«Χωρίς Παραβολή Δεν τους Μιλούσε»

«Ο Ιησούς [μιλούσε] στα πλήθη με παραβολές. Και χωρίς παραβολή δεν τους μιλούσε».​—ΜΑΤΘΑΙΟΣ 13:34.

1, 2. (α) Γιατί δεν ξεχνιούνται εύκολα τα αποτελεσματικά παραδείγματα; (β) Ποιες ήταν οι μορφές των παραδειγμάτων και των παραβολών του Ιησού, και ποιες ερωτήσεις εγείρονται όσον αφορά τα παραδείγματα και τις παραβολές που χρησιμοποιούσε; (Βλέπε επίσης υποσημείωση.)

ΜΠΟΡΕΙΤΕ να θυμηθείτε κάποιο παράδειγμα που ακούσατε, ίσως σε μια δημόσια ομιλία, πριν από πολλά χρόνια; Τα αποτελεσματικά παραδείγματα δεν ξεχνιούνται γρήγορα. Ένας συγγραφέας ανέφερε ότι τα παραδείγματα «μετατρέπουν τα αφτιά σε μάτια και ελευθερώνουν τους ακροατές ώστε να σκέφτονται δημιουργώντας εικόνες στο μυαλό τους». Εφόσον πολλές φορές σκεφτόμαστε καλύτερα σχηματίζοντας νοερές εικόνες, τα παραδείγματα μπορούν να μας βοηθούν να αντιλαμβανόμαστε ευκολότερα τις διάφορες ιδέες. Τα παραδείγματα μπορούν να δώσουν ζωή στις λέξεις, διδάσκοντας μαθήματα που εντυπώνονται στη μνήμη μας.

² Κανένας δάσκαλος στη γη δεν ήταν ποτέ πιο επιδέξιος στη χρήση παραδειγμάτων και παραβολών από ό,τι ο Ιησούς Χριστός. Οι πολλές παραβολές του Ιησού επανέρχονται στη μνήμη με ευκολία σχεδόν δύο χιλιάδες χρόνια από τότε που ειπώθηκαν.a Γιατί βασιζόταν ο Ιησούς τόσο πολύ σε αυτή τη συγκεκριμένη μέθοδο διδασκαλίας; Και τι έκανε τις παραβολές του τόσο αποτελεσματικές;

Γιατί Δίδασκε ο Ιησούς με Παραβολές

 3. (α) Σύμφωνα με τα εδάφια Ματθαίος 13:34, 35, ποιος είναι ένας λόγος για τον οποίο ο Ιησούς χρησιμοποιούσε παραβολές; (β) Τι δείχνει ότι ο Ιεχωβά πρέπει να θεωρεί πολύτιμη αυτή τη μέθοδο διδασκαλίας;

³ Η Γραφή δίνει δύο αξιοσημείωτους λόγους για τους οποίους χρησιμοποιούσε ο Ιησούς παραβολές. Πρώτον, ενεργώντας έτσι εκπλήρωνε προφητεία. Ο απόστολος Ματθαίος έγραψε: «Ο Ιησούς [μιλούσε] στα πλήθη με παραβολές. Και χωρίς παραβολή δεν τους μιλούσε· για να εκπληρωθεί αυτό που λέχθηκε μέσω του προφήτη, ο οποίος είπε: “Θα ανοίξω το στόμα μου με παραβολές”». (Ματθαίος 13:34, 35) “Ο προφήτης” από τον οποίο παρέθεσε ο Ματθαίος ήταν ο συνθέτης του 78ου Ψαλμού, εδάφιο 2. Εκείνος ο ψαλμωδός έγραψε υπό την έμπνευση του πνεύματος του Θεού αιώνες προτού γεννηθεί ο Ιησούς. Δεν είναι αξιοθαύμαστο το ότι, εκατοντάδες χρόνια νωρίτερα, ο Ιεχωβά είχε αποφασίσει πως ο Γιος του θα δίδασκε με παραβολές; Ασφαλώς, ο Ιεχωβά πρέπει να θεωρεί πολύτιμη αυτή τη μέθοδο διδασκαλίας!

