Τι Χρειάζεται για να Είστε Ευτυχισμένοι;

ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ οι οποίοι εκλέγονται από τους ανθρώπους προσπαθούν σκληρά να κάνουν αυτούς τους ανθρώπους ευτυχισμένους. Εξάλλου, από αυτό εξαρτάται η δουλειά τους. Ωστόσο, κάποιο ειδησεογραφικό περιοδικό μιλάει για «απογοητευμένους και αδιάφορους ψηφοφόρους» στην Πολωνία. Κάποιος δημοσιογράφος εξηγεί ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι μια κοινωνία «γεμάτη δυσπιστία για την επίσημη πολιτική». Ένας άλλος αρθρογράφος μάς πληροφορεί για «την αυξανόμενη πολιτική απάθεια στη Γαλλία». Αυτή η ευρέως διαδεδομένη απάθεια και δυσαρέσκεια—οι οποίες με κανέναν τρόπο δεν περιορίζονται σε αυτές τις τρεις χώρες—υποδηλώνουν ότι οι πολιτικοί αποτυχαίνουν στην προσπάθειά τους να κάνουν τους ανθρώπους ευτυχισμένους.

Οι θρησκευτικοί ηγέτες επίσης υπόσχονται ευτυχία, αν όχι σε αυτή τη ζωή, τουλάχιστον σε κάποια μέλλουσα ζωή. Το βασίζουν αυτό στην προϋπόθεση ότι η ψυχή των ανθρώπων δεν πεθαίνει ή ότι μετενσαρκώνεται, άποψη την οποία, για διάφορους λόγους, πολλοί άνθρωποι απορρίπτουν και την οποία η Αγία Γραφή σαφώς αντικρούει. Οι άδειες εκκλησίες και οι κατάλογοι των μελών τους οι οποίοι συρρικνώνονται δείχνουν ότι εκατομμύρια άτομα δεν θεωρούν πια ότι η θρησκεία είναι ζωτική για να είναι κάποιος ευτυχισμένος.—Παράβαλε Γένεσις 2:7, 17· Ιεζεκιήλ 18:4, 20.

Εκείνοι που Αγαπούν το ‘Αργύριο’ Μένουν Ανικανοποίητοι

Πού μπορεί να βρει κάποιος την ευτυχία αν δεν μπορεί να τη βρει στην πολιτική ή στη θρησκεία; Μήπως στον κόσμο του εμπορίου; Αυτός επίσης ισχυρίζεται ότι έχει τη δυνατότητα να προσφέρει ευτυχία. Παρουσιάζει τα επιχειρήματά του μέσω της διαφήμισης, λέγοντας ξεκάθαρα το εξής: Η ευτυχία προέρχεται από την απόκτηση όλων των υλικών αγαθών και των υπηρεσιών που μπορούν να αγοραστούν με χρήματα.

Ο αριθμός των ανθρώπων που επιζητούν την ευτυχία με αυτόν τον τρόπο φαίνεται να αυξάνει. Πριν από αρκετά χρόνια, αναφέρθηκε ότι τα μισά νοικοκυριά στη Γερμανία ήταν σοβαρά χρεωμένα. Δεν προκαλεί έκπληξη, λοιπόν, το γεγονός ότι η έγκυρη γερμανική εφημερίδα Ντι Τσάιτ (Die Zeit) πρόβλεψε ότι «πολλά [από αυτά] δεν έχουν την παραμικρή πιθανότητα να ξεφύγουν ποτέ από τα χρέη». Η εφημερίδα εξήγησε: «Είναι πολύ εύκολο να χρησιμοποιείς τις δυνατότητες που συνεχώς προσφέρει η τράπεζα για δανεισμό πάνω από το ποσό που καλύπτουν οι καταθέσεις σου—και πολύ δύσκολο να ξεφύγεις από την παγίδα του χρέους».

Η κατάσταση σε άλλα έθνη με μεγάλη βιομηχανική ανάπτυξη είναι παρόμοια. Πριν από λίγα χρόνια, ο Ντέιβιντ Κάπλοβιτζ, κοινωνιολόγος στο Πανεπιστήμιο της Πολιτείας της Νέας Υόρκης, υπολόγισε ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες περίπου 20 με 25 εκατομμύρια νοικοκυριά ήταν σοβαρά χρεωμένα. «Οι άνθρωποι είναι πνιγμένοι στα χρέη», είπε, «και αυτό καταστρέφει τη ζωή τους».

