Η Ειρήνη που Ακολουθεί τον Πόλεμο από τον Ουρανό — ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς

Η Ειρήνη που Ακολουθεί τον Πόλεμο από τον Ουρανό

«Και είδον ουρανόν νέον και γην νέαν· διότι ο πρώτος ουρανός και η πρώτη γη παρήλθε· και η θάλασσα δεν υπάρχει πλέον. Και θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον· ούτε πένθος, ούτε κραυγή, ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον· διότι τα πρώτα παρήλθον.»—Αποκάλ. 21:1, 4.

1. Ποιος είναι ο σκοπός του Ιεχωβά για τη γη;

«Η ΔΕ γη διαμένει εις τον αιώνα.» Αυτή η θεόπνευστη έκφρασις αποδεικνύει ψευδή τον θρησκευτικό ισχυρισμό ότι η γη πρόκειται να καταστραφή. Ο Ιεχωβά εδημιούργησε τη γη όχι για να είναι ένας έρημος τόπος, αλλά «έπλασεν αυτήν δια να κατοικήται». Ο αναγγελμένος αυτός θείος σκοπός κατατροπώνει τον ισχυρισμό ότι φωτιά θα μετατρέψη τη γη σε στάχτη. Ο σκοπός του Ιεχωβά είναι όχι να ερημώση τη γη αλλά να την σώση. Ο Αρμαγεδδών δεν θα την ερημώση, αλλ’ αντιθέτως, θα ‘διαφθείρη τους διαφθείροντας την γην’.—Εκκλησ. 1:4· Ησ. 45:18· Αποκάλ. 11:18.

2, 3. Τι λέγει η Γραφή για την καταστροφή των ουρανών και της γης, και γιατί αυτό δεν θα μπορούσε να εννοή τους κατά γράμμα ουρανούς και γην;

² Δεν είναι όμως αλήθεια πως η Γραφή λέγει ότι η γη ‘φυλάσσεται δια το πυρ εις την ημέραν της κρίσεως’; Ναι, το λέγει, και μερικοί θα μπορούσαν βιαστικά να συμπεράνουν ότι αυτό βρίσκεται σε αντίφασι με το άλλο εδάφιο που αναφέρει ότι η γη διαμένει εις τον αιώνα. Δεν συμβαίνει, όμως, αυτό, επειδή αν διαβάσωμε με τα συμφραζόμενά της τη δήλωσι περί πυρός, γίνεται φανερό ότι με τον όρον «γη» δεν εννοείται ο κατά γράμμα πλανήτης. «Με τον λόγον του Θεού οι ουρανοί έγειναν έκπαλαι, και η γη συνεστώσα εξ ύδατος και δι’ ύδατος· δια των οποίων ο τότε κόσμος απωλέσθη κατακλυσθείς υπό του ύδατος· οι δε σημερινοί ουρανοί και η γη, δια του αυτού λόγου είναι αποτεταμιευμένοι, φυλαττόμενοι δια το πυρ εις την ημέραν της κρίσεως και της απωλείας των ασεβών ανθρώπων. Θέλει δε ελθεί η ημέρα του Ιεχωβά, ως κλέπτης εν νυκτί· καθ’ ην οι ουρανοί θέλουσι παρέλθει με συριγμόν, τα στοιχεία δε πυρακτούμενα θέλουσι διαλυθή, και η γη και τα εν αυτή έργα θέλουσιν ανακαλυφθή. Επειδή λοιπόν πάντα ταύτα διαλύονται, οποίοι πρέπει να ήσθε σεις εις πολίτευμα άγιον και ευσέβειαν, προσμένοντας και σπεύδοντες εις την παρουσίαν της ημέρας του Θεού, καθ’ ην οι ουρανοί πυρούμενοι θέλουσι διαλυθή, και τα στοιχεία πυρακτούμενα θέλουσι χωνευθή; Κατά δε την υπόσχεσιν αυτού νέους ουρανούς και νέαν γην προσμένομεν, εν οις δικαιοσύνη κατοικεί.»—2 Πέτρ. 3:5-7, 10-13, ΜΝΚ.

