Χωρισμός και Διαζύγιο Χάριν Ειρήνης

 1. Αν, παρ’ όλα αυτά, ο άπιστος προτιμά να αποχωρήση και να ζη χωριστά, τι πρέπει να κάμη ο πιστός σύντροφος σχετικά με τούτο;

ΥΠΑΡΧΟΥΝ αναρίθμητες περιπτώσεις που αφιερωμένοι, βαπτισμένοι πιστοί υπήκουσαν στη συμβουλή του Παύλου και εξακολούθησαν να συγκατοικούν με απίστους συντρόφους για να έχουν τη χαρά να σώσουν τελικά τον γαμήλιο σύντροφο. Αλλά τι θα πούμε για έναν πιστό που χρησιμοποιεί το πνεύμα του Θεού για να υπομείνη διωγμό και εναντίωσι μέσα στην προσπάθεια να μείνη ενωμένος στον γάμο, αλλά του οποίου ο άπιστος σύντροφος εξακολουθεί να το βρίσκη αυτό δυσάρεστο και στο τέλος αποχωρίζεται, είτε με το να ζη ανεξάρτητα κάπου είτε με διαζύγιο ή νόμιμο χωρισμό; Ο Παύλος απαντά: «Εάν ο άπιστος χωρίζηται, ας χωρισθή. Ο αδελφός ή η αδελφή δεν είναι δεδουλωμένος εις τα τοιαύτα· ο Θεός όμως προσεκάλεσεν ημάς εις ειρήνην.»​—1 Κορ. 7:15.

 2. Αν συμβή χωρισμός, υπάρχει Γραφικός λόγος για διαζύγιο, που ν’ ακολουθηθή από επανανύμφευσι μ’ έναν άλλον;

² Προς το συμφέρον της Χριστιανικής του ειρήνης, ο πιστός μπορεί ν’ αφήση τον άπιστο γαμήλιο σύντροφο ν’ αποχωρισθή και να ζη αλλού. Ο χωρισμένος άπιστος μπορεί να μην ξανανυμφευθή, όπως και ο χωρισμένος Χριστιανός πιστός μπορεί να πράξη το ίδιο: «Αλλ’ εάν και χωρισθή, ας μένη άγαμος, ή ας συνδιαλλαγή με τον άνδρα.» (1 Κορ. 7:11) Ο εγκαταλελειμμένος πιστός δεν έχει Γραφικούς λόγους για ν’ αποκτήση ένα νόμιμο διαζύγιο, δηλαδή, με απλή βάσι εγκαταλείψεως ή ασυμβίβαστης διαφοράς θρησκείας. Επομένως, αν πάρη διαζύγιο, δεν θα είχε τη Γραφική ελευθερία ν’ ανακουφισθή από δυσάρεστη νόμιμη αγαμία με το να ξανανυμφευθή. Ο Ιησούς Χριστός ο ίδιος λέγει όχι, με τ’ ακόλουθα λόγια:

 3. Τι είπε ο Ιησούς επάνω στο ζήτημα αυτό, σύμφωνα με το Ματθαίος 19:3-9;

³ «Και ήλθον προς αυτόν, πειράζοντες αυτόν, και λέγοντες προς αυτόν, Συγχωρείται εις τον άνθρωπον να χωρισθή την γυναίκα αυτού δια πάσαν αιτίαν; Ο δε αποκριθείς είπε προς αυτούς, Δεν ανεγνώσατε ότι ο πλάσας απ’ αρχής άρσεν και θήλυ έπλασεν αυτούς; Και είπεν, “Ένεκεν τούτου θέλει αφήσει άνθρωπος τον πατέρα και την μητέρα, και θέλει προσκολληθή εις την γυναίκα αυτού, και θέλουσιν είσθαι οι δύο εις σάρκα μίαν”; Ώστε δεν είναι πλέον δύο, αλλά μία σαρξ. Εκείνο λοιπόν το οποίον ο Θεός συνέζευξεν, άνθρωπος ας μη χωρίζη. Λέγουσι προς αυτόν, Δια τι λοιπόν ο Μωυσής προσέταξε να δώση έγγραφον διαζυγίου, και να χωρισθή αυτήν; Λέγει προς αυτούς, Διότι ο Μωυσής δια την σκληροκαρδίαν σας συνεχώρησεν εις εσάς να χωρίζησθε τας γυναίκας σας· απ’ αρχής όμως δεν έγεινεν ούτω. Σας λέγω δε, ότι όστις χωρισθή την γυναίκα αυτού, εκτός δια πορνείαν, και νυμφευθή άλλην, γίνεται μοιχός.»​—Ματθ. 19:3-9· επίσης Δευτερονόμιον 24:1-4.

