Ο Ιεχωβά Εξυψώνει τον Μεσσιανικό Υπηρέτη Του — ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς

Κεφάλαιο Δεκατέσσερα

Ο Ιεχωβά Εξυψώνει τον Μεσσιανικό Υπηρέτη Του

1, 2. (α) Εξηγήστε με παράδειγμα ποια κατάσταση αντιμετώπισαν πολλοί Ιουδαίοι στις αρχές του πρώτου αιώνα Κ.Χ. (β) Ποια προμήθεια είχε κάνει ο Ιεχωβά για να βοηθήσει τους πιστούς Ιουδαίους να αναγνωρίσουν τον Μεσσία;

ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ότι πρόκειται να συναντήσετε κάποιο σημαίνον πρόσωπο. Ο χρόνος και ο τόπος της συνάντησής σας έχουν καθοριστεί. Αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα: Δεν γνωρίζετε τίποτα για την εμφάνισή του, και θα ταξιδεύει διακριτικά, χωρίς επισημότητες. Πώς θα τον αναγνωρίσετε; Μια λεπτομερής περιγραφή του θα σας βοηθούσε.

² Στις αρχές του πρώτου αιώνα Κ.Χ., πολλοί Ιουδαίοι αντιμετώπισαν μια παρόμοια κατάσταση. Ανέμεναν τον Μεσσία—τον σημαντικότερο άνθρωπο που θα ζούσε ποτέ. (Δανιήλ 9:24-27· Λουκάς 3:15) Αλλά πώς θα τον αναγνώριζαν οι πιστοί Ιουδαίοι; Ο Ιεχωβά, μέσω των Εβραίων προφητών, είχε δώσει μια λεπτομερή γραπτή εικόνα των σχετικών με τον Μεσσία γεγονότων, για να βοηθήσει τα άτομα που θα είχαν διάκριση να τον αναγνωρίσουν αδιαμφισβήτητα.

3. Τι είδους περιγραφή του Μεσσία παρέχουν τα εδάφια Ησαΐας 52:13–53:12;

³ Από όλες τις εβραϊκές προφητείες για τον Μεσσία, ίσως καμιά δεν παρέχει σαφέστερη εικόνα από ό,τι η προφητεία που είναι γραμμένη στα εδάφια Ησαΐας 52:13–53:12. Εφτακόσια και πλέον χρόνια εκ των προτέρων, ο Ησαΐας περιέγραψε, όχι τη σωματική εμφάνιση του Μεσσία, αλλά λεπτομέρειες που ήταν σημαντικότερες—για ποιο σκοπό και με ποιον τρόπο θα υπέφερε, καθώς και συγκεκριμένα στοιχεία για το θάνατο, την ταφή και την εξύψωσή του. Η εξέταση αυτής της προφητείας και της εκπλήρωσής της θα μας ενθαρρύνει και θα ενισχύσει την πίστη μας.

«Ο Υπηρέτης Μου»—Ποιος Είναι;

4. Ποιες απόψεις για την ταυτότητα του “υπηρέτη” έχουν εκφράσει ορισμένοι Ιουδαίοι λόγιοι, αλλά γιατί αυτές δεν ταιριάζουν με την προφητεία του Ησαΐα;

⁴ Ακριβώς προηγουμένως, ο Ησαΐας έχει μιλήσει για την απελευθέρωση των Ιουδαίων από την εξορία στη Βαβυλώνα. Τώρα, στρέφοντας την προσοχή σε ένα πολύ μεγαλύτερο γεγονός, καταγράφει τα λόγια του Ιεχωβά: «Δείτε! Ο υπηρέτης μου θα ενεργήσει με ενόραση. Θα είναι σε υψηλή θέση και θα φερθεί ψηλά και θα εξυψωθεί πάρα πολύ». (Ησαΐας 52:13) Ποιος είναι αυτός ο «υπηρέτης»; Ανά τους αιώνες, οι Ιουδαίοι λόγιοι εξέφρασαν διάφορες απόψεις. Μερικοί ισχυρίστηκαν ότι συμβόλιζε ολόκληρο το έθνος του Ισραήλ κατά τη διάρκεια της εξορίας του στη Βαβυλώνα. Αλλά αυτή η εξήγηση δεν ταιριάζει με την προφητεία. Ο Υπηρέτης του Θεού υποφέρει εθελοντικά. Αν και αθώος, υποφέρει για τις αμαρτίες των άλλων. Αυτό δεν μπορεί να λεχθεί για το Ιουδαϊκό έθνος, το οποίο εξορίστηκε εξαιτίας των αμαρτωλών οδών του. (2 Βασιλέων 21:11-15· Ιερεμίας 25:8-11) Άλλοι ισχυρίστηκαν ότι ο Υπηρέτης συμβόλιζε τους φιλόθρησκους εκλεκτούς του Ισραήλ, και ότι αυτοί υπέφεραν για χάρη των αμαρτωλών Ισραηλιτών. Ωστόσο, σε περιόδους ταλαιπωρίας στον Ισραήλ, καμιά συγκεκριμένη ομάδα δεν υπέφερε για κάποια άλλη.

5. (α) Πώς έχουν εφαρμόσει την προφητεία του Ησαΐα ορισμένοι Ιουδαίοι λόγιοι; (Βλέπε υποσημείωση.) (β) Πώς προσδιορίζεται ξεκάθαρα η ταυτότητα του Υπηρέτη στο Γραφικό βιβλίο των Πράξεων;

⁵ Πριν από την εμφάνιση της Χριστιανοσύνης, και ως έναν βαθμό κατά τη διάρκεια των πρώτων αιώνων της Κοινής μας Χρονολογίας, μερικοί Ιουδαίοι λόγιοι εφάρμοζαν αυτή την προφητεία στον Μεσσία. Το γεγονός ότι αυτή είναι η ορθή εφαρμογή φαίνεται από τις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές. Σύμφωνα με το βιβλίο των Πράξεων, όταν ο Αιθίοπας ευνούχος είπε ότι δεν γνώριζε την ταυτότητα του Υπηρέτη στην προφητεία του Ησαΐα, ο Φίλιππος «του διακήρυξε τα καλά νέα σχετικά με τον Ιησού». (Πράξεις 8:26-40· Ησαΐας 53:7, 8) Με παρόμοιο τρόπο, και άλλα βιβλία της Αγίας Γραφής προσδιορίζουν τον Ιησού Χριστό ως τον Μεσσιανικό Υπηρέτη της προφητείας του Ησαΐα.a Καθώς εξετάζουμε αυτή την προφητεία, θα δούμε τις αδιαμφισβήτητες ομοιότητες μεταξύ εκείνου που αποκαλεί ο Ιεχωβά «υπηρέτη» του και του Ιησού από τη Ναζαρέτ.

