Ένα Προφητικό Δράμα που Προεσκίαζε Επιβίωσι
1. Γιατί, στη δεύτερη χιλιετηρίδα της ανθρώπινης υπάρξεως, η γη είχε γίνει επικίνδυνος τόπος για να ζη κανείς;
ΕΚΕΙΝΟ τον καιρό, στη δεύτερη χιλιετηρίδα της ανθρώπινης υπάρξεως, η γη είχε γίνει επικίνδυνος τόπος για να ζη κανείς. Όπως στην περίπτωσί μας σήμερα, αυτό ωφείλετο στη βία που είχε γεμίσει τη γη. Αυτό συνέβαινε, μολονότι οι άνθρωποι τότε δεν είχαν ούτε τουφέκια ούτε πιστόλια ούτε κανόνια ούτε πυρηνικά όπλα. Ο Θεός είχε τη γενική άποψι των πραγμάτων στη διάρκεια της αρχαίας εκείνης περιόδου, κι έτσι περιέγραψε την κατάστασι του κόσμου. Πάνω από έναν αιώνα προτού φθάσουν τα ανθρώπινα πράγματα στον χειρότερο βαθμό, απεφάσισε ν’ αναλάβη την πρέπουσα δράσι και ώρισε τον ακριβή χρόνο προς τούτο.
2. Ποιο χρονικό όριο έθεσε ο Θεός σ’ εκείνη τη μακρόβια γενεά, για να υποστή ποιο είδος θανάτου;
2 Σε μια δήλωσι που απεκάλυψε στον άνθρωπο, ο Θεός είπε:«Δεν θέλει καταμείνει πάντοτε το πνεύμα μου μετά του ανθρώπου, διότι είναι σαρξ αι ημέραι αυτού θέλουσιν είσθαι ακόμη εκατόν είκοσι έτη.» (Γεν. 6:3) Δεν επρόκειτο να ενεργήση με επιείκεια σ’ εκείνη τη μακρόβια γενεά για ένα αόριστο χρονικό διάστημα, άλλα τώρα έθεσε ένα όριο για κείνη τη γενεά για να πέση σ’ ένα ολοένα βαθύτερο εξευτελισμό, πολύ μακρυά από την εικόνα και ομοίωσιν του Θεού με την οποία είχε δημιουργηθή ο πρώτος άνθρωπος από σάρκα και αίμα. Θα επέτρεπε να περάσουν ακόμη εκατόν είκοσι χρόνια πριν γίνη η παγκόσμια «πράξις του Θεού.» Δεν θα είχε φυσικό θάνατο εκείνη η γενεά!
3. Ποια δήλωσι έκαμε ο Θεός τότε σχετικά με την κακία των ανθρώπων, και ποια ερώτησι κάνομε σχετικά με τη γενεά μας σε σύγκρισι;
3 Ας παρατηρήσωμε, κάνοντας μια σύγκρισι, την παρούσα ανθρώπινη γενεά σχετικά με την ηθικότητα της, καθώς τώρα διαβάζομε πώς ο Θεός είδε την κατάστασι των ανθρώπων τους οποίους είχε δημιουργήσει: «Και είδεν ο Ιεχωβά ότι επληθύνετο η κακία του ανθρώπου επί της γης, και πάντες οι σκοποί των διαλογισμών της καρδίας αυτού ήσαν μόνον κακία πάσας τας ημέρας. Και ελυπήθη ο Ιεχωβά ότι εποίησε τον άνθρωπον επί της γης και ελυπήθη εν τη καρδία αυτού. Και είπεν ο Ιεχωβά, θέλω εξαλείψει τον άνθρωπον, τον οποίον εποίησα, από προσώπου της γης· από ανθρώπου έως κτήνους, έως ερπετού, και έως πτηνού του ουρανού· επειδή λυπούμαι ότι εποίησα αυτούς. . . . Το τέλος πάσης σαρκός ήλθεν ενώπιόν μου, διότι η γη ενεπλήσθη αδικίας απ’ αυτών και ιδού, θέλω εξολοθρεύσει αυτούς και την γην.» (Γεν. 6:5-7, 13, ΜΝΚ) Μπορούμε να πούμε ότι η ανθρώπινη γενεά του παρόντος καιρού είναι κάπως καλύτερη από εκείνη την αρχαία γενεά που περιγράφεται έτσι, ή μήπως υπάρχει κάποιος λόγος για να πιστεύωμε ότι είναι ακόμη χειρότερη;
4. Ποιο ερώτημα πρέπει ν’ απευθύνωμε στον εαυτό μας, και σε ποια περίπτωσι η διαφυγή από μια παγκόσμια πράξι του Θεού θα απεκλείετο για μας;
4 Όχι ότι θέλομε με αυτοδικαίωσι να κατακρίνωμε τους άλλους και να παραβλέψωμε τον εαυτό μας. Καθήκον μας είναι να απευθύνωμε το ερώτημα στον εαυτό μας: Είμαι εγώ ο ίδιος στο διεσπαρμένο επίπεδο της αρχαίας εκείνης γενεάς; Πρέπει να θέσωμε ένα τέτοιο ερώτημα στον εαυτό μας ατομικά, διότι είμεθα σ’ αυτόν τον κόσμο και ζούμε με αυτή την παρούσα γενεά. Τι θα σημάνη αν διαπιστώσωμε ότι αποτελούμε αναπόσπαστο μέρος αυτής της παγκοσμίου κοινωνίας και επιθυμούμε ν’ αποτελούμε μέρος αυτής παρά το ιστορικό παρελθόν της έως τώρα; Αν ο Θεός που εμμένει σταθερά στις αρχές και στην ίδια πορεία αναγκασθή τώρα ν’ αναλάβη δράσι λόγω της ομοιότητος αυτής της γενεάς με την αρχαία εκείνη γενεά, τότε δεν μπορούμε ν’ αναμένωμε ότι θα διαφύγωμε όταν ο Δημιουργός εκτελέση πάλι μια παγκόσμια «πράξι του Θεού.» Η επιβίωσίς μας θα απεκλείετο. Θα κατετασσόμεθα με τους υπολοίπους.
