Ο Ιώβ Υπέμεινε—Το Ίδιο Μπορούμε να Κάνουμε και Εμείς!
«Να! Αποκαλούμε ευτυχισμένους εκείνους που έχουν υπομείνει».—ΙΑΚΩΒΟΥ 5:11.
1. Τι είπε ένας ηλικιωμένος Χριστιανός σχετικά με τις δοκιμασίες του;
‘Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ με κατατρέχει! Νιώθω ακριβώς όπως ο Ιώβ!’ Με αυτά τα λόγια ο Α. Χ. Μακμίλαν εξέφρασε τα αισθήματά του σε ένα στενό του φίλο στα κεντρικά γραφεία των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Ο αδελφός Μακμίλαν τέλειωσε την επίγεια πορεία του σε ηλικία 89 χρονών στις 26 Αυγούστου 1966. Ο ίδιος γνώριζε ότι η αξία της πιστής υπηρεσίας των χρισμένων Χριστιανών, όπως ήταν εκείνος, θα ‘πήγαινε μαζί τους’. (Αποκάλυψη 14:13) Πράγματι, αυτοί θα συνέχιζαν χωρίς διακοπή την υπηρεσία τους στον Ιεχωβά μέσω ανάστασης σε αθάνατη ζωή στον ουρανό. Οι φίλοι του χάρηκαν που ο αδελφός Μακμίλαν έλαβε αυτή την ανταμοιβή. Ωστόσο, στη δύση της ζωής του πάνω στη γη, εκείνος ταλαιπωρήθηκε από διάφορες δοκιμασίες, στις οποίες συμπεριλαμβάνονταν προβλήματα υγείας που τον έκαναν να αντιλαμβάνεται έντονα τις προσπάθειες που έκανε ο Σατανάς για να διαρρήξει την ακεραιότητά του στον Θεό.
2, 3. Ποιος ήταν ο Ιώβ;
2 Όταν ο αδελφός Μακμίλαν είπε ότι ένιωθε ακριβώς όπως ο Ιώβ, αναφερόταν σε έναν άνθρωπο ο οποίος είχε υπομείνει μεγάλες δοκιμές πίστης. Ο Ιώβ έζησε στη «γη της Αυσίτιδος [Ουζ, ΜΝΚ]», πιθανώς στη βόρεια Αραβία. Ως απόγονος του γιου τού Νώε, του Σημ, ήταν λάτρης του Ιεχωβά. Οι δοκιμές που υπέστη ο Ιώβ φαίνεται ότι συνέβησαν στο διάστημα μεταξύ του θανάτου του Ιωσήφ και του καιρού κατά τον οποίο ο Μωυσής αποδείχτηκε ευθύς. Στη διάρκεια εκείνης της περιόδου κανένας πάνω στη γη δεν ήταν ισάξιος του Ιώβ σε σχέση με τη θεοσεβή αφοσίωση. Ο Ιεχωβά θεωρούσε τον Ιώβ άμεμπτο, ευθύ, θεοφοβούμενο άνθρωπο.—Ιώβ 1:1, 8.
3 Ως «ο μεγαλήτερος πάντων των κατοίκων της Ανατολής», ο Ιώβ είχε πολλούς υπηρέτες καθώς και 11.500 ζώα. Τα πνευματικά, όμως, πλούτη είχαν ύψιστη σημασία για εκείνον. Όπως οι θεοσεβείς πατέρες σήμερα, έτσι και ο Ιώβ πιθανότατα δίδαξε τους εφτά γιους και τις τρεις κόρες του σχετικά με τον Ιεχωβά. Ακόμη και όταν τα παιδιά του δεν ζούσαν πλέον στο σπίτι του, εκείνος ενεργούσε ως οικογενειακός ιερέας προσφέροντας θυσίες για αυτά, μην τυχόν και είχαν αμαρτήσει.—Ιώβ 1:2-5.