Αυτό δεν θυμίζει και τόσο ευτυχία! Θα έπρεπε, όμως, να αναμένουμε ότι ο κόσμος του εμπορίου θα μπορούσε να πετύχει αυτό που οι άλλοι δυο (ο πολιτικός και ο θρησκευτικός κόσμος) είναι φανερό πως δεν μπορούν; Ο πλούσιος Βασιλιάς Σολομών έγραψε κάποτε: «Ο αγαπών το αργύριον δεν θέλει χορτασθή αργυρίου· ουδέ εισοδημάτων ο αγαπών την αφθονίαν· ματαιότης και τούτο».—Εκκλησιαστής 5:10.

Το να αναζητάτε την ευτυχία στα υλικά αποκτήματα είναι σαν να χτίζετε παλάτια στην άμμο. Μπορεί το να τα χτίζετε να είναι συναρπαστικό, αλλά θα έχετε προβλήματα αν προσπαθήσετε να κατοικήσετε σε αυτά.

Η Ευτυχία Είναι Εφικτή, Αλλά Πώς;

Ο απόστολος Παύλος αποκαλεί τον Ιεχωβά ‘ευτυχισμένο Θεό’. (1 Τιμόθεον 1:11, ΜΝΚ) Με το να δημιουργήσει ανθρώπους σύμφωνα με την εικόνα του, ο ευτυχισμένος Θεός τούς έδωσε επίσης την ικανότητα να είναι ευτυχισμένοι. (Γένεσις 1:26) Όμως η ευτυχία τους θα εξαρτιόταν από το αν θα υπηρετούσαν τον Θεό, όπως έδειξε ο ψαλμωδός: ‘Μακάριος [Ευτυχισμένος, ΜΝΚ] ο λαός, του οποίου ο Ιεχωβά είναι ο Θεός αυτού’. (Ψαλμός 144:15β) Μπορούμε να κατανοήσουμε καλύτερα τι περιλαμβάνει η υπηρεσία μας στον Θεό και πώς το να τον υπηρετούμε οδηγεί στην αληθινή ευτυχία αν εξετάσουμε μερικά από τα 110 σημεία της Αγίας Γραφής όπου εμφανίζονται οι λέξεις ‘ευτυχισμένος’ και ‘ευτυχία’.

Να Αναγνωρίζετε τις Πνευματικές Ανάγκες

Ο Ιησούς Χριστός, ο Γιος του Θεού, είπε στη φημισμένη Επί του Όρους Ομιλία του: ‘Ευτυχισμένοι είναι εκείνοι που έχουν συναίσθηση της πνευματικής τους ανάγκης’. (Ματθαίος 5:3, ΜΝΚ) Ο κόσμος του εμπορίου προσπαθεί να μας παροδηγήσει και να μας κάνει να σκεφτόμαστε ότι η αγορά ειδών πολυτελείας είναι αρκετή για να είναι κάποιος ευτυχισμένος. Μας λέει ότι ευτυχία είναι το να έχεις οικιακό κομπιούτερ, βιντεοκάμερα, τηλέφωνο, αυτοκίνητο, υπερσύγχρονο αθλητικό εξοπλισμό, μοντέρνα ρούχα. Αυτό που δεν μας λέει είναι ότι δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο στερούνται αυτά τα πράγματα και όμως δεν είναι κατ’ ανάγκη δυστυχισμένοι. Μολονότι αυτά τα πράγματα είναι δυνατόν να κάνουν τη ζωή πιο εύκολη και πιο άνετη, δεν είναι ζωτικά για να είναι κάποιος ευτυχισμένος.

Όπως και ο Παύλος, εκείνοι που έχουν συναίσθηση της πνευματικής τους ανάγκης λένε: «Έχοντες . . . διατροφάς και σκεπάσματα, ας αρκώμεθα [θα είμαστε ικανοποιημένοι, ΜΝΚ] εις ταύτα». (1 Τιμόθεον 6:8) Γιατί; Επειδή η ικανοποίηση των πνευματικών αναγκών είναι αυτό που οδηγεί στην αιώνια ζωή.—Ιωάννης 17:3.