 4. Υποστηρίζουν τα λόγια του Ιησού την ψήφισι ενός ολοκληρωτικού νόμου εναντίον του διαζυγίου, και ποιος είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για την ελάττωσι ή παρεμπόδισι περιπτώσεων νομίμου διαζυγίου;

⁴ Έτσι ο Ιησούς δεν είπε ότι το διαζύγιο πρέπει ν’ απαγορεύεται από τον νόμον του Κράτους για οποιονδήποτε λόγο, ακόμη και για μοιχεία. Οι σημερινοί θρησκευτικοί ιερείς που επιμένουν για ένα τέτοιο νόμο μη δυνατού διαζυγίου θέλουν να δεσμεύσουν αθώους γαμηλίους συντρόφους κάνοντάς τους μοιχευτικούς συνεταίρους. Μ’ έναν τέτοιο νόμο προασπίζουν τον μοιχό σύντροφο και επίσης ενθαρρύνουν και προάγουν τη συζυγική απιστία μη επιτρέποντας ανακούφισι για τον αθώο σύντροφο. Αν επέτρεπαν ο αθώος σύντροφος να χωρίζη τον μοιχό, τότε αυτό θα εξεμηδένιζε τη συγγνώμη της εξομολογήσεως που οι ιερείς παρέχουν στον μοιχό σύντροφο. Σ’ αυτή την περίπτωσι ο μοιχός σύντροφος δεν θα προησπίζετο από την επιείκεια του ιερέως ή την άφεσι των αμαρτιών απ’ αυτόν για τον μοιχό που απλώς ομολογεί αλλά δεν αναμορφώνεται. Ο Γραφικός τρόπος, ο πιο αποτελεσματικός τρόπος, ελαττώσεως ή παρεμποδίσεως των νομίμων διαζυγίων είναι η διδασκαλία των Αγίων Γραφών και της ηθικής των και η διατήρησις της Χριστιανικής εκκλησίας ελευθέρας από μοιχούς, και όχι ένας ολοκληρωτικός νόμος εναντίον του διαζυγίου. Ένας τέτοιος νόμος δεν εσταμάτησε τη μοιχεία.

 5. Ποιο διαζύγιο στηρίζεται σε Γραφική βάσι, και πιο προνόμιο χορηγεί στον αθώο διεζευγμένο;

⁵ Ο νόμος του Θεού κάτω από τη νέα του διαθήκη, όπως εκτίθεται στα λόγια του που παρετέθησαν πιο πάνω, επιτρέπει ασφαλώς διαζύγιο πάνω στην κατάλληλη βάσι. Η Γραφική αυτή βάσις ή βάσις της Νέας Διαθήκης είναι η μοιχεία. Το διαζύγιο πάνω σ’ αυτή τη βάσι ελευθερώνει τον αθώο σύντροφο για να ξανανυμφευθή χωρίς έτσι να διαπράττη μοιχεία ο ίδιος με επανανύμφευσι. Διαζύγιο πάνω σε κάποια άλλη βάσι δεν ελευθερώνει τους νόμιμα διεζευγμένους για να ξανανυμφευθούν χωρίς να γίνουν ένοχοι μοιχείας στα μάτια του Θεού και έτσι να γίνουν ανάξιοι να είναι στην εκκλησία Του υπό τον Χριστόν. Έτσι ακριβώς πρέπει να εννοηθούν τα λόγια του Ιησού στην επί του Όρους Ομιλία. Αυτός ανεφέρθη στον νόμο του διαζυγίου που ανεγράφη από τον προφήτη Μωυσή στο Δευτερονόμιο 24:1 και εν συνεχεία είπε: «Ηκούσατε ότι ερρθη εις τους αρχαίους, “Μη μοιχεύσης.” Ερρέθη προς τούτοις, ότι όστις χωρισθή την γυναίκα αυτού, ας δώση εις αυτήν διαζύγιον. Εγώ όμως σας λέγω, ότι όστις χωρισθή την γυναίκα αυτού, παρεκτός λόγου πορνείας, κάμνει αυτήν να μοιχεύηται· και όστις λάβη γυναίκα κεχωρισμένην, γίνεται μοιχός.»​—Ματθ. 5:27-32.

 6. Και το Γραφικό και το αντιγραφικό διαζύγιο κάνουν μήπως μια γυναίκα υποκείμενη σε μοιχεία, ή ποια διαφορά υπάρχει, αν υπάρχη;

⁶ Αν ένας αφιερωμένος Χριστιανός διαζευχθή τη γυναίκα του για μοιχεία, πώς έτσι την κάνει να μοιχεύεται; Αυτή είναι ήδη μοιχαλίς με τη δική της πορεία και εκλογή. Ένα τέτοιο διαζύγιο δεν θα την ωθούσε σε μοιχεία. Εν τούτοις, αν ο σύζυγος διαζευχθή τη γυναίκα του για κάποιους άλλους λόγους, ακόμη λόγους παραδεκτούς από τον νόμο της χώρας, εκτός από πορνεία ή μοιχεία, τότε την εκθέτει σε μοιχεία στο μέλλον. Πώς; Επειδή σύμφωνα με τον νόμο του Θεού η μη μοιχαλίς σύζυγος δεν χωρίζεται από τον άνδρα της μ’ ένα τέτοιο αντιγραφικό διαζύγιο. Είναι ακόμη η σύζυγός του και έτσι δεν είναι ελεύθερη να ξανανυμφευθή και να έχη σεξουαλικές σχέσεις μ’ έναν άλλο νόμιμο σύζυγο.

