Να Υπηρετείτε τον Ιεχωβά με Αυτοθυσιαστικό Πνεύμα

‘Αν κάποιος θέλει να έρθει πίσω μου, ας απαρνηθεί τον εαυτό του και ας σηκώσει το ξύλο του βασανισμού του και ας με ακολουθεί συνεχώς’.—ΜΑΤΘΑΙΟΣ 16:24, ΜΝΚ.

 1. Πώς πληροφόρησε ο Ιησούς τους μαθητές του σχετικά με τον επικείμενο θάνατό του;

ΣΤΗ σκιά του χιονοσκέπαστου όρους Αερμών, ο Ιησούς Χριστός φτάνει σε ένα σημαντικό σταθμό στη ζωή του. Του απομένει λιγότερο από ένα χρόνο ζωής. Εκείνος το γνωρίζει αυτό· οι μαθητές του δεν το γνωρίζουν. Τώρα, έχει φτάσει για αυτούς ο καιρός να το μάθουν. Είναι αλήθεια ότι ο Ιησούς έχει κάνει και παλιότερα υπαινιγμούς σχετικά με τον επικείμενο θάνατό του, αλλά αυτή είναι η πρώτη φορά που μιλάει απερίφραστα σχετικά με αυτόν. (Ματθαίος 9:15· 12:40) Η αφήγηση του Ματθαίου αναφέρει: «Από τότε ήρχισεν ο Ιησούς να δεικνύη εις τους μαθητάς αυτού ότι πρέπει να υπάγη εις Ιεροσόλυμα και να πάθη πολλά από των πρεσβυτέρων και αρχιερέων και γραμματέων, και να θανατωθή, και την τρίτην ημέραν να αναστηθή».—Ματθαίος 16:21· Μάρκος 8:31, 32.

 2. Πώς αντέδρασε ο Πέτρος στα λόγια του Ιησού σχετικά με τα μελλοντικά Του παθήματα, και πώς απάντησε ο Ιησούς;

² Οι μέρες του Ιησού είναι μετρημένες. Όμως, ο Πέτρος επαναστατεί σε μια τέτοια φαινομενικά μακάβρια σκέψη. Δεν μπορεί να δεχτεί ότι ο Μεσσίας πραγματικά θα θανατωθεί. Έτσι, ο Πέτρος τολμάει να επιπλήξει τον Κύριό του. Υποκινημένος από τις καλύτερες προθέσεις, παροτρύνει αυθόρμητα: «Γενού ίλεως εις σεαυτόν [Να είσαι καλός με τον εαυτό σου, ΜΝΚ], Κύριε· δεν θέλει γείνει τούτο εις σε». Όμως, ο Ιησούς απορρίπτει αμέσως την εσφαλμένη καλοσύνη του Πέτρου με τον αποφασιστικό τρόπο που κάποιος θα συνέτριβε το κεφάλι ενός δηλητηριώδους φιδιού. «Ύπαγε οπίσω μου, Σατανά· σκάνδαλόν μου είσαι· διότι δεν φρονείς τα του Θεού, αλλά τα των ανθρώπων».—Ματθαίος 16:22, 23.

 3. (α) Πώς έγινε ο Πέτρος άθελά του όργανο του Σατανά; (β) Πώς αποτέλεσε ο Πέτρος ‘σκάνδαλο’ σε μια πορεία αυτοθυσίας;