5. Ποια οικογένεια αποτελούσε εξαίρεσι σ’ εκείνη την κοινωνία του κόσμου, και τι λέγει η Βιβλική αφήγησις για κείνη την οικογένεια;
5 Φυσικά, δεν αποτελούσαν όλοι τότε μέρος εκείνης της διεφθαρμένης κοινωνίας του κόσμου· αλλιώς, η ανθρώπινη φυλή δεν θα υπήρχε σήμερα. Υπήρχε μια οικογένεια, που αποτελούσε εξαίρεσι, και ο Θεός το ανεγνώρισε αυτό. Η εξαιρετική αυτή οικογένεια ήταν η οικογένεια του Νώε, υιού του Λάμεχ, υιού του Μαθουσάλα. (Γεν. 5:25-32) Ας προσέξωμε τη διαφορά μεταξύ του Νώε και της κοινωνίας του κόσμου της εποχής του, σύμφωνα με αυτή τη Βιβλική αφήγησι: «Ο Νώε ήτο άνθρωπος δίκαιος, τέλειος μεταξύ των συγχρόνων αυτού· μετά του Θεού περιεπάτησεν ο Νώε. Και εγέννησεν ο Νώε τρεις υιούς, τον Σημ, τον Χαμ και τον Ιάφεθ. Διεφθάρη δε η γη ενώπιον του αληθινού Θεού, και ενεπλήσθη η γη αδικίας. Και είδεν ο Θεός την γην, και ιδού, ήτο διεφθαρμένη· διότι πάσα σαρξ είχε διαφθείρει την οδόν αυτής επί της γης.» «Και είπεν ο Ιεχωβά προς τον Νώε, Είσελθε συ, και πας ο οίκος σου, εις την κιβωτόν· διότι σε είδον δίκαιον ενώπιόν μου εν τη γενεά ταύτη.»—Γεν. 6:9-12· 7:1, ΜΝΚ.
6. Με ποια ομάδα που προελέχθη από τον Ενώχ δεν ήθελε να καταταχθή ο Νώε, και πώς περιεπάτησε με τον αληθινό Θεό;
6 Ο Νώε θυμήθηκε τι είχε προφητεύσει ο προπάππος του Ενώχ υπό θείαν έμπνευσι: «Ιδού, ήλθεν ο Ιεχωβά με μυριάδας αγίων αυτού, διά να κάμη κρίσιν κατά πάντων και να ελέγξη πάντας τους ασεβείς εξ αυτών διά πάντα τα έργα της ασεβείας αυτών, τα οποία έπραξαν και διά πάντα τα σκληρά, τα οποία ελάλησαν κατ’ αυτού αμαρτωλοί ασεβείς.» (Ιούδ. 14, 15, ΜΝΚ· Γέν. 5:18-24) Ο Νώε δεν θέλησε να καταταχθή με αυτή την ασεβή ομάδα αμαρτωλών και να προκαλέση τη θεία κρίσι εναντίον του. Ο Νώε λοιπόν περιεπάτησε με τον αληθινόν Θεό, τον Ιεχωβά, με το να είναι σε αρμονία μαζί του. Με χαρά εναρμόνισε την πορεία της ζωής του με τον σκοπό του Θεού με τα ν’ αποδειχθή άξιος να είναι εκείνος διά του οποίου η ανθρώπινη φυλή των απογόνων του Αδάμ και της Εύας επρόκειτο να διαφυλαχθή στον καιρό που θα εγίνετο η παγκόσμια «πράξις του Θεού.» Επειδή ο Νώε εναρμόνισε την πορεία της ζωής του με τον σκοπό του Θεού, ζούμε εμείς σήμερα ύστερ’ από τέσσερις χιλιάδες τριακόσια χρόνια και άνω. Κι εμείς σήμερα έχομε μια ευκαιρία ενώπιόν μας σαν εκείνη του Νώε.
