Ο «Πολύς Όχλος» Αποδίδει Ιερή Υπηρεσία—Πού;

«Δια τούτο είναι ενώπιον του θρόνου του Θεού και λατρεύουσιν αυτόν ημέραν και νύκτα εν τω ναώ αυτού.»—Αποκ. 7:15.

 1. Ποια είναι γενικά η κατάστασις του «όχλου» ως προς τις θρησκείες του κόσμου;

Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ παρακμάζει. Αντίστοιχα, ο αριθμός εκείνων που παρευρίσκονται σε θεία λατρεία στα εκκλησιαστικά κτίρια, καθεδρικούς και άλλους ναούς, μειώνεται. Αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα στις χώρες που αποτελούν τον λεγόμενο «Χριστιανικό κόσμο». Οι άπιστοι, οι σκεπτικιστές, οι αγνωστικιστές, οι αθεϊστές και οι αντίθρησκοι αυξάνονται. Καμμιά προσπάθεια για θρησκευτική αναβίωσι δεν θα τους κάμη να συνέλθουν. Αυτή είναι η κατάστασις εκείνων που γενικά καλούνται «όχλος».

 2. Για ποιον «όχλο» ενδιαφερόμεθα, όπως φάνηκε στα όραμα ενός ηλικιωμένου που ήταν εξόριστος στη νήσο Πάτμο από τη Ρωμαϊκή κυβέρνησι;

² Εν τούτοις, εμείς ενδιαφερόμεθα για έναν ειδικό όχλο, έναν «πολύν όχλο» που προείδε ένας ηλικιωμένος που ήταν εξόριστος στη νήσο Πάτμο, από την κυβέρνησι της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Αυτός, αφού είδε ένα όραμα 144.000 πνευματικών Ισραηλιτών, έγραψε: «Μετά ταύτα είδον, και ιδού, όχλος πολύς, τον οποίον ουδείς ηδύνατο να αριθμήση, εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών, οίτινες ίσταντο ενώπιον του θρόνου και ενώπιον του Αρνίου, ενδεδυμένοι στολάς λευκάς, έχοντες φοίνικας εν ταις χερσίν αυτών και κράζοντες μετά φωνής μεγάλης έλεγον· Η σωτηρία είναι του Θεού ημών του καθήμενου επί του θρόνου, και του Αρνίου.»—Αποκ. 7:9, 10.

 3. Γιατί αυτός ο «πολύς όχλος» παρατηρείται να στέκεται ντυμένος κατάλληλα, και γιατί πολλοί πιστεύουν ότι αυτός ο όχλος είναι στον ουρανό;

³ Τι τιμητική θέσι λέγεται ότι κατέχει αυτός ο «πολύς όχλος,» και τι ευπρεπή εμφάνισι λέγεται ότι έχει. Και στους συγχρόνους καιρούς ακόμη, είναι κατάλληλο να στέκη κανείς όρθιος ενώπιον ενός μονάρχου που κάθεται στον θρόνο του. Αλλά εδώ τα μέλη του «πολλού όχλου» παρατηρούνται να στέκουν ενώπιον του θρόνου του ίδιου του Θεού. Επίσης, για την καταλληλότητα της περιστάσεως, είναι ενδεδυμένοι με καθαρές λευκές στολές. Μήπως παρατηρούνται να στέκουν σε κάποια υπαίθρια συγκέντρωσι; Όχι, διότι το εδάφιο Αποκάλυψις 7:15 λέγει ότι «λατρεύουσιν αυτόν ημέραν και νύκτα εν τω ναώ αυτού.» Μήπως, λοιπόν αυτό σημαίνει ότι εκείνοι που αποτελούν αυτόν τον «πολύν όχλο,» τελικά πηγαίνουν στον ουρανό όπου είναι ο Θεός προς τον οποίο αποδίδουν τη «σωτηρία» τους; Η απάντησις που δίνουν οι άνθρωποι γενικά είναι, Ναι! Γιατί; Διότι λέγουν ότι, «εν τω ναώ αυτού,» δηλαδή στο αγιαστήριό του είναι ο τόπος όπου αποδίδουν σ’ αυτόν δημόσια υπηρεσία ή «λατρεία.»

