ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3
«Να Θυμάστε Εκείνους που Ασκούν την Ηγεσία Μεταξύ Σας»
ΑΥΤΑ τα λόγια του αποστόλου Παύλου, τα οποία είναι καταγραμμένα στο εδάφιο Εβραίους 13:7, μπορούν επίσης να μεταφραστούν ως εξής: «Να θυμάστε εκείνους που είναι κυβερνήτες σας». Από την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ. και έπειτα, οι πιστοί απόστολοι του Κυρίου Ιησού Χριστού εκπλήρωναν αυτόν τον ρόλο ως ένα κυβερνών σώμα που ασκούσε την ηγεσία όσον αφορά την παροχή κατεύθυνσης στη νεοσύστατη Χριστιανική εκκλησία. (Πράξ. 6:2-4) Μέχρι το έτος 49 Κ.Χ. περίπου, αυτό το κυβερνών σώμα είχε διευρυνθεί και περιλάμβανε και άλλα άτομα εκτός από τους αποστόλους του Ιησού. Όταν πάρθηκε απόφαση για το ζήτημα της περιτομής, το κυβερνών σώμα περιλάμβανε «τους αποστόλους και τους πρεσβυτέρους στην Ιερουσαλήμ». (Πράξ. 15:1, 2) Εκείνοι είχαν την ευθύνη να εξετάζουν ζητήματα που επηρέαζαν όλους τους Χριστιανούς, όπου και αν ζούσαν. Έστελναν επιστολές και διατάγματα που ενίσχυαν τις εκκλησίες και βοηθούσαν τους μαθητές να διατηρούν ενότητα στον τρόπο σκέψης και ενέργειας. Οι εκκλησίες ήταν υπάκουες και υποτακτικές στην κατεύθυνση του κυβερνώντος σώματος με αποτέλεσμα να ευλογούνται από τον Ιεχωβά και να ευημερούν.—Πράξ. 8:1, 14, 15· 15:22-31· 16:4, 5· Εβρ. 13:17.
2 Μετά τον θάνατο των αποστόλων, ξεκίνησε η μεγάλη αποστασία. (2 Θεσ. 2:3-12) Όπως προείπε ο Ιησούς στην παραβολή του για το σιτάρι και τα ζιζάνια, πάνω από το σιτάρι (χρισμένοι Χριστιανοί) σπάρθηκαν ζιζάνια (κατ’ απομίμηση Χριστιανοί). Ανά τους αιώνες, επιτράπηκε στις δύο ομάδες να αναπτυχθούν παράλληλα μέχρι τον θερισμό, “την τελική περίοδο ενός συστήματος πραγμάτων”. (Ματθ. 13:24-30, 36-43) Όλο αυτό το διάστημα, μεμονωμένοι χρισμένοι Χριστιανοί συνέχισαν να απολαμβάνουν την εύνοια του Ιησού. Δεν υπήρχε όμως κυβερνών σώμα, δηλαδή κάποιος ξεκάθαρος αγωγός στη γη τον οποίο χρησιμοποιούσε ο Ιησούς για να παρέχει κατεύθυνση στους ακολούθους του. (Ματθ. 28:20) Ωστόσο, ο Ιησούς προείπε ότι θα συνέβαινε μια αλλαγή στη διάρκεια του θερισμού.
3 «Ποιος άραγε είναι ο πιστός και φρόνιμος δούλος;» Με αυτή την ερώτηση ο Ιησούς Χριστός εισήγαγε μια παραβολή η οποία αποτελεί μέρος “του σημείου” που έδωσε όσον αφορά “την τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων”. (Ματθ. 24:3, 42-47) Ο Ιησούς έδειξε ότι αυτός ο πιστός δούλος θα ήταν πολυάσχολος προμηθεύοντας στον λαό του Θεού πνευματική τροφή «στον κατάλληλο καιρό». Όπως ο Ιησούς χρησιμοποίησε μια ομάδα αντρών—και όχι ένα μόνο άτομο—για να ασκεί την ηγεσία τον πρώτο αιώνα, έτσι και κατά τη διάρκεια της τελικής περιόδου του συστήματος πραγμάτων ο πιστός δούλος που χρησιμοποιεί ο Ιησούς δεν είναι ένας μόνο άντρας.
ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ “ΠΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΦΡΟΝΙΜΟΥ ΔΟΥΛΟΥ”
4 Ποιους διόρισε ο Ιησούς για να τρέφουν τους ακολούθους του; Χρισμένους Χριστιανούς στη γη, όπως είναι πολύ λογικό. Η Αγία Γραφή λέει ότι οι χρισμένοι είναι «βασιλικό ιερατείο» και έχουν την αποστολή να “διακηρύξουν εκτεταμένα τις αρετές Εκείνου που τους κάλεσε από το σκοτάδι στο θαυμαστό του φως”. (1 Πέτρ. 2:9· Μαλ. 2:7· Αποκ. 12:17) Απαρτίζουν όλοι οι χρισμένοι στη γη τον πιστό δούλο; Όχι. Όταν ο Ιησούς προμήθευσε θαυματουργικά υλική τροφή σε ένα πλήθος περίπου 5.000 αντρών, συν τα γυναικόπαιδα, τη μοίρασε στους μαθητές του, και οι μαθητές τη μοίρασαν στα πλήθη. (Ματθ. 14:19) Έθρεψε τους πολλούς μέσω των χεριών των λίγων. Σήμερα, προμηθεύει πνευματική τροφή με παρόμοιο τρόπο.
5 Επομένως, «ο πιστός οικονόμος, ο φρόνιμος», αποτελείται από μια μικρή ομάδα χρισμένων αδελφών οι οποίοι ασχολούνται άμεσα με την προετοιμασία και τη διανομή της πνευματικής τροφής στη διάρκεια της παρουσίας του Χριστού. (Λουκ. 12:42) Σε όλη την περίοδο των τελευταίων ημερών, οι χρισμένοι αδελφοί που απαρτίζουν “τον πιστό και φρόνιμο δούλο” υπηρετούν μαζί στα κεντρικά γραφεία. Αυτοί οι χρισμένοι αδελφοί αποτελούν σήμερα το Κυβερνών Σώμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά.
6 Ο Χριστός χρησιμοποιεί αυτό το σώμα για να δημοσιεύει πληροφορίες σχετικά με την εκπλήρωση Βιβλικών προφητειών και για να δίνει επίκαιρη κατεύθυνση όσον αφορά την εφαρμογή των Βιβλικών αρχών στην καθημερινή ζωή. Αυτή η πνευματική τροφή διανέμεται μέσω των τοπικών εκκλησιών των Μαρτύρων του Ιεχωβά. (Ησ. 43:10· Γαλ. 6:16) Στους Βιβλικούς χρόνους, ένας έμπιστος δούλος, ή αλλιώς οικονόμος, ήταν διαχειριστής του σπιτικού. Παρόμοια, ο πιστός και φρόνιμος δούλος έχει επιφορτιστεί με την ευθύνη να διαχειρίζεται το σπιτικό της πίστης. Γι’ αυτό, ο πιστός δούλος επιβλέπει επίσης τους υλικούς πόρους, το έργο κηρύγματος, τα προγράμματα των συνελεύσεων, τον διορισμό επισκόπων οι οποίοι υπηρετούν με διάφορες αρμοδιότητες μέσα στην οργάνωση, καθώς και την παραγωγή Βιβλικών εντύπων. Όλα αυτά ωφελούν “το υπηρετικό προσωπικό”.—Ματθ. 24:45.
7 Ποιοι αποτελούν “το υπηρετικό προσωπικό”; Με απλά λόγια, εκείνοι που τρέφονται. Αρχικά, όλο το υπηρετικό προσωπικό ήταν χρισμένοι. Μετέπειτα, συμπεριλήφθηκε σε αυτό και το μεγάλο πλήθος των “άλλων προβάτων”. (Ιωάν. 10:16) Και οι δύο ομάδες τρέφονται με την πνευματική τροφή που διανέμει ο πιστός δούλος.
8 Στη διάρκεια της μεγάλης θλίψης, όταν ο Ιησούς έρθει για να εξαγγείλει και να εκτελέσει κρίση σε αυτό το πονηρό σύστημα, θα διορίσει τον πιστό δούλο «υπεύθυνο σε όλα τα υπάρχοντά του». (Ματθ. 24:46, 47) Εκείνοι που απαρτίζουν τον πιστό δούλο θα λάβουν την ουράνια ανταμοιβή τους. Μαζί με τους υπόλοιπους από τους 144.000, θα συμμετάσχουν στην ουράνια εξουσία του Χριστού. Αν και δεν θα υπάρχει πλέον πιστός και φρόνιμος δούλος στη γη, ο Ιεχωβά και ο Ιησούς θα παρέχουν κατεύθυνση στους επίγειους υπηκόους της Μεσσιανικής Βασιλείας μέσω εκείνων που θα έχουν διοριστεί να υπηρετούν ως «άρχοντες».—Ψαλμ. 45:16.
ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ “ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΑΣΚΟΥΝ ΤΗΝ ΗΓΕΣΙΑ”;
9 Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους πρέπει “να θυμόμαστε εκείνους που ασκούν την ηγεσία” και να τους δείχνουμε εμπιστοσύνη. Γιατί είναι αυτό προς όφελός μας; Ο απόστολος Παύλος δήλωσε: «Εκείνοι επαγρυπνούν για εσάς ως άτομα που θα δώσουν λογαριασμό, ώστε να το κάνουν αυτό με χαρά και όχι στενάζοντας, επειδή αυτό θα ήταν επιζήμιο για εσάς». (Εβρ. 13:17) Είναι ζωτικό να είμαστε υπάκουοι και υποτακτικοί στην κατεύθυνση την οποία παρέχουν εκείνοι που ασκούν την ηγεσία επειδή επαγρυπνούν για την πνευματική προστασία και ευημερία μας.
10 Σύμφωνα με το εδάφιο 1 Κορινθίους 16:14, ο Παύλος είπε: «Όλα όσα κάνετε να γίνονται με αγάπη». Οι αποφάσεις που παίρνονται για τον λαό του Θεού βασίζονται στην υπερέχουσα ιδιότητα της αγάπης. Αναφορικά με την αγάπη, τα εδάφια 1 Κορινθίους 13:4-8 δηλώνουν: «Η αγάπη είναι μακρόθυμη και δείχνει καλοσύνη. Η αγάπη δεν ζηλεύει, δεν κομπάζει, δεν φουσκώνει από υπερηφάνεια, δεν συμπεριφέρεται άπρεπα, δεν ζητάει τα δικά της συμφέροντα, δεν εξάπτεται. Δεν κρατάει λογαριασμό για το κακό. Δεν χαίρεται για την αδικία, αλλά χαίρεται με την αλήθεια. Ανέχεται τα πάντα, πιστεύει τα πάντα, ελπίζει τα πάντα, υπομένει τα πάντα. Η αγάπη ποτέ δεν χάνεται». Εφόσον όλες οι αποφάσεις που παίρνονται προς όφελος των υπηρετών του Ιεχωβά βασίζονται στην αγάπη, έχουμε κάθε λόγο να νιώθουμε ασφαλείς κάτω από τέτοιου είδους κατεύθυνση. Επιπλέον, αυτή αποτελεί σαφή αντανάκλαση της αγάπης του Ιεχωβά.
Είναι ζωτικό να είμαστε υποτακτικοί σε εκείνους που επαγρυπνούν για την πνευματική ευημερία μας
11 Όπως συνέβαινε και τον πρώτο αιώνα, εκείνοι τους οποίους χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά για να κυβερνάει τον λαό του είναι ατελείς άνθρωποι. Ωστόσο, ο Ιεχωβά είχε χρησιμοποιήσει και παλιότερα ατελείς ανθρώπους για να επιτελέσει το θέλημά του. Ο Νώε κατασκεύασε μια κιβωτό και κήρυξε σχετικά με την καταστροφή που θα ερχόταν στις ημέρες του. (Γέν. 6:13, 14, 22· 2 Πέτρ. 2:5) Ο Μωυσής διορίστηκε να βγάλει τον λαό του Ιεχωβά από την Αίγυπτο. (Έξοδ. 3:10) Ατελείς άνθρωποι έγραψαν τη Γραφή υπό θεϊκή έμπνευση. (2 Τιμ. 3:16· 2 Πέτρ. 1:21) Το ότι ο Ιεχωβά χρησιμοποιεί σήμερα ατελείς ανθρώπους για να κατευθύνει το έργο κηρύγματος και μαθήτευσης δεν μειώνει την εμπιστοσύνη μας στην οργάνωση του Θεού. Αντίθετα, ενισχυόμαστε επειδή γνωρίζουμε ότι, χωρίς την υποστήριξη του Ιεχωβά, η οργάνωση δεν θα μπορούσε ποτέ να επιτελέσει όλα όσα επιτελεί. Μέσα από πολλές δυσκολίες και εμπειρίες, ο πιστός δούλος έχει καταδείξει ότι το πνεύμα του Θεού κατευθύνει τα ζητήματα. Άφθονες ευλογίες εκχέονται σήμερα στο ορατό τμήμα της οργάνωσης του Ιεχωβά. Γι’ αυτό, εμείς την υποστηρίζουμε πλήρως με όλη μας την καρδιά και την εμπιστευόμαστε.
