Η Δημιουργία μιας Νέας Γης
«Κατά δε την υπόσχεσιν αυτού νέους ουρανούς και νέαν γην προσμένομεν εν οις δικαιοσύνη κατοικεί.»—2 Πέτρ. 3:13.
ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ λέγουν ότι αυτή η γη στην οποία ζούμε πρόκειται κάποια μέρα να αφανισθή από μια έκρηξι του ηλίου. Οι μεγαλύτερες κατ’ όνομα «Χριστιανικές» θρησκείες ομοίως διδάσκουν ότι η γη θα καταστραφή μέσα σ’ ένα πύρινο ολοκαύτωμα.
Επομένως τι εννοεί η Αγία Γραφή όταν λέγη «η δε γη διαμένει εις τον αιώνα;» (Εκκλησ. 1:4) Πώς μπορεί η άποψις αυτών των ανθρώπων να συμφωνήση με τα λόγια του αποστόλου Πέτρου, «Κατά δε την υπόσχεσιν αυτού νέους ουρανούς και νέαν γην προσμένομεν, εν οις δικαιοσύνη κατοικεί»;—Ησ. 65:17· 2 Πέτρ. 3:13.
Για να βρούμε την απάντησι ας στραφούμε στον Ιησού Χριστό, τον μεγαλύτερο εκπρόσωπο του Θεού. Παρατηρήστε τι είπε ο Ιησούς σχετικά με τη γη όταν εδίδαξε τους μαθητάς του να προσεύχωνται: «Ελθέτω η βασιλεία σου· γενηθήτω το θέλημα σου, ως εν ουρανώ, και επί της γης.»—Ματθ. 6:10.
Στους ουρανούς το θέλημα του Θεού εκτελείται πλήρως από τους αγγέλους του. Ο θεόπνευστος ψαλμωδός έγραψε: «Ευλογείτε τον Ιεχωβά, άγγελοι αυτού, δυνατοί εν ισχύι, οι εκτελούντες τον λόγον αυτού.» (Ψαλμ. 103:20, ΜΝΚ) Έτσι το να γίνεται το θέλημα του Θεού στη γη όπως γίνεται στον ουρανό σημαίνει ότι θα επικρατή ειρήνη και ευτυχία επάνω στη γη.
Από αυτή την προσευχή του Ιησού είναι προφανές ότι ο πλανήτης στον οποίο ζούμε είναι προωρισμένος να παραμείνη, όχι να κατακαή ή να καταστραφή. Ακριβώς όπως εδήλωσε ο Ιεχωβά: «Διότι ούτω λέγει Ιεχωβά, ο ποιήσας τους ουρανούς· αυτός ο Θεός, ο πλάσας την γην και ποιήσας αυτήν όστις αυτός εστερέωσεν αυτήν, έκτισεν αυτήν ουχί ματαίως αλλ’ έπλασεν αυτήν δια να κατοικήται.»—Ησ. 45:18· παράβαλε με Ψαλμούς 148:3-6.
Τότε τι είναι εκείνο που πρόκειται να γίνη καινούργιο; Όχι ο πλανήτης γη, αν και αυτός θα ανανεωθή με την έννοια ότι θα λάβη μια όμορφη όψι, εφόσον οι τωρινές έρημες και μολυσμένες εκτάσεις του θα καθαρισθούν και θ’ ανανεωθούν. Η δημιουργία μιας νέας γης θα σημάνη τη δημιουργία μιας ανανεωμένης ανθρώπινης κοινωνίας. Η ‘παλαιά γη’ με τις διεφθαρμένες συνήθειές της, την ασθένεια και τον θάνατο ‘θα παρέλθη.’ Εν τούτοις δεν θα εξαλειφθούν όλοι οι άνθρωποι από τη γη.—1 Ιωάν. 2:17.
