Να Υπηρετείτε τον Ιεχωβά με Χαρά στην Καρδιά
‘Θέλουσιν ελθεί επί σε πάσαι αι κατάραι αύται . . . επειδή δεν ελάτρευσας Ιεχωβά τον Θεόν σου εν ευφροσύνη και εν αγαθότητι καρδίας [με χαρά στην καρδιά, ΜΝΚ]’.—ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟΝ 28:45-47.
1. Τι αποδεικνύει ότι εκείνοι που υπηρετούν τον Ιεχωβά είναι χαρούμενοι, οπουδήποτε και αν τον υπηρετούν;
ΟΙ ΥΠΗΡΕΤΕΣ του Ιεχωβά είναι χαρούμενοι, είτε κάνουν το θέλημά του στον ουρανό είτε στη γη. Τα αγγελικά «άστρα της αυγής» φώναζαν με χαρά κατά τη θεμελίωση της γης, και αναμφίβολα με χαρά ‘εκτελούν το λόγο του Θεού’ οι μυριάδες ουράνιοι άγγελοι. (Ιώβ 38:4-7· Ψαλμός 103:20) Ο μονογενής Γιος του Ιεχωβά ήταν χαρούμενος ‘αρχιεργάτης’ στον ουρανό και απολάμβανε το να κάνει το θεϊκό θέλημα ως ο άνθρωπος Ιησούς Χριστός πάνω στη γη. Επιπλέον, «για τη χαρά που είχε τεθεί μπροστά του αυτός υπέμεινε ξύλο βασανισμού, καταφρονώντας την ντροπή, και έχει καθήσει στα δεξιά του θρόνου του Θεού».—Παροιμίαι 8:30, 31, ΜΝΚ· Εβραίους 10:5-10· 12:2.
2. Τι ήταν εκείνο που καθόριζε το αν θα υπήρχαν ευλογίες ή κατάρες για τους Ισραηλίτες;
2 Οι Ισραηλίτες ένιωθαν χαρά όταν ευαρεστούσαν τον Θεό. Αλλά τι θα συνέβαινε αν τον παρήκουαν; Αυτοί είχαν λάβει την εξής προειδοποίηση: ‘[Κατάραι] θέλουσιν είσθαι επί σε και επί το σπέρμα σου, εις σημείον και τέρας διαπαντός. Επειδή δεν ελάτρευσας Ιεχωβά τον Θεόν σου εν ευφροσύνη και εν αγαθότητι καρδίας [με χαρά στην καρδιά, ΜΝΚ], δια την αφθονίαν πάντων· δια τούτο θέλεις δουλεύσει τους εχθρούς σου, τους οποίους ο Ιεχωβά θέλει εξαποστείλει επί σε, με πείναν και με δίψαν και με γυμνότητα και με έλλειψιν πάντων· και θέλει βάλει επί τον τράχηλόν σου ζυγόν σιδηρούν, εωσού σε εξολοθρεύση’. (Δευτερονόμιον 28:45-48) Οι ευλογίες και οι κατάρες καθιστούσαν σαφές ποιοι ήταν και ποιοι δεν ήταν υπηρέτες του Ιεχωβά. Τέτοιες κατάρες πιστοποιούσαν επίσης ότι δεν μπορεί κάποιος να παίρνει στα ελαφρά τις αρχές και τους σκοπούς του Θεού ούτε μπορεί να τα καταφρονεί. Επειδή οι Ισραηλίτες αρνήθηκαν να δώσουν προσοχή στις προειδοποιήσεις περί ερήμωσης και εξορίας που απηύθυνε ο Ιεχωβά, η Ιερουσαλήμ έγινε «κατάρα εις πάντα τα έθνη της γης». (Ιερεμίας 26:6) Γι’ αυτό, ας υπακούμε στον Θεό και ας απολαμβάνουμε την εύνοιά του. Η χαρά είναι μία από τις πολλές θεϊκές ευλογίες που απολαμβάνουν τα θεοσεβή άτομα.
