Μπορείτε να Ωφεληθείτε από τη Νέα Διαθήκη

 1. Ποια δίπτυχη αποστολή επιτέλεσε ο Ιερεμίας;

Ο ΙΕΧΩΒΑ ανέθεσε στον Ιερεμία μια δίπτυχη αποστολή. Η μία πτυχή ήταν “να ξεριζώνει και να γκρεμίζει και να καταστρέφει και να κατεδαφίζει”. Η άλλη ήταν “να χτίζει και να φυτεύει”. Ο προφήτης επιτέλεσε το πρώτο μέρος εκθέτοντας την πονηρία των υπερήφανων Ιουδαίων και εξαγγέλλοντας την κρίση του Θεού εναντίον τους καθώς και εναντίον της Βαβυλώνας. Εντούτοις, οι προφητείες του εμπεριείχαν και ελπίδα για το μέλλον. Προείπε το χτίσιμο όσων ο Θεός είχε σκοπό να χτιστούν και το φύτεμα όσων Εκείνος είχε σκοπό να φυτευτούν. Για παράδειγμα, στα πλαίσια της δεύτερης πτυχής του διορισμού του, ο Ιερεμίας έστρεψε την προσοχή στην αποκατάσταση των Ιουδαίων στην πατρίδα τους.​—Ιερ. 1:10· 30:17, 18.

 2. Γιατί εκτέλεσε κρίση ο Ιεχωβά εναντίον του λαού του, και σε ποιο βαθμό;

² Το γεγονός ότι ο Ιερεμίας προείπε αποκατάσταση δεν σήμαινε ότι ο Θεός παραχάιδευε το λαό του ή ότι έκανε συμβιβασμούς ως προς τα κριτήρια δικαιοσύνης του. Απεναντίας, ο Ιεχωβά θα εκτελούσε κρίση εναντίον των παραστρατημένων Ιουδαίων. (Διαβάστε Ιερεμίας 16:17, 18) Στην εποχή του Ιερεμία, ελάχιστοι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ “εκτελούσαν δικαιοσύνη” ή “επιζητούσαν πιστότητα”, και η υπομονή του Ιεχωβά είχε φτάσει στα όριά της. Ο Θεός είπε: «Κουράστηκα να μεταμελούμαι». (Ιερ. 5:1· 15:6, 7) Εκείνοι οι Ιουδαίοι είχαν “επιστρέψει στα σφάλματα των προπατόρων τους, των πρώτων, οι οποίοι αρνήθηκαν να υπακούσουν” στα λόγια του Ιεχωβά. Επιπρόσθετα, εξόργιζαν τον Θεό έχοντας μοιχική σχέση με ψεύτικους θεούς. (Ιερ. 11:10· 34:18) Ο Ιεχωβά θα διόρθωνε το λαό του, και μάλιστα θα τον τιμωρούσε, «στον κατάλληλο βαθμό». Αυτό θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα να συνέλθουν ορισμένα άτομα και να επιστρέψουν σε εκείνον.​—Ιερ. 30:11· 46:28.

 3. Γιατί πρέπει να εξετάσετε την προφητεία για τη νέα διαθήκη;

³ Ο Θεός χρησιμοποίησε τον Ιερεμία για να προείπει κάτι που θα είχε πολύ ευρύτερα και μακροπρόθεσμα οφέλη​—μια νέα διαθήκη. Καθώς εξετάζουμε τα προφητικά συγγράμματα του Ιερεμία, έχουμε πολλούς λόγους να εστιάσουμε την προσοχή μας σε αυτό το ελπιδοφόρο θέμα: τη νέα διαθήκη. Αυτή θα αντικαθιστούσε τη διαθήκη που είχε γίνει με τον Ισραήλ μετά την Έξοδο, με τον Μωυσή ως μεσίτη. (Διαβάστε Ιερεμίας 31:31, 32) Όταν ο Ιησούς Χριστός θέσπισε το Δείπνο του Κυρίου, μίλησε για αυτή τη νέα διαθήκη. Σαφώς, λοιπόν, πρόκειται για κάτι που μας ενδιαφέρει. (Λουκ. 22:20) Ο απόστολος Παύλος αναφέρθηκε σε αυτή τη διαθήκη στην επιστολή του προς τους Εβραίους. Παρέθεσε την προφητεία του Ιερεμία και τόνισε τη σπουδαιότητα της νέας διαθήκης. (Εβρ. 8:7-9) Αλλά τι ακριβώς είναι η νέα διαθήκη; Γιατί κατέστη απαραίτητη; Ποιοι περιλαμβάνονται, και πώς μπορείτε να ωφεληθείτε εσείς προσωπικά; Ας δούμε.