4. (α) Γιατί θα πρέπει οι διωκόμενοι Χριστιανοί να συλλογίζονται τον άνθρωπο Ιώβ; (β) Αναφορικά με τον Ιώβ, ποια ερωτήματα θα εξετάσουμε;
4 Ο Ιώβ είναι ένα άτομο το οποίο μπορούν να συλλογίζονται οι διωκόμενοι Χριστιανοί προκειμένου να ενισχύονται ώστε να εγκαρτερούν υπομονετικά. «Να!» έγραψε ο μαθητής Ιάκωβος. «Αποκαλούμε ευτυχισμένους εκείνους που έχουν υπομείνει. Έχετε ακούσει για την υπομονή του Ιώβ και έχετε δει την έκβαση που έφερε ο Ιεχωβά, ότι ο Ιεχωβά είναι πολύ τρυφερός σε στοργή και ελεήμων». (Ιακώβου 5:11) Σαν τον Ιώβ, οι χρισμένοι ακόλουθοι του Ιησού καθώς και το σημερινό «μεγάλο πλήθος» χρειάζονται υπομονή προκειμένου να αντεπεξέρχονται στις δοκιμές πίστης. (Αποκάλυψη 7:1-9) Έτσι, τι δοκιμασίες υπέμεινε ο Ιώβ; Γιατί συνέβησαν αυτές; Επίσης, πώς μπορούμε εμείς να ωφεληθούμε από τις εμπειρίες του;
Ένα Φλέγον Ζήτημα
5. Χωρίς να το γνωρίζει ο Ιώβ, τι λάβαινε χώρα στον ουρανό;
5 Χωρίς να το γνωρίζει ο Ιώβ, ένα μεγάλο ζήτημα επρόκειτο να εγερθεί στον ουρανό. Μια ημέρα, ‘ήλθον οι υιοί του Θεού δια να παρασταθώσιν ενώπιον του Ιεχωβά’. (Ιώβ 1:6) Ο μονογενής Γιος του Θεού, ο Λόγος, ήταν παρών. (Ιωάννης 1:1-3) Παρόντες ήταν επίσης οι δίκαιοι άγγελοι καθώς και οι ανυπάκουοι αγγελικοί «υιοί του Θεού». (Γένεσις 6:1-3) Ο Σατανάς ήταν εκεί, εφόσον η εκδίωξή του από τον ουρανό δεν επρόκειτο να λάβει χώρα πριν από την εγκαθίδρυση της Βασιλείας το 1914. (Αποκάλυψη 12:1-12) Στις ημέρες του Ιώβ, ο Σατανάς επρόκειτο να εγείρει ένα φλέγον ζήτημα. Σύντομα θα έθετε υπό αμφισβήτηση την ορθότητα της κυριαρχίας του Ιεχωβά πάνω σε όλα τα πλάσματά Του.
6. Τι προσπαθούσε να κάνει ο Σατανάς, και πώς συκοφάντησε τον Ιεχωβά;
6 «Πόθεν έρχεσαι;» ρώτησε ο Ιεχωβά. Ο Σατανάς απάντησε: «Περιελθών την γην και εμπεριπατήσας εν αυτή πάρειμι». (Ιώβ 1:7) Ζητούσε να καταβροχθίσει κάποιον. (1 Πέτρου 5:8, 9) Με το να διαρρήξει την ακεραιότητα ατόμων που υπηρετούσαν τον Ιεχωβά, ο Σατανάς θα προσπαθούσε να αποδείξει ότι κανένας δεν θα υπάκουε πλήρως στον Θεό από αγάπη. Ο Ιεχωβά ασχολήθηκε με το ζήτημα και ρώτησε τον Σατανά: «Έβαλες τον νουν σου επί τον δούλον μου Ιώβ, ότι δεν υπάρχει όμοιος αυτού εν τη γη, άνθρωπος άμεμπτος και ευθύς, φοβούμενος τον Θεόν και απεχόμενος από κακού;» (Ιώβ 1:8) Ο Ιώβ ανταποκρινόταν σε θεϊκούς κανόνες οι οποίοι λάβαιναν υπόψη τις ατέλειές του. (Ψαλμός 103:10-14) Όμως, ο Σατανάς αντέτεινε το επιχείρημα: «Μήπως δωρεάν φοβείται ο Ιώβ τον Θεόν; δεν περιέφραξας κυκλόθεν αυτόν και την οικίαν αυτού και πάντα όσα έχει; τα έργα των χειρών αυτού ευλόγησας, και τα κτήνη αυτού επληθύνθησαν επί της γης». (Ιώβ 1:9, 10) Ο Διάβολος συκοφάντησε με αυτόν τον τρόπο τον Ιεχωβά, υπαινισσόμενος ότι κανένας δεν Τον αγαπάει ούτε Τον λατρεύει για αυτό που είναι αλλά ότι Εκείνος δωροδοκεί πλάσματα για να Τον υπηρετούν. Ο Σατανάς ισχυρίστηκε ότι ο Ιώβ υπηρετούσε τον Θεό για ιδιοτελές όφελος, όχι από αγάπη.