Πώς να Υπηρετούμε με ‘Χαρά στην Καρδιά’
3. Τι είναι η συμβολική καρδιά;
3 Οι Ισραηλίτες έπρεπε να υπηρετούν τον Ιεχωβά με ‘ευφροσύνη και χαρά στην καρδιά’. Το ίδιο πρέπει να κάνουν και οι σύγχρονοι υπηρέτες του Θεού. Χαίρομαι σημαίνει «είμαι γεμάτος χαρά, πολύ ευχαριστημένος». Αν και οι Γραφές αναφέρονται στην κατά γράμμα καρδιά, αυτή, στην κυριολεξία, δεν σκέφτεται ούτε λογικεύεται. (Έξοδος 28:30) Η κύρια λειτουργία της είναι να αντλεί το αίμα που τρέφει τα κύτταρα του σώματος. Όμως, στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, η Αγία Γραφή αναφέρεται στη συμβολική καρδιά, η οποία είναι κάτι περισσότερο από την έδρα της στοργής, των κινήτρων και της νόησης. Λέγεται ότι η συμβολική καρδιά αντιπροσωπεύει «το κεντρικό μέρος γενικά, το εσωτερικό, και επομένως τον εσωτερικό άνθρωπο όπως αυτός εκδηλώνεται σε όλες τις ποικίλες δραστηριότητές του, στις επιθυμίες, στις αρέσκειες, στα συναισθήματα, στα πάθη και στους σκοπούς του, στις σκέψεις, στις αντιλήψεις και στη φαντασία του, στη σοφία, στη γνώση και στην επιδεξιότητά του, στις πεποιθήσεις και στους συλλογισμούς του, στη μνήμη και στη συνειδητότητά του». (Περιοδικό της Εταιρίας Βιβλικών Εντύπων και Ερμηνείας [Journal of the Society of Biblical Literature and Exegesis], 1882, σελίδα 67) Η συμβολική μας καρδιά έχει σχέση με τα αισθήματα και τα συναισθήματά μας, στα οποία συμπεριλαμβάνεται η χαρά.—Ιωάννης 16:22.
4. Τι μπορεί να μας βοηθήσει να υπηρετούμε τον Ιεχωβά Θεό με χαρά στην καρδιά;
4 Τι μπορεί να μας βοηθήσει να υπηρετούμε τον Ιεχωβά με χαρά στην καρδιά; Μια θετική και γεμάτη εκτίμηση άποψη για τις ευλογίες και τα θεόδοτα προνόμιά μας είναι υποβοηθητική. Για παράδειγμα, μπορούμε να αναλογιζόμαστε με χαρά το προνόμιο που έχουμε να αποδίδουμε «ιερή υπηρεσία» στον αληθινό Θεό. (Λουκάς 1:74) Υπάρχει το παρεμφερές προνόμιο του να φέρουμε το όνομα του Ιεχωβά ως Μάρτυρές Του. (Ησαΐας 43:10-12) Σε αυτό μπορούμε να προσθέσουμε τη χαρά που νιώθουμε καθώς γνωρίζουμε ότι, ακολουθώντας το Λόγο του Θεού, Τον ευαρεστούμε. Και τι χαρά υπάρχει στο να αντανακλούμε το πνευματικό φως και έτσι να βοηθούμε πολλά άτομα να βγουν από το σκοτάδι!—Ματθαίος 5:14-16· παράβαλε 1 Πέτρου 2:9.