 4. Πώς εξήγησε ο Ιησούς γιατί χρησιμοποιούσε παραβολές;

⁴ Δεύτερον, ο ίδιος ο Ιησούς εξήγησε ότι χρησιμοποιούσε παραβολές για να ξεχωρίζει εκείνους που είχαν μη δεκτική καρδιά. Όταν αφηγήθηκε σε «μεγάλα πλήθη» την παραβολή του σπορέα, οι μαθητές του ρώτησαν: «Γιατί τους μιλάς με παραβολές;» Ο Ιησούς απάντησε: «Σε εσάς έχει επιτραπεί να καταλάβετε τα ιερά μυστικά της βασιλείας των ουρανών, αλλά σε εκείνους δεν έχει επιτραπεί. Να γιατί τους μιλώ με παραβολές, επειδή, ενώ κοιτάζουν, κοιτάζουν μάταια και, ενώ ακούν, ακούν μάταια και δεν συλλαμβάνουν το νόημα· και σε αυτούς εκπληρώνεται η προφητεία του Ησαΐα, η οποία λέει: “Με την ακοή θα ακούσετε αλλά δεν πρόκειται να συλλάβετε το νόημα· και κοιτάζοντας θα κοιτάξετε αλλά δεν πρόκειται να δείτε. Διότι η καρδιά αυτού του λαού έχει γίνει μη δεκτική”».​—Ματθαίος 13:2, 10, 11, 13-15· Ησαΐας 6:9, 10.

 5. Πώς ξεχώριζαν οι παραβολές του Ιησού τους ταπεινούς ακροατές από εκείνους που είχαν υπερήφανη καρδιά;

⁵ Τι το ιδιαίτερο υπήρχε στις παραβολές του Ιησού το οποίο διαχώριζε τους ανθρώπους; Σε μερικές περιπτώσεις, οι ακροατές του χρειαζόταν να ερευνήσουν διεξοδικά για να συλλάβουν το πλήρες νόημα των λόγων του. Τα ταπεινά άτομα υποκινούνταν να ζητήσουν περισσότερες πληροφορίες. (Ματθαίος 13:36· Μάρκος 4:34) Επομένως, οι παραβολές του Ιησού αποκάλυπταν την αλήθεια σε όσους είχαν καρδιά που πεινούσε για αυτήν, ενώ συγχρόνως έκρυβαν την αλήθεια από άτομα που είχαν υπερήφανη καρδιά. Τι αξιοθαύμαστος δάσκαλος ήταν ο Ιησούς! Ας εξετάσουμε τώρα μερικούς παράγοντες που έκαναν τις παραβολές του τόσο αποτελεσματικές.

Επιλεκτική Χρήση των Λεπτομερειών

6-8. (α) Ποιο πλεονέκτημα δεν διέθεταν ακόμη οι ακροατές του Ιησού κατά τον πρώτο αιώνα; (β) Ποια παραδείγματα δείχνουν ότι ο Ιησούς έκανε επιλεκτική χρήση των λεπτομερειών;

⁶ Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πώς πρέπει να ήταν τα πράγματα για εκείνους τους μαθητές του πρώτου αιώνα που άκουγαν απευθείας τον Ιησού να διδάσκει; Μολονότι είχαν το προνόμιο να ακούν τη φωνή του Ιησού, δεν διέθεταν ακόμη το πλεονέκτημα να συμβουλεύονται κάποιο γραπτό υπόμνημα το οποίο θα τους υπενθύμιζε τα όσα έλεγε. Απεναντίας, χρειαζόταν να κρατούν τα λόγια του Ιησού στη διάνοια και στην καρδιά τους. Χρησιμοποιώντας παραβολές επιδέξια, ο Ιησούς τούς διευκόλυνε να θυμούνται αυτά που δίδασκε. Με ποιον τρόπο;

