Ερωτήσεις από Αναγνώστες
Στο εδάφιο Γένεση 6:3 διαβάζουμε: «Το πνεύμα μου δεν θα ενεργεί προς τον άνθρωπο επ’ άπειρον καθόσον αυτός είναι επίσης σάρκα. Οι ημέρες του, λοιπόν, θα φτάσουν τα εκατόν είκοσι χρόνια». Μήπως ο Ιεχωβά εννοούσε ότι η διάρκεια ζωής των ανθρώπων θα περιοριζόταν στα 120 χρόνια, και κήρυττε άραγε ο Νώε για τον επικείμενο Κατακλυσμό όλα αυτά τα χρόνια;
Η απάντηση και στα δύο σκέλη αυτής της ερώτησης είναι όχι.
Πριν από τον Κατακλυσμό, πολλοί άνθρωποι έζησαν επί αιώνες. Ο Νώε ήταν 600 ετών όταν ήρθε ο Κατακλυσμός και έζησε μέχρι την ηλικία των 950 ετών. (Γέν. 7:6· 9:29) Μερικοί που γεννήθηκαν μετά τον Κατακλυσμό έζησαν και αυτοί πολύ περισσότερο από 120 χρόνια. Ο Αρφαξάδ πέθανε σε ηλικία 438 ετών και ο Σηλά σε ηλικία 433 ετών. (Γέν. 11:10-15) Εντούτοις, μέχρι την εποχή του Μωυσή, η φυσιολογική διάρκεια ζωής είχε κατεβεί στα 70 με 80 χρόνια. (Ψαλμ. 90:10) Επομένως, το εδάφιο Γένεση 6:3 δεν όριζε τα 120 χρόνια ως τη μέγιστη ή τη φυσιολογική διάρκεια ζωής των ανθρώπων.
Τότε λοιπόν, μήπως σε αυτό το εδάφιο ο Θεός απευθυνόταν στον Νώε, λέγοντάς του να προειδοποιήσει τους άλλους για την καταστροφή που θα ερχόταν σε 120 χρόνια; Όχι. Σε αρκετές περιπτώσεις, ο Θεός μίλησε πράγματι στον Νώε. Στην ίδια αφήγηση, δέκα εδάφια παρακάτω, διαβάζουμε: «Ο Θεός είπε στον Νώε: “Το τέλος κάθε σάρκας ήρθε ενώπιόν μου, επειδή η γη είναι γεμάτη βία”». Στα χρόνια που ακολούθησαν, ο Νώε ολοκλήρωσε το τεράστιο έργο κατασκευής της κιβωτού, και τότε «ο Ιεχωβά είπε στον Νώε: “Μπες, εσύ και όλο το σπιτικό σου, μέσα στην κιβωτό”». (Γέν. 6:13· 7:1) Υπάρχουν δε και άλλες περιπτώσεις στις οποίες ο Ιεχωβά ενημέρωσε τον Νώε για ορισμένα ζητήματα.—Γέν. 8:15· 9:1, 8, 17.
Ωστόσο, το εδάφιο Γένεση 6:3 είναι διατυπωμένο διαφορετικά—δεν αναφέρει τον Νώε ούτε λέει ότι ο Θεός απευθυνόταν σε αυτόν. Μπορεί να εκληφθεί ως μια δήλωση που απλώς εξέφραζε το σκοπό ή την απόφαση του Θεού. (Παράβαλε Γένεση 8:21) Είναι αξιοσημείωτο ότι, στην ιστορική αφήγηση των γεγονότων που συνέβησαν πολύ πριν από την εποχή του Αδάμ, βρίσκουμε εκφράσεις όπως: «Είπε ο Θεός». (Γέν. 1:6, 9, 14, 20, 24) Προφανώς, ο Ιεχωβά δεν μιλούσε σε κάποιον άνθρωπο στη γη, επειδή ο άνθρωπος δεν είχε δημιουργηθεί ακόμη.
Είναι λογικό, λοιπόν, να συμπεράνουμε ότι το εδάφιο Γένεση 6:3 εκφράζει την απόφαση του Θεού να τερματίσει το διεφθαρμένο σύστημα πραγμάτων στη γη. Ο Ιεχωβά αποφάνθηκε ότι θα το έκανε αυτό σε 120 χρόνια, κάτι που όμως ο Νώε δεν γνώριζε ακόμη. Αλλά γιατί έθεσε χρονικό όριο; Γιατί έπρεπε να περιμένει;
Ο απόστολος Πέτρος αναφέρει ορισμένους λόγους: «Η υπομονή του Θεού περίμενε στις ημέρες του Νώε, ενώ κατασκευαζόταν η κιβωτός, μέσα στην οποία λίγοι άνθρωποι, συγκεκριμένα, οχτώ ψυχές, πέρασαν με ασφάλεια μέσα από το νερό». (1 Πέτρ. 3:20) Ναι, όταν ο Θεός πήρε την απόφασή του για τα 120 χρόνια, υπήρχαν κάποια πράγματα που έπρεπε ακόμη να γίνουν. Έπειτα από 20 περίπου χρόνια, ο Νώε και η σύζυγός του άρχισαν να αποκτούν παιδιά. (Γέν. 5:32· 7:6) Οι τρεις γιοι τους μεγάλωσαν και παντρεύτηκαν, και έτσι η οικογένεια αυξήθηκε σε «οχτώ ψυχές». Κατόπιν έπρεπε να κατασκευαστεί η κιβωτός, ένα έργο που δεν θα τελείωνε γρήγορα, δεδομένου του μεγέθους τόσο της κιβωτού όσο και της οικογένειας του Νώε. Ναι, χάρη στην υπομονή που εκδήλωσε ο Θεός επί 120 χρόνια, πραγματοποιήθηκαν όλα αυτά και τέθηκαν οι προϋποθέσεις για τη διαφύλαξη της ζωής, με αποτέλεσμα να “περάσουν με ασφάλεια μέσα από το νερό” οχτώ πιστοί άνθρωποι.
Η Αγία Γραφή δεν προσδιορίζει σε ποιο έτος ενημέρωσε ο Ιεχωβά τον Νώε ότι θα ερχόταν ο Κατακλυσμός. Εφόσον οι γιοι του είχαν γεννηθεί, είχαν μεγαλώσει και είχαν παντρευτεί, είναι πιθανό ότι απέμεναν 40 ή 50 χρόνια μέχρι τον Κατακλυσμό. Τότε είπε ο Ιεχωβά στον Νώε: «Το τέλος κάθε σάρκας ήρθε ενώπιόν μου». Και πρόσθεσε ότι ο Νώε έπρεπε να κατασκευάσει μια τεράστια κιβωτό και να μπει μέσα σε αυτήν μαζί με την οικογένειά του. (Γέν. 6:13-18) Στις δεκαετίες που απέμειναν, ο Νώε, όχι μόνο αποτέλεσε παράδειγμα δικαιοσύνης με τον τρόπο της ζωής του, αλλά και υπηρέτησε ως “κήρυκας δικαιοσύνης”, ο οποίος είχε να διακηρύξει ένα ξεκάθαρο προειδοποιητικό άγγελμα—την απόφαση του Θεού να καταστρέψει τους ασεβείς εκείνης της εποχής. Ο Νώε δεν γνώριζε πολύ καιρό νωρίτερα ποιο έτος θα γινόταν αυτό, αλλά ήταν βέβαιος ότι θα συνέβαινε. Και όντως συνέβη, όπως ξέρετε καλά.—2 Πέτρ. 2:5.