Αγγελιαφόροι Απολυτρώσεως

«Ανακύψατε και σηκώσατε τας κεφαλάς σας· διότι πλησιάζει η απολύτρωσίς σας.»​—Λουκ. 21:28.

 1. Ποιες διάφορες απόψεις απελευθερώσεως μπορεί να έχουν οι άνθρωποι, αλλά ποια είναι η πιο μεγάλη απολύτρωσις που χρειάζεται;

ΠΟΙΟΣ δεν απολαμβάνει όταν είναι ελεύθερος; Ποιος που αισθάνεται κάποια δουλεία ή σκλαβιά δεν θέλει να απολυτρωθή; Υπάρχει παγκόσμιος χώρος για απελευθέρωσι σήμερα, θα μπορούσε ένα άτομο να σκεφθή ότι αυτή η δήλωσις είναι πολύ πλατιά και περιεκτική, επειδή υπάρχει, στο πολιτικό πεδίον, εκείνο που ονομάζεται ο «ελεύθερος κόσμος» σε αντίθεσι με το Κομμουνιστικό συγκρότημα εθνών. Ένα άλλο άτομο θα μπορούσε να σκεφθή για την απελευθέρωσι, υπέρ της οποίας αυτό το Κομμουνιστικό συγκρότημα συνηγορεί για όλα τα «ιμπεριαλιστικά» έθνη, και η οποία συνίσταται στην απλή αντικατάστασι μιας ανθρωπίνης κυβερνήσεως που στιγματίζεται ως ανεπιθύμητη με μια άλλη ανθρώπινη κυβέρνησι όχι περισσότερο τελεία και πάνσοφη από εκείνην που αντικαθίσταται. Οι αγγελιαφόροι μιας τέτοιας απελευθερώσεως θα ήσαν αγγελιαφόροι επαναστάσεως, ξένοι πράκτορες μιας ριζοσπαστικής κυβερνήσεως, πολιτικοί ανατροπείς και ταραξίαι, ενώ οι αγγελιαφόροι του «ελευθέρου κόσμου» θα εθεωρούντο ως «ιμπεριαλιστικοί κατάσκοποι». Ακόμη ένα άλλο άτομο θα μπορούσε να σκεφθή ότι μια φυλή του ανθρωπίνου γένους χρειάζεται να ελευθερωθή από την κυριαρχία μιας άλλης φυλής. Εν τούτοις, ότι η ανάγκη για απελευθέρωσι είναι παγκόσμια μπορεί να εκτιμηθή από τη δήλωσι, που έγινε πριν από δεκαεννέα αιώνες, μα που είναι ακόμη αληθινή σήμερα: «Ο κόσμος όλος εν τω πονηρώ κείται.» (1 Ιωάν. 5:19) Ποτέ δεν θα έχωμε έναν δίκαιο, ειρηνικό, υγιεινό κόσμο ώσπου να απολυτρωθούμε από αυτόν τον πονηρό.

 2. Πώς μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι τελεία απολύτρωσις είναι πλησίον;

² Τελεία απολύτρωσις από αυτόν τον πονηρόν υποδουλωτήν του κόσμου είναι στο δρόμο της εδώ. Επειδή, από το έτος 1914, έχομε ολοένα περισσότερες αποδείξεις ότι είναι πλησίον, μπορούμε να ενεργήσωμε σύμφωνα με τα ενθαρρυντικά λόγια του μεγάλου Προφήτου: «Όταν δε ταύτα αρχίσωσι να γίνωνται, ανακύψατε και σηκώσατε τας κεφαλάς σας· διότι πλησιάζει η απολύτρωσίς σας. . . . Ιδέτε την συκήν και πάντα τα δένδρα· όταν ήδη ανοίξωσι, βλέποντες γνωρίζετε αφ’ εαυτών ότι ήδη το θέρος είναι πλησίον. Ούτω και σεις, όταν ίδητε ταύτα γινόμενα, εξεύρετε ότι είναι πλησίον η βασιλεία του Θεού.»​—Λουκ. 21:28-31.

 3. (α) Πότε θα έλθη πλήρης απολύτρωσις από τον Σατανά; (β) Ποια απελευθέρωσις λαμβάνει χώραν τώρα;

³ Αυτή η βασιλεία θα θέση έξω από εξουσία και έλεγχο τον πονηρόν, του οποίου την αόρατη επιρροή και πίεσι αισθάνεται όλος ο κόσμος του ανθρωπίνου γένους, δηλαδή, τον Σατανά ή Διάβολο. Η αποστέρησίς του από την παγκόσμια εξουσία του θα λάβη χώραν αμέσως μετά τη διεξαγωγή του παγκοσμίου πολέμου του Αρμαγεδδώνος, ο οποίος πόλεμος θα καταλήξη στην καταστροφή του ορατού του πολιτικού συστήματος διακυβερνήσεως. Αυτό θα σημαίνη απολύτρωσι για όλους εκείνους τους θεοσεβείς ανθρώπους που αναπέμπουν την προσευχή «Ελθέτω η βασιλεία σου!» και που ζητούν πρώτα τη βασιλεία του Θεού και τη δικαιοσύνη του, όπως τους εδίδαξε ο Ιησούς Χριστός να κάνουν. (Ματθ. 6:9, 10, 33) Εν τούτοις, υπάρχει και μια τωρινή απελευθέρωσις γι’ αυτούς· αυτή αρχίζει πριν από την επικείμενη μάχη του Αρμαγεδδώνος. Είναι πολύ σπουδαία απελευθέρωσις επειδή αφορά το αιώνιον μέλλον των. Είναι μια θρησκευτική απελευθέρωσις, μια απολύτρωσις που λαμβάνει χώραν ακόμη και ενόσω εξακολουθούν να στέκουν οι πολιτικές κυβερνήσεις, περιλαμβανομένων των δικτατοριών και των ολοκληρωτικών κυβερνήσεων. Μια τέτοια απολύτρωσις σημαίνει πολλά τώρα!

