Κεφάλαιο 13

Άρματα του Θεού Περιφρουρούν τη Στέψη

 1. Μήπως είχαν φερθεί από την Αίγυπτο τα άρματα που παρουσιάζονται στο όγδοο όραμα του Ζαχαρία;

ΑΡΜΑΤΑ κάνουν την εμφάνισή τους στο όγδοο και τελευταίο όραμα που έλαβε ο προφήτης Ζαχαρίας. Αυτά τα άρματα δεν φέρθηκαν από την Αίγυπτο για την προστασία των οικοδόμων του ναού της Ιερουσαλήμ το έτος του οράματος, το 519 Π.Κ.Χ., δηλαδή το δεύτερο έτος της βασιλείας του Δαρείου Α΄ της Περσίας. Στο όραμα αποκαλύπτεται ότι αυτά τα ισχυρότερα άρματα είχαν ανώτερη προέλευση. Ας παρακολουθήσουμε μαζί με τον Ζαχαρία την ορμητική είσοδό τους στο σκηνικό:

 2. Ανάμεσα από τι έρχονται τα άρματα, πόσα ήταν και πώς ήταν τα άλογα που τα έσερναν;

² «Τότε σήκωσα πάλι τα μάτια μου και είδα τέσσερα άρματα να έρχονται ανάμεσα από δύο βουνά, και τα βουνά ήταν χάλκινα βουνά. Στο πρώτο άρμα υπήρχαν κόκκινα άλογα· και στο δεύτερο άρμα, μαύρα άλογα. Και στο τρίτο άρμα υπήρχαν λευκά άλογα· και στο τέταρτο άρμα, άλογα πιτσιλωτά, ποικιλόχρωμα».​—⁠Ζαχαρίας 6:​1⁠-⁠3.

 3. Σε τι χρησιμεύουν τα χρώματα των αλόγων, και ποιο ερώτημα ανακύπτει σε σχέση με τα βουνά;

³ Δεν χρειάζεται να κάνουμε υποθέσεις ως προς το τι σημαίνουν τα διαφορετικά χρώματα των αλόγων. Τα χρώματα των αλόγων χρησίμευαν για να ξεχωρίζουν μεταξύ τους τα άρματα τα οποία έσερνε η κάθε χρωματική ομάδα. Ο Ζαχαρίας δεν μας λέει πόσα άλογα ήταν ζεμένα σε κάθε άρμα. Τι αντιπροσωπεύουν, όμως, αυτά τα δύο χάλκινα βουνά ανάμεσα από τα οποία έρχονται τα τέσσερα άρματα; Οπωσδήποτε δεν εξεικονίζουν το βουνό πάνω στο οποίο βρισκόταν η Ιερουσαλήμ και το Όρος των Ελαιών στα ανατολικά του. Το τι παριστάνουν διασαφηνίζεται από τα όσα λέγονται κατόπιν στον Ζαχαρία:

 4. Από πού λέει ο άγγελος ότι εξέρχονται τα άρματα;

⁴ «Και έπειτα αποκρίθηκα και είπα στον άγγελο που μιλούσε μαζί μου: “Τι είναι αυτά, κύριέ μου;” Ο άγγελος, λοιπόν, αποκρίθηκε και μου είπε: “Αυτά είναι τα τέσσερα πνεύματα των ουρανών που εξέρχονται αφού πρώτα στάθηκαν μπροστά στον Κύριο όλης της γης”».​—⁠Ζαχαρίας 6:​4, 5.

 5. Ποιος είναι “ο Κύριος όλης της γης”, και γιατί στάθηκαν τα τέσσερα άρματα μπροστά του;

⁵ Άρα λοιπόν, αυτά δεν είναι κατά γράμμα πολεμικά άρματα από τα πεδινά της Αιγύπτου, αλλά φανταστικά άρματα, τα οποία συμβολίζουν τα «τέσσερα πνεύματα των ουρανών που εξέρχονται αφού πρώτα στάθηκαν μπροστά στον Κύριο όλης της γης». Και ποιος είναι αυτός ο “Κύριος όλης της γης”; (Ζαχαρίας 4:​14) Είναι ο Ιεχωβά των στρατευμάτων. (Μιχαίας 4:​13) Πού βρίσκεται αυτός; Στους ουρανούς, στον άγιο πνευματικό ναό του. Μπροστά σε Αυτόν παρουσιάζονται τα τέσσερα συμβολικά άρματα και μπροστά σε Αυτόν στέκονται με σεβασμό για να λάβουν την επίσημη αποστολή τους, τους διορισμούς τους σε σχέση με τη γη της οποίας Αυτός είναι ο Κύριος. Έπειτα από αυτό, ξεπροβάλλουν ανάμεσα από τα δύο συμβολικά χάλκινα βουνά.

 6. Σύμφωνα με τις Γραφές, τι εξεικονίζουν τα δύο χάλκινα βουνά;

⁶ Αντίστοιχα, αυτά τα δύο χάλκινα βουνά πρέπει να εξεικονίζουν βουνά του Θεού. Δηλαδή, κυβερνητικές οργανώσεις του Θεού. Αυτό δεν μας εκπλήσσει, γιατί στις Άγιες Γραφές τα βουνά χρησιμοποιούνται ως σύμβολα βασιλικών κυβερνήσεων. Για παράδειγμα, ο άγγελος του Θεού είπε στον Χριστιανό απόστολο Ιωάννη σχετικά με το εφτακέφαλο θηρίο στο οποίο επέβαινε η πόρνη, η Βαβυλώνα η Μεγάλη: «Τα εφτά κεφάλια σημαίνουν εφτά βουνά, πάνω στα οποία κάθεται η γυναίκα. Και υπάρχουν εφτά βασιλιάδες». (Αποκάλυψη 17:​9, 10) Έτσι λοιπόν, το ένα χάλκινο βουνό εξεικόνιζε την προσωπική βασιλεία του Ιεχωβά Θεού στην οποία αυτός κυβερνάει ως Παγκόσμιος Κυρίαρχος. Το δεύτερο χάλκινο βουνό αντιπροσώπευε τη Μεσσιανική βασιλεία που θέτει ο Ιεχωβά στα χέρια του μονογενούς Γιου του, του Μεσσία Ιησού.

