοινωνία Νέου Κόσμου και, επάνω απ’ όλα, τακτική εβδομαδιαία υπηρεσία στον Ιεχωβά. Η υπηρεσία του Θεού είναι σαν ενισχυτική τροφή. Όπως είπε ο Ιησούς: «Το εμόν φαγητόν είναι να πράττω το θέλημα του πέμψαντός με, και να τελειώσω το έργον αυτού.» (Ιωάν. 4:34) Να είσθε αποφασισμένοι να τελειώσετε το έργο του Ιεχωβά με ακεραιότητα! Στην υπηρεσία του αγρού συχνά συμβαίνει να παρέχη ο Ιεχωβά την παρηγορία ακριβώς και την ενθάρρυνσι που χρειαζόμεθα, μέσω κάποιας συγκινητικής πείρας, ή άλλης έξοχης ευλογίας, και τότε με ενισχυμένη πίστι μπορούμε να δούμε το δρόμο που πρέπει ν’ ακολουθήσωμε: «Έλπιζε επί τον Ιεχωβά εξ όλης σου της καρδίας, και μη επιστηρίζεσαι εις την σύνεσίν σου· εν πάσαις ταις οδοίς σου αυτόν γνώριζε, και αυτός θέλει διευθύνει τα διαβήματά σου.»​—Παροιμ. 3:5, 6, ΜΝΚ.

12. Πώς μπορούν ώριμοι διάκονοι να βοηθήσουν νέους στο να επανεύρουν χαρά σε καιρό δοκιμασίας;

¹² Υπάρχουν μερικοί που μόλις έχουν ξεκινήσει στο δρόμο της ζωής, αλλά που νωρίς αντιμετωπίζουν δοκιμασίες, οι οποίες απειλούν την πίστι των. Σε τέτοια περίπτωσι ο επίσκοπος, ή άλλος ώριμος διάκονος στην εκκλησία, πρέπει να είναι ταχύς στο να βοηθήση το νέο «πρόβατο» να επανεύρη την πρώτη του χαρά στην αλήθεια. Στην πρώτη εκδήλωσι δυσκολίας κάμετε μια φιλική επίσκεψι και βοηθήστε το άτομο αυτό ν’ αντιμετωπίση το πρόβλημα Γραφικώς. Συνεχίστε αυτή τη βοήθεια, με αγάπη και με τρυφερή στοργή, έτσι ώστε εκείνος που λαμβάνει βοήθεια ‘να σταθή τέλειος και πλήρης εις παν θέλημα του Θεού.’ (Κολ. 4:12· 1 Θεσ. 2:7, 8) Δείξτε απόφασι να παρασταθήτε στο πρόβατο. Με υπομονή περιποιηθήτε τους πνευματικώς ασθενείς, διότι θ’ ανταποκριθούν σε στοργική ποίμανσι. Αν είναι σωματικώς ασθενείς, βοηθήστε τους να λάβουν μέρος σε συμπτωματική μαρτυρία, έτσι ώστε να μπορέσουν να διατηρήσουν μια υγιή διάθεσι και να ευλογηθούν από τον Ιεχωβά. Υπάρχουν πολλοί που είναι ισχυροί και ενεργητικοί σήμερα στο έργο του Ιεχωβά, μερικοί απ’ αυτούς σκαπανείς διάκονοι, αλλ’ οι οποίοι θα είχαν χαθή για την κοινωνία Νέου Κόσμου αν δεν τους είχε δοθή πρόθυμη βοήθεια σε καιρό δοκιμασίας. Υπάρχει μεγάλη «χαρά εν τω ουρανώ» οποτεδήποτε ένα αποπλανημένο πρόβατο φέρεται πίσω στη μάνδρα!​—Λουκ. 15:4-7.