5. Ποια είναι η πηγή της θεοσεβούς χαράς;
5 Εντούτοις, το να υπηρετούμε τον Ιεχωβά με χαρά στην καρδιά δεν είναι απλώς ζήτημα θετικού τρόπου σκέψης. Είναι επωφελές να είμαστε θετικοί στις απόψεις μας. Αλλά η θεοσεβής χαρά δεν είναι κάτι που παράγουμε μέσω ανάπτυξης του χαρακτήρα. Αυτή είναι καρπός του πνεύματος του Ιεχωβά. (Γαλάτες 5:22, 23) Αν δεν έχουμε τέτοια χαρά, μπορεί να χρειάζεται να κάνουμε προσαρμογές προκειμένου να μη σκεφτόμαστε ούτε να ενεργούμε με κάποιον αντιγραφικό τρόπο ο οποίος θα μπορούσε να λυπεί το πνεύμα του Θεού. (Εφεσίους 4:30) Όμως, ως άτομα που είναι αφοσιωμένα στον Ιεχωβά, ας μη φοβόμαστε ότι, αν σε κάποια περίπτωση μας λείπει η εγκάρδια χαρά, τότε αυτό αποτελεί απόδειξη θεϊκής αποδοκιμασίας. Είμαστε ατελείς και νιώθουμε πόνο, θλίψη, ακόμη και κατάθλιψη κατά καιρούς, αλλά ο Ιεχωβά μάς καταλαβαίνει. (Ψαλμός 103:10-14) Ας προσευχόμαστε λοιπόν για το άγιο πνεύμα του, και ας θυμόμαστε ότι η χαρά είναι ένας θεόδοτος καρπός του. Ο στοργικός ουράνιος Πατέρας μας θα απαντήσει σε αυτές τις προσευχές και θα μας καταστήσει ικανούς να τον υπηρετούμε με χαρά στην καρδιά.—Λουκάς 11:13.
Όταν Λείπει η Χαρά
6. Αν μας λείπει η χαρά στην υπηρεσία που αποδίδουμε στον Θεό, τι θα πρέπει να κάνουμε;
6 Αν μας λείπει η χαρά στην υπηρεσία μας, ίσως τελικά να επιβραδύνουμε το ρυθμό μας καθώς υπηρετούμε τον Ιεχωβά ή ακόμη και να αποδειχτούμε άπιστοι απέναντί Του. Επομένως, θα ήταν σοφό, ταπεινά και με προσευχή, να εξετάζουμε τα κίνητρά μας και να κάνουμε τις αναγκαίες προσαρμογές. Για να έχουμε τη θεόδοτη χαρά, πρέπει να υπηρετούμε τον Ιεχωβά από αγάπη και με όλη μας την καρδιά, την ψυχή και τη διάνοια. (Ματθαίος 22:37) Δεν πρέπει να υπηρετούμε έχοντας ανταγωνιστική στάση, διότι ο Παύλος έγραψε: «Αν ζούμε σύμφωνα με το πνεύμα, ας συνεχίσουμε και να περπατάμε εύτακτα σύμφωνα με το πνεύμα. Ας μη γινόμαστε εγωιστές, προκαλώντας σε ανταγωνισμό ο ένας τον άλλον, φθονώντας ο ένας τον άλλον». (Γαλάτες 5:25, 26) Δεν θα έχουμε αληθινή χαρά αν υπηρετούμε επειδή θέλουμε να υπερέχουμε από τους άλλους ή επειδή επιζητούμε τον έπαινο.
