Κεφάλαιο 12
Η Σημασία του Βαφτίσματός Σας
1, 2. (α) Γιατί πρέπει να ενδιαφέρει τον καθένα μας προσωπικά το βάφτισμα στο νερό; (β) Πώς θα απαντούσατε με συντομία στα ερωτήματα που υπάρχουν στην παράγραφο 2;
ΤΟ ΕΤΟΣ 29 Κ.Χ., ο Ιησούς βαφτίστηκε στον Ιορδάνη Ποταμό. Ο ίδιος ο Ιεχωβά το παρακολουθούσε αυτό και εξέφρασε την επιδοκιμασία του. (Ματθ. 3:16, 17) Τριάμισι χρόνια αργότερα, μετά την ανάστασή του, ο Ιησούς έδωσε οδηγίες στους μαθητές του, λέγοντας: «Μου έχει δοθεί όλη η εξουσία στον ουρανό και στη γη. Πηγαίνετε, λοιπόν, και κάντε μαθητές από όλα τα έθνη, βαφτίζοντάς τους». (Ματθ. 28:18, 19) Εσείς έχετε βαφτιστεί σε αρμονία με την οδηγία που έδωσε τότε ο Ιησούς; Ή μήπως προετοιμάζεστε για να το κάνετε αυτό;
2 Και στις δυο περιπτώσεις, είναι σημαντικό να έχετε σαφή κατανόηση του βαφτίσματος. Στα ερωτήματα τα οποία αξίζει να εξετάσει κάποιος περιλαμβάνονται και τα εξής: Έχει την ίδια σημασία το βάφτισμα των Χριστιανών σήμερα με εκείνη του βαφτίσματος του Ιησού; Εφαρμόζονται σε εσάς όλα όσα λέει η Αγία Γραφή για το βάφτισμα; Τι περιλαμβάνεται στο να ζούμε σε αρμονία με αυτό που υποδηλώνει το Χριστιανικό βάφτισμα στο νερό;
Βαφτίσματα που Έκανε ο Ιωάννης
3. Σε ποιους περιορίστηκε το βάφτισμα του Ιωάννη;
3 Περίπου έξι μήνες πριν βαφτιστεί ο Ιησούς, ο Ιωάννης ο Βαφτιστής πήγε στην έρημο της Ιουδαίας και κήρυττε: «Μετανοείτε, γιατί η βασιλεία των ουρανών έχει πλησιάσει». (Ματθ. 3:1, 2) Άνθρωποι από όλη εκείνη την περιοχή άκουσαν τι έλεγε ο Ιωάννης, ομολόγησαν φανερά τις αμαρτίες τους και βαφτίστηκαν από αυτόν στον Ιορδάνη. Εκείνο το βάφτισμα ήταν για τους Ιουδαίους.—Πράξ. 13:23, 24· Λουκ. 1:13-16.
4. (α) Γιατί χρειαζόταν να μετανοήσουν επειγόντως οι Ιουδαίοι; (β) Τι απαιτούνταν να κάνουν για να μην υποστούν το ‘βάφτισμα με φωτιά’;
4 Εκείνοι οι Ιουδαίοι χρειαζόταν επειγόντως να μετανοήσουν. Το έτος 1513 Π.Κ.Χ., στο Όρος Σινά, οι προπάτορές τους είχαν συνάψει μια εθνική διαθήκη με τον Ιεχωβά Θεό. Αλλά δεν είχαν ζήσει σύμφωνα με τις ευθύνες που ανέλαβαν υπό τη διαθήκη αυτή και επομένως καταδικάστηκαν από αυτήν ως αμαρτωλοί. Η κατάστασή τους ήταν κρίσιμη. Πλησίαζε η προειπωμένη από τον Μαλαχία ‘ημέρα του Ιεχωβά, η μεγάλη και επιφανής’, και το 70 Κ.Χ. η ημέρα αυτή επήλθε στην Ιερουσαλήμ ως αιφνίδια καταστροφή. Ο Ιωάννης ο Βαφτιστής, έχοντας ζήλο για την αληθινή λατρεία σαν εκείνον που είχε ο Ηλίας, στάλθηκε πριν από εκείνη την καταστροφή «για να ετοιμάσει για τον Ιεχωβά λαό προπαρασκευασμένο». Αυτοί χρειαζόταν να μετανοήσουν για τις αμαρτίες που είχαν διαπράξει κατά της διαθήκης του Νόμου και να είναι ‘προπαρασκευασμένοι’ στην καρδιά και στο νου προκειμένου να δεχτούν τον Γιο του Θεού, τον οποίο τους έστελνε ο Ιεχωβά. (Μαλ. 4:4-6· Λουκ. 1:17· Πράξ. 19:4) Όπως εξήγησε ο Ιωάννης, ο Γιος του Θεού θα βάφτιζε με άγιο πνεύμα (βάφτισμα το οποίο δοκίμασαν για πρώτη φορά οι πιστοί μαθητές την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ.) και με φωτιά (η οποία επήλθε στους αμετανόητους με τη μορφή καταστροφής το 70 Κ.Χ.). (Λουκ. 3:16) Για να μην υποστούν εκείνοι οι Ιουδαίοι του πρώτου αιώνα προσωπικά αυτό το ‘βάφτισμα με φωτιά’ χρειαζόταν να βαφτιστούν στο νερό για να συμβολίσουν τη μετάνοιά τους, και έπρεπε να γίνουν μαθητές του Ιησού Χριστού όταν θα διανοιγόταν αυτή η ευκαιρία.