³ Πρώτα η δήλωσις αυτή αναφέρεται στον κατακλυσμό του καιρού του Νώε, όταν ένας αρχαίος κόσμος που απετελείτο από ουρανούς και γη κατεστράφη με νερό. Μήπως τα νερά του κατακλυσμού κατέστρεψαν τον κατά γράμμα πλανήτην, τη Γη; Ασφαλώς όχι, επειδή ο Νώε και η οικογένειά του επέζησαν του κατακλυσμού σε μια κιβωτό, ανεδύθησαν απ’ αυτήν όταν τα νερά υπεχώρησαν, και έθεσαν το πόδι τους επάνω στην ίδια γη όπου έστεκαν πριν από τον κατακλυσμό. Η κατά γράμμα γη επέζησε του κατακλυσμού και διαμένει έως την ημέρα αυτή, φέροντας τα σημάδια της πείρας της με τον υδάτινο κατακλυσμό. Και ασφαλώς ο κατακλυσμός της εποχής του Νώε δεν κατέστρεψε τους κατά γράμμα ουρανούς που είχαν τεθή με ευστάθεια επί πολλά έτη φωτός επάνω από την επιφάνεια της γης! Εν τούτοις, κάποιοι ουρανοί και γη παρήλθαν και αντικατεστάθησαν από άλλους ουρανούς και γη, οι οποίοι είναι «οι σημερινοί ουρανοί και η γη» και είναι εκείνοι που θα καταστραφούν με πυρ. Θ’ αντικατασταθούν δε αυτοί, σύμφωνα με την υπόσχεσιν του Θεού, με «νέους ουρανούς και νέαν γην [τους οποίους] προσμένομεν, εν οις δικαιοσύνη κατοικεί». Όπως ακριβώς οι έναστροι ουρανοί και ο πλανήτης αυτός επέζησαν του κατακλυσμού του Νώε, έτσι θα ανθέξουν και μέσα από την πύρινη καταστροφή του Αρμαγεδδώνος, συνεχίζοντας την ύπαρξί τους και διαμένοντας για πάντα. Παρεμπιπτόντως δε ερωτούμε, πώς οι θρησκευόμενοι αυτοί, που επιμένουν σε μια τέτοια κατά γράμμα άποψι, θα ληφθούν στον ουρανό όταν η γη κατακαή, εφόσον και «οι ουρανοί πυρούμενοι θέλουσι διαλυθή»;

4. Τι ήσαν οι ουρανοί και η γη που ετερματίσθησαν με τον κατακλυσμό, και ποιους ουρανούς και γην θα τερματίση ο Αρμαγεδδών;

⁴ Τι ήσαν, λοιπόν, οι αρχαίοι ουρανοί και γη που παρήλθαν με τον κατακλυσμό; Οι «ουρανοί» αναφέρονται στα αόρατα πνευματικά πλάσματα που είχαν ενωθή σε ανταρσία με τον Σατανά και υλοποιήθησαν για να συζήσουν με γυναίκες. Η διάταξις αυτή ετερματίσθη με τον κατακλυσμό. Η «γη» σημαίνει τα πονηρά ανθρώπινα πλάσματα που ζούσαν σ’ αυτόν τον πλανήτη, και που κατεστράφησαν με τον κατακλυσμό. Η άποψις αυτή δεν είναι μια αυθαίρετη, ατομική ερμηνεία, επειδή πολύ συχνά η Γραφή χρησιμοποιεί την ονομασία ενός τόπου ή επικρατείας για να υποδηλώση τους κατοίκους του, όπως ακριβώς οι άνθρωποι σήμερα μιλούν για τη Ρωσία ή την Αίγυπτο ή το Μεξικό και μπορεί να εννοούν ή τον τόπο ή τον λαό, πράγμα που εξαρτάται από τα συμφραζόμενα. Παρατηρήστε: «Ακούσατε, ουρανοί, και ακροάσθητι, γη.» «Και πάσα η γη εζήτει το πρόσωπον του Σολομώντος, δια να ακούσωσι την σοφίαν αυτού.» «Ψάλατε εις τον Ιεχωβά, πάσα η γη.» Για τους φυσικούς ουρανούς και γην δεν μπορεί να λεχθή ότι ‘ακροώνται’. Δεν έχουν αυτιά ώστε ν’ ακούουν. Αλλά οι άγγελοι που κατοικούν στον ουρανό μπορούν ν’ ακούουν, και οι άνθρωποι που κατοικούν στη γη θα μπορούσαν να πάνε και ν’ ακούσουν τον Σολομώντα και θα μπορούσαν να ψάλλουν τον αίνον του Ιεχωβά. Ο Σατανάς και οι δαίμονές του υπάρχουν ακόμη, μολονότι όχι στην ίδια διάταξι όπως πριν από τον κατακλυσμό, και είναι οι ουρανοί που θα καταρριφθούν στον Αρμαγεδδώνα. Οι λαοί οι ωργανωμένοι σε έθνη που εναντιώνονται στον Ιεχωβά αποτελούν τη γη που θα καταναλωθή από τις πύρινες κρίσεις του Αρμαγεδδώνος.—Ησ. 1:2· 1 Βασ. 10:24· Ψαλμ. 96ος 1, ΑΣ· Γέν. 6:1, 2· 2 Κορ. 4:4· Εφεσ. 6:12· Αποκάλ. 12:9, 12· 20:1, 2.