 4. Τι επιτέλεσε η διαθήκη του Νόμου;

⁴ Για να κατανοήσουμε τη νέα διαθήκη, πρέπει πρώτα να αντιληφθούμε το σκοπό της προηγούμενης, της διαθήκης του Νόμου. Αυτή θα πραγματοποιούσε αρκετούς εξαίρετους στόχους όσον αφορά το έθνος που πρόσμενε το υποσχεμένο Σπέρμα, μέσω του οποίου θα ευλογούνταν πολλοί. (Γέν. 22:17, 18) Όταν οι Ισραηλίτες δέχτηκαν τη διαθήκη του Νόμου, έγιναν «ειδική ιδιοκτησία» του Θεού. Υπό εκείνη τη διαθήκη, η φυλή του Λευί θα παρείχε ιερείς για το έθνος. Όταν ο Ιεχωβά σύναψε εκείνη την εθνική διαθήκη με τον Ισραήλ στο Όρος Σινά, έκανε λόγο για «βασιλεία ιερέων και άγιο έθνος», αλλά δεν αποκάλυψε πότε και με ποιον τρόπο θα γινόταν αυτό. (Έξοδ. 19:5-8) Μέχρι τότε, αυτή η διαθήκη θα καταδείκνυε ότι οι Ισραηλίτες δεν μπορούσαν να τηρήσουν το Νόμο από κάθε άποψη. Έκανε, λοιπόν, φανερές τις αμαρτίες τους. Επομένως, υπό το Νόμο, οι Ισραηλίτες έπρεπε να προσφέρουν τακτικά θυσίες για την κάλυψη των αμαρτιών τους. Εντούτοις, χρειαζόταν σαφώς κάτι περισσότερο, μια τέλεια θυσία η οποία δεν θα ήταν απαραίτητο να επαναληφθεί. Ναι, υπήρχε απελπιστική ανάγκη για μόνιμη συγχώρηση της αμαρτίας.​—Γαλ. 3:19-22.

 5. Γιατί προείπε ο Ιεχωβά τη σύναψη της νέας διαθήκης;

⁵ Αρχίζουμε, λοιπόν, να διακρίνουμε γιατί, ακόμη και ενόσω ίσχυε η διαθήκη του Νόμου, ο Θεός μίλησε μέσω του Ιερεμία για μια μελλοντική διαθήκη, τη νέα διαθήκη. Από αγάπη και καλοσύνη, ο Ιεχωβά θέλησε να παράσχει μόνιμη βοήθεια που θα ήταν διαθέσιμη σε περισσότερα από ένα έθνη. Μέσω του Ιερεμία, ο Θεός είπε αναφορικά με όσους θα μετείχαν σε αυτή τη μελλοντική διαθήκη: «Θα συγχωρήσω το σφάλμα τους, και την αμαρτία τους δεν θα τη θυμάμαι πια». (Ιερ. 31:34) Παρότι αυτή η υπόσχεση δόθηκε την εποχή του Ιερεμία, προσφέρει μια θαυμάσια προοπτική για όλη την ανθρωπότητα. Πώς;

6, 7. (α) Πώς νιώθουν μερικοί για την αμαρτωλότητά τους; (β) Γιατί μπορείτε να ενθαρρυνθείτε από την εξέταση της νέας διαθήκης;

⁶ Είμαστε ακόμη ατελείς, και αυτό είναι κάτι που το συνειδητοποιούμε συχνά. Για παράδειγμα, κάποιος αδελφός ο οποίος πάλευε με ένα σημαντικό προσωπικό πρόβλημα σχολίασε: «Όταν υποτροπίαζα, ένιωθα απαίσια. Πίστευα ότι δεν θα μπορούσα ποτέ να εξιλεωθώ για αυτά που είχα κάνει. Δυσκολευόμουν να προσευχηθώ. Ξεκινούσα λέγοντας: “Ιεχωβά, δεν ξέρω αν θα ακούσεις αυτή την προσευχή, αλλά . . .”». Μερικοί που είχαν τέτοιες υποτροπές ή διέπραξαν αμαρτία έχουν νιώσει σαν να υπήρχε ένα «πυκνό σύννεφο» που εμπόδιζε τις προσευχές τους να φτάσουν στον Θεό. (Θρ. 3:44) Άλλοι βασανίζονται χρόνια ολόκληρα από μνήμες κάποιας παλιάς αδικοπραγίας. Ακόμη και υποδειγματικοί κατά τα άλλα Χριστιανοί μπορεί να πουν πράγματα για τα οποία μετανιώνουν αργότερα.​—Ιακ. 3:5-10.

