Οι Νεαροί Ρωτούν . . .

Είναι οι Φάρσες Ακίνδυνη Διασκέδαση;

ΗΤΑΝ απλώς ένα αστείο. Τα παιδιά που έκαναν το αστείο, ξεκαρδίστηκαν στα γέλια. Είχαν συνδέσει μερικά βαρέλια λαδιού μεταξύ τους, είχαν βάλει στο ένα άκρο πτερύγια και όλο αυτό το παράξενο κατασκεύασμα το είχαν βάψει άσπρο. Στα πλευρά του υπήρχαν τα γράμματα «Ε.Σ.Σ.Δ.» στα Ρωσικά—τα αρχικά της Σοβιετικής Ένωσης. Το τοποθέτησαν κοντά στο σπίτι κάποιου που λεγόταν Τεντ. Αυτός, το επόμενο πρωί, σε κατάσταση υστερίας, τηλεφώνησε στην αστυνομία και ανέφερε ότι ένας Σοβιετικός πύραυλος είχε πέσει κοντά στο σπίτι του. Αλλά ενώ μιλούσε ταραγμένος σ’ έναν αστυνομικό που ήρθε για να ερευνήσει το θέμα, το αστείο «βγήκε ξυνό». Ο Τεντ σωριάστηκε κάτω και οδηγήθηκε στο νοσοκομείο σε κρίσιμη κατάσταση.

Βέβαια, κάθε φάρσα δεν θα στείλει κάποιον στο νοσοκομείο, αλλά φαντάσου πώς θα αισθανόσουν αν ήσουν υπεύθυνος για μια τέτοια αναποδιά—απλώς γιατί ήθελες να διασκεδάσεις λίγο. Οι φάρσες είναι δημοφιλείς σε πολλούς νεαρούς, οι οποίοι συνήθως δεν βλέπουν κάτι κακό σε αυτές, αλλά τις θεωρούν πολύ διασκεδαστικές. Αλλά είναι πραγματικά έτσι;

«Σαν Αυτόν που Ενεργεί Απερίσκεπτα»

Το βιβλίο της Αγίας Γραφής με το όνομα Παροιμίαι, γράφτηκε «δια να δώση νόησιν εις τους απλούς [στους άπειρους (ΜΝΚ )], και εις τον νέον μάθησιν και διάγνωσιν». (Παροιμίαι 1:1-4) Ανάμεσα στις σοφές του παροιμίες, περιλαμβάνεται κι αυτό το απόσπασμα που έχει σχέση με τις φάρσες: «Ως ο μανιακός όστις ρίπτει φλόγας, βέλη και θάνατον, ούτως είναι ο άνθρωπος, όστις απατά [ξεγελάει (ΜΝΚ )] τον πλησίον αυτού και λέγει, Δεν έκαμον εγώ παίζων [αστειευόμενος (ΜΝΚ )];» (Παροιμίαι 26:18, 19) Η λέξη «μανιακός» αναφέρεται σε κάποιον που είναι τρελός. Η A New Translation of the Bible, στην Αγγλική (Μια Νέα Μετάφραση της Αγίας Γραφής) του Τζέιμς Μόφατ το μεταφράζει, «σαν αυτόν που ενεργεί απερίσκεπτα».

Φαντάσου τη φθορά ζωής και περιουσίας που προξενεί ένα διανοητικά κλονισμένο άτομο που ρίχνει βέλη—και μερικά μάλιστα φλεγόμενα! ‘Ο απερίσκεπτος’ δεν καταλαβαίνει πλήρως τη σοβαρότητα των πράξεών του. Δεν έχει λογική. Παρόμοια, εκείνοι που ‘ξεγελούν’ άλλους δεν έχουν ίσως σκοπό να τους κάνουν κακό. Ωστόσο, αυτό είναι μικρή μόνο παρηγοριά σ’ αυτούς που έχουν πληγωθεί, είτε σωματικά είτε συναισθηματικά από τέτοιες φάρσες. Γιατί, λοιπόν, μερικοί κάνουν τέτοια αστεία σε άλλους;

Στην παροιμία υπάρχει η δικαιολογία ότι «Δεν έκαμον εγώ παίζων [αστειευόμενος (ΜΝΚ )];» Έτσι, αυτό συνήθως γίνεται για διασκέδαση, για να διώξουμε την πλήξη, ή για να τραβήξουμε την προσοχή των άλλων. Επίσης, στο βιβλίο Childstress!, στην Αγγλική (Παιδικό Άγχος) που έγραψε η Μαίρη Σούζαν Μίλλερ, οι φάρσες περιλαμβάνονται στους τρόπους «Νευρικής Άμυνας» που χρησιμοποιούνται από μερικά παιδιά, και μερικούς ενήλικους σαν αντίδραση στο άγχος. Ακόμη, μερικοί κάνουν φάρσες σαν ανταπόδοση στις φάρσες που τους έκαναν κάποιοι άλλοι. Φυσικά, συνεχίζοντας τον ανόητο αυτό κύκλο, ένας νεαρός απλώς υποβιβάζει τον εαυτό του στο επίπεδο του πρώτου υπαίτιου. Η έξυπνη κίνηση είναι, να αρνηθείς να συμμετάσχεις σε φάρσες.