6. Πώς δείχνει η προφητεία του Ησαΐα ότι ο Μεσσίας θα εκτελέσει επιτυχώς το θεϊκό θέλημα;

⁶ Η προφητεία αρχίζει περιγράφοντας την τελική επιτυχία του Μεσσία στην εκτέλεση του θεϊκού θελήματος. Η λέξη «υπηρέτης» δείχνει ότι αυτός θα υποταχθεί στο θέλημα του Θεού, όπως ένας υπηρέτης υποτάσσεται στο θέλημα του κυρίου του. Κάνοντάς το αυτό, «θα ενεργήσει με ενόραση». Ενόραση είναι η ικανότητα να βλέπει κάποιος μια κατάσταση σε βάθος. Το να ενεργεί κανείς με ενόραση σημαίνει να ενεργεί με διάκριση. Όσον αφορά το εβραϊκό ρήμα που χρησιμοποιείται εδώ, ένα σύγγραμμα λέει: «Κατά κύριο λόγο, μεταδίδει την ιδέα τού να ενεργεί κάποιος με σύνεση και σοφία. Αυτός που ενεργεί σοφά θα έχει επιτυχία». Το ότι ο Μεσσίας όντως θα επιτύχει φαίνεται από τα λόγια της προφητείας: «Θα φερθεί ψηλά και θα εξυψωθεί πάρα πολύ».

7. Πώς “ενήργησε με ενόραση” ο Ιησούς Χριστός, και πώς “φέρθηκε ψηλά και εξυψώθηκε πάρα πολύ”;

⁷ Ο Ιησούς πράγματι “ενήργησε με ενόραση”, δείχνοντας ότι κατανοούσε τις Γραφικές προφητείες που εφαρμόζονταν στον ίδιο και καθοδηγούμενος από αυτές για να κάνει το θέλημα του Πατέρα του. (Ιωάννης 17:4· 19:30) Με ποιο αποτέλεσμα; Μετά την ανάσταση και την ανάληψη του Ιησού στον ουρανό, «ο Θεός τον εξύψωσε σε ανώτερη θέση και του έδωσε με καλοσύνη το όνομα που είναι πάνω από κάθε άλλο όνομα». (Φιλιππησίους 2:9· Πράξεις 2:34-36) Κατόπιν, το 1914 ο δοξασμένος Ιησούς φέρθηκε ακόμη πιο ψηλά. Ο Ιεχωβά τον εξύψωσε τοποθετώντας τον στο θρόνο της Μεσσιανικής Βασιλείας. (Αποκάλυψη 12:1-5) Ναι, “φέρθηκε ψηλά και εξυψώθηκε πάρα πολύ”.

“Τον Κοιτάζουν με Κατάπληξη”

8, 9. Όταν ο εξυψωμένος Ιησούς θα έρθει για να εκτελέσει κρίση, πώς θα αντιδράσουν οι επίγειοι ηγέτες, και γιατί;

⁸ Πώς θα αντιδράσουν τα έθνη και οι ηγέτες τους ως προς τον εξυψωμένο Μεσσία; Αν παρακάμψουμε προς στιγμήν το παρενθετικό σχόλιο στο δεύτερο μέρος του 14ου εδαφίου, η προφητεία λέει: «Όπως ακριβώς πολλοί τον κοίταξαν με κατάπληξη . . . έτσι θα εκπλήξει πολλά έθνη. Εξαιτίας του βασιλιάδες θα κλείσουν το στόμα τους, επειδή θα δουν αυτό που δεν τους είχε εξιστορηθεί, και θα πρέπει να στρέψουν την προσοχή τους σε αυτό που δεν είχαν ακούσει». (Ησαΐας 52:14α, 15) Με τα παραπάνω λόγια, ο Ησαΐας περιγράφει, όχι την αρχική εμφάνιση του Μεσσία, αλλά την τελική του αναμέτρηση με τους επίγειους ηγέτες.

⁹ Όταν ο εξυψωμένος Ιησούς θα έρθει για να εκτελέσει κρίση σε αυτό το ασεβές σύστημα πραγμάτων, οι επίγειοι ηγέτες θα “τον κοιτάζουν με κατάπληξη”. Βέβαια, οι ανθρώπινοι ηγέτες δεν θα δουν κατά γράμμα τον δοξασμένο Ιησού. Αλλά θα δουν τις ορατές αποδείξεις της δύναμής του ως ουράνιου Μαχητή υπέρ του Ιεχωβά. (Ματθαίος 24:30) Θα αναγκαστούν να στρέψουν την προσοχή τους σε αυτό που δεν έχουν ακούσει να εξιστορείται από τους θρησκευτικούς ηγέτες—ότι ο Ιησούς είναι ο Εκτελεστής των κρίσεων του Θεού! Ο εξυψωμένος Υπηρέτης με τον οποίο θα έρθουν αντιμέτωποι θα ενεργήσει με αναπάντεχο για αυτούς τρόπο.

10, 11. Με ποια έννοια μπορεί να λεχθεί ότι ο Ιησούς υπέστη παραμόρφωση τον πρώτο αιώνα, και πώς γίνεται αυτό σήμερα;

¹⁰ Σύμφωνα με το παρενθετικό σχόλιο του 14ου εδαφίου, ο Ησαΐας λέει: «Τόσο μεγάλη ήταν η παραμόρφωση στην όψη του, περισσότερη από κάθε άλλου ανθρώπου, και στην επιβλητική του μορφή, περισσότερη από των γιων των ανθρώπων». (Ησαΐας 52:14β) Είχε άραγε κάποια σωματική παραμόρφωση ο Ιησούς; Όχι. Μολονότι η Αγία Γραφή δεν δίνει λεπτομέρειες για το παρουσιαστικό του Ιησού, ο τέλειος Γιος του Θεού είχε αναμφίβολα ελκυστική εμφάνιση και όψη. Προφανώς, τα λόγια του Ησαΐα αναφέρονται στην ταπείνωση που υπέστη ο Ιησούς. Αυτός εξέθεσε θαρραλέα τους θρησκευτικούς ηγέτες των ημερών του ως υποκριτές, ψεύτες και δολοφόνους, και εκείνοι αντέδρασαν εξυβρίζοντάς τον. (1 Πέτρου 2:22, 23) Τον κατηγόρησαν ως παραβάτη του νόμου, βλάσφημο, απατεώνα και στασιαστή κατά της Ρώμης. Έτσι λοιπόν, εκείνοι οι ψευδείς κατήγοροι παρουσίασαν μια εντελώς παραμορφωμένη εικόνα του Ιησού.

¹¹ Σήμερα η κακοπαράσταση του Ιησού συνεχίζεται. Οι περισσότεροι άνθρωποι φαντάζονται τον Ιησού ως βρέφος σε μια φάτνη ή ως τραγική φιγούρα καρφωμένη στο σταυρό, με το πρόσωπό του παραμορφωμένο από την αγωνία και με αγκάθινο στεφάνι στο κεφάλι. Οι κληρικοί του Χριστιανικού κόσμου προωθούν τέτοιες απόψεις. Δεν παρουσιάζουν τον Ιησού ως τον ισχυρό ουράνιο Βασιλιά στον οποίο θα δώσουν λογαριασμό τα έθνη. Όταν οι ανθρώπινοι ηγέτες θα αναμετρηθούν με τον εξυψωμένο Ιησού στο άμεσο μέλλον, θα χρειαστεί να αντιμετωπίσουν έναν Μεσσία που έχει “όλη την εξουσία στον ουρανό και στη γη”!—Ματθαίος 28:18.