 7. (α) Το δεύτερο αυτό βουνό το είδε σε όραμα ο Δανιήλ να έρχεται σε ύπαρξη με ποιον τρόπο; (β) Πότε και πώς λαβαίνει χώρα η εκπλήρωση του έργου του;

⁷ Το δεύτερο χάλκινο βουνό είναι αυτό που είδε σε όνειρο ο Βασιλιάς Ναβουχοδονόσορ στη Βαβυλώνα, ογδόντα εφτά μόλις χρόνια προτού λάβει ο Ζαχαρίας το όγδοο όραμα. Αυτό το βουνό ήταν αρχικά μια πέτρα που είχε αποσπαστεί από ένα μεγάλο βουνό χωρίς την ενέργεια χεριών και η οποία κατόπιν χτύπησε και συνέτριψε την πολιτική εικόνα της κυριαρχίας που ασκούσαν τα έθνη σε όλη την ανθρωπότητα· έπειτα, αυτή η συμβολική πέτρα μεγάλωσε και έγινε ένα μεγάλο βουνό που γέμισε ολόκληρη τη γη. Εξηγώντας ότι αυτό το βουνό εξεικόνιζε τη Μεσσιανική βασιλεία του Γιου του Θεού, ο Δανιήλ είπε: «Στις ημέρες εκείνων των βασιλιάδων, ο Θεός του ουρανού θα εγκαθιδρύσει μια βασιλεία η οποία ποτέ δεν θα καταστραφεί. Και η βασιλεία αυτή δεν θα περάσει σε άλλον λαό. Θα συντρίψει και θα βάλει τέλος σε όλες αυτές τις βασιλείες και η ίδια θα παραμένει στους αιώνες». (Δανιήλ 2:​35, 44, 45) Αυτή η Μεσσιανική βασιλεία «αποσπάστηκε» το έτος 1914 Κ.Χ., όταν έληξαν οι καιροί των εθνών, και στον επερχόμενο «πόλεμο της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοδύναμου», στον Αρμαγεδδώνα, θα απαλλάξει τη γη από όλες αυτές τις κυβερνήσεις των εθνών.

 8. Πότε “εξήλθαν” αυτά τα άρματα ανάμεσα από τα δύο συμβολικά βουνά, και πώς το ότι είναι από χαλκό αρμόζει σε αυτό που συμβολίζουν;

⁸ Κατά συνέπεια, όταν τελείωσαν οι καιροί των εθνών στις αρχές του φθινοπώρου του 1914 Κ.Χ., υπήρχαν δύο συμβολικά «χάλκινα βουνά», η βασιλική κυβέρνηση της παγκόσμιας κυριαρχίας του Ιεχωβά και η Μεσσιανική βασιλεία του Βασιλιά Γιου του, του Ιησού Χριστού. Έτσι λοιπόν, τα τέσσερα συμβολικά «άρματα» έρχονται ανάμεσα από τις δύο αυτές ουράνιες κυβερνήσεις. Προφανώς “εξήλθαν” το μεταπολεμικό έτος 1919 Κ.Χ., όταν το υπόλοιπο του πνευματικού Ισραήλ απελευθερώθηκε από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη και άρχισε να εργάζεται για την οικοδόμηση της θεοκρατικής λατρείας του Ιεχωβά Θεού στον πνευματικό ναό του. Στην αρχαιότητα, ο χαλκός ήταν ευγενές μέταλλο όπως το χρυσάφι και το ασήμι, και χρησιμοποιήθηκε στην ιερή σκηνή της λατρείας του Ιεχωβά, καθώς επίσης και στο ναό της Ιερουσαλήμ. Κατάλληλα, λοιπόν, η ευγενής ποιότητα του χαλκού από τον οποίο αποτελούνταν τα δύο συμβολικά βουνά αντιπροσώπευε την ευγενή ποιότητα καθώς και την ακράδαντη σταθερότητα της βασιλείας της παγκόσμιας κυριαρχίας του Ιεχωβά και της Μεσσιανικής του βασιλείας στην οποία βασιλεύει ο Γιος του.

 9. Πώς γίνεται να λέγεται ότι τα τέσσερα άρματα είναι τα «τέσσερα πνεύματα των ουρανών», και τι υπηρεσία προσφέρουν;