⁷ Ο Ιησούς έκανε επιλεκτική χρήση των λεπτομερειών. Όταν διάφορες συγκεκριμένες πληροφορίες σχετίζονταν με κάποια ιστορία ή ήταν απαραίτητες για λόγους έμφασης, φρόντιζε οπωσδήποτε να τις παρέχει. Γι’ αυτό, είπε ακριβώς πόσα πρόβατα είχαν μείνει πίσω ενόσω ο ιδιοκτήτης τους αναζητούσε εκείνο που είχε ξεστρατίσει, πόσες ώρες δούλεψαν οι εργάτες στο αμπέλι και πόσα τάλαντα δόθηκαν για αξιοποίηση.​—Ματθαίος 18:12-14· 20:1-16· 25:14-30.

⁸ Συγχρόνως, ο Ιησούς παρέλειπε τις περιττές λεπτομέρειες που θα μπορούσαν να μας εμποδίσουν να συλλάβουμε το νόημα των παραβολών. Παραδείγματος χάρη, στην παραβολή του ανελεήμονα δούλου, δεν δίνεται καμία εξήγηση για το πώς είχε δημιουργήσει εκείνος ο δούλος ένα χρέος 60.000.000 δηναρίων. Ο Ιησούς τόνιζε πόσο αναγκαίο είναι να είμαστε συγχωρητικοί. Το σημείο δεν ήταν πώς είχε χρεωθεί ο δούλος, αλλά πώς είχε χαριστεί το χρέος του και πώς μεταχειρίστηκε εκείνος κατόπιν κάποιον σύνδουλό του που του χρωστούσε ένα σχετικά μικρό ποσό χρημάτων. (Ματθαίος 18:23-35) Παρόμοια, στην παραβολή του άσωτου γιου, ο Ιησούς δεν εξήγησε γιατί ο νεότερος γιος απαίτησε ξαφνικά την κληρονομιά και γιατί την κατασπατάλησε. Ωστόσο, ο Ιησούς περιέγραψε λεπτομερώς πώς ένιωσε ο πατέρας και πώς ανταποκρίθηκε όταν ο γιος του άλλαξε στάση και επέστρεψε. Τέτοιες λεπτομέρειες σχετικά με την ανταπόκριση του πατέρα ήταν ουσιώδεις για να τονιστεί το σημείο που ήθελε ο Ιησούς, δηλαδή ότι ο Ιεχωβά συγχωρεί «άφθονα».​—Ησαΐας 55:7· Λουκάς 15:11-32.

9, 10. (α) Καθώς σκιαγραφούσε τους χαρακτήρες των παραβολών του, σε τι έστρεφε την προσοχή ο Ιησούς; (β) Πώς διευκόλυνε ο Ιησούς τους ακροατές του και άλλους να θυμούνται τις παραβολές του;

⁹ Ο Ιησούς ασκούσε επίσης διάκριση στον τρόπο με τον οποίο σκιαγραφούσε τους διάφορους χαρακτήρες των παραβολών του. Αντί να κάνει περίπλοκες περιγραφές της εμφάνισης των χαρακτήρων, ο Ιησούς συνήθως έστρεφε την προσοχή στο τι έκαναν ή πώς αντιδρούσαν στα γεγονότα που εξιστορούσε. Αντί λοιπόν να περιγράψει πώς έμοιαζε ο καλός Σαμαρείτης, ο Ιησούς ανέφερε κάτι πολύ πιο σημαντικό​—το πώς βοήθησε ο Σαμαρείτης με συμπόνια έναν τραυματισμένο Ιουδαίο που κειτόταν στο δρόμο. Ο Ιησούς έδωσε τις λεπτομέρειες που ήταν απαραίτητες για να διδάξει ότι η αγάπη για τον πλησίον πρέπει να επεκτείνεται και σε ανθρώπους που δεν ανήκουν στη δική μας φυλή ή εθνικότητα.​—Λουκάς 10:29, 33-37.