7. Πώς μπορούμε να αναζωπυρώσουμε τη χαρά στην καρδιά μας;
7 Υπάρχει χαρά στην εκπλήρωση της αφιέρωσης που έχουμε κάνει στον Ιεχωβά. Όταν η αφιέρωσή μας στον Θεό ήταν ακόμη πρόσφατη, είχαμε ξεκινήσει με ζήλο στη Χριστιανική οδό ζωής. Μελετούσαμε τις Γραφές και συμμετείχαμε τακτικά στις συναθροίσεις. (Εβραίους 10:24, 25) Μας έδινε χαρά το να συμμετέχουμε στη διακονία. Εντούτοις, τι μπορεί να γίνει αν η χαρά μας έχει εξασθενήσει; Η μελέτη της Αγίας Γραφής, η παρακολούθηση των συναθροίσεων, η συμμετοχή στη διακονία—ναι, η πλήρης ανάμειξη σε κάθε πτυχή της Χριστιανοσύνης—θα πρέπει να δώσουν στη ζωή μας πνευματική σταθερότητα και να αναζωπυρώσουν τόσο την αγάπη που είχαμε πρώτα όσο και τη χαρά που υπήρχε προηγουμένως στην καρδιά μας. (Αποκάλυψη 2:4) Έτσι δεν θα είμαστε σαν μερικούς που τους λείπει σε κάποιο βαθμό η χαρά και πολλές φορές έχουν ανάγκη πνευματικής υποβοήθησης. Οι πρεσβύτεροι χαίρονται να βοηθούν, αλλά εμείς ατομικά πρέπει να εκπληρώνουμε την αφιέρωση που έχουμε κάνει στον Θεό. Κανένας άλλος δεν μπορεί να το κάνει αυτό για εμάς. Ας θέσουμε λοιπόν ως στόχο μας το να ακολουθούμε το φυσιολογικό, Χριστιανικό καθιερωμένο πρόγραμμα ώστε να εκπληρώνουμε την αφιέρωση που έχουμε κάνει στον Ιεχωβά και να νιώθουμε αληθινή χαρά.
8. Γιατί είναι σημαντική η καθαρή συνείδηση αν θέλουμε να είμαστε χαρούμενοι;
8 Αν πρόκειται να έχουμε τη χαρά που είναι καρπός του πνεύματος του Θεού, χρειαζόμαστε καθαρή συνείδηση. Όσο διάστημα προσπαθούσε ο Βασιλιάς Δαβίδ του Ισραήλ να συγκαλύψει το αμάρτημά του, ήταν δυστυχισμένος. Στην πραγματικότητα, η υγρότητα της ζωής του φαινόταν να εξατμίζεται, και ο ίδιος μπορεί να είχε αρρωστήσει σωματικά. Τι ανακούφιση ένιωσε όταν έλαβε χώρα η μετάνοια και η εξομολόγηση! (Ψαλμός 32:1-5) Δεν είναι δυνατόν να είμαστε χαρούμενοι αν κρύβουμε κάποιο σοβαρό αμάρτημα. Αυτό θα μπορούσε κάλλιστα να μας κάνει να ζούμε ταραγμένη ζωή. Ασφαλώς, αυτός δεν είναι ο τρόπος με τον οποίο μπορούμε να νιώθουμε χαρά. Αλλά η εξομολόγηση και η μετάνοια φέρνουν ανακούφιση καθώς και την αποκατάσταση ενός χαρωπού πνεύματος.—Παροιμίαι 28:13.
Αναμονή με Χαρά
9, 10. (α) Ποια υπόσχεση έλαβε ο Αβραάμ, αλλά πώς μπορεί να δοκιμάστηκε η πίστη και η χαρά του; (β) Πώς μπορούμε να ωφεληθούμε από τα παραδείγματα του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ;
9 Το να έχουμε χαρά όταν μαθαίνουμε για πρώτη φορά το θεϊκό σκοπό είναι ένα πράγμα, αλλά το να παραμένουμε χαρούμενοι καθώς περνούν τα χρόνια είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Αυτό μπορεί να φανεί παραστατικά από την περίπτωση του πιστού Αβραάμ. Αφού προσπάθησε να θυσιάσει το γιο του τον Ισαάκ σύμφωνα με την εντολή του Θεού, ένας άγγελος έφερε το εξής άγγελμα: ‘Ώμοσα εις εμαυτόν, λέγει Ιεχωβά, ότι, επειδή έπραξας το πράγμα τούτο και δεν ελυπήθης τον υιόν σου, τον μονογενή σου, ότι ευλογών θέλω σε ευλογήσει, και πληθύνων θέλω πληθύνει το σπέρμα σου ως τα άστρα του ουρανού και ως την άμμον την παρά το χείλος της θαλάσσης· και το σπέρμα σου θέλει κυριεύσει τας πύλας των εχθρών αυτού· και εν τω σπέρματί σου θέλουσιν ευλογηθή πάντα τα έθνη της γης· διότι υπήκουσας εις την φωνήν μου’. (Γένεσις 22:15-18) Αναμφίβολα, ο Αβραάμ καταχάρηκε με αυτή την υπόσχεση.