⁷ Κανείς μας δεν πρέπει να νομίζει ότι είναι αδύνατον να εκτραπεί σε ανάρμοστη διαγωγή. (1 Κορ. 10:12) Ακόμη και ο απόστολος Παύλος αντιλαμβανόταν ότι έσφαλλε. (Διαβάστε Ρωμαίους 7:21-25) Σε σχέση με αυτό, πρέπει να θυμόμαστε τη νέα διαθήκη. Ο Θεός υποσχέθηκε πως μια βασική πτυχή της νέας διαθήκης θα ήταν το ότι εκείνος δεν θα θυμόταν πια τις αμαρτίες. Τι ασύγκριτο όφελος! Ο Ιερεμίας πρέπει να συγκινήθηκε όταν το προείπε αυτό, και το ίδιο μπορούμε να νιώθουμε και εμείς καθώς μαθαίνουμε περισσότερα για τη νέα διαθήκη και βλέπουμε πώς μπορούμε να ωφεληθούμε από αυτήν.

8, 9. Με ποιο κόστος κατέστησε ο Ιεχωβά εφικτή τη συγχώρηση των αμαρτιών;

⁸ Καθώς γνωρίζετε τον Ιεχωβά καλύτερα, αντιλαμβάνεστε ολοένα και περισσότερο πόσο καλός και ελεήμων είναι προς τους ατελείς ανθρώπους. (Ψαλμ. 103:13, 14) Όταν ο Ιερεμίας προείπε τη νέα διαθήκη, τόνισε ότι ο Ιεχωβά επρόκειτο να “συγχωρήσει το σφάλμα τους” και ότι δεν θα θυμόταν πια την αμαρτία. (Ιερ. 31:34) Όπως φαντάζεστε, ο Ιερεμίας ίσως αναρωτιόταν πώς θα έδινε ο Θεός αυτή τη συγχώρηση. Τουλάχιστον αντιλαμβανόταν πως, όταν ο Θεός έκανε λόγο για μια νέα διαθήκη, εννοούσε μια συμφωνία, ή συμβόλαιο, ανάμεσα στον Ίδιο και στους ανθρώπους. Μέσω εκείνης της διαθήκης, ο Ιεχωβά θα επιτελούσε με κάποιον τρόπο τα όσα είχε εμπνεύσει τον Ιερεμία να περιγράψει, περιλαμβανομένης και της συγχώρησης. Για περισσότερες λεπτομέρειες, έπρεπε να αποκαλυφτεί περαιτέρω ο σκοπός του Θεού, περιλαμβανομένων και των όσων θα έκανε ο Μεσσίας.

⁹ Ίσως έχετε δει γονείς να κακομαθαίνουν τα παιδιά τους με το να μην τα διαπαιδαγωγούν. Θα έκανε ποτέ ο Ιεχωβά κάτι τέτοιο; Ούτε κατά διάνοια! Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα από τον τρόπο με τον οποίο τέθηκε σε ισχύ η νέα διαθήκη. Αντί απλώς να διαγράψει τις αμαρτίες, ο Θεός εφάρμοσε σχολαστικά τα δικά του κριτήρια δικαιοσύνης παρέχοντας τη νομική βάση για τη συγχώρηση των αμαρτιών, και μάλιστα με μεγάλο προσωπικό κόστος. Μπορείτε να το κατανοήσετε αυτό καλύτερα παρατηρώντας τι έγραψε ο Παύλος αναφερόμενος στη νέα διαθήκη. (Διαβάστε Εβραίους 9:15, 22, 28) Ο Παύλος έκανε λόγο για την “απελευθέρωση με λύτρο” και είπε ότι «αν δεν χυθεί αίμα δεν γίνεται συγχώρηση». Στην περίπτωση της νέας διαθήκης, αυτό δεν σήμαινε το αίμα των ταύρων ή των κατσικιών που προσφέρονταν ως θυσία υπό το Νόμο. Η νέα διαθήκη τέθηκε σε ισχύ με το αίμα του Ιησού. Με βάση εκείνη την τέλεια θυσία, ο Ιεχωβά θα μπορούσε να “συγχωρήσει το σφάλμα και την αμαρτία” παντοτινά. (Πράξ. 2:38· 3:19) Αλλά ποιος θα μετείχε στη νέα διαθήκη και θα λάβαινε αυτή τη συγχώρηση; Όχι το Ιουδαϊκό έθνος. Ο Ιησούς είπε ότι ο Θεός θα απέρριπτε τους Ιουδαίους, οι οποίοι πρόσφεραν θυσίες ζώων υπό το Νόμο, και θα στρεφόταν σε ένα άλλο έθνος. (Ματθ. 21:43· Πράξ. 3:13-15) Το έθνος αυτό ήταν ο «Ισραήλ του Θεού», ο οποίος αποτελείται από Χριστιανούς χρισμένους με το άγιο πνεύμα. Με απλά λόγια, η διαθήκη του Νόμου ήταν ανάμεσα στον Ιεχωβά και στον φυσικό Ισραήλ, ενώ η νέα διαθήκη είναι ανάμεσα στον Ιεχωβά και στον πνευματικό Ισραήλ με τον Ιησού ως Μεσίτη.​—Γαλ. 6:16· Ρωμ. 9:6.