¹⁰ Ο προσεκτικός τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιούσε ο Ιησούς τις λεπτομέρειες διατηρούσε τις παραβολές του συνοπτικές και λιτές. Διευκόλυνε έτσι τους ακροατές του κατά τον πρώτο αιώνα​—καθώς και αναρίθμητους άλλους που θα διάβαζαν αργότερα τα θεόπνευστα Ευαγγέλια—​να θυμούνται τόσο αυτές όσο και τα πολύτιμα μαθήματα που δίδασκαν.

Παρμένες από την Καθημερινή Ζωή

11. Δώστε παραδείγματα που να δείχνουν πώς οι παραβολές του Ιησού αφορούσαν πράγματα τα οποία χωρίς αμφιβολία είχε παρατηρήσει καθώς μεγάλωνε στη Γαλιλαία.

¹¹ Ο Ιησούς ήταν αριστοτέχνης στη χρήση παραβολών που σχετίζονταν με τη ζωή των ανθρώπων. Πολλές παραβολές του αφορούν πράγματα τα οποία χωρίς αμφιβολία είχε παρατηρήσει καθώς μεγάλωνε στη Γαλιλαία. Σκεφτείτε για μια στιγμή το πρώτο μέρος της ζωής του. Πόσο συχνά θα έβλεπε τη μητέρα του να φτιάχνει ένζυμο ψωμί χρησιμοποιώντας ως προζύμι ζυμάρι το οποίο είχε φυλάξει από την προηγούμενη φορά που είχε ζυμώσει; (Ματθαίος 13:33) Πόσες φορές θα είχε παρακολουθήσει τους ψαράδες να ρίχνουν τα δίχτυα τους στα καθαρά γαλανά νερά της Θάλασσας της Γαλιλαίας; (Ματθαίος 13:47) Πόσο συχνά θα έβλεπε παιδιά να παίζουν στην αγορά; (Ματθαίος 11:16) Ο Ιησούς πιθανώς πρόσεχε και άλλα συνηθισμένα πράγματα τα οποία βρήκαν τη θέση τους στις παραβολές του​—σπόρους που σπέρνονταν, χαρωπά γαμήλια συμπόσια και αγρούς με σιτάρι όπου τα στάχυα ωρίμαζαν κάτω από τον ήλιο.​—Ματθαίος 13:3-8· 25:1-12· Μάρκος 4:26-29.

12, 13. Πώς αντανακλούσε η παραβολή του Ιησού σχετικά με το σιτάρι και τα ζιζάνια την εξοικείωσή του με τις τοπικές συνθήκες;

¹² Δεν προξενεί έκπληξη, λοιπόν, το ότι οι πολλές παραβολές του Ιησού διανθίζονται με περιστάσεις και καταστάσεις της καθημερινής ζωής. Συνεπώς, για να αντιληφθούμε πληρέστερα την επιδεξιότητά του στη χρήση αυτής της μεθόδου διδασκαλίας, είναι υποβοηθητικό να εξετάσουμε τι σήμαιναν τα λόγια του για τους Ιουδαίους ακροατές του. Ας δούμε δύο παραδείγματα.

¹³ Πρώτον, στην παραβολή του σιταριού και των ζιζανίων, ο Ιησούς μίλησε για κάποιον άνθρωπο που έσπειρε καλό σιτάρι στον αγρό του αλλά ένας «εχθρός» μπήκε λαθραία στον αγρό και έσπειρε από πάνω ζιζάνια. Γιατί επέλεξε ο Ιησούς τη συγκεκριμένη εχθρική πράξη; Θυμηθείτε ότι αφηγήθηκε αυτή την παραβολή κοντά στη Θάλασσα της Γαλιλαίας, και η κύρια απασχόληση των Γαλιλαίων ήταν προφανώς η γεωργία. Τι θα ήταν πιο καταστροφικό για έναν αγρότη από το να μπει κρυφά εχθρός στον αγρό του και να σπείρει από πάνω ζιζάνια; Κοσμικοί νόμοι εκείνης της εποχής δείχνουν ότι τέτοιες εχθρικές ενέργειες όντως γίνονταν. Δεν είναι προφανές ότι ο Ιησούς χρησιμοποίησε μια κατάσταση την οποία μπορούσαν να κατανοήσουν οι ακροατές του;​—Ματθαίος 13:1, 2, 24-30.

