Ερωτήσεις από Αναγνώστες
● Έχοντας υπ’ όψιν την τρομερή καταστροφή που έγινε στη Δρέσδη, στο Στάλινγκραντ, στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, πώς μπορούσε ο Ιησούς να περιγράψη αυτά που συνέβησαν στην Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ. ως ‘μεγάλη θλίψι, οποία δεν έγεινεν απ’ αρχής κόσμου έως του νυν, ουδέ θέλει γείνει’;
Αυτή η προφητεία είχε μια μελλοντική εκπλήρωσι πέραν απ’ ό,τι συνέβη στην Ιερουσαλήμ και στους Ιουδαίους το 70 μ.Χ. αλλ’ επίσης ίσχυε όσον αφορά την ιστορία αυτής της πόλεως και αυτού του έθνους.
Αυτά τα λόγια περιλαμβάνονται στην προφητική απάντησι που έδωσε ο Ιησούς στην ερώτησι των αποστόλων του σχετικά με τη μελλοντική παρουσία του και τη συντέλεια του συστήματος πραγμάτων. (Ματθ. 24:3, 21· Μάρκ. 13:19) Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν συχνά τονίσει ότι πολλά απ’ εκείνα που προείπε ο Ιησούς είχαν δύο εκπληρώσεις: Πρώτον, μια περιορισμένη εκπλήρωσι στις εξελίξεις που ωδήγησαν και που περιελάμβαναν την καταστροφή της Ιερουσαλήμ και του Ιουδαϊκού συστήματος πραγμάτων από τους Ρωμαίους το έτος 70 μ.Χ. Δεύτερον, μια μεγαλύτερη εκπλήρωσι από το 1914 μ.Χ., όταν ο Ιησούς άρχισε την αόρατη ουράνια παρουσία του ως βασιλεύς της Μεσσιανικής βασιλείας, η οποία περιλαμβάνει το μελλοντικό ακόμη τέλος του παγκοσμίου πονηρού συστήματος πραγμάτων.—Βλέπε Σκοπιά 15 Ιουλίου 1970, σελ. 429-443, και το βιβλίο Η Χιλιετής Βασιλεία του Θεού Επλησίασε, σελ. 293-331, στην Αγγλική.
Σ’ εκείνη την προφητεία ο Ιησούς τόνισε την ανάγκη να είναι κανείς άγρυπνος και έτοιμος. Είπε: «Προσεύχεσθε δε δια να μη γείνη η φυγή υμών εν χειμώνι μηδέ εν σαββάτω. Διότι τότε θέλει είσθαι θλίψις μεγάλη, οποία δεν έγεινεν απ’ αρχής κόσμου έως του νυν, ουδέ θέλει γείνει.»—Ματθ. 24:20, 21.
Για τους Χριστιανούς που ζούσαν στην Ιερουσαλήμ και στην Ιουδαία, οι οποίοι θα επηρεάζοντο με άμεσο τρόπο από το τέλος του Ιουδαϊκού συστήματος πραγμάτων, η προειδοποίησις να είναι άγρυπνοι ήταν ζωτική. Τα Ρωμαϊκά στρατεύματα περιεκύκλωσαν την πόλι το 66 μ.Χ., αλλά, κατόπιν, απροσδόκητα απεσύρθησαν. Αυτό ήταν το συγκεκριμένο σημείο που είχε αναφέρει ο Ιησούς στα εδάφια Λουκάς 21:20-22. Και η ιστορία μάς λέγει ότι οι ευπειθείς Χριστιανοί ανταποκρίθησαν με το να φύγουν από την πόλι της Ιερουσαλήμ και από την Ιουδαία. Έτσι, είναι λογικό να εφαρμόσωμε επίσης στην κατά γράμμα πόλι της Ιερουσαλήμ και της Ιουδαίας αυτό που είπε κατόπιν ο Ιησούς, σχετικά με τη ‘μεγάλη θλίψι.’
Η καταστροφή από τους Ρωμαίους το 70 μ.Χ. ήταν πιο εκτεταμένη και τρομερή από τον καιρό που οι Βαβυλώνιοι κατέστρεψαν την πόλι της Ιερουσαλήμ το 607 π.Χ. Επίσης, η θλίψις του έτους 70 μ.Χ., έφερε το μόνιμο καταστρεπτικό τέλος της πόλεως και του ναού που είχαν κτίσει οι Ιουδαίοι και του συστήματος λατρείας που είχε ως κέντρο τον ναό. Έτσι, ο Ιησούς είχε δίκιο όταν περιέγραψε προφητικά τα γεγονότα που έλαβαν χώρα το 70 μ.Χ. ως ‘θλίψις μεγάλη, οποία δεν έγεινεν [σ’ εκείνη την πόλι, έθνος και σύστημα πραγμάτων] απ’ αρχής κόσμου έως του νυν, ουδέ θέλει γείνει.’
Αλλά περιλαμβάνονται και άλλα ακόμη. Περιλαμβανόμεθα μ’ εμείς, Γιατί; Διότι τα λόγια του Ιησού στο εδάφιο Ματθαίος 24:21 προφανώς είχαν μια μεγαλύτερη σημασία. Η αόρατη παρουσία του Χριστού ως Μεσσιανικού βασιλέως που θα κυβερνούσε όλη τη γήινη σφαίρα δεν άρχισε το έτος 70 μ.Χ.
