Η Ζωή και η Διακονία του Ιησού

Γεύμα μ’ έναν Φαρισαίο

ΥΣΤΕΡΑ από τις απαντήσεις που δίνει ο Ιησούς στους επικριτές που θέτουν υπό αμφισβήτηση την πηγή της δύναμης που έχει να θεραπεύσει έναν άντρα ο οποίος δεν μπορούσε να μιλήσει, κάποιος Φαρισαίος τον προσκαλεί σε γεύμα. Οι Φαρισαίοι πριν φάνε, πλένουν τα χέρια τους μέχρι τον αγκώνα, ακολουθώντας έτσι τους τύπους. Το κάνουν αυτό πριν και μετά από ένα γεύμα, καθώς και μεταξύ του σερβιρίσματος των διαφόρων φαγητών που περιλαμβάνει ένα γεύμα. Αν και η παράδοση αυτή δεν παραβιάζει το γραπτό νόμο του Θεού, ξεπερνάει αυτά που απαιτεί ο Θεός στο ζήτημα της τελετουργικής καθαρότητας.

Ο Ιησούς δεν τηρεί αυτή την παράδοση, και βλέποντάς το αυτό ο οικοδεσπότης του μένει έκπληκτος. Αν και η έκπληξή του δεν εκφράζεται προφορικά, ο Ιησούς τη διακρίνει και λέει: ‘Ε λοιπόν εσείς οι Φαρισαίοι, καθαρίζετε το εξωτερικό του κυπέλου και του πιάτου, αλλά το εσωτερικό σας είναι γεμάτο λεηλασία και πονηρία. Παράλογοι άνθρωποι! Εκείνος που έκανε το εξωτερικό δεν έκανε και το εσωτερικό;’

Μ’ αυτόν τον τρόπο, ο Ιησούς εκθέτει την υποκρισία των Φαρισαίων που καθαρίζουν τυπικιστικά τα χέρια τους, αλλά δεν καθαρίζουν τις καρδιές τους από την πονηρία. Συμβουλεύει: ‘Δώστε ως δώρα ελέους τα πράγματα τα εσωτερικά και να! όλα τα άλλα πράγματα είναι καθαρά αναφορικά μ’ εσάς’. Θα έπρεπε να δίνουν υποκινούμενοι από καρδιά γεμάτη στοργή, όχι από επιθυμία να εντυπωσιάσουν άλλους, όπως έκαναν υποκρινόμενοι τους δίκαιους.

‘Αλίμονο σ’ εσάς Φαρισαίοι’, συνεχίζει ο Ιησούς, ‘επειδή δίνετε το δέκατο του δυόσμου και του πήγανου και οποιουδήποτε άλλου χορταρικού, αλλά παραβλέπετε τη δικαιοσύνη και την αγάπη του Θεού! Είχατε υποχρέωση να κάνετε αυτά τα πράγματα, αλλά να μην παραλείπετε και τα άλλα’. Ο Νόμος του Θεού προς το Ισραήλ απαιτεί την πληρωμή των δεκάτων, δηλαδή το ένα δέκατο της σοδειάς των αγρών. Ο δυόσμος και ο πήγανος είναι μικρά φυτά ή βότανα που χρησιμοποιούνται για να δίνουν γεύση στο φαγητό. Οι Φαρισαίοι προσέχουν να πληρώνουν ακόμα και το ένα δέκατο αυτών των ασήμαντων βοτάνων, αλλά ο Ιησούς τους καταδικάζει για το ότι περιφρονούν την πιο σημαντική απαίτηση, να δείχνουν αγάπη, να ασκούν καλοσύνη και να είναι μετριόφρονες.

Ο Ιησούς συνεχίζει να τους καταδικάζει, λέγοντας: ‘Αλίμονο σ’ εσάς Φαρισαίοι, γιατί σας αρέσουν οι πρωτοκαθεδρίες στις συναγωγές και οι χαιρετούρες στις αγορές! Αλίμονο σ’ εσάς, επειδή είστε σαν αυτά τα μνημεία που δεν είναι φανερά, κι έτσι οι άνθρωποι περπατάνε επάνω τους και δεν το ξέρουν!’ Η ακαθαρσία τους δεν είναι φανερή. Η θρησκεία των Φαρισαίων χαρακτηρίζεται από εξωτερική επίδειξη και καθόλου εσωτερική αξία! Βασίζεται στην υποκρισία.