10 Ο Αβραάμ μπορεί να ανέμενε ότι ο Ισαάκ θα ήταν το «σπέρμα» μέσω του οποίου θα έρχονταν οι υποσχεμένες ευλογίες. Όμως, το γεγονός ότι τα χρόνια περνούσαν χωρίς να επιτελείται τίποτε το υπέροχο μέσω του Ισαάκ μπορεί να δοκίμασε την πίστη και τη χαρά του Αβραάμ και της οικογένειάς του. Το ότι ο Θεός επιβεβαίωσε την υπόσχεση στον Ισαάκ και αργότερα στο γιο του τον Ιακώβ τούς διαβεβαίωσε ότι η έλευση του Σπέρματος ήταν ακόμη μελλοντική, και αυτό τους βοήθησε να διατηρήσουν την πίστη και τη χαρά τους. Ωστόσο, ο Αβραάμ, ο Ισαάκ και ο Ιακώβ πέθαναν χωρίς να δουν την εκπλήρωση των υποσχέσεων που τους είχε δώσει ο Θεός, αλλά αυτοί δεν ήταν υπηρέτες του Ιεχωβά χωρίς χαρά. (Εβραίους 11:13) Και εμείς επίσης μπορούμε να εξακολουθήσουμε να υπηρετούμε τον Ιεχωβά με πίστη και χαρά καθώς περιμένουμε την εκπλήρωση των υποσχέσεών του.
Χαρά Παρά το Διωγμό
11. Γιατί μπορούμε να είμαστε χαρούμενοι παρά το διωγμό;
11 Ως υπηρέτες του Ιεχωβά, μπορούμε να υπηρετούμε τον Ιεχωβά με χαρά στην καρδιά, ακόμη και αν υποφέρουμε διωγμό. Ο Ιησούς αποκάλεσε ευτυχισμένους εκείνους που διώκονται για χάρη του, και ο απόστολος Πέτρος είπε: «Συνεχίστε να χαίρεστε εφόσον είστε συμμέτοχοι των παθημάτων του Χριστού, για να χαρείτε και να νιώσετε αγαλλίαση και κατά τη διάρκεια της αποκάλυψης της δόξας του. Αν ονειδίζεστε για το όνομα του Χριστού, είστε ευτυχισμένοι, διότι το πνεύμα της δόξας, ναι, το πνεύμα του Θεού, αναπαύεται πάνω σας». (1 Πέτρου 4:13, 14· Ματθαίος 5:11, 12) Αν υπομένετε διωγμό και παθήματα για χάρη της δικαιοσύνης, έχετε το πνεύμα και την επιδοκιμασία του Ιεχωβά, και αυτό σίγουρα προάγει τη χαρά.