Πώς να Σταματήσεις

Ρώτα τον εαυτό σου: «Θα ήθελα κάποιος να κάνει το ίδιο πράγμα σ’ εμένα;» Ο Ιησούς είπε: «Λοιπόν πάντα όσα αν θέλητε να κάμνωσιν εις εσάς οι άνθρωποι, ούτω και σεις κάμνετε εις αυτούς». (Ματθαίος 7:12) Η Αγία Γραφή ενθαρρύνει να αναπτύξουμε αισθήματα συμπάθειας και ευσπλαχνίας, ενώ αποθαρρύνει το να ανταποδίδουμε κακό αντί κακού. (1 Πέτρου 3:8, 9) Αν αναπτύξεις τέτοιες ευγενικές ιδιότητες, αυτές δεν θα σε αποτρέψουν μόνο από το να κάνεις φάρσες σε άλλους, αλλά θα σε κάνουν και αγαπητό στους άλλους. Ο φαρσέρ μπορεί να απολαμβάνει το γέλιο, αλλά εσύ θα απολαμβάνεις τους φίλους.

Επίσης, θα πρέπει να προσέχεις το είδος των ατόμων με τα οποία κάνεις παρέα. «Δεν εκάθησα εν συνεδρίω χλευαστών [αυτών που κάνουν φάρσες (ΜΝΚ )]», είπε ο προφήτης Ιερεμίας. (Ιερεμίας 15:17) Είναι εύκολο να επηρεαστούμε από τους φίλους μας. Να αποφεύγεις εκείνους που έχουν τη φήμη ότι κάνουν φάρσες.

«Ήθελα πολύ να αισθάνομαι ότι τα άλλα παιδιά με τα οποία έκανα παρέα στο σχολείο με θεωρούσαν πραγματικά μέρος της συντροφιάς ώστε να παίρνω κι εγώ μέρος στις διασκεδάσεις τους», παραδέχτηκε η Ντέπυ καθώς σκεφτόταν την πολυτάραχη εφηβική ζωή της. Εξήγησε γιατί έκανε μερικά πολύ ανόητα πράγματα: «Γιατί ήταν διασκεδαστικό. Το καθετί έπρεπε να είναι διασκεδαστικό. Δεν σκεφτόμουν για το πώς αυτό θα επηρέαζε το μέλλον ή ότι κάποια μέρα θα έπρεπε να κοιτάξω πίσω αναλογιζόμενη τα τραύματα του παρελθόντος». Μια τέτοια ζωή συνεχών αστεϊσμών, δεν την έκανε πραγματικά ευτυχισμένη. Συνέβη όπως το λέει στις Παροιμίες 14:13: «Έτι και εις τον γέλωτα πονεί η καρδία». Τελικά διέκρινε το πόσο ανόητη ήταν η πορεία που ακολουθούσε στη ζωή της και αποφάσισε να ζήσει σύμφωνα με τις αρχές της Αγίας Γραφής. Η γνήσια ευτυχία που απολαμβάνει τώρα είναι κατά πολύ ανώτερη από τα εφήμερα γέλια που απολάμβανε από τις φάρσες της.

Έτσι, είναι οι φάρσες ακίνδυνη διασκέδαση; Η Αγία Γραφή, καθώς και οι αναρίθμητες κακές εμπειρίες, απαντούν όχι. Μην επιτρέψεις, σε τέτοιου είδους αναζήτηση «διασκέδασης», να σε εμποδίσει να πετύχεις σωστούς στόχους στη ζωή σου. «Η απερισκεψία είναι διασκέδαση για τον ανόητο, αλλά ο έξυπνος άνθρωπος προχωράει σταθερά μπροστά».—Παροιμίαι 15:21, The Holy Bible in the Language of Today, από τον Γ. Φ. Μπεκ, στην Αγγλική (Η Αγία Γραφή στη Γλώσσα του Σήμερα).

[Εικόνα στη σελίδα 13]

Ο φαρσέρ μπορεί να απολαμβάνει το γέλιο, αλλά εσύ θα απολαμβάνεις τους φίλους