5. Ποιος εγκατέλειψε ποιον, και πόσο καλά έχει κατευθύνει ο άνθρωπος τις προσπάθειές του για την ειρήνη;

⁵ Μόνο κατόπιν θα έλθη διαρκής ειρήνη στη γη, παρά την αντίθετη γνώμη της πλειονότητος των ανθρώπων. Πολλά άτομα σήμερα νομίζουν ότι ο Θεός δεν ενδιαφέρεται για τη γη, ότι την έχει εγκαταλείψει. Λογικεύονται όπως μερικοί στην εποχή του Ιεζεκιήλ: «Ο Ιεχωβά δεν μας βλέπει· ο Ιεχωβά εγκατέλιπε την γην.» Αλλ’ ο Ιεχωβά δεν θα εγκαταλείψη ούτε τη γη ούτε τους ευπειθείς ανθρώπους που βρίσκονται επάνω σ’ αυτήν. Πραγματικά, οι λαοί του «Χριστιανισμού» τον έχουν εγκαταλείψει. «Διότι δύο κακά έπραξεν ο λαός μου· εμέ εγκατέλιπον την πηγήν των ζώντων υδάτων, και έσκαψαν εις εαυτούς λάκκους, λάκκους συντετριμμένους, οίτινες δεν δύνανται να κρατήσωσιν ύδωρ.» Αντί να πίνουν τα ζωοπάροχα ύδατα της αληθείας που περιέχονται στον Λόγον του Ιεχωβά, στρέφονται στις επιστημονικές φιλοσοφίες και στα πολιτικά σχέδια ανθρώπων. Αντί ν’ αποβλέπουν στη βασιλεία του Χριστού για την εγκαθίδρυσι ειρήνης, εμπιστεύονται μάλλον στην ανθρώπινη διπλωματία και στον απάνθρωπο πόλεμο. Η πρώτη οδηγείται σε αδιέξοδον από εθνικές ιδιοτέλειες και ο τελευταίος σπείρει μόνο τον σπόρο μελλοντικών συγκρούσεων. Καθώς ομιλούν για ειρήνη, προετοιμάζονται για πόλεμο. Λέγουν, «Ειρήνη, ειρήνη· και δεν υπάρχει ειρήνη.» Δεν είναι παράδοξο ότι «οι πρέσβεις της ειρήνης θέλουσι κλαύσει πικρώς», επειδή οι διαπραγματεύσεις των καταλήγουν σε χρονία ματαίωσι και αποτυχία. Και ο πόλεμος, που δεν είναι ποτέ μια λύσις, γίνεται μια διαρκώς πιο επικίνδυνη προσφυγή σ’ αυτόν τον ατομικόν αιώνα, όπως ετονίσθη από τον πρόεδρον του Βρεττανικού Συνδέσμου για την Προαγωγή της Επιστήμης: «Πρέπει ν’ αντιμετωπίσωμε την πιθανότητα ότι επανειλημμένες ατομικές εκρήξεις θα οδηγήσουν σ’ ένα βαθμό γενικής ραδιοενεργείας που κανείς δεν μπορεί να υποφέρη ή να διαφύγη.» Επομένως, ο Ιεχωβά δεν υπερβάλλει τα πράγματα—τα υπερβάλλει;—όταν λέγη ότι πρέπει να τους σταματήση από το να ‘διαφθείρουν την γην’.—Ιεζ. 8:12· Ιερεμ. 2:13·6:14· Ησ. 33:7.

ΕΙΡΗΝΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΑΡΜΑΓΕΔΔΩΝΑ

6. Γιατί δεν θα χρειασθή να διεξαχθή εκ νέου ο Αρμαγεδδών αργότερα;

⁶ Ο πόλεμος από τον ουρανό δεν σπείρει σπόρον μελλοντικής συγκρούσεως, επειδή είναι ένας δίκαιος πόλεμος που δεν αφήνει πίσω του καμμιά αδικία. Η προφητεία λέγει: «Τι βουλεύεσθε κατά του Ιεχωβά; αυτός θέλει κάμει συντέλειαν· θλίψις δεν θέλει επέλθει εκ δευτέρου.» Ο Ιησούς είπε ότι η θλίψις αυτή δεν θα εγίνετο εκ νέου. (Ναούμ 1:9, ΑΣ· Ματθ. 24:21) Γιατί να ξαναγίνη; Όλοι οι καταστροφείς της ειρήνης θα έχουν απομακρυνθή από τη γη· μόνο όσοι αγαπούν την ειρήνη θα παραμείνουν. Όλοι αυτοί θα είναι αφωσιωμένοι στον ένα αληθινό Θεό, τον Ιεχωβά, και θα οδηγούνται από τις αρχές του. Θα υπάρχη ενότης σκέψεως και ενεργείας. Ασφαλώς δεν θα υπάρξη αναβίωσις ανθρωπίνου πολέμου τότε, αφού ακόμη και τώρα ανάμεσα σ’ αυτόν τον μαχόμενον, αιμάσσοντα, θνήσκοντα παλαιόν κόσμον, η κοινωνία του Νέου Κόσμου του Ιεχωβά απολαμβάνει την εκπλήρωσι της ειρηνικής αυτής προφητείας: «Θέλουσι σφυρηλατήσει τας μαχαίρας αυτών δια υνία, και τας λόγχας αυτών δια δρέπανα· δεν θέλει σηκώσει μάχαιραν έθνος εναντίον έθνους, ουδέ θέλουσι μάθει πλέον τον πόλεμον.»—Μιχ. 4:3.