12. (α) Γιατί μπορούμε να αντιμετωπίζουμε δοκιμές της πίστης με χαρά; (β) Ποιο βασικό μάθημα μπορούμε να πάρουμε από την περίπτωση ενός Λευίτη που βρισκόταν στην εξορία;
12 Μπορούμε να αντιμετωπίζουμε δοκιμές της πίστης με χαρά επειδή ο Θεός είναι το Καταφύγιό μας. Αυτό καταδεικνύεται από τον 42ο και τον 43ο Ψαλμό. Για κάποιο λόγο, ένας Λευίτης βρισκόταν στην εξορία. Αυτός αποζητούσε τόσο πολύ τη λατρεία στο αγιαστήριο του Θεού, ώστε ένιωθε σαν διψασμένη ελαφίνα που «επιποθεί» το νερό σε μια άνυδρη και άγονη περιοχή. Ο ίδιος ‘διψούσε’, δηλαδή λαχταρούσε, για τον Ιεχωβά και για το προνόμιο που είχε να λατρεύει τον Θεό στο αγιαστήριό Του. (Ψαλμός 42:1, 2) Η εμπειρία αυτού του εξορίστου θα πρέπει να μας υποκινεί να δείχνουμε ευγνωμοσύνη για τη συναναστροφή που απολαμβάνουμε με το λαό του Ιεχωβά. Αν κάποια κατάσταση, όπως φυλάκιση εξαιτίας διωγμού, προσωρινά μας εμποδίζει να είμαστε μαζί με αυτόν το λαό, ας αναλογιζόμαστε τις περασμένες χαρές που απολαμβάναμε μαζί στην ιερή υπηρεσία και ας προσευχόμαστε για υπομονή ενόσω ‘περιμένουμε τον Θεό’ να μας αποκαταστήσει στην τακτική μας δραστηριότητα με τους λάτρεις του.—Ψαλμός 42:4, 5, 11, ΜΝΚ· 43:3-5, ΜΝΚ.
‘Να Υπηρετείτε τον Ιεχωβά με Ευφροσύνη’
13. Πώς δείχνουν τα εδάφια Ψαλμός 100:1, 2, ΜΝΚ, ότι η χαρά πρέπει να αποτελεί χαρακτηριστικό στοιχείο της υπηρεσίας που αποδίδουμε στον Θεό;
13 Η χαρά πρέπει να αποτελεί χαρακτηριστικό στοιχείο της υπηρεσίας που αποδίδουμε στον Θεό. Αυτό δείχτηκε σε μια ευχαριστήρια μελωδία στην οποία ο ψαλμωδός έψαλε: ‘Να φωνάζετε θριαμβευτικά στον Ιεχωβά, όλοι εσείς οι άνθρωποι της γης. Να υπηρετείτε τον Ιεχωβά με ευφροσύνη. Ελάτε ενώπιόν του με χαρούμενη κραυγή’. (Ψαλμός 100:1, 2, ΜΝΚ) Ο Ιεχωβά είναι ‘ο ευτυχισμένος Θεός’ και θέλει να βρίσκουν χαρά οι υπηρέτες του στην εκπλήρωση της αφιέρωσής τους σε αυτόν. (1 Τιμόθεο 1:11) Άνθρωποι από όλα τα έθνη θα πρέπει να αγάλλονται σε σχέση με τον Ιεχωβά, και οι εκφράσεις μας αίνου θα πρέπει να είναι δυνατές, σαν τη ‘θριαμβευτική φωνή’ ενός νικηφόρου στρατεύματος. Εφόσον η υπηρεσία που αποδίδουμε στον Θεό είναι αναζωογονητική, θα πρέπει να συνοδεύεται από ευφροσύνη. Γι’ αυτό, ο ψαλμωδός παρότρυνε τους ανθρώπους να έρχονται στην παρουσία του Θεού ‘με χαρούμενη κραυγή’.
14, 15. Πώς εφαρμόζονται τα εδάφια Ψαλμός 100:3-5 στο χαρούμενο λαό του Ιεχωβά σήμερα;
14 Ο ψαλμωδός πρόσθεσε: ‘Γνωρίσατε [αναγνωρίστε, παραδεχτείτε] ότι ο Ιεχωβά είναι ο Θεός· αυτός έκαμεν ημάς, και ουχί ημείς· ημείς είμεθα λαός αυτού και πρόβατα της βοσκής αυτού’. (Ψαλμός 100:3) Εφόσον ο Ιεχωβά είναι ο Δημιουργός μας, αυτός είναι κύριός μας όπως ένας ποιμένας είναι κύριος των προβάτων του. Ο Θεός μάς φροντίζει τόσο καλά ώστε εμείς τον εξυμνούμε με ευγνωμοσύνη. (Ψαλμός 23) Σχετικά με τον Ιεχωβά, ο ψαλμωδός έψαλε επίσης: ‘Μπείτε στις πύλες του με ευχαριστίες, στις αυλές του με αίνο. Να του αποδίδετε ευχαριστίες, να ευλογείτε το όνομά του. Διότι ο Ιεχωβά είναι αγαθός· η στοργική του καλοσύνη υπάρχει επ’ αόριστον, και η πιστότητά του στη μια γενιά μετά την άλλη’.—Ψαλμός 100:4, 5, ΜΝΚ.