13. Πώς μπορεί κανείς να διατηρήση τον λόγον «εν καρδία καλή και αγαθή»;

¹³ Να είσθε επιμελείς στο να διατηρήσετε τη χαρά σας στην υπηρεσία του Θεού. «Εις την ελπίδα χαίροντες· εις την θλίψιν υπομένοντες· εις την προσευχήν προσκαρτερούντες.» Αν το κάνετε αυτό, τότε τα περαιτέρω λόγια του αποστόλου θα έχουν εκπλήρωσι σε σας: «Ο δε Θεός της ελπίδος είθε να σας εμπλήση πάσης χαράς και ειρήνης δια της πίστεως, ώστε να περισσεύητε εις την ελπίδα δια της δυνάμεως του πνεύματος του αγίου.» (Ρωμ. 12:12· 15:13) Η ελπίδα του νέου κόσμου, με την αιώνιά της χαρά και ειρήνη, είναι τώρα τόσο κοντά στην πραγματοποίησί της, ώστε πρέπει να αγωνίζεσθε με δύναμι και σθένος για ν’ αντισταθήτε σε κάθε παρείσδυσι από τον κόσμο του Διαβόλου. Ενεργώντας έτσι, θα είσθε σαν τον σπόρο που έπεσε επάνω σε καλή γη, ένας από εκείνους οι οποίοι «ακούσαντες τον λόγον, κρατούσιν εν καρδία καλή και αγαθή, και καρποφορούσιν εν υπομονή.» Πόσο μεγάλη είναι η χαρά όλων εκείνων που πραγματικά καρποφορούν!​—Ματθ. 13:23.

ΕΞΑΡΤΗΣΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΧΩΒΑ

14. Σύμφωνα με το Ματθαίος 5:3, ποιοι είναι οι μακάριοι σήμερα, και γιατί;

¹⁴ Ας έχωμε πάντοτε συναίσθησι της πνευματικής μας ανάγκης! Και τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι κάθε ημέρα και κάθε ώρα πρέπει να εκτιμούμε την εξάρτησί μας από τον Ιεχωβά για τα πράγματα της ζωής. Χωρίς την αγάπη του δεν θα είχαμε ποτέ ζωή κατά πρώτον λόγον. Χωρίς τη στοργική του προμήθεια δεν θα είχαμε ποτέ την ευκαιρία για αιώνια ζωή. Χωρίς την πνευματική υποστήριξι που αυτός παρέχει, γρήγορα θα εσυρόμεθα προς τα πίσω, για να καταποθούμε από τον άπληστο κόσμο του Διαβόλου. Χρειαζόμεθα πάντοτε τη βοήθεια του Ιεχωβά. Θα είμεθα ευτυχείς αν δεχώμεθα ταπεινά αυτή τη βοήθεια καθώς αυτός την παρέχει με τη μελέτη του λόγου του, με τη διαφωτιστική και παρορμητική δύναμι του πνεύματός του, και μέσω του «πιστού και φρονίμου δούλου» του, που υπηρετεί στην κοινωνία Νέου Κόσμου εδώ επάνω στη γη. «Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι [οι έχοντες συναίσθησιν της πνευματικής των ανάγκης, ΜΝΚ]· διότι αυτών είναι η βασιλεία των ουρανών.»​—Ματθ. 5:3· 24:45-47.

15. (α) Πώς το ανθρώπινο γένος γενικά θεωρεί την προμήθεια του Ιεχωβά; (β) Πώς ο Ιεχωβά θεωρεί το αγνώμον ανθρώπινο γένος;

¹⁵ Λόγω της αγάπης του και της σοφίας του, ο Ιεχωβά έχει προνοήσει άφθονα για τις πνευματικές και υλικές ανάγκες του ανθρωπίνου γένους. Εν τούτοις, οι περισσότεροι από το ανθρώπινο γένος αγνωμόνως απολακτίζουν την πνευματική του προμήθεια. Συγχρόνως χρησιμοποιούν άπληστα την υλική του προμήθεια, για ιδιοτελές κέρδος, καυχώμενοι ότι δεν έχουν ανάγκη του Θεού. Στην πραγματικότητα, ο Ιεχωβά είναι εκείνος που δεν έχει ανάγκη του ανθρώπου, και θα μπορούσε να εξαλείψη σε μια στιγμή κάθε ανθρώπινη ζωή. «Πάντα τα έθνη ενώπιον αυτού είναι ως μηδέν· λογίζονται παρ’ αυτού ολιγώτερον παρά το μηδέν, και την ματαιότητα.» (Ησ. 40:17) Πρέπει να νοιώθωμε τον εαυτό μας πολύ ταπεινόν ενώπιον του Ιεχωβά. Η ακόλουθη εικόνα μπορεί να μας βοηθήση να κατανοήσωμε πόσο μικρός πραγματικά είναι ο άνθρωπος:

16. Πόσο μεγάλος είναι ο άνθρωπος;

¹⁶ Σύμφωνα με τους ανθρωπίνους κανόνες ένας άνθρωπος υπολογίζεται μεγάλος αν ζυγίζη 200 λίτρες. Μερικοί άνθρωποι θεωρούνται «μεγάλοι» λόγω της επιδεξιότητός των να εξακοντίζουν δορυφόρους στο διάστημα, όπου διανύουν την τροχιά τους επί ολίγες εβδομάδες ή μήνες. Και όμως πόσο μικρός είναι ο άνθρωπος και οι δορυφόροι του όταν συγκριθούν με αυτή τη γη, η οποία ζυγίζει έξη τρισεκατομμύρια δισεκατομμύρια (21 0’ς) τόννους και η οποία έχει διανύσει αλάνθαστη τροχιά γύρω στον ήλιο, ταξιδεύοντας 58 χιλιάδες εκατομμυρίων μίλια το χρόνο, στη διάρκεια όλων των ετών της υπάρξεώς της! Ο Ιεχωβά έθεσε τη γη στην τροχιά της! Εν τούτοις, η γη είναι μικρή, επίσης, αν συγκριθή με την έκτασι του ηλιακού συστήματος​—ναι, μια αιχμή καρφίτσας σ’ ένα σύστημα που έχει διάμετρο πάνω από επτά χιλιάδων εκατομμυρίων μιλίων. Ο Ιεχωβά εδημιούργησε το ηλιακό σύστημα! Αλλά πόσο μικρό είναι και το ίδιο το ηλιακό σύστημα! Διότι ο ήλιος της γης είναι μόνο ένα από τα 200 χιλιάδες εκατομμύρια άσπρα που αποτελούν τον Γαλαξία. Τόσο αχανής είναι ο Γαλαξίας ώστε μια λάμψις φωτός χρειάζεται 100.000 χρόνια για να περάση από τη μια πλευρά στην άλλη. Ο Ιεχωβά τοποθέτησε εκεί τον Γαλαξία! Αλλά ο Γαλαξίας είναι μικρός επίσης. Συμβαίνει να είναι μια μόνο από τις ακαταμέτρητες εκτάσεις δισεκατομμυρίων γαλαξιών, που το φως του πλησιεστέρου απ’ αυτούς χρειάζεται χιλιάδες χρόνια για να φθάση τα τηλεσκόπια του ανθρώπου σ’ αυτή τη γη. Ο Ιεχωβά εδημιούργησε όλους αυτούς τους ουρανούς!​—Γέν. 1:1.

17. (α) Τι μπορεί να λεχθή για τους ουρανούς της παρουσίας του Ιεχωβά; (β) Ποια θαυμαστά προνόμια διανοίγει ο Ιεχωβά στους ευπειθείς ανθρώπους;