 7. Τι είδους, λοιπόν, διεζευγμένη γυναίκα εννοούσε ο Ιησούς όταν έλεγε ότι «όστις λάβη γυναίκα κεχωρισμένην, γίνεται μοιχός»;

⁷ Επομένως όταν ο Ιησούς λέγη, «όστις λάβη γυναίκα κεχωρισμένην, γίνεται μοιχός», δεν εννοεί γενικά μια γυναίκα διεζευγμένη. Εννοεί τη γυναίκα που είναι νομίμως διεζευγμένη «παρεκτός λόγου πορνείας»· δηλαδή, μια μη μοιχαλίδα διεζευγμένη γυναίκα. Η ίδια αρχή αληθεύει στην περίπτωσι ενός συζύγου, τον οποίον η γυναίκα του διεζεύχθη αν και δεν είχε μοιχεύσει. Οποιαδήποτε γυναίκα τον νυμφευθή θα τον ωδηγούσε σε μοιχεία και η ίδια γίνεται μοιχαλίς.

8, 9. (α) Αν ληφθούν μόνες των, τι θα εσήμαιναν οι δηλώσεις του Μάρκου και του Λουκά για όλους τους διεζευγμένους; (β) Σε αρμονία με τι πρέπει να ερμηνευθούν οι δηλώσεις του Μάρκου και του Λουκά, και γιατί η μοιχεία πραγματικά διασπά μια γαμήλια ένωσι και ανοίγει το δρόμο για Γραφικό διαζύγιο;

⁸ Στο κατά Μάρκον 10:11, 12 η δήλωσις του Ιησού για το διαζύγιο λέγει: «Όστις χωρισθή την γυναίκα αυτού, και νυμφευθή άλλην, πράττει μοιχείαν εις αυτήν. Και εάν γυνή χωρισθή, τον άνδρα αυτής και συζευχθή με άλλον, μοιχεύεται.» Το κατά Λουκάν 16:18 λέγει ομοίως: «Πας όστις χωρίζεται την γυναίκα αυτού και νυμφεύεται άλλην, μοιχεύει· και πας όστις νυμφεύεται κεχωρισμένην από ανδρός, μοιχεύει.»

⁹ Τα εδάφια αυτά δεν απαγορεύουν το διαζύγιο. Αλλά, αν ελαμβάνοντο μόνα των, θα έλεγαν ότι κανείς διεζευγμένος δεν θα είχε το δικαίωμα να ξανανυμφευθή, εκτός μετά τον θάνατο του χωρισμένου συντρόφου και ότι το να ξανανυμφευθή στη διάρκετα της ζωής του διεζευγμένου συντρόφου θα εσήμαινε παράβασι του νόμου του Θεού περί μοιχείας. Εν τούτοις, οι δύο εκείνες εκθέσεις των λόγων του Ιησού για το διαζύγιο πρέπει να ερμηνευθούν στο φως της πληρεστέρας δηλώσεως που ανεγράφη από τον απόστολο Ματθαίο, ο οποίος δείχνει ότι εκείνο που έγραψαν ο Μάρκος και ο Λουκάς για το διαζύγιο είναι αληθινό αν ο λόγος παροχής του διαζυγίου είναι κάτι άλλο παρά μοιχεία από μέρους του απίστου συντρόφου. Το άγαμο άτομο που διαπράττει πορνεία με μια πόρνη γίνεται «εν σώμα» με μια γυναίκα που δεν είναι η σύζυγός του. Ομοίως ο μοιχός γίνεται ένα σώμα, όχι με τη νόμιμη σύζυγό του, αλλά με το ανήθικο άτομο με το οποίο κατακλίνεται παρανόμως. Ο μοιχός έτσι αμαρτάνει στην ίδια του σάρκα. Ναι, όχι μόνο στην προσωπική του σάρκα, αλλά και στη νόμιμη σύζυγό του, η οποία ως τότε ήταν ‘μία σαρξ’ μαζί του. (1 Κορ. 6:16, 17) Γι’ αυτό το λόγο, η μοιχεία πραγματικά διασπά την ένωσι του γάμου. Γι’ αυτό ακριβώς το διαζύγιο με βάσι τη μοιχεία επίσημα και οριστικά διαλύει τη νόμιμη γαμήλια ένωσι. Ελευθερώνει τον αθώο σύντροφο για να ξανανυμφευθή με τιμή και χωρίς κηλίδα στην ηθική του υπόστασι στη διάρκεια της ζωής του ενόχου διεζευγμένου συντρόφου.