Ο Ιησούς Χριστός είναι η αυθεντία που υποστηρίζει αυτή την άποψι, διότι ο ίδιος είπε: «Και καθώς έγεινεν εν ταις ημέραις του Νώε, ούτω θέλει είσθαι και εν ταις ημέραις του Υιού του ανθρώπου· έτρωγον, έπινον, ενύμφευον, . . . μέχρι της ημέρας καθ’ ην ο Νώε εισήλθεν εις την κιβωτόν, και ήλθεν ο κατακλυσμός και απώλεσεν άπαντας.» (Λουκ. 17:26, 27) Η γη είχε καθαρισθή κυρίως από την άποψι ότι εκείνος ο διεφθαρμένος και βίαιος κόσμος είχε αφανισθή από τη γη. Εν τούτοις εκείνοι που είχαν στραφή στον Θεό και είχαν βαδίσει στην οδό του διεφυλάχθησαν για να ζήσουν μετά το τέλος εκείνου του παγκοσμίου κατακλυσμού.—1 Πέτρ. 3:20.
Πώς θα ζήσουν σαν μια κοινωνία ανθρώπων εκείνοι που θα επιζήσουν από την καθαρισμένη γη μας μετά την καταστροφή του παρόντος ανθρωποποιήτου συστήματος πραγμάτων; Μετά τον Κατακλυσμό, το ανθρώπινο γένος πολλαπλασιάσθηκε στο πρόσωπο της γης και ο ισχυρότερος κατέληξε να εξουσιάζη τον ασθενέστερο. Μήπως αυτό πρόκειται να επαναληφθή; Όχι. Οι άνθρωποι δεν θα επιβάλλουν στους άλλους τι να κάμουν. Αυτό το είδος της διακυβερνήσεως δεν αποτελούσε σκοπό του Θεού, διότι ο θεόπνευστος συγγραφεύς δηλώνει: «Είναι καιρός καθ’ ον ο άνθρωπος εξουσιάζει άνθρωπον προς βλάβην αυτού.»—Εκκλησ. 8:9.
Όταν οι άνθρωποι εξουσιάζουν άλλους ανθρώπους, υπάρχει πάντοτε δυστυχία. Η μοναδική κατάλληλη εξουσία για όλο το ανθρώπινο γένος θα κατευθύνεται από τους ‘νέους ουρανούς.’ Αυτή η εξουσία δεν θα είναι καταπιεστική, διότι ο Δημιουργός γνωρίζει ακριβώς τι είναι κατάλληλο και τι ικανοποιεί τις ανθρώπινες ανάγκες. (Ματθ. 6:8· Ψαλμ. 145:16) Επί πλέον, ο Δημιουργός δεν χρειάζεται τίποτα από τους ανθρώπους και δεν υποκινείται από ιδιοτελή ελατήρια, αλλ’ έχει ως σκοπό να χορηγήση ευημερία στους ανθρώπους. Ενθαρρύνοντας τους ανθρώπους να ζητούν βοήθεια από τον Θεό, ο Ιησούς είπε: «Εάν λοιπόν σεις, πονηροί όντες, εξεύρητε να δίδητε καλάς δόσεις εις τα τέκνα σας, πόσω μάλλον ο Πατήρ σας ο εν τοις ουρανοίς θέλει δώσει αγαθά εις τους ζητούντας παρ’ αυτού;» (Ματθ. 7:11) Και ο Ιησούς είπε στον Ιουδαίο άρχοντα Νικόδημο: «Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, δια να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωή αιώνιον.»—Ιωάν. 3:16.