10. (α) Ποιος είναι ο «βλαστός» του Δαβίδ; (β) Πώς μπορούν οι άνθρωποι να ωφεληθούν από τον «βλαστό»;

¹⁰ Ο Ιερεμίας περιέγραψε εύστοχα τον Ερχόμενο, τον Μεσσία, ως τον «βλαστό» του Δαβίδ. Ενόσω ακόμη ο Ιερεμίας υπηρετούσε ως προφήτης, το βασιλικό οικογενειακό δέντρο του Δαβίδ κόπηκε. Ωστόσο, το υπόλειμμα του κορμού παρέμεινε ζωντανό. Εν καιρώ, στη γραμμή του Βασιλιά Δαβίδ γεννήθηκε ο Ιησούς. Αυτός μπορούσε να αποκαλείται «Ο Ιεχωβά Είναι η Δικαιοσύνη Μας», πράγμα που τόνιζε το βαθύ ενδιαφέρον του Θεού για αυτή την ιδιότητα. (Διαβάστε Ιερεμίας 23:5, 6) Ο Ιεχωβά επέτρεψε να υποφέρει ο μονογενής του Γιος στη γη και να πεθάνει. Κατόπιν, σε αρμονία με τη δικαιοσύνη, ο Ιεχωβά θα μπορούσε να εφαρμόσει την αξία της λυτρωτικής θυσίας του “βλαστού” του Δαβίδ ως βάση για τη συγχώρηση. (Ιερ. 33:15) Αυτό άνοιξε το δρόμο ώστε να ανακηρυχτούν μερικοί άνθρωποι «δίκαιοι για ζωή» και να χριστούν με άγιο πνεύμα, με αποτέλεσμα να γίνουν μέτοχοι στη νέα διαθήκη. Ως επιπρόσθετη απόδειξη του ενδιαφέροντος που έχει ο Θεός για τη δικαιοσύνη, άλλοι που δεν περιλαμβάνονται άμεσα στη συγκεκριμένη διαθήκη μπορούν να ωφεληθούν και όντως ωφελούνται από αυτήν, όπως θα δούμε.​—Ρωμ. 5:18.

11. (α) Πού γράφεται ο νόμος της νέας διαθήκης; (β) Γιατί ενδιαφέρονται τα «άλλα πρόβατα» για το νόμο της νέας διαθήκης;

¹¹ Θα θέλατε να μάθετε και άλλα χαρακτηριστικά της νέας διαθήκης; Μια βασική διαφορά ανάμεσα σε αυτήν και στη διαθήκη του Μωσαϊκού Νόμου είναι το πού γράφτηκε η καθεμιά. (Διαβάστε Ιερεμίας 31:33) Οι Δέκα Εντολές της διαθήκης του Νόμου γράφτηκαν σε πέτρινες πλάκες, οι οποίες εν τέλει εξαφανίστηκαν. Αντιθέτως, ο Ιερεμίας προφήτευσε ότι ο νόμος της νέας διαθήκης θα γραφόταν σε ανθρώπινες καρδιές και θα άντεχε στο πέρασμα του χρόνου. Εκείνοι που μετέχουν στη νέα διαθήκη, οι χρισμένοι Χριστιανοί, εκτιμούν αληθινά αυτόν το νόμο. Τι συμβαίνει, όμως, με εκείνους που δεν περιλαμβάνονται άμεσα στη νέα διαθήκη, τα «άλλα πρόβατα», που ελπίζουν να ζήσουν για πάντα στη γη; (Ιωάν. 10:16) Και αυτοί βρίσκουν ευχαρίστηση στο νόμο του Θεού. Κατά μία έννοια, μοιάζουν με τους πάροικους στον Ισραήλ, οι οποίοι αποδέχονταν το Μωσαϊκό Νόμο και ωφελούνταν από αυτόν.​—Λευιτ. 24:22· Αριθ. 15:15.

12, 13. (α) Ποιος είναι ο νόμος της νέας διαθήκης; (β) Υπό «το νόμο του Χριστού», γιατί δεν νιώθετε ότι εξαναγκάζεστε να υπηρετείτε τον Θεό;

¹² Πώς θα απαντούσατε αν σας ρωτούσαν: “Ποιος είναι ο νόμος που γράφεται στις καρδιές των χρισμένων Χριστιανών;” Αυτός ο νόμος αποκαλείται επίσης “ο νόμος του Χριστού”. Δόθηκε αρχικά στους πνευματικούς Ισραηλίτες, εκείνους που μετέχουν στη νέα διαθήκη. (Γαλ. 6:2· Ρωμ. 2:28, 29) Θα μπορούσατε να συνοψίσετε «το νόμο του Χριστού» σε μία λέξη: αγάπη. (Ματθ. 22:36-39) Τι κάνουν οι χρισμένοι για να γραφτεί αυτός ο νόμος στην καρδιά τους; Βασικά, μελετούν το Λόγο του Θεού και πλησιάζουν τον Ιεχωβά με προσευχή. Επομένως, αυτές οι πτυχές της αληθινής λατρείας πρέπει να αποτελούν μόνιμα χαρακτηριστικά της ζωής όλων των αληθινών Χριστιανών, ακόμη και εκείνων που δεν μετέχουν στη νέα διαθήκη αλλά θέλουν να ωφεληθούν από αυτήν.

