Απορρίψτε την Αποστασία, Προσκολληθείτε Στην Αλήθεια!

«Πας όστις παραβαίνει και δεν μένει εν τη διδαχή του Χριστού Θεόν δεν έχει· ο μένων εν τη διδαχή του Χριστού, ούτος έχει και τον Πατέρα και τον Υιόν.»—2 ΙΩΑΝΝΟΥ 9.

 1, 2. (α) Πώς κατά καιρούς προσπάθησε ο Σατανάς να εξαλείψει το φως της αλήθειας από το λαό του Ιεχωβά; (β) Γιατί είναι ζωτικό να απορρίπτουν την αποστασία οι Μάρτυρες του Ιεχωβά;

Ο ΙΕΧΩΒΑ ΘΕΟΣ είναι η Πηγή της πνευματικής αλήθειας. Γιαυτό ο ψαλμωδός προσευχήθηκε κατάλληλα σ’ αυτόν: «Εξαπόστειλον το φως σου και την αλήθειάν σου.» (Ψαλμός 43:3) Συνεπώς, η αλήθεια είναι ένα σημάδι που διακρίνει τους λάτρεις του Ιεχωβά.—Ιωάννης 8:31, 32· 17:17.

² Σε μια προσπάθεια να εξαλείψει το φως της αλήθειας από το λαό του Ιεχωβά, ο Σατανάς ο Διάβολος κατά καιρούς προσπάθησε να διαφθείρει τη Χριστιανική εκκλησία μέσω αποστατικών διδασκαλιών. (2 Κορινθίους 4:1-6· Ιούδας 3, 4) Αλλά σ’ αυτές τις προσπάθειες του απέτυχε, γιατί οι πιστοί Μάρτυρες του Ιεχωβά απορρίπτουν την αποστασία και προσκολλούνται στην πνευματική αλήθεια. Κι αυτό είναι ζωτικό για να διατηρήσουμε μια στενή σχέση με τον Ιεχωβά Θεό και τον Ιησού Χριστό, επειδή ο Χριστιανός απόστολος Ιωάννης εμπνεύστηκε από το Θεό να γράψει: «Πας όστις παραβαίνει και δεν μένει εν τη διδαχή του Χριστού Θεόν δεν έχει· ο μένων εν τη διδαχή του Χριστού, ούτος έχει και τον Πατέρα και τον Υιόν.»—2 Ιωάννου 9.

 3. Ποια ερωτήματα θα απαντηθούν καθώς εξετάζουμε τη Δεύτερη και Τρίτη επιστολή του Ιωάννη;

³ Αλλά τι πρέπει να κάνουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά για να αντισταθούν στην αποστασία; Και πώς μπορούν να προωθήσουν τα Χριστιανικά συμφέροντα σαν «συνεργοί εις την αλήθειαν»; (3 Ιωάννου 8) Για απαντήσεις, θα εξετάσουμε τη δεύτερη και τρίτη θεόπνευστη επιστολή του Ιωάννη που γράφτηκε από την Έφεσο ή από τη γύρω περιοχή, στη Μικρά Ασία, γύρω στο 98 μ.Χ.

Η Αλήθεια και η Αγάπη Αναγκαίες

 4, 5. (α) Γιατί μπορούσε κατάλληλα ο απόστολος Ιωάννης να ονομάζει τον εαυτό του «ο πρεσβύτερος»; (β) Ποιοι ήταν «η εκλεκτή κυρία» και τα «τέκνα» της;

⁴ Ο Ιωάννης άρχισε τη δεύτερη επιστολή του με αυτά τα λόγια:

«Ο πρεσβύτερος προς την εκλεκτήν κυρίαν και προς τα τέκνα αυτής, τους οποίους εγώ αγαπώ εν αληθεία, και ουχί εγώ μόνος, αλλά και πάντες οι γνωρίσαντες την αλήθειαν, δια την αλήθειαν, ήτις μένει εν ημίν και θέλει είσθαι μεθ’ ημών εις τον αιώνα.»—2 Ιωάννου 1, 2.

