ΙΕΣΣΑΙ

(Ιεσσαί) [συντετμημένη μορφή του Ιεσίας, που σημαίνει «Ο Ιεχωβά Κάνει να Ξεχάσει»· ή, πιθανώς, συντετμημένη μορφή του Αβισαί].

Πατέρας του Βασιλιά Δαβίδ από τη φυλή του Ιούδα, εγγονός της Ρουθ και του Βοόζ και κρίκος στη γενεαλογική γραμμή μεταξύ του Αβραάμ και του Ιησού. (Ρθ 4:17, 22· Ματ 1:5, 6· Λου 3:31, 32) Ο Ιεσσαί απέκτησε οχτώ γιους, ένας από τους οποίους προφανώς πέθανε προτού αποκτήσει δικούς του γιους, γεγονός που ίσως εξηγεί την απουσία του ονόματός του από τις γενεαλογίες του Πρώτου Χρονικών. (1Σα 16:10, 11· 17:12· 1Χρ 2:12-15) Οι δύο αδελφές του Δαβίδ, η Αβιγαία και η Σερουία, δεν προσδιορίζονται πουθενά ως κόρες του Ιεσσαί, η μία μάλιστα αναφέρεται ως «κόρη του Νάας». (1Χρ 2:16, 17· 2Σα 17:25) Ο Νάας πιθανόν να ήταν πρώην σύζυγος της γυναίκας του Ιεσσαί, πράγμα που θα σήμαινε ότι οι κόρες της ήταν ετεροθαλείς αδελφές των γιων του Ιεσσαί, εκτός αν «Νάας» είναι ένα άλλο όνομα του Ιεσσαί, ή και το όνομα της συζύγου του ακόμη, όπως διατείνονται μερικοί.

Ο Ιεσσαί είχε ποίμνια και ζούσε στη Βηθλεέμ. Όταν ο Βασιλιάς Σαούλ απομακρύνθηκε από την αληθινή λατρεία, ο Ιεχωβά έστειλε τον Σαμουήλ στο σπίτι του Ιεσσαί με σκοπό να χρίσει βασιλιά έναν από τους γιους του. Ο Ιεσσαί παρουσίασε τους εφτά μεγαλύτερους γιους του, αλλά ο Ιεχωβά δεν εξέλεξε κανέναν από αυτούς, οπότε ο Ιεσσαί αναγκάστηκε να καλέσει το μικρότερο γιο του τον Δαβίδ, ο οποίος έβοσκε τα πρόβατα. Αυτός ο γιος ήταν ο εκλεκτός του Ιεχωβά.—1Σα 16:1-13.

Όταν ο Σαούλ κάλεσε κοντά του τον Δαβίδ για να τον ηρεμεί παίζοντάς του άρπα, ο ηλικιωμένος Ιεσσαί τού έστειλε ένα μεγάλο δώρο και αργότερα έδωσε στον Δαβίδ την άδεια να παραμείνει για κάποιο διάστημα στην αυλή του Σαούλ υπηρετώντας τον. (1Σα 16:17-23· 17:12) Αργότερα, όταν ο Δαβίδ είχε καθώς φαίνεται επιστρέψει για να φροντίζει τα πρόβατα, ο Ιεσσαί τον έστειλε με μερικές προμήθειες στα τρία μεγαλύτερα αγόρια που υπηρετούσαν στο στρατό του Σαούλ. (1Σα 17:13, 15, 17, 18, 20) Τον καιρό που ο Δαβίδ είχε τεθεί εκτός νόμου από τον Σαούλ, ο Ιεσσαί και η σύζυγός του βρήκαν άσυλο στον Μωάβ.—1Σα 22:3, 4.

Συχνά ο Δαβίδ αποκαλείται υποτιμητικά «γιος του Ιεσσαί» από άτομα όπως ο Σαούλ, ο Δωήκ, ο Νάβαλ και ο Σεβά (1Σα 20:27, 30, 31· 22:7-9, 13· 25:10· 2Σα 20:1· 1Βα 12:16· 2Χρ 10:16), αλλά και με περισσότερο σεβασμό σε άλλες περιπτώσεις, για παράδειγμα, από τον ίδιο τον Δαβίδ, τον Έσδρα και τον Ιεχωβά Θεό.—1Σα 16:18· 17:58· 2Σα 23:1· 1Χρ 10:14· 12:18· 29:26· Ψλ 72:20· Λου 3:32· Πρ 13:22.

Η προφητική υπόσχεση ότι «η ρίζα του Ιεσσαί» θα “στεκόταν ως σημάδι για τους λαούς” και θα έκρινε με δικαιοσύνη εκπληρώνεται στο πρόσωπο του Χριστού Ιησού, εκείνου που, λόγω του ότι είναι αθάνατος, διατηρεί ζωντανή τη γενεαλογική γραμμή του Ιεσσαί.—Ησ 11:1-5, 10· Ρω 15:8, 12.