³ Ο Πέτρος έχει γίνει άθελά του όργανο του Σατανά. Η απόκριση του Ιησού είναι τόσο κατηγορηματική όσο ήταν όταν απάντησε στον Σατανά στην έρημο. Εκεί, ο Διάβολος προσπάθησε να βάλει σε πειρασμό τον Ιησού προσφέροντάς του μια άνετη ζωή, μια βασιλεία χωρίς παθήματα. (Ματθαίος 4:1-10) Τώρα, ο Πέτρος τον ενθαρρύνει να είναι καλός με τον εαυτό του. Ο Ιησούς γνωρίζει ότι δεν είναι αυτό το θέλημα του Πατέρα του. Η ζωή του πρέπει να είναι ζωή αυτοθυσίας και όχι ζωή προσωπικής ικανοποίησης. (Ματθαίος 20:28) Ο Πέτρος γίνεται ‘σκάνδαλο’ σε μια τέτοια πορεία· η καλοπροαίρετη συμπόνια του γίνεται παγίδα.a Ωστόσο, ο Ιησούς αντιλαμβάνεται σαφώς ότι, αν καλλιεργούσε οποιαδήποτε σκέψη για μια ζωή χωρίς θυσίες, θα απομακρυνόταν από την εύνοια του Θεού με το να πιαστεί στη θανατηφόρα λαβή μιας σατανικής παγίδας.

 4. Γιατί δεν ταίριαζε στον Ιησού και στους ακολούθους του μια ζωή φιλήδονης άνεσης;

⁴ Συνεπώς, ο τρόπος σκέψης του Πέτρου χρειαζόταν διόρθωση. Τα λόγια του προς τον Ιησού αντιπροσώπευαν μια ανθρώπινη άποψη, όχι την άποψη του Θεού. Στον Ιησού δεν ταίριαζε μια ζωή φιλήδονης άνεσης, μια εύκολη διέξοδος από τα παθήματα· μια τέτοια ζωή δεν ταίριαζε ούτε στους ακολούθους του, επειδή ο Ιησούς λέει κατόπιν στον Πέτρο και στους υπόλοιπους μαθητές: ‘Αν κάποιος θέλει να έρθει πίσω μου, ας απαρνηθεί τον εαυτό του και ας σηκώσει το ξύλο του βασανισμού του και ας με ακολουθεί συνεχώς’.—Ματθαίος 16:24, ΜΝΚ.

 5. (α) Τι σημαίνει η πρόκληση του να ζει κάποιος τη Χριστιανική ζωή; (β) Για ποια τρία αναγκαία πράγματα πρέπει να είναι προετοιμασμένος ένας Χριστιανός;

⁵ Ξανά και ξανά, ο Ιησούς επανέρχεται σε αυτό το θεμελιώδες ζήτημα: την πρόκληση του να ζει κάποιος τη Χριστιανική ζωή. Οι Χριστιανοί, για να είναι ακόλουθοι του Ιησού, πρέπει, όπως ο Ηγέτης τους, να υπηρετούν τον Ιεχωβά με πνεύμα αυτοθυσίας. (Ματθαίος 10:37-39) Έτσι, ο Ιησούς απαριθμεί τρία αναγκαία πράγματα τα οποία ένας Χριστιανός πρέπει να είναι προετοιμασμένος να κάνει: (1) να απαρνηθεί τον εαυτό του, (2) να σηκώσει το ξύλο του βασανισμού του και (3) να Τον ακολουθεί συνεχώς.

‘Αν Κάποιος Θέλει να Έρθει Πίσω Μου’

 6. (α) Πώς απαρνιέται κάποιο άτομο τον εαυτό του; (β) Αντί για τον εαυτό μας, ποιον πρέπει να ευαρεστούμε;

⁶ Τι σημαίνει να απαρνηθεί κάποιος τον εαυτό του; Σημαίνει ότι ένα άτομο πρέπει να αρνηθεί τον εαυτό του εντελώς, ένα είδος θανάτου για τον εαυτό του. Η βασική σημασία της λέξης του Κειμένου ‘απαρνιέμαι’ είναι «λέω όχι»· σημαίνει «αρνιέμαι πλήρως». Επομένως, αν δεχτείτε την πρόκληση της Χριστιανικής ζωής, τότε εγκαταλείπετε πρόθυμα τις δικές σας φιλοδοξίες, την άνεσή σας, τις επιθυμίες σας, την ευτυχία σας, την ευχαρίστησή σας. Στην ουσία, δίνετε για πάντα στον Ιεχωβά Θεό ολόκληρη τη ζωή σας και καθετί που αυτή περιλαμβάνει. Το να απαρνηθεί κάποιος τον εαυτό του σημαίνει περισσότερα από το να αρνιέται πότε-πότε στον εαυτό του κάποιες απολαύσεις. Απεναντίας, σημαίνει ότι ένα άτομο πρέπει να παραχωρήσει την ιδιοκτησία του εαυτού του στον Ιεχωβά. (1 Κορινθίους 6:19, 20) Ένα άτομο που έχει απαρνηθεί τον εαυτό του ζει για να ευαρεστεί όχι τον εαυτό του, αλλά τον Θεό. (Ρωμαίους 14:8· 15:3, ΜΝΚ) Αυτό σημαίνει ότι κάθε στιγμή της ζωής του λέει όχι στις ιδιοτελείς επιθυμίες και ναι στον Ιεχωβά.