10. Όταν δίδεται διαζύγιο σ’ έναν μοιχό σύντροφο, για ποιον σκοπό τον ελευθερώνει και επίσης ελευθερώνει τον αθώο σύντροφο;

¹⁰ Το να διαζευχθή κανείς ένα μοιχό σύντροφο δεν εκθέτει τον διεζευγμένο κακοποιό σε μοιχεία. Μάλλον, ο νόμιμος γάμος, εφ’ όσον διαρκούσε, δεν κατέστη δυνατόν να προστατεύση τον άπιστον από ανηθικότητα. Επομένως, εκείνος που νυμφεύεται τον διεζευγμένον μοιχόν απλώς νυμφεύεται ένα ακάθαρτο πρόσωπο με ανήθικο μητρώον· και αυτή η επανανύμφευσις δεν κάνει τον διεζευγμένο μοιχό να γίνη για πρώτη φορά μοιχός. Αν ο αθώος γαμήλιος σύντροφος διαζευχθή τον μοιχό σύντροφο, ελευθερώνει τον εαυτό του, που είναι αθώος, για να ξανανυμφευθή. Εκείνος που παίρνει Γραφικό διαζύγιο δεν το παίρνει απλώς για ν’ απαλλαγή από ένα μοιχό σύντροφο που δεν τον αγαπά πια ή που δεν είναι φυσικώς ασφαλές να ζη μαζί του και να έχη επικοινωνία μαζί του. Ένας που παίρνει τέτοιο διαζύγιο ελευθερώνει πραγματικά τον εαυτό του για να ξανανυμφευθή, αν αυτό καθίσταται σκόπιμο, λόγω της ανάγκης που έχει για ένα πιστό, αφιερωμένο σύντροφο της ζωής. Με το να διαζευγνύεται τον μοιχό σύντροφο, ο αθώος απλώς αφήνει τον μοιχό να έχη το είδος της ζωής που επιθυμεί, μια ανήθικη ζωή.

ΚΡΙΣΙΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΑΝΗΘΙΚΩΝ

11. Εκτός από τον νόμιμο γάμο, σε τι πιο σοβαρό μπορεί να απεργασθή καταστροφή η μοιχεία, ιδιαίτερα αφότου ήλθε ο Ιεχωβά στον ναό του;

¹¹ Η διάπραξις μοιχείας μπορεί να απεργασθή καταστροφή στον νόμιμο γαμήλιο δεσμό μέσω ενός διαζυγίου που προκύπτει. Αλλ’ ασφαλώς απεργάζεται καταστροφή στη σχέσι ενός ατόμου προς τον Θεό, ο οποίος ήλθε τώρα στον πνευματικό του ναό μαζί με τον δικαστικόν Άγγελόν του Ιησούν Χριστόν για να ενεργήση κρίσι. Αυτός προειδοποιεί: «Και θέλω πλησιάσει προς εσάς δια κρίσιν· και θέλω είσθαι μάρτυς σπεύδων εναντίον των μάγων, και εναντίον των μοιχευόντων, και των μη φοβουμένων με, λέγει ο Ιεχωβά των δυνάμεων.»​—Μαλαχ. 3:1, 5· επίσης Εβραίους 13:4.

12. Ποια είναι η παραδιδόμενη δικαστική απόφασις όσον αφορά ένα τέτοιο ανήθικο άτομο, και ποιος είναι ο μόνος τρόπος, με τον οποίον ο ανήθικος θα μπορούσε να σωθή από αιώνια καταστροφή;

¹² Αυτή η θεία κρίσις θα εξεφράζετο με την αποβολή, την αποκοπή του μοιχού από την επικοινωνία της εκκλησίας. Στην εκκλησία παραδίδεται η δικαστική απόφασις: «Να μη συναναστρέφεσθε, εάν τις, αδελφός ονομαζόμενος, ήναι πόρνος· με τον τοιούτον μηδέ να συντρώγητε· εκβάλετε τον κακόν εκ μέσου υμών.» (1 Κορ. 5:11-13) Έξω από την ηθική οργάνωσι του Θεού δεν υπάρχει αιώνια ζωή. Επομένως η αποπομπή του πόρνου και του μοιχού θα μπορούσε να είναι η αρχική ενέργεια κρίσεως που δείχνει το δρόμο προς την αιώνια καταστροφή του ενόχου εκτός αν εκδηλώση ανυπόκριτη εγκάρδια μετάνοια προς τον Θεό και αναμορφωθή με μια ειλικρινή απόφασι να τηρηθή ηθικώς καθαρός και να μη μολύνη την εκκλησία του Θεού και να μη επιφέρη όνειδος σ’ αυτήν. Τότε ο Θεός θα εξουσιοδοτούσε την εκκλησία του να αποκαταστήση τον μετανοημένο, αναμορφωμένο αμαρτωλό, υποβάλλοντάς τον σε μια περίοδο δοκιμασίας ώσπου να επανακτήση την εμπιστοσύνη της καθαρής οργανώσεως.