7. Από τι επέζησε ο Νώε και η οικογένεια του εναρμονίζοντας με ποιον τρόπο την πορεία της ζωής τον με τον σκοπό του Θεού;
7 Αντιλαμβανόμεθα από τι επέζησαν τότε ο Νώε και η οικογένειά του, όλοι μαζί οκτώ ψυχές; Ήταν το τέλος ενός κόσμου! Ο παγκόσμιος κατακλυσμός υδάτων, που εσάρωσε όλη τη διεφθαρμένη και ασεβή γενεά της ανθρωπότητος από την επιφάνεια της γης, δεν κατέστρεψε φυσικά την υδρόγειο σφαίρα μας. Είναι ακόμη εδώ κάτω από τα πόδια μας. Ο Νώε, για να επιζήση από τον κατακλυσμό εκείνο έπρεπε να εναρμονίση την πορεία της ενεργείας του με τον αναλλοίωτο σκοπό του Θεού κατασκευάζοντας την τεράστια κιβωτό, σύμφωνα με τις υποδείξεις του Θεού, για τη διαφύλαξι του οίκου του και των βασικών ειδών των χερσαίων ζώων και των πτηνών. (Γέν. 6:14 έως 8:22) Το γεγονός ότι επρόκειτο για την καταστροφή ενός κόσμου από την οποία επέζησαν ο Νώε και η οικογένεια του εκτίθεται σαφώς υπό θείαν εμπνευσιν στα επόμενα περιγραφικά εδάφια:
8. Πώς ο Πέτρος δίνει μαρτυρία ότι ο Νώε και η οικογένειά του επέζησαν από μια παγκόσμια καταστροφή;
8 «Διότι εάν ο Θεός . . . τον παλαιόν κόσμον δεν εφείσθη, αλλά φέρων κατακλυσμόν επί τον κόσμον των ασεβών εφύλαξεν όγδοον τον Νώε, κήρυκα της δικαιοσύνης, . . . εξεύρει ο Ιεχωβά να ελευθερόνη εκ του πειρασμού τούς ευσεβείς, τούς δε αδίκους να φυλάττη εις την ημέραν της κρίσεως, διά να κολάζωνται· . . . Διότι εκουσίως αγνοούσι τούτο, ότι με τον λόγον του Θεού οι ουρανοί έγειναν έκπαλαι και η γη συνεστώσα εξ ύδατος και δι’ ύδατος, διά των οποίων ο τότε κόσμος απωλέσθη κατακλυσθείς υπό του ύδατος.»—2 Πέτρ. 2:4-9, ΜΝΚ· 3:5, 6.
ΕΠΙΒΙΩΣΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ
9. Πώς η επιβίωσις του Νώε και της οικογενείας του ήταν περισσότερο από ένα παράδειγμα μιας παγκοσμίου καταστροφής, και περισσότερο από μια επιβίωσι που πολλοί άνθρωποι σήμερα έχουν υπ’ όψιν τους;
9 Είναι δυνατόν αυτό! Η επιβίωσις από την παγκόσμια καταστροφή είναι δυνατή στη γη! Η επιβίωσις του Νώε και της οικογενείας του από τον παγκόσμιο κατακλυσμό που έγινε στο 2370-2369 π.Χ. αποτελεί παράδειγμα τούτου. Αλλ’ είναι και κάτι περισσότερο απ’ αυτό! Είναι μια προφητεία ή προφητικό δράμα που εξεικονίζει την επιβίωσι μερικών ανθρώπων εδώ στη γη από την καταστροφή του κόσμου, από το τέλος του σημερινού κόσμου των ασεβών ανθρώπων που πλησιάζει γοργά. Σημαίνει την επιβίωσι των από το πλήρες τέλος αυτού του ασεβούς και μολυσμένου συστήματος πραγμάτων. Πολλοί άνθρωποι στη γη σήμερα είναι ευχαριστημένοι να επιβιώσουν από τους σημερινούς δύσκολους καιρούς και να ζήσουν μέσα από όλες τις παγκόσμιες κρίσεις, ελπίζοντας για καλυτέρους καιρούς, οι οποίοι ποτέ δεν πραγματοποιούνται, και τελικά να πεθάνουν. Αυτή είναι η μόνη επιβίωσις την οποία γνωρίζουν η σκέπτονται, καθώς προσπαθούν να κρατηθούν στην ανθρώπινη ζωή όσο μπορούν περισσότερο. Αυτή δεν συγκρίνεται με την επιβίωσι που προσκιάσθηκε από την ασφαλή επιβίωσι του Νώε μέσα από τον κατακλυσμό.