14. Στην παραβολή του καλού Σαμαρείτη, γιατί είναι σημαντικό το ότι ο Ιησούς χρησιμοποίησε το δρόμο που πήγαινε «από την Ιερουσαλήμ στην Ιεριχώ» για να τονίσει το σημείο που ήθελε;

¹⁴ Δεύτερον, θυμηθείτε την παραβολή του καλού Σαμαρείτη. Ο Ιησούς άρχισε λέγοντας: «Κάποιος άνθρωπος κατέβαινε από την Ιερουσαλήμ στην Ιεριχώ και έπεσε σε ληστές οι οποίοι, αφού τον γύμνωσαν και του έδωσαν χτυπήματα, έφυγαν αφήνοντάς τον μισοπεθαμένο». (Λουκάς 10:30) Είναι σημαντικό ότι ο Ιησούς χρησιμοποίησε το δρόμο που πήγαινε «από την Ιερουσαλήμ στην Ιεριχώ» για να τονίσει το σημείο που ήθελε. Ενόσω αφηγούνταν αυτή την παραβολή, βρισκόταν στην Ιουδαία, όχι μακριά από την Ιερουσαλήμ, και επομένως οι ακροατές του πιθανότατα γνώριζαν τον εν λόγω δρόμο. Ήταν γνωστό ότι επρόκειτο για επικίνδυνο δρόμο, ιδίως όταν κάποιος ταξίδευε μόνος. Ήταν γεμάτος στροφές και διέσχιζε απομονωμένες περιοχές στις οποίες υπήρχαν πολλά σημεία όπου μπορούσαν να παραμονεύουν ληστές.

15. Γιατί δεν θα μπορούσε κανένας να δικαιολογήσει ορθά την αδιαφορία του ιερέα και του Λευίτη στην παραβολή του καλού Σαμαρείτη;

¹⁵ Υπάρχει και κάτι άλλο που είναι αξιοσημείωτο όσον αφορά τη μνεία του Ιησού για το δρόμο που πήγαινε «από την Ιερουσαλήμ στην Ιεριχώ». Σύμφωνα με την παραβολή, πρώτος ένας ιερέας και κατόπιν κάποιος Λευίτης ταξίδευαν και αυτοί σε εκείνον το δρόμο—αν και κανένας τους δεν σταμάτησε για να βοηθήσει το θύμα. (Λουκάς 10:31, 32) Οι ιερείς υπηρετούσαν στο ναό της Ιερουσαλήμ και οι Λευίτες τούς βοηθούσαν. Πολλοί ιερείς και Λευίτες κατοικούσαν στην Ιεριχώ όταν δεν εργάζονταν στο ναό, διότι η Ιεριχώ απείχε μόνο 23 χιλιόμετρα από την Ιερουσαλήμ. Συνεπώς, είχαν αναμφίβολα την ευκαιρία να περνούν από εκείνον το δρόμο. Προσέξτε, επίσης, ότι ο ιερέας και ο Λευίτης βρίσκονταν στο δρόμο «από την Ιερουσαλήμ», και επομένως επέστρεφαν από το ναό.b Συνεπώς, κανένας δεν μπορούσε να δικαιολογήσει ορθά την αδιαφορία τους λέγοντας: “Απέφυγαν τον τραυματία επειδή φαινόταν νεκρός, και το να αγγίξουν ένα πτώμα θα τους καθιστούσε προσωρινά ακατάλληλους να υπηρετήσουν στο ναό”. (Λευιτικό 21:1· Αριθμοί 19:11, 16) Δεν είναι σαφές ότι η παραβολή του Ιησού είχε να κάνει με πράγματα οικεία στους ακροατές του;