 7. Τι είναι το ξύλο του βασανισμού του Χριστιανού, και πώς το μεταφέρει αυτός;

⁷ Επομένως, το να σηκώσετε το ξύλο του βασανισμού σας έχει σοβαρές συνέπειες. Το να μεταφέρει κάποιος ένα ξύλο βασανισμού αποτελεί φορτίο και σύμβολο θανάτου. Ο Χριστιανός είναι πρόθυμος να υποφέρει αν χρειαστεί, ή να ονειδιστεί, να βασανιστεί, ακόμη και να θανατωθεί, επειδή είναι ακόλουθος του Ιησού Χριστού. Ο Ιησούς είπε: «Όστις δεν λαμβάνει τον σταυρόν αυτού [το ξύλο του βασανισμού του, ΜΝΚ] και ακολουθεί οπίσω μου, δεν είναι άξιος εμού». (Ματθαίος 10:38) Δεν μεταφέρουν το ξύλο του βασανισμού όλοι όσοι υποφέρουν. Οι πονηροί έχουν πολλούς ‘πόνους’ αλλά δεν έχουν ξύλο βασανισμού. (Ψαλμός 32:10, ΜΝΚ) Ωστόσο, η Χριστιανική ζωή είναι ζωή στην οποία κάποιος μεταφέρει το ξύλο του βασανισμού της θυσιαστικής υπηρεσίας προς τον Ιεχωβά.

 8. Ποιο πρότυπο ζωής έθεσε ο Ιησούς για τους ακολούθους του;

⁸ Η τελευταία προϋπόθεση που ανέφερε ο Ιησούς είναι ότι πρέπει να τον ακολουθούμε συνεχώς. Ο Ιησούς δεν απαιτεί μόνο να δεχόμαστε και να πιστεύουμε ό,τι δίδαξε, αλλά και, για ολόκληρη τη ζωή μας, να ακολουθούμε συνεχώς το πρότυπο που έθεσε εκείνος. Ποια είναι μερικά από τα κύρια χαρακτηριστικά που παρατηρούνται στο πρότυπο της ζωής του; Όταν έδωσε στους ακολούθους του την τελική αποστολή τους, είπε: «Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε . . . , διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς». (Ματθαίος 28:19, 20) Ο Ιησούς κήρυξε και δίδαξε τα καλά νέα της Βασιλείας. Αυτό έκαναν οι άμεσοι μαθητές του και, οπωσδήποτε, ολόκληρη η πρώτη Χριστιανική εκκλησία. Αυτή η γεμάτη ζήλο δραστηριότητα, σε συνδυασμό με το ότι δεν αποτελούσαν μέρος του κόσμου, έφερε πάνω τους το μίσος και την εναντίωση του κόσμου, με αποτέλεσμα να γίνεται ακόμη βαρύτερο το ξύλο του βασανισμού το οποίο έπρεπε να μεταφέρουν.—Ιωάννης 15:19, 20· Πράξεις 8:4.

