Κεφάλαιο 15
Νομιμόφρονες Υπερασπιστές της Βασιλείας
1. Ποια μεγάλα γεγονότα προείπε ο Δανιήλ;
ΠΟΛΥ πριν, η προφητεία του Δανιήλ είχε ξεχωρίσει το 29 μ.Χ. σαν το έτος για την εμφάνιση του Μεσσία σαν ανθρώπου, κι επίσης το 1914 μ.Χ. σαν το έτος για την ενθρόνισή του σε ουράνια δόξα. Επί πλέον, ο Δανιήλ προείπε με λεπτομέρειες πώς θα τακτοποιόταν η μεγάλη αντιδικία για την παγκόσμια κυριαρχία.
2. Ποιο ζήτημα πρέπει τώρα να κριθεί, και σε ποιο δικαστήριο;
2 Τώρα το μεγάλο ζήτημα της δικαιωματικής κυριαρχίας πάνω στη γη πρέπει να τακτοποιηθεί οριστικά. Αλλά σε ποιο δικαστήριο; Στο ανώτατο δικαστήριο όλου του σύμπαντος! Ο Δανιήλ το περιγράφει αυτό με τα εξής λόγια:
«Εθεώρουν έως ότου οι θρόνοι ετέθησαν και ο Παλαιός των Ημερών εκάθησε, του οποίου το ένδυμα ήτο λευκόν ως χιών και αι τρίχες της κεφαλής αυτού ως μαλλίον καθαρόν ο θρόνος αυτού ήτο ως φλόξ πυρός, οι τροχοί αυτού ως πυρ καταφλέγον. Ποταμός πυρός εξήρχετο και διεχέετο απ’ έμπροσθεν αυτού· χίλιαι χιλιάδες υπηρετούν εις αυτόν και μύριαι μυριάδες παρίσταντο ενώπιον αυτού· το κριτήριον εκάθησε και τα βιβλία ανεώχθησαν.»—Δανιήλ 7:9, 10.
3. (α) Ποιος είναι ο Κριτής; (β) Τι δείχνουν τα «βιβλία»; (γ) Ποια απόφαση εκδίδεται;
3 Έτσι ο «Βασιλεύς της αιωνιότητος», ο Ιεχωβά Θεός, κάθεται για κρίση. (Αποκάλυψις 15:3) Αλλά ποια είναι τα «βιβλία» που τώρα ανοίγονται μπροστά του; Είναι τα άθλια υπομνήματα διακυβερνήσεως που έχουν αφήσει τα έθνη δια μέσου της ιστορίας. Με το τέλος των Καιρών των Εθνών το 1914 μ.Χ., «το κριτήριο» κατάλληλα αφαιρεί απ’ αυτά τα έθνη την «εξουσίαν αυτών», μολονότι «παράτασις ζωής εδόθη εις αυτά έως καιρού και χρόνου»—έως ότου η κρίση εκτελεστεί πραγματικά πάνω τους στον Αρμαγεδδώνα.—Δανιήλ 7:12· Αποκάλυψις 16:14, 16.
4, 5. (α) Σε ποιον δίνεται η Βασιλεία; (β) Πώς μόνο μπορούμε να διακρίνουμε την παρουσία του Βασιλέως;
4 Σε ποιον, λοιπόν, θα δοθεί η εξουσία; Ο Δανιήλ συνεχίζει:
«Είδον εν οράμασι νυκτός και ιδού, ως Υιός ανθρώπου ήρχετο μετά των νεφελών του ουρανού και έφθασεν έως του Παλαιού των ημερών και εισήγαγον αυτόν ενώπιον αυτού. Και εις αυτόν εδόθη η εξουσία και η δόξα και η βασιλεία, δια να λατρεύωσιν αυτόν πάντες οι λαοί, τα έθνη και αι γλώσσαι· η εξουσία αυτού είναι εξουσία αιώνιος, ήτις δεν θέλει παρέλθει, και η βασιλεία αυτού, ήτις δεν θέλει φθαρή.»—Δανιήλ 7:13, 14.
