Πηγαίνετε σε Γάμο;
ΜΕΡΙΚΟΙ άνθρωποι ποτέ δεν παρευρίσκονται σε γάμο, ακόμη και στον γάμο ενός στενού φίλου, ισχυριζόμενοι ότι είναι πολύ απασχολημένοι. Καλό είναι όμως να ενθυμούμεθα ότι ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Θεού, όταν ήταν στη γη δεν ήταν τόσο απασχολημένος ώστε να μη παρευρεθή στην εορτή του γάμου που έγινε στην Κανά. Πραγματικά, το πρώτο σημείο που έκαμε ως απόδειξι της Μεσσιανικότητός του ήταν σ’ αυτόν τον γάμο. Όταν ο οίνος ετελείωσε, θαυματουργικά επρομήθευσε και άλλον οίνον, τον καλύτερο οίνο και μάλιστα με αφθονία. Και το αποτέλεσμα εκείνου του θαύματος ήταν ότι «επίστευσαν εις αυτόν οι μαθηταί αυτού.»—Ιωάν. 2:1-11.
Ο πρώτος γάμος ήταν ο γάμος του Αδάμ και της Εύας και ετελέσθη από τον Ιεχωβά Θεό, τον Δημιουργό. Ο Θεός ήθελε πρώτα να αισθανθή ο Αδάμ την ανάγκη μιας συντρόφου, διότι διαβάζομε ότι ο Αδάμ, αφού έδωσε ονόματα σε όλα τα ζώα, παρετήρησε ότι για τον εαυτό του «δεν ευρίσκετο βοηθός όμοιος με αυτόν.» Τότε ο Θεός εδημιούργησε την Εύα και «έφερεν αυτήν προς τον Αδάμ.» Ας μη φαίνεται παράδοξο ότι όταν του την παρουσίασε, ο Αδάμ είπε: «Τούτο είναι τώρα οστούν εκ των οστέων μου, και σαρξ εκ της σαρκός μου· αυτή θέλει ονομασθή ανδρίς, διότι εκ του ανδρός αυτή ελήφθη.»—Γέν. 2:18-23.
Μεταξύ των δούλων του Θεού στους αρχαίους χρόνους δεν υπάρχει αναγραφή τυπικής θρησκευτικής τελετουργίας που να συνδέεται με τους γάμους. Ούτε υπήρχε κάτι τέτοιο που να λέγεται άδεια γάμου, μολονότι εγίνοντο ωρισμένες ενέργειες που καθιστούσαν τον δεσμό του γάμου νομικώς δεσμευτικό. Εν τούτοις, ένα πράγμα είναι βέβαιον, ότι όπως και σήμερα γίνεται, ένας γάμος ήταν μια χαρούμενη ευκαιρία. Εκείνο που υπογραμμίζει τη χαρά που συνδέεται με τους γαμήλιους εορτασμούς είναι η συσχετισίς του με τον γάμον του Αρνίου, διότι χρησιμοποιείται αυτή η διάταξις που κατανοείται πολύ καλά από τους ανθρώπους για να παραστήση τη σχέσι που υπάρχει μεταξύ του Ιησού Χριστού και των ακολούθων του στον ουρανό. Σχετικά μ’ αυτόν τον γάμο διαβάζομε: «Ας χαίρωμεν και ας αγαλλώμεθα, και ας δώσωμεν την δόξαν εις αυτόν διότι ήλθεν ο γάμος του Αρνίου, και η γυνή αυτού ητοίμασεν εαυτήν.»—Αποκάλ. 19:6, 7.
Οι γάμοι είναι συνήθως πολύ χαρωπές περιπτώσεις και έχουν πολλά ελκυστικά πράγματα, ιδιαίτερα για τις γυναίκες, που γενικά είναι πιο ρομαντικές και έχουν περισσότερο ενδιαφέρον για τον γάμο παρά οι άνδρες. Συνήθως υπάρχει μια ωραία στολισμένη νύφη. Και συχνά υπάρχουν άνθη και μουσική για ν’ αυξήσουν την εορταστικότητα της περιστάσεως.
