Δεν Έκαναν Ξακουστό Όνομα για τον Εαυτό Τους
Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ δεν αναφέρει τα ονόματα εκείνων που οικοδόμησαν το διαβόητο πύργο της Βαβέλ. Η αφήγηση λέει: «Είπαν λοιπόν: “Εμπρός! Ας χτίσουμε μια πόλη, καθώς και έναν πύργο με την κορυφή του στους ουρανούς, και ας κάνουμε ξακουστό όνομα για τον εαυτό μας, μη τυχόν και διασκορπιστούμε σε όλη την επιφάνεια της γης”».—Γένεση 11:4.
Ποιοι ήταν αυτοί; Το συγκεκριμένο γεγονός έλαβε χώρα περίπου 200 χρόνια μετά τον Κατακλυσμό. Εκείνον τον καιρό, ο Νώε, σχεδόν 800 ετών, ζούσε ανάμεσα σε χιλιάδες απογόνους του. Μιλούσαν όλοι την ίδια γλώσσα και ζούσαν μαζί στην ευρύτερη περιοχή όπου ο ίδιος και οι γιοι του εγκαταστάθηκαν μετά τον Κατακλυσμό. (Γένεση 11:1) Κάποια στιγμή, ένα μέρος αυτού του πληθυσμού ο οποίος είχε αυξηθεί μετακινήθηκε προς τα ανατολικά και «ανακάλυψαν . . . ένα λεκανοπέδιο στη γη Σεναάρ».—Γένεση 11:2.
Κραυγαλέα Αποτυχία
Σε αυτή την κοιλάδα ήταν που η ομάδα αποφάσισε να στασιάσει εναντίον του Θεού. Πώς συνέβη αυτό; Ο Ιεχωβά Θεός είχε εκφράσει το σκοπό του όταν έδωσε την εντολή στο πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι να “είναι καρποφόροι και να πληθυνθούν και να γεμίσουν τη γη”. (Γένεση 1:28) Αυτό επαναλήφθηκε στον Νώε και στους γιους του μετά τον Κατακλυσμό. Ο Θεός τούς έδωσε την ακόλουθη οδηγία: «Να είστε καρποφόροι και να πληθυνθείτε και να γεμίσετε τη γη και να πληθυνθείτε σε αυτήν». (Γένεση 9:7) Σε αντίθεση με την κατεύθυνση που είχε δώσει ο Ιεχωβά, οι άνθρωποι οικοδόμησαν μια πόλη ώστε να μη “διασκορπιστούν σε όλη την επιφάνεια της γης”.
Αυτοί οι άνθρωποι άρχισαν επίσης να χτίζουν έναν πύργο με σκοπό να κάνουν «ξακουστό όνομα» για τον εαυτό τους. Ωστόσο, αντίθετα με τις προσδοκίες τους, δεν ολοκλήρωσαν την οικοδόμηση του πύργου. Το υπόμνημα της Αγίας Γραφής δείχνει ότι ο Ιεχωβά σύγχυσε τη γλώσσα τους ώστε να μην μπορούν να καταλαβαίνουν ο ένας τον άλλον. Η θεόπνευστη αφήγηση λέει: «Ο Ιεχωβά, λοιπόν, τους διασκόρπισε από εκεί σε όλη την επιφάνεια της γης και αυτοί σταδιακά έπαψαν να χτίζουν την πόλη».—Γένεση 11:7, 8.
Η παντελής αποτυχία αυτού του εγχειρήματος τονίζεται από το γεγονός ότι τα ονόματα των οικοδόμων δεν έγιναν ποτέ “ξακουστά”, δηλαδή πασίγνωστα. Στην πραγματικότητα, τα ονόματά τους είναι άγνωστα και έχουν σβηστεί από την ανθρώπινη ιστορία. Τι θα πούμε όμως για τον Νεβρώδ, τον δισέγγονο του Νώε; Εκείνος δεν ήταν ο ηγέτης αυτού του στασιασμού εναντίον του Θεού; Δεν είναι το όνομά του πασίγνωστο;
Νεβρώδ—Ένας Θρασύς Στασιαστής
Αναμφίβολα, ο Νεβρώδ ήταν ο αρχηγός αυτών των ανθρώπων. Το κεφάλαιο 10 της Γένεσης τον παρουσιάζει ως “κραταιό κυνηγό εναντίον του Ιεχωβά”. (Γένεση 10:9) Οι Γραφές λένε επίσης ότι «αυτός ήταν ο πρώτος που έγινε κραταιός στη γη». (Γένεση 10:8) Ο Νεβρώδ ήταν πολεμιστής, βίαιος άντρας. Έγινε ο πρώτος ανθρώπινος άρχοντας μετά τον Κατακλυσμό, διορίζοντας ο ίδιος τον εαυτό του βασιλιά. Ο Νεβρώδ ασχολήθηκε επίσης με την οικοδόμηση. Η Αγία Γραφή τον αναγνωρίζει ως ιδρυτή οχτώ πόλεων, περιλαμβανομένης και της Βαβέλ.—Γένεση 10:10-12.
