Στον Άδη, όπου βασανιζόταν, σήκωσε τα μάτια του και είδε από μακριά τον Αβραάμ και τον Λάζαρο στην αγκαλιά του’.

Αυτοί που ανήκουν στην ταπεινή, μετανιωμένη τάξη του Λάζαρου πεθαίνουν ως προς την προηγούμενη πνευματικά στερημένη κατάστασή τους και έρχονται σε μια θέση θεϊκής εύνοιας. Ενώ προηγουμένως απέβλεπαν στους θρησκευτικούς ηγέτες για να πάρουν οτιδήποτε μικρό πράγμα έπεφτε από το πνευματικό τραπέζι, τώρα οι Γραφικές αλήθειες που μεταδίδονται από τον Ιησού καλύπτουν τις ανάγκες τους. Έτσι αυτοί φέρνονται στην αγκαλιά, ή στη θέση εύνοιας, του Μεγαλύτερου Αβραάμ, του Ιεχωβά Θεού.

Από την άλλη μεριά, αυτοί που αποτελούν την τάξη του πλούσιου έρχονται κάτω από θεϊκή δυσμένεια επειδή αρνούνται επίμονα να δεχτούν το άγγελμα της Βασιλείας το οποίο διδάσκει ο Ιησούς. Μ’ αυτόν τον τρόπο, πεθαίνουν ως προς την προηγούμενη κατάσταση φαινομενικής εύνοιας στην οποία βρίσκονταν. Στην πραγματικότητα, λέγεται γι’ αυτούς ότι περνούν συμβολικά βασανιστήρια.