 4. (α) Ποιοι μπορεί να αισθάνωνται ότι δεν έχουν ανάγκη απελευθερώσεως; (β) Ποια όμοια διάθεσι είχαν μερικοί από τους απογόνους του Αβραάμ στην εποχή του Ιησού;

⁴ Άνθρωποι που ζουν σε χώρες όπου το Σύνταγμα ή ο Εθνικός Καταστατικός Χάρτης Δικαιωμάτων εγγυάται σ’ αυτούς «ελευθερία θρησκείας» μπορεί να μην αισθάνωνται ότι έχουν ανάγκη μιας τέτοιας απελευθερώσεως. Είναι ελεύθεροι να μην ασκούν καμμιά θρησκεία απολύτως, να είναι αθεϊσταί, αν το προτιμούν. Αλλά ένα άτομο χρειάζεται να είναι προσεκτικό σήμερα να μην είναι όμοιο με τον λαόν της Ιερουσαλήμ πριν από χίλια εννιακόσια χρόνια, δηλαδή, στο φθινόπωρο του έτους 32. Στον ναό ο Ιησούς Χριστός είχε διδάξει αυτούς τους ανθρώπους που ήσαν απόγονοι του Εβραίου πατριάρχου Αβραάμ, και συνέχισε λέγοντας: «Εάν σεις μείνητε εν τω λόγω τω εμώ, είσθε αληθώς μαθηταί μου· και θέλετε γνωρίσει την αλήθειαν, και η αλήθεια θέλει σας ελευθερώσει.» Αυτοί, σκεπτόμενοι υπερήφανα για την εθνικότητα των, απήντησαν: «Σπέρμα του Αβραάμ είμεθα, και δεν εγείναμεν δούλοι εις ουδένα πώποτε· πώς συ λέγεις, Ότι θέλετε γείνει ελεύθεροι;»​—Ιωάν. 8:31-33.

5, 6. (α) Πώς η απάντησις του Ιησού στη δήλωσί των έδειξε ότι οι απόγονοι του Αβραάμ είχαν ανάγκη απελευθερώσεως; (β) Τώρα ποια ήταν η απάντησίς των, αλλά ποιον έδειξε ο Ιησούς ως εκείνον που ήταν πραγματικά ο πατέρας των;

⁵ Η απάντησις του Ιησού θα μπορούσε είτε να τους προσβάλη, είτε ν’ ανοίξη τα μάτια τους στην πραγματική τους κατάστασι. Ο Ιησούς είπε: «Αληθώς, αληθώς σας λέγω, ότι πας όστις πράττει την αμαρτίαν, δούλος είναι της αμαρτίας. Ο δε δούλος δεν μένει πάντοτε εν τη οικία [του πατριάρχου Αβραάμ]· ο υιός μένει πάντοτε. Εάν λοιπόν ο Υιός [Ιησούς Χριστός] σας ελευθερώση, όντως ελεύθεροι θέλετε είσθαι. Εξεύρω ότι είσθε σπέρμα του Αβραάμ [σύμφωνα με τη φυσική καταγωγή]· αλλά ζητείτε να με θανατώσητε, διότι ο λόγος ο εμός δεν χωρεί εις εσάς. . . . τούτο ο Αβραάμ δεν έκαμε. Σεις κάμνετε τα έργα του πατρός σας.» Όταν ο Ιησούς εδήλωσε τούτο, αυτοί διετύπωσαν αξίωσι για μια υψηλότερη καταγωγή από εκείνην του ανθρώπου Αβραάμ. Είπαν στον Ιησούν: «Ημείς δεν εγεννήθημεν εκ πορνείας [από έναν ανώνυμο πατέρα] ένα πατέρα έχομεν, τον Θεόν.»​—Ιωάν. 8:34-41.

⁶ Αλλ’ αν αγαπούσαν τον Θεό, θα αγαπούσαν και τον Υιό του και θα επρόσεχαν τον λόγον του Υιού· αλλά δεν το έπρατταν αυτό. Επομένως ο Ιησούς είπε: «Σεις είσθε εκ πατρός του διαβόλου, και τας επιθυμίας του πατρός σας θέλετε να πράττητε. Εκείνος ήτο απ’ αρχής ανθρωποκτόνος, και δεν μένει εν τη αληθεία· διότι αλήθεια δεν υπάρχει εν αυτώ. Όταν λαλή το ψεύδος, εκ των ιδίων λαλεί· διότι είναι ψεύστης, και ο πατήρ αυτού του ψεύδους. . . . Δια τούτο σεις δεν ακούετε, διότι εκ του Θεού δεν είσθε.»​—Ιωάν. 8:42-47.