⁵ Ήδη στο τέλος του πρώτου αιώνα μ.Χ. ο απόστολος Ιωάννης ήταν πραγματικά «ο πρεσβύτερος» αφού ήταν περίπου 100 χρόνων και ήταν επίσης πρεσβύτερος λόγω ώριμης πνευματικής αναπτύξεως ή ηλικίας. (Παράβαλε με Γαλάτες 2:9.) Απευθυνόμενος στην «εκλεκτήν κυρίαν,» ίσως να εννοούσε κάποια ιδιαίτερη εκκλησία σε μια περιοχή που δεν φανερώνει, και αυτή η διατύπωση ίσως να χρησιμοποιήθηκε για να φέρει σύγχυση στους διώκτες. Στην περίπτωση αυτή, τα «τέκνα» της ήταν πνευματικά παιδιά, μέλη εκείνης της εκκλησίας και γεννημένοι από το πνεύμα Χριστιανοί, «εκλεγμένοι» από τον Θεό για την ουράνια κλήση. (Ρωμαίους 8:16, 17· Φιλιππησίους 3:12-14) Από το άλλο μέρος, ίσως το όνομα Κυρία να ήταν το όνομα κάποιας Χριστιανικής γυναίκας.

 6. (α) Ποια είναι «η αλήθεια» στην οποία αναφερόταν ο Ιωάννης; (β) Πώς «η αλήθεια» παραμένει στους γνήσιους Χριστιανούς και μένει μαζί τους για πάντα;

⁶ Σε οποιαδήποτε περίπτωση, ο Ιωάννης και όλοι οι άλλοι Μάρτυρες του Ιεχωβά που είχαν φτάσει να γνωρίσουν την «αλήθειαν» αγαπούσαν αληθινά αυτή την ‘εκλεκτήν κυρίαν και τα τέκνα της’. Αυτή η «αλήθεια» ήταν το σύνολο των διδασκαλιών που στρέφονταν γύρω από τον Ιησού. Η σταθερή προσκόλληση σ’ αυτήν ήταν αναγκαία για σωτηρία. (Ιωάννης 4:24· Εφεσίους 1:13, 14· 1 Ιωάννου 3:23) Ένας βασικός λόγος για τον οποίο τόσο οι περασμένοι όσο και οι τωρινοί Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν αγάπη αναμεταξύ τους, είναι το γεγονός ότι έχουν όλοι τους αγάπη για την «αλήθειαν». Αυτή ‘μένει μέσα τους’, γιατί κατοικεί στις καρδιές τους. Αυτή η αλήθεια θα παραμείνει μέσα σ’ αυτούς τους γνήσιους Χριστιανούς «εις τον αιώνα» σαν συνεχής σύντροφος. Είναι πραγματικά μια πολύτιμη περιουσία για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα, και ευχαριστούν γι’ αυτήν τον ουράνιο Πατέρα τους.

 7. Πώς η παρ’ αξία καλοσύνη, το έλεος και η ειρήνη έρχονται όλα τόσο από τον Θεό όσο και από τον Χριστό;

⁷ Σ’ εκείνους οι οποίοι προσκολλούνται πιστά στην «αλήθειαν» δίνεται η βεβαίωση για θείες ευλογίες. Τονίζοντάς το αυτό, ο απόστολος πρόσδεσε:

«Είη μεθ’ υμών χάρις, έλεος, ειρήνη παρά Θεού Πατρός και παρά Κυρίου Ιησού Χριστού του Υιού του Πατρός, εν αληθεία και αγάπη.» (2 Ιωάννου 3)

Η χάρις [η παρ’ αξία καλοσύνη, ΜΝΚ] πηγάζει τόσο από τον Ιεχωβά όσο και από τον Ιησού, αφού αμαρτωλοί άνθρωποι ‘ανακηρύσσονται δίκαιοι με την παρ’ αξία καλοσύνη [του Θεού] μέσω της απολυτρώσεως που πληρώθηκε από τον Ιησού Χριστό^’. (Ρωμαίους 3:23, 24) Με τον ίδιο τρόπο, ο ουράνιος Πατέρας είναι η Πηγή του ελέους, αλλά αυτό έρχεται στους ατελείς ανθρώπους μέσω του Χριστού. (Εβραίους 4:14-16· Ιούδας 20, 21) Επιπλέον, για να έχουν οι αμαρτωλοί ειρήνη με τον Ιεχωβά, χρειάζεται να γίνει εξιλασμός για τις παραβάσεις τους, και αυτό έγινε δυνατό μέσω του θανάτου του Ιησού σαν λυτρωτικής θυσίας.—Κολοσσαείς 1:18-20.