13, 14. (α) Όταν ένας σύντροφος διαπράξη μοιχεία, πώς μπορεί ο γαμήλιος δεσμός να διατηρηθή και το ζεύγος να εξακολουθήση να συζή; (β) Με ποια ενέργεια μπορεί η εκκλησία να φυλάξη τον αθώο, συγχωρούντα σύντροφο από το να χρειάζεται να ζη μ’ ένα σύντροφο που απεκόπη από την επικοινωνία; (γ) Μολονότι ο μοιχός μπορεί να συνεχωρήθη, τι πρέπει να συμβή για κάποια υπεύθυνη θέσι ή υπηρεσίες που μπορεί να κατέχη στην εκκλησία, και γιατί;

¹³ Αν ο μοιχός σύντροφος του γάμου κάμη ομολογία και δείξη μια ειλικρινή μετάνοια και μια απόφασι να είναι εφεξής αληθινός και πιστός στη γαμήλια ευχή και κατόπιν ζητήση συγχώρησι, ο αθώος σύντροφος μπορεί να προτιμήση να συγχωρήση και ν’ αναλάβη τις γαμήλιες σχέσεις και να μη διαζευχθή τον μοιχόν. Υπό ωρισμένες περιστάσεις, αυτό όχι μόνο διατηρεί τον γαμήλιο δεσμό, αλλά και φυλάττει τον αθώο σύντροφο από το να χρειάζεται να ζη, να τρώγη και να κοιμάται μ’ ένα σύντροφο που απεκόπη από την επικοινωνία της εκκλησίας· πράγμα που θα ήταν μια δύσκολη πνευματικώς κατάστασις. Θα ρωτήσετε πώς;

¹⁴ Η ανηθικότης επηρεάζει τα προνόμια που μπορεί κανείς ν’ απολαμβάνη στην εκκλησία. Γι’ αυτό το λόγο ο μοιχός σύντροφος πρέπει επίσης να εξομολογηθή στους αντιπροσώπους της εκκλησίας. Οι υπεύθυνοι αυτοί υπηρέται της εκκλησίας μπορεί να λάβουν υπ’ όψι τη μετάνοια και τη λύπη του ενόχου και αν αυτό ήταν το πρώτο του παράπτωμα, και θα μπορούσαν ευσπλαγχνικά να σεβασθούν την από τον αθώο σύντροφο συγχώρησι του μετανοημένου συντρόφου που μετεστράφη· και για να διαφυλάξουν την πνευματική ενότητα του νυμφευμένου ζεύγους, θα μπορούσαν να μην αποκόψουν από την επικοινωνία τον μοιχόν. Θα κρατούσαν τον αθώο σύντροφο υπεύθυνο να κάμη μια δοκιμή στον συγχωρημένο αμαρτωλό αρκετά μακρά, ώστε ν’ αποδειχθή η ανάρρωσίς του στα καλά ήθη, και θα εξήλεγχαν την πορεία του ενόχου κάθε μήνα επί ένα πλήρες έτος για να συμβάλουν στην αναμόρφωσι. Εν τούτοις, αν ο αμαρτωλός κατείχε κάποιες υπεύθυνες θέσεις και υπηρεσιακούς διορισμούς στην εκκλησία, τότε η αντιπροσωπευτική επιτροπή της εκκλησίας πρέπει να κάμη διευθετήσεις για την απαλλαγή του αμαρτωλού από τέτοιες θέσεις ή διορισμούς. Γιατί; Επειδή, σύμφωνα με τα Γραφικά προσόντα για την κατοχή θέσεως ευθύνης και ειδικής υπηρεσίας στην εκκλησία, ο κάτοχος πρέπει να είναι παραδειγματικός, ανεπίληπτος, καθαρός στη συνείδησι, υπεράνω μομφής από μέρους των πρακτόρων του Διαβόλου. (1 Τιμ. 3:1-9· Τίτον 1:5-9) Επομένως, μολονότι ο μετανοημένος μοιχός συνεχωρήθη από τον αθώο σύντροφο του γάμου και από την αντιπροσωπευτική της εκκλησίας επιτροπή, πρέπει να θεωρήται ακατάλληλος για αξίωμα ή ειδική υπηρεσία.

15. Σε ποια περίπτωσι η συγχώρησις από μέρους ενός αθώου συντρόφου δεν θα εματαίωνε την αποκοπή από την επικοινωνία;

¹⁵ Σε πολλές περιπτώσεις η συγχώρησις από μέρους ενός αθώου συντρόφου μπορεί ν’ αποδειχθή ότι είναι περιωρισμένη μόνο στη δύναμί της να επανορθώση τον μοιχόν από όλες τις σοβαρές συνέπειες της ανηθικότητος. Αν ο ανήθικος σύντροφος διέπραξε μοιχεία μ’ ένα πρόσωπο έξω από την εκκλησία όπως μ’ έναν πόρνο ή μια πόρνη, καμμιά εκκλησιαστική ενέργεια δεν θα ήταν ανάγκη να γίνη απέναντι του ανηθίκου αμυήτου ατόμου. Δεν θα ήταν ανάγκη να ζητηθή συγχώρησις του έξω ευρισκομένου πόρνου ή πόρνης ή να τακτοποιηθούν τα πράγματα μ’ ένα τέτοιο ανήθικο αμύητο άτομο. Αλλ’ αν ένας διέπραξε τη σεξουαλική ακαθαρσία μέσα στην ίδια την εκκλησία του ή σε μια άλλη Χριστιανική εκκλησία, τότε η συγχώρησις του αθώου συντρόφου μπορεί να μην είναι αρκετή για να ματαιώση μια αποκοπή από την επικοινωνία.