 9. Πώς συμπεριφερόταν ο Ιησούς στους άλλους ανθρώπους;

⁹ Κάποιο άλλο εξέχον πρότυπο που παρατηρείται στη ζωή του Ιησού ήταν ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφερόταν στους άλλους ανθρώπους. Εκείνος ήταν καλός και «πράος . . . και ταπεινός την καρδίαν». Έτσι, οι ακροατές του ένιωθαν ανανεωμένοι στο πνεύμα και ενθαρρύνονταν από την παρουσία του. (Ματθαίος 11:29) Δεν τους εκφόβιζε για να τους κάνει να τον ακολουθήσουν ούτε έθετε κανόνες επί κανόνων όσον αφορά το πώς θα το έκαναν αυτό· ούτε τους προκαλούσε αισθήματα ενοχής για να τους εξαναγκάσει να γίνουν μαθητές του. Παρότι εκείνοι ζούσαν μια ζωή αυτοθυσίας, έλαμπαν από γνήσια χαρά. Τι οξεία αντίθεση με εκείνους που έχουν το κοσμικό πνεύμα της φιληδονίας, το οποίο χαρακτηρίζει ‘τις έσχατες μέρες’!—2 Τιμόθεον 3:1-4.

Να Αναπτύσσετε και να Διατηρείτε το Αυτοθυσιαστικό Πνεύμα του Ιησού

10. (α) Σύμφωνα με τα εδάφια Φιλιππησίους 2:5-8, ΜΝΚ, πώς απαρνήθηκε ο Χριστός τον εαυτό του; (β) Αν είμαστε ακόλουθοι του Χριστού, ποια διανοητική στάση πρέπει να εκδηλώνουμε;

¹⁰ Ο Ιησούς έθεσε το παράδειγμα όσον αφορά το να απαρνηθεί κάποιος τον εαυτό του. Εκείνος σήκωσε το ξύλο του βασανισμού του και το μετέφερε συνεχώς με το να κάνει το θέλημα του Πατέρα του. Ο Παύλος έγραψε στους Χριστιανούς των Φιλίππων: ‘Να διατηρείτε αυτή τη διανοητική στάση μέσα σας η οποία ήταν και μέσα στον Χριστό Ιησού, ο οποίος, αν και υπήρχε με μορφή Θεού, δεν διανοήθηκε κάποια αρπαγή, δηλαδή, να είναι ίσος με τον Θεό. Όχι, αλλά άδειασε τον εαυτό του και πήρε μορφή δούλου και έγινε όμοιος με τους ανθρώπους. Επιπλέον, όταν βρέθηκε ως άνθρωπος κατά το σχήμα, ταπείνωσε τον εαυτό του και έγινε υπάκουος μέχρι θανάτου, ναι, θανάτου πάνω σε ξύλο βασανισμού’. (Φιλιππησίους 2:5-8, ΜΝΚ) Ποιος θα μπορούσε να απαρνηθεί πληρέστερα τον εαυτό του; Αν ανήκετε στον Χριστό Ιησού και είστε ένας από τους ακολούθους του, πρέπει να διακρατείτε την ίδια διανοητική στάση.

11. Το να ζει κάποιος μια ζωή αυτοθυσίας σημαίνει να ζει για τίνος το θέλημα;

¹¹ Ένας άλλος απόστολος, ο Πέτρος, μας λέει ότι, εφόσον ο Ιησούς υπέφερε και πέθανε για εμάς, οι Χριστιανοί πρέπει να οπλιστούν, σαν καλά προετοιμασμένοι στρατιώτες, με το ίδιο πνεύμα που είχε ο Χριστός. Γράφει: «Επειδή λοιπόν ο Χριστός έπαθεν υπέρ ημών κατά σάρκα, οπλίσθητε και σεις το αυτό φρόνημα [διανοητική διάθεση, ΜΝΚ], διότι ο παθών κατά σάρκα έπαυσεν από της αμαρτίας, δια να ζήσητε τον εν σαρκί επίλοιπον χρόνον, ουχί πλέον εν ταις επιθυμίαις των ανθρώπων, αλλ’ εν τω θελήματι του Θεού». (1 Πέτρου 3:18· 4:1, 2) Η αυτοθυσιαστική πορεία του Ιησού έδειξε ξεκάθαρα το πώς ένιωθε για το θέλημα του Θεού. Ήταν προσηλωμένος στην αφιέρωσή του, βάζοντας πάντοτε το θέλημα του Πατέρα του πάνω από το δικό του, ακόμη και μέχρι του σημείου να υποστεί έναν επονείδιστο θάνατο.—Ματθαίος 6:10· Λουκάς 22:42.