 4. Γύρω από ποια πρωτότυπη Ελληνική λέξι περιστρέφεται το ζήτημα και σχετικά με τι χρησιμοποιήθηκε στα εδάφια Ιωάννης 2:19-21;

⁴ Εν τούτοις ταιριάζει αυτή η άποψις με όλες τις λεπτομέρειες που εκτίθενται στο τελευταίο βιβλίο της Αγίας Γραφής, στην Αποκάλυψι; Επίσης, εκείνοι που σήμερα θεωρούν τους εαυτούς τους μέρος αυτού του «πολλού όχλου» που σχηματίζεται τώρα, αναμένουν μήπως να πάνε στον ουρανό και να γίνουν πνευματικά πλάσματα όπως οι άγγελοι; Ακόμη θέλουν να πάνε στον ουρανό; Θα σας πουν, Όχι! Και δεν θεωρούν τους εαυτούς τους αναγεννημένους από το πνεύμα του Θεού για μια τέτοια ουράνια ελπίδα. Το ζήτημα περιστρέφεται γύρω από την πρωτότυπη Ελληνική λέξι ναός, που μεταφράζεται με διάφορους τρόπους ως «σκηνή,» «ναός» και «αγιαστήριο.» Παραδείγματος χάρι, στη Βιβλική αφήγησι όπου ο Ιησούς Χριστός εξέβαλε τους αργυραμοιβούς και τους εμπόρους από το ναό του Ηρώδου, η πρωτότυπη Ελληνική λέξις που χρησιμοποιείται είναι ναός. Εκεί διαβάζομε: «Απεκρίθη ο Ιησούς και είπε προς αυτούς· Χαλάσατε τον ναόν τούτον, και δια τριών ημερών θέλω εγείρει αυτόν. Και οι Ιουδαίοι είπον· Εις τεσσαράκοντα και εξ έτη ωκοδομήθη ο ναός ούτος, και συ θέλεις εγείρει αυτόν εις τρεις ημέρας; Εκείνος όμως έλεγε περί του ναού του σώματος αυτού.» (Ιωάν. 2:19-21) Με τη λέξι «ναός,» τι εννοούσαν οι Ιουδαίοι εκείνοι;

 5. (α) Ποια οικοδομή δεν μπορεί να εννοούσαν οι Ιουδαίοι όταν έλεγαν ότι απαιτήθηκαν 45 χρόνια για την ανέγερσί της; (β) Σε τι πρέπει να εφαρμοσθή η λέξις ναός που υπάρχει στην Ελληνική Μετάφρασι των Εβδομήκοντα στο εδάφιο Ησαΐας 66:6;

⁵ Ασφαλώς όχι το εσωτερικό ιερό που περιλάμβανε τα διαμερίσματα πρόναο, Άγια και Άγια των Αγίων. Εννοούσαν το κτίριο του ναού σαν σύνολο, περιλαμβανομένων και των αυλών του, σε μια από τις οποίες διεξήγαν το εμπόριο οι αργυραμοιβοί και οι έμποροι. Ο ναός του Ηρώδου στο σύνολο του καταστράφηκε από τους Ρωμαίους το 70 μ.Χ. Σε αντίθεσι με τον προγενέστερο ναό του Σολομώντος που καταστράφηκε το 607 π.Χ., ο ναός του Ηρώδου ποτέ δεν ανοικοδομήθηκε. Σχετικά με το ναό της Ιερουσαλήμ, το εδάφιο 66:6 λέγει, με προφητική σημασία: «Φωνή κραυγής έρχεται εκ της πόλεως, φωνή εκ του ναού, [Μετάφρασις Ο΄] φωνή του Κυρίου, όστις κάμνει ανταπόδοσιν εις τους εχθρούς αυτού.» «Ακούσατε! Οχλοβοή εκ της πόλεως, Ακούσατε! έρχεται από το ναό. Ακούσατε! ο ΚΥΡΙΟΣ κάνει ανταπόδοσι εις τους εχθρούς Του.» (Ιουδαϊκή Εκδοτική Εταιρία της Αμερικής) Σαφώς λοιπόν, ο ναός ή αγιαστήριο δεν σημαίνει μόνο το εσωτερικό ιερό, αλλά ολόκληρη την περιοχή του ναού με όλα τα κτίσματα του.