5 Ποιος είναι αυτός ο «ως Υιός ανθρώπου»; Δεν είναι κανείς άλλος από τον δοξασμένο Κύριο Ιησού Χριστό. Εφόσον «οι νεφέλες των ουρανών» συμβολίζουν κάτι το αόρατο, μόνο με τα μάτια της πίστεως μπορούμε να διακρίνουμε το ουράνιο «σημείο» της παρουσίας του, μαζί με το «σημείο» που έγινε φανερό στα γεγονότα πάνω στη γη στην «αρχή ωδίνων» το 1914 μ.Χ.—Ματθαίος 24:3, 7, 8, 30· Αποκάλυψις 1:7.
6. (α) Για ποιους άλλους επίσης εκδίδεται απόφαση; (β) Τι παίρνουν αυτοί, και πώς;
6 Από την προφητεία του Δανιήλ παρατηρούμε ότι γίνεται ευνοϊκή κρίση «εις τους αγίους του Υψίστου», και ότι σ’ αυτούς, επίσης, δίνεται «η βασιλεία και η εξουσία και η μεγαλωσύνη των βασιλειών των υποκάτω παντός του ουρανού.» (Δανιήλ 7:22, 27) Ποιοι είναι αυτοί οι «άγιοι»; Είναι φανερό, πως αυτοί αναφέρονται σε αντίθεση με τους διεφθαρμένους, ιδιοτελείς άρχοντες των ανθρωπίνων κυβερνήσεων, που για τόσο μακρό διάστημα καταδυνάστευσαν τους ανθρώπους. Δεν είναι άλλοι από τους 144.000 χρισμένους «αγίους», ανθρώπους που είναι «άμωμοι» ως προς την ακεραιότητα τους και οι οποίοι «ηγοράσθησαν από των ανθρώπων» για να γίνουν συνάρχοντες με τον «Υιόν του ανθρώπου» στην ουράνια βασιλεία του. Αυτοί ανασταίνονται για να είναι μαζί του στις «έσχατες ημέρες». (Αποκάλυψις 14:3-5· Ματθαίος 24:30· Ιωάννης 6:40) Κατά την έλευση του Ιησού στη βασιλεία του, ένα υπόλοιπο αυτών των «αγίων» βρέθηκαν πολύ δραστήριοι πάνω στη γη. Κι’ έχουν ένα έργο να κάνουν!
ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
7, 8. (α) Ποιος όμιλος άρχισε ένα προπαρασκευαστικό έργο, και πότε; (β) Τι απέρριψαν αυτοί; (γ) Τι υποστήριξαν σθεναρά; (δ) Ποια χρονολογία του μέλλοντος υπέδειξαν; (ε) Ποιο μέσο χρησιμοποίησαν για διαφήμιση της βασιλείας του Θεού;
7 Καθώς πλησίαζε ο καιρός για τον «Υιόν του ανθρώπου» να πάρει τη βασιλεία του, ήταν προφανώς θέλημα του Θεού να γίνει ένα προπαρασκευαστικό έργο πάνω στη γη. Στη δεκαετία του 1870 ο Κάρολος Τ. Ρώσσελ οργάνωσε μια μικρή ομάδα αφιερωμένων Χριστιανών στο Πίτσμπουργκ της Πενσυλβανίας των Η.Π.Α. Αυτοί γρήγορα διέκριναν ότι οι θρησκείες του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου βασίζονταν σε Βαβυλωνιακές διδασκαλίες και τελετουργίες, μαζί με τις διδασκαλίες του Πλάτωνα για την αθανασία της ψυχής, και όχι στο Λόγο του Θεού. Απορρίπτοντας την ψεύτικη θρησκεία, τα μέλη της μικρής ομάδας έγιναν θαρραλέοι υπερασπιστές των διδασκαλιών της Γραφής για το αντίλυτρο του Ιησού, για την ανάσταση και για τη βασιλεία του Θεού σαν την ελπίδα για το ταλαιπωρημένο ανθρώπινο γένος.