12. Μήπως ήταν δυσάρεστη για τον Ιησού η ζωή αυτοθυσίας; Εξηγήστε.

¹² Μολονότι η ζωή αυτοθυσίας του Ιησού σήμαινε ότι έπρεπε να ακολουθεί έναν τραχύ και δύσκολο δρόμο, δεν τη θεωρούσε ως κάτι το δυσάρεστο. Αντίθετα, ο Ιησούς έβρισκε ευχαρίστηση στο να υποτάσσεται στο θεϊκό θέλημα. Για εκείνον, το να κάνει το θέλημα του Πατέρα του ισοδυναμούσε με τροφή. Αποκόμιζε πραγματική ικανοποίηση από αυτό, ακριβώς όπως θα συνέβαινε με κάποιον έπειτα από ένα καλό γεύμα. (Ματθαίος 4:4· Ιωάννης 4:34) Συνεπώς, αν θέλετε να νιώθετε πραγματικά ικανοποιημένοι στη ζωή σας, δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα καλύτερο από το να ακολουθείτε το παράδειγμα του Ιησού καλλιεργώντας τη διανοητική του διάθεση.

13. Με ποιον τρόπο είναι η αγάπη η υποκινούσα δύναμη πίσω από το πνεύμα της αυτοθυσίας;

¹³ Αλήθεια, ποια είναι η υποκινούσα δύναμη πίσω από το πνεύμα της αυτοθυσίας; Με μια λέξη, η αγάπη. Ο Ιησούς είπε: ‘Θέλεις αγαπά Ιεχωβά τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της διανοίας σου. Αύτη είναι πρώτη και μεγάλη εντολή. Δευτέρα δε ομοία αυτής· Θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν’. (Ματθαίος 22:37-39) Ένας Χριστιανός δεν μπορεί να είναι συμφεροντολόγος και ταυτόχρονα να δείχνει υπακοή σε αυτά τα λόγια. Η ίδια του η ευτυχία και το ενδιαφέρον του πρέπει να διέπονται πρώτα-πρώτα από την αγάπη του για τον Ιεχωβά και έπειτα από την αγάπη του για τον πλησίον. Με αυτόν τον τρόπο έζησε τη ζωή του ο Ιησούς, και αυτό αναμένει από τους ακολούθους του.

14. (α) Ποιες ευθύνες εξηγούνται στα εδάφια Εβραίους 13:15, 16; (β) Τι είναι εκείνο που μας παρακινεί να κηρύττουμε τα καλά νέα με ζήλο;

¹⁴ Ο απόστολος Παύλος κατάλαβε αυτόν το νόμο της αγάπης. Έγραψε: «Δι’ αυτού . . . ας αναφέρωμεν πάντοτε εις τον Θεόν θυσίαν αινέσεως, τουτέστι καρπόν χειλέων ομολογούντων το όνομα αυτού [που κάνουν δημόσια διακήρυξη για το όνομά του, ΜΝΚ]. Την δε αγαθοποιίαν και το μεταδοτικόν μη λησμονείτε, διότι εις τοιαύτας θυσίας ευαρεστείται ο Θεός». (Εβραίους 13:15, 16) Οι Χριστιανοί δεν προσφέρουν στον Ιεχωβά θυσίες ζώων ή τα παρόμοια· επομένως, δεν χρειάζονται ανθρώπινους ιερείς σε έναν υλικό ναό για να ιερουργούν στη λατρεία τους. Η θυσία μας αίνου προσφέρεται μέσω του Χριστού Ιησού. Μάλιστα, δείχνουμε την αγάπη μας για τον Θεό πρωταρχικά μέσω αυτής της θυσίας αίνου, αυτής της δημόσιας διακήρυξης για το όνομά Του. Συγκεκριμένα, το ανιδιοτελές πνεύμα μας, το οποίο έχει τις ρίζες του στην αγάπη, είναι εκείνο που μας παρακινεί να κηρύττουμε τα καλά νέα με ζήλο, καθώς προσπαθούμε να είμαστε πάντοτε έτοιμοι να προσφέρουμε στον Θεό τον καρπό των χειλιών μας. Με αυτόν τον τρόπο δείχνουμε επίσης αγάπη για τον πλησίον.