15 Σήμερα, χαρούμενοι άνθρωποι από όλα τα έθνη μπαίνουν στις αυλές του αγιαστηρίου του Ιεχωβά για να προσφέρουν ευχαριστίες και αίνο. Ευλογούμε χαρούμενα το όνομα του Θεού λέγοντας πάντοτε καλά πράγματα για τον Ιεχωβά, και οι μεγαλειώδεις ιδιότητές του μας υποκινούν να τον αινούμε. Αυτός είναι πλήρως αγαθός, και η στοργική του καλοσύνη, δηλαδή το συμπονετικό του ενδιαφέρον για τους υπηρέτες του, είναι κάτι στο οποίο μπορούμε πάντοτε να βασιζόμαστε, διότι αυτό εξακολουθεί να υπάρχει επ’ αόριστον. ‘Στη μια γενιά μετά την άλλη’, ο Ιεχωβά είναι πιστός σε σχέση με την εκδήλωση αγάπης προς εκείνους που κάνουν το θέλημά του. (Ρωμαίους 8:38, 39) Ασφαλώς, λοιπόν, έχουμε βάσιμους λόγους για να ‘υπηρετούμε τον Ιεχωβά με ευφροσύνη’.
Να Χαίρεστε σε Σχέση με την Ελπίδα Σας
16. Σε σχέση με ποιες ελπίδες και προοπτικές μπορούν να χαίρονται οι Χριστιανοί;
16 Ο Παύλος έγραψε: «Να χαίρεστε σε σχέση με την ελπίδα». (Ρωμαίους 12:12) Οι χρισμένοι ακόλουθοι του Ιησού Χριστού χαίρονται σε σχέση με την ένδοξη ελπίδα της αθάνατης ουράνιας ζωής, την οποία έκανε διαθέσιμη ο Θεός σε αυτούς μέσω του Γιου του. (Ρωμαίους 8:16, 17· Φιλιππησίους 3:20, 21) Οι Χριστιανοί που έχουν ελπίδα αιώνιας ζωής στον Παράδεισο στη γη έχουν και αυτοί βάση για να χαίρονται. (Λουκάς 23:43) Όλοι οι πιστοί υπηρέτες του Ιεχωβά έχουν λόγο για να χαίρονται σε σχέση με την ελπίδα της Βασιλείας, είτε διότι θα αποτελέσουν μέρος εκείνης της ουράνιας κυβέρνησης είτε διότι θα ζήσουν στην επίγεια επικράτειά της. Τι χαρωπή ευλογία!—Ματθαίος 6:9, 10· Ρωμαίους 8:18-21.
17, 18. (α) Τι προλέχτηκε στα εδάφια Ησαΐας 25:6-8; (β) Πώς εκπληρώνεται τώρα αυτή η προφητεία του Ησαΐα, και τι μπορεί να λεχτεί για την εκπλήρωσή της στο μέλλον;
17 Και ο Ησαΐας επίσης προείπε ένα χαρωπό μέλλον για τους υπάκουους ανθρώπους. Αυτός έγραψε: ‘Επί του όρους τούτου ο Ιεχωβά των δυνάμεων θέλει κάμει εις πάντας τους λαούς ευωχίαν από παχέων, ευωχίαν από οίνων εν τη τρυγία αυτών, από παχέων μεστών μυελού, από οίνων κεκαθαρισμένων επί της τρυγίας. Και εν τω όρει τούτω θέλει αφανίσει το πρόσωπον του περικαλύμματος του περικαλύπτοντος πάντας τους λαούς και το κάλυμμα το καλύπτον επί πάντα τα έθνη. Θέλει καταπίει τον θάνατον εν νίκη· και Ιεχωβά ο Θεός θέλει σπογγίσει τα δάκρυα από πάντων των προσώπων· και θέλει εξαλείψει το όνειδος του λαού αυτού από πάσης της γης· διότι ο Ιεχωβά ελάλησε’.—Ησαΐας 25:6-8.
