‘Ο Ισραήλ του Θεού’ και το «Μεγάλο Πλήθος»

«Είδα, και να! ένα μεγάλο πλήθος, το οποίο κανένας άνθρωπος δεν μπορούσε να αριθμήσει».—ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ 7:9.

 1-3. (α) Ποιες ένδοξες ουράνιες προοπτικές έχουν οι χρισμένοι Χριστιανοί; (β) Πώς προσπάθησε ο Σατανάς να καταστρέψει την εκκλησία του πρώτου αιώνα; (γ) Τι συνέβη το 1919 το οποίο έδειξε ότι οι προσπάθειες που κατέβαλλε ο Σατανάς για να διαφθείρει τη χρισμένη Χριστιανική εκκλησία είχαν αποτύχει;

Η ΙΔΡΥΣΗ του «Ισραήλ του Θεού» το 33 Κ.Χ. ήταν ένα σημαντικό βήμα στην επεξεργασία των σκοπών του Ιεχωβά. (Γαλάτες 6:16) Τα χρισμένα μέλη του έχουν την ελπίδα να είναι αθάνατα πνευματικά πλάσματα και να κυβερνήσουν με τον Χριστό στην ουράνια Βασιλεία του Θεού. (1 Κορινθίους 15:50, 53, 54) Με αυτή τη θέση παίζουν εξέχοντα ρόλο στον αγιασμό του ονόματος του Ιεχωβά και στη συντριβή του κεφαλιού του μεγάλου Αντιδίκου, του Σατανά του Διαβόλου. (Γένεσις 3:15· Ρωμαίους 16:20) Δεν είναι παράξενο το γεγονός ότι ο Σατανάς έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να καταστρέψει αυτή τη νέα εκκλησία, διώκοντάς την αλλά και προσπαθώντας να τη διαφθείρει!—2 Τιμόθεο 2:18· Ιούδα 4· Αποκάλυψη 2:10.

² Ενόσω οι απόστολοι ήταν ζωντανοί, ο Σατανάς δεν μπορούσε να επιτύχει. Αλλά μετά το θάνατό τους, η αποστασία εξαπλώθηκε ανεξέλεγκτη. Τελικά, στα ανθρώπινα μάτια, η αγνή Χριστιανική εκκλησία που ιδρύθηκε από τον Ιησού φαινόταν ότι είχε διαφθαρεί όταν ο Σατανάς παρήγαγε την αποστατική θρησκευτική παρωδία που σήμερα είναι γνωστή ως Χριστιανικός κόσμος. (2 Θεσσαλονικείς 2:3-8) Παρ’ όλα αυτά, η αληθινή Χριστιανοσύνη επέζησε.—Ματθαίος 28:20.

³ Ο Ιησούς, στην παραβολή του σχετικά με το σιτάρι και τα ζιζάνια, προείπε ότι οι αληθινοί Χριστιανοί θα αναπτύσσονταν για κάποιο διάστημα μαζί με «ζιζάνια», δηλαδή ψεύτικους Χριστιανούς· αυτό και συνέβη. Αλλά είπε επίσης ότι, στη διάρκεια των τελευταίων ημερών, «οι γιοι της βασιλείας» θα ήταν και πάλι ευδιάκριτα χωρισμένοι από «τα ζιζάνια». (Ματθαίος 13:36-43) Και αυτό επίσης αποδείχτηκε αληθινό. Το 1919, οι γνήσιοι χρισμένοι Χριστιανοί βγήκαν από τη Βαβυλωνιακή αιχμαλωσία. Αναγνωρίστηκαν θεϊκά ως «ο πιστός και φρόνιμος δούλος», και άρχισαν με τόλμη να κηρύττουν τα καλά νέα της Βασιλείας. (Ματθαίος 24:14, 45-47· Αποκάλυψη 18:4) Σχεδόν όλοι τους ήταν Εθνικοί· όμως, επειδή είχαν την πίστη του Αβραάμ, στην πραγματικότητα ήταν ‘απόγονοι του Αβραάμ’. Ήταν μέλη του «Ισραήλ του Θεού».—Γαλάτες 3:7, 26-29.