Έχει παρατηρηθή ότι οι νύφες κάνουν πάρα πολλά για τον γάμο τους· θέλουν να τον δραματοποιήσουν όσο το δυνατόν περισσότερο. Και αυτό το κάνουν με μια ιδιαζόντως γυναικεία σοφία. Πιθανότατα πολλοί γαμβροί θα προτιμούσαν αλλιώς να εγίνετο, αλλά παρακολουθώντας όλες τις διευθετήσεις και αυτοί επίσης μπορεί να εντυπώνουν στην καρδιά και στη διάνοια τους τη σπουδαιότητα της αποφάσεως που λαμβάνουν. Όπως έχει παρατηρηθή από κοσμικούς ψυχολόγους, η δραματική επισημότης τόση εντύπωσι κάνει στον άνδρα, δηλαδή τον γαμβρό, ώστε καταλαβαίνει περισσότερο ότι στο εξής θα είναι ένας έγγαμος άνδρας. Επίσης, οι νύφες είναι συνετές στο να κάνουν πολλά για τον γάμο τους, διότι το να παντρευτή κανείς είναι μια από τις πιο σοβαρές αποφάσεις που μπορεί να λάβη και λαμβάνεται με την προσδοκία ότι ο γάμος θα διαρκέση σε όλη τη ζωή.
ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ
Πολλοί κα διάφοροι είναι οι λόγοι για τους οποίους οι άνθρωποι πηγαίνουν σε γάμο. Ένας που είναι πολύ ρομαντικός βρίσκει συνήθως μερικές δικαιολογίες για να πάη σ’ ένα γάμο. Ένας πολύ σοβαρός λόγος που πηγαίνει είναι φυσικά επειδή ένας καλός φίλος ή στενός συγγενής παντρεύεται. Ένα ζεύγος που παντρεύεται θεωρεί ως εκδήλωσι αγάπης ή σεβασμού το να παρευρίσκωνται οι άλλοι στον γάμο τους. Μερικοί πηγαίνουν διότι είναι συγγενείς με τη νύφη ή με τον γαμπρό και γι’ αυτό αισθάνονται την υποχρέωσι να είναι εκεί. Άλλοι πηγαίνουν λόγω εμπορικών ή πολιτικών σχέσεων που φαίνεται ότι επιβάλλουν την παρουσία τους. Η περιέργεια επίσης μπορεί να κάνη άλλους να πηγαίνουν, όπως και η ευκαιρία να φορέσουν ωραία φορέματα μπορεί να κάμη μερικές γυναίκες να παρευρεθούν.
Μολονότι ένας γάμος αποτελεί μια χαρούμενη ευκαιρία, ας μη λησμονούμε ποτέ ότι, σύμφωνα με την Αγία Γραφή, είναι μια πολύ σοβαρή περίστασις. Ένας άνδρας και μια γυναίκα που παντρεύονται υποτίθεται ότι συνδέονται «για πάντα» όπως λέγουν. Είναι κοινώς παραδεδεγμένο ότι τα ζεύγη παντρεύονται «για το καλύτερο ή το χειρότερο» και ώσπου να τους χωρίση ο θάνατος. Όπως είναι κατάλληλο, σε γάμους που γίνονται από τους μάρτυρας του Ιεχωβά, ο διάκονος που ιερολογεί τον γάμο ανασκοπεί τη Γραφική βάσι για τον γάμο και τις Γραφικές υποχρεώσεις του ανδρός και της γυναικός. Μολονότι όλ’ αυτά πρωτίστως απευθύνονται στο ζεύγος που παντρεύεται, δεν αποτελούν μήπως και μια καλή συμβουλή για όλους τους παρόντας; Βεβαιότατα!
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΖΥΓΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΖΥΓΟΥΣ
Σήμερα, μεταξύ των ανθρώπων γενικά, ο γάμος έχει υποτιμηθή επειδή ολοένα περισσότερο τα ζεύγη ζουν ως σύζυγοι χωρίς πρώτα να παντρευθούν. Μεταξύ εκείνων που παντρεύονται υπάρχει πάντοτε λιγώτερη αφοσίωσις και πιστότης στις ευχές του γάμου και μεταξύ των και ολοένα περισσότερα διαζύγια. Όλες οι σημερινές τάσεις του κόσμου, όπως είναι ο υλισμός, η σεξουαλική ανηθικότης και οι διαστροφές, συντείνουν στο να δυσχεράνουν περισσότερο την επιτυχία του γάμου. Ακόμη και μεταξύ αφιερωμένων Χριστιανών δούλων του Θεού μερικοί μπορεί να δελεάζωνται για να χωρίσουν και ν’ ακολουθήσουν τον δικό τους δρόμο, αν δεν μπορέσουν να λάβουν Γραφικό διαζύγιο.