⁹ Πώς είναι δυνατόν τα τέσσερα άρματα​—⁠που τα σέρνουν ομάδες αλόγων, καθεμιά από τις οποίες έχει διαφορετικό χρώμα⁠—​να είναι «τα τέσσερα πνεύματα των ουρανών»; (Ζαχαρίας 6:​5) Αυτό συμβαίνει επειδή στην εκπλήρωση του προφητικού οράματος αυτά είναι αγγελικές πνευματικές δυνάμεις, οι οποίες έχουν πρόσβαση στην παρουσία του ουράνιου “Κυρίου όλης της γης”. Ο Ιεχωβά είναι Εκείνος που «κάνει τους αγγέλους του πνεύματα». (Ψαλμός 104:​1⁠-⁠4· Εβραίους 1:​7) Εφόσον Εκείνος είναι ο «Ιεχωβά των στρατευμάτων», μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτούς τους αγγέλους σαν να τους έχει δώσει στρατιωτικούς ρόλους με σκοπό την προστασία του εκλεκτού του λαού. Όπως είπε ο Ιησούς Χριστός στον απόστολο Πέτρο, μπροστά σε έναν όχλο στον κήπο της Γεθσημανή: «Νομίζεις ότι δεν μπορώ να επικαλεστώ τον Πατέρα μου για να μου χορηγήσει αυτή τη στιγμή περισσότερες από δώδεκα λεγεώνες αγγέλων;» (Ματθαίος 26:​53) Εφόσον αυτά τα «τέσσερα πνεύματα των ουρανών» εξεικονίζονται από πολεμικά άρματα που τα σέρνουν άλογα, τα ίδια εξεικονίζουν σώματα ουράνιων αγγέλων που έχουν λάβει από τον ουράνιο Αρχηγό τους την αποστολή να προστατέψουν το λαό Του εδώ στη γη όσο θα διαρκέσει η ανοικοδόμηση του ναού της λατρείας Του στην Ιερουσαλήμ.

10. Προς ποιες κατευθύνσεις πηγαίνουν τα άλογα των αρμάτων ανάλογα με το διορισμό τους;

¹⁰ Προς ποια κατεύθυνση, λοιπόν, έχουν αποστολή να εξέλθουν (1) τα κόκκινα άλογα, (2) τα μαύρα άλογα, (3) τα λευκά άλογα και (4) τα πιτσιλωτά, ποικιλόχρωμα άλογα; Απαντώντας σε αυτό, ο άγγελος εξήγησε στον Ζαχαρία τις κινήσεις των τεσσάρων αρμάτων: «“Όσον αφορά εκείνο στο οποίο είναι τα μαύρα άλογα, αυτά εξέρχονται προς τη γη του βορρά· και τα λευκά θα εξέλθουν και θα κατευθυνθούν πίσω από τη θάλασσα [κατά γράμμα, “πίσω τους”· δηλαδή προς τα νώτα τους]· και τα πιτσιλωτά θα εξέλθουν προς τη γη του νότου. Και τα ποικιλόχρωμα θα εξέλθουν και θα ψάχνουν προς τα πού να πάνε, για να περιοδεύσουν τη γη”. Τότε εκείνος είπε: “Πηγαίνετε, περιοδεύστε τη γη”. Και αυτά άρχισαν να περιοδεύουν τη γη».​—⁠Ζαχαρίας 6:​6, 7.a

11. (α) Γιατί, φαινομενικά, παραβλέπονται τα κόκκινα άλογα; (β) Ποιοι είναι οι διορισμοί των υπόλοιπων αλόγων, και για ποιο σκοπό τούς δόθηκαν;

¹¹ Τα «κόκκινα άλογα» φαίνεται να παραβλέπονται εδώ· αλλά αυτή η φαινομενική παράβλεψη ίσως οφείλεται στο ότι έχουν ήδη ολοκληρώσει το διορισμό που είχαν ως στρατιωτική περίπολος. Τα μαύρα άλογα πηγαίνουν στη «γη του βορρά», δηλαδή σε περιοχή που ανήκε προηγουμένως στη Βαβυλωνία. Τα λευκά άλογα πηγαίνουν προς τα δυτικά, δηλαδή στην αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν προς την οποία ήταν στραμμένα (την ανατολή). Τα πιτσιλωτά, ποικιλόχρωμα άλογα φαίνεται πως έχουν διπλό διορισμό, δηλαδή τη «γη του νότου» (προς την Αφρική, περιλαμβανομένης και της Αιγύπτου) καθώς και ανίχνευση της υπόλοιπης υπαίθρου, του ανατολικού τμήματος το οποίο δεν κάλυπταν τα άλλα άρματα. Ο άγγελος του Ιεχωβά είπε σε όλα τα άρματα να πάνε στους διορισμούς που είχαν λάβει για τις διάφορες περιοχές της γης. Εκείνα το έκαναν αυτό υπάκουα, με σκοπό την περιφρούρηση του λαού του Θεού στη γη του Ιούδα.

12. Τι επίδραση έχει αυτό το όραμα σε εκείνους που αποκαθιστούν την αγνή λατρεία, και ποια εδάφια έχουν υπόψη τους;

¹² Πόσο παρηγορητική θα ήταν η σημασία αυτού του οράματος για τους οικοδόμους του ναού στις ημέρες του Ζαχαρία! Δεν χρειαζόταν να ανησυχούν για τυχόν βίαιη ανάμειξη των εχθρών τους με στόχο να σταματήσουν το έργο τους στον οίκο της λατρείας του Ιεχωβά. Πόσο ενισχυτικό και εγκαρδιωτικό είναι αυτό και για το χρισμένο υπόλοιπο του πνευματικού Ισραήλ σήμερα, καθώς τα μέλη του έχουν αναλάβει να αποκαταστήσουν πλήρως την αγνή, αμόλυντη λατρεία του Υπέρτατου Κυρίου ολόκληρης της γης στον πνευματικό ναό του! Αυτοί θέτουν εμπιστοσύνη στη θεϊκή υπόσχεση: «Ο άγγελος του Ιεχωβά στρατοπεδεύει γύρω από εκείνους που τον φοβούνται και τους διαφυλάττει». (Ψαλμός 34:​7) Μέσω πίστης βλέπουν αυτό που αντίκρισαν τα μάτια του υπηρέτη του προφήτη Ελισαιέ, έπειτα από θαυματουργική διάνοιξη, στην πολιορκημένη Δωθάν: «Η ορεινή περιοχή ήταν γεμάτη άλογα και πολεμικά άρματα από φωτιά γύρω από τον Ελισαιέ».​—⁠2 Βασιλέων 6:17.