 6. Τη νύχτα του Πάσχα του 33 μ.Χ., ποια ψευδή μαρτυρία έκαμαν οι Ιουδαίοι σχετικά με τον Ιησού και το ναό της Ιερουσαλήμ;

⁶ Τη νύχτα του Πάσχα, στις 14 Νισάν του έτους 33 μ.Χ., ωρισμένοι Ιουδαίοι κατέθεσαν ενώπιον των αρχιερέων και του Σάνχεδριν, αλλά αν αυτοί οι μάρτυρες ζούσαν ως το έτος 70 μ.Χ. θα απεδεικνύετο σ’ αυτούς ότι η μαρτυρία τους εναντίον του Ιησού Χριστού τη μοιραία εκείνη νύχτα ήταν ψευδής. Αυτοί κατέθεσαν: «Ημείς ηκούσαμεν αυτόν λέγοντα ότι Εγώ θέλω χαλάσει τον ναόν τούτον τον χειροποίητον και δια τριών ημερών άλλον αχειροποίητον θέλω οικοδομήσει.» (Μάρκ. 14:58) Το γεγονός ότι θανάτωσαν τον Ιησούν, δεν έσωσε το ναό τους από την πλήρη καταστροφή το 70 μ.Χ.

 7. (α) Πώς χλεύαζαν οι Ιουδαίοι τον σταυρωμένο Ιησού στον Γολγοθά· (β) Πού έρριξε τελικά ο προδότης Ιούδας το δωροδόκημα;

⁷ Αργότερα, την ίδια εκείνη μέρα, όταν οι εχθρικοί Ιουδαίοι είδαν τον Ιησού καθηλωμένο στο ξύλο του μαρτυρίου έξω από την Ιερουσαλήμ, μπορεί να νόμισαν ότι ο Ιησούς δεν μπόρεσε να πραγματοποιήση εκείνο που αυτοί εσφαλμένα ενόμισαν ότι είχε πει. «Οι δε διαβαίνοντες εβλασφήμουν αυτόν, κινούντες τας κεφαλάς αυτών και λέγοντες· Ο χαλών τον ναόν και δια τριών ημερών οικοδομών, σώσον σεαυτόν αν ήσαι Υιός του Θεού, κατάβα από του σταυρού.» (Ματθ. 27:39, 40· Μάρκ. 15:29, 30) Αλλά και πριν από τη σταύρωσι του Ιησού, ο μαθητής που τον είχε προδώσει στους αιμοδιψείς εχθρούς του για 30 αργύρια, προσπάθησε να αθωωθή. Αυτός ήταν ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, ένας από τους 12 αποστόλους. Προσπάθησε να επιστρέψη το δωροδόκημα, αλλά οι δωροδόκοι αρνήθηκαν να το πάρουν πίσω. Αφού δεν μπόρεσε να απαλλαγή μ’ αυτόν τον τρόπο, τι έκανε ο προδότης; Το εδάφιο Ματθαίος 27:5 αναγράφει: «Και ρίψας τα αργύρια εν τω ναώ, (sanctuary, αγιαστήριο) απελθών εκρεμάσθη.» (Βίβλος των Αγαθών Νέων· Η Βίβλος της Ιερουσαλήμ· Κατά Λέξιν Μετάφρασις της Αγίας Γραφής υπό Γιάνγκ) Γιατί άλλες σύγχρονες Μεταφράσεις της Αγίας Γραφής μεταφράζουν τη λέξι ναός ως «temple» (ναός);

 8. Γιατί, προφανώς, πολλοί Βιβλικοί μεταφραστές χρησιμοποίησαν τη λέξι ναός (temple) εδώ, αντί της λέξεως αγιαστήριο (sanctuary);

⁸ Προφανώς επειδή αναγνωρίζουν ότι η Ελληνική λέξις εδώ εσήμαινε το εσωτερικό ιερό με τον πυλώνα του, τα Άγια και τα Άγια των Αγίων, μέσα στα οποία ο αρχιερεύς έφερνε το αίμα των θυσιών στην ετήσια Ημέρα του Εξιλασμού. Εσήμαινε τον ναό με όλες τις αυλές του.

 9. (α) Μήπως λοιπόν ο «πολύς όχλος» πρέπει να είναι στον ουρανό για να υπηρετή τον Θεό στο ναό του; (β) Σύμφωνα με το εδάφιο Αποκάλυψις 3:12, μπορεί η λέξις ναός να έχη περιωρισμένη έννοια;

⁹ Ο «πολύς όχλος,» λοιπόν, μπορεί να λεχθή ότι είναι στον ναό του Θεού και εν τούτοις όχι στον ουρανό ως πνευματικά πλάσματα με τους 144.000 πνευματικούς Ισραηλίτες που αποτελούν το «μικρόν ποίμνιον» του Θεού. (Αποκ. 7:1-9, 15· Λουκ. 12:32) Η λέξις ναός μπορεί επίσης να έχη περιωρισμένη έννοια, διότι ο Ιησούς Χριστός απευθύνθηκε στην εκκλησία της Φιλαδέλφειας της Μικράς Ασίας του πρώτου αιώνος και είπε: «Όστις νικά θέλω κάμει αυτόν στύλον εν τω ναώ [temple, Η Ζώσα Βίβλος] του Θεού μου, και δεν θέλει εξέλθει πλέον έξω, και θέλω γράψει επ’ αυτόν το όνομα του Θεού μου και το όνομα της πόλεως του Θεού μου και το όνομά μου το νέον.»—Αποκ. 3:12.