Ποιοι θα Θέσουν Πίστη σε Αυτά τα Καλά Νέα;

12. Ποια ενδιαφέροντα ερωτήματα εγείρει το εδάφιο Ησαΐας 53:1;

¹² Αφού περιγράφει τον εκπληκτικό μετασχηματισμό του Μεσσία—ενώ είναι “παραμορφωμένος”, στη συνέχεια “εξυψώνεται πάρα πολύ”—ο Ησαΐας ρωτάει: «Ποιος έχει θέσει πίστη σε αυτό που ακούστηκε από εμάς; Και ο βραχίονας του Ιεχωβά σε ποιον έχει αποκαλυφτεί;» (Ησαΐας 53:1) Αυτά τα λόγια του Ησαΐα εγείρουν ενδιαφέροντα ερωτήματα: Θα εκπληρωθεί αυτή η προφητεία; Θα αποκαλυφτεί άραγε «ο βραχίονας του Ιεχωβά», δηλαδή η ικανότητα που έχει να ασκεί δύναμη, ώστε να επαληθευτούν αυτά τα λόγια;

13. Πώς έδειξε ο Παύλος ότι η προφητεία του Ησαΐα εκπληρώθηκε στο πρόσωπο του Ιησού, και ποια ανταπόκριση υπήρξε ως προς αυτό;

¹³ Η απάντηση είναι αδιαμφισβήτητα καταφατική! Στην επιστολή του προς τους Ρωμαίους, ο Παύλος παραθέτει τα λόγια του Ησαΐα για να δείξει ότι η προφητεία που άκουσε και κατέγραψε ο Ησαΐας επαληθεύτηκε στο πρόσωπο του Ιησού. Η ενδόξαση του Ιησού μετά τα παθήματά του στη γη αποτέλεσε καλά νέα. «Αλλά», λέει ο Παύλος αναφερόμενος στους άπιστους Ιουδαίους, «δεν υπάκουσαν όλοι στα καλά νέα. Διότι ο Ησαΐας λέει: “Ιεχωβά, ποιος έθεσε πίστη σε αυτό που ακούστηκε από εμάς;” Η πίστη, λοιπόν, έρχεται ως επακόλουθο αυτού που ακούει κανείς. Και αυτό που ακούει κανείς είναι μέσω του λόγου σχετικά με τον Χριστό». (Ρωμαίους 10:16, 17) Δυστυχώς, όμως, λίγα άτομα στις ημέρες του Παύλου έθεσαν πίστη στα καλά νέα για τον Υπηρέτη του Θεού. Γιατί;

14, 15. Υπό ποιες συνθήκες εμφανίστηκε ο Μεσσίας στην επίγεια σκηνή;

¹⁴ Η προφητεία εξηγεί κατόπιν στους Ισραηλίτες τους λόγους για τους οποίους προέκυψαν τα ερωτήματα που είναι γραμμένα στο 1ο εδάφιο και έτσι αποκαλύπτει την αιτία για την οποία πολλοί δεν θα δεχτούν τον Μεσσία: «Αυτός θα ανεβεί σαν κλαδάκι μπροστά σε κάποιον [παρατηρητή], και σαν ρίζα από άνυδρη γη. Δεν έχει επιβλητική μορφή ούτε λαμπρότητα· και όταν τον δούμε, δεν θα έχει τέτοια όψη ώστε να τον επιθυμήσουμε». (Ησαΐας 53:2) Εδώ βλέπουμε τις συνθήκες υπό τις οποίες ο Μεσσίας θα εμφανιστεί στην επίγεια σκηνή. Θα έχει ταπεινό ξεκίνημα, και στους παρατηρητές θα δίνει την εντύπωση ότι είναι απίθανο να εξελιχθεί σε κάτι το ιδιαίτερο. Επιπλέον, θα μοιάζει με απλό κλαδάκι, με τρυφερό βλαστάρι, που μεγαλώνει στον κορμό ή στο χοντρό κλαδί κάποιου δέντρου. Θα μοιάζει, επίσης, με ρίζα που εξαρτάται από το νερό, αλλά βρίσκεται σε ξερό, άγονο έδαφος. Και πρόκειται να έρθει χωρίς βασιλική μεγαλοπρέπεια και λαμπρότητα—χωρίς βασιλικά ενδύματα ή απαστράπτοντα διαδήματα. Τουναντίον, το ξεκίνημά του θα είναι ταπεινό και απέριττο.

¹⁵ Πόσο ωραία περιγράφουν όλα αυτά το ταπεινό ξεκίνημα που είχε ο Ιησούς ως άνθρωπος! Η Ιουδαία παρθένα Μαρία τον γέννησε μέσα σε έναν στάβλο, σε μια μικρή πόλη που λεγόταν Βηθλεέμ.b (Λουκάς 2:7· Ιωάννης 7:42) Η Μαρία και ο σύζυγός της ο Ιωσήφ ήταν φτωχοί. Περίπου 40 ημέρες μετά τη γέννηση του Ιησού, έφεραν την προσφορά για αμαρτία που επιτρεπόταν για τους φτωχούς, «ένα ζευγάρι τρυγόνια ή δύο νεαρά περιστέρια». (Λουκάς 2:24· Λευιτικό 12:6-8) Αργότερα, η Μαρία και ο Ιωσήφ εγκαταστάθηκαν στη Ναζαρέτ, όπου ο Ιησούς μεγάλωσε σε μια μεγάλη οικογένεια, μάλλον σε λιτό περιβάλλον.—Ματθαίος 13:55, 56.

16. Πώς αληθεύει ότι ο Ιησούς δεν είχε «επιβλητική μορφή» ούτε «λαμπρότητα»;

¹⁶ Ως άνθρωπος, ο Ιησούς φαινόταν ότι δεν είχε τις ρίζες του στο σωστό έδαφος. (Ιωάννης 1:46· 7:41, 52) Μολονότι ήταν τέλειος άνθρωπος και απόγονος του Βασιλιά Δαβίδ, το ταπεινό του περιβάλλον δεν του προσέδιδε «επιβλητική μορφή» ούτε «λαμπρότητα»—τουλάχιστον στα μάτια εκείνων που ανέμεναν να έχει ο Μεσσίας πιο εντυπωσιακή καταγωγή. Υποκινούμενοι από τους Ιουδαίους θρησκευτικούς ηγέτες, πολλοί έφτασαν στο σημείο να τον παραβλέψουν, ακόμη δε και να τον καταφρονήσουν. Τελικά, τα πλήθη δεν διέκριναν τίποτα το επιθυμητό στον τέλειο Γιο του Θεού.—Ματθαίος 27:11-26.

