Ερωτήσεις από Αναγνώστες

Θα πρέπει να συμπεράνουμε από το εδάφιο Ιώβ 1:8 ότι στην περίοδο που έζησε ο Ιώβ, αυτός ήταν ο μόνος άνθρωπος που ήταν πιστός στον Ιεχωβά;

Όχι. Αυτό το συμπέρασμα δεν υποστηρίζεται από το εδάφιο Ιώβ 1:8, το οποίο λέει:

‘Είπεν ο Ιεχωβά προς τον Σατανάν, Έβαλες τον νουν σου επί τον δούλον μου Ιώβ, ότι δεν υπάρχει όμοιος αυτού εν τη γη, άνθρωπος άμεμπτος και ευθύς, φοβούμενος τον Θεόν και απεχόμενος από κακού;’ Ο Θεός έκανε μια παρόμοια αξιολόγηση στο εδάφιο Ιώβ 2:3, ρωτώντας τον Σατανά: «Έβαλες τον νουν σου επί τον δούλον μου Ιώβ, ότι δεν υπάρχει όμοιος αυτού εν τη γη, άνθρωπος άμεμπτος και ευθύς, φοβούμενος τον Θεόν και απεχόμενος από κακού;»

Το ίδιο το βιβλίο τού Ιώβ καταδεικνύει ότι ο Ιώβ δεν ήταν ο μόνος ζωντανός άνθρωπος τον οποίο δεχόταν ο Θεός ως πιστό. Αρχίζοντας από το κεφάλαιο 32, διαβάζουμε για τον Ελιού. Αν και ήταν νεότερος, ο Ελιού διόρθωσε τον εσφαλμένο τρόπο σκέψης του Ιώβ και μεγάλυνε τον αληθινό Θεό.—Ιώβ 32:6–33:6, 31-33· 35:1–36:2.

Επομένως, η παρατήρηση του Θεού ότι ‘δεν υπήρχε όμοιος του Ιώβ εν τη γη’ πρέπει να σημαίνει ότι ο Ιώβ ήταν ιδιαίτερα αξιοσημείωτος ως άντρας που εκδήλωνε ευθύτητα. Πιθανόν ο Ιώβ να έζησε στο διάστημα μεταξύ του θανάτου του Ιωσήφ στην Αίγυπτο και της έναρξης της υπηρεσίας του Μωυσή ως προφήτη του Θεού. Στη διάρκεια εκείνης της περιόδου κατοικούσε στην Αίγυπτο ένας μεγάλος αριθμός Ισραηλιτών. Δεν υπάρχει λόγος να σκεφτούμε ότι όλοι αυτοί ήταν άπιστοι και ότι δεν ήταν αποδεκτοί από τον Θεό· πιθανώς υπήρχαν πολλοί οι οποίοι εμπιστεύονταν στον Ιεχωβά. (Έξοδος 2:1-10· Εβραίους 11:23) Ωστόσο, κανένας από αυτούς δεν έπαιξε κάποιον εξέχοντα ρόλο, όπως έπαιξε ο Ιωσήφ, ούτε ήταν αυτοί οι λάτρεις αξιοσημείωτοι όσον αφορά την αληθινή λατρεία, όπως επρόκειτο να είναι ο Μωυσής όταν οδήγησε το έθνος Ισραήλ έξω από την Αίγυπτο.

Κάπου αλλού, ωστόσο, ζούσε ένας άντρας που εκδήλωσε αξιοσημείωτη ακεραιότητα. «Άνθρωπός τις ήτο εν τη γη της Αυσίτιδος [Ουζ, ΜΝΚ] ονομαζόμενος Ιώβ· και ο άνθρωπος ούτος ήτο άμεμπτος και ευθύς και φοβούμενος τον Θεόν και απεχόμενος από κακού».—Ιώβ 1:1.

Έτσι, ο Ιεχωβά μπορούσε να αναφέρει τον Ιώβ ως ένα έξοχο και αξιοσημείωτο παράδειγμα πίστης και αφοσίωσης. Παρόμοια, και οι Βιβλικοί συγγραφείς Ιεζεκιήλ και Ιάκωβος ξεχώρισαν εκ των υστέρων τον Ιώβ ως άτομο που έθεσε ένα υπόδειγμα δικαιοσύνης και υπομονής.—Ιεζεκιήλ 14:14· Ιακώβου 5:11.