Ενθυμείσθε;

Έχετε διαβάσει προσεκτικά τα πρόσφατα τεύχη της Σκοπιάς; Αν ναι, πρέπει ν’ αναγνωρίσετε αυτά τα σπουδαία σημεία.

● Ποια διπλή καρποφορία πρέπει να επιζητή να παράγη ένας βαπτισμένος Χριστιανός;

Τους καρπούς του πνεύματος του Θεού, που υπογραμμίζονται στα εδάφια Γαλάτας 5:22, 23, και τους καρπούς του κηρύγματος της Βασιλείας, που καταλήγει σε νέους μαθητάς.​—Σελ. 435.a

● Πώς πρέπει να εννοήσωμε τους λόγους του εδαφίου 1 Τιμόθεον 2:15, ότι η γυνή «θέλει . . . σωθή δια της τεκνογονίας»;

Η γέννησις τέκνων θ’ αποτελούσε ασφάλεια διότι θα κρατούσε την γυναίκα απησχολημένη με αξιόλογη δράσι γύρω από τον οίκον της. Μαζί με τη διακονία της, αυτό θα την βοηθούσε ν’ αποφεύγη τις στενοχώριες που παγιδεύουν τις μη θεοκρατικές γυναίκες.​—Σελ. 255, 256.

● Στα ζήτημα της αμφιέσεως, πώς μπορούν οι Χριστιανοί ν’ αποφύγουν να κάμουν άλλους να προσκόψουν;

Με το να ντύνωνται με τρόπο παραδεκτό από την άποψι της διακονίας των μάλλον παρά με το ν’ ακολουθούν την τελευταία κοσμική μόδα.​—Σελ. 307, 308.

● Εφόσον οι ενήλικοι, οι οποίοι μελετούν την Αγία Γραφή, αποφεύγουν συχνά να εκφράζουν τα ερωτήματα που είναι στη διάνοιά των, τι μπορεί να γίνη για να βοηθηθούν να κατανοήσουν τα ζητήματα που διδάσκονται;

Είναι ανάγκη να βοηθηθούν να εκφράζωνται και να ενθαρρύνονται με το να τους γίνωνται επιπρόσθετες ερωτήσεις εκτός από εκείνες που βρίσκονται στο βιβλίο μελέτης που χρησιμοποιείται.​—Σελ. 336, 337.

● Γιατί πρέπει ένας ν’ ακολουθή τον Χριστιανικόν κανόνα που εκτίθεται στην Αγία Γραφή, όταν λαμβάνη αποφάσεις;

Διότι διαφορετικά θα επηρεασθή από τις σαρκικές τάσεις της ιδιοτελείας, του φόβου, της υπερηφανείας και της ζηλοτυπίας.​—Σελ. 360.

● Ποιος είναι, σήμερα ο ‘λόγος όπισθέν’ μας, όπως αναφέρεται στο εδάφιο Ησαΐας 30:21;

Είναι αυτά που μας λέγει ο Ιεχωβά μέσω του γραπτού του Λόγου και μέσω της οργανώσεώς του.​—Σελ. 394.

● Πώς ο Θουκυδίδης, ο μόνος «κλασσικός» ιστορικός, ο οποίος είναι διάσημος για την ακρίβεια των δηλώσεών του, στέκει όσον αφορά τη Βιβλική χρονολογία;

Προσφέρει μαρτυρία, η οποία υποστηρίζει μάλλον αντί να προκαλή τη Βιβλική χρονολογία.​—Σελ. 413.

Ερωτήσεις από Αναγνώστας

● Θα είναι νεκρός ο Σατανάς, όταν θα βρίσκεται στην άβυσσο επί χίλια έτη;​—Ρ. Γ., Η.Π.Α.

Η περιωρισμένη πληροφορία της Γραφής, στην οποία βασίζεται αυτή η ερώτησις, υπάρχει στα εδάφια Αποκάλυψις 20:1-3. Εκεί διαβάζομε: «Είδον άγγελον καταβαίνοντα εκ του ουρανού, όστις είχε το κλειδίον της αβύσσου, και άλυσιν μεγάλην εν τη χειρί αυτού. Και επίασε τον δράκοντα, τον όφιν τον αρχαίον, όστις είναι Διάβολος και Σατανάς· και έδεσεν αυτόν χίλια έτη. Και έρριψεν αυτόν εις την άβυσσον, και έκλεισεν αυτόν, και εσφράγισεν επάνω αυτού, δια να μη πλανήση τα έθνη πλέον, εωσού πληρωθώσι τα χίλια έτη· και μετά ταύτα πρέπει να λυθή ολίγον καιρόν.»