“Οι Άνθρωποι τον Καταφρονούσαν και τον Απέφευγαν”

17. (α) Τι αρχίζει να περιγράφει ο Ησαΐας, και γιατί γράφει σε παρελθοντικό χρόνο; (β) Ποιοι “καταφρονούσαν” και «απέφευγαν» τον Ιησού, και πώς το έκαναν αυτό;

¹⁷ Ο Ησαΐας αρχίζει τώρα να περιγράφει με λεπτομέρειες πώς θα θεωρήσουν οι άνθρωποι τον Μεσσία και πώς θα τον μεταχειριστούν: «Ήταν καταφρονημένος και οι άνθρωποι τον απέφευγαν, άνθρωπος προορισμένος για πόνους και για να εξοικειωθεί με την αρρώστια. Και ήταν σαν να κρυβόταν από εμάς το πρόσωπο κάποιου. Ήταν καταφρονημένος και τον θεωρήσαμε μηδαμινό». (Ησαΐας 53:3) Βέβαιος ότι τα λόγια του θα επαληθευτούν, ο Ησαΐας γράφει σε παρελθοντικό χρόνο, σαν να έχουν ήδη εκπληρωθεί. Καταφρονούσαν και απέφευγαν πράγματι οι άνθρωποι τον Ιησού Χριστό; Και βέβαια! Οι αυτοδικαιούμενοι θρησκευτικοί ηγέτες και οι ακόλουθοί τους θεωρούσαν ότι ήταν ο πιο απαίσιος άνθρωπος. Έλεγαν ότι ήταν φίλος με εισπράκτορες φόρων και με πόρνες. (Λουκάς 7:34, 37-39) Τον έφτυσαν στο πρόσωπο. Τον χτύπησαν με τις γροθιές τους και τον εξύβρισαν. Τον χλεύασαν και τον ενέπαιξαν. (Ματθαίος 26:67) Επηρεασμένος από αυτούς τους εχθρούς της αλήθειας, ακόμη και «ο ίδιος ο λαός του [Ιησού] δεν τον δέχτηκε».—Ιωάννης 1:10, 11.

18. Εφόσον ο Ιησούς δεν αρρώσταινε ποτέ, πώς ήταν «άνθρωπος προορισμένος για πόνους και για να εξοικειωθεί με την αρρώστια»;

¹⁸ Ως τέλειος άνθρωπος, ο Ιησούς δεν αρρώσταινε. Ωστόσο, ήταν «άνθρωπος προορισμένος για πόνους και για να εξοικειωθεί με την αρρώστια». Δεν επρόκειτο για δικούς του πόνους και για δικές του αρρώστιες. Ο Ιησούς ήρθε από τον ουρανό σε έναν άρρωστο κόσμο. Έζησε ανάμεσα στα παθήματα και στον πόνο, αλλά δεν απέφευγε τα άτομα που ασθενούσαν, είτε σωματικά είτε πνευματικά. Σαν στοργικός γιατρός, εξοικειώθηκε πλήρως με τα παθήματα των γύρω του. Επιπρόσθετα, μπόρεσε να κάνει πράγματα ακατόρθωτα για οποιονδήποτε συνηθισμένο ανθρώπινο γιατρό.—Λουκάς 5:27-32.

19. Τίνος το πρόσωπο ήταν “κρυμμένο”, και πώς έδειξαν οι εχθροί του Ιησού ότι “τον θεώρησαν μηδαμινό”;

¹⁹ Μολαταύτα, οι εχθροί του Ιησού θεώρησαν ότι εκείνος ήταν ο ασθενής και αρνήθηκαν να τον δουν ευνοϊκά. Το πρόσωπό του ήταν “κρυμμένο” και δεν φαινόταν, αλλά όχι επειδή το απέκρυπτε ο ίδιος από τους άλλους. Αποδίδοντας το εδάφιο Ησαΐας 53:3, η Αγία Γραφή, Ν. Λούβαρι–Α. Χαστούπη χρησιμοποιεί τη φράση «εκείνος από του οποίου οι άνθρωποι αποστρέφουν τα πρόσωπά των». Οι ενάντιοι του Ιησού τον έβρισκαν τόσο απεχθή ώστε ουσιαστικά απομακρύνονταν από αυτόν, σαν να ήταν τόσο αποκρουστικός ώστε να μην μπορούν να τον κοιτάξουν. Θεώρησαν ότι η αξία του δεν υπερέβαινε την τιμή ενός δούλου. (Έξοδος 21:32· Ματθαίος 26:14-16) Τον είχαν σε μικρότερη υπόληψη από τον δολοφόνο Βαραββά. (Λουκάς 23:18-25) Τι άλλο θα μπορούσαν να έχουν κάνει για να δείξουν την απαξίωσή τους για τον Ιησού;

20. Ποια παρηγοριά δίνουν τα λόγια του Ησαΐα στο λαό του Ιεχωβά σήμερα;

²⁰ Οι υπηρέτες του Ιεχωβά σήμερα μπορούν να αντλήσουν μεγάλη παρηγοριά από τα λόγια του Ησαΐα. Μερικές φορές οι εναντιούμενοι μπορεί να περιφρονούν τους πιστούς λάτρεις του Ιεχωβά ή να τους μεταχειρίζονται σαν να ήταν μηδαμινοί. Εντούτοις, όπως αλήθευε και για τον Ιησού, αυτό που μετράει πραγματικά είναι το πώς μας αξιολογεί ο Ιεχωβά Θεός. Στο κάτω κάτω, μολονότι οι άνθρωποι “θεώρησαν τον Ιησού μηδαμινό”, ασφαλώς αυτό δεν άλλαξε τη μεγάλη αξία που είχε στα μάτια του Θεού!

«Διατρυπήθηκε για την Παράβασή Μας»

21, 22. (α) Τι βάσταξε και επιφορτίστηκε ο Μεσσίας για χάρη των άλλων; (β) Πώς θεωρούσαν πολλοί τον Μεσσία, και πώς κορυφώθηκαν τα παθήματά του;

²¹ Γιατί χρειάστηκε να υποφέρει και να πεθάνει ο Μεσσίας; Ο Ησαΐας εξηγεί: «Αληθινά, τις αρρώστιες μας βάσταξε αυτός και τους πόνους μας επιφορτίστηκε. Αλλά εμείς τον θεωρήσαμε ως κάποιον που έχει υποστεί πλήγματα, χτυπημένο από τον Θεό και ταλαιπωρημένο. Αυτός, όμως, διατρυπήθηκε για την παράβασή μας· συντρίφτηκε για τα σφάλματά μας. Η τιμωρία που αποσκοπούσε στην ειρήνη μας ήταν πάνω του, και λόγω των πληγών του γιατρευτήκαμε. Σαν πρόβατα περιπλανηθήκαμε όλοι μας· στραφήκαμε ο καθένας στο δικό του δρόμο· και ο Ιεχωβά έκανε το σφάλμα όλων μας να έρθει πάνω του».—Ησαΐας 53:4-6.

²² Ο Μεσσίας βάσταξε τις αρρώστιες των άλλων και επιφορτίστηκε τους πόνους τους. Σήκωσε τα βάρη τους, σαν να λέγαμε, τα έβαλε στους δικούς του ώμους και τα βάσταξε. Και εφόσον η αρρώστια και ο πόνος είναι συνέπειες της αμαρτωλής κατάστασης της ανθρωπότητας, ο Μεσσίας βάσταξε τις αμαρτίες των άλλων. Πολλοί δεν κατανόησαν για ποιο λόγο αυτός υφίστατο παθήματα και πίστεψαν ότι ο Θεός τον τιμωρούσε, πλήττοντάς τον με μια αποκρουστική ασθένεια.c Τα παθήματα του Μεσσία κορυφώθηκαν όταν αυτός διατρυπήθηκε, συντρίφτηκε και πληγώθηκε—δυνατές λέξεις που υποδηλώνουν βίαιο και οδυνηρό θάνατο. Αλλά ο θάνατός του έχει εξιλεωτική δύναμη, εφόσον παρέχει τη βάση για να ανακτηθούν όσοι περιπλανιούνται μέσα στα σφάλματα και στην αμαρτία, βοηθώντας τους να βρουν ειρήνη με τον Θεό.