 8. Τι μπορούν να σήμαιναν τα λόγια «εν αληθεία και αγάπη» στο εδάφιο 2 Ιωάννου 3;

⁸ Ο Ιωάννης πρόσθεσε τις λέξεις «εν αληθεία και αγάπη». Έτσι πιθανόν να έλεγε ότι ‘μαζί με την αλήθεια και την αγάπη’ οι γνήσιοι Χριστιανοί απολαμβάνουν παρ’ αξία καλοσύνη, έλεος και ειρήνη. Ή ίσως ο Ιωάννης να εννοούσε ότι οι δούλοι του Ιεχωβά θα έπαιρναν αυτές τις ευλογίες αν παρέμεναν στην αλήθεια και συνέχιζαν να εκδηλώνουν αγάπη.

‘Περπατώντας στην Αλήθεια και στην Αγάπη’

 9, 10. (α) Γιατί ο Ιωάννης είχε λόγους να ‘χαίρεται πάρα πολύ’; (β) Τι έκαναν ‘μερικοί’ σχετικά με την αλήθεια;

⁹ Ο απόστολος ανέφερε ένα λόγο για τον οποίο μπορούμε να έχουμε χαρά και έδωσε επίσης ωφέλιμη νουθεσία όταν πρόσθεσε:

«Εχάρην κατά πολλά ότι εύρηκα εκ των τέκνων σου τινάς περιπατούντας εν τη αληθεία, καθώς εντολήν ελάβομεν παρά του Πατρός. Και τώρα σε παρακαλώ, κυρία, ουχί ως γράφων προς σε εντολήν νέαν, αλλ’ εκείνην την οποίαν είχομεν απ’ αρχής, να αγαπώμεν αλλήλους.»—2 Ιωάννου 4, 5.

¹⁰ Ο Ιωάννης είχε λόγους να χαίρεται πολύ γιατί «τινές» ‘περπατούσαν στην αλήθεια’. Είχαν πίστη στο όνομα του Ιησού Χριστού, είχαν αγάπη ο ένας για τον άλλον και αγωνίζονταν να συμμορφωθούν με το υπόδειγμα που έδωσε ο Γιος του Θεού. (Εβραίους 12:1-3· 1 Ιωάννου 3:23) Αν ο Ιωάννης έγραφε σε κάποια γυναίκα που ονομαζόταν Κυρία, τότε μερικά από τα κατά γράμμα παιδιά της περπατούσαν στην αλήθεια. Αλλά αν χρησιμοποιούσε τις λέξεις «τέκνα» και «εκλεκτή κυρία» συμβολικά, θα μπορούσε να χαιρόταν, γιατί μερικά μέλη της εκκλησίας σ’ εκείνο το μέρος που δεν αναφέρεται είχαν αντισταθεί στην αποστασία και έμεναν προσκολλημένα στην αλήθεια και επεδίωκαν μια ζωή πιστότητας στον Ιεχωβά. Πραγματικά, οι όσιοι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά θεωρούσαν υποχρέωσή τους πάντοτε να είναι προσκολλημένοι ή να ‘περπατούν’ στην αλήθεια. Αυτή είναι η εντολή του ουράνιου Πατέρα τους γι’ αυτούς, και η τήρησή της δεν είναι βαριά.—Παράβαλε με 1 Ιωάννου 5:3.