Το «Μεγάλο Πλήθος»

 4. Ποια ομάδα Χριστιανών έγινε αντιληπτή, ιδιαίτερα τη δεκαετία του 1930;

⁴ Αρχικά, τα άτομα που ανταποκρίθηκαν στο κήρυγμα αυτών των χρισμένων Χριστιανών έγιναν και εκείνα πνευματικοί Ισραηλίτες, αυτοί που απομένουν από τους 144.000, με ουράνια ελπίδα. (Αποκάλυψη 12:17) Ωστόσο, ιδιαίτερα τη δεκαετία του 1930, μια άλλη ομάδα έγινε αντιληπτή. Εκείνοι που ανήκαν σε αυτήν ταυτίστηκαν με τα «άλλα πρόβατα» της παραβολής σχετικά με τις μάντρες των προβάτων. (Ιωάννης 10:16) Αυτοί ήταν μαθητές του Χριστού με την ελπίδα της αιώνιας ζωής σε μια παραδεισένια γη. Ήταν οι πνευματικοί απόγονοι, σαν να λέγαμε, των χρισμένων Χριστιανών. (Ησαΐας 59:21· 66:22· παράβαλε 1 Κορινθίους 4:15, 16). Αναγνώριζαν τη χρισμένη Χριστιανική εκκλησία ως τον πιστό και φρόνιμο δούλο και, όπως οι χρισμένοι αδελφοί τους, είχαν βαθιά αγάπη για τον Ιεχωβά, πίστη στη θυσία του Ιησού, ζήλο για τον αίνο του Θεού, και επίσης ήταν διατεθειμένοι να υποφέρουν για χάρη της δικαιοσύνης.

 5. Πώς έχει υπάρξει σταδιακά καλύτερη κατανόηση της θέσης των άλλων προβάτων;

⁵ Στην αρχή, η θέση αυτών των άλλων προβάτων δεν είχε κατανοηθεί καλά, αλλά με το πέρασμα του χρόνου τα πράγματα έγιναν πιο ξεκάθαρα. Το 1932, οι χρισμένοι Χριστιανοί ενθαρρύνθηκαν να παροτρύνουν τα άλλα πρόβατα να συμμετέχουν στο έργο κηρύγματος—κάτι που ήδη έκαναν πολλά από τα άλλα πρόβατα. Το 1934, τα άλλα πρόβατα ενθαρρύνθηκαν να βαφτιστούν. Το 1935, ταυτίστηκαν με το «μεγάλο πλήθος» του 7ου κεφαλαίου της Αποκάλυψης. Το 1938, προσκλήθηκαν να παρευρεθούν στην Ανάμνηση του θανάτου του Ιησού Χριστού ως παρατηρητές. Το 1950, έγινε αντιληπτό ότι ώριμοι άντρες από ανάμεσά τους συμπεριλαμβάνονται στους «άρχοντες» οι οποίοι υπηρετούν ως «σκέπη από του ανέμου και ως καταφύγιον από της τρικυμίας». (Ψαλμός 45:16· Ησαΐας 32:1, 2) Το 1953, κατανοήθηκε ότι η επίγεια οργάνωση του Θεού—το μεγαλύτερο μέρος της οποίας τότε αποτελούνταν από τα άλλα πρόβατα—είναι ο πυρήνας της επίγειας κοινωνίας που θα υπάρχει στο νέο κόσμο. Το 1985 έγινε κατανοητό ότι, με βάση τη λυτρωτική θυσία του Ιησού, τα άλλα πρόβατα ανακηρύσσονται δίκαια ως φίλοι του Θεού και με προοπτική να επιζήσουν από τον Αρμαγεδδώνα.

 6. Ποιες είναι οι σχετικές θέσεις των χρισμένων και των άλλων προβάτων σήμερα, πράγμα που οδηγεί σε ποια ερωτήματα;