Μήπως υπάρχει κάτι το εσφαλμένο στο να απολαμβάνουμε καλά πράγματα αν έχουμε τα χρήματα να τα αγοράσουμε; Ίσως όχι. Ωστόσο, ενισχύει την πνευματικότητά μας το να μαθαίνουμε να μην ενδίδουμε σε κάθε καπρίτσιο ή να αγοράζουμε κάτι απλώς και μόνο επειδή έχουμε την οικονομική δυνατότητα. Με αυτόν τον τρόπο μαθαίνουμε να είμαστε ικανοποιημένοι και να παραμένουμε ευτυχισμένοι, όπως έκανε ο Ιησούς, μολονότι η οικονομική του κατάσταση δεν ήταν η καλύτερη σύμφωνα με τα κοσμικά πρότυπα. (Ματθαίος 8:20) Ο Παύλος, επίσης, δεν εκδήλωνε δυστυχία όταν έγραψε: «Εγώ έμαθον να ήμαι αυτάρκης εις όσα έχω. Εξεύρω να ταπεινόνωμαι [να περνώ με λίγα, ΜΝΚ], εξεύρω και να περισσεύωμαι· εν παντί τόπω και κατά πάντα είμαι δεδιδαγμένος και να χορτάζωμαι και να πεινώ, και να περισσεύωμαι και να υστερώμαι».—Φιλιππησίους 4:11, 12.

Να Εμπιστεύεστε στον Ιεχωβά

Το να έχει κάποιος συναίσθηση των πνευματικών του αναγκών δείχνει ότι είναι πρόθυμος να εμπιστεύεται στον Θεό. Αυτό οδηγεί στην ευτυχία, όπως εξήγησε ο Βασιλιάς Σολομών: ‘Ευτυχισμένος είναι αυτός που εμπιστεύεται στον Ιεχωβά’.—Παροιμίαι 16:20, ΜΝΚ.

Ωστόσο, μήπως δεν αληθεύει το γεγονός ότι πολλά άτομα θέτουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στα χρήματα και στα αποκτήματα παρά στον Θεό; Αν το δούμε από αυτή την άποψη, δύσκολα θα υπήρχε πιο ακατάλληλο μέρος από τα χρήματα για να παρουσιαστεί το σύνθημα «Στον Θεό Εμπιστευόμαστε», μολονότι αυτή η έκφραση εμφανίζεται πράγματι στο νόμισμα των Η.Π.Α.

Ο Βασιλιάς Σολομών, ο οποίος δεν στερήθηκε τίποτα από τα αγαθά που μπορούσαν να αγοραστούν με χρήματα, αναγνώρισε ότι το να εμπιστεύεται κάποιος στα υλικά αποκτήματα δεν οδηγεί σε διαρκή ευτυχία. (Εκκλησιαστής 5:12-15) Τα χρήματα που βρίσκονται στην τράπεζα μπορούν να χαθούν εξαιτίας χρεοκοπίας της τράπεζας ή εξαιτίας του πληθωρισμού. Η ακίνητη περιουσία μπορεί να καταστραφεί από δυνατές καταιγίδες. Τα ασφαλιστήρια συμβόλαια, αν και αναπληρώνουν κατά ένα μέρος τις υλικές απώλειες, ποτέ δεν μπορούν να αποζημιώσουν για τις συναισθηματικές βλάβες. Οι μετοχές και τα ομόλογα μπορούν να χάσουν την αξία τους μέσα σε μια νύχτα από ένα ξαφνικό χρηματιστηριακό κραχ. Ακόμη και μια καλοαμειβόμενη εργασία μπορεί—για πολλούς λόγους—να υπάρχει σήμερα και να χαθεί αύριο.

Για αυτούς τους λόγους, εκείνος που εμπιστεύεται στον Ιεχωβά αντιλαμβάνεται ότι είναι σοφό να λαβαίνει υπόψη του την προειδοποίηση του Ιησού: «Μη θησαυρίζετε εις εαυτούς θησαυρούς επί της γης, όπου σκώληξ και σκωρία αφανίζει και όπου κλέπται διατρυπούσι και κλέπτουσιν. Αλλά θησαυρίζετε εις εαυτούς θησαυρούς εν ουρανώ, όπου ούτε σκώληξ ούτε σκωρία αφανίζει και όπου κλέπται δεν διατρυπούσιν ουδέ κλέπτουσιν».—Ματθαίος 6:19, 20.

Θα μπορούσε να υπάρξει μεγαλύτερη αίσθηση ασφάλειας και μεγαλύτερο αίσθημα ευτυχίας από το να γνωρίζει κάποιος ότι έχει θέσει την εμπιστοσύνη του στον Παντοδύναμο Θεό, ο οποίος πάντοτε προμηθεύει;—Ψαλμός 94:14· Εβραίους 13:5, 6.