Τώρα, ποια θα είναι η κατάστασις του Σατανά, όταν θα είναι στην άβυσσο; Δεν μπορούμε να πούμε τίποτε που βασίζεται σε προσωπική πείρα, διότι δεν είμεθα και ποτέ δεν υπήρξαμε πνεύματα. Επί πλέον, η Αγία Γραφή δεν δείχνει ότι κάποιο πνευματικό πλάσμα ετέθη στην άβυσσο στο παρελθόν. Ούτε περιγράφει με λεπτομέρειες ποια θα είναι η κατάστασις του Σατανά εκεί.

Υπάρχει μόνο μια ένδειξις που διαθέτομε όσον αφορά την κατάστασί του: Όταν ο άνθρωπος Ιησούς απέθανε, ετέθη μέσα σ’ ένα τάφο. Εφ’ όσον ήταν νεκρός, ευρίσκετο στον Άδη ή τον κοινό τάφο του νεκρού ανθρωπίνου γένους. Ο απόστολος Πέτρος το ετόνισε αυτό στο εδάφιο Πράξεις 2:31. Εν τούτοις, στο εδάφιο Ρωμαίους 10:7 ο απόστολος Παύλος έγραψε κάτω από θεία έμπνευσι: «Τις θέλει καταβή εις την άβυσσον; τουτέστι, δια να αναβιβάση τον Χριστόν εκ νεκρών.» Σημειώστε ότι χρησιμοποιείται η λέξις «άβυσσος,» και όχι «Άδης» ή κοινός τάφος του ανθρωπίνου γένους, όπου ευρίσκετο ο Ιησούς.

Όταν ο Σατανάς είναι σ’ εκείνη την άβυσσο που αναφέρεται στο 20ο κεφάλαιο της Αποκαλύψεως, ασφαλώς δεν θα βρίσκεται στον Άδη, διότι δεν είναι άνθρωπος και δεν θα σταλή στον κοινό τάφο του νεκρού ανθρωπίνου γένους. Αλλά λόγω της νεκράς καταστάσεως του Ιησού, όταν ήταν σε μια άβυσσο, μπορούμε να συμπεράνωμε ότι στη διάρκεια των ‘χιλίων ετών’ ο Σατανάς θα είναι σε μια κατάστασι ομοίας με θάνατο αδρανείας· δεν θα έχη συνειδητή ύπαρξι σε κανένα μέρος, κι επομένως θα είναι ανίκανος να «πλανήση τα έθνη.»

Προφανώς ο Σατανάς θ’ αναζωογονηθή ή θα αναζήση προσωρινώς ύστερ’ από τα χίλια έτη, διότι η Αγία Γραφή λέγει ότι θα «λυθή ολίγον καιρόν.» Δεν θ’ αναστηθή με την έννοια ότι θα υπήρχε δυνατότης να ενεργήση με δίκαιο τρόπο και να ζήση για πάντα. Αντιθέτως, οι Γραφές δείχνουν ότι, αφού του επιτραπή να θέση σε δοκιμασία το ανθρώπινο γένος για ένα βραχύ χρονικό διάστημα, θα καταστραφή αιωνίως με το να ριφθή στη λίμνη του πυρός, που «είναι ο δεύτερος θάνατος.»​—Αποκάλ. 20:10, 14.

‘Αλλά,’ πιθανόν να ερωτήσουν μερικοί, ‘μήπως αυτό σημαίνει ότι, όταν ο Σατανάς είναι σ’ αυτή την άβυσσο θα είναι «νεκρός» ακριβώς όπως ο άνθρωπος είναι νεκρός στον τάφο;’ Δεν μπορούμε απλώς να πούμε. Τ’ ανωτέρω βασίζονται σ’ ένα παράλληλο μεταξύ της καταστάσεως τον Ιησού, όταν ήταν νεκρός σε μια άβυσσο για τμήματα τριών ημερών, και του γεγονότος ότι ο Σατανάς θα είναι σε μια «άβυσσον» επί χίλια έτη. Ενθυμείσθε ότι ο Ιησούς ήταν άνθρωπος μ’ ένα σάρκινο σώμα, ενώ ο Σατανάς, ως πνεύμα, δεν έχει σάρκινο σώμα. Έτσι, εφόσον προς το παρόν στερούμεθα προσθέτου πληροφορίας από πείρα ή από την Αγία Γραφή, το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι προφανώς, όταν ο Σατανάς θα είναι σ’ εκείνη την άβυσσο, θα βρίσκεται σε μια κατάστασι ομοίας με θάνατο αδρανείας και μη συνειδητής υπάρξεως όπως ήταν ο Ιησούς.