18 Το πνευματικό συμπόσιο στο οποίο συμμετέχουμε σήμερα ως λάτρεις του Ιεχωβά είναι πράγματι μια χαρωπή ‘ευωχία’. Στην πραγματικότητα, ξεχειλίζουμε από χαρά καθώς υπηρετούμε τον Θεό με ζήλο αναμένοντας την ‘ευωχία’ των κατά γράμμα καλών πραγμάτων τα οποία έχει υποσχεθεί για το νέο κόσμο. (2 Πέτρου 3:13) Με βάση τη θυσία του Ιησού, ο Ιεχωβά θα αφαιρέσει «το κάλυμμα» το οποίο περικαλύπτει την ανθρωπότητα εξαιτίας της αμαρτίας του Αδάμ. Τι χαρά θα είναι να δούμε να αφαιρείται η αμαρτία και ο θάνατος! Πόσο απολαυστικό θα είναι να υποδεχτούμε αναστημένα αγαπημένα μας πρόσωπα, να διαπιστώσουμε ότι τα δάκρυα έχουν εξαφανιστεί και να ζήσουμε σε μια παραδεισένια γη, όπου ο λαός του Ιεχωβά δεν θα ονειδίζεται αλλά θα έχει δώσει στον Θεό απάντηση για το μεγάλο χλευαστή, τον Σατανά τον Διάβολο!—Παροιμίαι 27:11.
19. Πώς θα πρέπει να ανταποκρινόμαστε στις προοπτικές που έχει θέσει ο Ιεχωβά ενώπιόν μας ως Μάρτυρές του;
19 Δεν σας γεμίζει χαρά και ευγνωμοσύνη το ότι γνωρίζετε τι θα κάνει ο Ιεχωβά για τους υπηρέτες του; Πράγματι, αυτές οι μεγαλειώδεις προοπτικές συμβάλλουν στη χαρά μας! Επιπλέον, η ευλογητή ελπίδα μας μάς κάνει να αποβλέπουμε στον ευτυχισμένο, στοργικό, γενναιόδωρο Θεό μας με συναισθήματα σαν και αυτά: ‘Ιδού, ούτος είναι ο Θεός ημών· περιεμείναμεν αυτόν και θέλει σώσει ημάς· ούτος είναι ο Ιεχωβά· περιεμείναμεν αυτόν· θέλομεν χαρή και ευφρανθή εν τη σωτηρία αυτού’. (Ησαΐας 25:9) Έχοντας τη λαμπρή ελπίδα μας σταθερά στερεωμένη στη διάνοιά μας, ας καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια για να υπηρετούμε τον Ιεχωβά με χαρά στην καρδιά.
Πώς θα Απαντούσατε;
◻ Πώς μπορούμε να υπηρετούμε τον Ιεχωβά με ‘χαρά στην καρδιά’;
◻ Τι μπορούμε να κάνουμε αν μας λείπει η χαρά στην υπηρεσία που αποδίδουμε στον Θεό;
◻ Γιατί μπορεί ο λαός του Ιεχωβά να έχει χαρά παρά το διωγμό;
◻ Ποιους λόγους έχουμε για να χαιρόμαστε σε σχέση με την ελπίδα μας;
[Εικόνες στη σελίδα 17]
Η συμμετοχή σε όλες τις μορφές της Χριστιανικής ζωής θα αυξήσει τη χαρά μας