Να Δέχεστε το Θεϊκό Έλεγχο

Η συμβουλή, ακόμη και ο έλεγχος, είναι ευπρόσδεκτα όταν δίνονται με πνεύμα αγάπης από κάποιον αληθινό φίλο. Ένας υποτιθέμενος φίλος του δούλου του Θεού Ιώβ τού είπε κάποτε δικαιώνοντας τον εαυτό του: «Μακάριος ο άνθρωπος, τον οποίον ελέγχει ο Θεός». Μολονότι η δήλωση ήταν ορθή, εκείνο που υπαινισσόταν ο Ελιφάς με αυτά τα λόγια—δηλαδή ότι ο Ιώβ ήταν ένοχος σοβαρής αδικοπραγίας—δεν ήταν ορθό. Τι ‘άθλιος παρηγορητής’! Ωστόσο, όταν αργότερα ο Ιεχωβά έλεγξε τον Ιώβ με στοργικό τρόπο, ο Ιώβ ταπεινά δέχτηκε τον έλεγχο και απέκτησε την προοπτική να βρει μεγαλύτερη ευτυχία.—Ιώβ 5:17· 16:2· 42:6, 10-17.

Σήμερα, ο Θεός δεν μιλάει απευθείας στους δούλους του όπως έκανε με τον Ιώβ. Αντίθετα, τους ελέγχει μέσω του Λόγου του και της οργάνωσής του η οποία κατευθύνεται από το πνεύμα του. Ωστόσο, οι Χριστιανοί που επιδιώκουν υλιστικά συμφέροντα συνήθως δεν έχουν ούτε το χρόνο ούτε τη δύναμη ούτε τη διάθεση να μελετούν την Αγία Γραφή τακτικά και να παρακολουθούν όλες τις συναθροίσεις που προμηθεύει η οργάνωση του Ιεχωβά.

Ο άνθρωπος τον οποίο ελέγχει ο Θεός, σύμφωνα με τα εδάφια Παροιμίαι 3:11-18, αναγνωρίζει το πόσο σοφό είναι να αποδέχεται αυτόν τον έλεγχο: «Μακάριος ο άνθρωπος, όστις εύρηκε σοφίαν, και ο άνθρωπος, όστις απέκτησε σύνεσιν· διότι το εμπόριον αυτής είναι καλήτερον παρά το εμπόριον του αργυρίου και το κέρδος αυτής παρά χρυσίον καθαρόν. Είναι τιμιωτέρα πολυτίμων λίθων· και πάντα όσα επιθυμήσης δεν είναι αντάξια αυτής. Μακρότης ημερών είναι εν τη δεξιά αυτής· εν τη αριστερά αυτής, πλούτος και δόξα. Αι οδοί αυτής είναι οδοί τερπναί και πάσαι αι τρίβοι αυτής ειρήνη. Είναι δένδρον ζωής εις τους εναγκαλιζομένους αυτήν· και μακάριοι οι κρατούντες αυτήν».

Να Είστε Αγνοί και να Αγαπάτε την Ειρήνη

Ο Ιησούς περιέγραψε τους ευτυχισμένους ανθρώπους ως ‘αγνούς στην καρδιά’ και ‘ειρηνικούς’. (Ματθαίος 5:8, 9, ΜΝΚ) Όμως, μέσα σε έναν κόσμο που ενθαρρύνει τον υλιστικό τρόπο ζωής, πόσο εύκολο είναι για τις ιδιοτελείς, πιθανώς ακόμη και τις ακάθαρτες, επιθυμίες να ριζώσουν στην καρδιά μας! Αν δεν καθοδηγούμασταν από θεϊκή σοφία, πόσο εύκολο θα ήταν για εμάς ακόμη και να παροδηγηθούμε και να επιδιώξουμε οικονομική ευημερία με τη χρήση αμφισβητήσιμων μέσων, πράγμα που θα κατέστρεφε τις ειρηνικές σχέσεις με τους άλλους! Εύλογα, η Αγία Γραφή προειδοποιεί: «Ρίζα πάντων των κακών είναι η φιλαργυρία, την οποίαν τινές ορεγόμενοι απεπλανήθησαν από της πίστεως και διεπέρασαν εαυτούς με οδύνας πολλάς».—1 Τιμόθεον 6:10.

Η φιλαργυρία προωθεί μια εγωιστική άποψη η οποία υποθάλπει έλλειψη ικανοποίησης, αγνωμοσύνη και απληστία. Για να εμποδίσουν την ανάπτυξη ενός τέτοιου εσφαλμένου πνεύματος, μερικοί Χριστιανοί, προτού πάρουν σοβαρές αποφάσεις οικονομικής φύσης, υποβάλλουν στον εαυτό τους ερωτήματα όπως τα εξής: Το χρειάζομαι πραγματικά αυτό; Χρειάζομαι αυτό το ακριβό είδος ή αυτή την καλοαμειβόμενη χρονοβόρα εργασία περισσότερο από τα εκατομμύρια άλλα άτομα που πρέπει να ζουν χωρίς αυτά; Θα μπορούσα ίσως να δαπανήσω με καλύτερο τρόπο τα χρήματά μου ή το χρόνο μου επεκτείνοντας τη συμμετοχή μου στην αληθινή λατρεία, υποστηρίζοντας το παγκόσμιο έργο κηρύγματος ή βοηθώντας άτομα που είναι λιγότερο ευνοημένα από ό,τι εγώ;