11. (α) Τι απαιτούσε η τήρηση της εντολής να ‘αγαπάει ο ένας τον άλλο’; (β) Γιατί μπορούσε να λέει ο Ιωάννης ότι αυτή δεν ήταν «νέα εντολή»;

¹¹ Ο απόστολος ζήτησε από την «κυρίαν» να τηρεί την εντολήν «να αγαπώμεν αλλήλους.» (Παράβαλε με 1 Ιωάννου 3:11.) Ο Ιησούς, εκφράζοντας το θέλημα του Ιεχωβά για τα θεοσεβή άτομα, είχε προστάξει τους μαθητές του να ‘αγαπούν ο ένας τον άλλον όπως αυτός τους αγάπησε.’ Η εντολή εκείνη απαιτούσε όχι απλώς αγάπη για τον πλησίον, αλλά αυτοθυσιαστική αγάπη ως το σημείο να δίνει κανείς τη ζωή του για χάρη των άλλων. (Λευιτικόν 19:18· Ματθαίος 22:39^· Ιωάννης 10:14, 15· 13:34· 15:13) Αυτό ήταν δεσμευτικό για τους ακολούθους του Χριστού «απ’ αρχής» της αφιερωμένης σχέσεως τους με τον Θεό—στην πραγματικότητα από τότε που ο Ιησούς έδωσε αρχικά εκείνη την εντολή και ασφαλώς από το ξεκίνημα της Χριστιανικής εκκλησίας την Πεντηκοστή του 33 μ. Χ. Με την έννοια αυτή, επομένως, δεν ήταν «νέα εντολή» όπως είπε και ο Ιωάννης.

12. Τι εννοούσε ο Ιωάννης όταν έλεγε: «αύτη είναι η εντολή . . . να περιπατήτε εις αυτήν»;

¹² Αναφερόμενος στην αγάπη, ο Ιωάννης πρόσθεσε:

«Και αύτη είναι η αγάπη, να περιπατώμεν κατά τας εντολάς αυτού. Αυτή είναι η εντολή, καθώς ηκούσατε απ’ αρχής, να περιπατήτε εις αυτήν.» (2 Ιωάννου 6)

Οι αληθινοί λάτρεις υπακούουν με χαρά στον Ιεχωβά γιατί τον αγαπούν με όλη τους την καρδιά, την ψυχή, τη δύναμη και τη διάνοια. (Λουκάς 10:27) «Απ’ αρχής», δηλαδή από τον καιρό της διακονίας του Ιησού ή από την αφιέρωσή τους στον Θεό, εκείνοι στους οποίους έγραψε ο Ιωάννης είχαν την εντολή για την αγάπη. Αλλά τι εννοούσε ο απόστολος όταν είπε, «αύτη είναι η εντολή . . . να περιπατήτε εις αυτήν»; Μολονότι το «αυτήν» θα μπορούσε να αναφέρεται στην «εντολή» σχετικά με την αγάπη, πιθανόν να αναφερόταν στην ίδια την «αγάπη». Όπως και να κοιτάξουμε το ζήτημα, το να ‘περπατούν σ’ αυτή’ σήμαινε να συνεχίζουν να εκδηλώνουν αγάπη ο ένας προς τον άλλο.—1 Ιωάννου 3:18· παράβαλε με Ρωμαίους 13:8-10.

Φυλαχθείτε από τους Αποστάτες

13. (α) Μέσα από ποιους προσπαθούσαν οι «πλάνοι» να κάνουν οπαδούς; (β) Ποια ψεύτικη διδασκαλία διαδιδόταν από τους «πλάνους»;

¹³ Θα χρειαζόταν προσπάθεια για να συνεχίσουν να περπατούν στην αγάπη και στην αλήθεια. Εξηγώντας το γιατί, ο Ιωάννης έγραψε:

«Διότι πολλοί πλάνοι εισήλθον εις τον κόσμον, οίτινες δεν ομολογούσιν ότι ο Ιησούς Χριστός ήλθεν εν σαρκί· ο τοιούτος είναι ο πλάνος και ο αντίχριστος.» (2 Ιωάννου 7)

Προφανώς, μερικοί ψευδοδιδάσκαλοι περιέρχονταν προσπαθώντας να κερδίσουν οπαδούς ανάμεσα στους αληθινούς Χριστιανούς. (Παράβαλε με Πράξεις 20:30.) Μολονότι ομολογούσαν και οι ίδιοι ότι είναι Χριστιανοί, αυτοί οι «πλάνοι» δεν αναγνώριζαν ότι ο Ιησούς Χριστός είχε έρθει στη σάρκα σαν άνθρωπος. Τέτοιες ψεύτικες διδασκαλίες θα εμείωναν το ρόλο του Ιησού σαν Μεσσία και λυτρωτή, καθώς και την εξυψωμένη ουράνια θέση του.—Μάρκος 1:9-11· Ιωάννης 1:1, 14· Φιλιππησίους 2:5-11.