10. Τι σημαίνει η επιβίωσις την οποία ο Θεός τώρα προσφέρει σε ανθρώπινα πλάσματα, και με ποια πορεία θα γίνη, όπως στην περίπτωσι του Νώε;
10 Η επιβίωσις την οποία ο Θεός τώρα προσφέρει σε ανθρώπινα πλάσματα της γης είναι η επιβίωσις από το τέλος αυτού του πονηρού συστήματος με την ευκαιρία για τους επιζώντας να ζήσουν για πάντα στη γη κάτω από το νέο Του σύστημα πραγμάτων. Δεν είναι αυτό κάτι για το οποίο αξίζει να επιζήση κανείς; Αλλ’ αυτή η θαυμάσια επιβίωσις δεν θα γίνη με τη χρησιμοποίησι ανθρωποποιήτων μεθόδων αυτοσωτηρίας, αυτοδικαιώσεως, ούτε με καμμιά εξελικτική «επιβίωσι των ικανωτέρων.» Αυτό θα γίνη, και πάλι με το να εναρμονίση κανείς την πορεία ενεργείας του με τον σκοπό του Θεού. Ο Νώε, στη δική του περίπτωσι, έπρεπε να έχη μεγάλη πίστι στην προειδοποίησι του Θεού για την καταστροφή του ‘παλαιού κόσμου’ και να κάμη ό,τι του είχε πει ο Θεός για τη διαφύλαξι του εαυτού του και της οικογενείας του. Είχε προειδοποιηθή πολύν καιρό προηγουμένως. Ήταν εξακοσίων ετών ηλικίας και όταν ήταν πια πατέρας τριών έγγαμων υιών του ελέχθη να κατασκευάση μια ευρύχωρη και αδιάβροχη ξύλινη κιβωτό με την οποία να διαπεράσουν τα ύδατα του παγκοσμίου κατακλυσμού. Ο Νώε υπήκουσε.
11, 12. Όπως φαίνεται από τα λόγια του Πέτρου, γιατί μια αδιάβροχη ξύλινη κιβωτός δεν ήταν κατάλληλη για επιβίωσι από την επερχόμενη ‘μεγάλη θλίψι’;
11 Μια αδιάβροχη ξύλινη κιβωτός ήταν αρκετή για επιβίωσι από το τέλος του ‘τότε κόσμου’. Μια τέτοια κιβωτός δεν θα ήταν κατάλληλη για τη ‘μεγάλη θλίψι’ με την οποία θα τελειώση ο παρών «κόσμος» της ανθρώπινης κοινωνίας. Πρόκειται για περισσότερους από μια μόνον οικογένεια. Εκείνοι που ελπίζουν και προετοιμάζονται για να επιζήσουν βρίσκονται σε όλη την υδρόγειο σφαίρα μας. Επί πλέον, η πλήρης καταστροφή αυτού του συστήματος πραγμάτων δεν θα γίνη με νερό. Μετά τον Κατακλυσμό, ο Θεός το είπε αυτό. (Γεν. 9:8-16· Ησ. 54:9) Εικοσιτέσσερις αιώνες μετά άπ’ αυτή τη διαβεβαίωσι του Θεού ο θεόπνευστος απόστολος Πέτρος έγραψε την τελευταία επιστολή του και είπε:
12 «Ο τότε κόσμος απωλέσθη κατακλυσθείς υπό του ύδατος· οι δε σημερινοί ουρανοί και η γη διά του αυτού λόγου είναι αποτεταμιευμένοι, φυλαττόμενοι διά το πυρ εις την ημέραν της κρίσεως και της απωλείας των ασεβών ανθρώπων. . . . Θέλει δε ελθεί η ημέρα του Ιεχωβά ως κλέπτης εν νυκτί, καθ’ ην οι ουρανοί θέλουσι παρέλθει με συριγμόν, τα στοιχεία δε πυρακτούμενα θέλουσι διαλυθή, και η γη και τα εν αυτή έργα θέλουσιν ανακαλυφθή.»—2 Πέτρ. 3:6, 7, 10, ΜΝΚ.
13. Τι έκαμε ο παγκόσμιος κατακλυσμός σχετικά με τη γη, και τι θα κάμη σ’ αυτήν το «πυρ» της επερχόμενης ημέρας της κρίσεως;
13 Θα ήταν σε αρμονία με τον αρχικό σκοπό του Θεού για τον άνθρωπο και την επίγεια κατοικία του να κάψη ο Θεός αυτή τη γη με κατά γράμμα πυρ και να την μεταβάλη σ’ ένα ακατοίκητο απανθρακωμένο κομμάτι; Αυτό θα εσήμαινε για τον Θεό ομολογία ματαιώσεως του σκοπού του από τον Πρώτιστο Αντίδικο του, τον Σατανά ή Διάβολο. Αυτό ποτέ δεν θα γίνη, διότι ο Παντοδύναμος Θεός μπορεί να εκτελέση τον σκοπό του με μεγαλειώδη επιτυχία. Ο υδάτινος κατακλυσμός των ημερών του Νώε δεν κατέστρεψε τη γη, αλλ’ απλώς εσάρωσε τον «κόσμον των ασεβών» από την επιφάνεια της γης και καθάρισε τη γη μ’ ένα καλό λουτρό. Ομοίως, το πυρ της ημέρας του Ιεχωβά, της επικειμένης ημέρας της κρίσεως, δεν θα καταστρέψη τη γη ούτε τη ζωή κάθε πλάσματος, αλλά θα καταστρέψη από την επιφάνεια της γης την κοινωνία των ασεβών ανθρώπων καθώς και τα έργα των που δεν είναι σε αρμονία με τον σκοπό του Θεού. Ο επίγειος πλανήτης μας καθώς και ο ήλιος μας και τα δισεκατομμύρια των άλλων ηλίων του Γαλαξία μας, που είναι ήδη σφαίρες πυρός, θα επιζήσουν από εκείνη την ημέρα της κρίσεως.