5. (α) Όταν πήγε ο Ιησούς να βαφτιστεί, γιατί του υπέβαλε ο Ιωάννης κάποιο ερώτημα; (β) Τι συμβόλιζε το βάφτισμα του Ιησού στο νερό; (γ) Με πόση σοβαρότητα εργάστηκε ο Ιησούς για να εκπληρώσει το θέλημα του Θεού για αυτόν;
5 Ανάμεσα σε εκείνους που πήγαν στον Ιωάννη για να βαφτιστούν ήταν και ο ίδιος ο Ιησούς. Αλλά γιατί; Ο Ιωάννης γνώριζε ότι ο Ιησούς δεν είχε να ομολογήσει κάποια αμαρτία, και γι’ αυτό είπε: «Εγώ είμαι που έχω ανάγκη να βαφτιστώ από εσένα, και εσύ έρχεσαι σε εμένα;» Αλλά το βάφτισμα του Ιησού επρόκειτο να συμβολίσει κάτι το διαφορετικό. Γι’ αυτό εκείνος απάντησε: «Άφησέ το, τώρα, γιατί με αυτόν τον τρόπο είναι κατάλληλο να εκτελέσουμε καθετί που είναι δίκαιο». (Ματθ. 3:13-15) Το βάφτισμα του Ιησού δεν θα μπορούσε να συμβολίζει μετάνοια για την αμαρτία· ούτε χρειαζόταν να αφιερώσει ο Ιησούς τον εαυτό του στον Θεό, επειδή ήταν μέλος ενός έθνους που ήταν ήδη αφιερωμένο στον Ιεχωβά. Τουναντίον, το βάφτισμά του, που το έκανε όταν για τους Ιουδαίους ήταν ενήλικος, δηλαδή 30 χρονών, συμβόλιζε ότι παρουσίαζε τον εαυτό του στον ουράνιο Πατέρα του για να κάνει το περαιτέρω θέλημά Του. Το θέλημα του Θεού για τον ‘Χριστό Ιησού, έναν άνθρωπο’, περιλάμβανε δράση σε σχέση με τη Βασιλεία, καθώς επίσης και τη θυσία της τέλειας ανθρώπινης ζωής του ως λύτρο και ως τη βάση για μια νέα διαθήκη. (Λουκ. 8:1· 17:20, 21· Εβρ. 10:5-10· Ματθ. 20:28· 26:28· 1 Τιμ. 2:5, 6) Ο Ιησούς έλαβε πολύ σοβαρά υπόψη αυτό που συμβόλιζε το βάφτισμά του στο νερό. Δεν επέτρεψε στον εαυτό του να αποσπαστεί από άλλα ενδιαφέροντα. Μέχρι το τέλος της επίγειας ζωής του έμεινε προσκολλημένος στην εκτέλεση του θελήματος του Θεού.—Ιωάν. 4:34.
Βάφτισμα στο Θάνατο
6. Σε ποιο άλλο βάφτισμα υποβλήθηκε ο Ιησούς και στη διάρκεια ποιας χρονικής περιόδου;
6 Σε αρμονία με αυτό που συμβόλιζε το βάφτισμα του Ιησού στο νερό, ο ίδιος υποβλήθηκε και σε ένα άλλο βάφτισμα. Γνώριζε ότι ο διορισμός που του ανέθεσε ο Θεός θα οδηγούσε στο να καταθέσει την ανθρώπινη ζωή του ως θυσία, αλλά ότι θα εγειρόταν ως πνεύμα την τρίτη ημέρα. Μίλησε για αυτό σαν να ήταν ένα βάφτισμα. Αυτό το «βάφτισμα» άρχισε το 29 Κ.Χ., αλλά δεν ολοκληρώθηκε παρά μόνο όταν πέθανε και αναστήθηκε. Συνεπώς, περίπου τρία χρόνια μετά το βάφτισμά του στο νερό, μπορούσε κατάλληλα να λέει: «Έχω ένα βάφτισμα με το οποίο να βαφτιστώ, και σε πόση οδύνη βρίσκομαι ώσπου να τελειώσει!»—Λουκ. 12:50.