Η Αυτοθυσία Φέρνει Πλούσιες Ευλογίες

15. Ποια διερευνητικά ερωτήματα σε σχέση με την αυτοθυσία μπορούμε να κάνουμε στον εαυτό μας;

¹⁵ Σταθείτε μια στιγμή και συλλογιστείτε τα ακόλουθα ερωτήματα: Φανερώνει το τωρινό πρότυπο της ζωής μου ότι ακολουθώ μια πορεία αυτοθυσίας; Δείχνουν οι στόχοι μου ότι ζω τέτοιου είδους ζωή; Αποκομίζουν τα μέλη της οικογένειάς μου πνευματικές ανταμοιβές από το παράδειγμά μου; (Παράβαλε 1 Τιμόθεον 5:8). Τι μπορεί να λεχτεί για τα ορφανά και τις χήρες; Ωφελούνται και αυτά τα άτομα από το αυτοθυσιαστικό πνεύμα μου; (Ιακώβου 1:27) Μπορώ να επεκτείνω το χρόνο που δαπανώ στη δημόσια θυσία μου αίνου; Μπορώ να επιδιώξω το προνόμιο της υπηρεσίας σκαπανέα, Μπέθελ, ιεραποστόλου, ή να μετακομίσω για να υπηρετήσω σε κάποια περιοχή όπου υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη για διαγγελείς της Βασιλείας;

16. Πώς θα μπορούσε να μας βοηθήσει η επινοητικότητα να ζούμε μια ζωή αυτοθυσίας;

¹⁶ Μερικές φορές το μόνο που απαιτείται είναι λίγη επινοητικότητα ώστε να φτάσουμε στο σημείο να χρησιμοποιούμε πλήρως τις δυνατότητές μας υπηρετώντας τον Ιεχωβά με αυτοθυσιαστικό πνεύμα. Για παράδειγμα, η Τζάνετ, μια τακτική σκαπάνισσα από τον Ισημερινό, εργαζόταν σε κοσμική εργασία πλήρους απασχόλησης. Προτού περάσει πολύς καιρός, εξαιτίας του ωραρίου της τής ήταν δύσκολο να ανταποκρίνεται με χαρούμενο πνεύμα στις απαιτήσεις των ωρών για τους τακτικούς σκαπανείς. Αποφάσισε να εξηγήσει το πρόβλημα στον εργοδότη της και να ζητήσει περικοπή στις ώρες εργασίας. Στη συνέχεια, εφόσον εκείνος δεν ήθελε να μειώσει το ωράριό της, αυτή πήρε μαζί της τη Μαρία, η οποία έψαχνε για εργασία μερικής απασχόλησης ώστε να μπορέσει να κάνει σκαπανικό. Η καθεμιά τους προσφέρθηκε να εργάζεται μισή μέρα, έτσι ώστε και οι δυο μαζί θα συμπλήρωναν μια ολόκληρη εργάσιμη μέρα. Ο εργοδότης δέχτηκε την πρόταση. Τώρα και οι δυο αδελφές είναι τακτικές σκαπάνισσες. Βλέποντας αυτό το θαυμάσιο αποτέλεσμα, η Κάφα, η οποία είχε επίσης εξαντληθεί επειδή εργαζόταν πλήρες ωράριο για την ίδια εταιρία και αγωνιζόταν σκληρά ώστε να ανταποκρίνεται στο χρόνο που απαιτούνταν για το σκαπανικό της, πήρε μαζί της τη Μαγκαλί και έκανε την ίδια προσφορά. Αυτή η προσφορά έγινε επίσης δεκτή. Έτσι, τέσσερις αδελφές μπορούν να κάνουν σκαπανικό, αντί για δυο οι οποίες ήταν έτοιμες να εγκαταλείψουν την ολοχρόνια υπηρεσία. Η επινοητικότητα και η πρωτοβουλία απέδωσαν.