14. Τι είδους πυρ θα είναι αυτό που θα μπορή να καθαρίση τόσο τους «ουρανούς» όσο και τη «γη,» και με ποιο αποτέλεσμα;
14 Το κατά γράμμα πυρ, όπως αυτό που είναι σύνηθες στη γη μας και στο ηλιακό μας σύστημα, ποτέ δεν θα μπορούσε να επηρεάση τον αόρατο Σατανά και τους πνευματικούς του δαίμονας, ούτε να τους καταστρέψη ώστε να παύσουν ν’ αποτελούν τους αόρατους πνευματικούς ουρανούς που εκυριάρχησαν στην ανθρωπότητα από τον καιρό της εξώσεως του Αδάμ και της Εύας από την Εδέμ έως τώρα. Άφθονες Βιβλικές περικοπές δείχνουν ότι το «πυρ» της επικείμενης ημέρας της παγκοσμίου κρίσεως είναι συμβολικό, αλλά καταστρεπτικό όπως το πυρ· και πώς ακριβώς μπορεί να χρησιμοποιηθή από τον Ιεχωβά Θεό εκείνη την ημέρα κατά γράμμα πυρ, όπως είναι οι αστραπές, δεν το γνωρίζομε τώρα. Η εκτελεστική δύναμις του Ιεχωβά θ’ απομακρύνη τον Σατανά και τους δαίμονάς του από την ουράνια θέσι της εξουσίας που είχαν επάνω στο ανθρώπινο γένος και θα καταστρέψη την επίγεια κοινωνία (ή «κόσμον») των ασεβών ανθρώπων. Έτσι πάλι η κατά γράμμα γη θα καθαρισθή όπως ο χρυσός και ο άργυρος καθαρίζονται με το πυρ. Η γη θα είναι τότε μια ωραία κατοικία γι’ αυτούς που θα επιζήσουν.
15. Πώς ο απόστολος Πέτρος μάς διαβεβαιώνει ότι θα υπάρχη κάτι εξαίρετο για το οποίο αξίζει να επιζήσωμε;
15 Ο απόστολος Πέτρος μας διαβεβαιώνει ότι τότε θα υπάρχη κάτι εξαίρετο για το οποίο αξίζει να επιζήσωμε και προχωρεί και λέγει τα εξής: «Προσμένοντες και σπεύδοντες εις την παρουσίαν της ημέρας του Ιεχωβά, καθ’ ην οι ουρανοί πυρούμενοι θέλουσι διαλυθή και τα στοιχεία πυρακτούμενα θέλουσι χωνευθή! Κατά δε την υπόσχεσιν αυτού νέους ουρανούς και νέαν γην προσμένομεν, εν οις δικαιοσύνη κατοικεί.»—2 Πέτρ. 3:12, 13, ΜΝΚ.
16. Στο προφητικό δράμα όπως εκπληρώνεται ακριβώς εδώ στις ημέρες μας, ποιους εξεικόνιζαν ο Νώε, η σύζυγός του και οι τρεις γυιοι των και οι γυναίκες των;
16 Το ζήτημα τώρα είναι πώς θα επιζήσωμε σ’ εκείνη την «νέαν γην» κάτω από τους «νέους ουρανούς» της βασιλείας του Χριστού. Ο Νώε, για να επιζήση από την καταστροφή εκείνου του ‘παλαιού κόσμου,’ κατασκεύασε την κιβωτό όπως του είπε ο Ιεχωβά Θεός. Εναρμονίζοντας την πορεία της ενεργείας του με τον σκοπό του Θεού να διαφυλάξη την ανθρώπινη φυλή, ο Νώε και η οικογένειά του έθεσαν σ’ ενέργεια ένα προφητικό δράμα που έχει την εκπλήρωσί του στη γενεά μας. Επομένως, ο Νώε εξεικόνιζε τον Ιησού Χριστό και η σύζυγός του εξεικόνιζε τη «Νύμφη» του Χριστού, ή, πιο συγκεκριμένα, το υπόλοιπον της συλλογικής αυτής «Νύμφης» που βρίσκεται ακόμη στη γη. Οι τρεις γυιοι του Νώε και οι γυναίκες των εξεικονίζουν τους βαπτισμένους εκείνους λάτρεις του, Ιεχωβά Θεού, οι οποίοι τώρα συνδέονται με το υπόλοιπο της τάξεως της «Νύμφης» και οι οποίοι αναμένουν να γίνουν τα επίγεια τέκνα του αιωνίου Πατρός, Ιησού Χριστού, κάτω από τη χιλιετή βασιλεία. (Ησ. 9:6, 7) Σ’ αυτό το προφητικό δράμα όπως εκπληρώνεται ακριβώς εδώ στις ημέρες μας, τι εξεικονίζει η κιβωτός του Νώε;
17. Στη διάρκεια ποιας περιόδου κτίσθηκε η κιβωτός του Νώε, και τι εξεικονίζει, επομένως, στον παρόντα καιρό;
17 Ο Νώε κατεσκεύασε την κιβωτό με τη βοήθεια των εγγάμων γυιων του, πολύ λιγώτερο από έναν αιώνα πριν αρχίση ο κατακλυσμός. Η κατασκευή λοιπόν της κιβωτού έγινε στη διάρκεια του ‘εσχάτου καιρού’ του τότε ‘παλαιού κόσμου.’ Πρέπει λοιπόν ν’ αποβλέπωμε σε κάτι ιδιαίτερο στη διάρκεια αυτού του ‘εσχάτου καιρού,’ σε κάτι από το οποίο η παρούσα γενεά της ανθρωπότητος μπορεί να επωφεληθή στη διάρκεια της επειγούσης ανάγκης των καιρών. Με Γραφικές περικοπές και με την εκπλήρωσι Γραφικών προφητειών καταδείχθηκε ότι ο ‘έσχατος καιρός’ του παρόντος «κόσμου» άρχισε το φθινόπωρο του έτους 1914, ενώ εμαίνετο ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Η κιβωτός του Νώε θα εξεικόνιζε επομένως αυτή την προμήθεια για την επιβίωσι την οποία κάνει ο Θεός διά μέσου του Χριστού για τους πιστούς του λάτρεις καθώς πλησιάζει το πύρινο τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων. Αυτή η θεία προμήθεια είναι ο πνευματικός παράδεισος στον οποίον ο Θεός έφερε τους πιστούς λάτρεις του από το έτος 1919 μ.Χ. και στον οποίον κατοικούν ως λαός του αποκαταστημένος στην εύνοιά του και κάτω από την προστασία του.
