Εκπληρωμένες Προφητείες Βεβαιώνουν ότι ο Θεός Ζη

ΠΟΛΛΟΙ άνθρωποι σκέπτονται ότι ένας ζων Θεός θα είχε προ πολλού επέμβει στις ανθρώπινες υποθέσεις για να θέση τέρμα σ’ αυτή την εποχή της πονηρίας και των ουαί. Και τώρα που μερικοί κληρικοί διαδίδουν την ιδέα ότι «ο Θεός είναι νεκρός,» πολλοί διερωτώνται πού μπορούν να βρουν την αλήθεια γι’ αυτό το ζήτημα. Η αλήθεια μπορεί να βρεθή στην Αγία Γραφή, και ιδιαίτερα σχετική μ’ αυτή την αντιλογία, για το αν ο Θεός ζη, είναι η μαρτυρία της εκπληρωμένης προφητείας.

Όταν βλέπωμε ότι προφητείες της Γραφής έχουν εκπληρωθή, αυτό αποτελεί απόδειξι ότι ο Θεός ζη. Άνθρωποι δεν μπορούν να προείπουν με ακρίβεια γεγονότα και να δώσουν ακριβείς λεπτομέρειες σχετικά με αυτά, έστω και από λίγα μόνο χρόνια πριν, αλλά ο Θεός το έχει κάμει αυτό πολλούς αιώνες εκ των προτέρων. Παραδείγματος χάριν, αιώνες πριν από την έλευσι του Ιησού Χριστού στη γη, ο Θεός προείπε με λεπτομέρειες πολλά πράγματα σχετικά με αυτό.

ΤΙ ΒΕΒΑΙΩΝΟΥΝ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ

Σκεφθήτε τη γέννησι του Ιησού. Επτακόσια περίπου χρόνια πριν ο Θεός ενέπνευσε τον προφήτη του να προείπη ότι αυτή θα ελάμβανε χώρα στη Βηθλεέμ. (Μιχ. 5:2) Και με τι αξιοσημείωτο τρόπο εξεπληρώθη αυτό! Αυτό συνέβη, πράγματι, ως αποτέλεσμα ενός βασιλικού διατάγματος του ιδίου του Ρωμαίου Καίσαρος! Η Ιουδαία παρθένος Μαρία και ο σύζυγός της Ιωσήφ ζούσαν στη Γαλιλαία, στη Ναζαρέτ, ενενήντα έξη περίπου ή και περισσότερα χιλιόμετρα βορείως της Βηθλεέμ, ένα μακρύ ταξίδι επάνω σε ανώμαλο έδαφος για την εποχή εκείνη. Εν τούτοις, το διάγγελμα του Αυγούστου Καίσαρος για την απογραφή απαιτούσε να ταξιδεύσουν ως τη Βηθλεέμ για ν’ απογραφούν ακριβώς τον κατάλληλο χρόνο για να γεννηθή ο Ιησούς εκεί!​—Λουκ. 2:1-7.

Σκεφθήτε, επίσης, τις προφητείες οι οποίες εξεπληρώθησαν στον θάνατο του Ιησού. Στους θεοπνεύστους Ψαλμούς είχε προλεχθή ότι κανένα από τα οστά του δεν θα έσπαζε, και ότι εκείνοι που θα ήσαν παρόντες θα έρριχναν κλήρο για τον ιματισμό του. (Ψαλμ. 34:20· 22:18) Συνέβη αυτό; Επειδή η επομένη ημέρα της εκτελέσεως ήταν μια αγία ημέρα για τους Ιουδαίους και δεν έπρεπε ν’ αφεθούν σώματα επάνω στο ξύλο του μαρτυρίου όλη τη νύχτα, οι Ρωμαίοι στρατιώτες έσπευσαν να θλάσουν τα σκέλη εκείνων των ανδρών για να επιταχύνουν τον θάνατό τους. Αλλά επειδή ο Ιησούς μόλις είχε πεθάνει, τα σκέλη του αφέθησαν άθραυστα. (Ιωάν. 19:31-36) Όσον αφορά τον χιτώνα του Ιησού, αυτός ήταν υφαντός χωρίς ραφή, γι’ αυτό οι στρατιώτες απεφάσισαν ν’ αφήσουν στον κλήρο ποιος θα τον πάρη, παρά να τον σχίσουν για να τον μοιρασθούν. Πόσο αξιοθαύμαστα εξεπληρώθησαν αυτές οι προφητείες!​—Ιωάν. 19:23, 24.