¹³ “Ο νόμος του Χριστού” αποκαλείται “ο τέλειος νόμος της ελευθερίας” και “ο νόμος ενός ελεύθερου λαού”. (Ιακ. 1:25· 2:12) Πολλοί γεννήθηκαν υπό το Μωσαϊκό Νόμο, αλλά κανείς δεν γεννιέται στη νέα διαθήκη ή υπό το νόμο του Χριστού. Κανείς από όσους υπακούν στο νόμο του Χριστού δεν εξαναγκάζεται να υπηρετήσει τον Θεό. Απεναντίας, αυτοί χαίρονται που γνωρίζουν ότι ο νόμος του Θεού μπορεί να γραφτεί στην καρδιά και ότι τα μόνιμα οφέλη της διαθήκης που προείπε ο Ιερεμίας είναι διαθέσιμα στους ανθρώπους σήμερα.

14. Ποιοι είναι σαφές ότι ωφελούνται από τη νέα διαθήκη;

¹⁴ Μαθαίνοντας ότι οι 144.000 μετέχουν στη νέα διαθήκη, μερικοί ίσως έχουν την εντύπωση ότι μόνο εκείνοι ωφελούνται από αυτήν. Πιθανώς νομίζουν κάτι τέτοιο επειδή μόνο οι χρισμένοι μπορούν να λαβαίνουν από τα εμβλήματα στην ετήσια Ανάμνηση του θανάτου του Χριστού, όπου το κρασί συμβολίζει το “αίμα της διαθήκης”. (Μάρκ. 14:24) Θυμηθείτε, όμως, ότι όσοι μετέχουν στη νέα διαθήκη θα αποτελέσουν μαζί με τον Ιησού το «σπέρμα» του Αβραάμ, μέσω του οποίου θα ευλογηθούν όλα τα έθνη. (Γαλ. 3:8, 9, 29· Γέν. 12:3) Μπορούμε να συμπεράνουμε ότι, μέσω της νέας διαθήκης, ο Ιεχωβά θα εκπληρώσει την υπόσχεσή του να ευλογήσει όλη την ανθρωπότητα μέσω του “σπέρματος” του Αβραάμ.

15. Ποιο ρόλο προειπώθηκε ότι θα έχουν οι χρισμένοι;

¹⁵ Ο Ιησούς Χριστός, το πρωτεύον μέρος του σπέρματος του Αβραάμ, υπηρετεί ως Αρχιερέας, και πρόσφερε την τέλεια θυσία η οποία καθιστά εφικτή τη συγχώρηση των σφαλμάτων και της αμαρτίας. (Διαβάστε Εβραίους 2:17, 18) Εντούτοις, ο Θεός είχε μιλήσει προ πολλού για μια μελλοντική “βασιλεία ιερέων και ένα άγιο έθνος”. (Έξοδ. 19:6) Στον φυσικό Ισραήλ, από άλλη φυλή προέρχονταν οι ιερείς και από άλλη οι βασιλιάδες. Πώς, λοιπόν, θα ερχόταν σε ύπαρξη αυτό το υποσχεμένο έθνος βασιλιάδων-ιερέων; Ο απόστολος Πέτρος απηύθυνε την πρώτη του επιστολή σε άτομα αγιασμένα από το πνεύμα. (1 Πέτρ. 1:1, 2) Τα αποκάλεσε “βασιλικό ιερατείο, άγιο έθνος, λαό για ειδική ιδιοκτησία”. (1 Πέτρ. 2:9) Συνεπώς, οι χρισμένοι Χριστιανοί που μετέχουν στη νέα διαθήκη θα υπηρετούν ως υφιερείς. Σκεφτείτε τι σημαίνει αυτό! Καθημερινά αγωνιζόμαστε να τα βγάλουμε πέρα υπό την επιρροή της αμαρτίας, η οποία “βασιλεύει” ακόμη. Εκείνοι που θα υπηρετούν ως υφιερείς θα έχουν προσωπική πείρα αυτής της κατάστασης. (Ρωμ. 5:21) Θα γνωρίζουν πώς νιώθει κάποιος όταν κάνει λάθη και όταν παλεύει με τις ενοχές. Επομένως, μαζί με τον Χριστό, θα είναι σε θέση να νιώθουν συμπόνια για εμάς καθώς θα υπερνικούμε τις αμαρτωλές τάσεις.