7. Πώς ανταπεκρίθησαν οι άνθρωποι στους αρχικούς σκοπούς του Ιεχωβά για τη γη;

⁷ Αλλά οι ‘νέοι ουρανοί και νέα γη’ που αντικαθιστούν τους ‘σημερινούς ουρανούς και γην’, τον ‘παρόντα πονηρόν αιώνα’, θα προχωρήσουν πολύ πέρα από την απλή εξάλειψι του ανθρωπίνου πολέμου. Θα ιδούν την πραγματοποίησι όλων των σκοπών του Ιεχωβά όσον αφορά τη γη: «Ελάλησα, και θέλω κάμει να γείνη· εβουλεύθην, και θέλω εκτελέσει αυτό.» Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά ήταν όχι μόνο να κατοικηθή η γη από δίκαια άτομα, αλλά και να εξωραϊσθή απ’ αυτά. Έπρεπε να ενδύσουν και φυλάξουν και υποτάξουν τη γη, φροντίζοντας να είναι ντυμένη με πράσινη βλάστησι που θα εφύλαττε το έδαφος από διάβρωσι και να μην αποπνιγή η βλάστησις αυτή από ανεπιθύμητα αγριόχορτα. Έπρεπε να υποτάξουν τη γη, να την υπαγάγουν στον έλεγχό των, να την διατηρήσουν σε μια κατάστασι που να είναι όμοια με πάρκο και ακόμη να εξασκούν μια στοργική κυριαρχία επάνω στα κατώτερα ζώα. Πόσο υστέρησαν οι άνθρωποι του κόσμου τούτου! Λόγω εμπορικής απληστίας ο άνθρωπος έκοψε τα δάση από τους λόφους και άφησε τη γη εκτεθειμένη, για να διαβρωθή από άνεμο και βροχή. Αροτριώντας κάτω από τις χλόες των πεδιάδων ο άνθρωπος μετέβαλε αυτές τις εκτεταμένες πράσινες θάλασσες σε λεκάνες σκόνης χωρίς αξία. Μερικές από τις άπληστες μεταλλευτικές μεθόδους του απογυμνώνουν όλο το έδαφος και αφήνουν μια ερήμωσι από λιθόσπαρτες εκτάσεις. Και όποια ζωή ζώου δεν εκμεταλλεύθηκε αυτός σπάταλα για χρηματικό κέρδος, την εθανάτωσε αχαλίνωτα σε ιδιοτελή αθλητική ψυχαγωγία. Τι κυκεώνα έκαμε ο άνθρωπος ενώ καμαρώνει τον σκοπό του Ιεχωβά για τη γη! Αντί να την ενδύση, την απεγύμνωσε, αντί να την φυλάξη, την έχασε, αντί να την υποτάξη την ερήμωσε, και αντί να ασκήση με αγάπη την κυριαρχία του στα ζώα, τα εκμεταλλεύθηκε ιδιοτελώς ή τα έσφαξε αχαλίνωτα.—Γαλ. 1:4· Ησ. 46· Γέν. 2:15· 1:28.

8. Πώς οι άνθρωποι έδειξαν ελλειψι εκτιμήσεως για τη γη ως κατοικία των;

⁸ Οι άνθρωποι δεν έδειξαν εκτίμησι για την επίγεια κατοικία τους. Κατειλημμένοι από απληστία εξεμεταλλεύθησαν τους ζωικούς, φυτικούς και μεταλλευτικούς πόρους της, λησμονώντας τελείως τις ανάγκες των μελλοντικών γενεών. Και ακόμη στον καιρό που η γη υφίσταται επιδρομές και λεηλατείται, το κέρδος πλουτίζει πάντοτε τους ολίγους, ενώ η πλειονότης υποφέρει από ένδεια. Η ερήμωσις της γης επιταχύνεται σ’ αυτόν τον ατομικόν αιώνα. Δεν σταματά με τη λαφυραγώγησι των φυσικών πόρων, αλλά και η ίδια η ικανότης της γης να διατηρήση ζωή εκτίθεται σε κίνδυνο. Η χρήσις θανατηφόρων ακτίνων στη βιομηχανία και στην ιατρική και η δοκιμές των ατομικών όπλων μολύνουν τη γη και τη θάλασσα και τον αέρα, ώσπου πολλοί επιστήμονες φοβούνται ότι η μόλυνσις θα φθάση στο σημείο που η ζωή οποιουδήποτε είδους θα είναι αδύνατη στη γη. Μολονότι μερικοί θρησκευόμενοι διδάσκουν ότι ο Ιεχωβά θα καταστρέψη τη γη, τα γεγονότα διακηρύττουν ότι ο άνθρωπος είναι εκείνος που απειλεί την καταστροφή της. Αντί να την καταστρέψη, ο Ιεχωβά θα έλθη προς σωτηρίαν της. Πρέπει να την σώση από τους διεφθαρμένους ανθρώπους, εγειρόμενος στον Αρμαγεδδώνα για να ‘διαφθείρη τους διαφθείροντας την γην’.