Προφητείες σχετικά με τον χρόνο παραμονής του Ιησού στον τάφο καθώς και για την ανάστασί του εξεπληρώθησαν επίσης με καταπληκτικό τρόπο. Στους Ψαλμούς είχε προλεχθή ότι ο Θεός δεν θα εγκατέλειπε τον όσιόν του στον άδη, ή τον τάφο. (Ψαλμ. 16:10) Και ο Ιησούς ο ίδιος εξήγησε ότι επρόκειτο «να θανατωθή, και την τρίτην ημέραν να αναστηθή.» (Ματθ. 16:21) Ανεστήθη; Ναι, ανεστήθη! Ο απόστολος Πέτρος βεβαιώνει: «Τούτον τον Ιησούν ανέστησεν ο Θεός, του οποίου πάντες ημείς είμεθα μάρτυρες.» Οι προφητείες εξεπληρώθησαν!​—Πράξ. 5:30-32.

Σκεφθήτε τώρα. Μήπως όλες αυτές οι πολλές λεπτομέρειες συνέβησαν μόνον αυτομάτως απλώς διότι είχε προφητευθή ότι θα συμβούν; Ήταν μήπως απλή σύμπτωσις το ότι ο Αύγουστος Καίσαρ εξέδωκε το διάταγμά του για την απογραφή στον ακριβή χρόνο για να μετακινηθή η Μαρία στη Βηθλεέμ όταν ήταν σχεδόν έτοιμη να γεννήση; Ήταν μήπως σύμπτωσις που οι στρατιώτες έσπευσαν να θλάσουν τα σκέλη των ανδρών αφού είχε αποθάνει ο Ιησούς; Ήταν απλώς σύμπτωσις ότι ο χιτών του Ιησού ήταν τέτοιου είδους ώστε οι στρατιώτες ν’ αποφασίσουν να μη τον μοιρασθούν μεταξύ των σε χωριστά τεμάχια, όπως είχαν κάμει για τα ιμάτιά του, αλλά να ρίξουν κλήρο γι’ αυτόν; Και πώς συνέβη ώστε το σώμα του Ιησού αφηρέθη από τον τάφο την τρίτη ημέρα χωρίς ανθρωπίνη επέμβασι; Αυτό επετεύχθη από ένα ζώντα Θεό! Αυτός επενέβη με ενεργό τρόπο στις ανθρώπινες υποθέσεις για να φροντίση να εκπληρωθούν οι προφητείες Του!​—Λουκ. 24:1-7.

Η εκπλήρωσις εκείνων των προφητειών εβεβαίωσε, όχι απλώς ότι ο Θεός είχε ζήσει στο παρελθόν, αλλά ότι ήταν ζων τότε, τον καιρό της εκπληρώσεώς των.

ΤΙ ΒΕΒΑΙΩΝΟΥΝ ΟΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΟΥΑΙ;

Αλλά τι μπορεί να λεχθή για την εποχή μας; Μερικοί άνθρωποι ισχυρίζονται ότι η τρομερή αύξησις της πονηρίας και των ουαί επί της γης στην εποχή μας είναι απόδειξις ότι «ο Θεός είναι νεκρός.» Νομίζουν ότι ο Θεός απουσιάζει ο ίδιος από τις υποθέσεις της γης και, ανόμοια με το παρελθόν, δεν κάνει τίποτε για το ανθρώπινο γένος στη γη. Αληθεύει αυτό;

