Ο Ιησούς Ματαιώνει τις Απόπειρες Κάποιων να τον Παγιδέψουν

Οι θρησκευτικοί εχθροί του Ιησού είναι ανάστατοι. Μόλις αφηγήθηκε παραβολές που εκθέτουν την πονηρία τους. Τώρα οι Φαρισαίοι συνωμοτούν ώστε να τον κάνουν να πει κάτι για το οποίο θα μπορέσουν να τον παραδώσουν στον Ρωμαίο κυβερνήτη. Πληρώνουν λοιπόν μερικούς μαθητές τους για να τον παγιδέψουν.​—Λουκάς 6:7.

Αυτοί πηγαίνουν και λένε στον Ιησού: «Δάσκαλε, ξέρουμε ότι μιλάς και διδάσκεις ορθά και δεν δείχνεις προσωποληψία, αλλά διδάσκεις την οδό του Θεού σύμφωνα με την αλήθεια: Είναι νόμιμο να πληρώνουμε κεφαλικό φόρο στον Καίσαρα ή όχι;» (Λουκάς 20:21, 22) Ο Ιησούς δεν ξεγελιέται από την κολακεία τους, η οποία κρύβει υποκρισία και πανουργία. Αν πει: “Όχι, δεν είναι σωστό να πληρώνετε αυτόν τον φόρο”, μπορεί να κατηγορηθεί για στασιασμό εναντίον της Ρώμης. Αν όμως πει: “Ναι, να πληρώνετε αυτόν τον φόρο”, τότε ο λαός, ο οποίος δυσανασχετεί με την υποτέλειά του στη Ρώμη, μπορεί να παρεξηγήσει τα λόγια του και να στραφεί εναντίον του. Πώς απαντάει λοιπόν;

Ο Ιησούς αποκρίνεται: «Γιατί με υποβάλλετε σε δοκιμή, υποκριτές; Δείξτε μου το νόμισμα του φόρου». Όταν του φέρνουν ένα δηνάριο, τους ρωτάει: «Τίνος εικόνα και επιγραφή είναι αυτή;» Εκείνοι απαντούν: «Του Καίσαρα». Τότε ο Ιησούς δίνει την εξής εύστοχη οδηγία: «Αποδώστε λοιπόν αυτά που είναι του Καίσαρα στον Καίσαρα, αλλά αυτά που είναι του Θεού στον Θεό».​—Ματθαίος 22:18-21.

Εκείνοι μένουν κατάπληκτοι με τα λόγια του Ιησού. Η αριστοτεχνική απάντησή του τους αποστομώνει, γι’ αυτό σηκώνονται και φεύγουν. Αλλά η ημέρα δεν έχει τελειώσει ακόμη, και οι προσπάθειες για να τον παγιδέψουν συνεχίζονται. Μετά την αποτυχημένη απόπειρα των Φαρισαίων, πλησιάζουν τον Ιησού οι ηγέτες μιας άλλης θρησκευτικής ομάδας.

Οι Σαδδουκαίοι, οι οποίοι λένε ότι δεν υπάρχει ανάσταση, θέτουν ένα ερώτημα που αφορά την ανάσταση και τον ανδραδελφικό γάμο: «Δάσκαλε, ο Μωυσής είπε: “Αν κάποιος πεθάνει χωρίς να έχει παιδιά, ο αδελφός του πρέπει να παντρευτεί τη σύζυγό του και να φέρει σε ύπαρξη απόγονο για τον αδελφό του”. Ήταν λοιπόν μαζί μας εφτά αδέλφια. Ο πρώτος παντρεύτηκε και πέθανε και, επειδή δεν είχε απόγονο, άφησε τη σύζυγό του για τον αδελφό του. Το ίδιο συνέβη με τον δεύτερο και τον τρίτο, έως και τον έβδομο. Τελευταία από όλους πέθανε η γυναίκα. Στην ανάσταση, λοιπόν, ποιος από τους εφτά θα την έχει σύζυγο; Διότι όλοι την είχαν παντρευτεί».​—Ματθαίος 22:24-28.

Με βάση τα συγγράμματα του Μωυσή, τα οποία αποδέχονται οι Σαδδουκαίοι, ο Ιησούς απαντάει: «Μήπως αυτός δεν είναι ο λόγος για τον οποίο κάνετε λάθος, το ότι δεν γνωρίζετε ούτε τις Γραφές ούτε τη δύναμη του Θεού; Διότι όταν ανασταίνονται από τους νεκρούς, ούτε οι άντρες παντρεύονται ούτε οι γυναίκες δίνονται σε γάμο, αλλά είναι όπως οι άγγελοι στους ουρανούς. Αλλά για το ότι οι νεκροί ανασταίνονται, δεν διαβάσατε στο βιβλίο του Μωυσή, στην αφήγηση για τη βάτο, ότι ο Θεός τού είπε: “Εγώ είμαι ο Θεός του Αβραάμ και Θεός του Ισαάκ και Θεός του Ιακώβ”; Αυτός δεν είναι Θεός των νεκρών, αλλά των ζωντανών. Κάνετε πολύ μεγάλο λάθος». (Μάρκος 12:24-27· Έξοδος 3:1-6) Τα πλήθη μένουν κατάπληκτα με αυτή την απάντηση.

Ο Ιησούς αποστόμωσε και τους Φαρισαίους και τους Σαδδουκαίους, και έτσι τώρα αυτοί οι θρησκευτικοί ενάντιοι ενώνουν τις δυνάμεις τους για να τον δοκιμάσουν ξανά. Ένας γραμματέας ρωτάει: «Δάσκαλε, ποια είναι η μεγαλύτερη εντολή στον Νόμο;»​—Ματθαίος 22:36.

Ο Ιησούς απαντάει: «Η πρώτη είναι: “Άκου, Ισραήλ: ο Ιεχωβά ο Θεός μας είναι ένας Ιεχωβά, και πρέπει να αγαπάς τον Ιεχωβά τον Θεό σου με όλη σου την καρδιά και με όλη σου την ψυχή και με όλη σου τη διάνοια και με όλη σου τη δύναμη”. Η δεύτερη είναι η εξής: “Πρέπει να αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου”. Δεν υπάρχει άλλη εντολή μεγαλύτερη από αυτές».​—Μάρκος 12:29-31.

Ακούγοντας αυτή την απάντηση, ο γραμματέας αποκρίνεται: «Δάσκαλε, σωστά μίλησες, σύμφωνα με την αλήθεια: “Αυτός είναι Ένας, και δεν υπάρχει άλλος εκτός από αυτόν”· και το να αγαπάει κανείς αυτόν με όλη του την καρδιά, με όλη του την κατανόηση και με όλη του τη δύναμη, και το να αγαπάει κανείς τον πλησίον του όπως τον εαυτό του, αξίζει πολύ περισσότερο από όλα τα ολοκαυτώματα και τις θυσίες». Βλέποντας ότι ο γραμματέας απάντησε συνετά, ο Ιησούς τού λέει: «Δεν είσαι μακριά από τη Βασιλεία του Θεού».​—Μάρκος 12:32-34.

Επί τρεις ημέρες (9, 10 και 11 Νισάν) ο Ιησούς διδάσκει στον ναό. Μερικοί, όπως αυτός ο γραμματέας, τον ακούν με ευχαρίστηση. Όχι όμως και οι θρησκευτικοί ηγέτες, οι οποίοι “δεν τολμούν πια να του θέσουν ερωτήματα”.