16. Ποια ενθάρρυνση μπορεί να πάρει το «μεγάλο πλήθος» από τα εδάφια Αποκάλυψη 7:9, 14;

¹⁶ Στα εδάφια Αποκάλυψη 7:9, 14, το «μεγάλο πλήθος» παρουσιάζεται να είναι “ντυμένο με λευκές στολές”, πράγμα που υποδηλώνει καθαρή υπόσταση ενώπιον του Θεού. Το μεγάλο αυτό πλήθος σχηματίζεται τώρα με την προοπτική να επιβιώσει από «τη μεγάλη θλίψη». Άρα, αποκτούν ήδη ως έναν βαθμό δίκαιη υπόσταση ενώπιον του Θεού. Ανακηρύσσονται δίκαιοι ως φίλοι του Ιεχωβά. (Ρωμ. 4:2, 3· Ιακ. 2:23) Τι θαυμάσιο όφελος είναι αυτό! Αν ανήκετε στο μεγάλο πλήθος, μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι ο Θεός είναι πρόθυμος να σας συνδράμει καθώς αγωνίζεστε να παραμείνετε καθαροί στα μάτια του.

17. Με ποια έννοια δεν “θυμάται” πια ο Ιεχωβά τις αμαρτίες;

¹⁷ Τι γίνεται με τις αμαρτίες εκείνων στους οποίους δείχνει εύνοια ο Θεός; Όπως προαναφέρθηκε, ο Ιεχωβά είπε μέσω του Ιερεμία: «Θα συγχωρήσω το σφάλμα τους, και την αμαρτία τους δεν θα τη θυμάμαι πια». (Ιερ. 31:34) Ο Θεός το κάνει αυτό για τους χρισμένους με βάση τη θυσία του Ιησού. Παρόμοια, ο Θεός συγχωρεί τις αμαρτίες του μεγάλου πλήθους με βάση το ίδιο “αίμα της διαθήκης”. Η δήλωση του Ιερεμία ότι ο Θεός δεν θα “θυμόταν” πια τις αμαρτίες δεν υποδηλώνει ότι αυτός θα είχε κενά μνήμης και θα αδυνατούσε να τις επαναφέρει στο νου του. Απεναντίας, δείχνει πως, από τη στιγμή που ο Ιεχωβά παρέχει την απαιτούμενη διαπαιδαγώγηση και συγχωρεί έναν μετανοημένο παραβάτη, “πετάει πίσω από την πλάτη του” αυτή την αμαρτία, η οποία ανήκει πλέον στο παρελθόν. Σκεφτείτε τις αμαρτίες που διέπραξε ο Βασιλιάς Δαβίδ σε σχέση με τη Βηθ-σαβεέ και τον Ουρία. Ο Δαβίδ έλαβε διαπαιδαγώγηση και υπέστη τις συνέπειες των αμαρτιών του. (2 Σαμ. 11:4, 15, 27· 12:9-14· Ησ. 38:17) Ωστόσο, ο Θεός δεν εξακολούθησε να τον θεωρεί υπόλογο για εκείνες τις αμαρτίες. (Διαβάστε 2 Χρονικών 7:17, 18) Όπως δείχνει η νέα διαθήκη, από τη στιγμή που ο Ιεχωβά συγχωρεί τις αμαρτίες με βάση τη θυσία του Ιησού, δεν τις θυμάται πια.​—Ιεζ. 18:21, 22.

18, 19. Ποιο δίδαγμα σχετικά με τη συγχώρηση εμπεριέχει η νέα διαθήκη;

¹⁸ Επομένως, η νέα διαθήκη εξαίρει μια θαυμάσια πτυχή της πολιτείας του Ιεχωβά με τους αμαρτωλούς ανθρώπους, τόσο τους χρισμένους, οι οποίοι μετέχουν στη διαθήκη, όσο και εκείνους που έχουν επίγεια ελπίδα. Μπορείτε να είστε πεπεισμένοι ότι, από τη στιγμή που ο Ιεχωβά έχει χειριστεί τις αμαρτίες σας, δεν πρόκειται να ασχοληθεί ξανά με αυτές. Συνεπώς, η υπόσχεση του Θεού για τη νέα διαθήκη παρέχει ένα δίδαγμα για τον καθένα μας. Αναρωτηθείτε: “Προσπαθώ εγώ να μιμούμαι τον Ιεχωβά με το να μην αναμοχλεύω τα παραπτώματα των άλλων, σφάλματα που έχω ήδη πει ότι συγχώρησα;” (Ματθ. 6:14, 15) Αυτό ισχύει τόσο για τα μικρά όσο και για τα πολύ σοβαρά παραπτώματα, όπως το αμάρτημα της μοιχείας που διαπράττει ο σύντροφος ενός Χριστιανού. Αν ο αθώος σύντροφος δεχτεί να συγχωρήσει τον μετανοημένο μοιχό, το σωστό είναι να “μη θυμάται πια την αμαρτία”, δεν συμφωνείτε; Ομολογουμένως, μπορεί να μην είναι εύκολο να αφήνουμε πίσω μας τα σφάλματα, αλλά αυτό είναι ένας τρόπος με τον οποίο μπορούμε να μιμούμαστε τον Ιεχωβά.a