9. Πώς θα μεταχειρίζεται ο ευπειθής άνθρωπος τη γη μετά τον Αρμαγεδδώνα;

⁹ Μόνο οι ευπειθείς άνθρωποι θα επιζήσουν αυτής της μάχης του Θεού του Παντοκράτορος. Θα εκτιμήσουν την επίγεια κατοικία τους και θα το αποδείξουν αυτό φροντίζοντας γι’ αυτήν σύμφωνα με το θείο θέλημα. Θα την καλλιεργήσουν, θα την εξωραΐσουν, θα την μετατρέψουν σε παγγήινο παράδεισο, και όλα αυτά υπό την διεύθυνσι των αοράτων νέων ουρανών. Οι προηγούμενες συνθήκες της πείνας θα λησμονηθούν καθώς η γη θ’ αποδίδη τον καρπό της, χωρίς ποτέ ξηρασία ή ασθένεια των φυτών ή πληγή εντόμων να προκαλή αποτυχίες συγκομιδής. (Ψαλμ. 67:6) Η γη που δεν θα χρησιμοποιήται για να παράγη τροφή θα είναι σκεπασμένη με χλόη και άνθη, θάμνους και δάση, παρέχοντας τόπους αναπαύσεως και αναψυχής για τον άνθρωπο και κατοικίες για τα πουλιά και τα ζώα κάθε είδους. Διαρκής ειρήνη θα επικρατή μεταξύ του ανθρώπου και του βασιλείου των ζώων καθώς ο άνθρωπος θα ασκή την από τον Θεό προσδιωρισμένη κυριαρχία.

10. Ποια αλλαγή πρέπει να γίνη προτού αλλάξη η ανθρώπινη διαγωγή;

¹⁰ Ο νόμος του Θεού θα είναι στις καρδιές των ανθρώπων. Οι αρχές του θα είναι ενσταλαγμένες στις διάνοιές των. Συνειδήσεις εκπαιδευμένες με δικαιοσύνη θα οδηγούν σε οδούς δικαιοσύνης και αγάπης. Οι κανόνες θα φθίνουν σε σπουδαιότητα καθώς θ’ αναβλύζουν λόγια και πράξεις από καρδιές γεμάτες δικαιοσύνη. Η αγαθότης δεν είναι νομοθετημένη, αλλά προέρχεται από μέσα, αυθόρμητα, όταν οι καρδιές είναι γεμάτες από το πνεύμα του Ιεχωβά. Παρά τους πολλούς καλούς νόμους και κυβερνητικές αρχές, οι άνθρωποι σήμερα στρέφονται σ’ εκείνο που είναι ανήθικο και κακό, επειδή τα λόγια των και οι πράξεις των προέρχονται από ατελείς και άρρωστες καρδιές, και από τέτοιες καρδιές βγάζουν πολλές πονηρίες. (Παροιμ. 23:7· Ματθ. 12:34· 15:19) Προτού μπορέση να υπάρξη μια πραγματική αλλαγή διανοίας και διαγωγής, πρέπει να γίνη μια αλλαγή καρδιάς. Όταν οι καρδιές είναι γεμάτες αγάπη για τον Ιεχωβά και σεβασμό για το θέλημά του και τις κατευθύνσεις του και τις βουλές του, τότε, και μόνον τότε, θα εγκατασταθή δικαιοσύνη και ειρήνη επάνω στη γη.

11. Από τι δεν θα υπάρχη τότε πια ανάγκη;

¹¹ Τότε δεν θα υπάρχη πια πόλεμος, δεν θα υπάρχη πια δοκιμή όπλων, δεν θα υπάρχη πια στρατολογία και εκγύμνασις ανθρώπων για να μάχωνται και να φονεύουν. Οι πόροι που καταβροχθίζονται τώρα από τον πόλεμο θα χρησιμοποιούνται προς όφελος του ανθρωπίνου γένους και για τη βελτίωσι της γης. Η ανάγκη διεθνούς πολιτικής θα λήξη, επειδή όλοι θ’ αποτελούν ένα λαό, τον λαό του Ιεχωβά, άσχετα με το χρώμα του δέρματος ή τη γεωγραφική θέσι. Δεν θα υπάρχη πια ανάγκη ιατρών, επειδή δεν θα υπάρχη ασθένεια· δεν θα υπάρχη ανάγκη εργολάβων κηδειών, επειδή δεν θα υπάρχη θάνατος· δεν θα υπάρχη ανάγκη φυλακών, επειδή δεν θα υπάρχουν εγκληματίαι· δεν θα υπάρχη ανάγκη δικαστηρίων για διαζύγια, επειδή δεν θα υπάρχουν διαζύγια· δεν θα υπάρχη ανάγκη ορφανοτροφείων, επειδή ποιος θα ζούσε εκεί;

12, 13. Ποια προφητεία εφαρμόζεται άμεσα στις επίγειες συνθήκες μετά τον Αρμαγεδδώνα, και ποια εικόνα ζωγραφίζει;