18. Πότε το μετανοημένο υπόλοιπο της τάξεως της «Νύμφης» εφέρθη σ’ αυτόν τον πνευματικό παράδεισο, και πώς;
18 Αυτός ο πνευματικός παράδεισος της ειρήνης και ασφαλείας οικοδομήθηκε βέβαια στη γη από το μεταπολεμικό έτος 1919. Στη διάρκεια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου και στους δύσκολους καιρούς του και τους διωγμούς κατά των Χριστιανών μαρτύρων του Ιεχωβά, οι τελευταίοι αυτοί υπέστησαν ένα οδυνηρό μέτρον θείας δυσμενείας λόγω της πορείας συμβιβασμού των και άλλων μειονεκτημάτων ως Χριστιανών. Ο Ιεχωβά Θεός τους άφησε να περιέλθουν σε δουλεία στη θρησκευτική Βαβυλώνα τη Μεγάλη και στους πολιτικούς, στρατιωτικούς και δικαστικούς εραστάς της. Αλλά στο μεταπολεμικό έτος 1919 το μετανοημένο υπόλοιπο απεφάσισε να εναρμονίση την ενωμένη πορεία ενεργείας του με τον αποκαλυμμένο σκοπό του Θεού σύμφωνα με τη Γραφική γνώσι που είχε αρχίσει να τους αποκαλύπτεται. Ο Θεός λοιπόν φιλάγαθα χρησιμοποίησε τον Υιόν του Ιησού Χριστό σαν ένα σύγχρονο Κύρο για να ελευθερώση τον μετανοημένο λαό του από την εξορία στη Βαβυλώνα τη Μεγάλη. (Ησ. 44:28 έως 45:6) Μετά την αποκατάστασί τους σε ειρηνική σχέσι με τον Ιεχωβά Θεό το 1919, σαν να λέγαμε στη θεόδοτη πνευματική τους πατρίδα, ιδρύθηκε ο πνευματικός παράδεισος και δημιουργήθηκαν σε όλη τη γη πολλές εκκλησίες Χριστιανών μαρτύρων του Ιεχωβά.—Ησ. 35:1-10· Ιεζ. 36:35.
19. Τι είδους ομορφιά αφθονεί σ’ αυτόν τον πνευματικό παράδεισο, και σαν ποια πόλι του αρχαίου Ισραήλ είναι για τους κατοίκους;
19 Εδώ σ’ αυτόν τον πνευματικό παράδεισο, μέσα σ’ αυτόν τον καταδικασμένο και μολυσμένο «κόσμο,» είναι ο τόπος που επικρατεί η αληθινή πνευματική ομορφιά, όπου ο καρπός του πνεύματος του Θεού φθάνει σε ωριμότητα. Εδώ υπάρχει ειρήνη και αληθινή Χριστιανική αδελφοσύνη, και ο καθένας επιζητεί να οικοδομήση τους άλλους πνευματικώς και να τους προετοιμάση για την επερχόμενη ημέρα του Ιεχωβά. (2 Πέτρ. 3:14-18) Εδώ, κατά ένα τρόπο, είναι η «πόλις του καταφυγίου» των, όπου είναι ασφαλείς από τον Μεγάλο «Εκδικητήν του Αίματος» ο οποίος θα κάμη εκδίκησιν για λογαριασμό του Ιεχωβά εναντίον όλου του «κόσμου,» που είναι ένοχος αίματος, στην επικείμενη «ημέραν της κρίσεως και της απωλείας των ασεβών ανθρώπων.»—2 Πέτρ. 3:7· Αριθ. 35:12, 19-27.