¹⁹ Αυτό το δίδαγμα που παίρνουμε από τη νέα διαθήκη μπορούμε να το εφαρμόσουμε και στην περίπτωση κάποιου ατόμου που αποκόπηκε αλλά μετανόησε και επανεντάχθηκε. Τι γίνεται αν εξαιτίας του είχατε υποστεί κάποια απώλεια ή είχε σπιλωθεί με κάποιον τρόπο η υπόληψή σας; Τώρα το άτομο αυτό γίνεται και πάλι δεκτό στην εκκλησία. Πώς θα επηρεάσει το εδάφιο Ιερεμίας 31:34 τις δικές μας σκέψεις και αντιδράσεις; Θα συγχωρήσουμε τον παραβάτη χωρίς να ασχολούμαστε πλέον με το συγκεκριμένο αδίκημα; (2 Κορ. 2:6-8) Πραγματικά, όλοι όσοι εκτιμούν τη νέα διαθήκη πρέπει να προσπαθούν να εφαρμόζουν αυτό το δίδαγμα στην καθημερινή τους ζωή.

20. Πώς διαφέρει η δική σας στάση από τη στάση πολλών ανθρώπων της εποχής του Ιερεμία;

²⁰ Την εποχή του Ιερεμία, πολλοί Ιουδαίοι στην ουσία έλεγαν: «Ο Ιεχωβά δεν θα κάνει καλό και δεν θα κάνει κακό». (Σοφ. 1:12) Παρότι γνώριζαν σε κάποιον βαθμό ποιος είναι ο Ιεχωβά καθώς και τις ιδιότητές του, πίστευαν ότι δεν επρόκειτο να αναλάβει δράση και ότι δεν ανέμενε από αυτούς να ανταποκρίνονται σε κάποιους κανόνες. Εσείς, όμως, γνωρίζετε ότι τίποτα δεν διαφεύγει την προσοχή του Θεού. Έχετε ευλαβικό φόβο για τον Θεό και ασφαλώς θέλετε να απέχετε από το κακό. (Ιερ. 16:17) Παράλληλα, γνωρίζετε ότι ο Ιεχωβά είναι καλός Πατέρας. Προσέχει τις καλές μας πράξεις, είτε τις βλέπουν οι άλλοι είτε όχι.​—2 Χρον. 16:9.

21, 22. Γιατί δεν χρειάζεται πια να σας λένε: «Γνωρίστε τον Ιεχωβά»;

²¹ Μια σημαντική πτυχή της νέας διαθήκης είναι η εξής: «Θα βάλω το νόμο μου μέσα τους, και στην καρδιά τους θα τον γράψω. Και θα γίνω Θεός τους . . . Και δεν θα διδάσκουν πια ο καθένας το σύντροφό του και ο καθένας τον αδελφό του, λέγοντας: “Γνωρίστε τον Ιεχωβά!” γιατί όλοι τους θα με γνωρίζουν». (Ιερ. 31:33, 34) Οι χρισμένοι στη γη σήμερα αποδεικνύουν ότι έχουν το νόμο του Θεού μέσα τους. Αγαπούν τις αλήθειες που βρίσκονται σε αυτόν, αντί να βασίζονται στις διδασκαλίες οποιουδήποτε ανθρώπου. Επίσης, μεταδίδουν με χαρά τη Γραφική γνώση σε εκείνους που αποτελούν το μεγάλο πλήθος. Ως εκ τούτου, όσοι ελπίζουν να ζήσουν στη γη έχουν επίσης γνωρίσει και αγαπήσει τον Ιεχωβά. Υποτάσσονται πρόθυμα στην κατεύθυνσή του και έχουν εμπιστοσύνη στις υποσχέσεις του. Προφανώς και εσείς ανταποκρίνεστε σε αυτή την περιγραφή. Τον γνωρίζετε ως Πρόσωπο και έχετε προσωπική σχέση μαζί του. Τι θαυμάσιο όφελος είναι αυτό!

²² Πώς ενισχύετε εσείς τη σχέση σας με τον Ιεχωβά; Αναμφίβολα θυμάστε περιπτώσεις που νιώσατε ότι απάντησε στις προσευχές σας. Μέσω τέτοιων εμπειριών, έχετε κατανοήσει καλύτερα τι είδους Θεός είναι. Ίσως αισθανθήκατε την υποστήριξή του όταν θυμηθήκατε ένα εδάφιο που σας βοήθησε να αντεπεξέλθετε σε μια δυσκολία. Να θεωρείτε πολύτιμες αυτές τις εμπειρίες. Καθώς συνεχίζετε να μελετάτε το Λόγο του, η γνώση σας για Αυτόν θα αυξάνεται​—κάτι που αποτελεί διαρκές όφελος.