14. Γιατί ο Ιωάννης αποκάλεσε τους αποστάτες «ο πλάνος και ο αντίχριστος»;

¹⁴ Ο Ιωάννης αποκάλεσε αυτούς τους αποστάτες «ο πλάνος και ο αντίχριστος», γιατί οι διδασκαλίες τους ήταν απατηλές και οι ίδιοι εναντιώνονταν στον Χριστό. Το ότι ο απόστολος μιλάει για «πολλούς αντίχριστους» δείχνει ότι υπήρχαν πολυάριθμα άτομα εχθροί του Χριστού, μολονότι όλοι μαζί αποτελούσαν ένα σύνθετο άτομο που αποκαλείται «αντίχριστος». (1 Ιωάννου 2:18) Το να αρνηθεί κανείς τον Ιησού σαν τον Χριστό και σαν Γιο του Θεού είναι σαν να αρνιέται οποιαδήποτε ή όλες τις διδασκαλίες της Γραφής σχετικά μ’ αυτόν. Οι πιστοί μάρτυρες του Ιεχωβά απορίπτουν εντελώς τις απόψεις τέτοιων ψευδοδιδασκάλων.

15. (α) Ποιον «πλήρη μισθόν» θα λάβαιναν οι χρισμένοι από το πνεύμα Χριστιανοί αν ‘προφυλάγονταν’; (β) Γιατί πρέπει κάθε μάρτυρας του Ιεχωβά να φυλάγεται από αποστατικές διδασκαλίες;

¹⁵ Επειδή υπήρχε κίνδυνος να παραπλανηθούν από την αλήθεια στην αποστασία, ο Ιωάννης προέτρεψε:

«Προσέχετε εις εαυτούς, δια να μη χάσωμεν εκείνο, τα οποία ειργάσθημεν, αλλά να απολάβωμεν πλήρη τον μισθόν. Πας όστις παραβαίνει και δεν μένει εν τη διδαχή του Χριστού Θεόν δεν έχει· ο μένων εν τη διδαχή του Χριστού, ούτος έχει και τον Πατέρα και τον Υιόν.» (2 Ιωάννου 8, 9)

Με αγώνα στο κήρυγμα των «καλών νέων» ο Ιωάννης και άλλοι είχαν ‘παράγει’ καρποφορία που είχε σαν αποτέλεσμα τη μεταστροφή αυτών στους οποίους έγραφε την επιστολή αυτή. Αλλά μόνον αν «πρόσεχαν» πνευματικά δεν θα «έχαναν» την παρ’ αξία καλοσύνη, το έλεος, και την ειρήνη από τον Ιεχωβά και τον Γιο του, καθώς και την αιώνια συντροφιά όλων εκείνων που είναι ενωμένοι με την αλήθεια και την αγάπη. Αν παρέμεναν πιστοί, οι χρισμένοι από το πνεύμα ομόπιστοι του Ιωάννη θα εξακολουθούσαν να απολαμβάνουν την υπηρεσία στον Ιεχωβά που θα τους έφερνε μεγάλη ανταμοιβή. Μιλώντας για «πλήρη μισθόν», ο Ιωάννης προφανώς εννοούσε εκτός από τ’ άλλα και τον «ουράνιο στέφανο» που θα λάβαιναν οι όσιοι χρισμένοι Χριστιανοί. (Αποκάλυψις 2:10· 1 Κορινθίους 9:24-27· 2 Τιμόθεον 4:7, 8· Ιακώβου 1:12) Βέβαια, κάθε μάρτυρας του Ιεχωβά πρέπει να απορίπτει την αποστατική διδασκαλία γιατί μπορεί να του στερήσει την αιώνια ζωή είτε στον ουρανό είτε στη γη.