Παρμένες από τη Δημιουργία

16. Γιατί δεν μας εκπλήσσει το ότι ο Ιησούς ήταν βαθιά εξοικειωμένος με τη δημιουργία;

¹⁶ Μερικά παραδείγματα και παραβολές του Ιησού αποκαλύπτουν ότι ήταν εξοικειωμένος με τα φυτά, τα ζώα και τα στοιχεία της φύσης. (Ματθαίος 6:26, 28-30· 16:2, 3) Από πού είχε αποκτήσει αυτή τη γνώση; Καθώς μεγάλωνε στη Γαλιλαία, θα είχε αναμφίβολα άφθονες ευκαιρίες να παρατηρεί τα δημιουργήματα του Ιεχωβά. Επιπλέον, ο Ιησούς είναι «ο πρωτότοκος όλης της δημιουργίας» και ο Ιεχωβά τον χρησιμοποίησε ως τον “δεξιοτέχνη εργάτη” στη δημιουργία των πάντων. (Κολοσσαείς 1:15, 16· Παροιμίες 8:30, 31) Θα πρέπει άραγε να μας εκπλήσσει το ότι ο Ιησούς ήταν βαθιά εξοικειωμένος με τη δημιουργία; Ας δούμε πώς χρησιμοποιούσε επιδέξια αυτή τη γνώση στη διδασκαλία του.

17, 18. (α) Πώς αποκαλύπτουν τα λόγια του Ιησού που είναι καταγραμμένα στο 10ο κεφάλαιο του Ιωάννη ότι γνώριζε τις ιδιότητες των προβάτων; (β) Τι έχουν παρατηρήσει διάφοροι επισκέπτες στις Βιβλικές χώρες σχετικά με το δεσμό που υπάρχει ανάμεσα στους ποιμένες και στα πρόβατά τους;

¹⁷ Στις τρυφερότερες παραβολές του Ιησού συγκαταλέγεται και εκείνη που είναι καταγραμμένη στο 10ο κεφάλαιο του Ιωάννη, όπου η στενή του σχέση με τους ακολούθους του παρομοιάζεται με τη σχέση που έχει ένας ποιμένας με τα πρόβατά του. Τα λόγια του Ιησού αποκαλύπτουν ότι γνώριζε καλά τις ιδιότητες των κατοικίδιων προβάτων. Έδειξε ότι τα πρόβατα αφήνονται στην καθοδήγηση του ποιμένα τους και τον ακολουθούν πιστά. (Ιωάννης 10:2-4) Το μοναδικό δεσμό που υπάρχει ανάμεσα στους ποιμένες και στα πρόβατα τον έχουν παρατηρήσει διάφοροι επισκέπτες στις Βιβλικές χώρες. Το 19ο αιώνα, ο φυσιοδίφης Χ. Μπ. Τρίστραμ ανέφερε: «Είδα κάποτε έναν βοσκό να παίζει με το ποίμνιό του. Έκανε πως έτρεχε για να φύγει, και τα πρόβατα τον κυνηγούσαν και τον περικύκλωναν. . . . Τελικά όλο το ποίμνιο σχημάτισε έναν κύκλο χοροπηδώντας γύρω του».