Ο ίδιος έδειξε ότι δεν έπρεπε ν’ αναμένεται κάτι τέτοιο ακόμη. Όταν κάποτε οι μαθηταί «ενόμιζον ότι η βασιλεία του Θεού έμελλεν ευθύς να φανή,» ο Ιησούς έδωσε την παραβολή που είναι γνωστή ως παραβολή των μνων. Επρόκειτο για ‘άνθρωπον τινά ευγενή [ο οποίος] υπήγεν εις χώραν μακράν δια να λάβη εις εαυτόν βασιλείαν και να υποστρέψη,’ και έδειξε ότι η διακυβέρνησίς του ως Μεσσιανικού βασιλέως απείχε ακόμη πολύ.—Λουκ. 19:11-27.
Η παγκόσμια εκπλήρωσις, σε μια γενεά, των προφητειών του Ιησού σχετικά με τον άνευ προηγουμένου πόλεμο, την πείνα, τους σεισμούς κ.λ.π., επιβεβαιώνουν το ότι η περιωρισμένη εκπλήρωσις στην Ιερουσαλήμ πριν από το 70 μ.Χ. ήταν απλώς ένας τύπος αυτών που υφιστάμεθα εμείς.a Συνεπώς, η παρούσα περίοδος είναι η συντέλεια ολοκλήρου του πονηρού συστήματος πραγμάτων, η οποία θ’ αποκορυφωθή από μια ‘θλίψι τοιαύτη, οποία δεν έγεινεν απ’ αρχής της κτίσεως.’ (Μάρκ. 13:19) Θα είναι πολύ μεγαλύτερη απ’ ό,τι συνέβη στην Ιερουσαλήμ, στην Ιουδαία και στο Ιουδαϊκό σύστημα πραγμάτων το 70 μ.Χ. Πράγματι, θα είναι ακόμη μεγαλύτερη από τον κατακλυσμό της εποχής του Νώε, όταν ολόκληρος ο «τότε κόσμος απωλέσθη κατακλυσθείς υπό του ύδατος.» (2 Πέτρ. 3:6) Δεν θα περιορίζεται σε ωρισμένες απομονωμένες πόλεις, όπως αυτές που κατεστράφησαν στους προσφάτους πολέμους. Θα περιλαμβάνη όλα τα άτομα που ζουν στο πρόσωπο της γης, και που τώρα αριθμούν περίπου 4.000.000.000.—2 Πέτρ. 3:7-13.
Η ακρίβεια των λόγων του Ιησού στο εδάφιο Ματθαίον 24:21 σχετικά με ό,τι συνέβη το 70 μ.Χ., πρέπει να μας εντυπώση τη βεβαιότητα της μεγαλυτέρας εκπληρώσεως αυτών των λόγων στην εποχή μας.
● Στο εδάφιο 1 Κορινθίους 2:9, μήπως ο Παύλος ανέφερε από κάποιο απόκρυφο βιβλίο;
Όχι, δεν υπάρχει αιτία να το πιστεύωμε αυτό.
Το εδάφιο λέγει: «Αλλά καθώς είναι γεγραμμένον, Εκείνα τα οποία οφθαλμός δεν είδε και ωτίον δεν ήκουσε και εις καρδίαν ανθρώπου δεν ανέβησαν, τα οποία ο Θεός ητοίμασεν εις τους αγαπώντας αυτόν.»
Φαίνεται ότι ο Παύλος ανέφερε από το εδάφιο Ησαΐας 64:4. Αλλά τα λόγια του δεν ταιριάζουν ακριβώς με τα λόγια του εδαφίου Ησαΐας 64:4 στο Εβραϊκό κείμενο, ούτε στην Ελληνική μετάφρασι των Εβδομήκοντα. Έτσι, μερικοί σχολιαστές υπέθεσαν ότι ο Παύλος ανέφερε από κάποιο απόκρυφο (μη κανονικά) βιβλίο με τον τίτλο «Η Αποκάλυψις του Ηλία» και «Η Ανάληψις και Όρασις του Ησαΐα,» διότι και τα δύο περιέχουν την ίδια δήλωσι που βρίσκεται στο εδάφιο 1 Κορινθίους 2:9. Ωστόσο, αρκετά σημεία απορρίπτουν αυτή την ιδέα.
Κανείς από τους συγγραφείς των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών (Καινή Διαθήκη) δεν αναφέρθηκε ποτέ σε ένα τέτοιο σύγγραμμα λέγοντας, «Είναι γεγραμμένο . . . » Επίσης, δεν μπορεί να καθορισθή πότε εγράφησαν αυτά τα δύο απόκρυφα βιβλία. Ακόμη και αν εγράφησαν πολύ νωρίς, θα μπορούσε αργότερα να γίνη μια αλλαγή έτσι ώστε να περιλαμβάνουν τα λόγια του Παύλου, επειδή και άλλα απόκρυφα συγγράμματα εγράφησαν και αργότερα αλλάχθησαν.
[Υποσημειώσεις]