8 Μέσω του περιοδικού Σκοπιά, που εκδίδεται συνεχώς από τον Ιούλιο του 1879, ο Ρώσσελ και οι σύντροφοί του υπερασπίστηκαν καθαρά τη διδασκαλία της Γραφής ενάντια στη θεωρία της εξελίξεως του Δαρβίνου. ‘Έσβησαν τη φωτιά του άδη’ δείχνοντας από τη Γραφή ότι ποτέ δεν υπήρξε ένας πύρινος τόπος βασάνων για τις ‘ψυχές που έφυγαν’, και απέδειξαν ότι ο Βιβλικός «άδης» είναι ο τάφος. (Ψαλμός 16:10· Πράξεις 2:29-32) Έδειξαν από πριν ότι το 1914 μ.Χ. ήταν μια καθορισμένη χρονολογία σχετικά με την ‘έλευση’ της βασιλείας του Θεού. Μέχρι σήμερα, Η Σκοπιά Αγγέλλουσα τη Βασιλεία του Ιεχωβά, που εκδίδεται σε περισσότερες από 100 διαφορετικές γλώσσες και σ’ εκατομμύρια αντίτυπα σε κάθε έκδοσή της, υποστηρίζει πιστά τη βασιλεία του Θεού και του Χριστού σαν τη μοναδική ελπίδα των εθνών του ανθρώπινου γένους.—Ματθαίος 12:21· Ψαλμός 145:10-12.
9. Πώς εκπληρώθηκε το Αποκάλυψις 11:7-12 γι’ αυτούς τους «μάρτυρες»;
9 Αφού υπηρέτησε πιστά για περισσότερο από 30 χρόνια σαν πρώτος πρόεδρος του Συλλόγου Σκοπιάς, ο Κ.Τ. Ρώσσελ πέθανε στις 31 Οκτωβρίου 1916, και τον διαδέχτηκε ο Ι. Φ. Ρόδερφορδ. Οι θρησκευτικοί κληρικοί χρησιμοποιούσαν την πολεμική κατάσταση για να ξεσηκώσουν εναντίωση στο άγγελμα της Βασιλείας. Χριστιανικές συναθροίσεις διαλύθηκαν δια της βίας. Σε πολλές χώρες, πιστοί δούλοι του Θεού φυλακίστηκαν. Ο Ρόδερφορδ κι επτά άλλοι υπεύθυνοι διάκονοι από τα κεντρικά γραφεία της Σκοπιάς στο Μπρούκλυν, στη Νέα Υόρκη των Η.Π.Α., καταδικάστηκαν σε πολυετείς φυλακίσεις. Μ’ όλα αυτά, οι δούλοι του Θεού δεν δείλιασαν, γιατί η Βιβλική προφητεία είχε προείπει αυτούς τους διωγμούς. Για παράδειγμα, η Αποκάλυψις 11:7-12 περιγράφει πώς τα κοσμικά έθνη, κάτω από το σύμβολο ενός «θηρίου», κάνουν πόλεμο εναντίον των «μαρτύρων» του Θεού, για να «νικήσει αυτούς και θανατώσει αυτούς.» Το έργο της προφητείας τους θα σταματούσε, και συμβολικά θα ήταν σαν πτώματα εκτεθειμένα αρκετό καιρό έξω ώσπου να βρωμίσουν στην «πλατεία» του Χριστιανικού κόσμου. Όλα αυτά συνέβησαν, καθώς οι δούλοι του Θεού παγκόσμια έγιναν αντικείμενο δημόσιου χλευασμού. Καθώς όμως η πολεμική υστερία κατασίγαζε, κι’ οι φυλακισθέντες απελευθερώθηκαν—αφού αθωώθηκαν τελείως από τις ψεύτικες κατηγορίες εναντίον τους—«εισήλθεν εις αυτούς πνεύμα ζωής εκ του Θεού.» Εξυψώθηκαν σε θέση θείας εύνοιας, και από το 1919 μπήκαν σε μια περίοδο γεμάτη ζωηρή δραστηριότητα για τη Βασιλεία.—Ησαΐας 52:7, 8· Ρωμαίους 10:15.