 7. (α) Ποιο είναι το συμπέρασμά μας, λοιπόν, σχετικά με αυτούς τους απογόνους του Αβραάμ; (β) Δείξτε γιατί είναι κατάλληλο ν’ αναφερώμεθα στον Σατανά ως «θεό»;

⁷ Δούλοι της αμαρτίας! Τέκνα Σατανά του Διαβόλου, του πρώτου φονέως και ψεύστου! Ω τι είδους θρησκευτικός λαός ήσαν, ενώ συγχρόνως θεωρούσαν τον εαυτό τους τέκνα του Θεού μέσω του επιγείου φίλου του, Αβραάμ του Εβραίου πατριάρχου! Τι θρησκευτική, απάτη να βρίσκεται κανείς κάτω απ’ αυτήν! Τι ανάγκη απολυτρώσεως! Δεν ήταν χωρίς μεγάλη θρησκευτική σημασία που ο Σατανάς ή Διάβολος εκαλείτο θεός, «ο θεός αυτού του συστήματος πραγμάτων» (ΜΝΚ). Αυτός προσπαθεί να κρύψη τον αληθινό Θεό από όλο το ανθρώπινο γένος. Γι’ αυτό το σκοπό «ετύφλωσε τον νουν [των απίστων], δια να μη επιλάμψη εις αυτούς ο φωτισμός του ευαγγελίου της δόξης του Χριστού, όστις είναι εικών του Θεού.» (2 Κορ. 4:4) Έτσι η Γραφική αφήγησις, που μιλεί για εκδίωξι του πονηρού και των δαιμονικών του αγγέλων από τον ουρανό, λέγει: «Και ερρίφθη ο δράκων ο μέγας, ο όφις ο αρχαίος, ο καλούμενος Διάβολος, και ο Σατανάς, ο πλανών την οικουμένην όλην, ερρίφθη εις την γην.» (Αποκάλ. 12:7-9) Επειδή αυτός είναι ο «θεός αυτού του συστήματος πραγμάτων», έχει τους λατρευτάς του. Έχει τη θρησκεία του, και πλανά κατ’ ουσίαν όλους τους κατοίκους της γης με τη θρησκεία του, την ψευδή θρησκεία ενός ψευδούς θεού.

 8. Μετά τον Κατακλυσμό, πού έλαβε πάλι αρχή η ψευδής θρησκεία, και πόσο εκτεταμένη επρόκειτο να γίνη;

⁸ Η Βιβλική ιστορία αποκαλύπτει ότι μετά τον μεγάλο Κατακλυσμό ο Σατανάς ή Διάβολος ανενέωσε την ψευδή του θρησκεία στη γη στη Βαβυλώνα. Αυτή η πόλις ήταν οικοδομημένη στις όχθες του Ευφράτου Ποταμού. Από αυτή την πόλι, μετά τη σύγχυσι των γλωσσών εκεί, η ψευδής θρησκεία διεδόθη σε όλη την οικουμένη. Στον έβδομον αιώνα προ Χριστού, η πόλις έγινε η Τρίτη Παγκόσμιος Δύναμις στη Βιβλική ιστορία. Ανέτρεψε το βασίλειο των Ιουδαίων και μετέφερε εκείνους που επέζησαν, στη Βαβυλώνα, όπου παρέμειναν ακούσιοι αιχμάλωτοι επί εβδομήντα χρόνια. Απελευθέρωσις ήλθε σ’ αυτούς με τα χέρια του κατακτητού, Βασιλέως Κύρου, του Πέρσου, στο 537 π.Χ., και ένα υπόλοιπο περισσοτέρων από σαράντα δύο χιλιάδες Ιουδαίων επέστρεψε αμέσως στην πατρίδα των για να οικοδομήση τον ναό του Ιεχωβά Θεού και την αγία πόλι. Στον καιρό της ελεύσεως του Ιησού είχαν πέσει κάτω από την εξουσία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, αλλά τους επετρέπετο ακόμη να ασκούν τη θρησκεία των, τον Ιουδαϊσμό. Αλλά τώρα οι ανθρωποποίητες θρησκευτικές παραδόσεις είχαν λάβει περισσότερη σπουδαιότητα από τον γραπτόν λόγον του Θεού, τις Άγιες Γραφές.

 9. Δείξτε πώς οι λόγοι του Ιησού «πας όστις πράττει την αμαρτίαν, δούλος είναι της αμαρτίας» ήσαν αληθινοί στην περίπτωσι του Ιουδαϊκού λαού στην εποχή του και ότι οι Ιουδαίοι εχρειάζοντο απελευθέρωσι.

⁹ Ο Ιουδαϊκός λαός, παράλληλα με το να είναι δεμένος από αντιγραφικές, αντιβιβλικές θρησκευτικές παραδόσεις, βρισκόταν κάτω από την εξουσία καταθλιπτικών θρησκευτικών αρχόντων, οι οποίοι ήσαν εκ του πατρός των του Διαβόλου. Οι θρησκευτικές τελετουργίες στον ναό της Ιερουσαλήμ δεν αφαιρούσαν πραγματικά τις αμαρτίες των ούτε τους ελευθέρωναν πραγματικά από τη δουλεία της αμαρτίας. Ως αποτέλεσμα της αμαρτίας, ο θάνατος, που είναι η ποινή της αμαρτίας, εβασίλευε επάνω τους. (Ρωμ. 6:23· 5:12-17) Ο Ιησούς Χριστός τούς είπε τα ευθέα γεγονότα, όταν είπε ότι ήσαν δούλοι και εχρειάζοντο απελευθέρωσι.

10. Εξηγήστε γιατί ο Παύλος παρωμοίασε τον Ιουδαϊκό λαό με τέκνα της Άγαρ, αλλά τους Χριστιανούς με τέκνα της Σάρρας.