Ο Σατανάς Επιτίθεται!
7. Με ποιον τρόπο προκάλεσε ο Διάβολος τον Θεό, και πώς αποκρίθηκε ο Ιεχωβά;
7 «Πλην», είπε ο Σατανάς, «τώρα έκτεινον την χείρα σου και έγγισον πάντα όσα έχει, δια να ίδης εάν δεν σε βλασφημήση κατά πρόσωπον». Πώς θα αποκρινόταν ο Θεός σε μια τόσο προσβλητική πρόκληση; «Ιδού», είπε ο Ιεχωβά. «Εις την χείρα σου πάντα όσα έχει· μόνον επ’ αυτόν μη επιβάλης την χείρα σου». Ο Διάβολος είχε πει ότι όλα όσα είχε ο Ιώβ ήταν ευλογημένα, ότι είχαν αυξηθεί και ότι τα περιέβαλλε ένας προστατευτικός κλοιός. Ο Θεός θα επέτρεπε να υποφέρει ο Ιώβ, αλλά το σώμα του έπρεπε να μείνει άθικτο. Αποφασισμένος να κάνει κακό, ο Σατανάς έφυγε από τη συνέλευση.—Ιώβ 1:11, 12.
8. (α) Ποιες υλικές απώλειες υπέστη ο Ιώβ; (β) Ποια ήταν η αλήθεια σχετικά με ‘το πυρ Θεού’;
8 Σύντομα, άρχισε η σατανική επίθεση. Ένας υπηρέτης του Ιώβ τού έφερε τα εξής άσχημα νέα: «Οι βόες ηροτρίαζον και αι όνοι έβοσκον πλησίον αυτών· και επέπεσαν οι Σαβαίοι και ήρπασαν αυτά· και τους δούλους επάταξαν εν στόματι μαχαίρας». (Ιώβ 1:13-15) Ο προστατευτικός κλοιός είχε αφαιρεθεί από την περιουσία του Ιώβ. Σχεδόν αμέσως, χρησιμοποιήθηκε άμεση δαιμονική δύναμη, διότι ένας άλλος υπηρέτης ανέφερε: «Πυρ Θεού έπεσεν εξ ουρανού και έκαυσε τα πρόβατα και τους δούλους και κατέφαγεν αυτούς». (Ιώβ 1:16) Πόσο διαβολικό ήταν το να δοθεί η εντύπωση πως ο Θεός ήταν υπεύθυνος για αυτή τη συμφορά που έπληξε τον ίδιο του τον υπηρέτη! Εφόσον η αστραπή έρχεται από τον ουρανό, θα ήταν εύκολο να κατηγορηθεί ο Ιεχωβά, αλλά στην πραγματικότητα η φωτιά ήταν δαιμονικής προέλευσης.