16. Σε περίπτωσι που ένα μέλος διέπραξε μοιχεία μέσα στην εκκλησία του ή σε μια άλλη εκκλησία, γιατί θα ήταν δυνατόν η εκκλησία του πταίστου να πρέπει να τον αποκόψη από την επικοινωνία παρά τη συγχώρησι από μέρους του αθώου συντρόφου;

¹⁶ Ας πούμε ότι η μοιχεία διεπράχθη με τον σύζυγο ή με τη σύζυγο ενός άλλου ζεύγους που βρίσκεται στην ίδια εκκλησία ή σε μια άλλη εκκλησία, ή μ’ ένα ανήλικο άτομο που βρίσκεται κάτω από τη φροντίδα των γονέων του ή ενός κηδεμόνος. Τότε οι άλλοι που σοβαρά επηρεάζονται από την ηθική προσβολή θα έμπαιναν στην εικόνα. Ο σύζυγος του οποίου εβιάσθη η γυναίκα, ή η σύζυγος της οποίας αμάρτησε ο άνδρας με τη σύζυγο ενός άλλου, ή οι γονείς των οποίων το τέκνο διεφθάρη​—συγχωρούν; Ή θέλουν να γίνη πειθαρχική ενέργεια εναντίον του ανηθίκου εγγάμου ατόμου; Ο αθώος σύντροφος του γάμου μπορεί να συγχωρή για ιδιωτικούς προσωπικούς λόγους, αλλ’ ο σύντροφος αυτός δεν μπορεί να συγχωρήση για λογαριασμό αυτών των άλλων που προσεβλήθησαν. Τέτοια προσωπική, οικιακή συγχώρησις δεν τακτοποιεί εξωτερικούς λογαριασμούς για τον ένοχον. Δεν μπορεί να κατασιγάση εξωτερικές απαιτήσεις για πειθαρχική ενέργεια από την εκκλησία ή απαιτήσεις για επανόρθωσι μέσω νομίμου ενεργείας έξω στα δικαστήρια της χώρας. Συνεπώς η εκκλησία μπορεί ν’ αποφασίση ν’ αποκόψη τον κακοποιό από την επικοινωνία παρά την προσωπική του συγχώρησι από τον αθώο σύντροφο.

17, 18. (α) Παραδείγματος χάριν, πώς θα μπορούσε ένας περιοδεύων με επίσημη ιδιότητα, να επισκέπτεται και να διαφθείρη ενδίδουσες γυναίκες σε τέτοιες εξωτερικές εκκλησίες, και επίσης να προσεύχεται κάτω από εσφαλμένη εντύπωσι; (β) Πώς περιέγραψε ο Ιούδας ένα τέτοιον άνθρωπο;

¹⁷ Η επιτροπή της εκκλησίας πρέπει επίσης να εξετάση το μέγεθος του αδικήματος. Πόση ήταν η έκτασίς του; Αφορούσε και άλλες εκκλησίες, και εμολύνθη η καθαρότης της τοπικής των οργανώσεως; Ας πούμε, παραδείγματος χάριν, ότι ένας έγγαμος έκανε τακτικά περιοδείες σ’ ένα αριθμό εκκλησιών και σε όλες αυτές ή σε μερικές απ’ αυτές έκανε απρεπείς προτάσεις σε άγαμες γυναίκες ή σε συζύγους​—οπουδήποτε μπορούσε να βρη κάποια πρόθυμη ή ενδίδουσα αδελφή. Αυτός ασκεί γενικά ανηθικότητα, και τούτο μέσα στην αγία οργάνωσι του Θεού. Μολύνει την οργάνωσι του Θεού στις διάφορες εκκλησίες της. Καταχράται οποιασδήποτε υπευθύνου θέσεως που μπορεί να κατέχη όσον αφορά τις εκκλησίες αυτές. Κάτω από το κάλυμμα επισήμου υπηρεσίας διολισθαίνει για να ικανοποιήση τις διεστραμμένες επιθυμίες του. Εκφοβίζει αδύνατες, δειλές αδελφές ώστε να ενδώσουν στα ακάθαρτα σχέδιά του. Κατ’ ιδίαν προσεύχεται στον Θεό να τον συγχωρήση, αλλά δεν κάνει καμμιά πραγματική προσπάθεια για να συγκρατηθή και διορθωθή. Συνεχώς, λοιπόν, αμαρτάνει, κάτω από την εσφαλμένη εντύπωσι ότι το έλεος του Θεού μέσω του Χριστού θα ακυρώση τις αμαρτίες που διαπράττει ικανοποιώντας τον εαυτό του, χωρίς σεβασμό για την καθαρότητα και το όνομα της εκκλησίας του Θεού.

¹⁸ Ένας τέτοιος άνθρωπος αποδεικνύει ότι είναι ένας από εκείνους που αναφέρονται στην επιστολή του Ιούδα 4: «Εισεχώρησαν λαθραίως τινές άνθρωποι, οίτινες ήσαν παλαιόθεν προγεγραμμένοι εις ταύτην την καταδίκην, ασεβείς, μεταστρέφοντες την χάριν του Θεού ημών εις ασέλγειαν, και αρνούμενοι τον μόνον δεσπότην Θεόν και Κύριον ημών 1ησούν Χριστόν.»