¹⁰ Αυτοί αγαπούσαν να σκέπτωνται ότι ήσαν τέκνα του Αβραάμ μέσω της συζύγου του Σάρρας, της ελευθέρας γυναικός, αλλ’ ο Χριστιανός απόστολος Παύλος, ένας προσήλυτος Ιουδαίος, είπε ότι ήσαν όμοιοι με τέκνα της Αιγύπτιας γυναικός Άγαρ, της δούλης της Σάρρας, και έτσι ήσαν δούλοι. Ο Παύλος είπε: «Τα οποία είναι κατά αλληγορίαν· διότι αύται είναι αι δύο διαθήκαι· μία μεν από του όρους Σινά, η γεννώσα προς δουλείαν, ήτις είναι η Άγαρ, (Διότι το Άγαρ είναι το όρος Σινά εν τη Αραβία [όπου εδόθησαν οι Δέκα Εντολές της διαθήκης του νόμου], και ταυτίζεται με την σημερινήν Ιερουσαλήμ· είναι δε εις δουλείαν μετά των τέκνων αυτής.) Η δε άνω Ιερουσαλήμ είναι ελευθέρα, ήτις είναι μήτηρ πάντων ημών. Λοιπόν, αδελφοί, δεν είμεθα [ημείς οι Χριστιανοί] της δούλης τέκνα, αλλά της ελευθέρας. Εν τη ελευθερία λοιπόν, με την οποίαν ηλευθέρωσεν ημάς ο Χριστός, μένετε σταθεροί, και μη υποβληθήτε πάλιν εις ζυγόν δουλείας.»

11. (α) Τι είδους επιστολή είναι εκείνη που εγράφη στους Γαλάτας; (β) Ποιοι είναι ο μόνος ελεύθερος λαός σήμερα;

¹¹ Με αυτά τα λόγια της προς Γαλάτας επιστολής του (4:24-26, 31· 5:1), ο Παύλος δείχνει ότι η επιστολή του είναι επιστολή απελευθερώσεως, όχι μόνο από τη Βαβυλωνιακή ειδωλολατρία, αλλά και από τον Ιουδαϊσμό με τις θρησκευτικές του παραδόσεις και τους καταπιεστικούς ηγέτας του. Σήμερα, όπως στην εποχή του Παύλου, ο μόνος ελεύθερος λαός είναι εκείνοι που ο Ιησούς Χριστός ελευθέρωσε από τον Σατανά ή Διάβολο, από την αμαρτία και από τον θάνατο, την ποινή της αμαρτίας. Αυτοί είναι τα τέκνα της «ουρανίας Ιερουσαλήμ», της «άνω Ιερουσαλήμ», Αυτή είναι η μήτηρ των, και εξεικονίζει την αγία ουράνια οργάνωσι του Θεού, η οποία, εξ άλλου, εξεικονίζετο από τη σύζυγο του Αβραάμ, τη Σάρρα, την ελεύθερη γυναίκα.

ΕΚΤΙΝΑΧΘΗΤΙ ΕΛΕΥΘΕΡΑ, ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ

12, 13. Ποιο ερώτημα αντιμετωπίζομε τώρα, και ποια λύσις παρέχεται;

¹² Στην επιστολή του προς τους Ρωμαίους (10:15) ο απόστολος Παύλος παραθέτει από την προφητεία του Ησαΐα (52:7). Όταν ο Παύλος λέγη: «Η δε άνω Ιερουσαλήμ είναι ελευθέρα, ήτις είναι μήτηρ πάντων ημών», πώς θα μπορούσε ακόμη να είναι σε αρμονία με το δεύτερο εδάφιο του κεφαλαίου πεντηκοστού δευτέρου της προφητείας του Ησαΐα (ΜΝΚ), που λέγει: «Εκτινάχθητι ελευθέρα από το χώμα· σηκώθητι, κάθισον, Ιερουσαλήμ· λύσον τα δεσμά από του τραχήλου σου, αιχμάλωτος θυγάτηρ της Σιών»; Θα μπορούσε επειδή η ουράνια Σιών, η άνω Ιερουσαλήμ, αντιπροσωπεύεται από τα τέκνα της στη γη. Αυτά είναι οι αφιερωμένοι, βαπτισμένοι, από το πνεύμα αποκυημένοι Χριστιανοί στη γη, οι πνευματικοί αδελφοί του Ιησού και οι πνευματικοί υιοί του Θεού.

¹³ Η Σιών εικονίζεται ως να μετέχη στις συνθήκες και πείρες των πνευματικών της τέκνων επάνω στη γη. Όπως ακριβώς λέγει το Ησαΐας 63:8, 9 σχετικά με τον λαόν του Ιεχωβά: «Διότι είπε. Βεβαίως λαός μου είναι αυτοί, τέκνα τα οποία δεν θέλουσι ψευσθή· και υπήρξεν ο Σωτήρ αυτών. Κατά πάσας τας θλίψεις αυτών εθλίβετο.» Τώρα ο Ιησούς Χριστός είναι ο Πρώτιστος στην ουράνια Σιών, την άνω Ιερουσαλήμ. Είπε στην παραβολή του που αναγράφεται στο κατά Ματθαίον 25:31-46: «Καθ’ όσον εκάμετε εις ένα τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εις εμέ εκάμετε.» Έτσι όταν τα τέκνα της Σιών ή της άνω Ιερουσαλήμ αιχμαλωτίζωνται, λέγεται ότι αυτή είναι σε αιχμαλωσία.