9. Πώς επηρέασε η οικονομική καταστροφή τη σχέση του Ιώβ με τον Θεό;
9 Καθώς ο Σατανάς συνέχιζε την επίθεση, ένας άλλος υπηρέτης ανέφερε ότι οι Χαλδαίοι είχαν αρπάξει τις καμήλες του Ιώβ και είχαν θανατώσει όλους τους άλλους υπηρέτες. (Ιώβ 1:17) Αν και ο Ιώβ υπέστη έτσι οικονομική καταστροφή, αυτό δεν κατέστρεψε τη σχέση του με τον Θεό. Θα μπορούσατε εσείς να υπομείνετε μεγάλη υλική απώλεια χωρίς να διαρρήξετε την ακεραιότητά σας στον Ιεχωβά;
Πλήττει Μεγαλύτερη Τραγωδία
10, 11. (α) Τι συνέβη στα δέκα παιδιά του Ιώβ; (β) Ύστερα από τον τραγικό θάνατο των παιδιών του Ιώβ, ποια άποψη είχε εκείνος για τον Ιεχωβά;
10 Ο Διάβολος δεν είχε τελειώσει με τον Ιώβ. Ένας ακόμη υπηρέτης ανέφερε: «Οι υιοί σου και αι θυγατέρες σου έτρωγον και έπινον οίνον εν τη οικία του αδελφού αυτών του πρωτοτόκου· και ιδού, ήλθε μέγας άνεμος εκ του πέραν της ερήμου και προσέβαλε τας τέσσαρας γωνίας του οίκου και έπεσεν επί τα παιδία, και απέθανον· και εγώ μόνος διεσώθην δια να σοι απαγγείλω». (Ιώβ 1:18, 19) Παραπληροφορημένα άτομα θα μπορούσαν να πουν ότι η καταστροφή που προξένησε εκείνος ο άνεμος ήταν ‘πράξη Θεού’. Ωστόσο, η δαιμονική δύναμη είχε αγγίξει τον Ιώβ σε ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο σημείο.
11 Βαθιά λυπημένος, ο Ιώβ «διέσχισε το επένδυμα αυτού και εξύρισε την κεφαλήν αυτού και έπεσεν επί την γην και προσεκύνησε». Παρ’ όλα αυτά, ακούστε τα λόγια του. ‘Ο Ιεχωβά έδωκε και ο Ιεχωβά αφήρεσεν· είη το όνομα Ιεχωβά ευλογημένον’. Η αφήγηση προσθέτει: «Εν πάσι τούτοις δεν ημάρτησεν ο Ιώβ και δεν έδωκεν αφροσύνην εις τον Θεόν». (Ιώβ 1:20-22) Ο Σατανάς νικήθηκε άλλη μια φορά. Τι θα κάναμε αν εμείς αντιμετωπίζαμε πένθος και λύπη ως υπηρέτες του Θεού; Η ανιδιοτελής αφοσίωση και η εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά μπορούν να μας βοηθήσουν να υπομείνουμε ως τηρητές ακεραιότητας, ακριβώς όπως υπέμεινε ο Ιώβ. Οι χρισμένοι καθώς και οι σύντροφοί τους οι οποίοι έχουν επίγεια ελπίδα μπορούν σίγουρα να αντλήσουν παρηγοριά και δύναμη από αυτή την αφήγηση σχετικά με την υπομονή του Ιώβ.
Το Ζήτημα Γίνεται Περισσότερο Φλέγον
12, 13. Σε μια άλλη συνέλευση στον ουρανό, τι ζήτησε ο Σατανάς, και πώς αποκρίθηκε ο Θεός;
12 Ο Ιεχωβά σύντομα συγκάλεσε άλλη μια συνέλευση στις ουράνιες αυλές. Ο Ιώβ είχε γίνει ένας άτεκνος, πάμφτωχος άνθρωπος που φαινομενικά είχε πληγεί από τον Θεό, αλλά η ακεραιότητά του παρέμενε άθικτη. Φυσικά, ο Σατανάς δεν θα παραδεχόταν ότι οι κατηγορίες του εναντίον του Θεού και του Ιώβ ήταν ψεύτικες. Τώρα, οι «υιοί του Θεού» επρόκειτο να ακούσουν τα επιχειρήματα και τα αντεπιχειρήματα καθώς ο Ιεχωβά χειρίστηκε τον Διάβολο με τέτοιον τρόπο ώστε να οδηγήσει το ζήτημα σε αποφασιστική αναμέτρηση.