ΠΩΣ ΔΕΙΧΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΜΑΣ
12 Όσοι διορίζονται σε θέσεις ευθύνης μέσα στην εκκλησία δείχνουν την εμπιστοσύνη τους αποδεχόμενοι με χαρά και εκπληρώνοντας πιστά τις υποχρεώσεις τις οποίες συνεπάγονται οι διορισμοί τους. (Πράξ. 20:28) Ως διαγγελείς της Βασιλείας, συμμετέχουμε με ζήλο στο έργο από σπίτι σε σπίτι, κάνουμε επανεπισκέψεις και διεξάγουμε Γραφικές μελέτες. (Ματθ. 24:14· 28:19, 20) Προκειμένου να ωφελούμαστε πλήρως από την πλούσια πνευματική τροφή που διανέμει ο πιστός δούλος, προετοιμαζόμαστε για τις συναθροίσεις μας και παρευρισκόμαστε σε αυτές καθώς και στις συνελεύσεις. Ωφελούμαστε σε μεγάλο βαθμό από την ανταλλαγή ενθάρρυνσης που προκύπτει όταν συναναστρεφόμαστε με τους αδελφούς μας σε αυτές τις Χριστιανικές συνάξεις.—Εβρ. 10:24, 25.
13 Όταν υποστηρίζουμε την οργάνωση με τις υλικές μας συνεισφορές, αποδεικνύουμε ότι την εμπιστευόμαστε. (Παρ. 3:9, 10) Όταν διαπιστώνουμε ότι οι αδελφοί μας έχουν άμεση ανάγκη υλικής βοήθειας, ανταποκρινόμαστε χωρίς καθυστέρηση. (Γαλ. 6:10· 1 Τιμ. 6:18) Το κάνουμε αυτό με πνεύμα αδελφικής αγάπης, πάντοτε άγρυπνοι για να βρίσκουμε ευκαιρίες να δείξουμε στον Ιεχωβά και στην οργάνωσή του ότι εκτιμούμε την αγαθότητα που εκδηλώνεται προς εμάς.—Ιωάν. 13:35.
14 Δείχνουμε επίσης ότι εμπιστευόμαστε την οργάνωση όταν υποστηρίζουμε τις αποφάσεις της. Αυτό περιλαμβάνει το να ακολουθούμε ταπεινά την κατεύθυνση εκείνων που έχουν τοποθετηθεί σε θέσεις επίβλεψης, όπως είναι οι επίσκοποι περιοχής και οι πρεσβύτεροι της εκκλησίας. Αυτοί οι αδελφοί συγκαταλέγονται σε «εκείνους που ασκούν την ηγεσία», στους οποίους πρέπει να είμαστε υπάκουοι και υποτακτικοί. (Εβρ. 13:7, 17) Ακόμη και αν δεν κατανοούμε πλήρως τους λόγους για τους οποίους παίρνονται ορισμένες αποφάσεις, γνωρίζουμε ότι, αν τις υποστηρίζουμε, αυτό θα είναι για το διαρκές καλό μας. Ως αποτέλεσμα, ο Ιεχωβά μάς ευλογεί για την υπακοή που δείχνουμε στον Λόγο του και στην οργάνωσή του. Με αυτόν τον τρόπο, εκδηλώνουμε την υποταγή μας στον Κύριο, τον Ιησού Χριστό.
15 Ναι, έχουμε κάθε λόγο να εμπιστευόμαστε τον πιστό και φρόνιμο δούλο. Ο Σατανάς, ο θεός αυτού του συστήματος πραγμάτων, κάνει μια ολομέτωπη προσπάθεια για να φέρει μομφή στο όνομα του Ιεχωβά και στην οργάνωσή του. (2 Κορ. 4:4) Μην πέσετε θύμα των πονηρών του μεθόδων! (2 Κορ. 2:11) Εκείνος γνωρίζει ότι ο καιρός που του απομένει μέχρι να ριχτεί στην άβυσσο «είναι λίγος» και είναι αποφασισμένος να στρέψει μακριά από τον Ιεχωβά Θεό όσο το δυνατόν περισσότερα άτομα από τον λαό Του. (Αποκ. 12:12) Ωστόσο, καθώς ο Σατανάς εντείνει τις προσπάθειές του, εμείς ας πλησιάζουμε τον Ιεχωβά όλο και πιο πολύ. Ας εμπιστευόμαστε τον Ιεχωβά και τον αγωγό που χρησιμοποιεί για να κατευθύνει τον λαό του σήμερα. Ενεργώντας έτσι, συμβάλλουμε στο να υπάρχει μια ενωμένη αδελφότητα.