14. (α) Αν και ελευθερώθηκε από τη Βαβυλωνιακή αιχμαλωσία στο 537 π.Χ. σε ποια δουλεία εξακολούθησε να βρίσκεται ο Ισραήλ στους επομένους αιώνες; (β) Συνεπώς, τι μπορούσαν να κάνουν ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, ο Ιησούς και οι απόστολοι του;

¹⁴ Η αρχαία πόλις της Σιών ή Ιερουσαλήμ επήγε κυριολεκτικώς σε αιχμαλωσία στη Βαβυλώνα επάνω στον Ευφράτη Ποταμό, όταν αυτή και ο ναός της κατεστράφησαν το 607 π.Χ. και οι πολίται της ή τέκνα εσύρθησαν μακριά σε αιχμαλωσία στην επικράτεια της Βαβυλώνος. Απηλευθερώθη απ’ αυτήν στο 537 π.Χ. όταν οι πολίται της απελύθησαν και επέστρεψαν και ανοικοδόμησαν αυτήν και τον ναό της λατρείας της. Αλλά στους επόμενους αιώνες ο λαός της φέρθηκε σε θρησκευτική δουλεία που αντιστοιχούσε από πολλές απόψεις με τη Βαβυλωνιακή αιχμαλωσία. Γι’ αυτά το λόγο ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, ο Ιησούς Χριστός και οι απόστολοι του εξεπλήρωσαν μερικές Βιβλικές προφητείες που σχετίζονται με τη Βαβυλωνιακή αιχμαλωσία και την απελευθέρωσι των εξορίστων Ιουδαίων απ’ αυτήν. Ήσαν πράγματι αγγελιαφόροι απολυτρώσεως, αλλά απολυτρώσεως μεγαλύτερης από εκείνην που συνετελέσθη από την αρχαία Βαβυλώνα, η οποία πολύν καιρό από τότε είχε χαθή.

15. Ποια μεγαλειώδης απολύτρωσις έλαβε χώραν στην Πεντηκοστή;

¹⁵ Βεβαιότατα ο Ιησούς Χριστός είχε να ελευθερώση τους αποστόλους του και άλλους συνδεδεμένους ελευθέρους μαθητάς, και αυτοί συνεχίζοντας στον λόγον του παρέμεναν πραγματικά ελεύθεροι. Τούτο περιελάμβανε μια ελευθερία εξόχως πολύτιμη, θρησκευτική ελευθερία να λατρεύουν τον ένα ζώντα και αληθινό Θεόν, Ιεχωβά. Στην ημέρα της Πεντηκοστής του 33 μ.Χ. ο Ιησούς Χριστός, στα δεξιά του Θεού στον ουρανό, εξέχυσε άγιο πνεύμα στους μαθητάς του που ανέμεναν στην Ιερουσαλήμ και αυτοί έγιναν πνευματικά τέκνα της ουρανίας οργανώσεως του Θεού, της ουρανίας Σιών, της άνω Ιερουσαλήμ, Τότε πράγματι έγιναν τα ελεύθερα τέκνα της και εκήρυτταν τα αγαθά νέα της βασιλείας του Θεού, εξασκώντας τη θεόδοτη θρησκευτική ελευθερία των να το πράττουν αυτό.

16. (α) Ποια πρακτική εφαρμογή του Ιωήλ 2:28-32 έκαμε ο Πέτρος, και ποια ανταπόκρισις υπήρξε στο άγγελμα του απολυτρώσεως; (β) Ποια άφοβη έκφρασι της θρησκευτικής των ελευθερίας έκαμαν οι απόστολοι αργότερα;

¹⁶ Ο απόστολος Πέτρος παρέθεσε την προφητεία του Ιωήλ (2:28-32), η οποία μιλεί για «σωτηρία» («διαφυγόντας», ΜΝΚ) και για «υπολοίπους» («επιζώντας», ΜΝΚ) στο Όρος Σιών και στην Ιερουσαλήμ. Τότε, ο Πέτρος, κάνοντας μια πρακτική εφαρμογή του αγγέλματος του απολυτρώσεως, είπε στις χιλιάδες των Ιουδαίων που τον άκουαν: «Μετανοήσατε, και ας βαπτισθή έκαστος υμών εις το όνομα του Ιησού Χριστού, εις άφεσιν αμαρτιών και θέλετε λάβει την δωρεάν του αγίου πνεύματος. . . . Σώθητε από της διεστραμμένης ταύτης γενεάς.» Τρεις χιλιάδες ανταπεκρίθησαν σ’ αυτό το άγγελμα της απολυτρώσεως την ημέρα εκείνη της Πεντηκοστής. (Πράξ. 2:14-42) Αργότερα, με άφοβη έκφρασι της θρησκευτικής των ελευθερίας, ο Πέτρος και οι άλλοι απόστολοι είπαν στον Ιουδαίον αρχιερέα και στους θρησκευτικούς πρεσβυτέρους του Ιουδαϊκού Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Ιερουσαλήμ: «Πρέπει να πειθαρχώμεν εις τον Θεόν μάλλον παρά εις τους ανθρώπους. . . . Και ημείς είμεθα μάρτυρες αυτού περί των λόγων τούτων, και το πνεύμα δε το άγιον, το οποίον έδωκεν ο Θεός εις τους πειθαρχούντας εις αυτόν.»​—Πράξ. 5:27-32.