19. Γιατί πρέπει ένας τέτοιος άνθρωπος να αποκοπή από την επικοινωνία, και αν ακόμη η σύζυγός του τον συγχωρή και δεν τον διαζευγνύεται;

¹⁹ Στον καιρό του Θεού ο υπεύθυνος αυτός περιοδεύων άνθρωπος ανακαλύπτεται και εκτίθεται. Η σύζυγός του τον συγχωρεί όταν παραδέχεται το αδίκημά του. Αλλά φέρνει κάποια ωφέλεια η συγχώρησίς της; Όχι! Δεν είναι ασπίς γι’ αυτόν από συνέπειες των οποίων είναι άξιος. Αυτός δεν μπορεί να μεταμορφωθή σε μια νύχτα. Η βεβιασμένη παραδοχή της ενοχής και η έκφρασις λύπης δεν σημαίνουν κάποια πραγματική αναμόρφωσι. Αυτός αποτελεί κίνδυνον ανάμεσα στις εκκλησίες του αφιερωμένου λαού του Θεού, ένα δυνατό τεμάχιον ζύμης που μπορεί να καταστήση ένζυμη ολόκληρη τη μάζα. Είναι ένας που εσκεμμένα, επιβεβαιωμένα μολύνει ό,τι είναι άγιο. Είναι αναξιόπιστος, επικίνδυνος, ακατάλληλος άνθρωπος για να τον έχωμε μεταξύ μας. Σύμφωνα με τις Βιβλικές αρχές πρέπει ν’ αποκοπή από την επικοινωνία. Η εκκλησία του Θεού πρέπει να καθαρισθή και να προστατευθή, έστω και αν η σύζυγός του τον συγχωρή και δεν τον διαζευγνύεται.

20. Όταν ένας άγαμος ενήλικος πόρνος επιθυμή να εξομολογηθή την αμαρτία του, σε ποιον θα πάη, και πώς θα πολιτευθή μαζί του η εκκλησία;

²⁰ Αλλά τι θα πούμε για το ενήλικο άγαμο άτομο που διαπράττει πορνεία και δεν έχει σύντροφο στον οποίο να εξομολογηθή την παράβασί του; Όταν είναι λυπημένος και με συντριμμένη καρδιά για την αδικοπραγία του, μπορεί να πάη σε κάποιον για να τον βοηθήση; Η υπηρεσιακή επιτροπή της εκκλησίας που αποτελείται από πνευματικώς αρμοδίους αδελφούς υπηρετεί ολόκληρη την εκκλησία. Αν ένα άγαμο άτομο περιπέση σε παράβασι του νόμου του Ιεχωβά, μπορεί να εξομολογηθή την ενοχή του στην επιτροπή. Η επιτροπή πρέπει τότε ν’ αποφασίση ποια πειθαρχική ενέργεια θ’ ακολουθηθή σε κάθε περίπτωσι, είτε αποκοπή από την επικοινωνία είτε δοκιμή. Έχει την ευθύνη για την ευεξία της εκκλησίας και κάθε μέλους της και πρέπει ν’ αποφασίση τι προάγει τα κάλλιστα συμφέροντα της εκκλησίας. Αν εύρη ότι το άγαμο άτομο παρεσύρθη σε μια βιαστική ενέργεια, στο πρώτο του παράπτωμα, και η στάσις του δείχνει αληθινή λύπη και μετάνοια, βρίσκεται μέσα στα όρια των καθηκόντων της ενώπιον του Ιεχωβά να χορηγήση έλεος, όπως ακριβώς μπορεί στην περίπτωσι ενός νυμφευμένου παραβάτου, και να ορίση μια περίοδο δοκιμής, στη διάρκεια της οποίας ο πταίστης θα αναφέρη σ’ αυτήν τακτικά για τη διαγωγή του και τις προσπάθειές του για αναμόρφωσι. Αν είναι υπηρέτης, φυσικά, θα πρέπει να παραιτηθή από τη θέσι του ως ένας που δεν είναι πια ανεπίληπτος.

ΕΠΙΔΙΩΞΙΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΓΓΑΜΟΥΣ

21. (α) Στη διάρκεια του υπηρεσιακού έτους 1958 - 1959 πόσοι απεκόπησαν από την κοινωνία Νέου Κόσμου; Πόσοι αποκατεστάθησαν; Πόσοι παρέμειναν αποκεκομμένοι από την επικοινωνία; (β) Πρέπει ν’ αγνοήται το μικρό ποσοστό των αποκεκομμένων από την επικοινωνία;