17-21. Πώς αξιολόγησε εκ νέου κάποιο αντρόγυνο το σκοπό που είχε στη ζωή, και με ποιο αποτέλεσμα;

¹⁷ Επιπλέον, σκεφτείτε την οδό της αυτοθυσίας που ακολούθησε η Ιβόν στη διάρκεια των περασμένων δέκα ετών. Αυτή έγραψε τα ακόλουθα στην Εταιρία Σκοπιά το Μάιο του 1991:

¹⁸ «Τον Οκτώβριο του 1982, η οικογένειά μου και εγώ ξεναγηθήκαμε στο Μπέθελ του Μπρούκλιν. Το ότι είδα το Μπέθελ με έκανε να θέλω να υπηρετήσω εκεί εθελοντικά. Διάβασα μια αίτηση, και εκεί υπήρχε ένα ερώτημα που τράβηξε την προσοχή μου: ‘Ποιος είναι ο μέσος όρος των ωρών σου στην υπηρεσία αγρού τους τελευταίους έξι μήνες; Αν ο μέσος όρος των ωρών είναι κάτω από δέκα, εξήγησε γιατί’. Δεν μπορούσα να σκεφτώ κάποιο σοβαρό λόγο για τις λίγες ώρες που είχα, έτσι έθεσα ένα στόχο και τον πέτυχα επί πέντε μήνες.

¹⁹ »Μολονότι μπορούσα να σκεφτώ μερικές δικαιολογίες για το ότι δεν έκανα σκαπανικό, όταν διάβασα το Βιβλίο Έτους των Μαρτύρων του Ιεχωβά 1983, πείστηκα ότι άλλοι είχαν υπερπηδήσει μεγαλύτερα εμπόδια από τα δικά μου για να κάνουν σκαπανικό. Έτσι, την 1η Απριλίου 1983, άφησα την επικερδή εργασία μου πλήρους απασχόλησης, έγινα βοηθητική σκαπάνισσα και μπήκα στις τάξεις των τακτικών σκαπανέων την 1η Σεπτεμβρίου 1983.

²⁰ »Είχα τη χαρά να παντρευτώ ένα θαυμάσιο διακονικό υπηρέτη τον Απρίλιο του 1985. Τρία χρόνια αργότερα, μια ομιλία σχετικά με το σκαπανικό στη συνέλευση περιφερείας υποκίνησε το σύζυγό μου να σκύψει και να μου πει: ‘Βλέπεις κανένα λόγο για να μην αρχίσω σκαπανικό από την 1η Σεπτεμβρίου;’ Ενώθηκε μαζί μου σε αυτό το έργο για τα επόμενα δυο χρόνια.

²¹ »Ο σύζυγός μου υπηρέτησε επίσης ως εθελοντής στο έργο οικοδόμησης στο Μπέθελ του Μπρούκλιν επί δυο εβδομάδες και έκανε αίτηση για να συμπεριληφτούμε στο Διεθνές Πρόγραμμα Οικοδόμησης. Έτσι, το Μάιο του 1989 πήγαμε για ένα μήνα στη Νιγηρία για να βοηθήσουμε στην οικοδόμηση του τμήματος. Αύριο θα ταξιδέψουμε προς τη Γερμανία, όπου θα γίνουν διευθετήσεις προκειμένου να πάρουμε βίζα για να μπούμε στην Πολωνία. Είμαστε συγκινημένοι για το ότι θα λάβουμε μέρος σε ένα τέτοιο ιστορικό οικοδομικό πρόγραμμα και για το ότι αποτελούμε μέρος αυτής της καινούριας μορφής ολοχρόνιας υπηρεσίας».