20. Ποιοι εξεικονίζονται από τους τρεις γυιους του Νώε και τις γυναίκες των, και πώς η επιβίωσίς των προελέχθη στην Αποκάλυψι;
20 Το υπόλοιπο της «Νύμφης» του Χριστού, που εξεικονίσθηκε από τη σύζυγο του Νώε, δεν είναι οι μόνοι τώρα που κατοικούν σ’ αυτόν τον πνευματικό παράδεισο, σ’ αυτόν τον τόπο της αποκαταστημένης ειρηνικής σχέσεως με τον Θεό. Από το έτος 1935 έχουν έλθει σ’ αυτόν τον πνευματικό παράδεισο, εκείνοι που εξεικονίσθηκαν από τους γυιους του Νώε και τις γυναίκες των. Αυτοί είναι τα μελλοντικά επίγεια τέκνα του Αιωνίου Πατρός, Ιησού Χριστού, του Μεγαλυτέρου Νώε. Ενώπιον των τίθεται η ευκαιρία της επιβιώσεως από τη ‘μεγάλη θλίψι’ του κόσμου που είναι τώρα πολύ πλησίον, και γι’ αυτό εφαρμόζεται σ’ αυτούς η προφητική εικών που δόθηκε στην Αποκάλυψι 7:9-17. Αυτοί θα χρησιμοποιηθούν για ν’ αποτελέσουν τον ‘πολύν όχλον,’ εν σχέσει με τον οποίον αναγράφεται: «Ούτοι είναι οι ερχόμενοι εκ της θλίψεως της μεγάλης· και έπλυναν τας στολάς αυτών και ελεύκαναν αυτάς εν τω αίματι του Αρνίου.» (Αποκάλ. 7:14) Αυτοί τώρα ενώνονται με το υπόλοιπο της «Νύμφης» του Χριστού για λατρεία στον πνευματικό ναό του Θεού.
21. (α) Τι πρέπει να κάμουν εκείνοι που βρίσκονται στον πνευματικό παράδεισο για να επιζήσουν από τη «μεγάλη θλίψι»; (β) Ποια είδη ζώων θα επιζήσουν μαζί των;
21 Για να επιζήσουν από τη μεγάλη θλίψι όλοι αυτοί τώρα που είναι στον πνευματικό παράδεισο πρέπει να παραμείνουν εκεί, όπως παρέμεινε ο Νώε και η οικογένειά του στην κιβωτό, τη θύρα της οποίας ο Θεός έκλεισε πίσω τους προτού ξεσπάση ο κατακλυσμός επάνω στον κόσμο. (Γέν. 7:1) Μόνο αν παραμείνουν μέσα στον τόπον της επιδοκιμασίας, της εύνοιας και της προστασίας που προμήθευσε ο Θεός, μπορούν να ελπίζουν να επιζήσουν από την πύρινη καταστροφή του κοσμικού συστήματος πραγμάτων. Με αυτούς θα επιζήσουν επίσης κάτω από τη θεία προστασία είδη πτηνών, χερσαίων ζώων και ψαριών και άλλων θαλασσίων ζώων, διότι εκείνοι που θα επιζήσουν στη γη από τη ‘μεγάλη θλίψι’ θα εκτελέσουν τη θεία εντολή να εξουσιάσουν αυτές τις κατώτερες μορφές ζωικών πλασμάτων για τη διαφύλαξι και το καλό αυτών των ζωντανών πλασμάτων του Θεού.
22. (α) Στον κατακλυσμό των ημερών του Νώε, τι συνέβη στον Κήπο της Εδέμ; (β) Στην επερχόμενη ‘μεγάλη θλίψι,’ τι θα συμβή στον πνευματικό παράδεισο, και γιατί;
22 Η επικείμενη ‘μεγάλη θλίψις’ θα αποκορυφωθή με τον πύρινο «πόλεμον της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοκράτορος» στον Αρμαγεδδώνα. (Ματθ. 24:21, 22· Αποκάλ. 16:14-16) Για να περάσουν οι λάτρεις του Ιεχωβά, οι Χριστιανοί μάρτυρές του, ασφαλώς τη ‘μεγάλη θλίψι’, η συμβολική κιβωτός των, ο πνευματικός παράδεισος, πρέπει να παραμείνη, με αυτούς μέσα. Στον κατακλυσμό των ημερών του Νώε ο Κήπος της Εδέμ ή Παράδεισος Τρυφής, από τον οποίον είχαν εξωσθή ο Αδάμ και η Εύα, κατεστράφη. Αλλά τι θα γίνη ο πνευματικός παράδεισος του υπολοίπου και του ‘πολλού όχλου’; Όπως η κιβωτός του Νώε, θα επιζήση από την πύρινη «ημέραν της κρίσεως.» Η επικείμενη ‘μεγάλη θλίψις’ από τον Ιεχωβά Θεό δεν πρόκειται να καταστρέψη τον πνευματικό παράδεισο των λάτρεών του, που αγωνίσθηκαν να διαφυλάξουν την πνευματικότητά των και τη Χριστιανική των ακεραιότητα. Πρόκειται να καταστρέψη το μη παραδεισιακό κοσμικό σύστημα πραγμάτων. Αφού επιζήση ο πνευματικός παράδεισος από τη ‘μεγάλη θλίψι,’ οι επιζώντες λάτρεις του Θεού τού Νώε, του Ιεχωβά, θα αφιερώσουν τις προσπάθειές των στην αποκατάστασι του κατά γράμμα παραδείσου στην καθαρισμένη γη κάτω από τους νέους ουρανούς της Μεσσιανικής βασιλείας του Θεού.
