Κεφάλαιο 78
Να Είστε Συνεχώς Έτοιμοι!
Ο ΙΗΣΟΥΣ, αφού προειδοποιεί τα πλήθη σχετικά με την πλεονεξία, και καθιστά τους μαθητές του προσεκτικούς, ώστε να μη φροντίζουν υπερβολικά για τα υλικά πράγματα, δίνει την ενθάρρυνση: ‘Μη φοβάσαι, μικρό ποίμνιο, επειδή ο Πατέρας σας ευαρεστήθηκε να σας δώσει τη βασιλεία’. Μ’ αυτόν τον τρόπο αποκαλύπτει ότι μονάχα ένας μικρός σχετικά αριθμός (ο οποίος αργότερα καταδείχθηκε ότι θα ήταν 144.000) θα είναι στην ουράνια Βασιλεία. Η πλειονότητα εκείνων που λαβαίνουν αιώνια ζωή θα είναι επίγειοι υπήκοοι της Βασιλείας.
‘Η βασιλεία’, τι υπέροχο δώρο! Ο Ιησούς, αναφέροντας ποια είναι η κατάλληλη ανταπόκριση, την οποία θα έπρεπε να δείξουν οι μαθητές καθώς δέχονται τη Βασιλεία, τους παροτρύνει: ‘Πουλήστε τα πράγματα που σας ανήκουν και κάντε δώρα ελέους’. Ναι, θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν τα περιουσιακά τους στοιχεία για να ωφελήσουν τους άλλους πνευματικά, και να φτιάξουν έτσι ‘στους ουρανούς ένα θησαυρό που δεν χάνεται ποτέ’.
Έπειτα, ο Ιησούς νουθετεί τους μαθητές του ότι πρέπει να είναι συνεχώς έτοιμοι για την επιστροφή του. Λέει: ‘Να έχετε τη μέση σας ζωσμένη και τα λυχνάρια σας αναμμένα, κι εσείς οι ίδιοι να είστε σαν τους ανθρώπους που περιμένουν τον κύριό τους να γυρίσει από το γάμο, ώστε να του ανοίξουν αμέσως μόλις φτάσει και χτυπήσει. Ευτυχισμένοι είναι οι δούλοι εκείνοι που, μόλις φτάνει ο κύριος, τους βρίσκει να επαγρυπνούν! Αλήθεια σας λέω, Εκείνος θα ζωστεί και θα τους βάλει να καθήσουν στο τραπέζι, θα έρθει δίπλα τους και θα τους υπηρετεί’.
Στην παραβολή αυτή, η ετοιμότητα των υπηρετών, όσον αφορά την επιστροφή του κυρίου τους, φαίνεται από το ότι σηκώνουν τα μακριά ενδύματά τους και τα δένουν κάτω από τα ζωνάρια τους, καθώς και από το ότι συνεχίζουν μέσα στη νύχτα να επιμελούνται ασταμάτητα τα καθήκοντά τους με το φως των γεμάτων λυχναριών. Ο Ιησούς εξηγεί: ‘Πόσο ευτυχισμένοι είναι, αν ο κύριος φτάσει στη δεύτερη σκοπιά [περίπου από τις εννιά το βράδυ μέχρι τα μεσάνυχτα] ή ακόμη και στην τρίτη [από τα μεσάνυχτα μέχρι τις τρεις το πρωί περίπου], και τους βρει έτοιμους!’
Ο κύριος ανταμείβει τους υπηρέτες του μ’ έναν ασυνήθιστο τρόπο. Τους βάζει να καθήσουν στο τραπέζι και αρχίζει να τους υπηρετεί. Τους φέρεται, όχι σαν δούλους, αλλά σαν όσιους φίλους. Τι υπέροχη αμοιβή, για το ότι συνεχίζουν να δουλεύουν για τον κύριό τους σε όλη τη διάρκεια της νύχτας, περιμένοντας την επιστροφή του! Ο Ιησούς καταλήγει: ‘Λοιπόν κι εσείς να είστε συνεχώς έτοιμοι, επειδή την ώρα που δεν το νομίζετε πιθανό, έρχεται ο Γιος του ανθρώπου’.