16. (α) Πώς οι αποστάτες ‘προέτρεχαν’; (β) Πώς συμβαίνει οι πιστοί μάρτυρες του Ιεχωβά να έχουν «και τον Πατέρα και τον Υιόν»;

¹⁶ Οι αποστάτες «πλάνοι» ‘προέτρεχαν’ και δεν ‘παρέμεναν στη διδασκαλία του Χριστού’ γιατί δεν προσκολλούνταν στην αλήθεια που δίδαξε ο Ιησούς και οι πιστοί απόστολοί του. Γιαυτό οι αιρετικοί δεν ‘είχαν Θεό,’ γιατί δεν ήταν σε ενότητα με τον Ιεχωβά και δεν είχαν σχέση μαζί του. (1 Ιωάννου 1:5, 6· 2:22-25) Αλλά οι πιστοί μάρτυρες του Ιεχωβά ‘ομολογούν ότι ο Χριστός ήρθε στη σάρκα,’ γιατί ασκούν πίστη στη λυτρωτική θυσία του και προσκολλούνται σε όσα δίδαξε αυτός και οι όσιοι απόστολοί του. (Ματθαίος 20:28· 1 Τιμόθεον 2:5, 6· 2 Ιωάννου 7) Αυτοί οι γνήσιοι Χριστιανοί προσκολλούνται στην αλήθεια και γιαυτό έχουν «και τον Πατέρα και τον Υιόν» γιατί τους γνωρίζουν, εκτιμούν τις ιδιότητές τους και εξακολουθούν να απολαμβάνουν μια στενή σχέση μαζί τους.

Στάση Απέναντι στους Αποστάτες

17. Πώς έπρεπε να μεταχειρίζονται τους «πλάνους» οι όσιοι Χριστιανοί σύμφωνα με το 2 Ιωάννου 10, 11;

¹⁷ Οι Χριστιανοί πρέπει να είναι φιλόξενοι, αλλά όχι απέναντι σ’ αυτούς που αποστατούν από την αληθινή πίστη. (1 Πέτρου 4:9) Ο Ιωάννης το κατέστησε αυτό σαφές με τα παρακάτω λόγια:

«Εάν τις έρχηται προς εσάς και δεν φέρη την διδαχήν ταύτην, μη δέχεσθε αυτόν εις οικίαν και μη λέγετε εις αυτόν το χαίρειν· διότι ο λέγων εις αυτόν το χαίρειν γίνεται κοινωνός εις τα πονηρά αυτού έργα.» (2 Ιωάννου 10, 11)

Οι «πλάνοι» περιέρχονταν και διέδιδαν δραστήρια ψεύτικες διδασκαλίες. Ασφαλώς, θα ήταν λάθος για οποιονδήποτε αφιερωμένο Χριστιανό να κάνει μαζί τους συντροφιά με το να δέχεται αυτούς τους ψευδοδιδασκάλους σπίτι του. Θα ήταν επίσης ακατάλληλο να χαιρετήσει τους αποστάτες με οποιονδήποτε χαιρετισμό, είτε ήταν καλωσόρισμα όταν έφταναν ή να τους στείλει στην ‘ευχή του Θεού’ όταν αναχωρούσαν. Κανένας όσιος Χριστιανός δε θα ευχόταν επιτυχία στο έργο ενός που εσκεμμένα διαδίδει ψεύτικες διδασκαλίες. Ασφαλώς, λοιπόν, κανένας πιστός μάρτυρας του Ιεχωβά δεν θα συναναστρεφόταν κοινωνικά με ένα τέτοιο άτομο.—1 Κορινθίους 5:11-13.