10. Με ποιους τρόπους τα εδάφια Αποκάλυψις 7:9-17 δείχνουν ότι ο «πολύς όχλος» δεν είναι στη συγκέντρωσι αυτού του περιωρισμένου ναού;

¹⁰ Μια τέτοια εγγραφή στα μέλη του «πολλού όχλου» ούτε καν μνημονεύεται στα εδάφια Αποκάλυψις 7:9-17, ούτε λέγεται ότι αυτοί γίνονται «στύλοι» στο ναό του Θεού. Εκείνοι που γίνονται συμβολικοί «στύλοι» είναι οι 144.000 πνευματικοί Ισραηλίτες των 12 φυλών.

11, 12. (α) Με ποιον τρόπο η αριθμημένη ομάδα των πνευματικών Ισραηλιτών διαφέρει από τον «πολύ όχλο» ως προς τα ονόματα; (β) Σύμφωνα με τα εδάφια Αποκάλυψις 14:1-5, πώς το όνομα της πόλεως που κατέρχεται από τον Θεό ταιριάζει στους 144.000;

¹¹ Σε αντίθεσι προς τον αναρίθμητο «πολύ όχλο,» αυτή η αριθμημένη ομάδα των πνευματικών Ισραηλιτών έχουν το όνομα του Ιησού και το όνομα του Πατέρα του, γραμμένο επάνω τους. Έχουν επίσης γραμμένο επάνω τους το όνομα της πόλεως του Θεού, της Νέας Ιερουσαλήμ, που κατέρχεται από τον ουρανό, από τον Θεό. Ακριβώς όπως το Όρος Σιών συνεδέετο με την αρχαία Ιερουσαλήμ, έτσι κι ένα πνευματικό Όρος Σιών συνδέεται μ’ αυτή τη Νέα Ιερουσαλήμ, που είναι ουράνια. Σύμφωνα με αυτό, ο απόστολος Ιωάννης είχε μια δεύτερη όρασι των 144.000 πνευματικών Ισραηλιτών την οποία κατέγραψε ως εξής:

¹² «Ιδού Αρνίον [ο Ιησούς Χριστός] ιστάμενον επί το όρος Σιών, και μετ’ αυτού εκατόν τεσσαράκοντα τέσσαρες χιλιάδες, έχουσαι το όνομα του Πατρός αυτού γεγραμμένον επί των μετώπων αυτών. . .. Και έψαλλον ως ωδήν νέαν ενώπιον του θρόνου . . . και ουδείς ηδύνατο να μάθη την ωδήν, ειμή αι εκατόν τεσσαράκοντα τέσσαρες χιλιάδες, οι ηγορασμένοι από της γης. . . . Ούτοι ηγοράσθησαν από των ανθρώπων απαρχή εις τον Θεόν και εις το Αρνίον.»—Αποκ. 14:1-5.

13. (α) Μήπως τα μέλη του «πολλού όχλου» στέκονται όπως οι 144.000 πάνω στο ουράνιο Όρος Σιών; (β) Μήπως «ηγοράσθησαν αυτοί ως απαρχή εις τον Θεόν και εις το Αρνίον;»