13. Καθώς τα άρματα εξέρχονται για περιπολία, τι λέει ο Ιεχωβά για τα μαύρα άλογα αναφορικά με το πνεύμα του;

¹³ Το όγδοο και τελευταίο όραμα που παρουσιάστηκε στον προφήτη Ζαχαρία κλείνει καθώς εκείνος βλέπει και ακούει την έκφραση της επιδοκιμασίας του Ιεχωβά για το ότι τα τέσσερα συμβολικά άρματα επιτελούν το έργο τους ως στρατιωτικές περίπολοι. Ο Ζαχαρίας μάς λέει: «Και έπειτα φώναξε σε εμένα και μου μίλησε, λέγοντας: “Δες! Εκείνα που εξέρχονται προς τη γη του βορρά έχουν κάνει το πνεύμα του Ιεχωβά να αναπαυτεί στη γη του βορρά”».​—⁠Ζαχαρίας 6:8.

14. Πώς φάνηκε ότι υπήρχε κίνδυνος από τη «γη του βορρά» ακόμη και στις ημέρες του Βασιλιά Δαρείου Α΄ της Περσίας;

¹⁴ Η έκφραση «γη του βορρά» αναφέρεται στη Βαβυλωνία. (Ιερεμίας 25:​8, 9) Ακόμη και στη διάρκεια της βασιλείας του Δαρείου Α΄ της Περσίας υπήρχε κίνδυνος από αυτή την κατεύθυνση. Ενδεικτικά με αυτό, διαβάζουμε τα εξής ιστορικά στοιχεία στο βιβλίο «Έπεσε Βαβυλών η Μεγάλη»! Η Βασιλεία του Θεού Κυβερνά! (“Babylon the Great Has Fallen!” God’s Kingdom Rules! ), σελίδα 376:

. . . Αυτός, βέβαια, δεν είναι ο Δαρείος ο Μήδος, αλλά ο Βασιλιάς Δαρείος Α΄ ο Πέρσης, ο οποίος άρχισε να κυβερνάει την αυτοκρατορία το 522 Π.Κ.Χ.

Εκείνο το έτος, ο Δαρείος Α΄ χρειάστηκε να κινηθεί εναντίον της Βαβυλώνας και του τοπικού κυβερνήτη της (Νιντινταμπέλ), ο οποίος επονομάστηκε Ναβουχοδονόσορ Γ΄. Ο Δαρείος τον νίκησε στη μάχη και λίγο αργότερα τον έπιασε αιχμάλωτο και τον σκότωσε στη Βαβυλώνα, η οποία είχε προσπαθήσει να διεκδικήσει την ανεξαρτησία της. Έπειτα από αυτό, ο Δαρείος Α΄ αναγνωρίστηκε ως βασιλιάς της Βαβυλώνας μέχρι το Σεπτέμβριο του 521 Π.Κ.Χ. Τότε η Βαβυλώνα στασίασε υπό τον Αρμένιο Αράκα, ο οποίος επονομάστηκε Ναβουχοδονόσορ Δ΄. Ο Δαρείος, λοιπόν, έπρεπε να υποτάξει εκ νέου τους Βαβυλώνιους. Έπειτα από έναν αιφνιδιασμό, η πόλη καταλήφθηκε το ίδιο εκείνο έτος και αυτός μπήκε στη Βαβυλώνα ως κατακτητής. Έτσι καταλύθηκε η παλιά παράδοση που έλεγε ότι ο θεός Βηλ της Βαβυλώνας ήταν εκείνος που χορηγούσε σε κάποιον το δικαίωμα να εξουσιάζει αυτό το συγκεκριμένο τμήμα της γης· και ο Δαρείος ο κατακτητής έπαψε να αναγνωρίζει αυτόν τον ψευδή ισχυρισμό. Τι πλήγμα ήταν αυτό για τον Βηλ ή Μαρντούκ! Αυτή τη φορά, όταν οι Πέρσες κατέλαβαν την πόλη, δεν της φέρθηκαν με επιείκεια, όπως της είχε φερθεί ο Κύρος.​—⁠Βλέπε επίσης σελίδα 317, παράγραφο 1.

15. Ποιες ενέργειες εμπόδιζε το άρμα με τα μαύρα άλογα που είχε αποσταλεί στη «γη του βορρά», και έτσι, πώς έκανε «το πνεύμα του Ιεχωβά να αναπαυτεί στη γη του βορρά»;

¹⁵ Επομένως, οι Ιουδαίοι που είχαν επαναπατριστεί στη γη του Ιούδα δεν ξαναβρέθηκαν κάτω από την κυριαρχία της Βαβυλώνας, η οποία είχε καταστρέψει τον πρώτο ναό του Ιεχωβά στην Ιερουσαλήμ και η οποία “δεν άνοιγε για τους φυλακισμένους της το δρόμο προς το σπίτι τους”. (Ησαΐας 14:​17) Και έπειτα από αυτό, το συμβολικό άρμα του Ιεχωβά το οποίο πήγε στη «γη του βορρά» εμπόδιζε τους στασιαστικούς Βαβυλώνιους να επαναστατήσουν με επιτυχία και να υποδουλώσουν ξανά τους απελευθερωμένους Ιουδαίους και να παρεμποδίσουν την οικοδόμηση του δεύτερου ναού του Ιεχωβά. Με αυτόν τον τρόπο, το άρμα και τα άλογα που πήγαν στο βορρά είχαν ήδη «κάνει το πνεύμα του Ιεχωβά να αναπαυτεί στη γη του βορρά». Το πιστό έργο περιφρούρησης που εκτέλεσαν εκεί καθησύχασε το πνεύμα Του στο βορρά και ήταν μια διαβεβαίωση ότι όλα τα άλλα άρματα και τα άλογα στις άλλες περιοχές της γης θα περιφρουρούσαν το έργο του ναού του Θεού.