18. Γιατί κανένας όσιος μάρτυρας του Ιεχωβά ούτε θα χαιρετούσε καν έναν αποστάτη;

¹⁸ Κι ακόμη, αν ένας αφιερωμένος δούλος του Ιεχωβά επρόκειτο να υποδεχτεί έναν τέτοιο απατηλό δάσκαλο στο σπίτι, θα γινόταν ‘συνένοχος’ στα ‘πονηρά έργα’ εκείνου του ατόμου. Γιαυτό, κανένας όσιος σημερινός μάρτυρας του Ιεχωβά δεν θα χαιρετούσε έναν αποκομμένο ή αποσυνταυτισμένο αποστάτη, ούτε θα επέτρεπε σ’ αυτόν να χρησιμοποιήσει το Χριστιανικό σπίτι του σαν τόπο από τον οποίο να διαδώσει τη δογματική του πλάνη. Ασφαλώς, ένας πιστός θα έχει σοβαρή ευθύνη μπροστά στον Θεό, αν δείξει φιλοξενία σ’ έναν αποστάτη κι αυτό κατέληγε στον πνευματικό θάνατο ενός αδελφού μας λάτρη του Ιεχωβά.—Παράβαλε με Ρωμαίους 16:17, 18· 2 Τιμόθεον 3:6, 7.

19. Ποια στάση παίρνουν οι όσιοι μάρτυρες του Ιεχωβά σχετικά με τους σημερινούς αποστάτες;

¹⁹ Μερικοί που κάποτε υπηρέτησαν σαν Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν απορρίψει διάφορες θρησκευτικές απόψεις βασισμένες πάνω στις διδασκαλίες του Ιησού Χριστού και των αποστόλων του. Για παράδειγμα, επιμένουν ότι δεν ζούμε στις «έσχατες μέρες» παρά τις συντριπτικές αποδείξεις ότι ζούμε σ’ αυτές τις μέρες. (2 Τιμόθεον 3:1-5) Αυτοί οι αποστάτες ‘έφυγαν από μας γιατί δεν ήταν από εμάς.’ (1 Ιωάννου 2:18, 19) Γιαυτό, δεν έχουν πια συναναστροφή με τους όσιους χρισμένους μάρτυρες του Ιεχωβά και τους συντρόφους τους, και επομένως αυτοί οι εγωιστές αιρετικοί δεν έχουν «κοινωνία» με τον Πατέρα και τον Γιο, άσχετα με την καύχησή τους ότι έχουν στενή σχέση με τον Θεό και τον Χριστό. Αντίθετα, αυτοί βρίσκονται σε πνευματικό σκοτάδι. (1 Ιωάννου 1:3, 6) Εκείνοι που αγαπούν το φως και την αλήθεια πρέπει να πάρουν σταθερή στάση ενάντια σ’ αυτούς που διαδίδουν τις ψεύτικες διδασκαλίες. Με κανένα τρόπο δεν θέλουν οι όσιοι μάρτυρες του Ιεχωβά να είναι συνένοχοι στα ‘πονηρά έργα’ αυτών των άπιστων ατόμων υποστηρίζοντας τα ασεβή λόγια και τις πράξεις τους με οποιανδήποτε τρόπο. Αντίθετα, ας ‘αγωνιζόμαστε για την πίστη η οποία μια για πάντα παραδόθηκε στους αγίους.’—Ιούδας 3, 4, 19.

Προσκολληθείτε στην Αλήθεια

20. Τι έλπιζε να κάνει ο Ιωάννης αντί να συνεχίσει το γράψιμο του;

²⁰ Αφού προέτρεψε τους ομοπίστους του να απορίψουν την αποστασία και να προσκολληθούν στην αλήθεια, ο Ιωάννης τελείωσε τη δεύτερη θεόπνευστη επιστολή του με τα λόγια:

«Αν και είχον πολλά να σας γράψω, δεν ηθέλησα δια χάρτου και μελάνης, αλλ’ ελπίζω να έλθω προς εσάς και να λαλήσω στόμα προς στόμα, δια να ήναι πλήρης η χαρά ημών. Σε ασπάζονται τα τέκνα της αδελφής σου της εκλεκτής· αμήν.» (2 Ιωάννου 12, 13)

Αυτά που είχε ακόμη στην καρδιά του ο απόστολος προτίμησε να μην τα γράψει. Έτσι άφησε κατά μέρος τον πάπυρο, την καλαμένια πένα του και το μελάνι (πιθανόν, ένα μαύρο μίγμα από γόμι, καπνιά και νερό). Παρά την προχωρημένη ηλικία του έλπιζε να επισκεφτεί και να μιλήσει «στόμα προς στόμα» ή πρόσωπο με πρόσωπο, απολαμβάνοντας έτσι μια στενή προσωπική επικοινωνία. Η επίσκεψη του γηραιού αποστόλου ασφαλώς θα κατέληγε σε μια πνευματικά ωφέλιμη ανταλλαγή ενθαρρύνσεως, μαζί με μεγάλη ευφροσύνη.—Παράβαλε με Ρωμαίους 1:11, 12.