Ο Πέτρος τώρα ρωτάει: ‘Κύριε, αυτή την παραβολή τη λες για μας ή και για όλους;’
Ο Ιησούς, αντί να απαντήσει ευθέως, λέει άλλη μια παραβολή. ‘Ποιος στ’ αλήθεια είναι ο πιστός οικονόμος’, ρωτάει, ‘τον οποίο θα διορίσει ο κύριός του επί του σώματος των υπηρετών του, για να τους δίνει συνεχώς το ανάλογο μέτρο της τροφής τους στον κατάλληλο καιρό; Ευτυχισμένος είναι ο δούλος εκείνος, αν τότε που θα φτάσει ο κύριός του, τον βρει να το κάνει αυτό! Σας διαβεβαιώνω, Αυτός θα τον διορίσει επί όλων του των υπαρχόντων’.
Προφανώς ο ‘κύριος’ είναι ο Ιησούς Χριστός. Ο ‘οικονόμος’ εξεικονίζει το ‘μικρό ποίμνιο’ των μαθητών ως συλλογικό σώμα, και το ‘σώμα των υπηρετών’ αναφέρεται στην ίδια αυτή ομάδα των 144.000, οι οποίοι λαβαίνουν την ουράνια Βασιλεία, αλλά αυτή η έκφραση τονίζει περισσότερο το έργο που κάνουν ως άτομα. Τα ‘υπάρχοντα’, τα οποία ο πιστός οικονόμος διορίζεται να φροντίζει, είναι τα βασιλικά συμφέροντα του κυρίου στη γη, που περιλαμβάνουν τους επίγειους υπήκοους αυτής της Βασιλείας.
Ο Ιησούς, συνεχίζοντας την παραβολή αυτή, επισημαίνει ότι υπάρχει πιθανότητα να μην είναι όσια όλα τα μέλη αυτής της τάξης του οικονόμου ή δούλου, και εξηγεί: ‘Αν όμως ο δούλος αυτός πει κάποτε μέσα στην καρδιά του, «Αργεί να έρθει ο κύριός μου», και αρχίσει να χτυπάει τους υπηρέτες και τις υπηρέτριες, και να τρώει, να πίνει και να μεθάει, ο κύριος αυτού του δούλου θα έρθει μια μέρα που αυτός δεν θα τον περιμένει, και θα τον τιμωρήσει με τη μεγαλύτερη αυστηρότητα’.
Ο Ιησούς παρατηρεί ότι ο ερχομός του έχει φέρει ταραχώδεις καιρούς για τους Ιουδαίους, καθώς μερικοί δέχονται και άλλοι απορρίπτουν τις διδασκαλίες του. Πριν από τρία και πλέον χρόνια, ο Ιησούς βαφτίστηκε στο νερό, τώρα όμως, το βάφτισμά του στο θάνατο κοντεύει να φτάσει στο τέλος του, και καθώς λέει ο ίδιος: ‘Στενοχωριέμαι μέχρις ότου αυτό τελειώσει!’
Αφού κάνει τις παρατηρήσεις αυτές στους μαθητές του, ο Ιησούς απευθύνεται και πάλι στα πλήθη. Εκφράζει τη βαθιά του λύπη για το ότι αρνούνται πεισματικά να δεχτούν τις φανερές αποδείξεις της ταυτότητάς του και τη σημασία που έχει αυτή. ‘Όταν δείτε ένα σύννεφο ν’ ανεβαίνει στα δυτικά’, παρατηρεί, ‘αμέσως λέτε, «Έρχεται θύελλα», κι έτσι γίνεται. Κι όταν βλέπετε ότι φυσάει νοτιάς, λέτε, «Θα έρθει κύμα καύσωνα», κι αυτό συμβαίνει. Υποκριτές, την εξωτερική εμφάνιση της γης και του ουρανού ξέρετε να την εξετάζετε, πώς όμως δεν ξέρετε να εξετάζετε αυτόν ιδιαίτερα τον καιρό;’ Λουκάς 12:32-59.
▪ Πόσοι αποτελούν το ‘μικρό ποίμνιο’, και τι λαβαίνουν αυτοί;
▪ Πώς δίνει έμφαση ο Ιησούς στην ανάγκη που υπάρχει να είναι έτοιμοι οι υπηρέτες του;
▪ Στην παραβολή του Ιησού, ποιος είναι ο ‘κύριος’, ποιος ο ‘οικονόμος’, ποιο το ‘σώμα των υπηρετών’, και ποια τα ‘υπάρχοντα’;