17. (α) Σύμφωνα με τη Βιβλική προφητεία, τι επέκειτο για τα ελεύθερα πνευματικά τέκνα; (β) Σε ποιους θα ήταν αυτή η δουλεία, πότε θα συνέβαινε, και ποιοι θα απεκαλύπτοντο στον καιρόν αυτόν;

¹⁷ Εν τούτοις, σύμφωνα με την προφητική πείρα των αρχαίων Ιουδαίων με τη Βαβυλώνα και σύμφωνα με τις Βιβλικές προφητείες, η Σιών, η άνω Ιερουσαλήμ, όπως εξεικονίσθη από εκείνους που επάνω στη γη ωμολογούσαν ότι είναι πνευματικά της τέκνα, δεν επρόκειτο να παραμείνη ελεύθερη. Τα τέκνα της προεβλέφθη ότι θα υφίσταντο αιχμαλωσία σε μια Μεγαλύτερη Βαβυλώνα, ένα σύστημα θρησκευτικής δουλείας, όχι στην αρχαία Βαβυλώνα, αλλά σε όλο τον κόσμο. Στις ημέρες των δώδεκα πιστών αποστόλων, ως το τέλος του πρώτου αιώνος, τα τέκνα της ουρανίας Σιών, της άνω Ιερουσαλήμ, εξακολούθησαν να είναι ελεύθερα, στον καιρό δε αυτόν εγράφησαν τα τελευταία βιβλία της Αγίας Γραφής από τον ηλικιωμένο απόστολο Ιωάννη. Τότε, όπως ακριβώς είχε προείπει ο απόστολος Παύλος, ‘ο κωλύων εξεβλήθη εκ του μέσου’ και έλαβε χώραν η αποστασία από τη Χριστιανική πίστι που δίνει ελευθερία. Έτσι η πλειονότης εκείνων που ωμολογούσαν ότι έχουν τη Χριστιανική πίστι επήγαν αιχμάλωτοι στο μεγάλο Βαβυλωνιακό σύστημα θρησκείας. Ο «άνθρωπος της ανομίας» (ΜΝΚ) έναντι του Θεού, ο «υιός της απωλείας» απεκαλύφθη, έγινε φανερός υπό την μορφή του θρησκευτικού κλήρου του «Χριστιανικού κόσμου».​—2 Θεσ. 2:3-8.

18. Ποια πορεία γεγονότων επακολούθησε τώρα;

¹⁸ Ο «Χριστιανικός κόσμος» χρονολογείται ιδιαίτερα από τις ημέρες του Ρωμαίου Αυτοκράτορος Κωνσταντίνου του Μεγάλου στον τέταρτον αιώνα.a Προφανώς τα αληθινά τέκνα της ουρανίας Σιών (της άνω Ιερουσαλήμ) που ήσαν στη γη έπρεπε να πάνε κάτω από την επιφάνεια λόγω συντριπτικού θρησκευτικού διωγμού. Όπως στην παραβολή του Σίτου και των Ζιζανίων (Ήρας) που εξέθεσε ο Ιησούς, οι ολίγοι όμοιοι με σίτον υιοί της Σιών και οι κατ’ απομίμησιν όμοιοι με ζιζάνια υιοί αφέθησαν να συναυξάνουν στον ίδιο αγρό, τον κόσμο του ανθρωπίνου γένους. (Ματθ. 13:30) Ο κλήρος του «Χριστιανικού κόσμου», που ισχυρίζετο ότι αντιπροσωπεύει την ουράνια Σιών, διεμορφώθη Βαβυλωνιακά και έγινε μέρος της Μεγάλης Βαβυλώνος. Τότε, αληθινά, η ουράνια Σιών, όπως αντεπροσωπεύετο στ’ αληθινά τέκνα της στη γη, επήγε σε αιχμαλωσία στη Μεγαλύτερη Βαβυλώνα.

19. (α) Ποιες ενδιαφέρουσες ερωτήσεις αντιμετωπίζομε τώρα; (β) Πότε άρχισαν προσπάθειες για απόκτησι απολυτρώσεως, αλλά τι έφερε το 1914;

¹⁹ Επρόκειτο άρα γε η αιχμαλωσία της Σιών στη Μεγαλύτερη Βαβυλώνα να εξακολουθήση ως τη μάχη του Αρμαγεδδώνος που προελέχθη στο τελευταίο βιβλίο της Γραφής, στην Αποκάλυψι 16:13-16; Δεν επρόκειτο να έλθουν σ’ αυτήν αγγελιαφόροι απολυτρώσεως φέροντας αγαθά νέα προτού φθάση ο Αρμαγεδδών; Σύμφωνα με την Αποκάλυψι 9:13-15 επρόκειτο να γίνη μια αποδέσμευσις, μια ελευθέρωσις, εκείνων που ήσαν ‘δεδεμένοι εις τον μέγαν ποταμόν Ευφράτην’, όπου εκάθητο η αρχαία Βαβυλών. Στις τελευταίες τρεις δεκαετηρίδες του περασμένου αιώνος έγινε μια σοβαρή προσπάθεια από αληθινά αφιερωμένους, βαπτισμένους Χριστιανούς λάτρεις του Ιεχωβά Θεού να ελευθερωθούν από τον «Χριστιανικό κόσμο», που είναι το κύριο μέρος της θρησκευτικής Μεγάλης Βαβυλώνος. Αλλά στο 1914 ήλθε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος· και ο «Χριστιανικός κόσμος», ο κυριώτερος μέτοχος στον πόλεμο, εχρησιμοποίησε αυτόν ως μέσον για να φέρη τα αφωσιωμένα Χριστιανικά τέκνα της ουρανίας Σιών σε δουλεία, όμοια μ’ εκείνη των Ισραηλιτών στην αρχαία Βαβυλώνα στη διάρκεια της εβδομηκονταετούς ερημώσεως της Ιερουσαλήμ.

