ΠΑΘΡΩΣ
(Παθρώς).
Η Παθρώς συσχετίζεται κατά κανόνα με την Αίγυπτο (εβρ., Μιτσράγιμ). (Ιεζ 30:13, 14) Οι περισσότεροι λόγιοι συνδέουν το όνομα Παθρώς με μια αιγυπτιακή έκφραση που σημαίνει «Γη του Νότου» και αναφέρεται προφανώς στην Άνω Αίγυπτο. Με το χαρακτηρισμό Άνω Αίγυπτος προσδιορίζεται γενικά το τμήμα της Κοιλάδας του Νείλου που αρχίζει από ένα σημείο λίγο νοτιότερα της Μέμφιδος και ανέρχεται (προς το Ν) μέχρι τη Συήνη (το σημερινό Ασουάν), στον πρώτο καταρράκτη του Νείλου. Το εδάφιο Ησαΐας 11:11, το οποίο προλέγει την επιστροφή των Ισραηλιτών εξορίστων από “την Αίγυπτο (Μισραΐμ), την Παθρώς και τον Χους”, φαίνεται να ενισχύει την άποψη ότι η Παθρώς βρισκόταν κάπου στην Άνω Αίγυπτο, συνορεύοντας προς Ν με τον Χους (την Αιθιοπία). Μια ασσυριακή επιγραφή του Βασιλιά Εσάρ-αδδών κάνει έναν παρόμοιο συσχετισμό, μνημονεύοντας μαζί τις περιοχές «Αίγυπτος (Μουσούρ), Πατουρισί και Νουβία [Κουσού, ή αλλιώς Χους]».—Αρχαία Κείμενα από την Εγγύς Ανατολή (Ancient Near Eastern Texts), επιμέλεια Τζ. Πρίτσαρντ, 1974, σ. 290.
Το εδάφιο Ιεζεκιήλ 29:14 αποκαλεί την Παθρώς «γη της καταγωγής τους [των Αιγυπτίων]». Η παραδοσιακή αιγυπτιακή άποψη, όπως παρατίθεται από τον Ηρόδοτο (Β΄, 4, 15, 99), προφανώς υποστηρίζει κάτι τέτοιο, εφόσον εμφανίζει την Άνω Αίγυπτο, και ιδιαίτερα την περιοχή των Θηβών, ως την έδρα του πρώτου αιγυπτιακού βασιλείου υπό έναν βασιλιά ο οποίος, κατά τον Ηρόδοτο, αποκαλείται Μήνης (Μιν), όνομα που δεν υπάρχει σε αιγυπτιακά αρχεία. Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης (πρώτος αιώνας Π.Κ.Χ.) καταγράφει μια παρόμοια άποψη. (Βιβλιοθήκη Ιστορική, Α΄, 45, 1) Η αιγυπτιακή παράδοση, όπως την αναφέρουν αυτοί οι ιστορικοί, μπορεί να αποτελεί μακρινό απόηχο της ιστορικής πραγματικότητας που παρουσιάζεται στην Αγία Γραφή σχετικά με τον Μισραΐμ (του οποίου το όνομα κατέληξε να υποδηλώνει την Αίγυπτο) και τους απογόνους του, μεταξύ των οποίων ήταν και ο Παθρουσίμ.—Γε 10:13, 14.
Μετά την ερήμωση του Ιούδα από τον Ναβουχοδονόσορα, ένα υπόλοιπο Ιουδαίων κατέφυγε στην Αίγυπτο. Μεταξύ των τόπων όπου αναφέρεται ότι κατοίκησαν είναι η Μιγδώλ, η Ταχπανές, η Νοφ (όλες πόλεις της Κάτω Αιγύπτου) και η «γη Παθρώς». (Ιερ 44:1) Εδώ επιδόθηκαν σε ειδωλολατρία, με αποτέλεσμα να τους καταδικάσει ο Ιεχωβά για αυτό και να τους προειδοποιήσει ότι ο Ναβουχοδονόσορ επρόκειτο να κατακτήσει την Αίγυπτο. (Ιερ 44:15, 26-30) Πάπυροι του πέμπτου αιώνα Π.Κ.Χ. δείχνουν ότι υπήρχε μια Ιουδαϊκή αποικία στο νότιο άκρο της αρχαίας Αιγύπτου, στην Ελεφαντίνη, κοντά στη Συήνη.