7. (α) Ποιοι άλλοι βαφτίζονται στο θάνατο; (β) Από ποιον εκτελείται αυτό το βάφτισμα;
7 Εκείνοι που θα βασιλέψουν με τον Χριστό στην ουράνια Βασιλεία του πρέπει να βαφτιστούν και αυτοί στο θάνατο. (Μάρκ. 10:37-40· Κολ. 2:12) Στο θάνατό τους καταθέτουν για πάντα την ανθρώπινη ζωή τους, όπως έκανε ο Ιησούς. Στην ανάστασή τους ενώνονται με αυτόν στην ουράνια διακυβέρνηση. Αυτό είναι ένα βάφτισμα που εκτελείται, όχι από κάποιον άνθρωπο, αλλά από τον Θεό μέσω του ουράνιου Γιου του.
8. Τι σημαίνει το ότι επίσης ‘βαφτίζονται στον Χριστό Ιησού’;
8 Αναφέρεται επίσης ότι εκείνοι που βαφτίζονται στο θάνατο του Ιησού ‘βαφτίζονται στον Χριστό Ιησού’. Μέσω του αγίου πνεύματος που διοχετεύεται δια του Χριστού εκείνοι ενώνονται με αυτόν, την κεφαλή τους, ως μέλη της χρισμένης με το πνεύμα εκκλησίας του, του ‘σώματός’ του. Επειδή αυτό το πνεύμα τούς καθιστά ικανούς να αντανακλούν την ανώτερη προσωπικότητα του Χριστού, μπορεί να λεχτεί ότι όλοι αυτοί γίνονται «ένα άτομο σε ενότητα με τον Χριστό Ιησού».—Ρωμ. 6:3-5· 1 Κορ. 12:13· Γαλ. 3:27, 28· Πράξ. 2:32, 33.
Βάφτισμα στο Νερό για τους Χριστιανούς Μαθητές
9. (α) Πότε έγινε για πρώτη φορά βάφτισμα με τον τρόπο που υποδεικνύεται στο εδάφιο Ματθαίος 28:19; (β) Χρησιμοποιώντας τις ερωτήσεις και τα εδάφια που υπάρχουν σε αυτή την παράγραφο, αναλύστε τι έδειξε ο Ιησούς ότι πρέπει να αναγνωρίζουν οι υποψήφιοι για βάφτισμα.
9 Οι πρώτοι μαθητές του Ιησού βαφτίστηκαν στο νερό από τον Ιωάννη και έπειτα εκείνος τους κατηύθυνε στον Ιησού ως υποψήφια μέλη της πνευματικής νύφης του. (Ιωάν. 3:25-30) Υπό την κατεύθυνση του Ιησού και αυτοί έκαναν μερικά βαφτίσματα, τα οποία είχαν την ίδια σημασία με το βάφτισμα του Ιωάννη. (Ιωάν. 4:1-3) Όμως, από την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ. και ύστερα, άρχισαν να εκπληρώνουν την αποστολή να βαφτίζουν «στο όνομα του Πατέρα και του Γιου και του αγίου πνεύματος». (Ματθ. 28:19) Θα το βρείτε πολύ ωφέλιμο να ανασκοπήσετε τι σημαίνει αυτό, στο φως των εδαφίων που αναφέρονται μαζί με τις παρακάτω ερωτήσεις:
Για να βαφτιστεί κάποιος «στο όνομα του Πατέρα», τι πρέπει να αναγνωρίζει σχετικά με τον Πατέρα; (2 Βασ. 19:15· Ψαλμ. 3:8· 73:28· Ησ. 6:3· Ρωμ. 15:6· Εβρ. 12:9· Ιακ. 1:17)
Τι πρέπει να αναγνωρίζει όταν βαφτίζεται στο όνομα «του Γιου»; (Ματθ. 16:16, 24· Φιλιπ. 2:9-11· Εβρ. 5:9, 10)
Τι πρέπει να πιστεύει κάποιος για να βαφτιστεί στο όνομα «του αγίου πνεύματος»; (Λουκ. 11:13· Ιωάν. 14:16, 17· Πράξ. 1:8· 10:38· Γαλ. 5:22, 23· 2 Πέτρ. 1:21)
10. (α) Τι συμβολίζεται σήμερα από το Χριστιανικό βάφτισμα στο νερό; (β) Σε τι διαφέρει αυτό από το βάφτισμα του Ιησού; (γ) Όταν βαφτίζονται τα άτομα που έχουν τα κατάλληλα προσόντα σύμφωνα με τη Γραφή, τι γίνονται;