23. Τι δείχνει ότι ο Αδάμ και η Εύα δεν επρόκειτο να διάγουν μια ζωή οκνηρίας, και γι’ αυτό τι θα πούμε για κείνους που βρίσκονται τώρα στον πνευματικό παράδεισο;
23 Η ζωή στον πνευματικό παράδεισο στη διάρκεια αυτού του ‘εσχάτου καιρού’ δεν είναι ζωή οκνηρίας για κείνους που απολαμβάνουν εκεί την εύνοια και την προστασία του Θεού. Η ζωή εκεί έχει σκοπό σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Στην αρχή της ανθρώπινης υπάρξεως, ο Θεός έθεσε τον Αδάμ στον αρχικό επίγειο παράδεισο ή ‘Κήπον της Εδέμ,’ όχι για να μένη αδρανής και να περνά τον καιρό του με οκνηρία, αλλά «διά να εργάζηται αυτόν και να φυλάττη αυτόν.» Ο Θεός έδωσε σκοπό στη ζωή του Αδάμ και της Εύας δίνοντας την εντολή να δημιουργήσουν οικογένεια η οποία μέσα σε επτά χιλιάδες χρόνια θα γέμιζε όλη τη γη και θα μετέβαλλε όλη τη γη σ’ ένα παραδεισιακό κήπο και θα είχε σε επωφελή υποταγή όλες τις κατώτερες μορφές των ζωικών πλασμάτων. (Γέν. 2:15· 1:26-28) Έτσι, επίσης, και στον πνευματικό παράδεισο από το ετος 1919 μ.Χ. υπάρχει ένα παγκόσμιο έργο για να γίνη, πριν από τη ‘μεγάλη θλίψι’. Εκείνοι που κατοικούν εκεί πρέπει να εναρμονίσουν την πορεία τους με τον σκοπό του Θεού.
24. (α) Τι ζητούν να κάμουν τώρα αυτοί που είναι στον πνευματικό παράδεισο; (β) Σε ποιο έργο πρέπει να μετάσχουν σύμφωνα με αυτόν τον σκοπό;
24 Εκείνοι τους οποίους ο Θεός τώρα δέχεται σ’ αυτόν τον πνευματικό παράδεισο στη γη δεν επιζητούν απλώς ένα τόπο ασφαλείας και επιβιώσεως από την προσεχή ‘μεγάλη θλίψι.’ Ζητούν ν’ αποδειχθούν άξιοι και να προετοιμασθούν για αιώνια ζωή στη δίκαιη θεία εποχή των ‘νέων ουρανών και της νέας γης.’ (2 Πέτρ. 3:13) Αυτοί γνωρίζουν καλά ότι αποτελεί σκοπό του Θεού να τους οδηγήση σ’ αυτή την ειρηνική και δίκαιη εποχή μέσω της Μεσσιανικής βασιλείας του στα χέρια του ενθρονισμένου Υιού του, Ιησού Χριστού. Σε αρμονία με αυτόν τον σκοπό του Θεού, πρέπει να μετάσχουν στην εκπλήρωσι της προφητείας του Ιησού εν σχέσει με τη ‘συντέλεια του αιώνος,’ δηλαδή να «κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη την οικουμένη προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη, και τότε θέλει ελθεί το τέλος.» Επίσης πρέπει να υπακούσουν στην άμεση εντολή του Χριστού σ’ αυτούς να ‘μαθητεύσουν πάντα τα έθνη και να βαπτίζουν αυτούς.’ (Ματθ. 24:14· 28:19, 20) Με αυτόν τον τρόπο εισάγονται και άλλοι εκζητηταί του Θεού στον ασφαλή πνευματικό του παράδεισο για επιβίωσι και ζωή στη δίκαιη ‘νέα εποχή Του.’
25. Τι πρέπει να κάμωμε τώρα, αν θέλωμε να επιβιώσωμε και να ζήσωμε στη νέα τάξι του Θεού;
25 Θέλομε να επιβιώσωμε από τη ‘μεγάλη θλίψι’ και να ζήσωμε για πάντα μέσα στους κόλπους των υποσχεμένων από τον Θεό ‘νέων ουρανών και νέας γης’; Για να γίνη αυτό, πρέπει να εναρμονισθούμε τώρα με τον σκοπό του Θεού.
[Εικόνα στη σελίδα 91]
Η Κιβωτός εξεικονίζει τον πνευματικό παράδεισο στον οποίον ο Θεός έφερε τους λάτρεις του σήμερα
Ο Νώε εξεικονίζει τον Ιησού Χριστό
Η σύζυγος του Νώε εξεικονίζει την «νύμφην» του Χριστού
Οι γυιοι του Νώε και οι γυναίκες των εξεικονίζουν τους λάτρεις του Ιεχωβά σήμερα που ελπίζουν ν’ αποκτήσουν αιώνια ζωή επάνω στη γη