22. (α) Πώς μπορούμε, όπως ο Πέτρος, να γίνουμε άθελά μας ‘σκάνδαλο’; (β) Από τι δεν εξαρτάται το να υπηρετεί κάποιος τον Ιεχωβά με αυτοθυσιαστικό πνεύμα;

²² Αν δεν μπορείτε εσείς ο ίδιος να κάνετε σκαπανικό, μπορείτε να ενθαρρύνετε εκείνους που βρίσκονται στην ολοχρόνια υπηρεσία να διατηρήσουν αυτό το προνόμιο που έχουν και ίσως να τους βοηθήσετε για να το κάνουν αυτό; Ή θα είσαστε σαν μερικά καλοπροαίρετα μέλη οικογενειών ή σαν μερικούς φίλους οι οποίοι, όπως ο Πέτρος, μπορεί να λένε σε κάποιον ολοχρόνιο υπηρέτη να χαλαρώσει λιγάκι, να είναι καλός με τον εαυτό του, χωρίς να συνειδητοποιούν πώς αυτό μπορεί να αποτελέσει ‘σκάνδαλο’; Είναι αλήθεια ότι αν η υγεία ενός σκαπανέα βρίσκεται σε σοβαρό κίνδυνο ή αν αυτός παραμελεί τις Χριστιανικές του υποχρεώσεις μπορεί να πρέπει να εγκαταλείψει την ολοχρόνια υπηρεσία για κάποιο διάστημα. Το να υπηρετεί κάποιος τον Ιεχωβά με αυτοθυσιαστικό πνεύμα δεν εξαρτάται από κάποια ετικέτα, όπως το να αποκαλείται σκαπανέας, Μπεθελίτης ή κάτι άλλο. Απεναντίας, εξαρτάται από το τι είμαστε ως άτομα—πώς σκεφτόμαστε, τι κάνουμε, πώς συμπεριφερόμαστε στους άλλους, πώς ζούμε τη ζωή μας.

23. (α) Πώς μπορούμε να συνεχίσουμε να έχουμε τη χαρά να είμαστε συνεργάτες του Θεού; (β) Ποια διαβεβαίωση βρίσκουμε στα εδάφια Εβραίους 6:10-12;

²³ Αν πραγματικά έχουμε αυτοθυσιαστικό πνεύμα, θα έχουμε τη χαρά να είμαστε συνεργάτες του Θεού. (1 Κορινθίους 3:9) Θα νιώθουμε ικανοποίηση επειδή γνωρίζουμε ότι κάνουμε την καρδιά του Ιεχωβά να χαίρεται. (Παροιμίαι 27:11) Επιπλέον, έχουμε τη διαβεβαίωση ότι ο Ιεχωβά ποτέ δεν θα μας ξεχάσει ούτε θα μας εγκαταλείψει ενόσω εμείς παραμένουμε πιστοί σε αυτόν.—Εβραίους 6:10-12.

[Υποσημειώσεις]

Ποιες Είναι οι Σκέψεις Σας;

◻ Πώς έγινε ο Πέτρος άθελά του ‘σκάνδαλο’ σε μια πορεία αυτοθυσίας;

◻ Τι σημαίνει να απαρνηθεί κάποιος τον εαυτό του;

◻ Πώς μεταφέρει ένας Χριστιανός το ξύλο του βασανισμού του;

◻ Πώς αναπτύσσουμε και διατηρούμε αυτοθυσιαστικό πνεύμα;

◻ Ποια είναι η υποκινούσα δύναμη πίσω από το πνεύμα της αυτοθυσίας;

[Εικόνα στη σελίδα 10]

Είστε πρόθυμοι να απαρνηθείτε τον εαυτό σας, να σηκώσετε το ξύλο του βασανισμού σας και να ακολουθείτε συνεχώς τον Ιησού;