Να Δείχνετε Υπομονή

Μια από τις δοκιμασίες που αναγκάστηκε να υπομείνει ο Ιώβ ήταν η οικονομική στέρηση. (Ιώβ 1:14-17) Όπως δείχνει το παράδειγμά του, απαιτείται υπομονή σε κάθε πλευρά της ζωής. Μερικοί Χριστιανοί πρέπει να υπομείνουν διωγμό· άλλοι πρέπει να υπομείνουν πειρασμούς· κάποιοι άλλοι πρέπει να υπομείνουν κάθε άλλο παρά ιδανικές οικονομικές συνθήκες. Όμως, η υπομονή κάθε είδους θα ανταμειφτεί από τον Ιεχωβά, όπως έγραψε ο Χριστιανός μαθητής Ιάκωβος σχετικά με τον Ιώβ: «Μακαρίζομεν [Αποκαλούμε ευτυχισμένους, ΜΝΚ] τους υπομένοντας».—Ιακώβου 5:11.

Το να παραμελούμε τα πνευματικά ενδιαφέροντα προκειμένου να βελτιώσουμε την οικονομική μας κατάσταση μπορεί να φέρει προσωρινή οικονομική ανακούφιση, αλλά θα βοηθήσει αυτό να κρατήσουμε φωτεινό το όραμά μας σε σχέση με τη μόνιμη οικονομική ανακούφιση που θα υπάρχει υπό τη Βασιλεία του Θεού; Είναι αυτό κάτι που αξίζει να το διακινδυνεύσουμε;—2 Κορινθίους 4:18.

Πώς να Βρίσκουμε Ευτυχία Τώρα και για Πάντα

Μερικά άτομα αμφισβητούν ανοιχτά την άποψη του Ιεχωβά όσον αφορά το τι χρειάζεται για να γίνουν οι άνθρωποι ευτυχισμένοι. Επειδή παραβλέπουν τα σπουδαιότερα μακροπρόθεσμα οφέλη, δεν βλέπουν κάποιο άμεσο προσωπικό πλεονέκτημα στο να κάνουν ό,τι συμβουλεύει ο Θεός. Δεν συνειδητοποιούν ότι το να εμπιστεύονται σε υλικά πράγματα είναι ματαιότητα και οδηγεί σε απογοήτευση. Ο Βιβλικός συγγραφέας ορθά ρωτάει: «Πληθυνομένων των αγαθών πληθύνονται και οι τρώγοντες αυτά· και τις η ωφέλεια εις τους κυρίους αυτών, ειμή το να θεωρώσιν αυτά δια των οφθαλμών αυτών;» (Εκκλησιαστής 5:11· βλέπε επίσης Εκκλησιαστής 2:4-11· 7:12). Πόσο γρήγορα ατονεί το ενδιαφέρον, και πράγματα που νομίζαμε ότι έπρεπε οπωσδήποτε να αποκτήσουμε καταλήγουν σε κάποιο ράφι όπου το μόνο που κάνουν είναι να πιάνουν χώρο και να μαζεύουν σκόνη!

Ένας αληθινός Χριστιανός δεν θα αφήνει ποτέ τους άλλους να τον πιέζουν για να τους συναγωνίζεται από υλική άποψη. Αυτός γνωρίζει ότι η αληθινή αξία κάποιου δεν υπολογίζεται σύμφωνα με το τι έχει, αλλά σύμφωνα με το τι είναι. Δεν υπάρχει αμφιβολία στο μυαλό του όσον αφορά το τι χρειάζεται για να είναι ένα άτομο ευτυχισμένο—αληθινά ευτυχισμένο: να απολαμβάνει μια καλή σχέση με τον Ιεχωβά και να παραμένει απασχολημένο στην υπηρεσία Του.

[Εικόνα στη σελίδα 20]

Απλώς και μόνο τα υλικά πράγματα ποτέ δεν μπορούν να φέρουν διαρκή ευτυχία

[Εικόνα στη σελίδα 22]

Η Αγία Γραφή λέει: ‘Ευτυχισμένοι είναι εκείνοι που έχουν συναίσθηση της πνευματικής τους ανάγκης’