23. Με ποιον τρόπο βάσταξε ο Ιησούς τα παθήματα των άλλων;

²³ Πώς βάσταξε ο Ιησούς τα παθήματα των άλλων; Το Ευαγγέλιο του Ματθαίου, παραθέτοντας από το εδάφιο Ησαΐας 53:4, λέει: «Του έφεραν πολλούς δαιμονισμένους· και αυτός εξέβαλε τα πνεύματα με έναν λόγο και θεράπευσε όλους εκείνους που βρίσκονταν σε άσχημη κατάσταση· για να εκπληρωθεί αυτό που λέχθηκε μέσω του Ησαΐα του προφήτη, ο οποίος είπε: “Αυτός πήρε τις αρρώστιες μας και βάσταξε τις ασθένειές μας”». (Ματθαίος 8:16, 17) Θεραπεύοντας εκείνους που έπασχαν από διάφορες ασθένειες και έρχονταν σε αυτόν, ο Ιησούς ουσιαστικά πήρε πάνω του τα παθήματά τους. Αυτές δε οι θεραπείες αφαιρούσαν μέρος από τη ζωτικότητα του Ιησού. (Λουκάς 8:43-48) Η ικανότητα που είχε να θεραπεύει όλων των ειδών τις παθήσεις—σωματικές και πνευματικές—απέδειξε ότι του είχε δοθεί η εξουσία να καθαρίζει τους ανθρώπους από την αμαρτία.—Ματθαίος 9:2-8.

24. (α) Γιατί πολλοί νόμιζαν ότι ο Ιησούς “υφίστατο πλήγματα” από τον Θεό; (β) Γιατί υπέφερε και πέθανε ο Ιησούς;

²⁴ Εντούτοις, πολλοί νόμιζαν ότι ο Ιησούς “υφίστατο πλήγματα” από τον Θεό. Στο κάτω κάτω, τα όσα υπέφερε συνέβαιναν με την υποκίνηση αξιοσέβαστων θρησκευτικών ηγετών. Θυμηθείτε, όμως, ότι δεν υπέφερε για καμιά δική του αμαρτία. «Ο Χριστός υπέφερε για εσάς», λέει ο Πέτρος, «αφήνοντάς σας υπόδειγμα για να ακολουθήσετε τα ίχνη του πιστά. Αυτός δεν διέπραξε αμαρτία ούτε βρέθηκε απάτη στο στόμα του. Αυτός βάσταξε τις αμαρτίες μας στο σώμα του πάνω στο ξύλο, ώστε να εγκαταλείψουμε τις αμαρτίες και να ζήσουμε για τη δικαιοσύνη. Και “με τις πληγές του γιατρευτήκατε”». (1 Πέτρου 2:21, 22, 24) Όλοι ήμασταν κάποτε χαμένοι εξαιτίας της αμαρτίας, «σαν πρόβατα, παραστρατημένοι». (1 Πέτρου 2:25) Μέσω του Ιησού, όμως, ο Ιεχωβά προμήθευσε την απολύτρωση από την αμαρτωλή μας κατάσταση. Έκανε το σφάλμα μας «να έρθει πάνω» στον Ιησού, να το επωμιστεί εκείνος. Ο αναμάρτητος Ιησούς υπέστη πρόθυμα την τιμωρία για τις αμαρτίες μας. Υφιστάμενος άδικα επονείδιστο θάνατο πάνω στο ξύλο, έκανε εφικτή για εμάς τη συμφιλίωση με τον Θεό.

«Άφησε τον Εαυτό του να Ταλαιπωρείται»

25. Πώς γνωρίζουμε ότι ο Μεσσίας υπέφερε και πέθανε πρόθυμα;

²⁵ Ήταν ο Μεσσίας πρόθυμος να υποφέρει και να πεθάνει; Ο Ησαΐας λέει: «Πιέστηκε σκληρά και άφησε τον εαυτό του να ταλαιπωρείται· και όμως δεν άνοιξε το στόμα του. Σαν πρόβατο φέρθηκε στη σφαγή· και σαν προβατίνα που έμεινε άφωνη μπροστά στους κουρευτές της, έτσι και αυτός δεν άνοιξε το στόμα του». (Ησαΐας 53:7) Την τελευταία νύχτα της ζωής του, ο Ιησούς θα μπορούσε να έχει καλέσει για βοήθεια «περισσότερες από δώδεκα λεγεώνες αγγέλων». Αλλά είπε: «Τότε πώς θα εκπληρώνονταν οι Γραφές ότι έτσι πρέπει να γίνει;» (Ματθαίος 26:53, 54) Απεναντίας, «το Αρνί του Θεού» δεν έφερε αντίσταση. (Ιωάννης 1:29) Όταν οι πρωθιερείς και οι πρεσβύτεροι τον κατηγόρησαν ψευδώς ενώπιον του Πιλάτου, ο Ιησούς «δεν έδωσε καμιά απάντηση». (Ματθαίος 27:11-14) Δεν ήθελε να πει τίποτα που θα μπορούσε να εμποδίσει την εκτέλεση του θελήματος του Θεού για αυτόν. Ο Ιησούς ήταν πρόθυμος να πεθάνει ως θυσιαστικό Αρνί, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι ο θάνατός του θα απολύτρωνε την υπάκουη ανθρωπότητα από την αμαρτία, την αρρώστια και το θάνατο.

26. Με ποιον τρόπο άσκησαν “παρεμπόδιση” οι ενάντιοι του Ιησού;

²⁶ Ο Ησαΐας δίνει τώρα περισσότερες λεπτομέρειες για τα παθήματα και την ταπείνωση του Μεσσία. Ο προφήτης γράφει: «Εξαιτίας παρεμπόδισης και κρίσης πάρθηκε από εκεί που ήταν· και για τις λεπτομέρειες της γενεαλογίας του ποιος θα ενδιαφερθεί; Διότι αποκόπηκε από τη γη των ζωντανών. Εξαιτίας της παράβασης του λαού μου υπέστη το πλήγμα». (Ησαΐας 53:8) Όταν οι εχθροί του Ιησού τελικά τον πήραν, αυτοί οι θρησκευτικοί εναντιούμενοι τον μεταχειρίστηκαν ασκώντας “παρεμπόδιση”. Αυτό δεν σημαίνει ότι συγκρατήθηκαν και δεν εξέφρασαν το μίσος τους, αλλά ότι παρεμπόδισαν, δηλαδή απέτρεψαν, την απόδοση δικαιοσύνης. Η Μετάφραση των Εβδομήκοντα χρησιμοποιεί στο εδάφιο Ησαΐας 53:8 τη λέξη “ταπείνωση” αντί της λέξης “παρεμπόδιση”. Οι εχθροί του Ιησού τον ταπείνωσαν με το να μην του επιτρέψουν να έχει τη δίκαιη μεταχείριση που οφειλόταν ακόμη και σε έναν κοινό εγκληματία. Η δίκη του Ιησού αποτέλεσε διασυρμό της δικαιοσύνης. Πώς έγινε αυτό;