Ακούγοντας αυτή την επίκριση, ένας νομικός, ένας από εκείνους που είναι ειδήμονες στο Νόμο του Θεού, διαμαρτύρεται: ‘Διδάσκαλε, μ’ αυτά τα πράγματα που λες προσβάλλεις κι εμάς’.

Ο Ιησούς θεωρεί υπεύθυνους κι αυτούς, τους ειδικούς στα θέματα του Νόμου, και λέει: ‘Αλίμονο και σ’ εσάς που είστε ειδήμονες στο Νόμο, επειδή φορτώνετε τους ανθρώπους με φορτία δυσβάσταχτα, ενώ εσείς οι ίδιοι ούτε με το δάχτυλό σας δεν ακουμπάτε αυτά τα φορτία! Αλίμονο σ’ εσάς, επειδή χτίζετε μνημεία στους προφήτες, ενώ τους σκότωσαν οι πρόγονοί σας!’

Τα φορτία τα οποία αναφέρει ο Ιησούς είναι οι προφορικές παραδόσεις, αλλά αυτοί οι νομικοί δεν αφαιρούν ούτε καν έναν ασήμαντο κανονισμό για να κάνουν τα πράγματα ευκολότερα για τους ανθρώπους. Ο Ιησούς αποκαλύπτει ότι αυτοί έφτασαν μέχρι του σημείου να συναινούν στο φόνο των προφητών, και τους προειδοποιεί: ‘Το αίμα όλων των προφητών που έχει χυθεί από τότε που θεμελιώθηκε ο κόσμος [θα] ζητηθεί απ’ αυτή τη γενιά, από το αίμα του Άβελ μέχρι το αίμα του Ζαχαρία, που τον σκότωσαν μεταξύ του θυσιαστηρίου και του σπιτιού. Ναι, σας λέω ότι θα ζητηθεί απ’ αυτή τη γενιά’.

Η αρχή του ανθρώπινου γένους που μπορούσε να απολυτρωθεί έγινε με τη γέννηση των παιδιών του Αδάμ και της Εύας· έτσι ο Άβελ ζούσε τον καιρό που ‘θεμελιώθηκε ο κόσμος’. Μετά τον άγριο φόνο του Ζαχαρία, μια συριακή δύναμη λεηλάτησε τον Ιούδα. Αλλά ο Ιησούς προλέγει μια χειρότερη λεηλασία για τη δική του τη γενιά, εξαιτίας της μεγάλης της πονηρίας. Η λεηλασία αυτή λαβαίνει χώρα περίπου 38 χρόνια αργότερα, το 70 μ.Χ.

Συνεχίζοντας να τους καταδικάζει, ο Ιησούς λέει: ‘Αλίμονο σ’ εσάς που είστε ειδήμονες στο Νόμο, επειδή αφαιρέσατε το κλειδί της γνώσης· εσείς οι ίδιοι δεν μπήκατε μέσα, κι εκείνους που έμπαιναν τους εμποδίσατε!’ Αυτοί που είναι ειδικοί στα θέματα του Νόμου είναι επιφορτισμένοι με το καθήκον να εξηγούν το Λόγο του Θεού στους ανθρώπους, αποκαλύπτοντας το νόημά του. Αλλά αυτοί δεν το κάνουν αυτό και ακόμα περισσότερο αφαιρούν από τους ανθρώπους την ευκαιρία να κατανοήσουν.

Οι Φαρισαίοι και οι ειδικοί στα νομικά θέματα είναι έξω φρενών με τον Ιησού, επειδή τους εκθέτει. Καθώς εκείνος φεύγει από το σπίτι, αρχίζουν να του εναντιώνονται έντονα και να τον βομβαρδίζουν με ερωτήσεις. Προσπαθούν να τον παγιδέψουν, έτσι ώστε να πει κάτι, εξαιτίας του οποίου θα είναι δυνατό να τον συλλάβουν. Λουκάς 11:37-54· Δευτερονόμιον 14:22· Μιχαίας 6:8· 2 Χρονικών 24:20-25.

◆ Γιατί καταδικάζει ο Ιησούς τους Φαρισαίους και τους ειδικούς στα θέματα του Νόμου;

◆ Τι φορτία βάζουν οι νομικοί πάνω στους ανθρώπους;

◆ Πότε ‘θεμελιώθηκε ο κόσμος’;