¹² Η Αποκάλυψις 21:1, 3, 4 μαρτυρεί άμεσα για τις συνθήκες του Νέου Κόσμου μετά την παρέλευσι των ‘σημερινών ουρανών και γης’. Το εδάφιο 1 λέγει: «Και είδον ουρανόν νέον και γην νέαν· διότι ο πρώτος ουρανός και η πρώτη γη παρήλθε· και η θάλασσα δεν υπάρχει πλέον.» Όχι μόνο θα παρέλθουν οι αόρατοι κυβερνητικοί ουρανοί και οι ορατοί επίγειοι άρχοντες αυτού του πονηρού κόσμου, αλλά και οι μάζες της ανθρωπότητος οι αποξενωμένες από τον Θεό, που εξεικονίζονται από την ανήσυχη και ταραγμένη θάλασσα, θ’ απομακρυνθούν. Δεν μπορούν να υπηρετούν δύο κυρίους· δεν μπορούν να υποστηρίζουν τον Θεό και να υποστηρίζουν επίσης το πορνικό σύστημα του Σατανά. (Ησ. 17:12, 13· Ματθ. 6:24· Λουκ. 21:25· Αποκάλ. 17:1, 15) Θα παραμείνουν στη γη εκείνοι που τώρα, πριν από τον Αρμαγεδδώνα, ζητούν πραότητα και δικαιοσύνη, που μελετούν και ευπειθώς ακολουθούν τον Λόγον του Ιεχωβά. Σ’ αυτούς θα εφαρμοσθούν μετά τον Αρμαγεδδώνα τα εδάφια τρίτον και τέταρτον του εικοστού πρώτου κεφαλαίου της Αποκαλύψεως: «Και αυτός ο Θεός θέλει είσθαι μετ’ αυτών Θεός αυτών. Και θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον· ούτε πένθος, ούτε κραυγή, ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον· διότι τα πρώτα παρήλθον.»

¹³ Πραγματικά, και μόνο αυτή η επαγγελία καλύπτει τα πάντα. Αν δεν θα υπάρχουν δάκρυα, δεν θα υπάρχη λύπη, δεν θα υπάρχουν καταπιεστικές ή καταθλιπτικές συνθήκες, δεν θα υπάρχη τίποτε άλλο παρά ευχαρίστησις και ευτυχία. Αν δεν υπάρχη πόνος, δύσκολα θα μπορούσε να υπάρχουν οποιαδήποτε ατυχήματα που να προκαλούν αναπηρία. Δεν θα μπορούσε να υπάρχη ασθένεια αν δεν πρόκειται να υπάρχη πένθος, δεν θα υπάρχη νόσος αν δεν πρόκειται να υπάρχη κραυγή. Και χωρίς θάνατον πλέον, το ευπειθές ανθρώπινον γένος θα ζη παντοτινά για να απολαμβάνη τις παραδεισιακές συνθήκες επάνω στον αιωνίως διαμένοντα πλανήτην, τη Γη. Αφού η στενοχωρία, η ταραχή, η λύπη, η ασθένεια, ο πόνος, ο πόλεμος και ο θάνατος θα έχουν παρέλθει, τι θα μπορούσε να αμαυρώση τη μεγαλειώδη ειρήνη και ευχαρίστησι και ικανοποίησι που θα παρέχη ο νέος δίκαιος κόσμος του Ιεχωβά; Ασφαλώς κάθε λογικό άτομο θα ήθελε ν’ αποκτήση αιώνια ζωή σ’ αυτόν.

14. Ποια αντίρρησι προβάλλουν μερικοί, αλλά με ποια ασυνέπεια;

¹⁴ Παραδόξως, όμως, μερικοί δίνουν την εκπληκτική απάντησι ότι δεν θα ήθελαν να ζουν σ’ ένα κόσμο χωρίς θλίψεις, υποστηρίζοντας ότι θα ήταν ανιαρός και χωρίς ενδιαφέρον, ισχυριζόμενοι ότι η θλίψις αποτελεί μια πρόκλησι που ζωογονεί την ύπαρξι. Αλλά τα άτομα αυτά είναι πολύ ασυνεπή. Άλλοτε πικρά παραπονούνται ότι αν ο Θεός είναι παντοδύναμος γιατί επιτρέπει τόσο πολλή θλίψι επάνω στη γη. Γιατί, όμως, αυτό το παράπονο; Γιατί να μην ευχαριστούν τον Θεό επειδή επιτρέπει τη θλίψι; Δεν λέγουν ότι αυτή η θλίψις είναι εκείνη που κάνει τη ζωή τους ενδιαφέρουσα, που κατατροπώνει την ανία; Και βρίσκουν μη ελκυστικόν έναν νέο κόσμο δικαιοσύνης απηλλαγμένον από θλίψι. Γιατί, λοιπόν, τώρα υβρίζουν τον Θεό επειδή επιτρέπει τη θλίψι που ισχυρίζονται ότι τους κάνει ευτυχείς; Πραγματικά, γίνονται παράλογοι και παιδαριώδεις, αρνούμενοι να ικανοποιηθούν ασχέτως του τι επιτρέπει η πράττει ο Ιεχωβά. Ο Ιησούς παρωμοίασε τη γενεά του με παιδάρια που δεν ήθελαν να παίξουν ούτε ένα χαρούμενο παιχνίδι ούτε ένα λυπηρό. Δεν τους άρεσε ο Ιωάννης επειδή δεν έτρωγε ούτε έπινε· δεν τους άρεσε ο Ιησούς επειδή έτρωγε και έπινε. Ήθελαν απλώς να βρίσκουν λάθη, να είναι δυσαρεστημένοι και επικριτικοί. Στην ίδια κατηγορία αφρόνων είναι σήμερα τα άτομα που παραπονούνται επειδή υπάρχει θλίψις σ’ αυτόν τον παλαιό κόσμο και που παραπονούνται, επίσης επειδή δεν θα υπάρχη θλίψις στον νέο κόσμο.—Ματθ. 11:16-19.