10 Οι πρώτοι που βαφτίστηκαν σύμφωνα με αυτές τις οδηγίες που έδωσε ο Ιησούς ήταν Ιουδαίοι (και Ιουδαίοι προσήλυτοι), οι οποίοι, ως έθνος, ήταν ήδη αφιερωμένοι στον Θεό και στους οποίους Αυτός έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον μέχρι το 36 Κ.Χ. Ωστόσο, όταν το προνόμιο τού να γίνει κάποιος Χριστιανός μαθητής επεκτάθηκε στους Σαμαρείτες και στους Εθνικούς, έπρεπε ο καθένας προσωπικά, προτού βαφτιστεί, να αφιερωθεί ανεπιφύλακτα στον Ιεχωβά για να τον υπηρετεί ως μαθητής του Γιου του. Για όλους, περιλαμβανομένων και των Ιουδαίων, αυτή εξακολουθεί να είναι η σημασία του Χριστιανικού βαφτίσματος στο νερό μέχρι την εποχή μας. Αυτό το «ένα βάφτισμα» εφαρμόζεται σε όλους όσους γίνονται αληθινοί Χριστιανοί. Έτσι αυτοί γίνονται Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά, χειροτονημένοι διάκονοι του Θεού.—Εφεσ. 4:5· 2 Κορ. 6:3, 4.
11. (α) Με τι αντιστοιχεί το Χριστιανικό βάφτισμα στο νερό, και πώς; (β) Έτσι, από τι σώζεται ο Χριστιανός;
11 Αυτό το βάφτισμα έχει μεγάλη αξία στα μάτια του Θεού. Αφού ανέφερε ότι ο Νώε κατασκεύασε την κιβωτό μέσα στην οποία διαφυλάχτηκε από τον Κατακλυσμό αυτός και η οικογένειά του, ο απόστολος Πέτρος έστρεψε την προσοχή σε αυτό. Έγραψε τα εξής: «Εκείνο που αντιστοιχεί με αυτό σώζει και εσάς τώρα, δηλαδή το βάφτισμα (όχι η αποβολή της ακαθαρσίας της σάρκας, αλλά το αίτημα που υποβάλλεται στον Θεό για αγαθή συνείδηση), μέσω της ανάστασης του Ιησού Χριστού». (1 Πέτρ. 3:21) Η κιβωτός ήταν μια χειροπιαστή απόδειξη του γεγονότος ότι ο Νώε είχε αφιερώσει τον εαυτό του στην εκτέλεση του θελήματος του Θεού και του ότι, στη συνέχεια, είχε κάνει πιστά το έργο που του ανέθεσε ο Θεός. Αυτό οδήγησε στη διαφύλαξή του. Με αντίστοιχο τρόπο, εκείνοι οι οποίοι αφιερώνουν τον εαυτό τους στον Ιεχωβά με βάση την πίστη στον αναστημένο Χριστό, οι οποίοι βαφτίζονται για να το συμβολίσουν αυτό, και, κατόπιν, κάνουν το θέλημα του Θεού, το οποίο είναι για τους υπηρέτες του στην εποχή μας, σώζονται από τον παρόντα ασεβή κόσμο. (Γαλ. 1:3, 4) Δεν βαδίζουν πια προς την καταστροφή μαζί με τον υπόλοιπο κόσμο. Αυτοί έχουν σωθεί από αυτόν και τους έχει χορηγηθεί αγαθή συνείδηση από τον Θεό.
Ανταπόκριση στις ευθύνες Μας
12. Γιατί το βάφτισμα αυτό καθαυτό δεν αποτελεί εγγύηση σωτηρίας;
12 Θα ήταν λάθος να συμπεράνουμε ότι το βάφτισμα αυτό καθαυτό αποτελεί εγγύηση σωτηρίας. Έχει αξία μόνο αν το άτομο έχει αφιερώσει πραγματικά τον εαυτό του στον Ιεχωβά μέσω του Ιησού Χριστού και αν, από εκεί και έπειτα, εκτελεί το θέλημα του Θεού, πιστά μέχρι το τέλος.—Ματθ. 24:13.
