Κεφάλαιο 48

Αναχώρηση από το Σπίτι του Ιάειρου και Ξανά Επίσκεψη στη Ναζαρέτ

Ο ΙΗΣΟΥΣ πέρασε μια μέρα γεμάτη δραστηριότητες—γύρισε με το πλοιάριο από τη Δεκάπολη, θεράπευσε τη γυναίκα που είχε αιμορραγία και ανέστησε την κόρη του Ιάειρου. Αλλά η μέρα δεν έχει τελειώσει ακόμη. Όπως φαίνεται, την ώρα που ο Ιησούς φεύγει από το σπίτι του Ιάειρου, δυο τυφλοί τον παίρνουν από πίσω, φωνάζοντας: ‘Σπλαχνίσου μας, Γιε του Δαβίδ’.

Αφού αυτοί οι άντρες λένε τον Ιησού ‘Γιο του Δαβίδ’, δείχνουν ότι πιστεύουν πως ο Ιησούς είναι ο κληρονόμος του θρόνου του Δαβίδ και άρα πως αυτός είναι ο υποσχεμένος Μεσσίας. Ο Ιησούς όμως κάνει πως δεν ακούει τις κραυγές τους για βοήθεια, ίσως για να δοκιμάσει την επιμονή τους. Αλλά αυτοί δεν το βάζουν κάτω. Παίρνουν από πίσω τον Ιησού μέχρι το σπίτι που μένει, και όταν εκείνος μπαίνει στο σπίτι, μπαίνουν κι αυτοί πίσω του.

Τότε ο Ιησούς τούς ρωτάει: ‘Πιστεύετε ότι μπορώ να το κάνω αυτό;’

‘Ναι, Κύριε’, απαντούν εκείνοι με σιγουριά.

Τότε, ο Ιησούς αγγίζει τα μάτια τους και τους λέει: ‘Να γίνει σύμφωνα με την πίστη σας’. Ξαφνικά μπορούν να βλέπουν! Ο Ιησούς κατόπιν τους προστάζει αυστηρά: ‘Προσέξτε να μη μάθει κανένας γι’ αυτό’. Αλλά αυτοί γεμάτοι χαρά, δεν λογαριάζουν την εντολή του Ιησού και μιλούν γι’ αυτόν σε όλη την περιοχή.

Μόλις αυτοί φεύγουν, κάποιοι άλλοι φέρνουν έναν δαιμονισμένο που το δαιμόνιο του έχει πάρει τη μιλιά. Ο Ιησούς βγάζει το δαιμόνιο, και αμέσως ο άνθρωπος αρχίζει να μιλάει. Ο κόσμος μένει κατάπληκτος μ’ αυτά τα θαύματα, και λέει: ‘Ποτέ μέχρι τώρα δεν είδε ο Ισραήλ κάτι τέτοιο’.

Είναι και Φαρισαίοι εκεί. Δεν μπορούν να αρνηθούν τα θαύματα, αλλά με τη φοβερή απιστία που έχουν, ξαναρχίζουν τις κατηγόριες τους σχετικά με την πηγή των δυνατών έργων του Ιησού, λέγοντας: ‘Με τη δύναμη του άρχοντα των δαιμονίων βγάζει τα δαιμόνια’.

Λίγο μετά απ’ όλα αυτά, ο Ιησούς ξαναπάει στην πόλη στην οποία μεγάλωσε, στη Ναζαρέτ, και αυτή τη φορά παίρνει μαζί και τους μαθητές του. Πριν από ένα χρόνο περίπου είχε πάει στη συναγωγή και είχε διδάξει εκεί. Αν και οι άνθρωποι στην αρχή θαύμασαν τα όμορφα λόγια του, μετά ένιωσαν προσβολή από τη διδασκαλία του και προσπάθησαν να τον σκοτώσουν. Τώρα, σπλαχνικά, ο Ιησούς κάνει άλλη μια προσπάθεια να βοηθήσει τους παλιούς του γείτονες.

Ενώ σε άλλα μέρη μαζεύεται κόσμος γύρω από τον Ιησού, εδώ δεν φαίνεται να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Έτσι, το Σάββατο, πηγαίνει στη συναγωγή να διδάξει. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς που τον ακούν μένουν μ’ ανοιχτό το στόμα. ‘Πού τη βρήκε αυτός ο άνθρωπος τη σοφία και τα δυνατά αυτά έργα;’ ρωτούν. ‘Δεν είναι αυτός ο γιος του ξυλουργού; Δεν λένε Μαρία τη μητέρα του, και τα αδέλφια του Ιάκωβο και Ιωσήφ και Σίμωνα και Ιούδα; Και οι αδελφές του, δεν μένουν όλες εδώ στον τόπο μας; Από πού λοιπόν βρήκε αυτός ο άνθρωπος όλα αυτά τα πράγματα;’

‘Ο Ιησούς είναι απ’ αυτόν εδώ τον τόπο όπως όλοι μας’, λένε με το νου τους. ‘Τον είδαμε να μεγαλώνει και ξέρουμε την οικογένειά του. Πώς μπορεί να είναι αυτός ο Μεσσίας;’ Έτσι, παρ’ όλες τις αποδείξεις—τη μεγάλη του σοφία και τα θαύματα που κάνει—αυτοί τον απορρίπτουν. Εξαιτίας της μεγάλης οικειότητας, ακόμη και οι ίδιοι οι συγγενείς του προσκόπτουν σ’ αυτόν, πράγμα που κάνει τον Ιησού να καταλήξει στο συμπέρασμα: ‘Ο προφήτης δεν μένει χωρίς τιμή, παρά μόνο στην πατρίδα του και ανάμεσα στους συγγενείς του και στο ίδιο του το σπίτι’.

Πράγματι, ο Ιησούς απορεί με την απιστία τους. Έτσι, δεν κάνει εκεί κανένα θαύμα παρά μόνο βάζει τα χέρια του πάνω σε μερικούς αρρώστους και τους γιατρεύει. Ματθαίος 9:27-34· 13:54-58· Μάρκος 6:1-6· Ησαΐας 9:7.

▪ Με το να λένε τον Ιησού ‘Γιο του Δαβίδ’, τι δείχνουν ότι πιστεύουν αυτοί οι τυφλοί;

▪ Ποια εξήγηση για τα θαύματα του Ιησού προτιμούν να δίνουν οι Φαρισαίοι;

▪ Γιατί είναι σπλαχνικό από μέρους του Ιησού να ξαναπάει να βοηθήσει εκείνους που ζουν στη Ναζαρέτ;

▪ Πώς δέχονται τον Ιησού στη Ναζαρέτ, και γιατί;