Δεν θα μπορούσαν άραγε όλοι αυτοί, και οποιοιδήποτε άλλοι που έχουν περισσότερη ‘θλιψι στη σάρκα’ απ’ όση φαντάζονταν, να ωφεληθούν από την παρακολούθησι μιας τελετής ιερολογίας γάμου—όπως διεξάγεται στις Αίθουσες Βασιλείας των μαρτύρων του Ιεχωβά; (1 Κορ. 7:28) Τι καλό θα ήταν γι’ αυτούς να παραβάλουν το πώς ενεργούν ο ένας απέναντι του άλλου με τις Γραφικές συμβουλές που παρουσιάζονται! Καθώς δίδεται συμβουλή στον γαμβρό, κάθε σύζυγος καλά θα κάμη να ρωτήση τον εαυτό του κατά πόσον ανταποκρίνεται στον κανόνα που εκτίθεται από τον Πρωτουργό του γάμου μέσα στον Λόγο του, την Αγία Γραφή. Το ίδιο ισχύει και για την σύζυγο όταν δίδεται συμβουλή στη νύφη για τις Γραφικές υποχρεώσεις της προς τον σύζυγο της. Αν ο γάμος ενός ζεύγους έχει γίνει ένα μονότονο και συνηθισμένο πράγμα, το να παρακολουθήσουν ένα γάμο και να ιδούν και ν’ ακούσουν το νέο ζεύγος όλο αγάπη και γεμάτο ελπίδες να κάνουν τις γαμήλιες ευχές των, μπορεί να βοηθήση να θυμηθούν τον καιρό που και αυτοί είχαν το ίδιο αίσθημα μεταξύ των. Ίσως και να υποκινηθούν να κάμουν κάτι για την αναζωογόνησι της ‘πρώτης αγάπης’ των.
ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΕΚΝΑ
Οι γονείς που έχουν πάντοτε ελπίδες για ένα ευτυχή γάμο των τέκνων των, μπορούν επίσης να ωφεληθούν από την παρακολούθησι μιας τέτοιας ιερής γαμήλιου τελετής. Ένας Χριστιανός διάκονος, στη διάρκεια της γαμήλιου ομιλίας του, επήνεσε τους γονείς του νεαρού ζεύγους που ανέθρεψαν τα τέκνα των «εν παιδεία και νουθεσία του Ιεχωβά,» ώστε τα τέκνα των μπόρεσαν να κάμουν ένα έντιμο γάμο στον οίκο της λατρείας των. Χωρίς αμφιβολία, όλοι οι γονείς που έχουν τέκνα σε ηλικία γάμου ή και νεώτερα ακόμη, όταν ακούουν τέτοιες παρατηρήσεις, υποκινούνται να εκτιμήσουν περισσότερο τα όσα περιλαμβάνονται στην κατάλληλη ανατροφή των τέκνων των.—Εφεσ. 6:4.
Επίσης, ο ίδιος αυτός διάκονος επήνεσε και το νεαρό ζεύγος που απέφυγε τις παγίδες της σεξουαλικής ανηθικότητος, ώστε να έχουν αυτή την έντιμη γαμήλιο τελετή. Τι παρόρμησι απετέλεσαν οι παρατηρήσεις εκείνες σε όλα τα νεαρά άτομα του ακροατηρίου για ν’ ακολουθήσουν τις Βιβλικές αρχές και ν’ ασκούν αυτοκυριαρχία! Βοηθήθηκαν επίσης να κατανοήσουν πόσο αληθινά είναι τα λόγια του αποστόλου ότι η ευσέβεια είναι προς πάντα ωφέλιμος, περιλαμβανομένης και της ευτυχίας του γάμου.—1 Τιμ. 4:8.