13 Ζητώντας εξηγήσεις από τον Σατανά, ο Ιεχωβά ρώτησε: «Πόθεν έρχεσαι;» Ποια ήταν η απάντηση; «Περιελθών την γην και εμπεριπατήσας εν αυτή πάρειμι». Ο Ιεχωβά επέστησε ξανά την προσοχή στον άμεμπτο, ευθύ, θεοφοβούμενο υπηρέτη Του, τον Ιώβ, ο οποίος εξακολουθούσε να κρατάει σταθερά την ακεραιότητά του. Ο Διάβολος απάντησε: «Δέρμα υπέρ δέρματος, και πάντα όσα έχει ο άνθρωπος θέλει δώσει υπέρ της ζωής αυτού· πλην τώρα έκτεινον την χείρα σου και έγγισον τα οστά αυτού και την σάρκα αυτού, δια να ίδης εάν δεν σε βλασφημήση κατά πρόσωπον». Γι’ αυτό, ο Θεός είπε: «Ιδού, αυτός εις την χείρα σου· μόνον την ζωήν αυτού φύλαξον». (Ιώβ 2:2-6) Υπαινισσόμενος ότι ο Ιεχωβά δεν είχε αφαιρέσει ακόμη όλους τους προστατευτικούς φραγμούς, ο Σατανάς ζήτησε να αγγιχτούν τα οστά και η σάρκα του Ιώβ. Δεν θα επιτρεπόταν στον Διάβολο να θανατώσει τον Ιώβ· όμως, ο Σατανάς γνώριζε ότι η σωματική ασθένεια θα έφερνε πόνο στον Ιώβ και ότι θα φαινόταν πως αυτός τιμωρούνταν από τον Θεό για κάποια κρυφά αμαρτήματα.
14. Με τι έπληξε ο Σατανάς τον Ιώβ, και γιατί δεν μπορούσε κανένας άνθρωπος να δώσει ανακούφιση σε αυτόν που υπέφερε;
14 Φεύγοντας από εκείνη τη συνέλευση, ο Σατανάς προχώρησε με χαιρεκακία. Έπληξε τον Ιώβ με «έλκος κακόν από του ίχνους των ποδών αυτού έως της κορυφής αυτού». Τι δυστυχία υπέμενε ο Ιώβ καθώς καθόταν ανάμεσα στις στάχτες και ξυνόταν με ένα κομμάτι από πήλινο αγγείο! (Ιώβ 2:7, 8) Κανένας ανθρώπινος γιατρός δεν μπορούσε να του δώσει ανακούφιση από αυτή την τρομερά οδυνηρή, απεχθή και ταπεινωτική πάθηση, διότι αυτή προκαλούνταν από σατανική δύναμη. Μόνο ο Ιεχωβά μπορούσε να θεραπεύσει τον Ιώβ. Αν είστε υπηρέτης του Θεού και υποφέρετε από προβλήματα υγείας, ποτέ να μην ξεχνάτε ότι ο Θεός μπορεί να σας βοηθήσει να υπομείνετε, και αυτός είναι σε θέση να σας δώσει ζωή σε ένα νέο κόσμο που θα είναι απαλλαγμένος από τις ασθένειες.—Ψαλμός 41:1-3· Ησαΐας 33:24, ΜΝΚ.