¹⁷ Πολύ πριν τα σύγχρονα τηλεσκόπια εισδύσουν σ’ αυτή την απεραντωσύνη του διαστήματος, ο ψαλμωδός διεκήρυξε: «Ω Ιεχωβά ο Κύριος ημών, πόσον είναι θαυμαστόν το όνομά σου εν πάση τη γη! όστις έθεσας την δόξαν σου υπεράνω των ουρανών.» Πολύ υψηλότερη και πιο ένδοξη ακόμη από όλη την επιβλητική έκτασι των υλικών ουρανών, είναι η πνευματική επικράτεια και οι ουρανοί της παρουσίας του Ιεχωβά. Τι θαυμαστή παρ’ αξίαν αγαθότητα εξεδήλωσε ο Ιεχωβά μέσω του Υιού του, εξαγοράζοντας ολίγους του ανθρωπίνου γένους από τη γη, για να υπηρετούν για πάντα μαζί με τον Υιό του και Βασιλέα στους εξυψωμένους «νέους ουρανούς»​—όχι, όχι με άσχημες στολές του διαστήματος, αλλά με ένδοξα πνευματικά σώματα της αναστάσεώς των, προμηθευμένα για εξυψωμένη υπηρεσία στη λαμπρότητα της δόξης της παρουσίας του Ιεχωβά. Τι θαυμαστή αγάπη εκδηλώνει, επίσης, ο Ιεχωβά καθώς στρέφει την προσοχή σ’ αυτή τη μικροσκοπική κηλίδα, τη γη, καθαρίζοντάς την από κάθε διαιρετική θρησκεία και άλλη πονηρία, και εδραιώνοντάς την ως αγιαστήριο όπου οι άνθρωποι θα ζουν για πάντα με ειρήνη και χαρά. Είτε ο προορισμός μας είναι αφθαρσία στους «νέους ουρανούς», είτε αιώνια ζωή στη «νέα γη», όλοι εμείς μπορούμε ταπεινά να αναφωνήσωμε ενώπιον του Ιεχωβά: «Τι είναι ο άνθρωπος, ώστε να ενθυμήσαι αυτόν; ή ο υιός του ανθρώπου, ώστε να επισκέπτησαι αυτόν;»​—Ψαλμ. 8:1, 4· 1 Κορ. 15:42-45· Αποκάλ. 14:3.

18. (α) Πού και μόνο στη γη μπορεί να βρεθή η πραγματική χαρά, και πώς το έδειξε αυτό ο Πέτρος; (β) Γιατί μπορεί να λεχθή ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι η μόνη ομάδα που κρατεί τη θρησκεία της ζωής σήμερα;

¹⁸ Βρήτε τη θέσι σας στη διάταξι του Θεού και εμμείνατε σ’ αυτήν! Σταθήτε πλησιέστατα στην οργάνωσί του, την κοινωνία Νέου Κόσμου, διότι πουθενά αλλού επάνω στη γη δεν μπορούν να βρεθούν οι χαρές της πραγματικής ζωής. Στις μέρες του Ιησού, όταν μερικοί εσκανδαλίσθησαν από τις σκληρές αλήθειες που έλεγε και εστρέφοντο πίσω στον λαβύρινθο των διαιρετικών δογμάτων, ο Ιησούς είπε στους δώδεκα αποστόλους του: «Μήπως και σεις θέλετε να υπάγητε;» Ο Πέτρος απήντησε: «Κύριε, προς τίνα θέλομεν υπάγει; λόγους ζωής αιωνίου έχεις· και ημείς επιστεύσαμεν και εγνωρίσαμεν ότι συ είσαι ο Χριστός ο Υιός του Θεού του ζώντος.» (Ιωάν. 6:67-69) Τότε υπήρχε μόνο μια ομάδα που είχε τους λόγους της ζωής, και σήμερα ακόμη υπάρχει μια μόνο ομάδα. Αυτή είναι η κοινωνία Νέου Κόσμου των μαρτύρων του Ιεχωβά, που εργάζεται με ενότητα κάτω από τη διεύθυνσι του ίδιου Κυρίου, του ήδη ανάσσοντος Βασιλέως, Χριστού Ιησού. Είναι η μόνη ομάδα επάνω στη γη που απεχωρίσθη από την άπληστη, διεφθαρμένη πολιτική, θρησκεία, εμπόριο και μιλιταρισμό του κόσμου του Διαβόλου, και η οποία εσφυρηλάτησε ‘τας μαχαίρας δια υνία’, ώστε να διατηρή ενότητα αγάπης και αδελφότητος σε όλη τη γη. (Ησ. 2:4) Είναι η μόνη οργάνωσις που μεγαλύνει το μεγάλο όνομα του Ιεχωβά, και υποστηρίζει τη θρησκεία της ζωής, διακηρύττοντας τολμηρά τη βασιλεία του Θεού δια του Χριστού Ιησού ως το μέσον επιβιώσεως του ανθρωπίνου γένους, καθώς και χορηγήσεως των ευλογιών της ζωής στον νέο κόσμο του Θεού.​—Ψαλμ. 34:3· Ιωάν. 17:3· Ματθ. 24:14.