¹⁸ Γιατί ακολουθούν τα πρόβατα τον ποιμένα τους; «Επειδή γνωρίζουν τη φωνή του», είπε ο Ιησούς. (Ιωάννης 10:4) Γνωρίζουν πραγματικά τα πρόβατα τη φωνή του ποιμένα τους; Από προσωπική παρατήρηση, ο Τζορτζ Α. Σμιθ έγραψε στο βιβλίο του Η Ιστορική Γεωγραφία των Αγίων Τόπων (The Historical Geography of the Holy Land): «Μερικές φορές απολαμβάναμε τη μεσημεριανή μας ανάπαυση κοντά σε κάποιο από εκείνα τα ιουδαϊκά πηγάδια, στα οποία κατέβαιναν τρεις ή τέσσερις ποιμένες με τα ποίμνιά τους. Τα ποίμνια αναμειγνύονταν μεταξύ τους, και εμείς αναρωτιόμασταν πώς θα ξεχώριζε κατόπιν ο κάθε βοσκός το δικό του. Όταν όμως τελείωνε το πότισμα και το παιχνίδι, οι βοσκοί ανέβαιναν ο ένας μετά τον άλλον σε διαφορετικές πλευρές της κοιλάδας και ο καθένας χρησιμοποιούσε το δικό του χαρακτηριστικό κάλεσμα. Τότε τα πρόβατα του καθενός αποχωρίζονταν από το πλήθος και κατευθύνονταν στο δικό τους ποιμένα, έτσι ώστε τα ποίμνια έφευγαν το ίδιο εύτακτα όπως όταν έρχονταν». Ο Ιησούς σίγουρα δεν θα είχε βρει καλύτερο τρόπο για να περιγράψει το σημείο που ήθελε να τονίσει. Αν εμείς αναγνωρίζουμε τις διδασκαλίες του και υπακούμε σε αυτές και αν ακολουθούμε την ηγεσία του, μπορούμε να λάβουμε την τρυφερή και στοργική φροντίδα του “καλού ποιμένα”.​—Ιωάννης 10:11.

Παρμένες από Γεγονότα Γνωστά στους Ακροατές Του

19. Για να αντικρούσει κάποια εσφαλμένη άποψη, πώς χρησιμοποίησε ο Ιησούς αποτελεσματικά μια τοπική τραγωδία;

¹⁹ Οι αποτελεσματικές παραβολές μπορούν να πάρουν τη μορφή εμπειριών ή υπαρκτών παραδειγμάτων από όπου είναι δυνατόν να αντλήσει κάποιος μαθήματα. Σε μια περίπτωση, ο Ιησούς χρησιμοποίησε ένα πρόσφατο γεγονός για να αντικρούσει την εσφαλμένη άποψη ότι οι τραγωδίες πλήττουν όσους το αξίζουν, λέγοντας: «Εκείνοι οι δεκαοχτώ, πάνω στους οποίους έπεσε ο πύργος στον Σιλωάμ και τους σκότωσε, νομίζετε ότι αυτοί αποδείχτηκαν μεγαλύτεροι χρεώστες [αμαρτωλοί] από όλους τους άλλους ανθρώπους που κατοικούσαν στην Ιερουσαλήμ;» (Λουκάς 13:4) Ο Ιησούς αντέταξε πειστικά επιχειρήματα κατά του μοιρολατρικού τρόπου σκέψης. Εκείνες οι 18 ψυχές δεν χάθηκαν εξαιτίας κάποιας αμαρτίας που είχε προκαλέσει τη θεϊκή δυσαρέσκεια. Τουναντίον, ο τραγικός τους θάνατος ήταν αποτέλεσμα καιρού και απρόβλεπτης περίστασης. (Εκκλησιαστής 9:11) Με αυτόν τον τρόπο αντέκρουσε μια ψευδή διδασκαλία αναφερόμενος σε ένα γεγονός που γνώριζαν καλά οι ακροατές του.