⁶ Μέχρι τώρα, σε αυτό το τελικό μέρος των ‘τελευταίων ημερών’, η συντριπτική πλειονότητα των 144.000 έχουν πεθάνει και έχουν λάβει την ουράνια ανταμοιβή τους. (2 Τιμόθεο 3:1· Αποκάλυψη 6:9-11· 14:13) Οι Χριστιανοί που έχουν επίγεια ελπίδα επιτελούν τώρα το μεγαλύτερο μέρος του κηρύγματος των καλών νέων, και το θεωρούν προνόμιο να υποστηρίζουν τους χρισμένους αδελφούς του Ιησού σε αυτό. (Ματθαίος 25:40) Εντούτοις, αυτοί οι χρισμένοι αποτελούν τον πιστό και φρόνιμο δούλο μέσω του οποίου παρέχεται η πνευματική τροφή σε όλη τη διάρκεια αυτών των τελευταίων ημερών. Ποια θα είναι η κατάσταση των άλλων προβάτων όταν όλοι οι χρισμένοι θα έχουν λάβει την ουράνια ανταμοιβή τους; Ποιες προμήθειες θα γίνουν τότε για τα άλλα πρόβατα; Μια σύντομη ματιά στον αρχαίο Ισραήλ θα μας βοηθήσει να απαντήσουμε σε αυτά τα ερωτήματα.

Μια Τυπική ‘Βασιλεία Ιερέων’

 7, 8. Μέχρι ποιου βαθμού ήταν ο αρχαίος Ισραήλ βασιλεία ιερέων και άγιο έθνος υπό τη διαθήκη του Νόμου;

⁷ Όταν ο Ιεχωβά εξέλεξε τον Ισραήλ ως το ειδικό έθνος του, έκανε διαθήκη μαζί τους, λέγοντας: «Εάν τωόντι υπακούσητε εις την φωνήν μου, και φυλάξητε την διαθήκην μου, θέλετε είσθαι εις εμέ ο εκλεκτός από πάντων των λαών· διότι ιδική μου είναι πάσα η γη· και σεις θέλετε είσθαι εις εμέ βασίλειον ιεράτευμα [βασιλεία ιερέων, ΜΝΚ] και έθνος άγιον». (Έξοδος 19:5, 6) Ο Ισραήλ ήταν ο ειδικός λαός του Ιεχωβά με βάση τη διαθήκη του Νόμου. Πώς, όμως, θα εκπληρωνόταν η υπόσχεση που περιλάμβανε μια βασιλεία ιερέων και ένα άγιο έθνος;

⁸ Ο Ισραήλ, όταν ήταν πιστός, αναγνώριζε την κυριαρχία του Ιεχωβά και τον δεχόταν ως Βασιλιά του. (Ησαΐας 33:22) Επομένως, αποτελούσε βασιλεία. Όμως, όπως αποκαλύφτηκε αργότερα, η υπόσχεση περί ‘βασιλείας’ θα σήμαινε ακόμη πιο πολλά από αυτό. Επιπλέον, όταν τα μέλη του υπάκουαν στο Νόμο του Ιεχωβά, ήταν καθαρά, χωρισμένα από τα έθνη που βρίσκονταν γύρω τους. Αποτελούσαν ένα άγιο έθνος. (Δευτερονόμιον 7:5, 6) Αποτελούσαν βασιλεία ιερέων; Στον Ισραήλ, η φυλή του Λευί ήταν ξεχωρισμένη για υπηρεσία στο ναό, και σε αυτή τη φυλή υπήρχε το Λευιτικό ιερατείο. Όταν εγκαινιάστηκε ο Μωσαϊκός Νόμος, οι άρρενες Λευίτες πάρθηκαν σε αντάλλαγμα για τα πρωτότοκα κάθε μη Λευιτικής οικογένειας.a (Έξοδος 22:29· Αριθμοί 3:11-16, 40-51) Έτσι, κάθε οικογένεια στον Ισραήλ εκπροσωπούνταν, σαν να λέγαμε, στην υπηρεσία του ναού. Αυτός ήταν ο μέγιστος βαθμός κατά τον οποίο το έθνος αποτέλεσε ιερατείο. Ωστόσο, εκπροσωπούσαν τον Ιεχωβά ενώπιον των εθνών. Κάθε ξένος που επιθυμούσε να λατρεύει τον αληθινό Θεό έπρεπε να το κάνει αυτό σε συνταύτιση με τον Ισραήλ.—2 Χρονικών 6:32, 33· Ησαΐας 60:10.