¹³ Ταιριάζουν αυτές οι περιγραφικές λεπτομέρειες και με τον διεθνή «πολύ όχλο» των εδαφίων Αποκάλυψις 7:9-17; Όχι, διότι πουθενά δεν λέγεται ότι αυτοί στέκουν πάνω στο ουράνιο Όρος Σιών. (Εβρ. 12:22) Αυτοί αποκλείονται από τους αρχικούς υμνωδούς της «νέας ωδής.» Δεν λέγεται ότι αυτοί «ηγοράσθησαν από της γης,» «ηγοράσθησαν από των ανθρώπων απαρχή εις τον Θεόν και εις το Αρνίον.» Συνεπώς, εκείνοι που ανήκουν στον «πολύν όχλο» αναμένουν να παραμείνουν επάνω στη γη για πάντα και να μετάσχουν στο να τη φέρουν σε μια Παραδεισιακή κατάστασι. Αυτοί δεν ανήκουν στη συντροφιά των 144.000 «ηγορασμένων,» που άρχισαν να συνάγωνται την ημέρα της Πεντηκοστής του 33 μ.Χ., την ημέρα κατά την οποία ο Ιουδαίος αρχιερεύς πρόσφερε την «απαρχή» της συγκομιδής του σίτου στο ναό της Ιερουσαλήμ. Εκείνη την ημέρα, ο Μεγαλύτερος Αρχιερεύς, ο Ιησούς Χριστός, επλήρωσε το τίμημα εξαγοράς στον Θεό στον ουρανό μέσω του εκχυθέντος αίματός του, και ο Θεός τον χρησιμοποίησε ως το μέσο με το οποίο θα εξέχεε το άγιο πνεύμα την ίδια εκείνη ημέρα πάνω στους 120 αναμένοντες μαθητές του και αργότερα πάνω σε 3.000 περίπου Ιουδαίους και προσηλύτους Ιουδαίους που μετανόησαν και βαπτίσθηκαν εκείνη την ημέρα.—Πράξεις, κεφάλαιο 2· Ιωήλ 2:28, 29· Εβρ. 4:15, 16.

Η ΣΦΡΑΓΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΟΥ ΖΩΝΤΟΣ ΚΑΝΕΙ ΔΙΑΚΡΙΣΙ

14. Μολονότι, και οι 144.000 και ο «πολύς όχλος» φέρονται σε μια κατάστασι σωτηρίας, πώς μια σφραγίδα τούς κάνει να διαφέρουν μεταξύ τους;

¹⁴ Ένα αξιοσημείωτο πράγμα που ξεχωρίζει τους 144.000 «ηγορασμένους» από τον λευκοντυμένο «πολύ όχλο,» είναι αυτό που λέγεται «σφραγίς του Θεού του ζώντος.» Η Αποκάλυψις, κεφάλαιο 7, που ασχολείται και με τους 144.000 πνευματικούς Ισραηλίτας και με τον «πολύ όχλο,» τονίζει ότι μόνο οι 144.000 είναι σφραγισμένοι «επί των μετώπων αυτών» ως «δούλοι του Θεού ημών». Αυτό δείχνει ότι υπάρχει διαφορά και στις θέσεις του διορισμού τους στις τελικές διατάξεις του Θεού ως προς τον ουρανό και τη γη. Αυτό αληθεύει μολονότι όλοι εξαγοράζονται για σωτηρία, διότι αυτοί που ανήκουν στον «πολύ όχλο,» καθώς και οι 144.000, δέχονται τον Ιησού Χριστό ως τον «Αμνό του Θεού τον αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου.» (Ιωάν. 1:29, 36· 1 Ιωάν. 2:1, 2) Μ’ αυτή την έννοια, εκείνοι που ανήκουν στον «πολύ όχλο . . . έπλυναν τας στολάς αυτών και ελεύκαναν αυτάς εν τω αίματι του Αρνίου.» (Αποκ. 7:9, 14) Αυτό τους παρέχει το δικαίωμα να λατρεύουν τον Ιεχωβά στον πνευματικό του ναό, που είχε εξεικονισθή ή προσκιασθή από ολόκληρο το οικοδόμημα του ναού της αρχαίας Ιερουσαλήμ.—Ιωάν. 4:21-24.

15. Ο καιρός πλησιάζει για να γίνη ποια κραυγή για προστασία, και ποιος καταστρεπτικός ανεμοστρόβιλος συγκρατείται ακόμη, και γιατί;

¹⁵ Πλησιάζει ο καιρός που όλοι γενικά οι άνθρωποι θα πουν στις από μακρού χρόνου περιχαρακωμένες μεγάλες οργανώσεις της επίγειας κοινωνίας: «Πέσατε εφ’ ημάς και κρύψατε ημάς από προσώπου του καθήμενου επί του θρόνου και από της οργής του Αρνίου, διότι ήλθεν η ημέρα η μεγάλη της οργής αυτού, και τις δύναται να σταθή;» (Αποκ. 6:16, 17) Μια θύελλα πρόκειται να ξεσπάση. Αυτό καταδεικνύεται από τα επόμενα λόγια του οράματος: «Και μετά ταύτα είδον [ο απόστολος Ιωάννης] τεσσάρας αγγέλους ισταμένους επί τας τεσσάρας γωνίας της γης, κρατούντας τους τεσσάρας άνεμους της γης, δια να μη πνέη άνεμος επί της γης μήτε επί της θαλάσσης μήτε επί παν δένδρον. Και είδον άλλον άγγελον [τον πέμπτον] ότι ανέβη από ανατολής ηλίου, έχων σφραγίδα του Θεού του ζώντος, και έκραξε μετά φωνής μεγάλης προς τους τεσσάρας αγγέλους εις τους οποίους εδόθη να βλάψωσι την γην και την θάλασσαν, λέγων· Μη βλάψητε την γην μήτε την θάλασσαν μήτε τα δένδρα, εωσού σφραγίσωμεν τους δούλους του Θεού ημών επί των μετώπων αυτών.»—Αποκ. 7:1-4.