20, 21. (α) Γιατί επέκριναν οι Φαρισαίοι τους μαθητές του Ιησού; (β) Ποια Γραφική αφήγηση χρησιμοποίησε ο Ιησούς για να δείξει ότι ο Ιεχωβά ποτέ δεν είχε σκοπό του μια αυστηρή εφαρμογή του νόμου του για το Σάββατο; (γ) Τι θα εξεταστεί στο επόμενο άρθρο;

²⁰ Στη διδασκαλία του, ο Ιησούς βασιζόταν επίσης σε υπαρκτά Γραφικά παραδείγματα. Θυμηθείτε την περίπτωση κατά την οποία οι Φαρισαίοι επέκριναν τους μαθητές του για το ότι απέσπασαν στάχυα και τα έφαγαν στη διάρκεια του Σαββάτου. Στην πραγματικότητα, οι μαθητές δεν παραβίασαν το Νόμο του Θεού, αλλά την αυστηρή ερμηνεία των Φαρισαίων όσον αφορά το τι αποτελούσε παράνομη εργασία το Σάββατο. Για να δείξει παραστατικά ότι ο Θεός ποτέ δεν είχε σκοπό του τέτοια δυσανάλογα αυστηρή εφαρμογή του νόμου του για το Σάββατο, ο Ιησούς αναφέρθηκε σε ένα περιστατικό καταγραμμένο στα εδάφια 1 Σαμουήλ 21:3-6. Όντας πεινασμένοι, ο Δαβίδ και οι άντρες του σταμάτησαν στη σκηνή της μαρτυρίας και έφαγαν τα ψωμιά της παρουσίασης που είχαν αντικατασταθεί. Τα παλιά ψωμιά κανονικά τα κρατούσαν για να τα φάνε οι ιερείς. Ωστόσο, υπό τις συγκεκριμένες περιστάσεις, ο Δαβίδ και οι άντρες του δεν επικρίθηκαν επειδή τα έφαγαν. Είναι αξιοσημείωτο ότι αυτή η αφήγηση αποτελεί τη μοναδική καταγραμμένη περίπτωση στη Γραφή αναφορικά με τη χρήση των παλιών ψωμιών από άτομα που δεν ήταν ιερείς. Ο Ιησούς γνώριζε τη σωστή αφήγηση που μπορούσε να χρησιμοποιήσει, και οι Ιουδαίοι ακροατές του χωρίς αμφιβολία ήταν εξοικειωμένοι με αυτήν.​—Ματθαίος 12:1-8.

²¹ Πράγματι, ο Ιησούς ήταν Μεγάλος Δάσκαλος! Δεν μπορούμε παρά να θαυμάζουμε την απαράμιλλη ικανότητα που είχε να μεταδίδει σπουδαίες αλήθειες με τρόπο ο οποίος άγγιζε τους ακροατές του. Πώς, όμως, μπορούμε εμείς να τον μιμούμαστε στη διδασκαλία μας; Αυτό θα εξεταστεί στο επόμενο άρθρο.

[Υποσημειώσεις]

Θυμάστε;

• Γιατί δίδασκε ο Ιησούς με παραβολές;

• Ποιο παράδειγμα δείχνει ότι ο Ιησούς χρησιμοποιούσε παραβολές τις οποίες μπορούσαν να κατανοήσουν οι ακροατές του κατά τον πρώτο αιώνα;

• Πώς χρησιμοποιούσε ο Ιησούς επιδέξια στις παραβολές του τη γνώση του σχετικά με τη δημιουργία;

• Με ποιους τρόπους χρησιμοποιούσε ο Ιησούς γεγονότα γνωστά στους ακροατές του;

[Εικόνες στη σελίδα 15]

Ο Ιησούς μίλησε για έναν δούλο ο οποίος αρνήθηκε να χαρίσει ένα σχετικά μικρό χρέος, καθώς και για έναν πατέρα ο οποίος συγχώρησε το γιο του που είχε κατασπαταλήσει όλη του την κληρονομιά

[Εικόνα στη σελίδα 16]

Ποιο σημείο τόνιζε η παραβολή του Ιησού σχετικά με τον καλό Σαμαρείτη;

[Εικόνα στη σελίδα 17]

Γνωρίζουν πραγματικά τα πρόβατα τη φωνή του ποιμένα τους;