 9. Τι έκανε τον Ιεχωβά να απορρίψει το βόρειο βασίλειο του Ισραήλ ‘από το να υπηρετεί ως ιερέας σε αυτόν’;

⁹ Μετά το θάνατο του Σολομώντα, ο λαός του Θεού διαιρέθηκε στο βόρειο έθνος του Ισραήλ υπό τον Βασιλιά Ιεροβοάμ και στο νότιο έθνος του Ιούδα υπό τον Βασιλιά Ροβοάμ. Εφόσον ο ναός, το κέντρο της αγνής λατρείας, βρισκόταν στο έδαφος του Ιούδα, ο Ιεροβοάμ θέσπισε μια παράνομη μορφή λατρείας στήνοντας ομοιώματα μοσχαριών στο έδαφος του δικού του έθνους. Επιπλέον, «έκαμεν οίκους επί των υψηλών τόπων και έκαμεν ιερείς εκ των εσχάτων του λαού, οίτινες δεν ήσαν εκ των υιών Λευί». (1 Βασιλέων 12:31) Το βόρειο έθνος βυθίστηκε βαθύτερα στην ψεύτικη λατρεία όταν ο Βασιλιάς Αχαάβ επέτρεψε στην ξένη σύζυγό του, την Ιεζάβελ, να εγκαθιδρύσει τη λατρεία του Βάαλ στη χώρα. Τελικά, ο Ιεχωβά εξέφερε κρίση για το στασιαστικό βασίλειο. Μέσω του Ωσηέ είπε: «Ο λαός μου ηφανίσθη δι’ έλλειψιν γνώσεως· επειδή συ απέρριψας την γνώσιν και εγώ απέρριψα σε από του να ιερατεύης εις εμέ [από το να υπηρετείς ως ιερέας σε εμένα, ΜΝΚ]». (Ωσηέ 4:6) Λίγο αργότερα, οι Ασσύριοι εξάλειψαν το βόρειο βασίλειο του Ισραήλ.

10. Όταν το νότιο βασίλειο του Ιούδα ήταν πιστό, πώς εκπροσωπούσε τον Ιεχωβά ενώπιον των εθνών;

¹⁰ Τι θα λεχθεί για το νότιο έθνος, τον Ιούδα; Στις ημέρες του Εζεκία, ο Ιεχωβά τούς είπε μέσω του Ησαΐα: «Σεις είσθε μάρτυρές μου, . . . και ο δούλος μου, τον οποίον εξέλεξα, . . . ο λαός, τον οποίον έπλασα εις εμαυτόν, θέλει διηγείσθαι την αίνεσίν μου». (Ησαΐας 43:10, 21· 44:21) Όταν ήταν πιστό, το νότιο βασίλειο διακήρυττε στα έθνη τη δόξα του Ιεχωβά και ήλκυε άτομα με δίκαιη καρδιά για να τον λατρεύουν στο ναό του και να διακονούνται από το νόμιμο Λευιτικό ιερατείο.

Ξένοι στον Ισραήλ

11, 12. Κατονομάστε μερικούς ξένους οι οποίοι ήρθαν για να υπηρετήσουν τον Ιεχωβά σε συνταύτιση με τον Ισραήλ.

¹¹ Όσον αφορά τους ξένους που ανταποκρίνονταν σε αυτή την εθνική μαρτυρία, υπήρχε πρόβλεψη για αυτούς στο Νόμο που είχε δοθεί μέσω του Μωυσή—του οποίου η σύζυγος, η Σεπφώρα, ήταν Μαδιανίτισσα. «Μέγα πλήθος σύμμικτον» από μη Ισραηλίτες έφυγε από την Αίγυπτο μαζί με τον Ισραήλ, και εκείνοι που ανήκαν σε αυτό ήταν παρόντες όταν δόθηκε ο Νόμος. (Έξοδος 2:16-22· 12:38· Αριθμοί 11:4) Η Ραάβ και η οικογένειά της σώθηκαν από την Ιεριχώ και αργότερα έγιναν δεκτοί στην Ιουδαϊκή εκκλησία. (Ιησούς του Ναυή 6:23-25) Λίγο αργότερα, οι Γαβαωνίτες έκαναν ειρήνη με τον Ισραήλ και διορίστηκαν σε διάφορες εργασίες σε σχέση με τη σκηνή του μαρτυρίου.—Ιησούς του Ναυή 9:3-27· βλέπε επίσης 1 Βασιλέων 8:41-43· Εσθήρ 8:17.