Αυτά τα άτομα έχουν ασφαλώς δίκαιο όταν λέγουν ότι αυτή η γενεά εδοκίμασε μια τρομακτική αύξησι από ουαί και θλίψεις. Δύο καταστρεπτικοί παγγήινοι πόλεμοι, ολέθριοι λιμοί, επιδημίες χωρίς προηγούμενο, ένας συγκεντρωτικός αριθμός καταστρεπτικών σεισμών, μια τρομακτική αύξησις της ανομίας​—ναι, όλ’ αυτά τα πράγματα μετέτρεψαν αυτή τη γενεά σ’ ένα «Αιώνα Βίας.» Όπως παρετήρησε το περιοδικό Τάιμς Μάγκαζιν Νέας Υόρκης της 2ας Μαΐου 1965: «Οι περισσότεροι ιστορικοί τώρα συμφωνούν ότι . . . δεν ήσαν ωργανωμένοι εορτασμοί του 1900 αλλά μάλλον οι ωργανωμένες εχθροπραξίες του 1914 εκείνες οι οποίες ετερμάτισαν αποφασιστικά ένα κεφάλαιο της ανθρωπίνης ιστορίας.»

Αλλά έπρεπε άρα γε αυτή η τρομερή αλλαγή προς το χειρότερο στις ανθρώπινες υποθέσεις να μας είναι απροσδόκητη; Μήπως άφησε ο Παντοδύναμος Θεός το ανθρώπινο γένος χωρίς προειδοποίησι για την έλευσι αυτών των καιρών θλίψεως; Ανοίξτε παρακαλούμε, τη Γραφή σας στο εικοστό τέταρτο κεφάλαιο του κατά Ματθαίον ευαγγελίου, στο δέκατο τρίτο κεφάλαιο του κατά Μάρκον, στο εικοστό πρώτο κεφάλαιο του κατά Λουκάν και στη Δευτέρα επιστολή προς Τιμόθεον, τρίτο κεφάλαιο. Τι διαβάζετε εκεί; Μήπως δεν είναι αυτές ακριβώς οι θλιβερές συνθήκες που δοκιμάζομε τώρα οι οποίες προελέχθησαν ότι θα συμβούν ως σημείον των «εσχάτων ημερών»; Ναι, από το έτος 1914 οι προφητείες του Θεού σχετικά με την «συντέλειαν του αιώνος» βρίσκονται σε πορεία εκπληρώσεως!

Ώστε τι αποδεικνύει πράγματι η παρούσα αύξησις των ουαί; Μήπως αποδεικνύει ότι ο Θεός είναι ανίσχυρος να ελαφρύνη τα δεινά; Ότι δεν ενδιαφέρεται αρκετά για το ανθρώπινο γένος ώστε να κάμη κάτι προς όφελός του; Μήπως αποδεικνύουν πράγματι τα ουαί της εποχής μας ότι «ο Θεός είναι νεκρός»; Ή, μάλλον, αποδεικνύουν ότι είναι πάρα πολύ ζων;

Για μια απάντησι, μπορούμε να στραφούμε στην Αγία Γραφή, στο βιβλίον της Αποκαλύψεως, δωδέκατο κεφάλαιο. Εδώ δίδεται στον απόστολο Ιωάννη, από τον ενδοξασμένο Ιησού Χριστό, μια όρασις πραγμάτων που μέλλουν να συμβούν. Ο Ιωάννης βλέπει σε όραμα ένα μεγάλο πόλεμο, όχι στη γη, αλλά στον ουρανό. Αυτός ο πόλεμος παρεκινήθη από τη γέννησι της βασιλείας του Θεού. Ο ενθρονισμένος Υιός του Θεού, Ιησούς Χριστός, και οι άγιοι άγγελοι πολεμούν εναντίον του Διαβόλου και των δαιμονικών αγγέλων του, και τους εκβάλλουν από τον ουρανό. Αλλά προς ποια κατεύθυνσι εκσφενδονίζονται αυτά τα πονηρά πνεύματα; Προς τη δική μας κατεύθυνσι​—προς τη γη! Το Θείον Υπόμνημα λέγει:

«Και ερρίφθη ο δράκων ο μέγας, ο όφις ο αρχαίος, ο καλούμενος Διάβολος, και ο Σατανάς, ο πλανών την οικουμένην όλην, ερρίφθη εις την γην· και οι άγγελοι αυτού ερρίφθησαν μετ’ αυτού. Και ήκουσα φωνήν μεγάλην λέγουσαν εν τω ουρανώ. Τώρα έγεινεν η σωτηρία και η δύναμις και η βασιλεία του Θεού ημών, και η εξουσία του Χριστού αυτού· διότι κατερρίφθη ο κατήγορος των αδελφών ημών, ο κατηγορών αυτούς ενώπιον του Θεού ημών ημέραν και νύκτα. . . . Ουαί εις τους κατοικούντας την γην και την θάλασσαν, διότι κατέβη ο Διάβολος εις εσάς έχων θυμόν μέγαν, επειδή γνωρίζει ότι ολίγον καιρόν έχει,» δηλαδή, λίγον καιρό προτού αυτός και οι δαίμονές του τεθούν εκτός δράσεως.​—Αποκάλ. 12:9, 10, 12.

«Ουαί εις τους κατοικούντας την γην»! Ναι, αυτά είναι ακριβώς εκείνα που εδοκιμάσαμε στη διάρκεια των τελευταίων πέντε δεκαετηρίδων. Και τι βεβαιώνει αυτή η εκπληρωμένη προφητεία; Ότι ο Θεός είναι νεκρός; Καθόλου, αλλά ακριβώς το αντίθετο, ότι ο Θεός ζη! Διότι αποτελεί απόδειξι ότι ο Θεός επέβαλε τη βασιλική του εξουσία στον ουρανό και ότι η βασιλεία του ανέλαβε δράσι εναντίον του Διαβόλου και των δαιμόνων του, ρίχνοντάς τους στη γη.

Επομένως, όταν τις ιδούμε στο φως της εκπληρωμένης προφητείας, τότε οι παγκόσμιες αυτές συνθήκες σήμερα βεβαιώνουν το γεγονός ότι ο Διάβολος έχει εκβληθή από τον ουρανό και ριφθή κάτω στη γη, και η βιαία έξωσίς του από τον ουρανό δείχνει ότι ο Θεός είναι πάρα πολύ ζων και αναλαμβάνει ενέργειες για να θέση τέρμα στην πονηρία. Αντί να βρίσκεται σε αδυναμία να κάνη κάτι γι’ αυτή την κατάστασι, ή να είναι αδιάφορος για τον άνθρωπο, ο Θεός έχει κάμει τις απαιτούμενες προμήθειες για να εξαλείψη την πονηρία και να ευλογήση το ανθρώπινο γένος αιωνίως με την εγκαθίδρυσι της βασιλείας Του στους ουρανούς. Εντός ολίγου αυτή η εγκαθιδρυμένη βασιλεία δια του Χριστού θα θέση εκτός ενεργείας τον Διάβολο και τις δυνάμεις του της πονηρίας. Πραγματικά οι παγκόσμιες συνθήκες βεβαιώνουν, όχι ότι ο Θεός είναι νεκρός, αλλά ότι η βασιλεία του Θεού τώρα κυβερνά στους ουρανούς και ότι ο Θεός ζη!

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΟΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΖΗ

Τώρα, οπότε η βασιλεία του Θεού είναι σε λειτουργία στον ουρανό, ο Θεός κάνει κάτι άλλο προς όφελος του ανθρωπίνου γένους, που αποδεικνύει ότι Αυτός πράγματι ζη και ενδιαφέρεται για την ευημερία εκείνων που αγαπούν τη δικαιοσύνη. Ποιο είναι αυτό; Φροντίζει να διενεργηθή μια παγγήινη εκστρατεία μαρτυρίας σχετικά με την εγκαθιδρυμένη βασιλεία του, όπως προελέχθη στο εδάφιο Ματθαίος 24:14: «Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη, προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη· και τότε θέλει έλθει το τέλος.»