Επομένως, ο Νεβρώδ—όντας εναντιούμενος του Θεού, βασιλιάς της Βαβέλ και κατασκευαστής πόλεων—αναμφίβολα συμμετείχε στην οικοδόμηση του πύργου της Βαβέλ. Δεν έκανε ξακουστό όνομα για τον εαυτό του; Σχετικά με το όνομα Νεβρώδ, ο ανατολιστής Ε. Φ. Κ. Ρόζενμιλερ έγραψε: «Το όνομα δόθηκε στον Νεβρώδ από τη λέξη [μαράδ], η οποία στην εβραϊκή σημαίνει “στασίασε”, “αποστάτησε”». Κατόπιν ο Ρόζενμιλερ εξηγεί ότι «δεν είναι σπάνιο για τους κατοίκους της Ανατολής το φαινόμενο να αποκαλούν τους ευγενείς τους με ονόματα που τους δίνονται μετά το θάνατό τους, ένα έθιμο από το οποίο προέρχεται η, μερικές φορές, εκπληκτική συμφωνία μεταξύ των ονομάτων και των πραγμάτων που έκαναν τα άτομα».
Αρκετοί λόγιοι συμμερίζονται την άποψη ότι το όνομα Νεβρώδ δεν ήταν όνομα που δόθηκε κατά τη γέννηση. Αντίθετα, θεωρούν ότι είναι ένα όνομα που δόθηκε αργότερα για να ταιριάζει με το στασιαστικό χαρακτήρα του όταν αυτός ο χαρακτήρας έγινε φανερός. Για παράδειγμα, ο Κ. Φ. Κάιλ δηλώνει: «Το ίδιο το όνομα Νεβρώδ, από τη λέξη [μαράδ], που σημαίνει “θα επαναστατήσουμε”, στρέφει την προσοχή σε κάποια βίαιη αντίσταση στον Θεό. Είναι τόσο χαρακτηριστικό ώστε μόνο οι σύγχρονοί του μπορούσαν να του το είχαν δώσει, και έτσι έγινε ένα κατάλληλο όνομα». Σε μια υποσημείωση, ο Κάιλ παραθέτει κάτι που έγραψε ο ιστορικός Γιάκομπ Περιζόνιους: «Πιστεύω ότι αυτός ο άντρας [ο Νεβρώδ], επειδή ήταν θηριώδης κυνηγός και περιβαλλόταν από μια ολόκληρη συμμορία συντρόφων, προκειμένου να παρακινήσει και τους υπόλοιπους σε στασιασμό, πάντοτε είχε στο στόμα του και επαναλάμβανε αυτή τη λέξη: “νεβρώδ, νεβρώδ”, δηλαδή: “Ας στασιάσουμε! Ας στασιάσουμε!” Επομένως, σε μετέπειτα καιρούς, οι άλλοι, ακόμη και ο ίδιος ο Μωυσής, τον προσδιόριζαν με αυτή τη λέξη ως κατάλληλο όνομα».
Σαφώς, ο Νεβρώδ δεν έκανε κάποιο ξακουστό όνομα για τον εαυτό του. Το όνομα που του δόθηκε κατά τη γέννηση προφανώς είναι άγνωστο. Έχει σβηστεί από την ιστορία, όπως έχουν σβηστεί και τα ονόματα εκείνων που ακολούθησαν την ηγεσία του. Ο Νεβρώδ δεν άφησε καν απόγονο για να συνεχίσει το όνομά του. Αντί να λάβει δόξα και φήμη, ατιμάστηκε. Το όνομα Νεβρώδ θα τον χαρακτηρίζει για πάντα ως θρασύ στασιαστή ο οποίος προκάλεσε ανόητα τον Ιεχωβά Θεό.