¹² Τελικά, ορισμένοι ξένοι υπηρέτησαν σε υψηλές θέσεις. Ο Ουρίας ο Χετταίος, ο σύζυγος της Βηθ-σαβεέ, υπολογιζόταν ανάμεσα στους ‘ισχυρούς’ άντρες του Δαβίδ, όπως συνέβαινε και με τον Σελέκ τον Αμμωνίτη. (1 Χρονικών 11:26, 39, 41· 2 Σαμουήλ 11:3, 4) Ο Αβδέ-μέλεχ, ένας Αιθίοπας, υπηρετούσε στο παλάτι και είχε πρόσβαση στο βασιλιά. (Ιερεμίας 38:7-9) Αφότου ο Ισραήλ επέστρεψε από την εξορία στη Βαβυλώνα, οι Νεθινείμ, οι οποίοι δεν ήταν Ισραηλίτες, έλαβαν αυξημένες ευθύνες για την υποβοήθηση των ιερέων. (Έσδρας 7:24) Εφόσον μερικοί από αυτούς τους πιστούς ξένους, ή πάροικους, θεωρούνται ότι προσκιάζουν το μεγάλο πλήθος σήμερα, η κατάστασή τους μας ενδιαφέρει.

13, 14. (α) Ποια ήταν τα προνόμια και οι ευθύνες των προσήλυτων στον Ισραήλ; (β) Πώς έπρεπε να θεωρούν οι Ισραηλίτες τους πιστούς προσήλυτους;

¹³ Αυτά τα άτομα ήταν προσήλυτοι, αφιερωμένοι λάτρεις του Ιεχωβά υπό το Μωσαϊκό Νόμο, οι οποίοι ήταν χωρισμένοι από τα έθνη μαζί με τους Ισραηλίτες. (Λευιτικόν 24:22) Πρόσφεραν θυσίες, έμεναν αποχωρισμένοι από την ψεύτικη λατρεία και απείχαν από αίμα, όπως έκαναν και οι Ισραηλίτες. (Λευιτικόν 17:10-14· 20:2) Βοήθησαν στην κατασκευή του ναού του Σολομώντα και συμμετείχαν στην αποκατάσταση της αληθινής λατρείας υπό τον Βασιλιά Ασά και τον Βασιλιά Εζεκία. (1 Χρονικών 22:2· 2 Χρονικών 15:8-14· 30:25) Όταν ο Πέτρος χρησιμοποίησε το πρώτο κλειδί της Βασιλείας την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ., τα λόγια του τα άκουσαν «Ιουδαίοι . . . και [μη Ιουδαίοι] προσήλυτοι». Πιθανώς, μερικοί από τους τρεις χιλιάδες που βαφτίστηκαν εκείνη την ημέρα ήταν προσήλυτοι. (Πράξεις 2:10, 41) Λίγο αργότερα, ένας Αιθίοπας προσήλυτος βαφτίστηκε από τον Φίλιππο—προτού χρησιμοποιήσει ο Πέτρος το τελευταίο κλειδί της Βασιλείας στην περίπτωση του Κορνήλιου και της οικογένειάς του. (Ματθαίος 16:19· Πράξεις 8:26-40· 10:30-48) Είναι σαφές ότι οι προσήλυτοι δεν θεωρούνταν Εθνικοί.

¹⁴ Παρ’ όλα αυτά, η θέση των προσήλυτων στη χώρα δεν ήταν παρόμοια με εκείνη που είχαν οι φυσικοί Ισραηλίτες. Οι προσήλυτοι δεν υπηρετούσαν ως ιερείς, και τα πρωτότοκά τους δεν εκπροσωπούνταν στο Λευιτικό ιερατείο.b Επίσης, οι προσήλυτοι δεν είχαν κληρονομιά γης στον Ισραήλ. Ωστόσο, οι Ισραηλίτες είχαν λάβει την εντολή να δείχνουν στοχαστικό ενδιαφέρον στους πιστούς προσήλυτους και να τους θεωρούν αδελφούς.—Λευιτικόν 19:33, 34.