15. Τι παρότρυνε τον Ιώβ να κάνει η σύζυγός του, και πώς αντέδρασε εκείνος;
15 Τελικά, η σύζυγος του Ιώβ είπε: «Έτι κρατείς την ακεραιότητά σου; βλασφήμησον τον Θεόν και απόθανε». Η λέξη «ακεραιότητα» υποδηλώνει άμεμπτη αφοσίωση, και η σύζυγός του μπορεί να είχε μιλήσει σαρκαστικά ώστε να κάνει τον Ιώβ να βλασφημήσει τον Θεό. Όμως, εκείνος απάντησε: «Ελάλησας ως λαλεί μία εκ των αφρόνων γυναικών· τα αγαθά μόνον θέλομεν δεχθή εκ του Θεού, και τα κακά δεν θέλομεν δεχθή;» Ούτε αυτό το τέχνασμα του Σατανά έφερε αποτέλεσμα, διότι μας λέγεται: «Εν πάσι τούτοις δεν ημάρτησεν ο Ιώβ με τα χείλη αυτού». (Ιώβ 2:9, 10) Ας υποθέσουμε ότι ορισμένα εναντιούμενα μέλη τής οικογένειάς μας λένε πως είναι ανόητο να εξαντλούμαστε σε Χριστιανικές επιδιώξεις, και μας παροτρύνουν να απαρνηθούμε τον Ιεχωβά Θεό. Σαν τον Ιώβ, και εμείς μπορούμε να υπομείνουμε μια τέτοια δοκιμή επειδή αγαπούμε τον Ιεχωβά και επιθυμούμε να αινούμε το άγιο όνομά του.—Ψαλμός 145:1, 2· Εβραίους 13:15.
Τρεις Αλαζονικοί Απατεώνες
16. Ποιοι ήρθαν, δήθεν για να παρηγορήσουν τον Ιώβ, αλλά πώς τους κατηύθυνε ο Σατανάς;
16 Σε αυτό που αποδείχτηκε ότι ήταν άλλη μια σατανική πλεκτάνη, ήρθαν τρεις «φίλοι», δήθεν για να παρηγορήσουν τον Ιώβ. Ο ένας ήταν ο Ελιφάς, ο οποίος ίσως ήταν απόγονος του Αβραάμ μέσω του Ησαύ. Εφόσον ο Ελιφάς είχε το προβάδισμα στην ομιλία, αναμφίβολα εκείνος ήταν ο μεγαλύτερος στην ηλικία. Παρών, επίσης, ήταν και ο Βιλδάδ, απόγονος του Σουά, ενός από τους γιους που έκανε ο Αβραάμ με τη Χεττούρα. Ο τρίτος ήταν ο Σωφάρ, ο οποίος αποκαλούνταν Νααμαθίτης, πράγμα που προσδιόριζε την οικογένειά του ή τον τόπο διαμονής του, ίσως στη βορειοδυτική Αραβία. (Ιώβ 2:11· Γένεσις 25:1, 2· 36:4, 11) Όπως εκείνοι που προσπαθούν να κάνουν τους Μάρτυρες του Ιεχωβά να απαρνηθούν τον Θεό σήμερα, αυτοί οι τρεις κατευθύνονταν από τον Σατανά, ο οποίος προσπαθούσε να κάνει τον Ιώβ να παραδεχτεί την ενοχή του σε σχέση με ψεύτικες κατηγορίες, και να διαρρήξει την ακεραιότητά του.
17. Τι έκαναν οι τρεις επισκέπτες, και τι παρέλειψαν να κάνουν επί εφτά ημέρες και εφτά νύχτες;
17 Οι τρεις τους έδωσαν μια εντυπωσιακή παράσταση συμπόνιας, κλαίγοντας, σκίζοντας τα ρούχα τους και ρίχνοντας χώμα στο κεφάλι τους. Κατόπιν, όμως, κάθησαν μαζί με τον Ιώβ επί εφτά ημέρες και εφτά νύχτες χωρίς να πουν ούτε μια λέξη παρηγοριάς! (Ιώβ 2:12, 13· Λουκάς 18:10-14) Αυτοί οι τρεις αλαζονικοί απατεώνες υστερούσαν τόσο σε πνευματικότητα ώστε δεν είχαν τίποτε παρήγορο να πουν σχετικά με τον Ιεχωβά και τις υποσχέσεις του. Ωστόσο, κατέληγαν σε εσφαλμένα συμπεράσματα και ετοιμάζονταν να τα χρησιμοποιήσουν εναντίον του Ιώβ αμέσως μόλις θα είχαν συμμορφωθεί με την τυπική διαδικασία της δημόσιας εκδήλωσης λύπης. Είναι ενδιαφέρον ότι, προτού τελειώσει η εφταήμερη σιωπή, ο νεαρός Ελιού κάθησε σε κάποιο σημείο από το οποίο μπορούσε να ακούει τη συζήτηση.
