Μια Ματιά στις Ειδήσεις
Εκκλησίες και Ειρήνη
● Το περιοδικό «Κάραβαν» του Νέου Δελχί, της Ινδίας, προσφάτως περιέγραψε μια θρησκευτική αντιλογία μεταξύ δύο «Χριστιανικών» δογμάτων στην πολιτεία Κεράλα. Το Ορθόδοξο δόγμα και το δόγμα των Ιακωβιτών, λέγει το περιοδικό, από τις αρχές αυτού του αιώνος, μάχονται και έξω και μέσα στα δικαστήρια για ζητήματα ηγεσίας και εκκλησιαστικής περιουσίας. «Είναι αηδιαστικό ν’ ακούη κανείς, στη διάρκεια της αντιλογίας, τις προκλητικές ομιλίες αυτών των ιερέων,» παρατηρεί το «Κάραβαν.» «Μολονότι ισχυρίζονται ότι είναι οι πραγματικοί ακόλουθοι του Ιησού Χριστού, αγνοούν την πιο σπουδαία συμβουλή του: να αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου. Όχι μόνο εκφωνούν εξευτελιστικές ομιλίες ο ένας εναντίον του άλλου, αλλά καταφεύγουν επίσης και σε σωματική βία. Διδάσκουν ότι η πίστις στη θρησκεία, θα οδηγήση σε πραγματική ειρήνη. Αλλά οι ίδιοι εξαπλώνουν μίσος και σπείρουν σπόρους δυσαρέσκειας, οι οποίοι θα καταστρέψουν την ειρήνη.»
Τα παραπάνω σχόλια, από έναν Ινδό παρατηρητή, ασφαλώς δεν είναι υπερβολικά.
«Η Γραμμή Διαχωρισμού της Σύγχρονης Ιστορίας»
● Οι αρθρογράφοι πρόσφατα σχολίασαν το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου πριν από 60 περίπου χρόνια. Ο Γκουίν Ντάιερ της εφημερίδος «Γκαζέτ» του Μόντρεαλ έγραψε: «Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος—απλώς ο Μεγάλος Πόλεμος για τους επιζώντες—παραμένει η γραμμή διαχωρισμού της σύγχρονης ιστορίας στις διάνοιες των ανθρώπων. Πριν από το 1914, οι φυσιογνωμίες στις ξεθωριασμένες φωτογραφίες ζουν σ’ έναν άλλο κόσμο . . . που χαρακτηρίζεται από μια παράξενη αθωότητα. . . . Η περίοδος πριν από το 1914 ήταν η εποχή που οι άνθρωποι μπορούσαν να πιστεύουν ότι η πρόοδός μας άλλαζε τόσο γρήγορα όπως άλλαζε και τις μηχανές μας. Κατόπιν ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος μας ξανάφερε στην πραγματικότητα.»
Ο Μπάρυ Ρένφριου του «Ηνωμένου Τύπου» προσθέτει: «Ποτέ δεν ήταν εύκολο να εξηγήση κανείς τον πόλεμο και ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος είναι ίσως ο πιο δύσκολος απ’ όλους. Κάτω από τις απλές αφηγήσεις ανταγωνισμών και συμμαχιών, τις οποίες χρησιμοποιούν οι ιστορικοί για να εξηγήσουν τον πόλεμο, υπάρχει ένα αίσθημα κάτι πολύ πιο μεγάλου, ένα αίσθημα ανησυχίας που αναστατώνει τον κόσμο.» Ο Ρένφριου κατόπιν παρατηρεί ότι μια δολοφονία «ενέπνευσε ένα κόσμο, ο οποίος αμυδρά μόλις είχε ακούσει για τον δολοφονηθέντα πρίγκιπα, να πάη στον πόλεμο που ξέσπασε για τον θάνατό του, χωρίς να ξέρη γιατί.»
Αλλά οι Χριστιανοί ξέρουν γιατί. Μέσω της κατανοήσεώς των, που βασίζεται στην Αγία Γραφή, γνωρίζουν ότι ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ξέσπασε τον καιρό ακριβώς που έλαβε χώρα η γέννησις της βασιλείας του Θεού στους ουρανούς, πράγμα το οποίο επρόκειτο να καταλήξη σε «ουαί εις τους κατοικούντας την γην.» Γιατί; «Διότι κατέβη ο διάβολος εις εσάς έχων θυμόν μέγαν, επειδή γνωρίζει ότι ολίγον καιρόν έχει.»—Αποκάλ. 12:9-12· παράβαλε με Ματθαίον 24:3, 7, 8.
Ημέρα Καταστροφής—Έρχεται;
● Ο Μάλκομ Γ. Μπράουνη, γράφοντας στους «Τάιμς,» της Νέας Υόρκης, δήλωσε πρόσφατα τα εξής: «Συνεντεύξεις με αστρονόμους, γεωφυσικούς, βιολόγους και ειδικούς σε θέματα υγείας δείχνουν ότι τα άτομα αυτά πιστεύουν ότι μια ολική εξόντωσις του ανθρώπου δεν είναι κατ’ ανάγκην τόσο μακρυνή όσο πολλοί από μας νόμιζαν.» Οι διάφορες «πιθανές καταστροφές» περιλαμβάνουν σύγκρουσι της γης με μεγάλα ουράνια σώματα, όπως οι κομήτες ή οι αστεροειδείς, ή έναν υπέρ-κενοφανή αστέρα (έκρηξις ενός πολύ ογκώδους αστέρος) σημαντικά πιο κοντά από 60 έτη φωτός στη γήινη σφαίρα μας. Παραδείγματος χάριν, λέγεται ότι μια κοντινή έκρηξις ενός υπέρ-κενοφανούς αστέρος θα εξάτμιζε τη γη.
Αλλά πρέπει πραγματικά να φοβάται ο άνθρωπος μια τέτοια «ημέρα καταστροφής»; Έτσι θα νόμιζε κανείς μέχρις ότου εξέταζε τα ζητήματα πιο βαθιά—ερευνώντας τον βέβαιο Λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή.
Οι Γραφές μάς διαβεβαιώνουν ότι ο Ιεχωβά Θεός ‘δεν έκτισε την γην ματαίως αλλ’ έπλασεν αυτήν δια να κατοικήται.’ (Ησ. 45:18) Για πόσο καιρό; Αιωνίως, διότι διαβάζομε; «Ο [Θεός] θεμελιών την γην επί την βάσιν αυτής, δια να μη σαλευθή εις τον αιώνα του αιώνος.» (Ψαλμ. 104:5) Επί πλέον, τα λόγια του Ιησού Χριστού σ’ ένα κακούργο που σταυρώθηκε δίπλα του δείχνουν σαφώς ότι η γη, αντί να είναι ένας πλανήτης που βρίσκεται σε κίνδυνο, θα γίνη μια μέρα παραδεισιακή κατοικία για το ανθρώπινο γένος.—Λουκ. 23:43.