27. Όταν οι Ιουδαίοι θρησκευτικοί ηγέτες διεξήγαν τη δίκη του Ιησού, ποιους κανόνες αγνόησαν, και με ποιους τρόπους παραβίασαν το Νόμο του Θεού;

²⁷ Αποφασισμένοι να απαλλαχτούν από τον Ιησού, οι Ιουδαίοι θρησκευτικοί ηγέτες παραβίασαν ακόμη και τους δικούς τους κανόνες. Σύμφωνα με την παράδοση, το Σάνχεδριν μπορούσε να εκδικάζει υποθέσεις που επέσυραν την ποινή του θανάτου μόνο στην αίθουσα με τις πελεκημένες πέτρες, στον περίβολο του ναού, και όχι στο σπίτι του αρχιερέα. Μια τέτοια δίκη έπρεπε να διεξάγεται την ημέρα και όχι μετά τη δύση του ήλιου. Και στις υποθέσεις που επέσυραν την ποινή του θανάτου, αν ο κατηγορούμενος κρινόταν ένοχος, η ετυμηγορία έπρεπε να ανακοινωθεί μια ημέρα μετά την ολοκλήρωση της ακροαματικής διαδικασίας. Γι’ αυτό, δεν διεξάγονταν δίκες την παραμονή Σαββάτου ή γιορτής. Όλοι αυτοί οι κανόνες αγνοήθηκαν στη δίκη του Ιησού. (Ματθαίος 26:57-68) Και το χειρότερο ήταν ότι οι θρησκευτικοί ηγέτες παραβίασαν κατάφωρα το Νόμο του Θεού κατά το χειρισμό της υπόθεσης. Λόγου χάρη, κατέφυγαν στη δωροδοκία για να παγιδέψουν τον Ιησού. (Δευτερονόμιο 16:19· Λουκάς 22:2-6) Έδωσαν προσοχή σε ψευδομάρτυρες. (Έξοδος 20:16· Μάρκος 14:55, 56) Και συνωμότησαν για να απελευθερωθεί ένας δολοφόνος, επιφέροντας έτσι ενοχή αίματος στον εαυτό τους και στη γη τους. (Αριθμοί 35:31-34· Δευτερονόμιο 19:11-13· Λουκάς 23:16-25) Γι’ αυτό, δεν υπήρξε “κρίση”, δεν έγινε τίμια δίκη που να καταλήξει σε ορθή, αμερόληπτη απόφαση.

28. Τι δεν έλαβαν υπόψη τους οι εχθροί του Ιησού;

²⁸ Μήπως οι εχθροί του Ιησού έκαναν κάποια έρευνα για να εξακριβώσουν ποιος ήταν πραγματικά ο άντρας που δικαζόταν ενώπιόν τους; Ο Ησαΐας θέτει ένα παρόμοιο ερώτημα: «Για τις λεπτομέρειες της γενεαλογίας του ποιος θα ενδιαφερθεί;» Η λέξη “γενεαλογία” μπορεί να εννοεί την καταγωγή, ή αλλιώς την προέλευση κάποιου. Όταν ο Ιησούς δικαζόταν ενώπιον του Σάνχεδριν, τα μέλη του δεν έλαβαν υπόψη τους την προέλευσή του—ότι πληρούσε τις προϋποθέσεις που ίσχυαν για τον υποσχεμένο Μεσσία. Τουναντίον, τον κατηγόρησαν για βλασφημία και τον θεώρησαν άξιο θανάτου. (Μάρκος 14:64) Αργότερα, ο Ρωμαίος κυβερνήτης Πόντιος Πιλάτος ενέδωσε στην πίεση και καταδίκασε τον Ιησού να κρεμαστεί στο ξύλο. (Λουκάς 23:13-25) Έτσι λοιπόν, ο Ιησούς, σε ηλικία μόλις 33 1/2 ετών, «αποκόπηκε», δηλαδή θανατώθηκε, στο μέσο της ζωής του.

29. Από ποιες απόψεις ήταν ο τάφος του Ιησού «με τους πονηρούς» και «με την πλούσια τάξη»;

²⁹ Σχετικά με το θάνατο και την ταφή του Μεσσία, ο Ησαΐας γράφει κατόπιν: «Αυτός θα κάνει τον τάφο του με τους πονηρούς, καθώς και με την πλούσια τάξη στο θάνατό του, παρά το ότι δεν είχε κάνει κακό και δεν υπήρχε απάτη στο στόμα του». (Ησαΐας 53:9) Πώς βρέθηκε ο Ιησούς στο θάνατο και στην ταφή του με τους πονηρούς, καθώς και με τους πλουσίους; Στις 14 Νισάν του 33 Κ.Χ., πέθανε πάνω στο ξύλο της εκτέλεσης έξω από τα τείχη της Ιερουσαλήμ. Εφόσον κρεμάστηκε ανάμεσα σε δύο κακοποιούς, από μια άποψη ο τάφος του ήταν με τους πονηρούς. (Λουκάς 23:33) Εντούτοις, μετά το θάνατο του Ιησού, ο Ιωσήφ, ένας πλούσιος από την Αριμαθαία, βρήκε το θάρρος να ζητήσει από τον Πιλάτο την άδεια να κατεβάσει το σώμα του Ιησού και να το θάψει. Μαζί με τον Νικόδημο, ο Ιωσήφ προετοίμασε το σώμα για την ταφή και κατόπιν το τοποθέτησε σε έναν ιδιόκτητο, πρόσφατα λαξευμένο τάφο. (Ματθαίος 27:57-60· Ιωάννης 19:38-42) Έτσι λοιπόν, ο τάφος του Ιησού ήταν και με την πλούσια τάξη.

«Ο Ιεχωβά Βρήκε Ευχαρίστηση στη Συντριβή Του»

30. Με ποια έννοια βρήκε ευχαρίστηση ο Ιεχωβά στη συντριβή του Ιησού;

³⁰ Κατόπιν ο Ησαΐας λέει κάτι συνταρακτικό: «Ο Ιεχωβά βρήκε ευχαρίστηση στη συντριβή του· τον έκανε να αρρωστήσει. Αν θέσεις την ψυχή του ως προσφορά για ενοχή, αυτός θα δει τους απογόνους του, θα παρατείνει τις ημέρες του, και ό,τι ευχαριστεί τον Ιεχωβά θα στεφθεί με επιτυχία στο χέρι του. Εξαιτίας της ταραχής της ψυχής του αυτός θα δει, θα ικανοποιηθεί. Μέσω της γνώσης του ο δίκαιος, ο υπηρέτης μου, θα προσδώσει δίκαιη υπόσταση σε πολλούς· και τα σφάλματά τους θα τα βαστάξει αυτός». (Ησαΐας 53:10, 11) Πώς θα μπορούσε ο Ιεχωβά να βρίσκει ευχαρίστηση βλέποντας αυτόν τον πιστό υπηρέτη να συντρίβεται; Σαφώς, ο Ιεχωβά δεν επέφερε ο ίδιος παθήματα στον αγαπημένο του Γιο. Οι εχθροί του Ιησού ήταν πλήρως υπεύθυνοι για ό,τι του έκαναν. Αλλά ο Ιεχωβά τούς επέτρεψε να ενεργήσουν με σκληρότητα. (Ιωάννης 19:11) Για ποιο λόγο; Αναμφίβολα, ο Θεός της σπλαχνικότητας και της τρυφερής συμπόνιας πονούσε όταν έβλεπε τον αθώο Γιο του να υποφέρει. (Ησαΐας 63:9· Λουκάς 1:77, 78) Είναι βέβαιο ότι ο Ιεχωβά δεν ήταν επ’ ουδενί λόγω δυσαρεστημένος με τον Ιησού. Ωστόσο, ο Ιεχωβά βρήκε ευχαρίστηση στο ότι ο Γιος του προθυμοποιήθηκε να υποφέρει, λόγω όλων των ευλογιών που θα προέκυπταν από αυτό.