²¹ Στη διάρκεια του υηρεσιακού έτους 1958 - 1959 υπήρξαν 6.552 άτομα που απεκόπησαν από την επικοινωνία της κοινωνίας Νέου Κόσμου των μαρτύρων του Ιεχωβά για διαφόρους λόγους. Πολλές από τις περιπτώσεις αυτές ήσαν περιπτώσεις ανηθικότητος, είτε πορνεία είτε μοιχεία. Όπου ήταν κατάλληλο και επίκαιρο, εξεδηλώθη έλεος, και υπήρξαν 1.597 από όλους όσοι απεκόπησαν στη διάρκεια περασμένων ετών, οι οποίοι αποκατεστάθησαν στη διάρκεια του υπηρεσιακού έτους 1958-1959 αφού εδόθη απόδειξις θεοσεβούς λύπης, μετανοίας και αναμορφώσεως. Αυτοί ετέθησαν σε δοκιμή επί ένα λογικό χρονικό διάστημα, προτού τους χορηγηθούν πάλι τα γενικά προνόμια όλων στην εκκλησία. Έτσι στο τέλος του υπηρεσιακού έτους που αναφέραμε, υπήρχε, από όλους εκείνους που είχαν αποκοπή στη διάρκεια προσφάτων ετών, ένα σύνολο από 25.143 αποκεκομμένους ακόμη από την εκκλησία του λαού του Ιεχωβά. Ενώ είναι πολύ κακό ότι μερικοί καθιστούν αναγκαία την αποκοπή των, παρηγορούμεθα να γνωρίζωμε ότι, από όλες τις εκατοντάδες χιλιάδων που αναφέρουν δράσι κηρύγματος σε όλη τη γη, μόνο 0,81 τοις εκατό απεκόπησαν από την επικοινωνία. Αυτό είναι μόνο οκτώ δέκατα του ενός τοις εκατό. Ακόμη, όμως, και ο χαμηλός αυτός αριθμός αποτελεί προειδοποίησι στον καθένα από μας.

22. Σε τι εκλήθησαν οι νυμφευμένοι Χριστιανοί και πώς πρέπει να το φυλάττουν αυτό;

²² Η αποκοπή από την επικοινωνία απομακρύνει ένα άτομο από ειρηνικές σχέσεις με τον Ιεχωβά Θεό. Οι νυμφευμένοι Χριστιανοί πρέπει ν’ αποφεύγουν με τρόμο τέτοια καταστροφή της ειρήνης με τον Θεό. Ο Θεός εκάλεσε τους νυμφευμένους Χριστιανούς σε ειρήνη. (1 Κορ. 7:15) Στην έγγαμη κατάστασί τους ας φυλάττουν με ζήλο την ειρήνη τους μαζί του. Αυτό σημαίνει φύλαξι, όσο το δυνατόν, της οικιακής των ειρήνης ως συζύγων. Προς τον σκοπόν αυτόν ας διάγουν ζωή πιστή στον Θεό και στον Χριστό του και πιστή στον γαμήλιο σύντροφό τους, με τον οποίον είναι ‘μία σάρξ’.

23. (α) Γιατί, ιδιαίτερα τώρα, δεν υπάρχει τόπος για κακή συζυγική διαγωγή όπως δεν υπήρχε και στην Εδέμ τότε; (β) Τι, λοιπόν, πρέπει να κάμουν οι νυμφευμένοι Χριστιανοί για να δικαιώσουν τον Προμηθευτή του γάμου για τον άνδρα και τη γυναίκα;

²³ Στην άλλη πλευρά του παγκοσμίου πολέμου του Αρμαγεδδώνος, που δεν απέχει τώρα πολύ, βρίσκεται ο αποκαταστημένος επίγειος Παράδεισος. Αλλ’ ακόμη και σήμερα από το έτος 1919 ο μεγάλος Φυτευτής και Καλλιεργητής Ιεχωβά Θεός έφερε τους αφιερωμένους μάρτυράς του επάνω στη γη σ’ έναν πνευματικό Παράδεισο. Εκεί απολαμβάνουν ειρήνη, χαρά και όλους τους άλλους καρπούς του αγίου πνεύματος, και παράγουν όλους τους καρπούς καλών έργων με το να κηρύττουν τα αγαθά νέα τις Βασιλείας σε όλο τον κόσμο. Σ’ αυτόν τον πνευματικό Παράδεισο, όπως ακριβώς αρχικά στον κήπο της Εδέμ όταν κατείχετο από τον τέλειον Αδάμ και την Εύα, δεν υπάρχει τόπος για πολυγαμία ή απρεπή συζυγική διαγωγή ή περιφρόνησι της θεοκρατικής σχέσεως του ανδρός και της γυναικός. Είθε οι νυμφευμένοι πιστοί να εκτιμήσουν την κατάστασι και να λάβουν την ευκαιρία να εργασθούν για τη σωτηρία του αγαπητού γαμηλίου συντρόφου. Με τη συζυγική διαγωγή των είθε να τιμούν τον Θεό. Μεγάλη θα είναι η ανταμοιβή των. Ο γάμος των θα εξυπηρετήση τον σκοπό του και θα παίξη το μέρος του στη δικαίωσι του Θεού διότι στοργικά επρομήθευσε αυτή την αξιοπρεπή, έντιμη, ειρηνική ένωσι ανδρός και γυναικός.