20. (α) Σε ποια συμβάντα ωδήγησε η εκπλήρωσις της Βιβλικής προφητείας στο 1914 και μετά απ’ αυτό; (β) Ποια ερώτησις τίθεται, με ποια απάντησι;

²⁰ Εν τούτοις, η Βιβλική προφητεία και το χρονικό της διάγραμμα, μαζί με τα παγκόσμια γεγονότα του 1914, απέδειξαν ότι η γυνή του Θεού, η ουράνια Σιών, είχε γεννήσει την υποσχεμένη βασιλεία του Μεσσία ή Χριστού, και ότι τότε ο ενθρονισμένος Ιησούς Χριστός είχε αρχίσει να κυβερνά εν μέσω των εχθρών του, για να τους υποτάξη τελείως στον δέοντα καιρό. (Αποκάλ. 12:1-5· Ψαλμ. 110:1-6· Εβρ. 1:13· 10:12, 13) Αντιμετωπίζει τη μάχη του Αρμαγεδδώνος στο μέλλον, στον προσδιωρισμένο καιρό του Παντοδυνάμου Θεού, ιδιαίτερα αφού εσταμάτησε ο αόρατος πόλεμος στον ουρανό με την εκσφενδόνισι του Σατανά ή Διαβόλου και των δαιμόνων του από την ουράνια θέσι των κάτω στη γη. Εν τω μεταξύ μήπως ο νικητής Βασιλεύς Ιησούς Χριστός, ο οποίος προεσκιάσθη από τον κατακτητήν της αρχαίας Βαβυλώνος, Κύρον τον Μέγαν, επρόκειτο να περιμένη ως τον Αρμαγεδδώνα για να ελευθερώση τους Χριστιανούς μάρτυρες του Ιεχωβά από την αιχμαλωσία των στη σημερινή Μεγαλύτερη Βαβυλώνα; Όχι σύμφωνα με την προφητεία της Γραφής!

21. Ποια προφητεία ήταν καιρός να εκπληρωθή στο 1914, αλλά ποια προβλήματα υπήρχαν τότε προς αντιμετώπισιν;

²¹ Στο 1914 ο Ιεχωβά Θεός ο Παντοκράτωρ έλαβε τη μεγάλη του δύναμι και άρχισε να βασιλεύη ως προς τη γη ιδρύοντας την υποσχεμένη του Μεσσιανική βασιλεία. Έτσι «εγένετο η βασιλεία του κόσμου του Κυρίου ημών και του Χριστού αυτού.» (Αποκάλ. 11:15-18, Κριτικόν Κείμενον· ΜΝΚ) Είχε, επομένως, έλθει ο καιρός για να εκπληρωθή η προφητεία του Χριστού: «Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη, προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη· και τότε θέλει ελθεί το τέλος», δηλαδή, στον Αρμαγεδδώνα. (Ματθ. 24:14) Αλλ’ αν οι μάρτυρες του Ιεχωβά του Βασιλέως ήσαν σε Βαβυλωνιακή αιχμαλωσία, πώς θα μπορούσαν να αναγγείλουν ότι η υποσχεμένη διακυβέρνησις της βασιλείας του Θεού έχει αρχίσει; Πώς θα μπορούσαν να συνδυασθούν ή εναρμονισθούν τα πράγματα, με τον Ιεχωβά Θεό τον Παντοκράτορα κυβερνώντα ως Βασιλέα και όμως με τους μάρτυρας του στη γη αιχμαλωτισμένους στον εχθρό, τη μεγαλύτερη Βαβυλώνα; Πώς θα μπορούσαν αυτοί οι αιχμάλωτοι Χριστιανοί μάρτυρες πραγματικά να εικονίζουν την ελευθερία της ουρανίας «γυναικός» του Θεού και να λέγουν: «Η δε άνω Ιερουσαλήμ είναι ελευθέρα, ήτις είναι μήτηρ πάντων ημών»; (Γαλ. 4:26) Κάτω από συνθήκες αιχμαλωσίας δεν θα μπορούσαν να το κάμουν αυτό.

22. Μετά την έξωσί του από τον ουρανό, πώς έδειξε ο Σατανάς ή Διάβολος την εναντίωσί του στη Βασιλεία;

²² Η Αποκάλυψις 12:7-17 απεκάλυψε από πριν ότι αφού ο Σατανάς εξεσφενδονίσθη στη γη μας με τον πόλεμο στον ουρανό, κατεδίωξε τη γυναίκα του Θεού που είχε γεννήσει τη Μεσσιανική βασιλεία και, με οργή εναντίον της, «υπήγε να κάμη πόλεμον με τους λοιπούς του σπέρματος αυτής, τους φυλάττοντας τας εντολάς του Θεού και έχοντας την μαρτυρίαν του Ιησού Χριστού.» Η πραγματοποίησις αυτών των γεγονότων απαιτεί να είναι, επίσης, αληθινά και ωρισμένα άλλα πράγματα. Ποια πράγματα; Ο Σατανάς ή Διάβολος είναι ο ‘θεός αυτού του συστήματος πραγμάτων’ και επομένως είναι, επίσης, ο θεός της Μεγαλυτέρας Βαβυλώνος, η οποία ανήκει σ’ αυτό το σύστημα πραγμάτων. Σ’ αυτή τη Μεγαλύτερη Βαβυλώνα εκράτησε τους «λοιπούς του σπέρματος [της Σιών]» αιχμαλώτους ως το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου στο 1918. Αφού εξώσθη από την ουρανία θέσι του, ο Σατανάς ή Διάβολος κατεδίωξε την «γυναίκα» του Θεού Σιών καταδιώκοντας τους λοιπούς του σπέρματός της επάνω στη γη. Το έκαμε αυτό διεξάγοντας πόλεμο εναντίον των.