16. Γιατί ο «πολύς όχλος,» μολονότι δεν σφραγίζεται, δεν βλάπτεται από τον ανεμοστρόβιλο που εξαπολύεται σε εκδήλωσι της οργής του Αρνίου;

¹⁶ Κανείς από κείνους που ανήκουν στον «πολύν όχλο» δεν αναφέρεται ότι σφραγίζεται με τη «σφραγίδα του Θεού του ζώντος,» παρά μόνο οι 144.000 «δούλοι του Θεού ημών.» Γιατί λοιπόν τότε συμβαίνει ώστε κανείς από τον «πολύ όχλο» να μη βλάπτεται απ’ αυτόν τον ταραχώδη ανεμοστρόβιλο που προέρχεται από την ελευθέρωσι των «τεσσάρων ανέμων» που εξαπολύονται από τις τέσσερις γωνίες της γης; Επίσης, πώς συμβαίνει ώστε εκείνοι που ανήκουν στον ασφράγιστο «πολύ όχλο» να μην αισθάνωνται την «οργήν του Αρνίου» μετά το τέλος της σφραγίσεως των 144.000; Αυτό συμβαίνει διότι αυτοί «έπλυναν τας στολάς αυτών και ελεύκαναν αυτάς εν τω αίματι του Αρνίου.» (Αποκ. 7:14) Αυτοί τώρα δέχονται τα οφέλη της λυτρωτικής του θυσίας και επιζητούν καθαρισμό από τις αμαρτίες τους με το να πλύνωνται στο εξιλεωτικό του αίμα. Για την προστασία τους, δεν αποβλέπουν στους βαθιά ριζωμένους θεσμούς των ασήμαντων ανθρώπων, αλλά αποβλέπουν στον Ιεχωβά Θεό και στον όμοιο με Αμνό Υιό του, τον Ιησού Χριστό. Γι’ αυτό με ευγνωμοσύνη φωνάζουν: «Η σωτηρία είναι του Θεού ημών, του καθήμενου επί του θρόνου, και του Αρνίου.»—Αποκ. 7:9, 10.

17. Σχετικά με το ζήτημα της Παγκοσμίου Κυριαρχίας, σε ποιον είναι, πιστός ο «πολύς όχλος,» και πού αποδίδει λατρεία, και σε ποιον;

¹⁷ Μέχρι την τακτοποίησι του πολυσήμαντου ζητήματος της Παγκοσμίου Κυριαρχίας, αυτοί είναι πιστοί στη βασιλεία του Ιεχωβά δια του Χριστού, του Αρνίου. «Δια τούτο είναι ενώπιον του θρόνου του Θεού και λατρεύουσιν αυτόν ημέραν και νύκτα εν τω ναώ αυτού.» (Αποκ. 7:15) Εκεί είναι συνταυτισμένοι με το επιζών υπόλοιπο των 144.000 σφραγισμένων «δούλων του Θεού ημών.»

«ΕΚ ΤΗΣ ΘΛΙΨΕΩΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ»

18. Από πού λέγεται όχι εξέρχεται ο «πολύς όχλος,» και ποιο ερώτημα εγείρεται γι’ αυτόν;

¹⁸ Στη «σωτηρία» που λαμβάνει ο «πολύς όχλος,» περιλαμβάνεται και η έξοδός του απ’ αυτό που προφητεύεται στο εδάφιο Αποκάλυψις 7:14: «Ούτοι είναι οι ερχόμενοι εκ της θλίψεως της μεγάλης, [πρωτότυπο Ελληνικό Κείμενο, Διάστιχος Μετάφρασις της Βασιλείας] και έπλυναν τας στολάς αυτών και ελεύκαναν αυτάς εν τω αίματι του Αρνίου.» Τώρα, τι είναι αυτή η ‘μεγάλη θλίψις’; Αντί της λέξεως ‘θλίψις,’ άλλες Βιβλικές μεταφράσεις λέγουν: οδύνη,a συμφορά,b διωγμός,c στενοχωρίαd και δοκιμασία.e Αλλά πολλές άλλες μεταφράσεις λέγουν «θλίψις.»