21. Τι γίνεται φανερό από τα τελικά λόγια της Δεύτερης επιστολής του Ιωάννη;

²¹ Η Χριστιανική αγάπη που συνδέει μαζί τους λάτρεις του Ιεχωβά ήταν φανερή στους χαιρετισμούς που έστελνε ο Ιωάννης. Αν έγραφε σε κάποια κατά γράμμα Κυρία, ασφαλώς αυτή είχε μια σαρκική αδελφή που τα κατά γράμμα παιδιά της έστελναν τις ευχές τους. Αλλά αν ο απόστολος εννοούσε κάποια άλλη εκκλησία (ίσως της Εφέσου), η «αδελφή» που ανέφερε σήμαινε το σύνολο της εκκλησίας και τα «τέκνα» ήταν τα μέλη της εκκλησίας σαν άτομα.

22. (α) Τι βοηθάει να κάνουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά η δεύτερη θεόπνευστη επιστολή του Ιωάννη; (β) Ποιο ζήτημα χρειάζεται ακόμη εξέταση;

²² Στη δεύτερη θεόπνευστη επιστολή του, ο Ιωάννης ήταν σαφής, δίνοντας χωρίς περιστροφές στοργική συμβουλή που θα βοηθούσε ομόπιστους να απορίψουν την αποστασία και να προσκολληθούν στην αλήθεια. Με τη βοήθεια του Θεού, αυτό ακριβώς είναι αποφασισμένοι να κάνουν οι σημερινοί Μάρτυρες του Ιεχωβά. Αλλά πρέπει επίσης να προωθούμε τα Χριστιανικά συμφέροντα σαν στενοί «συνεργάτες στην αλήθεια.» (3 Ιωάννου 8) Πώς είναι αυτό δυνατό;

Μπορείτε να Απαντήσετε;

□ Τι σημαίνει να ‘περπατάμε στην αλήθεια’;

□ Ποια ψεύτικη διδασκαλία διέδιδαν οι «πλάνοι»;

□ Σύμφωνα με το 2 Ιωάννου 10, 11, πώς θα πρέπει να θεωρούν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά τους αποστάτες;

[Εικόνα στη σελίδα 23]

Οι όσιοι μάρτυρες του Ιεχωβά απέρριπταν πάντοτε την αποστασία

Υπηρετείτε με Οσιότητα σαν ‘Συνεργάτες Στην Αλήθεια’

«Έργον άξιον πιστού πράττεις ό,τι κάμης εις τους αδελφούς . . . Ημείς . . . χρεωστούμεν να υποδεχώμεθα τους τοιούτους, δια να γινώμεθα συνεργοί εις την αλήθειαν.»—3 ΙΩΑΝΝΟΥ 5-8.

 1. Τι είδος λατρείας πρέπει ν’ αποδίδουμε στον Ιεχωβά για να τον ευχαριστήσουμε;

Ο ΙΕΧΩΒΑ αναζητάει εκείνους που θα τον λατρεύουν «εν πνεύματι και αληθεία.» (Ιωάννης 4:23, 24) Για να έχουν την επιδοκιμασία του, η λατρεία τους πρέπει να είναι σύμφωνη με αυτά που έχει αποκαλύψει ο Θεός για τον εαυτό του και τους σκοπούς του. Πρέπει επίσης να προσκολλούνται στο σύνολο των Χριστιανικών διδασκαλιών που δίνουν έμφαση στον Ιησού Χριστό. Το να εξακολουθούν να περπατούν σ’ αυτή την αλήθεια είναι ουσιώδες