Το Πνευματικό Έθνος

15. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα όταν ο φυσικός Ισραήλ αρνήθηκε να δεχτεί τον Μεσσία;

¹⁵ Ο Νόμος ήταν σχεδιασμένος για να διατηρεί τον Ισραήλ καθαρό, χωρισμένο από τα έθνη που βρίσκονταν γύρω του. Όμως, χρησίμευε και για έναν άλλο σκοπό. Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Ο Νόμος έγινε ο παιδαγωγός μας που οδήγησε στον Χριστό, για να ανακηρυχτούμε δίκαιοι λόγω πίστης». (Γαλάτες 3:24) Δυστυχώς, οι περισσότεροι Ισραηλίτες δεν κατάφεραν να οδηγηθούν στον Χριστό μέσω του Νόμου. (Ματθαίος 23:15· Ιωάννης 1:11) Γι’ αυτό, ο Ιεχωβά Θεός απέρριψε εκείνο το έθνος και φρόντισε να γεννηθεί ο «Ισραήλ του Θεού». Επιπλέον, απηύθυνε σε μη Ιουδαίους την πρόσκληση να γίνουν σε πλήρη βαθμό υπήκοοι σε αυτόν τον νέο Ισραήλ. (Γαλάτες 3:28· 6:16) Σε αυτό το νέο έθνος η υπόσχεση του Ιεχωβά σχετικά με το βασιλικό ιερατείο, η οποία αναφέρεται στα εδάφια Έξοδος 19:5, 6, έχει την υπέροχη, τελική εκπλήρωσή της. Με ποιον τρόπο;

16, 17. Με ποια έννοια έχουν οι χρισμένοι Χριστιανοί πάνω στη γη ‘βασιλική ιδιότητα’; Με ποια έννοια αποτελούν «ιερατείο»;

¹⁶ Ο Πέτρος παρέθεσε το εδάφιο Έξοδος 19:6 όταν έγραψε στους χρισμένους Χριστιανούς των ημερών του: «Εσείς είστε ‘εκλεγμένο γένος, βασιλικό ιερατείο, άγιο έθνος, λαός για ειδική ιδιοκτησία’». (1 Πέτρου 2:9) Τι σημαίνει αυτό; Μήπως είναι βασιλιάδες οι χρισμένοι Χριστιανοί πάνω στη γη; Όχι, το βασιλικό τους αξίωμα είναι ακόμη μελλοντικό. (1 Κορινθίους 4:8) Ωστόσο, έχουν ‘βασιλική ιδιότητα’ με την έννοια ότι είναι σημειωμένοι για μελλοντικά βασιλικά προνόμια. Ακόμη και τώρα αποτελούν έθνος υπό έναν βασιλιά, τον Ιησού, ο οποίος είναι διορισμένος από τον Μεγάλο Κυρίαρχο, τον Ιεχωβά Θεό. Ο Παύλος έγραψε: «[Ο Ιεχωβά] μας ελευθέρωσε από την εξουσία του σκοταδιού και μας μετέφερε στη βασιλεία του Γιου της αγάπης του».—Κολοσσαείς 1:13.

¹⁷ Αποτελούν οι χρισμένοι Χριστιανοί πάνω στη γη ιερατείο; Κατά μία έννοια, ναι. Ως εκκλησία, αυτοί προσφέρουν μια αναμφισβήτητη ιερατική λειτουργία. Ο Πέτρος το εξήγησε αυτό όταν είπε: «Εσείς οι ίδιοι . . . οικοδομείστε και γίνεστε πνευματικός οίκος με σκοπό ένα άγιο ιερατείο». (1 Πέτρου 2:5· 1 Κορινθίους 3:16) Σήμερα, το υπόλοιπο των χρισμένων Χριστιανών ως σώμα είναι «ο πιστός και φρόνιμος δούλος», ο αγωγός για τη διανομή της πνευματικής τροφής. (Ματθαίος 24:45-47) Όπως συνέβαινε με τον αρχαίο Ισραήλ, οποιοσδήποτε επιθυμεί να λατρεύει τον Ιεχωβά πρέπει να το κάνει αυτό σε συνταύτιση με εκείνους τους χρισμένους Χριστιανούς.