16. Ποια ισχυρή διαβεβαίωση δίνει αυτό στους απελευθερωμένους μάρτυρες του Ιεχωβά;

¹⁶ Πόσο ισχυρή διαβεβαίωση είναι αυτό σήμερα για τους απελευθερωμένους λάτρεις του Ιεχωβά στον πνευματικό ναό του. Έχοντας την προστασία των συμβολικών αρμάτων του Ιεχωβά, δεν πρόκειται ποτέ ξανά να νικηθούν από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη και όλους τους πολιτικούς εραστές της!

ΕΝΑ ΣΤΕΜΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΡΕΑ ΠΟΥ ΟΙΚΟΔΟΜΕΙ ΤΟ ΝΑΟ

17. Σύμφωνα με ό,τι λέγεται στον Ζαχαρία, μαζί με ποιους που έχουν έρθει από τη Βαβυλώνα πρέπει να μπει στο σπίτι του Ιωσία, και τι πρέπει να κάνει εκεί;

¹⁷ Η σειρά των οχτώ οραμάτων, τα οποία δόθηκαν εκείνη τη μνημειώδη εικοστή τέταρτη ημέρα του ενδέκατου σεληνιακού μήνα (Σεβάτ) του έτους 519 Π.Κ.Χ., είχε τώρα τελειώσει, και ο προφήτης Ζαχαρίας έλαβε την οδηγία να στρέψει την προσοχή του σε γεγονότα ορατά στα φυσικά μάτια, τα οποία διαδραματίζονταν στη γη του Ιούδα. Κοιτάξτε! Μόλις έφτασαν τρεις άντρες από τη Βαβυλώνα και (όπως φαίνεται) ο Ιωσίας, ο γιος του Σοφονία, τους παίρνει στο σπίτι του στην Ιερουσαλήμ για να τους φιλοξενήσει. Ποιοι είναι αυτοί οι τρεις άντρες και τι φέρνουν μαζί τους; Το πνεύμα της προφητείας αποκαλύπτει την ταυτότητά τους στον Ζαχαρία: «Και ο λόγος του Ιεχωβά συνέχισε να έρχεται σε εμένα, λέγοντας: “Ας παρθεί κάτι από τους εξορίστους, μάλιστα από τον Χελδαΐ και από τον Τωβιγία και από τον Ιεδαΐα· και εσύ πρέπει να έρθεις εκείνη την ημέρα και να μπεις στο σπίτι του Ιωσία, του γιου του Σοφονία, μαζί με αυτούς που έχουν έρθει από τη Βαβυλώνα. Και πρέπει να πάρεις ασήμι και χρυσάφι και να φτιάξεις ένα μεγαλοπρεπές στέμμα και να το βάλεις πάνω στο κεφάλι του Ιησού, του γιου του Ιωσεδέκ, του αρχιερέα”».​—⁠Ζαχαρίας 6:​9⁠-⁠11.

18. Γιατί δεν υπήρχε αντίρρηση στο να πάρει ο Ζαχαρίας ένα μέρος από το ασήμι και το χρυσάφι και να εκτελέσει μια προφητική πράξη;

¹⁸ Ο προφήτης Ζαχαρίας πιθανώς δεν χρησιμοποίησε όλο το ασήμι και το χρυσάφι που έφερε η αντιπροσωπεία η οποία αποτελούνταν από τον Χελδαΐ, τον Τωβιγία και τον Ιεδαΐα ως συνεισφορά των Ιουδαίων που βρίσκονταν ακόμη εξόριστοι στη Βαβυλώνα. Παρ’ όλο που αυτοί οι τρεις άντρες από τη Βαβυλώνα δεν είχαν οδηγία από εκείνους που τους είχαν στείλει να δώσουν το ασήμι και το χρυσάφι στον Ζαχαρία, ωστόσο δεν θα μπορούσε να υπάρξει καμιά αντίρρηση στο να πάρει ο Ζαχαρίας ένα μέρος από αυτό με εντολή του Ιεχωβά των στρατευμάτων, εφόσον, στην πραγματικότητα, το ασήμι και το χρυσάφι ήταν συνεισφορά για Εκείνον, για το έργο αποκατάστασης που γινόταν υπό την κατεύθυνση του Κυβερνήτη Ζοροβάβελ. Με αυτό που πήρε ο Ζαχαρίας επρόκειτο να εκτελέσει μια προφητική πράξη ως ενθάρρυνση για το έργο της αποκατάστασης.