Κάτω από ποιες συνθήκες επρόκειτο να κηρυχθή παντού η εγκαθιδρυμένη βασιλεία «εν όλη τη οικουμένη προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη»; Θα έχαιραν τα έθνη στο άκουσμα τούτου του «ευαγγελίου»; Αντιθέτως, ο Ιησούς Χριστός είπε: «Θέλουσι σας παραδώσει [τους μάρτυρας της Βασιλείας] εις θλίψιν, και θέλουσι σας θανατώσει· και θέλετε είσθαι μισούμενοι υπό πάντων των εθνών.»​—Ματθ. 24:9.

Έχει δοθή μαρτυρία για τη Βασιλεία παγκοσμίως παρά την εναντίωσι και το μίσος «υπό πάντων των εθνών»;

Εξετάστε τα γεγονότα της ιστορίας. Παραδείγματος χάριν, ο Τσαρλς Σάμουελ Μπράντεν, καθηγητής της ιστορίας, έγραφε στο βιβλίο του Και Αυτοί πιστεύουν: «Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν κυριολεκτικώς καλύψει τη γη με τη μαρτυρία των. . . . Θα μπορούσε ορθώς να λεχθή ότι κανένας μεμονωμένος θρησκευτικός όμιλος στον κόσμο δεν έδειξε περισσότερο ζήλο και επιμονή στην προσπάθεια διαδόσεως του ευαγγελίου της Βασιλείας από τους Μάρτυρας του Ιεχωβά.»

Και ποια ήταν η υποδοχή που έγινε σ’ αυτούς τους μάρτυρας της Βασιλείας; Ο Λέο Πφέφφερ, ένας εξέχων συνταγματολόγος δικηγόρος, έκαμε εξέτασι του θέματος και έγραψε για τους μάρτυρας του Ιεχωβά στο έργο του Εκκλησία, Κράτος και Ελευθερία: «Η επιθετική ιεραποστολική τακτική των υπενθυμίζει την τακτική που χρησιμοποιούσαν οι πρώτοι Χριστιανοί, και η υποδοχή που τους γίνεται από εκείνους που δεν πιστεύουν υπενθυμίζει επίσης την υποδοχή που εγίνετο στους πρώτους Χριστιανούς.»

Στη μία χώρα μετά την άλλη πολιτικές αρχές, θρησκευτικοί ηγέται και όχλοι προσπάθησαν να σταματήσουν το κήρυγμα της Βασιλείας, όπως προείπε ο Ιησούς. Αλλά οι αντίπαλοι απέτυχαν. Ο Αμερικανικός Σύνδεσμος Πολιτικών Ελευθεριών ανέφερε ότι, το 1940 σε έξη μήνες και μόνο, 1488 άνδρες, γυναίκες και παιδιά υπήρξαν θύματα οχλαγωγίας σε 335 κοινότητες σε 44 πολιτείες. . . . Τίποτε το παράλληλο μ’ αυτή την εκτεταμένη οχλαγωγία δεν έχει λάβει χώρα στις Ηνωμένες Πολιτείες από την εποχή των Κου Κλουξ Κλαν κατά το 1920.»

Στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, αυτοί οι Χριστιανοί μάρτυρες ετέθησαν υπό απαγόρευσιν σε τριάντα τέσσερες χώρες. Αλλά παρά τις οχλαγωγίες στις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά, την Αγγλία και άλλες χώρες το έργο δεν εσταμάτησε.