19. (α) Πώς μπορούν να εύρουν τη μόνη πραγματική θέσι ασφαλείας σήμερα εκείνοι που αγαπούν τη ζωή; (β) Γιατί οι μάρτυρες του Ιεχωβά τώρα είναι τόσο άφθονα μακάριοι;

¹⁹ Αναγνωρίζετε ταπεινά την πλήρη εξάρτησί σας από τον Ιεχωβά για ζωή και τις ευλογίες της; Τότε πρέπει επίσης ταπεινά ν’ αναγνωρίζετε την εξάρτησί σας από την επίγεια οργάνωσί του σήμερα. Δεν υπάρχει θέσις πραγματικής ασφαλείας έξω από την κοινωνία Νέου Κόσμου του Θεού. Όλοι όσοι αγαπούν ζωή πρέπει να εύρουν τη θέσι των, και να κρατήσουν τη θέσι των, μέσα σ’ αυτή την κοινωνία, παρακολουθώντας τακτικά τη συνάθροισι μελέτης της Σκοπιάς, τη συνάθροισι υπηρεσίας και σχολής θεοκρατικής διακονίας, ακούοντας προσεκτικά τις δημόσιες Γραφικές ομιλίες, και υποστηρίζοντας τη μεσεβδομαδιαία μελέτη βιβλίου εκκλησίας. Μακάριοι είναι όλοι εκείνοι που υπερπληρούν όλες αυτές τις συναθροίσεις μέσα σε μια πολυάσχολη εβδομάδα, διότι έτσι κάνοντας εκτοπίζουν τα ανακόλουθα πράγματα που ο εχθρός θα ήθελε να σπείρη στη Χριστιανική ζωή των. Μακάριοι, επειδή έχουν συναίσθησι της πνευματικής των ανάγκης! Μακάριοι, επειδή προχωρούν στην ωριμότητα με όλους όσοι ανήκουν στον λαό του Θεού σε όλον τον ευρύν κόσμο! Μακάριοι, επειδή εποικοδομούν δύναμι για ν’ αντισταθούν στην τελική επίθεσι του κόσμου του Σατανά, ο οποίος ακόμη και τώρα επισωρεύει χλευασμό και διωγμούς επάνω στις κεφαλές των! «Μακάριοι είσθε, όταν σας ονειδίσωσι και διώξωσι, και είπωσιν εναντίον σας πάντα κακόν λόγον ψευδόμενοι, ένεκεν εμού [του Ιησού]. Χαίρετε και αγαλλιάσθε, διότι ο μισθός σας είναι πολύς εν τοις ουρανοίς.»​—Ματθ. 5:11, 12.

20. (α) Ποια συναναστροφή πρέπει να διατηρήται κάτω από διωγμό; (β) Πώς οι Γερμανοί αδελφοί μας ευλογήθηκαν σε τούτο; (γ) Ποια συναναστροφή πρέπει να επιζητήται τώρα, με τον Αρμαγεδδώνα εν όψει;