19. Τι έπρεπε να φτιάξει ο Ζαχαρίας, και τι έπρεπε να κάνει με αυτό στη συνέχεια;

¹⁹ Με το πολύτιμο μέταλλο που πήρε ο Ζαχαρίας έπρεπε να φτιάξει ένα «μεγαλοπρεπές στέμμα» (κατά γράμμα, «στέμματα», ωστόσο ο πληθυντικός του ουσιαστικού προφανώς χρησιμοποιείται με την έννοια της μεγαλειότητας). Αυτό που θα έφτιαχνε ο Ζαχαρίας έπρεπε να το βάλει στο κεφάλι του Αρχιερέα Ιησού. Τι σήμαινε αυτό;

20. (α) Τι έπρεπε να χτίσει εκείνος που ονομαζόταν «Βλαστός», και πού θα κυβερνούσε αυτός; (β) Τι θα γινόταν το χρυσό στέμμα που είχε φτιαχτεί;

²⁰ Ας ακούσουμε τι λέγεται στον Ζαχαρία για να το μεταφέρει στον Ιησού: «Και πρέπει να του πεις: “Αυτό είπε ο Ιεχωβά των στρατευμάτων: «Να ο άνθρωπος του οποίου το όνομα είναι Βλαστός. Και από τον τόπο του θα βλαστήσει και θα χτίσει το ναό του Ιεχωβά. Και ο ίδιος θα χτίσει το ναό του Ιεχωβά και θα βαστάξει την αξιοπρέπεια· και θα καθήσει και θα κυβερνήσει στο θρόνο του και θα γίνει ιερέας στο θρόνο του, και βουλή ειρήνης θα είναι μεταξύ και των δύο. Και το μεγαλοπρεπές στέμμα θα ανήκει στον Χέλεμ [ή αλλιώς Χελδαΐ] και στον Τωβιγία και στον Ιεδαΐα και στον Χεν [ή αλλιώς Ιωσία], το γιο του Σοφονία, ως ενθύμημα στο ναό του Ιεχωβά. Εκείνοι δε που βρίσκονται μακριά θα έρθουν και θα χτίσουν στο ναό του Ιεχωβά»”».​—⁠Ζαχαρίας 6:​12⁠-⁠15.

21. Γιατί ήταν κατάλληλο να στεφθεί ο Αρχιερέας Ιησούς και όχι ο Κυβερνήτης Ζοροβάβελ;

²¹ Στο τέταρτο όραμα που δόθηκε στον Ζαχαρία τού είχε ειπωθεί να πει στον Αρχιερέα Ιησού: «Εγώ θα φέρω τον υπηρέτη μου τον Βλαστό!» (Ζαχαρίας 3:​8) Στο εδάφιο Ιερεμίας 23:5 αναφέρεται ότι ο προειπωμένος Βλαστός εγείρεται στον Βασιλιά Δαβίδ του οίκου του Ιούδα, όχι σε κάποιον αρχιερέα του οίκου του Λευί. Ωστόσο, ήταν κατάλληλο να βάλει ο Ζαχαρίας το χρυσό στέμμα πάνω στο κεφάλι του Αρχιερέα Ιησού και όχι πάνω στο κεφάλι του Κυβερνήτη Ζοροβάβελ. Γιατί; Επειδή αναφορικά με τον Βλαστό είχε ειπωθεί: «Θα καθήσει και θα κυβερνήσει στο θρόνο του και θα γίνει ιερέας στο θρόνο του». (Ζαχαρίας 6:​13) Εδώ η Μετάφραση των Εβδομήκοντα λέει κάτι διαφορετικό: «Και έσται ο ιερεύς εκ δεξιών αυτού»· αρκετοί από τους σύγχρονους μεταφραστές της Αγίας Γραφής δέχονται αυτή την εκδοχή και όχι εκείνη του εβραϊκού και του συριακού κειμένου. Η στέψη του Αρχιερέα Ιησού αντί του Κυβερνήτη Ζοροβάβελ δεν θα γεννούσε φόβους στον Βασιλιά Δαρείο Α΄ της Περσίας ότι ετοιμαζόταν κάποια ιουδαϊκή επανάσταση. Όχι, η βασιλεία του Δαβίδ δεν επρόκειτο να αποκατασταθεί τότε, αλλά έπρεπε να περιμένει μέχρι το τέλος των καιρών των εθνών το 1914 Κ.Χ.​—⁠Λουκάς 21:​20⁠-⁠24.

22. Κάθησε ο Ιησούς, ο γιος του Ιωσεδέκ, σε θρόνο και κυβέρνησε ως ιερέας⁠-⁠βασιλιάς, και, υπό το φως αυτού του γεγονότος, ποια είναι η εφαρμογή και η εκπλήρωση της προφητείας;

²² Ο Αρχιερέας Ιησούς συμμετείχε με τον Κυβερνήτη Ζοροβάβελ στην ολοκλήρωση της οικοδόμησης του δεύτερου ναού του Ιεχωβά στην Ιερουσαλήμ και παρίστατο στην εγκαινίασή του. Ωστόσο, ο ίδιος προσωπικά δεν κυβέρνησε ως εστεμμένος Ιερέας⁠-⁠Βασιλιάς, ενθρονισμένος στην Ιερουσαλήμ. Ούτε και ο Κυβερνήτης Ζοροβάβελ το έκανε αυτό. Αλλά ο χρισμένος Αρχιερέας Ιησούς ήταν ένας τύπος ή προφητική εικόνα του Μεσσία, του Χριστού, στο πρόσωπο του οποίου εκπληρώνεται πλήρως η προφητεία για τον Βλαστό. Ο Μεσσίας, ο Γιος του Θεού, ο Ιησούς Χριστός, γίνεται όντως Ιερέας⁠-⁠Βασιλιάς στον ουρανό στα δεξιά του Ιεχωβά Θεού. Εκπληρώνει ό,τι είχε προσκιαστεί από τον αρχαίο Μελχισεδέκ, ο οποίος ήταν βασιλιάς της Σαλήμ και ταυτόχρονα ιερέας του Υψίστου Θεού. Από το τέλος των καιρών των εθνών το 1914 Κ.Χ., εκείνος βασιλεύει στους ουρανούς ως Βασιλιάς⁠-⁠Ιερέας όμοιος με τον Μελχισεδέκ και τώρα κυβερνάει και κατακυριεύει ανάμεσα στους εχθρούς του.​—⁠Ψαλμός 110:​1⁠-⁠6.