23. Πώς μπορεί το γεγονός ότι γνωρίζετε τον Ιεχωβά να σας απαλλάξει από περιττή στενοχώρια;

²³ Αλληλένδετη, όμως, με τη νέα διαθήκη είναι και μια άλλη ευλογία την οποία μπορούμε να γευτούμε τώρα. Το γεγονός ότι γνωρίζουμε πως ο Ιεχωβά δίνει συγχώρηση σε αρμονία με εκείνη τη διαθήκη μπορεί να μας βοηθήσει να απαλλαχτούμε από επίμονα αισθήματα ενοχής. Για παράδειγμα, κάποια άτομα που έκαναν έκτρωση προτού γνωρίσουν το νόμο του Θεού ίσως νιώθουν ενοχή και θλίψη επειδή τερμάτισαν εσκεμμένα τη ζωή ενός αναπτυσσόμενου ανθρώπου. Άλλοι νιώθουν έτσι επειδή αφαίρεσαν ζωές στον πόλεμο. Η λυτρωτική θυσία του Ιησού​—θεμελιώδες στοιχείο της νέας διαθήκης—​παρέχει τη βάση για τη συγχώρηση όσων μετανοούν αληθινά. Δεν συμφωνείτε, λοιπόν, ότι πρέπει να είμαστε πεπεισμένοι πως, αν ο Ιεχωβά έχει συγχωρήσει τις αμαρτίες μας, θεωρεί το ζήτημα λήξαν; Επομένως, δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσουμε να σκεφτόμαστε αμαρτίες που ο Ιεχωβά έχει συγχωρήσει άφθονα.

24. Ποια ενθάρρυνση αντλείτε από το εδάφιο Ιερεμίας 31:20;

²⁴ Η συγχώρηση που δίνει ο Θεός περιγράφεται παραστατικά στο εδάφιο Ιερεμίας 31:20. (Διαβάστε) Δεκαετίες πριν από την εποχή του Ιερεμία, ο Ιεχωβά τιμώρησε το δεκάφυλο βόρειο βασίλειο του Ισραήλ (το οποίο αντιπροσώπευε ο Εφραΐμ, η πιο εξέχουσα φυλή) εξαιτίας ειδωλολατρίας. Οι κάτοικοί του οδηγήθηκαν στην εξορία. Εντούτοις, ο Θεός είχε βαθιά αισθήματα για το λαό εκείνου του έθνους και εκδήλωνε προς αυτούς τρυφερή στοργή. Τους αγαπούσε ακόμη σαν να ήταν αυτοί ένα «παιδί που λαβαίνει τρυφερή μεταχείριση». Όταν τους σκεφτόταν, τα σπλάχνα του “θορυβούσαν”, με την έννοια ότι επηρεάζονταν τα βαθύτερα αισθήματά του. Αυτή η αφήγηση, η οποία βρίσκεται στα συμφραζόμενα των όσων λέγονται για τη νέα διαθήκη, δείχνει πόσο μεγαλόκαρδος είναι ο Ιεχωβά προς όσους μετανοούν για την προηγούμενη κακή τους διαγωγή.

25. Γιατί μπορείτε να είστε ευγνώμονες στον Ιεχωβά για τη νέα διαθήκη;

²⁵ Η υπόσχεση του Ιεχωβά για συγχώρηση των αμαρτιών μέσω της νέας διαθήκης θα εκπληρωθεί στο μέγιστο βαθμό στο τέλος της Χιλιετούς Βασιλείας του Χριστού. Ο Ιησούς Χριστός, μαζί με τους 144.000 υφιερείς, θα έχει αποκαταστήσει τους όσιους ανθρώπους σε τελειότητα. Μετά την τελική δοκιμή, οι άνθρωποι θα είναι πλέον πλήρη μέλη της παγκόσμιας οικογένειας του Ιεχωβά. (Διαβάστε Ρωμαίους 8:19-22) Επί αιώνες, όλοι στενάζουν υπό το βάρος της αμαρτίας. Τότε, όμως, η ανθρώπινη δημιουργία του Ιεχωβά θα έχει «την ένδοξη ελευθερία των παιδιών του Θεού», την ελευθερία από την αμαρτία και το θάνατο. Να είστε, λοιπόν, βέβαιοι ότι μέσω της στοργικής διευθέτησης της νέας διαθήκης μπορείτε να αποκομίσετε άφθονα οφέλη. Μπορείτε να ωφελείστε τώρα και για πάντα μέσω του “βλαστού” του Δαβίδ και να απολαύσετε «δικαιοσύνη» στη γη.​—Ιερ. 33:15.