15. Τι θα φυλάξη τον νέο κόσμο από το να είναι ανιαρός;

¹⁵ Ο νέος κόσμος δεν θα είναι ανιαρός. Δεν χρειάζεται θλίψις και ασθένεια και θάνατος για να τον φυλάξουν από το να είναι τέτοιος. Θα υπάρχη έργον να εκτελεσθή, και η επαγγελία είναι ότι οι άνθρωποι «θέλουσι παλαιώσει το έργον των χειρών αυτών». Θα υπάρχη αφθονία έργου διανοητικού όσο και φυσικού. Το να ενδύσουν οι άνθρωποι και φυλάξουν και υποτάξουν τη γη θα είναι ένα απορροφητικό σχέδιο, και το να εξασκούν στοργική κυριαρχία επάνω στα κατώτερα ζώα θα δίνη συγκινητική ευχαρίστησι. Μερικές διάνοιες θα εφευρίσκουν πράγματα, άλλες θα παράγουν πράγματα, και άλλες ακόμη θα χρησιμοποιούν πράγματα. Θα υπάρχουν ευρείες ποικιλίες έργου, η καθεμιά με τα προβλήματά της, για να προκαλούν τις διανοητικές ικανότητες και τις χειροτεχνικές δεξιότητες. Οκνηρία και μονοτονία δεν θα υπάρχουν ώστε να δημιουργούν ανία.

ΦΥΓΕΤΕ ΣΤΑ ΟΡΗ ΤΩΡΑ!

16. Αντί να κατηγορούμε τον Ιεχωβά ότι βραδύνει, για τι πρέπει να είμεθα ευγνώμονες για τη μακροθυμία του;

¹⁶ Ούτε πρέπει ν’ αφήσωμε την οκνηρία να υπάρχη στη ζωή μας τώρα, διότι αυτό θα επέφερε την καταστροφή μας. Μερικοί νομίζουν ότι ο Ιεχωβά βραδύνει να διεξαγάγη τον πόλεμο του Αρμαγεδδώνος και να εγκαθιδρύση τον νέο κόσμο. Αλλά δεν βραδύνει· μακροθυμεί, και τούτο για τη σωτηρία μας: «Δεν βραδύνει ο Ιεχωβά την υπόσχεσιν αυτού, ως τινές λογίζονται τούτο βραδύτητα· αλλά μακροθυμεί εις ημάς, μη θέλων να απολεσθώσι τινές, αλλά πάντες να έλθωσιν εις μετάνοιαν.» «Ζω εγώ, λέγει Ιεχωβά ο Θεός, δεν θέλω τον θάνατον του αμαρτωλού, αλλά τα επιστρέψη ο ασεβής από της οδού αυτού, και να ζη· επιστρέψατε, επιστρέψατε από των οδών υμών των πονηρών· δια τι να αποθάνητε;» Τώρα είναι μια ειδική χρονική περίοδος που παραχωρείται στους ανθρώπους για να φύγουν από τον καταδικασμένο παλαιό κόσμο υπό τον Σατανά και να έλθουν υπό το νέο σύστημα πραγμάτων υπό τον Χριστόν, να συρρεύσουν μαζί με το ρεύμα των ανθρώπων από όλα τα έθνη που προσέρχονται στο όρος του Ιεχωβά.—2 Πέτρ. 3:9, ΜΝΚ· Ιεζ. 33:11, ΑΣ.

17. Γιατί ο παλαιός αυτός κόσμος είναι τυφλός και μπορεί να παραβληθή μ’ ένα μεθυσμένον άνθρωπο;