Η «ΒΑΒΥΛΩΝ Η ΜΕΓΑΛΗ» ΠΕΦΤΕΙ!
10. Ποιο αμάρτημα διέπραξαν οι θρησκείες του Χριστιανικού κόσμου, και πώς;
10 Στη διάρκεια εκείνων των πολεμικών ετών, ο κλήρος του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου όχι μόνο ανέλαβε την ηγεσία στο διωγμό των αληθινών Χριστιανών, αλλ’ επίσης απέρριψε τις αποδείξεις ότι πλησίαζε η βασιλεία του Θεού. Αυτοί είχαν τη δική τους θρησκευτική «βασιλεία», τη βασιλεία της «Βαβυλώνος της Μεγάλης». (Αποκάλυψις 17:5, 6, 18) Και από τα δύο εμπόλεμα μέρη κήρυτταν στους νέους στα χαρακώματα κι έδιναν ολοκάρδια υποστήριξη σ’ εκείνη την τρομακτική σφαγή. Γι’ αυτή τη δράση, ο κλήρος του Χριστιανικού κόσμου θα πρέπει να φέρει ακόμη βαριά ενοχή αίματος, σαν κι εκείνους τους θρησκευτικούς ηγέτες της αρχαίας Ιερουσαλήμ, στους οποίους ο προφήτης του Ιεχωβά είπε: «Εις τα κράσπεδά σου ευρέθησαν αίματα ψυχών πτωχών αθώων.»—Ιερεμίας 2:34· 19:3, 4· βλέπε επίσης Ματθαίος 23:34, 35.
11. Πώς εφαρμόζεται στο Χριστιανικό κόσμο το Ιεζεκιήλ 22:3, 4, 16;
11 Αυτή η ενοχή αίματος προστέθηκε τώρα στην ειδωλολατρία του Χριστιανικού κόσμου και στη διδασκαλία του ψεύτικων Βαβυλωνιακών διδασκαλιών. Γι’ αυτό, τα λόγια του προφήτη Ιεζεκιήλ εφαρμόζονται επίσης στον αποστάτη Χριστιανικό κόσμο:
«Ούτω λέγει Κύριος ο Θεός· Ω πόλις εκχέουσα αίματα εν μέσω εαυτής, δια να έλθη ο καιρός αυτής, και κατασκευάζουσα είδωλα εναντίον εαυτής, δια να μιαίνηται, έγεινας ένοχος εν τω αίματί σου, το οποίον εξέχεας, και εμιάνθης εν τοις ειδώλοις σου, τα οποία κατασκεύασας, και έκαμες να πλησιάσωσιν αι ημέραι σου, και ήλθες μέχρι των ετών σου· δια τούτο σε κατέστησα όνειδος εις τα έθνη και παίγνιον εις πάντας τους τόπους. Και θέλεις εδηλωθή εν σοι ενώπιον των εθνών, και θέλεις γνωρίσει ότι εγώ είμαι ο Κύριος.»—Ιεζεκιήλ 22:3, 4, 16.