23. Τίνος απόδειξις είναι το γεγονός ότι ο Σατανάς διεξήγαγε πόλεμο εναντίον του υπολοίπου του σπέρματος του Χριστού;

²³ Από τούτο τι βλέπομε; Επειδή εξώσθη από τον ουρανό ο Σατανάς είχε χάσει τον έλεγχο των λοιπών του σπέρματός της· και η λάτρις του, η θρησκευτική Βαβυλών η Μεγάλη, είχε επίσης χάσει αυτόν τον έλεγχο. Αν αυτός και αυτή τους είχαν ακόμη αιχμαλώτους, γιατί θα ήταν ανάγκη να ‘διεξαγάγη αυτός πόλεμο’ εναντίον των; Η διεξαγωγή πολέμου εναντίον των ήταν αναγκαία επειδή είχαν ελευθερωθή και ήσαν τώρα ελεύθεροι να ‘φυλάττουν τας εντολάς του Θεού και να έχουν την μαρτυρίαν του Ιησού Χριστού’. Η διεξαγωγή πολέμου από τον Διάβολο εναντίον των ήταν μια προσπάθεια να τους φέρη πάλι σε αιχμαλωσία στη Μεγαλύτερη Βαβυλώνα.

24. Πότε ελευθερώθη ο λαός του Θεού από τη Μεγάλη Βαβυλώνα, και ποιο μεγάλο γεγονός πιστοποιεί αυτό;

²⁴ Πρέπει να οδηγηθούμε από τα γεγονότα της περιπτώσεως. Πότε τα γεγονότα αποδεικνύουν ότι οι Χριστιανοί μάρτυρες ελευθερώθηκαν από την αιχμαλωσία στη Μεγαλύτερη Βαβυλώνα που λατρεύει τον Διάβολο; Την άνοιξι του 1919, διότι από τότε και έπειτα ανέλαβαν άφοβα το κήρυγμα της Μεσσιανικής Βασιλείας του Θεού σε όλη την οικουμένη για μαρτυρία σε όλα τα έθνη, τηρώντας έτσι τις εντολές του Θεού γι’ αυτόν τον καιρό και εκτελώντας το έργο της μαρτυρίας για τον ενθρονισμένο Μεσσία, Ιησού. Η απελευθέρωσίς των δεν επρόκειτο ν’ αποδοθή σε κανένα άλλον παρά στον Ιεχωβά μέσω του Μεσσιανικού του Βασιλέως, Ιησού Χριστού, του Μεγαλυτέρου Κύρου. Τι εσήμαινε αυτό; Ποιο μεγάλο γεγονός επιστοποίησε αυτή η απόδειξις; Το εξής γεγονός: Όχι μόνο ο Θεός της Μεγάλης Βαβυλώνος Σατανάς ή Διάβολος ερρίφθη κάτω από τον ουρανό, αλλά και η Μεγάλη Βαβυλών η ίδια είχε πέσει.

25. (α) Γιατί αυτό δεν εσήμαινε ότι η Μεγάλη Βαβυλών είχε καταστραφή, και ποιο παράδειγμα δίδεται για να μας βοηθήση να κατανοήσωμε τι εσήμαινε η πτώσις της; (β) Θα χρειασθή η τελική καταστροφή της Μεγάλης Βαβυλώνος αιώνες από τώρα για να συντελεσθή;

²⁵ Η πτώσις της Μεγάλης Βαβυλώνος το 1919 δεν εσήμαινε ότι αυτή είχε καταστραφή. Καθόλου! Αυτή υπάρχει ακόμη σήμερα και ασκεί ακόμη τη βασιλεία της πάνω στους βασιλείς της γης. Εν τούτοις, οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά ελευθερώθηκαν απ’ αυτήν. Μπορούμε καλύτερα να κατανοήσωμε αυτό το ζήτημα όταν κυττάξωμε πίσω στην αρχαία ιστορία. Εκεί παρατηρούμε ότι, όταν η αρχαία Βαβυλών έπεσε μπροστά στον Πέρση Κύρον τον Μέγαν στο 539 π.Χ., δεν κατεστράφη ούτε εξηλείφθη ώστε να μην υπάρχη. Εξακολούθησε να υπάρχη επί αιώνες έπειτα, ακόμη και ως τις ημέρες του Χριστιανού αποστόλου Πέτρου, ο οποίος επεσκέφθη την πόλι που παρήκμαζε και έγραψε τουλάχιστον μια επιστολή, αν όχι δύο, από αυτή την πόλι. (1 Πέτρ. 5:13) Αλλά σήμερα τίποτε δεν απομένει από την πόλι Βαβυλώνα την ίδια παρά ζοφερά ερείπια που άρχισαν ν’ ανασκάπτωνται στο 1899. Με όμοιο τρόπο, η θρησκευτική Μεγάλη Βαβυλών έπεσε οπό 1919 και η ολοσχερής καταστροφή της βρίσκεται μπροστά, στο μέλλον. Αλλά δεν προβλέπομε ότι θα περιμένωμε αιώνες για την καταστροφή της. Τα πράγματα πρόκειται να συμβούν γρήγορα τώρα για τη Μεγάλη Βαβυλώνα, και περιμένομε να δούμε την καταστροφή της στη γενεά μας! Τι χαρά θα είναι αυτή για όλους τους αγγελιαφόρους απολυτρώσεως!

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 297]

«Η αλήθεια θέλει σας ελευθερώσει.»