18. Ως ιερατείο, ποια κύρια ευθύνη έχει η χρισμένη Χριστιανική εκκλησία πάνω στη γη;

¹⁸ Επιπλέον, οι χρισμένοι Χριστιανοί αντικατέστησαν τον Ισραήλ αναλαμβάνοντας το προνόμιο της επίδοσης μαρτυρίας για τη μεγαλοσύνη του Ιεχωβά ανάμεσα στα έθνη. Τα συμφραζόμενα δείχνουν πως, όταν ο Πέτρος αποκάλεσε τους χρισμένους Χριστιανούς βασιλικό ιερατείο, είχε το έργο κηρύγματος υπόψη του. Πράγματι, αυτός συνδύασε σε μια παράθεση την υπόσχεση του Ιεχωβά στο εδάφιο Έξοδος 19:6 με τα λόγια Του προς τον Ισραήλ στο εδάφιο Ησαΐας 43:21, όταν είπε: «Εσείς είστε . . . ‘βασιλικό ιερατείο, . . . για να διακηρύξετε εκτεταμένα τις αρετές’ εκείνου που σας κάλεσε από το σκοτάδι στο θαυμαστό του φως». (1 Πέτρου 2:9) Σε αρμονία με αυτό, ο Παύλος μίλησε σχετικά με τη διακήρυξη των αρετών του Ιεχωβά σαν να επρόκειτο για θυσία στο ναό. Όπως έγραψε ο ίδιος: «Μέσω [του Ιησού] ας προσφέρουμε πάντοτε στον Θεό θυσία αίνου, δηλαδή, τον καρπό των χειλιών που κάνουν δημόσια διακήρυξη για το όνομά του».—Εβραίους 13:15.

Ουράνια Εκπλήρωση

19. Ποια είναι η τελική, μεγαλειώδης εκπλήρωση της υπόσχεσης ότι ο Ισραήλ θα αποτελούσε βασιλεία ιερέων;

¹⁹ Όμως, τα εδάφια Έξοδος 19:5, 6 τελικά έχουν μια πολύ πιο ένδοξη εκπλήρωση. Στο βιβλίο της Αποκάλυψης, ο απόστολος Ιωάννης ακούει ουράνια πλάσματα να εφαρμόζουν αυτά τα εδάφια καθώς αινούν τον αναστημένο Ιησού: «Σφάχτηκες και με το αίμα σου αγόρασες άτομα για τον Θεό από κάθε φυλή και γλώσσα και λαό και έθνος, και τους έκανες να είναι βασιλεία και ιερείς στον Θεό μας, και αυτοί θα κυβερνήσουν τη γη ως βασιλιάδες». (Αποκάλυψη 5:9, 10) Με την τελική του έννοια, λοιπόν, το βασιλικό ιερατείο είναι η ουράνια Βασιλεία του Θεού, η εξουσία που κυβερνάει και για την οποία μας δίδαξε ο Ιησούς να προσευχόμαστε. (Λουκάς 11:2) Όλοι οι 144.000 χρισμένοι Χριστιανοί οι οποίοι υπομένουν πιστά μέχρι το τέλος θα συμμετάσχουν σε αυτή τη διευθέτηση της Βασιλείας. (Αποκάλυψη 20:4, 6) Τι υπέροχη εκπλήρωση της υπόσχεσης που ειπώθηκε πριν από τόσο καιρό μέσω του Μωυσή!

20. Ποιο ερώτημα πρέπει ακόμη να απαντηθεί;

²⁰ Τι σχέση έχουν όλα αυτά με την κατάσταση του μεγάλου πλήθους καθώς και με το μέλλον του όταν όλοι οι χρισμένοι θα έχουν λάβει την υπέροχη κληρονομιά τους; Αυτό θα διασαφηνιστεί στο τελικό άρθρο αυτής της σειράς.

[Υποσημειώσεις]

Μπορείτε να Εξηγήσετε;

◻ Πώς έχει υπάρξει σταδιακά καλύτερη κατανόηση της θέσης των άλλων προβάτων;

◻ Γιατί απέρριψε ο Ιεχωβά το βόρειο βασίλειο του Ισραήλ από το να υπηρετεί ως ιερέας σε αυτόν;

◻ Όταν ήταν πιστός, ποια θέση είχε ο Ιούδας ενώπιον των εθνών;

◻ Ποια ήταν η θέση των πιστών προσήλυτων στον Ισραήλ;

◻ Πώς υπηρετεί η χρισμένη εκκλησία ως βασιλεία ιερέων;

[Εικόνα στη σελίδα 16]

Ως βασιλικό ιερατείο, οι χρισμένοι Χριστιανοί διακηρύττουν τη δόξα του Ιεχωβά πάνω στη γη

[Εικόνα στη σελίδα 18]

Η τελική εκπλήρωση του εδαφίου Έξοδος 19:6 είναι η Βασιλεία