18. Γιατί επιζητούσε ο Ιώβ την ειρήνη στο θάνατο;
18 Ο Ιώβ έσπασε τελικά τη σιωπή. Καθώς δεν είχε αντλήσει καθόλου παρηγοριά από τους τρεις επισκέπτες, καταράστηκε την ημέρα της γέννησής του και αναρωτήθηκε γιατί παρατεινόταν η αξιοθρήνητη ζωή του. Ο ίδιος επιζητούσε την ειρήνη στο θάνατο, χωρίς να φαντάζεται καν ότι θα μπορούσε ποτέ να ξανανιώσει πραγματική χαρά προτού πεθάνει, τώρα που είχε χάσει τα υπάρχοντά του, πενθούσε και ήταν σοβαρά άρρωστος. Όμως, ο Θεός δεν θα άφηνε τον Ιώβ να υποστεί βλάβη μέχρι του σημείου να πεθάνει.—Ιώβ 3:1-26.
Οι Κατήγοροι του Ιώβ Επιτίθενται
19. Σχετικά με ποια πράγματα κατηγόρησε ψευδώς ο Ελιφάς τον Ιώβ;
19 Ο Ελιφάς μιλούσε πρώτος στους τρεις γύρους της συζήτησης η οποία δοκίμασε περαιτέρω την ακεραιότητα του Ιώβ. Στην πρώτη του ομιλία, ο Ελιφάς ρώτησε: «Τις αθώος ων απωλέσθη;» Ο ίδιος κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Ιώβ πρέπει να είχε κάνει κάτι κακό ώστε να λάβει τιμωρία από τον Θεό. (Ιώβ, κεφάλαια 4, 5) Στη δεύτερη ομιλία του, ο Ελιφάς χλεύασε τη σοφία του Ιώβ και ρώτησε: «Τι εξεύρεις, και δεν εξεύρομεν;» Ο Ελιφάς υπαινίχτηκε ότι ο Ιώβ προσπαθούσε να δείξει πως ήταν ανώτερος από τον Παντοδύναμο. Καθώς τέλειωνε τη δεύτερη επίθεσή του, περιέγραψε τον Ιώβ ως ένοχο αποστασίας, δωροδοκίας και δόλου. (Ιώβ, κεφάλαιο 15) Στην τελική ομιλία του, ο Ελιφάς κατηγόρησε ψευδώς τον Ιώβ για πολλά αδικήματα—ότι ήταν άρπαγας, ότι στερούσε το ψωμί και το νερό από εκείνους που είχαν ανάγκη και ότι καταδυνάστευε τις χήρες και τα ορφανά.—Ιώβ, κεφάλαιο 22.
20. Τι είδους επιθέσεις έκανε ο Βιλδάδ εναντίον του Ιώβ;
20 Δεύτερος στον καθένα από τους τρεις γύρους της συζήτησης ήταν ο Βιλδάδ, ο οποίος συνήθως ακολουθούσε το γενικό θέμα που έθετε ο Ελιφάς. Οι ομιλίες του Βιλδάδ ήταν συντομότερες αλλά πιο καυστικές. Αυτός μάλιστα κατηγόρησε τα παιδιά του Ιώβ ότι αδικοπραγούσαν και ότι επομένως άξιζαν να πεθάνουν. Με εσφαλμένη λογίκευση, χρησιμοποίησε το εξής παράδειγμα: Όπως ο πάπυρος και ο ‘σχοίνος [καλαμιά, ΜΝΚ]’ ξεραίνονται και πεθαίνουν χωρίς νερό, έτσι συμβαίνει με ‘όλους εκείνους που λησμονούν τον Θεό’. Αυτή η δήλωση είναι αληθινή, αλλά δεν εφαρμοζόταν στον Ιώβ. (Ιώβ, κεφάλαιο 8) Ο Βιλδάδ κατέταξε τις ταλαιπωρίες που περνούσε ο Ιώβ ανάμεσα σε εκείνες που επέρχονται στους ασεβείς. (Ιώβ, κεφάλαιο 18) Στη σύντομη τρίτη ομιλία του, ο Βιλδάδ παρέταξε επιχειρήματα για το ότι ο άνθρωπος είναι ‘σκουλήκι’ και επομένως είναι ακάθαρτος ενώπιον του Θεού.—Ιώβ, κεφάλαιο 25.