¹⁷ Ο παλαιός αυτός κόσμος είναι τυφλός σ’ αυτό το άγγελμα, κωφός σ’ αυτό και αποτυγχάνει να διακρίνη ότι οι καιροί αυτοί είναι επικίνδυνοι. Γιατί; Λόγω του καλύμματος που ο θεός του απλώνει επάνω του. «Εάν δε και ήναι το ευαγγέλιον κεκαλυμμένον, εις τους απολλυμένους είναι κεκαλυμμένον· των οποίων, απίστων όντων, ο θεός κόσμου τούτου ετύφλωσε τον νουν, δια να μη επιλάμψη εις αυτούς ο φωτισμός του ευαγγελίου τι δόξης του Χριστού, όστις είναι εικών του Θεού.» Είδατε ποτέ μεθυσμένον άνθρωπο; Θυμάστε τι σκεπασμένη, ομιχλώδη, μεμβρανώδη όψι ματιών του; Δεν μπορεί να δη καθαρά, να σκεφθή με διαύγεια και να ενεργήση με βεβαιότητα. Ερωτήστε τον, όμως, και θα πη ότι είναι νηφάλιος και μπορεί να κάνη κάτι ή κάθε τι στην εντέλεια. Η κατάστασίς του είναι σκοτισμένη, αλλά δεν το ξέρει. Έτσι ο Σατανάς έχει απλώσει ένα επισκοτιστικό, αποναρκωτικό κάλυμμα επάνω στα έθνη αυτού του συστήματος πραγμάτων και τα ετύφλωσε χωρίς να το ξέρουν. Νομίζουν ότι μπορούν να βλέπουν καθαρά και ν’ ακούουν ευκρινώς και να σκέπτωνται με διαύγεια, πραγματικά, όμως, είναι μεθυσμένα με τον οίνον του Σατανά, τη θρησκευτική και πολιτική του προπαγάνδα. Αυτός ύφανε ένα ύφασμα ψευδών και το επέθεσε στις διάνοιες των ανθρώπων και το άπλωσε σαν κάλυμμα επάνω στα μάτια των εθνών, τα οποία οδηγούνται τυφλά στη σφαγή του Αρμαγεδδώνος. Οι προπαγάνδες του Σατανά και «πνεύματα δαιμόνων . . . εκπορεύονται προς τους βασιλείς της γης και της οικουμένης όλης, δια να συνάξωσιν αυτούς εις τον πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος.»—2 Κορ. 4:3, 4· Αποκάλ. 16:14· Ιερεμ. 51:7· Αποκάλ. 17:2· 18:3.

18. Πώς θεωρούν οι τυφλοί το άγγελμα που κηρύττομε, αλλά τι είναι η σοφία των;

¹⁸ Αλλά μήπως νομίζετε ότι τα πλήθη αυτά που εξαπατήθηκαν και τυφλώθηκαν από τον Διάβολο θα το παραδεχθούν; Δεν θα το παραδεχθούν, όπως και ο μεθυσμένος δεν παραδέχεται ότι είναι μεθυσμένος! Κηρύξτε τους την αλήθεια, μιλήστε τους για τη θυσία του Χριστού, δείξτε ότι η βασιλεία του είναι παρούσα, δώστε την απόδειξι ότι βρισκόμαστε στις έσχατες ημέρες του παλαιού αυτού κόσμου, προειδοποιήστε τους για την εγγύτητα του Αρμαγεδδώνος και εξηγήστε πώς μπορούν να διαφύγουν το ν’ απολεσθούν σ’ αυτόν· και τι εκτίμησι θα δώσουν σε όλα αυτά; Αυτά, στους «απολλυμένους είναι μωρία». Ο επηρμένος αυτός κόσμος είναι τυφλωμένος από την δήθεν σοφία του, καθώς λέγει η Γραφή: «Ο κόσμος δεν εγνώρισε τον Θεόν δια της σοφίας.» Αφού το να γνωρίζη κανείς τον Θεό σημαίνει αιώνια ζωή, η δε σοφία του κόσμου είναι εκείνη που εμποδίζει την απόκτησι αυτής της ζωοπάροχης γνώσεως, αληθινά «η σοφία του κόσμου τούτου είναι μωρία.» Για να διαφύγουν τα σάβανα της μωρίας αυτής και ν’ αποκτήσουν όρασι και διάκρισι υπό το φως του Λόγου του Ιεχωβά, οι άνθρωποι πρέπει να βγουν από κάτω από το κάλυμμα που ο Σατανάς έχει δέσει επάνω στα μάτια τους.—1 Κορ. 1:18, 21· 3:19· Ιωάν. 17:3.

19. Πού μόνο μπορούμε να διαφύγωμε το τυφλωτικό κάλυμμα του Σατανά;

¹⁹ Και πού μπορούν να πάνε για να απαλλαγούν από αυτό το τυφλωτικό κάλυμμα; Υπάρχει μόνο ένα μέρος όπου αυτό έχει καταστραφή: «Και εν τω όρει τούτω θέλει αφανίσει το πρόσωπον του περικαλύμματος του περικαλύπτοντος πάντας τους λαούς, και το κάλυμμα το καλύπτον επί πάντα τα έθνη.» (Ησ. 25:7) Στο όρος του Ιεχωβά, στην επικράτεια της Βασιλείας υπό τον Χριστόν, δεν υπάρχει το κάλυμμα του Σατανά, και προτρέπονται να καταφύγουν τώρα υπό την προστασία της Βασιλείας, άνδρες, γυναίκες και παιδιά από όλα τα έθνη, το έχουν δε ήδη πράξει αυτό εκατοντάδες χιλιάδων, και πολύ περισσότερες χιλιάδες είναι στην πορεία της φυγής, και άλλες ακόμη χιλιάδες θ’ ακολουθήσουν και θα φύγουν, και όλοι μαζί θα επιζήσουν του πολέμου από τον ουρανό για ν’ απολαύσουν αιωνίως την ειρήνη που αυτός φέρνει στη γη.