²⁰ Ακόμη και όταν έρχωνται διωγμοί, διατηρείτε αυτές τις συναναστροφές με άλλους ομοίας πολυτίμου πίστεως, είτε σε ιδιωτικές κατοικίες, είτε σε υπόγεια οικήματα, σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως ή στους ανοιχτούς αγρούς. Θυμηθήτε πώς οι Γερμανοί αδελφοί μας διετήρησαν την ωργανωμένη των οντότητα όταν ήσαν αναγκασμένοι να φύγουν από το στρατόπεδο συγκεντρώσεως Ζαχσενχάουζεν στο αποκορύφωμα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Ανάμεσα σε πυροβολισμούς, πολυβόλα, λεηλασίες και θάνατο από εξάντλησι, οι 230 αδελφοί μας εβάδιζαν με θεοκρατική τάξι, μια ομάδα, μέσα σε όλη αυτή τη σύγχυσι του θανάτου και του πολέμου, που ενεπιστεύετο στον Ιεχωβά Θεό. Απήντησε μήπως ο Ιεχωβά στην ενωμένη των προσευχή για καθοδηγία; Ωδήγησε και επροστάτευσε αυτή τη μικρή ομάδα των λατρευτών του; Η έκθεσις λέγει: «Από την ομάδα μας, που απετελείτο από 230 περίπου αδελφούς και αδελφές, κανείς, ούτε ακόμη ο ασθενέστερος, δεν στρώθηκε στο δρόμο, παρά το γεγονός ότι είχαμε μερικούς αδελφούς ηλικίας από 65 έως 72 ετών. Έστεκαν όλοι πιστά.»a Σε μέλλουσες δοκιμασίες και μέσα από την ίδια τη μάχη του Αρμαγεδδώνος, η κοινωνία Νέου Κόσμου των μαρτύρων του Ιεχωβά αναμένει να εξακολουθήση να στέκη πιστά, στη μία ενωμένη, θεοκρατική τάξι. Τώρα είναι καιρός να ζητήσετε αυτή τη συναναστροφή, για να μπορέσετε και σεις να βρήτε χαρά λέγοντας: «Επί τον Ιεχωβά ήλπισα, και δεν θέλω σαλευθή. Ο πους μου ίσταται εν τη ευθύτητι· εν εκκλησίαις θέλω ευλογεί τον Ιεχωβά.»​—Ψαλμ. 26:1, 12, ΜΝΚ.

21. (α) Πώς μπορούμε τώρα να επιληφθούμε της πραγματικής ζωής; (β) Ποια πορεία θα φέρη την ανταμοιβή ‘πλούτου, και δόξης, και ζωής’;

²¹ «Η χαρά του Ιεχωβά είναι η ισχύς σας.» (Νεεμ. 8:10, ΜΝΚ) Η χαρά του να γνωρίζετε τον Ιεχωβά Θεό, του να κατανοήτε τους ενδόξους δημιουργικούς του σκοπούς, του να υπηρετήτε ως μάρτυρές του στο τέλος του κόσμου​—όλα αυτά προστίθενται σε μια υπεράφθονη χαρά! Τι μερίδα χάνουν οι άνθρωποι του παλαιού κόσμου! Χάνουν, επίσης, την ευκαιρία για αιώνια ζωή! Επιληφθήτε σεις με βεβαιότητα της πραγματικής ζωής. Έχοντας εύρει αυτή τη χαρά, ποτέ μην την αφήνετε να φύγη! «Πάντοτε χαίρετε. Αδιαλείπτως προσεύχεσθε. Κατά πάντα ευχαριστείτε· διότι τούτο είναι το θέλημα του Θεού προς εσάς εν Χριστώ Ιησού.» (1 Θεσ. 5:16-18) Χαίρετε για να μπορέσετε να έχετε μέρος, έστω και πολύ μικρό, στην εκτέλεσι του θελήματος του Θεού κατά τον καιρό που δημιουργεί «νέους ουρανούς και νέαν γην». Σφυρηλατήστε έναν αδιάρρηκτο δεσμό με την οργάνωσί του στη γη. Υπηρετείτε ταπεινά και με απεριόριστη εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά, γνωρίζοντας ότι «η αμοιβή της ταπεινώσεως, και του φόβου του Ιεχωβά, είναι πλούτος, και δόξα, και ζωή.»​—Παροιμ. 22:4, ΜΝΚ.

[Υποσημειώσεις]