13. (α) Ποιο είναι το θέλημα του Θεού όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο οι βαφτισμένοι Χριστιανοί χρησιμοποιούν τη ζωή τους; (β) Πόσο σημαντικό θα πρέπει να είναι στη ζωή μας το να είμαστε Χριστιανοί μαθητές;
13 Το θέλημα του Θεού για τον Ιησού περιλάμβανε τον τρόπο με τον οποίο αυτός χρησιμοποιούσε τη ζωή του ως άνθρωπος. Αυτή η ζωή έπρεπε να κατατεθεί στο θάνατο ως θυσία. Στην περίπτωσή μας, πρέπει να παρουσιάζουμε το σώμα μας στον Θεό, να διάγουμε μια αυτοθυσιαστική ζωή. Πρέπει να το χρησιμοποιούμε αποκλειστικά και μόνο για να κάνουμε το θέλημα του Θεού. (Ρωμ. 12:1, 2) Ασφαλώς δεν θα το κάναμε αυτό αν, έστω και κάπου-κάπου, συμπεριφερόμαστε εσκεμμένα σαν τον κόσμο που μας περιβάλλει ή αν οικοδομούμε τη ζωή μας γύρω από ιδιοτελείς επιδιώξεις ενώ προσφέρουμε απλώς υποτυπώδη υπηρεσία στον Θεό. (1 Πέτρ. 4:1-3· 1 Ιωάν. 2:15-17) Όταν ένας Ιουδαίος ρώτησε τι έπρεπε να κάνει για να αποκτήσει αιώνια ζωή, ο Ιησούς του υπενθύμισε πόσο σημαντικό είναι να ζει κάποιος μια ηθικά καθαρή ζωή και μετά τόνισε ότι ως πρώτο πράγμα στη ζωή του έπρεπε να θέσει το να είναι Χριστιανός μαθητής, δηλαδή ακόλουθος του Ιησού. Δεν θα έπρεπε αυτό να έρχεται δεύτερο σε σχέση με τις υλικές επιδιώξεις.—Ματθ. 19:16-21.
14. (α) Ποια ευθύνη έχουν όλοι οι Χριστιανοί σχετικά με τη Βασιλεία; (β) Όπως δείχνει η σελίδα 101, ποιοι είναι μερικοί αποτελεσματικοί τρόποι με τους οποίους μπορούμε να κάνουμε αυτό το έργο; (γ) Αν πραγματικά συμμετέχουμε ολόκαρδα σε αυτό το έργο, τι αποδεικνύουμε;
14 Θα πρέπει επίσης να θυμόμαστε ότι το θέλημα του Θεού για τον Ιησού περιλάμβανε ζωτική δράση σε σχέση με τη Βασιλεία. Ο ίδιος ο Ιησούς είχε χριστεί ως Βασιλιάς. Αλλά ενόσω ήταν στη γη ήταν επίσης ζηλωτής μάρτυρας σχετικά με τη Βασιλεία. Εμείς έχουμε να κάνουμε ένα παρόμοιο έργο μαρτυρίας και έχουμε κάθε λόγο να ενασχολούμαστε ολόκαρδα σε αυτό. Όταν το κάνουμε αυτό, δείχνουμε την εκτίμησή μας για την κυριαρχία του Ιεχωβά και την αγάπη μας για τους συνανθρώπους μας. Δείχνουμε επίσης ότι είμαστε ενωμένοι με τους ομοπίστους μας παγκόσμια, οι οποίοι είναι όλοι μάρτυρες της Βασιλείας, καθώς προχωρούμε σταθερά προς το στόχο της αιώνιας ζωής στην επικράτεια αυτής της Βασιλείας.
Συζήτηση Ανασκόπησης
● Ποιες ομοιότητες και ποιες διαφορές υπάρχουν ανάμεσα στο βάφτισμα του Ιησού και στο βάφτισμα στο νερό σήμερα;
● Για ποιους ήταν το βάφτισμα του Ιωάννη; Ποιοι βαφτίζονται στο θάνατο; Και ποιοι ‘βαφτίζονται στον Χριστό Ιησού’;
● Τι περιλαμβάνει η ανταπόκριση στις ευθύνες του Χριστιανικού βαφτίσματος στο νερό;
[Πλαίσιο/Εικόνες στη σελίδα 101]
Με Ποιους Τρόπους Διακηρύττετε τη Βασιλεία;
Από πόρτα σε πόρτα
Με επανεπισκέψεις στους ενδιαφερομένους
Με οικιακές Γραφικές μελέτες
Στους δρόμους
Σε συμμαθητές
Σε συνεργάτες