31. (α) Με ποιον τρόπο έθεσε ο Ιεχωβά την ψυχή του Ιησού ως «προσφορά για ενοχή»; (β) Ύστερα από όλες τις δυσχέρειες που αντιμετώπισε ο Ιησούς ως άνθρωπος, τι πρέπει να του δίνει ιδιαίτερη ικανοποίηση;

³¹ Πρώτα πρώτα, ο Ιεχωβά έθεσε την ψυχή του Ιησού ως «προσφορά για ενοχή». Γι’ αυτό, όταν ο Ιησούς αναλήφθηκε επιστρέφοντας στον ουρανό, εισήλθε στην παρουσία του Ιεχωβά φέρνοντας την αξία της θυσιασμένης ανθρώπινης ζωής του ως προσφορά για ενοχή, και ο Ιεχωβά τη δέχτηκε ευχαρίστως για χάρη όλης της ανθρωπότητας. (Εβραίους 9:24· 10:5-14) Μέσω της προσφοράς του για ενοχή, ο Ιησούς απέκτησε «απογόνους». Ως «Αιώνιος Πατέρας», μπορεί να δώσει ζωή—αιώνια ζωή—σε όσους ασκούν πίστη στο χυμένο αίμα του. (Ησαΐας 9:6) Ύστερα από όλες τις δυσχέρειες τις οποίες αντιμετώπισε ο Ιησούς ως ανθρώπινη ψυχή, τι ικανοποίηση πρέπει να αντλεί από την προοπτική που έχει να απελευθερώσει την ανθρωπότητα από την αμαρτία και το θάνατο! Φυσικά, πρέπει να νιώθει ακόμη μεγαλύτερη ικανοποίηση όταν γνωρίζει ότι η ακεραιότητά του εφοδίασε τον ουράνιο Πατέρα του με μια απάντηση ως προς τους εμπαιγμούς του Αντιδίκου Του, του Σατανά του Διαβόλου.—Παροιμίες 27:11.

32. Μέσω ποιας «γνώσης» προσδίδει ο Ιησούς «δίκαιη υπόσταση σε πολλούς», και σε ποιους χορηγείται αυτή η υπόσταση;

³² Μια άλλη ευλογία που χαρίζει ο Ιησούς με το θάνατό του είναι το γεγονός ότι προσδίδει «δίκαιη υπόσταση σε πολλούς», ακόμη και τώρα. Το κάνει αυτό, λέει ο Ησαΐας, «μέσω της γνώσης του». Προφανώς, πρόκειται για γνώση που απέκτησε ο Ιησούς με το να γίνει άνθρωπος και να υποφέρει άδικα λόγω της υπακοής του στον Θεό. (Εβραίους 4:15) Αφού υπέφερε μέχρι θανάτου, ο Ιησούς μπόρεσε να παράσχει τη θυσία που απαιτούνταν για να βοηθηθούν άλλοι να αποκτήσουν δίκαιη υπόσταση. Σε ποιους χορηγείται αυτή η δίκαιη υπόσταση; Πρώτα, στους χρισμένους ακολούθους του. Εφόσον ασκούν πίστη στη θυσία του Ιησού, ο Ιεχωβά τούς ανακηρύσσει δίκαιους με σκοπό να τους υιοθετήσει και να τους κάνει συγκληρονόμους με τον Ιησού. (Ρωμαίους 5:19· 8:16, 17) Κατόπιν, «ένα μεγάλο πλήθος» “άλλων προβάτων” ασκούν πίστη στο χυμένο αίμα του Ιησού και απολαμβάνουν δίκαιη υπόσταση με σκοπό να γίνουν φίλοι του Θεού και να επιζήσουν από τον Αρμαγεδδώνα.—Αποκάλυψη 7:9· 16:14, 16· Ιωάννης 10:16· Ιακώβου 2:23, 25.

33, 34. (α) Ποιο ενθαρρυντικό πράγμα διδασκόμαστε για τον Ιεχωβά; (β) Ποιοι είναι “οι πολλοί” ανάμεσα στους οποίους λαβαίνει «μερίδα» ο Μεσσιανικός Υπηρέτης;

³³ Τελικά, ο Ησαΐας περιγράφει τους θριάμβους του Μεσσία: «Γι’ αυτόν το λόγο θα του δώσω μερίδα ανάμεσα στους πολλούς, και με τους κραταιούς θα διαμοιράσει τα λάφυρα, επειδή έχυσε την ψυχή του στο θάνατο και συγκαταλέχθηκε με τους παραβάτες· και την αμαρτία πολλών βάσταξε αυτός και μεσολάβησε για τους παραβάτες».—Ησαΐας 53:12.

³⁴ Τα τελικά λόγια αυτού του τμήματος της προφητείας του Ησαΐα διδάσκουν κάτι ενθαρρυντικό για τον Ιεχωβά: Θεωρεί πολύτιμους όσους παραμένουν όσιοι σε αυτόν. Το γεγονός αυτό καταδεικνύεται από την υπόσχεση ότι “θα δώσει” στον Μεσσιανικό Υπηρέτη «μερίδα ανάμεσα στους πολλούς». Φαίνεται ότι η έκφραση αυτή έχει τις ρίζες της στη συνήθεια που υπήρχε να μοιράζουν τα λάφυρα του πολέμου. Ο Ιεχωβά εκτιμάει την οσιότητα “των πολλών” πιστών της αρχαιότητας, όπως του Νώε, του Αβραάμ και του Ιώβ, και τους έχει φυλάξει «μερίδα» στον επικείμενο νέο του κόσμο. (Εβραίους 11:13-16) Παρόμοια, θα δώσει μερίδα στον Μεσσιανικό Υπηρέτη του. Πράγματι, ο Ιεχωβά δεν θα αφήσει χωρίς ανταμοιβή την ακεραιότητά του. Και εμείς μπορούμε να είμαστε πεπεισμένοι ότι ο Ιεχωβά δεν θα “ξεχάσει το έργο μας και την αγάπη που δείχνουμε για το όνομά του”.—Εβραίους 6:10.