Οι Εθνικοσοσιαλισταί προσπάθησαν να εξαλείψουν τους κήρυκας της Βασιλείας, και μάλιστα ο Χίτλερ εκραύγαζε με σφιγμένες γροθιές: «Αυτό το γένος θα εξαλειφθή στη Γερμανία!» Και ο Καθηγητής Εμπενστάιν του Πανεπιστημίου του Πρίνστον έγραψε στο βιβλίο του Το Εθνικοσοσιαλιστικόν Κράτος: «Μια εκστρατεία τρομοκρατίας εξαπελύθη εναντίον [των μαρτύρων του Ιεχωβά] η οποία υπερέβη κάθε τι που διεπράχθη εναντίον οποιωνδήποτε άλλων θυμάτων του Εθνικοσοσιαλισμού στη Γερμανία.» Εν τούτοις το έργο κηρύγματος εξαπλώνετο και ο Χίτλερ και οι Εθνικοσοσιαλισταί δεν μπόρεσαν να σταματήσουν την επίδοσι των αγαθών νέων της Βασιλείας στους ανθρώπους. Γιατί; Διότι ο ζων Θεός είναι πίσω από αυτό το έργο.

Στις Κομμουνιστικές χώρες σ’ όλο τον κόσμο κατεβλήθησαν μεγάλες προσπάθειες για να σταματήσουν τη μαρτυρία της Βασιλείας. Η εφημερίς Νταίηλυ Σταρ του Τορόντο της 2ας Ιουλίου 1960 έλεγε: «Όλες οι θρησκείες αποτελούν ανάθεμα για τους Σοβιετικούς. Για ανεξήγητο λόγο, όμως, τίποτε δεν τους εξοργίζει τόσο όσο οι Μάρτυρες του Ιεχωβά. . . . Η εφημερίς Πράβδα αναφέρει ότι οι Μάρτυρες αυξάνουν σε δράσι. . . . Η πίστις εξαπλούται, και όλα τα ισχυρά μέσα του κράτους φαίνονται ανίκανα να την καταστρέψουν.»

Γιατί ισχυρές κυβερνήσεις ήσαν ανίκανες να σταματήσουν το έργο αυτού του μικρού ομίλου των μαρτύρων της Βασιλείας; Αυτό το κήρυγμα της Βασιλείας ενώπιον μιας παγκοσμίου εναντιώσεως βεβαιώνει σαφώς το γεγονός ότι αυτό το έργο κηρύγματος δεν είναι από ανθρώπους. Αν ήταν ανθρώπινο, θα είχε καταρρεύσει προ πολλού εξαιτίας της εναντιώσεως προς αυτό. Καθώς είπε ένας ευυπόληπτος διδάκτωρ του Νόμου του πρώτου αιώνος: «Εάν η βουλή αύτη ή το έργον τούτο ήναι εξ ανθρώπων, θέλει ματαιωθή· εάν όμως ήναι εκ Θεού, δεν δύνασθε να ματαιώσητε αυτό.» (Πράξ. 5:34-39) Το γεγονός ότι το παγγήινο κήρυγμα της Βασιλείας συνεχίζεται αποτελεί απόδειξι ότι είναι από τον Θεό, ότι ο Θεός το υποστηρίζει​—ναι, ότι ο Θεός ζη!

Όταν αντικρύζωμε μια τέτοια συντριπτική μαρτυρία εκπληρωμένων προφητειών του παρελθόντος και ακόμη αυτών οι οποίες βρίσκονται τώρα σε πορεία εκπληρώσεως, είναι άρα γε λογικό να πιστεύομε αυτούς που ισχυρίζονται ότι ο Θεός είναι νεκρός; Για όσους πλησιάζουν τη Γραφή με διάνοια πλήρη σεβασμού υπάρχει άφθονη απόδειξις ότι ο Θεός ζη. Η εμπιστοσύνη μας μπορεί πραγματικά να είναι η ιδία με την εμπιστοσύνη του αποστόλου Παύλου, ο οποίος, προ πολλού, είπε: «Ελπίζομεν εις τον ζώντα Θεόν.»​—1 Τιμ. 4:10.