12. (α) Ποιο βαρυσήμαντο γεγονός έγινε το 1919; (β) Πώς αυτό ωφέλησε το λαό του Θεού στη γη;
12 Η ένοχη αίματος θρησκεία του Χριστιανικού κόσμου απορρίφθηκε από τον ίδιο Θεό, τον Ιεχωβά, που ισχυρίζεται ότι λατρεύει, αλλά του οποίου το όνομα δεν θέλει πια να χρησιμοποιεί. Το έτος 1919 μ.Χ. ο λεγόμενος Χριστιανικός κόσμος υπέστη μεγάλη πτώση μαζί με όλες τις Βαβυλωνιακές θρησκείες παγκόσμια. Δεν μπορούσε πια να έχει καλή υπόληψη μπροστά στον Ύψιστο. Δεν μπορούσε πια να εξουσιάζει τους αληθινούς λάτρεις του Ιεχωβά. Ούτε θα μπορούσε να το κάνει αυτό οποιοδήποτε άλλο μέρος της «Βαβυλώνος της Μεγάλης», της παγκόσμιας αυτοκρατορίας της ψεύτικης θρησκείας. Γιατί «ο υπέρτατος Κύριος Ιεχωβά» διακήρυξε το ακόλουθο κάλεσμα στους πιστούς «αγίους» πάνω στη γη:
«Εγώ είμαι Κύριος ο Θεός σου, ο διδάσκων σε δια την ωφέλειάν σου, ο οδηγών σε δια της οδού δι’ ης έπρεπε να υπάγης· Εξέλθετε εκ της Βαβυλώνος. . .μετά φωνής αλαλαγμού αναγγείλατε, διακηρύξατε τούτο.» (Ησαΐας 48:16, 17, 20)
Ποια είναι αυτή η «φωνή αλαλαγμού», και που ακούστηκε;
ΕΝΑΡΞΗ ΠΑΓΓΗΙΝΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
13. (α) Ποια άποψη της «φωνής αλαλαγμού» έγινε ιδιαίτερα φανερή τώρα; (β) Ποια έντονη κλίση διασαλπίστηκε;
13 «Ο Υιός του ανθρώπου» περιέγραψε μια εξέχουσα μορφή αυτού του «αλαλαγμού» στην προφητεία του για «την συντέλειαν του αιώνος», λέγοντας:
«Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη, και τότε θέλει έλθει το τέλος.» (Ματθαίος 24:3, 14, 37)
Αλλά οι «άγιοι» έπρεπε να οργανωθούν για να εκτελέσουν αυτό το έργο. Ούτε και μπορούσαν να το εκτελέσουν με απλή ανθρώπινη δύναμη. Ευτυχώς, σε διεθνείς συνελεύσεις που έγιναν στο Σήνταρ Πόιντ του Οχάιο των Η.Π.Α. το 1919 και πάλι το 1922, το πνεύμα του Ιεχωβά χύθηκε πάνω τους μ’ ένα θαυμαστό τρόπο. Τους οργάνωσε και τους ενεργοποίησε για να ‘διαφημίσουν, διαφημίσουν, διαφημίσουν τον Βασιλέα και τη βασιλεία του.’ (Ματθαίος 24:31) Γι’ αυτούς τους «εκλεκτούς» που διακρατούσαν την ουράνια ελπίδα, ένα μεγαλειώδες έργο βρισκόταν μπροστά τους.
14. Πώς η προφητεία του Ιωήλ είχε τώρα μια μεγαλύτερη εκπλήρωση;
14 Όπως ακριβώς η προφητεία του Ιωήλ είχε εκπληρωθεί την Πεντηκοστή του 33 μ.Χ., στη διάρκεια των «εσχάτων ημερών» του Ιουδαϊκού συστήματος πραγμάτων, τώρα εκείνη η προφητεία άρχισε να έχει μια μεγαλύτερη εκπλήρωση στη διάρκεια των «εσχάτων ημερών» του παγκόσμιου συστήματος του Σατανά. Διαφωτισμένοι και υποκινούμενοι από το πνεύμα του Θεού, οι σημερινοί χρισμένοι ‘υιοί και θυγατέρες’ του Ιεχωβά ‘επροφήτευσαν’, καθώς ενασχολούνταν με την προειδοποίηση του κόσμου της ανθρωπότητας για το πλησίασμα της «ημέρας του Κυρίου της μεγάλης και επιφανούς», και για την επείγουσα ανάγκη να ‘επικαλεσθούν το όνομα του Ιεχωβά’ για να σωθούν.—Πράξεις 2:16-21· Ιωήλ 2:28-32.