Έτσι η διακυβέρνησις της Βασιλείας από τους ουρανούς δεν θα είναι με κανένα τρόπο δυσάρεστη. Καθώς θα μεταδίδη τους νόμους της και τις κατευθύνσεις της στους ανθρώπους επάνω στη γη, αυτή η εξουσία θ’ αναγνωρισθή ως ανώτερη, καθώς επίσης και ως τελεία, και το ανθρώπινο γένος θ’ αντιληφθή ότι αυτή η εξουσία θα λειτουργή αποκλειστικά για τα συμφέροντα των ανθρώπων. Αυτό θα υποκινή τους ανθρώπους να είναι υπάκουοι. Αλλ’ η κατάστασις είναι τώρα πολύ διαφορετική με τους ατελείς και συχνά ιδιοτελείς ανθρώπους που υπαγορεύουν στον καθένα τι πρέπει να κάμη. Όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι ενώπιον του Ιεχωβά Θεού και γι’ αυτό είναι αντίθετο προς την ανθρώπινη φύσι να εξουσιάζη ο ένας άνθρωπος τον άλλον. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον η παρούσα ανθρώπινη κοινωνία που βλέπομε σήμερα—που αναφέρεται στην Αγία Γραφή ως «γη»—πρέπει να παρέλθη και ν’ αντικατασταθή από μια «νέα γη,» δηλαδή μια κοινωνία δικαίων ανθρώπων κάτω από τη Βασιλεία των ουρανών.—Αποκάλ. 21:1.
Επίσης αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον τα ανθρωποποίητα πολιτικά συστήματα διακυβερνήσεως—που αναφέρονται στην Αγία Γραφή ως «ουρανοί,» επειδή ασκούν εξουσία επάνω στο ατελές και άδικο ανθρώπινο γένος τώρα—πρέπει να παρέλθουν και οι «νέοι ουρανοί,» δηλαδή η βασιλεία των ουρανών, να τα αντικαταστήση.—2 Πέτρ. 3:12, 13.
Τι ευτυχία θα φέρη στο ανθρώπινο γένος αυτή η δημιουργία της ‘νέας γης’ κάτω από τους «νέους ουρανούς»! Αυτή η υδρόγειος σφαίρα είναι ένας θαυμάσιος τόπος για να ζη κανείς και έχει την ικανότητα να παράγη άφθονη τροφή για όλους. Απολαμβάνομε το μεγαλείο της επιγείου δημιουργίας ακόμη και τώρα, μολονότι η μόλυνσις και οι καταχρήσεις έχουν καταστρέψει την ομορφιά της σε πολλά μέρη. Πόσο περισσότερο θ’ απολαμβάνωμε τη γη τότε που θα εχη καθαρισθή από τους καταστροφείς της!—Αποκάλ. 11:18.
Μια σκιαγράφησις αυτής της μελλοντικής γης γίνεται στην περιγραφή της γης που έδωσε ο Θεός στο αρχαίο έθνος του Ισραήλ. Ο Μωυσής είπε σ’ αυτούς σε μια αποχαιρετιστήριο ομιλία: «Διότι Ιεχωβά ο Θεός σου σε φέρει εις γην αγαθήν, γην ποταμών υδάτων, πηγών και αβύσσων, αίτινες αναβλύζουσιν από κοιλάδων και ορέων· γην σίτου και αμπέλων και συκών και ροδιών· γην ελαιών και μέλιτος· γην, επί της οποίας θέλεις τρώγει άρτον ουχί μετ’ ενδείας, δεν θέλεις στερείσθαι ουδενός απ’ αυτής.»—Δευτ. 8:7-9, ΜΝΚ.
Οι συνθήκες που επικρατούν σήμερα στη γη, καθώς και οι Βιβλικές προφητείες, δείχνουν ότι ο καιρός για τη δημιουργία της ‘νέας γης’ είναι πλησίον. Το ανθρώπινο γένος δεν είναι ανάγκη ν’ ανησυχή ότι θα χάση αυτή την όμορφη κατοικία, τον πλανήτη γη, αλλά μπορεί ν’ αναμένη να την απολαύση για πάντα κάτω από δίκαιες συνθήκες, όταν αυτή θα παράγη με αφθονία. Για κείνον τον μελλοντικό καιρό ο ψαλμωδός έγραψε: «Ο Ιεχωβά βεβαίως θέλει δώσει το αγαθόν· και η γη ημών θέλει δώσει τον καρπόν αυτής.» (Ψαλμ. 85:12, ΜΝΚ) Τι θαυμαστή προοπτική έχει μπροστά του αυτός ο πλανήτης!