19, 20. (α) Ποια είναι η σημασία της Λατινικής λέξεως από την οποία προέρχεται η λέξις «τριμπουλέισον» (θλίψις); (β) Τι λέγει το σχολιολόγιο του Ρόμπερτσον γι’ αυτή τη λέξι του εδαφίου Αποκάλυψις 7:14, και πώς χρησιμοποιεί τη λέξι αυτή η προφητεία του Ιησού;

¹⁹ Η Ελληνική λέξι, που μεταφράζεται μ’ αυτούς τους διάφορους τρόπους είναι θλίψις, Σημαίνει μια κακή εμπειρία. Η Αγγλική λέξις «τριμπουλέισον» (θλίψις) προέρχεται από τη Λατινική τρίμπουλουμ (tribulum) που σημαίνει «δοκάνη (αλωνιστική σανίδα)».

²⁰ Για την έκφρασι «μεγάλη θλίψις» όπως χρησιμοποιείται στο εδάφιο Αποκάλυψις 7:14, το βιβλίο Λεκτικές εικόνες της Καινής Διαθήκης υπό Ρόμπερτσον, (Τόμος VI, σελίδες 352, 353) σχολιάζει τα εξής: «Προφανώς κάποια μεγάλη κρίσις εννοείται (Ματθ. 13:19· 24:21· Μάρκ. 13:19), μολονότι μπορεί να νοείται και ολόκληρη η σειρά των γεγονότων και συνεπώς να προσδοκάται η τελική κρίσις.» Το εδάφιο Ματθαίος 24:21 αναφέρεται κατ’ αρχήν στην καταστροφή της αρχαίας Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ. και λέγει: «Διότι τότε θέλει είσθαι θλίψις μεγάλη, οποία δεν έγινεν απ’ αρχής κόσμου έως του νυν, ουδέ θέλει γείνει.» Το εδάφιο Μάρκος 13:19 λέγει: «Διότι αι ημέραι εκείναι θέλουσιν είσθαι θλίψις τοιαύτη, οποία δεν έγεινεν απ’ αρχής της κτίσεως, την οποίαν έκτισεν ο Θεός έως του νυν, ουδέ θέλει γείνει.» Αυτή η θλίψις θα είναι μέρος του «σημείου όταν ταύτα πάντα μέλλωσι να συντελεσθώσιν.» (Μάρκ. 13:4) Τα «ταύτα πάντα,» θα περιελάμβαναν και τη συμπλήρωσι της σφραγίσεως των 144.000 πνευματικών Ισραηλιτών.—Αποκ. 7:1-8.

21. Ποια είναι η ζωτική Ελληνική λέξις που χρησιμοποιείται στη Μετάφρασι των Εβδομήκοντα για το εδάφιο Δανιήλ 12:1, και ποιος είναι ο Μιχαήλ;

²¹ Η Ελληνική Μετάφρασις των Εβδομήκοντα των Εβραϊκών Γραφών χρησιμοποιεί τη λέξι θλίψις όταν αναφέρεται στο ίδιο γεγονός που αναγράφεται στο βιβλίο Δανιήλ 12:1 και λέγει: «Και εν τω καιρώ εκείνω αναστήσεται Μιχαήλ ο αρχών ο μέγας, ο εστηκώς επί τους υιούς του λαού σου· και έσται καιρός θλίψεως θλίψις οία ου γέγονεν αφ’ ου γεγένηται έθνος εν τη γη έως του καιρού εκείνου.» Σύμφωνα με το εδάφιο Αποκάλυψις 12:7, ο Μιχαήλ αντιστοιχεί με τον ενδοξασμένο Ιησού Χριστό.

22. Μήπως η «θλίψις» αποτελεί εκδήλωσι της δυσαρεσκείας του Θεού κατά του «πολλού όχλου,» και τι σημαίνει η έξοδος αυτού από αυτή;