35. Ποιοι είναι “οι κραταιοί” με τους οποίους μοιράζεται τα λάφυρα ο Ιησούς, και ποια είναι τα λάφυρα;

³⁵ Ο Υπηρέτης του Θεού θα κερδίσει, επίσης, λάφυρα πολέμου νικώντας τους εχθρούς του. Θα μοιραστεί αυτά τα λάφυρα με «τους κραταιούς». Στην εκπλήρωση, ποιοι είναι “οι κραταιοί”; Είναι οι πρώτοι μαθητές του Ιησού που νικούν τον κόσμο όπως και εκείνος—οι 144.000 πολίτες του «Ισραήλ του Θεού». (Γαλάτες 6:16· Ιωάννης 16:33· Αποκάλυψη 3:21· 14:1) Ποια είναι, λοιπόν, τα λάφυρα; Από ό,τι φαίνεται, αυτά περιλαμβάνουν τα «δώρα σε μορφή ανθρώπων» που αποσπά ο Ιησούς από τον έλεγχο του Σατανά, σαν να λέγαμε, και τα δίνει στη Χριστιανική εκκλησία. (Εφεσίους 4:8-12) Οι 144.000 “κραταιοί” λαβαίνουν μερίδα και από άλλα λάφυρα. Εφόσον νικούν τον κόσμο, στερούν από τον Σατανά κάθε αφορμή να εμπαίζει τον Θεό. Η αδιάρρηκτη αφοσίωσή τους στον Ιεχωβά τον εξυψώνει, κάνοντας την καρδιά του να χαίρεται.

36. Γνώριζε ο Ιησούς ότι εκπλήρωνε την προφητεία για τον Υπηρέτη του Θεού; Εξηγήστε.

³⁶ Ο Ιησούς γνώριζε ότι εκπλήρωνε την προφητεία για τον Υπηρέτη του Θεού. Τη νύχτα της σύλληψής του, παρέθεσε τα λόγια που είναι γραμμένα στο εδάφιο Ησαΐας 53:12 και τα εφάρμοσε στον εαυτό του: «Σας λέω ότι αυτό που είναι γραμμένο πρέπει να εκπληρωθεί σε εμένα, δηλαδή: “Και συγκαταλέχθηκε με ανόμους”. Διότι αυτό που αφορά εμένα λαβαίνει εκπλήρωση». (Λουκάς 22:36, 37) Δυστυχώς, τον Ιησού τον μεταχειρίστηκαν πράγματι σαν άνομο. Τον εκτέλεσαν ως παραβάτη του νόμου και τον κρέμασαν στο ξύλο ανάμεσα σε δυο ληστές. (Μάρκος 15:27) Εντούτοις, εκείνος υπέστη αυτόν τον ονειδισμό πρόθυμα, έχοντας επίγνωση του γεγονότος ότι μεσολαβούσε για χάρη μας. Ουσιαστικά, στάθηκε ανάμεσα σε αμαρτωλούς και στην ποινή του θανάτου, και υπέστη εκείνος το πλήγμα.

37. (α) Ποια αναγνώριση μας καθιστά ικανούς να κάνουμε η ιστορική αφήγηση σχετικά με τη ζωή και το θάνατο του Ιησού; (β) Γιατί πρέπει να είμαστε ευγνώμονες στον Ιεχωβά Θεό και στον εξυψωμένο Υπηρέτη του, τον Ιησού Χριστό;

³⁷ Η ιστορική αφήγηση σχετικά με τη ζωή και το θάνατο του Ιησού μάς καθιστά ικανούς να κάνουμε μια αλάνθαστη αναγνώριση: Ο Ιησούς Χριστός είναι ο Μεσσιανικός Υπηρέτης της προφητείας του Ησαΐα. Πόσο ευγνώμονες πρέπει να είμαστε για το ότι ο Ιεχωβά προθυμοποιήθηκε να αφήσει τον αγαπημένο του Γιο να εκπληρώσει τον προφητικό ρόλο του Υπηρέτη, υποφέροντας και πεθαίνοντας για να απολυτρωθούμε εμείς από την αμαρτία και το θάνατο! Ο Ιεχωβά εκδήλωσε έτσι μεγάλη αγάπη για εμάς. Το εδάφιο Ρωμαίους 5:8 λέει: «Ο Θεός συστήνει τη δική του αγάπη σε εμάς με το ότι, ενώ ήμασταν ακόμη αμαρτωλοί, ο Χριστός πέθανε για εμάς». Πόσο ευγνώμονες πρέπει να είμαστε και στον Ιησού Χριστό, τον εξυψωμένο Υπηρέτη, ο οποίος πρόθυμα «έχυσε την ψυχή του στο θάνατο»!

[Υποσημειώσεις]

a Το Ταργκούμ του Ιωνάθαν μπεν Ουζιήλ (πρώτος αιώνας Κ.Χ.), σε μετάφραση του Τζ. Φ. Στένινγκ, αποδίδει το εδάφιο Ησαΐας 52:13 ως εξής: «Δείτε, ο υπηρέτης μου, ο Χρισμένος (ή αλλιώς ο Μεσσίας), θα ευημερήσει». Παρόμοια, το Βαβυλωνιακό Ταλμούδ (περ. τρίτος αιώνας Κ.Χ.) λέει: «Ο Μεσσίας—ποιο είναι το όνομά του; . . . [· αυτοί] που ανήκουν στον οίκο των ραβίνων [λένε: Ο άρρωστος], όπως έχει λεχθεί, “Ασφαλώς αυτός βάσταξε τις ασθένειές μας”».—Σάνχεδριν 98β· Ησαΐας 53:4.

b Ο προφήτης Μιχαίας αποκάλεσε τη Βηθλεέμ “πολύ μικρή για να συγκαταλεχθεί ανάμεσα στις χιλιάδες του Ιούδα”. (Μιχαίας 5:2) Εντούτοις, η μικρή Βηθλεέμ είχε τη μοναδική τιμή να γίνει η πόλη στην οποία γεννήθηκε ο Μεσσίας.

c Η εβραϊκή λέξη η οποία αποδίδεται με τη φράση “υφίσταμαι πλήγματα” χρησιμοποιείται και για τη λέπρα. (2 Βασιλέων 15:5) Σύμφωνα με ορισμένους λογίους, μερικοί Ιουδαίοι, βασιζόμενοι στο εδάφιο Ησαΐας 53:4, έβγαλαν το συμπέρασμα ότι ο Μεσσίας θα ήταν λεπρός. Το Βαβυλωνιακό Ταλμούδ εφαρμόζει αυτό το εδάφιο στον Μεσσία, αποκαλώντας τον «ο λεπρός λόγιος». Η Καθολική Μετάφραση Ντουαί (Douay Version), απηχώντας την απόδοση της λατινικής Βουλγάτας, μεταφράζει αυτό το εδάφιο ως εξής: «Τον θεωρήσαμε λεπρό».

[Πίνακας στη σελίδα 212]

Ο ΥΠΗΡΕΤΗΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

Πώς Εκπλήρωσε ο Ιησούς Αυτόν το Ρόλο

ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ

ΓΕΓΟΝΟΣ

ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ

Ησ. 52:13

Φέρθηκε ψηλά και εξυψώθηκε

Πράξ. 2:34-36· Φιλιπ. 2:8-11· 1 Πέτρ. 3:22

Ησ. 52:14

Τον κακοπαρέστησαν και τον δυσφήμισαν

Ματθ. 11:19· 27:39-44, 63, 64· Ιωάν. 8:48· 10:20