Η Ζωή και η Διακονία του Ιησού
Μάθημα Συγχωρητικότητας
Ο ΙΗΣΟΥΣ προφανώς είναι ακόμη στο σπίτι της Καπερναούμ, μαζί με τους μαθητές του. Συζητάει μαζί τους πώς να χειρίζονται δύσκολες καταστάσεις που δημιουργούνται μεταξύ αδελφών, και γι’ αυτό ο Πέτρος ρωτάει: ‘Κύριε, πόσες φορές θα αμαρτήσει σε μένα ο αδελφός μου και εγώ θα τον συγχωρώ;’ Μια και οι Ιουδαίοι θρησκευτικοί ηγέτες προτείνουν να χορηγείται συγχώρηση μέχρι και τρεις φορές, ο Πέτρος μάλλον θεωρεί ότι είναι πολύ γενναιόδωρο αυτό που προτείνει: ‘Μέχρι εφτά φορές;’
Αλλά η ιδέα να κρατάει κανείς λογαριασμό για τέτοια πράγματα είναι εξ ολοκλήρου λάθος. Ο Ιησούς διορθώνει τον Πέτρο: ‘Δεν σου λέω μέχρι εφτά φορές, αλλά μέχρι εβδομήντα εφτά’. Δείχνει ότι δεν πρέπει να υπάρχει όριο στο πόσες φορές συγχωρεί ο Πέτρος τον αδελφό του.
Ο Ιησούς, για να τονίσει στους μαθητές την υποχρέωση που έχουν να είναι συγχωρητικοί, τους λέει μια παραβολή. Η παραβολή λέει για κάποιον βασιλιά που ήθελε να κανονίσει τους λογαριασμούς του με τους δούλους του. Του φέρνουν λοιπόν ένα δούλο που του χρωστάει ένα τεράστιο χρηματικό ποσό, 60.000.000 δηνάρια (περ. 7.000.000.000 δρχ.). Ό,τι κι αν κάνει ο δούλος δεν μπορεί να πληρώσει αυτό το ποσό. Γι’ αυτό, όπως εξηγεί ο Ιησούς, ο βασιλιάς διατάζει να πουληθεί αυτός και η γυναίκα του και τα παιδιά του για να πάρει τα λεφτά του.
Τότε ο δούλος πέφτει στα πόδια του κυρίου του και τον ικετεύει: ‘Κάνε υπομονή μαζί μου και θα σου ξοφλήσω όλο το χρέος μου’.
Ο κύριος τον σπλαχνίζεται και δείχνει έλεος—χαρίζει στο δούλο το τεράστιο αυτό χρέος. Αλλά δεν πρόλαβε να του χαρίσει ο κύριος το χρέος του, συνεχίζει ο Ιησούς, κι αυτός ο δούλος πηγαίνει και βρίσκει κάποιον σύνδουλό του που του χρωστάει μόνο 100 δηνάρια (περ. 12.500 δρχ.). Αρπάζει το σύνδουλό του από το λαιμό και κοντεύει να τον πνίξει καθώς του λέει: ‘Δώσ’ μου αυτά που μου χρωστάς’.
Αλλά ο σύνδουλός του δεν έχει να τον ξοφλήσει. Γι’ αυτό, πέφτει στα πόδια του δούλου στον οποίον είναι χρεωμένος, και τον ικετεύει: ‘Κάνε υπομονή μαζί μου και θα σου ξοφλήσω το χρέος μου’. Αυτός όμως ο δούλος δεν είναι σαν τον κύριό του, αυτός δεν δείχνει έλεος και βάζει το σύνδουλό του στη φυλακή.
Τότε λοιπόν, συνεχίζει ο Ιησούς, οι άλλοι δούλοι που είδαν τι έγινε, πηγαίνουν και το λένε στον κύριό τους. Εκείνος τότε θυμωμένος φωνάζει να έρθει ο δούλος μπροστά του. ‘Πονηρέ δούλε’, του λέει, ‘εγώ σου χάρισα όλο σου το χρέος, μόλις με παρακάλεσες. Δεν έπρεπε κι εσύ με τη σειρά σου να δείξεις έλεος στο σύνδουλό σου όπως έδειξα κι εγώ έλεος σε σένα;’ Ο κύριος έχει τώρα οργιστεί πολύ και παραδίδει τον ανελεήμονα δούλο στους δεσμοφύλακες μέχρι που να πληρώσει όλα όσα χρωστάει.
Και ο Ιησούς καταλήγει: ‘Με παρόμοιο τρόπο θα σας φερθεί ο ουράνιος Πατέρας μου, αν δεν συγχωρεί ο καθένας τον αδελφό του μέσα από την καρδιά του’.
Τι υπέροχο μάθημα συγχωρητικότητας! Σε σύγκριση με το μεγάλο χρέος της αμαρτίας που μας έχει συγχωρήσει ο Θεός, ό,τι αδίκημα κι αν διαπράξει εναντίον μας κάποιος Χριστιανός αδελφός είναι πραγματικά μικρό. Επιπλέον, ο Ιεχωβά Θεός μας συγχωρεί χιλιάδες φορές. Συχνά ούτε το παίρνουμε είδηση ότι αμαρτάνουμε προς αυτόν. Δεν μπορούμε εμείς λοιπόν να συγχωρήσουμε λίγες φορές τον αδελφό μας, έστω κι αν το παράπονό μας είναι δίκαιο; Θυμηθείτε ότι, όπως δίδαξε ο Ιησούς στην Επί του Όρους Ομιλία, ο Θεός ‘θα συγχωρήσει τα χρέη μας όπως κι εμείς συγχωρούμε αυτούς που χρωστάνε σε μας’. Ματθαίος 18:21-35· 6:12, ΜΝΚ· Κολοσσαείς 3:13.
◆ Τι ωθεί τον Πέτρο να κάνει την ερώτηση για τη συγχώρηση του αδελφού του και γιατί ίσως να θεωρεί γενναιόδωρο αυτό που προτείνει, δηλαδή το μέχρι εφτά φορές;
◆ Πώς η ανταπόκριση του βασιλιά στην παράκληση του δούλου του διάφερε από την ανταπόκριση του δούλου στην παράκληση του συνδούλου του;
◆ Τι μας διδάσκει η παραβολή του Ιησού;