23. (α) Μήπως συγκρούεται το αξίωμα του Ιησού ως Αρχιερέα με το αξίωμά του ως Βασιλιά; (β) Για ποιον φέρει επάξια την «αξιοπρέπεια», και για ποιο έργο θα του αποδώσει τιμή ο Ιεχωβά;

²³ Ο Μεσσίας Ιησούς, ο οποίος στέφθηκε το 1914 Κ.Χ., δεν μιμείται τον κλήρο του Χριστιανικού κόσμου ο οποίος αναμειγνύεται στην πολιτική του κόσμου και προσπαθεί να διαφεντεύει τους αγανακτισμένους πολιτικούς. Δεν υπάρχει σύγκρουση ανάμεσα στο αξίωμά του ως ουράνιου Αρχιερέα και στο αξίωμά του ως Μεσσιανικού Βασιλιά. Όπως είναι γραμμένο: «Βουλή ειρήνης θα είναι μεταξύ και των δύο». (Ζαχαρίας 6:​13) Φέρει επάξια «την αξιοπρέπεια» που του έχει δώσει ο Θεός, για τον οποίο είναι Αρχιερέας. (Εβραίους 5:​4⁠-⁠6) Από το βασιλικό του θρόνο στους ουρανούς έχει προωθήσει το έργο του ναού στη γη, από το 1919 Κ.Χ. και έπειτα, μεταξύ του απελευθερωμένου υπολοίπου των χρισμένων πνευματικών υφιερέων του. Όπως ενήργησε ο Αρχιερέας Ιησούς σε σχέση με την ανοικοδόμηση του ναού του Ιεχωβά στην Ιερουσαλήμ, έτσι και ο Ιησούς Χριστός, ο ουράνιος Αρχιερέας, θα φέρει σε πέρας το έργο του ναού. Πολύ ορθά, αυτή η τιμή θα του αποδοθεί από τον Θεό του.

24. Τι υποδηλώνει για εκείνους που συμβάλλουν στο έργο του ναού η χρήση του στέμματος το οποίο φτιάχτηκε από το χρυσάφι που συνεισέφεραν οι τρεις άντρες από τη Βαβυλώνα και (έμμεσα) ο Ιωσίας;

²⁴ Σε αυτόν τον πνευματικό ναό του Υψίστου Θεού θα υπάρχει η πρέπουσα ενθύμηση για όσους έχουν συμβάλει στο έργο του ναού. Η συμβολή τους δεν πρόκειται να ξεχαστεί, όπως ακριβώς αποτελούσε «ενθύμημα στο ναό του Ιεχωβά» το στέμμα το οποίο φτιάχτηκε από το χρυσάφι που έφεραν ο Χέλεμ (Χελδαΐ, στη συριακή γλώσσα), ο Τωβιγίας και ο Ιεδαΐας και, έμμεσα, ο φιλόξενος οικοδεσπότης τους Χεν (Ιωσίας, στο συριακό κείμενο). (Ζαχαρίας 6:​14) Θα παραμείνει στη μνήμη του Ιεχωβά.

25. Ο ερχομός των τριών αντρών από τη Βαβυλώνα με τη συνεισφορά ήταν, όπως φαίνεται, προάγγελος ποιου πράγματος σύμφωνα με τα λόγια που ειπώθηκαν στη συνέχεια;

²⁵ Ο ερχομός του Χελδαΐ, του Τωβιγία και του Ιεδαΐα από τη Βαβυλώνα, οι οποίοι στάλθηκαν με σκοπό να κάνουν ή να παραδώσουν μια συνεισφορά για την υποστήριξη της ανοικοδόμησης του ναού, φαινόταν να είναι προάγγελος κάτι μεγαλύτερου. Αυτό το δείχνουν τα λόγια που λέει ο Ιεχωβά αμέσως μετά την αναφορά του στο ενθύμημα το οποίο θα τοποθετούνταν στο ναό για εκείνους τους τρεις εξορίστους από τη Βαβυλώνα: «Εκείνοι δε που βρίσκονται μακριά θα έρθουν και θα χτίσουν στο ναό του Ιεχωβά». (Ζαχαρίας 6:​15) Χωρίς αμφιβολία, παρά το ότι δεν αναφέρεται κάτι τέτοιο, πολλοί Ιουδαίοι εγκατέλειψαν πράγματι την εξορία στη Βαβυλώνα και ήρθαν στην Ιερουσαλήμ για να βοηθήσουν στο δεύτερο ναό της Ιερουσαλήμ.

26. Πώς εκπληρώθηκε αυτή η προφητεία από το 1919 Κ.Χ. και έπειτα;

²⁶ Παρόμοια, μετά το 1919 Κ.Χ., πολλοί που ήθελαν να λατρεύουν τον Ιεχωβά εγκατέλειψαν τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη με έναν συγκεκριμένο σκοπό υπόψη. Εκπλήρωσαν αυτόν το σκοπό με το να αφιερωθούν στον Ιεχωβά ως Θεό τους και να βαφτιστούν στο νερό σύμφωνα με την εντολή του Ιησού Χριστού, και κατόπιν να προσκολληθούν στο χρισμένο υπόλοιπο που είχε επιζήσει από τις ταλαιπωρίες τις οποίες υπέστη ο λαός του Ιεχωβά στη διάρκεια του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Ο Ιεχωβά Θεός δέχτηκε την αφιέρωσή τους μέσω του Χριστού και τους γέννησε με το πνεύμα του, προσθέτοντάς τους έτσι στο υπόλοιπο των πνευματικών Ισραηλιτών που ασχολούνταν με το έργο του ναού. Εκείνοι άρπαξαν την ευλογητή αυτή ευκαιρία προτού τελειώσει το έργο του ναού!