ΕΝΑΣ ΠΙΣΤΟΣ «ΔΟΥΛΟΣ»
15. (α) Ποιος είναι ο «πιστός και φρόνιμος δούλος»; (β) Πώς αναγνωρίζεται και πάλι σ’ αυτούς τους σύγχρονους καιρούς;
15 Στη μεγάλη προφητεία του σχετικά με το «σημείο», ο Ιησούς είχε κάνει μια ερώτηση:
«Τις λοιπόν είναι ο πιστός και φρόνιμος δούλος, τον οποίον ο κύριος αυτού κατέστησεν επί των υπηρετών αυτού, δια να δίδη εις αυτούς την τροφήν εν καιρώ;»
Μια τάξη πιστού «δούλου» είχε υπηρετήσει ανάμεσα στους πρώτους Χριστιανούς ως την εισβολή της μεγάλης αποστασίας. Βρίσκουμε πάλι αυτή την οργάνωση του «δούλου» να διανέμει πνευματική τροφή όταν ο Κύριος Ιησούς έρχεται στη βασιλεία του; Τη βρίσκουμε! Εκείνοι οι «Σπουδασταί της Γραφής», όπως ονομάζονταν τότε, είχαν κάνει ένα παγγήινο προπαρασκευαστικό έργο. Και ο Ιησούς είπε:
«Μακάριος ο δούλος εκείνος, τον οποίον όταν έλθη ο κύριος αυτού θέλει ευρεί πράττοντα ούτως. Αληθώς σας λέγω ότι θέλει καταστήσει αυτόν επί πάντων των υπαρχόντων αυτού.»—Ματθαίος 24:45-47.
16. (α) Πώς ενδιαφέρθηκε αυτός ο «δούλος» για τα «υπάρχοντα» του Κυρίου; (β) Ποιο Γραφικό όνομα δέχτηκε χαρούμενα ο «δούλος»;
16 Εκτιμώντας αυτό το διορισμό από τον Κύριο, ο σύνθετος χρισμένος «δούλος» φρόντισε καλά για τα συμφέροντα της Βασιλείας πάνω στη γη, φροντίζοντας για τη διακήρυξη του «ευαγγελίου». Στη διάρκεια της δεκαετίας του 1920, διακηρύχτηκαν ισχυρά αγγέλματα κρίσεως εναντίον του Σατανά και της οργανώσεώς του, και ειδικά εναντίον της Βαβυλωνιακής θρησκείας. Το 1931, ο «δούλος» δέχτηκε με χαρά το όνομα που τους ξεχώριζε καθαρά από κάθε ψεύτικη θρησκεία—το όνομα «Μάρτυρες του Ιεχωβά»—μαζί με την ευθύνη και το προνόμιο που έδειξε ο προφήτης Ησαΐας μ’ αυτά τα λόγια:
«Σεις είσθε μάρτυρές μου, λέγει ο Ιεχωβά, και ο δούλος μου, τον οποίον έκλεξα. . .Εγώ, εγώ είμαι ο Ιεχωβά· και εκτός εμού σωτήρ δεν υπάρχει. . .Σεις είσθε μάρτυρές μου, λέγει ο Ιεχωβά, και εγώ ο Θεός.» (Ησαΐας 43:10-12, ΜΝΚ)
17. Ποιο ερώτημα απαιτεί τώρα απάντηση;
17 Πώς θα μπορούσε ο «δούλος», με τα υπόλοιπα χρισμένα μέλη που αριθμούσαν μόνο μερικές δεκάδες χιλιάδες, να καταφέρει ‘να κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη προς μαρτυρίαν’; Ο Ιεχωβά θα έδινε σύντομα την απάντηση.
[Εικόνες στη σελίδα 148, 149]
ΤΟ ΒΙΒΛΙΚΟ ΘΕΜΑ της ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ
Η ΕΔΕΜΙΚΗ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ‘ΣΠΕΡΜΑΤΟΣ’ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ
ΤΟ ΠΡΟΕΙΠΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΙΚΟ «ΣΠΕΡΜΑ»—ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ, ΤΟΥ ΔΑΒΙΔ
ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ—Η ΑΠΟΛΥΤΡΩΤΙΚΗ ΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ
Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΙΔΡΥΘΗΚΕ—ΟΙ «ΕΣΧΑΤΕΣ ΗΜΕΡΕΣ» ΑΠΟ ΤΟ 1914
Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ‘ΕΡΧΕΤΑΙ’ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ ΤΙΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ
Η 1000-ΕΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΑΠΟΚΑΘΙΣΤΑ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