21. Για ποιο πράγμα κατηγόρησε ο Σωφάρ τον Ιώβ;
21 Ο Σωφάρ ήταν ο τρίτος που μιλούσε στη συζήτηση. Γενικά, η επιχειρηματολογία του ακολουθούσε εκείνη του Ελιφά και του Βιλδάδ. Ο Σωφάρ κατηγόρησε τον Ιώβ για πονηρία και τον παρότρυνε να απαλλαχτεί από τις αμαρτωλές συνήθειές του. (Ιώβ, κεφάλαια 11, 20) Ύστερα από δύο γύρους, ο Σωφάρ σταμάτησε να μιλάει. Δεν είχε τίποτε να προσθέσει στον τρίτο γύρο. Εντούτοις, σε ολόκληρη τη συζήτηση, ο Ιώβ αντέκρουε με θάρρος τους κατηγόρους του. Για παράδειγμα, σε κάποιο σημείο είπε: «Άθλιοι παρηγορηταί είσθε πάντες. Έχουσι τέλος αι ματαιολογίαι;»—Ιώβ 16:2, 3.
Μπορούμε να Υπομείνουμε
22, 23. (α) Όπως και στην περίπτωση του Ιώβ, πώς μπορεί να καταπιαστεί ο Διάβολος με την προσπάθεια τού να διαρρήξει την ακεραιότητά μας στον Ιεχωβά Θεό; (β) Αν και ο Ιώβ υπέμενε διάφορες δοκιμές, τι θα μπορούσαμε να ρωτήσουμε σχετικά με τη στάση του;
22 Σαν τον Ιώβ, και εμείς μπορεί να αντιμετωπίζουμε περισσότερες από μία δοκιμασίες κάθε φορά, και ο Σατανάς μπορεί να χρησιμοποιεί την αποθάρρυνση ή άλλα μέσα προσπαθώντας να διαρρήξει την ακεραιότητά μας. Ίσως να προσπαθεί να μας στρέψει ενάντια στον Ιεχωβά σε περίπτωση που έχουμε οικονομικές δυσκολίες. Αν κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο πεθάνει ή αν εμείς έχουμε προβλήματα υγείας, ο Σατανάς μπορεί να επιζητεί να μας κάνει να κατηγορήσουμε τον Θεό. Όπως έκαναν οι φίλοι του Ιώβ, ίσως μάλιστα κάποιος να μας κατηγορήσει ψευδώς. Όπως είπε ο αδελφός Μακμίλαν, ο Σατανάς πιθανώς να ‘μας κατατρέχει’, αλλά εμείς μπορούμε να υπομείνουμε.
23 Όπως είδαμε μέχρι στιγμής, ο Ιώβ υπέμενε τις διάφορες δοκιμασίες του. Όμως, μήπως μόλις και μετά βίας υπέμενε; Μήπως στην πραγματικότητα είχε συντετριμμένο πνεύμα; Ας δούμε αν ο Ιώβ είχε πραγματικά χάσει κάθε ελπίδα.
Πώς θα Απαντούσατε;
◻ Ποιο μεγάλο ζήτημα ήγειρε ο Σατανάς στις ημέρες του Ιώβ;
◻ Με ποιους τρόπους δοκιμάστηκε ο Ιώβ στο έπακρο;
◻ Για ποια πράγματα κατηγόρησαν τον Ιώβ οι τρεις «φίλοι» του;
◻ Όπως και στην περίπτωση του Ιώβ, πώς μπορεί να προσπαθήσει ο Σατανάς να διαρρήξει την ακεραιότητά μας στον Ιεχωβά;
[Εικόνα στη σελίδα 10]
Α. Χ. Μακμίλαν