27, 28. Τι μπορεί να λεχθεί ως προς το αν το «μεγάλο πλήθος» των λάτρεων που δεν είναι πνευματικοί Ισραηλίτες περιλαμβάνεται στην εκπλήρωση του εδαφίου Ζαχαρίας 6:15;

²⁷ Τι μπορεί να λεχθεί, επίσης, για το «μεγάλο πλήθος» εκείνων που δεν γίνονται πνευματικοί Ισραηλίτες, αλλά οι οποίοι προσκολλώνται στο χρισμένο υπόλοιπο για τη λατρεία του Ιεχωβά Θεού και υποστηρίζουν το υπόλοιπο στο έργο του ναού; Το τελευταίο βιβλίο της Αγίας Γραφής, στα εδάφια Αποκάλυψη 7:​9⁠-⁠17, προείδε ένα αναρίθμητο «μεγάλο πλήθος» τέτοιων λάτρεων του μόνου ζωντανού και αληθινού Θεού. Αυτοί τον αναγνωρίζουν ως τον ενθρονισμένο Κυρίαρχο του σύμπαντος. Δέχονται την προσφορά για αμαρτία που έγινε μέσω της θυσίας του Αρνιού του, του Ιησού Χριστού. Αυτό το εκφράζουν αφιερώνοντας τον εαυτό τους στον Ιεχωβά μέσω του Χριστού και το πιστοποιούν μέσω του βαφτίσματος. Κατόπιν προσφέρουν την ιερή υπηρεσία που τους έχει ανατεθεί να εκτελούν στην επίγεια αυλή του πνευματικού ναού του Ιεχωβά. Εισέρχονται στον κλοιό των τειχών τα οποία περιβάλλουν τις αυλές και χωρίζουν αυτές τις αυλές από τα βέβηλα πράγματα που συμβαίνουν έξω.

²⁸ Το κάνουν αυτό τώρα, προτού ξεσπάσει η επερχόμενη «μεγάλη θλίψη» πάνω στη Βαβυλώνα τη Μεγάλη και σε όλο το υπόλοιπο κοσμικό σύστημα πραγμάτων. Με αυτόν τον τρόπο, εισέρχονται προτού τελειώσει το έργο του ναού εκείνον το μνημειώδη καιρό. Ο Ιεχωβά δεν θα ξεχάσει τη συμβολή τους. Θα τη θυμηθεί ανταμείβοντάς τους.

29. Ποιο έργο που ολοκληρώθηκε το 515 Π.Κ.Χ. απέδειξε ότι ο Ζαχαρίας ήταν σταλμένος από τον Ιεχωβά;

²⁹ Όταν ολοκληρώθηκε ο δεύτερος ναός στην Ιερουσαλήμ το 515 Π.Κ.Χ., το Ιουδαϊκό υπόλοιπο και οι προσήλυτοι που βρίσκονταν στη γη του Ιούδα είχαν αδιάσειστες αποδείξεις για το ότι ο Ζαχαρίας ήταν σταλμένος από τον Θεό ως αληθινός προφήτης. Τα ακόλουθα λόγια προς τον Ζαχαρία δεν είχαν ειπωθεί μάταια: «Και θα γνωρίσετε εξάπαντος ότι ο Ιεχωβά των στρατευμάτων είναι αυτός που με έστειλε σε εσάς. Αυτό σίγουρα θα συμβεί​—αν πράγματι ακούσετε τη φωνή του Ιεχωβά του Θεού σας».​—⁠Ζαχαρίας 6:15.

30. Όπως στις ημέρες του Ζαχαρία, τίνος γεγονότος θα παραστούμε μάρτυρες αν ακούμε τη φωνή του Ιεχωβά, και σχετικά με τι θα έχουμε πληρότητα γνώσης;

³⁰ Το ίδιο ισχύει και στη δική μας περίπτωση σήμερα. Όλα εξαρτώνται από το αν ακούμε τη φωνή του Ιεχωβά ως Θεού μας. Αν το κάνουμε αυτό, θα έχουμε το προνόμιο να παραστούμε μάρτυρες της θριαμβευτικής αποπεράτωσης του έργου του ναού που θα συνοδεύεται από την απόδοση τιμής στον εστεμμένο Ιερέα⁠-⁠Βασιλιά, τον Ιησού Χριστό. Θα έχουμε πληρότητα γνώσης σχετικά με το ότι ο Ιεχωβά των στρατευμάτων έστειλε τον προφήτη Ζαχαρία και ότι Εκείνος μάς χάρισε από πριν τη σωστή κατανόηση της προφητείας του Ζαχαρία για να αντλήσουμε από αυτήν οφέλη και χαρά. Τα τέσσερα συμβολικά άρματα του Ιεχωβά περιπολούν σε όλη τη γη με σκοπό την περιφρούρηση της πνευματικής επικράτειας εκείνων που τον λατρεύουν στο ναό του. Με τη δική τους περιφρούρηση το έργο μας έρχεται σε πέρας!

[Υποσημείωση]