Εκείνοι που σκέπτονται σοβαρά τον γάμο ωφελούνται επίσης από την παρακολούθησι μιας γαμήλιου τελετής. Όταν ακούουν τον ομιλητή να διατυπώνη τα καθήκοντα καθώς και τα προνόμια των νυμφευομένων, αυτό θα τους βοηθήση να λάβουν μια ώριμη άποψι του γάμου και όχι απλώς μια αισθηματική ρομαντική άποψι, σαν να ήταν ο γάμος μια κλίνη στρωμένη με ρόδα. Θα βοηθηθούν να διακρίνουν πόσο η ευτυχία ενός ανθρώπου στον γάμο εξαρτάται από πραγματικούς παράγοντας, όπως λόγου χάριν το να είναι κανείς περιποιητικός, ανιδιοτελής και διακριτικός προς τον άλλον. Επίσης θα εντυπωθή σ’ αυτούς ότι στον γάμο οι άνθρωποι έχουν ‘θλίψι στην σάρκα’ και γι’ αυτό πρέπει να είναι προετοιμασμένοι να ‘δεχθούν το πικρό με το γλυκό.’
Η ΩΦΕΛΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΞΙΩΣΙ
Υπάρχουν τα γνωστά πρόσωπα ενός ζεύγους που νυμφεύεται τα οποία νομίζουν ότι δεν θα έχουν τον καιρό να παρακολουθήσουν τη γαμήλιο τελετή στην Αίθουσα Βασιλείας, αλλ’ ότι έχουν τον καιρό για τους μετέπειτα εορτασμούς, όπου θα υπάρχη οινοποσία, γεύμα και χορός. Αυτό το πράγμα είναι σαν να βάζη κανείς το αμάξι εμπρός από το άλογο. Πραγματικά, πλησιάζει στο σφάλμα που είχε κάμει ο αρχαίος κυνηγός Ησαύ, ο οποίος προτίμησε ένα πιάτο φακή από τις πνευματικές ευλογίες της επαγγελίας που είχαν γίνει πρώτα στον πάππο του τον Αβραάμ. Η παρουσία ενός ατόμου σε γάμο αποτελεί εκδήλωσι εκτιμήσεως για τους νυμφευομένους, αλλά η παρουσία ενός ατόμου μόνον στη δεξίωσι μπορεί να σημαίνη ότι το πρώτιστον ενδιαφέρον αυτού του ατόμου στη ζωή είναι να διασκεδάζη.—Εβρ. 12:16.
Οι γαμήλιες δεξιώσεις μεταξύ των μαρτύρων του Ιεχωβά συχνά απετέλεσαν ευκαιρίες πνευματικής ωφελείας και εποικοδομήσεως. Προσφάτως, σε μια απ’ αυτές τις δεξιώσεις έγιναν σύντομες ομιλίες από διαφόρους στενούς φίλους του νυμφευμένου ζεύγους, που συνεδύαζαν το χιούμορ και πρακτικές συμβουλές. Επίσης εψάλησαν ωραία μερικοί Χριστιανικοί ύμνοι που ήσαν ιδιαίτερα κατάλληλοι για την περίστασι και φυσικά, ο εορτασμός άρχισε με τη ζήτησι της ευλογίας του Θεού σ’ εκείνη την περίστασι.
Εδώ επίσης πρέπει να λαμβάνεται φροντίδα ώστε η δεξίωσις να τηρήται σε σοβαρό τόνο και να μη μεταπίπτη στο επίπεδο της έκλυτης ζωής ή της κραιπάλης, όπως συχνά συμβαίνει μεταξύ των κοσμικών. Με λίγα λόγια, στις γαμήλιες δεξιώσεις ας δίδεται και προσοχή στη συμβουλή του αποστόλου: «Είτε λοιπόν τρώγετε, είτε πίνετε, είτε πράττετε τι, πάντα πράττετε εις δόξαν Θεού.» Όταν γίνεται αυτό, θα κάμη την τελετή του γάμου, καθώς και τους μετέπειτα εορτασμούς, όχι μόνο χαρωπές ευκαιρίες αλλά και ευκαιρίες για αμοιβαία εποικοδόμησι και για γλυκειές αναμνήσεις.—1 Κορ. 10:31.