Εδάφια της Ημέρας για τον Μήνα Σεπτέμβριο

1 Πρόσεχε εις σεαυτόν και εις την διδασκαλίαν· επίμενε εις αυτά.​—1 Τιμ. 4:16. Σ 1/3/69 17

2 Εκ της καρδίας εξέρχονται διαλογισμοί πονηροί, φόνοι, μοιχείαι, πορνείαι, κλοπαί, ψευδομαρτυρίαι, βλασφημίαι. Ταύτα είναι τα μολύνοντα τον άνθρωπον.​—Ματθ. 15:19, 20. Σ 1/5/68 9-11α

3 Και σηκωθέντες, αφήρεσαν τα θυσιαστήρια τα εν Ιερουσαλήμ· και πάντα τα θυσιαστήρια του θυμιάματος αφήρεσαν, και έρριψαν αυτά εις τον χείμαρρον Κέδρων.​—2 Χρον. 30:14. Σ 1/6/68 9, 10α

4 Ευχαριστούμεν πάντοτε τον Θεόν περί πάντων υμών, και σας μνημονεύομεν εν ταις προσευχαίς ημών, αδιαλείπτως ενθυμούμενοι το εις την πίστιν έργον σας, και τον κόπον της αγάπης, και την υπομονήν της ελπίδος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, έμπροσθεν του Θεού και Πατρός ημών.​—1 Θεσ. 1:2, 3. Σ 1/7/68 15, 17α

5 Προσέχετε . . . εις εαυτούς, και εις όλον το ποίμνιον, εις το οποίον το πνεύμα το άγιον σας έθεσεν επισκόπους, δια να ποιμαίνητε την εκκλησίαν του Θεού.​—Πράξ. 20:28. Σ 1/12/68 3α

6 Η δικαιοσύνη σου είναι δικαιοσύνη εις τον αιώνα, και ο νόμος σου αλήθεια.​—Ψαλμ. 119:142. Σ 15/12/68 1-4α

7 Θρησκεία καθαρά και αμίαντος ενώπιον του Θεού και Πατρός είναι αύτη, . . . να φυλάττη εαυτόν αμόλυντον από του κόσμου.​—Ιάκ. 1:27. Σ 15/2/69 3, 4, 6β

8 Πατήρ των ορφανών, και κριτής των χηρών, είναι ο Θεός εν τω αγίω αυτού τόπω.​—Ψαλμ. 68:5. Σ 15/10/68 10, 12α

9 Αγρυπνείτε και προσεύχεσθε, δια να μη εισέλθητε εις πειρασμόν· το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σαρξ ασθενής.​—Μάρκ. 14:38. Σ 1/1/69 23, 24

10 Είμαι ζηλότυπος προς εσάς κατά ζηλοτυπίαν Θεού.​—2 Κορ. 11:2. Σ 15/9/68 2, 3α

11 Άρα λοιπόν ενόσω έχομεν καιρόν, ας εργαζώμεθα το καλόν προς πάντας.​—Γαλ. 6:10. Σ 15/7/68 18α

12 Προσέχετε . . . εις εαυτούς, μήποτε βαρυνθώσιν αι καρδίαι σας από κραιπάλης και μέθης και μεριμνών βιοτικών, και επέλθη αιφνίδιος εφ’ υμάς η ημέρα εκείνη.​—Λουκ. 21:34, 35. Σ 15/3/69 21, 22α

13 Πρεσβύτερον μη επιπλήξης, αλλά πρότρεπε ως πατέρα· τους νεωτέρους, ως αδελφούς· τας πρεσβυτέρας ως μητέρας· τας νεωτέρας ως αδελφάς, μετά πάσης καθαρότητος.​—1 Τιμ. 5:1, 2. Σ 15/5/68 7, 8α

14 Να μη φρονήτε υπέρ ό,τι είναι γεγραμμένον, δια να μη επαίρησθε εις υπέρ του ενός κατά του άλλου.​—1 Κορ. 4:6. Σ 1/3/69 13α

15 Τότε θέλουσιν ιδεί τον Υιόν του ανθρώπου ερχόμενον εν νεφέλη μετά δυνάμεως και δόξης πολλής.​—Λουκ. 21:27. Σ 15/3/69 12α

ΜΕΛΕΤΕΣ «ΣΚΟΠΙΑΣ» ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ

24 Αυγούστου: «Δουλεύσατε εις τον Ιεχωβά εν Ευφροσύνη», Σελ. 456. Ύμνοι 4, 111.

31 Αυγούστου: ‘Ο Πόθος Μου εις τον Οίκον του Θεού Μου’. Σελ. 462. Ύμνοι 41, 99.