²² Απ’ όλα τα προηγούμενα μπορεί να παρατηρηθή ότι η «μεγάλη θλίψις» δεν είναι μια εκδήλωσις της οργής του Θεού ή δυσαρέσκειας κατά του «πολλού όχλου,» με σκοπό να τους εκπαιδεύση ο Θεός και να τους καθαρίση από τις σχέσεις τους μ’ αυτό το πονηρό σύστημα πραγμάτων. Η προειπωμένη «μεγάλη θλίψις» είναι θλίψις του κόσμου, η τελική «θλίψις» του καταδικασμένου αυτού κόσμου. Είναι ο συμβολικός ανεμοστρόβιλος που συγκρατείτο από τους τέσσερις αγγέλους στις τέσσερις γωνίες της γης μέχρι να σφραγιστούν οι 144.000 πνευματικοί Ισραηλίτες που εξαγοράσθηκαν ως ιδιοκτησία του Ιεχωβά Θεού, οι αμεταβίβαστοι «δούλοι του Θεού ημών.» Η έξοδος του «πολλού όχλου» από τη «μεγάλη θλίψι,» σημαίνει ότι αυτός ο όχλος θα επιζήση.

23. Η επιβίωσις του «πολλού όχλου» θα αποτελέση την αρχή για ποιο νέο πράγμα, και με ποια προοπτική;

²³ Τι ευχάριστο προνόμιο θα είναι τότε για τον σωσμένο «πολύ όχλο» να συνεχίση να «λατρεύη [τον Θεόν] ημέραν και νύκτα εν τω ναώ αυτού,» στις επίγειες αυλές της μεγάλης διατάξεως του ναού του! Οι «νέοι ουρανοί» θα έχουν εγκαθιδρυθή πάνω στον «πολύ όχλο» και αυτοί θα είναι η αρχή της «νέας γης» στην οποία η δικαιοσύνη θα κατοική ατελεύτητα. (2 Πέτρ. 3:13) Ένας νέος Παράδεισος θα αρχίση να ανθίζη στην καθαρισμένη γη, και δεν θα υπάρχη σ’ αυτήν κανένας Διάβολος για να προσπαθή να τους στρέψη σε αδικίες οποιουδήποτε είδους. Ευτυχισμένη, πραγματικά, είναι η προσδοκία που υπάρχει ενώπιον του «πολλού όχλου» ο οποίος θα επιζήση από «τον πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του παντοκράτορος,» στον Αρμαγεδδώνα!—Αποκ. 16:13-16.

[Υποσημειώσεις]

[Πλαίσιο στη σελίδα 15]

Η Ελληνική λέξις ναός συχνά αναφέρεται στο εσωτερικό ιερό που συμβολίζει τον ίδιο τον ουρανό

● Αλλά ολόκληρος ο ναός εκτίζετο επί 46 χρόνια

● Ολόκληρος ο ναός κατεστράφη ως κρίσις από τον Θεό

● Στο εξωτερικό ναό ο Ιούδας έρριξε τα 30 αργύρια

● ΕΠΟΜΕΝΩΣ είναι συνεπές να υπηρετή τον Θεό ο «πολύς όχλος» στην επίγεια αυλή του πνευματικού ναού

[Πλαίσιο στη σελίδα 18]

Μόνο οι κεχρισμένοι 144.000 είναι—

● στύλοι εις τον ναό του Θεού

● ένα «μικρόν ποίμνιον» ακριβούς αριθμού

● γεγραμμένοι με το όνομα του Πατέρα, του Αρνίου και της Νέας Ιερουσαλήμ

● πάνω στο ουράνιο Όρος Σιών

● «ηγορασμένοι εκ της γης . . . από των ανθρώπων»

● «απαρχή εις τον Θεόν και εις το Αρνίον»

● σφραγισμένοι με τη «σφραγίδα του Θεού του ζώντος»

[Πλαίσιο στη σελίδα 19]

Ο «πολύς όχλος» έχει το προνόμιο—

● να φύγη από τις καταδικασμένες οργανώσεις της επίγειας κοινωνίας

● να βρη σωτηρία μέσω του Αντιλύτρου του Αρνίου

● να σταθή επιδοκιμασμένος ενώπιον του θρόνου του Θεού

● να αποδώση ιερή υπηρεσία στον Θεό μέσα στον πνευματικό του ναό

● να επιζήση από την τελική «θλίψι» αυτού του καταδικασμένου κόσμου

● να αποτελέση το θεμέλιο μιας καθαρής κοινωνίας της «νέας γης»

● να μετάσχη αιώνια στην Παραδεισιακή γη

[Εικόνες στη σελίδα 17]

ΔΙΑΤΑΞΙΣ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΙΕΡΟ

Ο «ΠΟΛΥΣ ΟΧΛΟΣ» ΜΕ ΚΛΑΔΟΥΣ ΦΟΙΝΙΚΩΝ

ΤΟ ΘΥΣΙΑΣΤΗΡΙΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ ΠΟΥ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